შანკარადევა

თავი მეხუთე 17. ნუ გგონიათ, თითქოს მოვედი რჯულის, გინდა წინასწარმეტყველთა გასაუქმებლად. გასაუქმებლად კი არ მოვედი, არამედ აღსასრულებლად. 18. რადგანაც ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სანამ არ გადავა ცა და მიწა, ერთი იოტიც ან ერთი წერტილიც არ გადავა რჯულისაგან, ვიდრე ყოველივე არ აღსრულდება. თავი მეოთხე 1. მაშინ იესო აყვანილ იქნა უდაბნოში სულის მიერ, ეშმაკისაგან საცდუნებლად. 2. და იმარხულა ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე და ბოლოს მოშივდა. 3. მაშინ მიადგა მაცდური და უთხრა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, თქვი, რომ ეს ქვები პურებად იქცნენ. 4. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა: დაწერილია: არა მხოლოდ პურით იცოცხლებს კაცი, არამედ ყოველი სიტყვით, რომელიც გამოდის ღმერთის პირიდან. 5. მაშინ ეშმაკმა წაიყვანა იგი წმიდა ქალაქში, დააყენა ტაძრის ქიმზე 6. და უთხრა: თუ ძე ხარ ღვთისა, გადავარდი აქედან, რადგანაც დაწერილია: თავის ანგელოზებს უბრძანებს შენს გამო, და აგიტაცებენ ხელში, რათა არსად წამოჰკრა ქვას ფეხი შენი. 7. იესომ მიუგო: ესეც დაწერილია: არ გამოსცადო უფალი ღმერთი შენი. 8. კვლავ აიყვანა იგი ეშმაკმა ძალიან მაღალ მთაზე, და უჩვენა მას ქვეყნის ყველა სამეფო და დიდება მათი. 9. და უთხრა: ყოველივე ამას მოგცემ, თუ დაეცემი და თაყვანს მცემ მე. 10. მაშინ მიუგო მას იესომ: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე. 11. მაშინ მიატოვა იგი ეშმაკმა, და აჰა, ანგელოზები მოვიდნენ და ემსახურებოდნენ მას. თავი მეშვიდე 1. ნუ განსჯით, რათა არ განისაჯოთ. 2. ვინაიდან როგორი განსჯითაც განსჯით, იმნაირითვე განისჯებით, და რომელი საწყაულითაც მიუწყავთ, იმითვე მოგეწყვით თქვენ. 3. ან რატომ ხედავ ბეწვს შენი ძმის თვალში, ხოლო შენსაში დირესაც ვერა გრძნობ? 4. ანდა როგორ ეუბნები შენს ძმას: მოიცა, ამოგიღო ბეწვი თვალიდან, და თვითონ შენ კი დირე გაქვს თვალში. 5. თვალთმაქცო, ჯერ შენი თვალიდან ამოიღე დირე და მერეღა ნახავ, როგორ ამოიღო შენი ძმის თვალიდან ბეწვი. 6. ნუ მისცემთ სიწმინდეს ძაღლებს: ნურც თქვენს მარგალიტს დაუყრით ღორებს, რათა არ გათელონ იგი თავიანთი ფეხით და მოგიბრუნდნენ და დაგფლითონ თქვენ. მათეს სახარება თავი მეოთხე 1. სულით წმიდით აღვსილი იესო გამობრუნდა იორდანედან, და სულის მიერ გაყვანილ იქნა უდაბნოში. 2. ორმოცი დღის განმავლობაში გამოიცდებოდა ეშმაკის მიერ და არაფერი უჭამია იმ დღეებში; ხოლო მათი გასრულების შემდეგ მოშივდა. 3. და უთხრა მას ეშმაკმა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, უთხარი ამ ქვას, რომ პურად იქცეს. 4. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა მას: არა მხოლოდ პურით იცოცხლებს კაცი, არამედ ღმერთის ყოველი სიტყვით. 5. აიყვანა იგი ეშმაკმა მაღალ მთაზე და უჩვენა სამყაროს ყველა სამეფო დროის ერთ წამში. 6. და უთხრა მას ეშმაკმა: მოგცემ შენ ყოველივე ამის ხელმწიფებას და დიდებას, ვინაიდან მე მაქვს მოცემული, და ვისაც მინდა, მას მივცემ. 7. თუ დაემხობი და თაყვანს მცემ მე, ყოველივე ეს შენი იქნება. 8. მიუგო იესომ და უთხრა მას: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე. 9. მიიყვანა იერუსალიმში, დააყენა ტაძრის ქიმზე და უთხრა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, გადავარდი აქედან, 10. ვინაიდან დაწერილია: თავისი ანგელთზებისათვის უბრძანებია შენი დაცვა, 11. და აგიტაცებენ ხელში, რათა არსად წამოჰკრა ქვას ფეხი შენი. 12. მიუგო იესომ და უთხრა მას: ნათქვამია: არ გამოსცადო უფალი ღმერთი შენი. თავი მეხუთე 36. და უთხრა მათ იგავიც: არავინ ადებს ახალი სამოსიდან ახეულ საკერებელს ძველ სამოსს; თორემ ახალიც დაიხევა და ვერც ძველი მოიხდენს ახალს. 37. არც არავინ ასხამს ახალ ღვინოს ძველ ტიკებში; თორემ დახეთქავს ახალი ღვინო ტიკებს, თვითონაც დაიქცევა და ტიკებიც უვარგისი გახდება. 38. არამედ ახალი ღვინო უნდა ჩაისხას ახალ ტიკებში, და ორივე შეინახება. 39. ძველი ღვინის არც ერთი მსმელი არ ისურვებს ახალს: რადგანაც იტყვის: ძველი სჯობსო. ლუკას სახარება 12. რაკი ელით და ესწრაფით ღვთის მოსვლის დღეს, როცა ალმოდებული ცანი დაირღვევიან, ხოლო კავშირნი დაიწვებიან და დადნებიან. 13. ხოლო ჩვენ მისი აღთქმისამებრ მოველით ახალ ცასა და ახალ მოწას სადაც დამკვიდრებულია სიმართლე. თავი 3. პეტრეს მეორე ეპისტოლე. „თქვენ ღვთისგან ხართ, შვილნო და სძლიეთ მათ; რადგან ის ვინც თქვენშია, მეტია იმაზე ვინც წუთისოფელშია“ 4 „ღმერთი არასოდეს არავის უხილავს“ 12 იოანეს პირველი ეპისტოლე. თავი 4. 18. ისინი გეუბნებოდნენ თქვენ, რომ ბოლო ჟამს მოვლენ მკიცხავნი, თავიანთი უღვთო გულისთქმებით მავალნი. 19. ესენი არიან განრიდებულნი, მშვინვიერნი, სულის არამქონენი იუდას ეპისტოლე 6. ოღონდ სიბრძნეს ვლაპარაკობთ სულიერად მოწიფულთა შორის არა წუთისოფლის სიბრძნეს არც წუთისოფლის მთავართა რომელნიც წარმავალნი არიან 8. რაც ვერავინ შეიცნო წუთისოფლის მთავართაგან ვინაიდან რომ შეეცნოთ ჯვარს არ აცვამდნენ დიდების უფალს 12. ხოლო ჩვენ მივიღეთ არა წუთისოფლის სული არამედ სული ღვთისგან 14. აი მშვინვიერი ადამიანი არ ღებულობს იმას რაც ღვთის სულისგან არის ვინაიდან უგუნურებად მიიჩნევს და არც ძალუძს შეცნობა რადგან სულიერად არის განსასჯელი 1 კორინთელთა. თავი 2. 3. ნუთუ არ იცით რომ ანგელოზებს განვიკითხავთ და მით უმეტეს საერო საქმეებს 1 კორინთელთა. თავი 5. 24. მერე კი დასასრული როცა მეფობას გადასცემს უფალსა და მამას მას მერე რაც გააუქმებს ყოველ მთავრობას, ყოველ უფლებასა და ძალს 1 კორინთელთა. თავი 15 56. სიკვდილის ნესტარია ცოდვა ხოლო ცოდვის ძალა რჯულია 1 კორინთ. თ. 15 4. ურწმუნოთათვის რომელთაც ამ წუთოსოფლის ღმერთმა დაუბრმავა გონება რათა მათთვის არ ებრწყინა სახარებისეულ ნათელს ქრისტეს დიდებისა, იმისა ვინც უხილავი ღვთის ხატია 2 კორინთ. თ. 4 16. ერთადერთი რომელისაც უპყრია უკვდავება მკვიდრობს მიუწვდომელ ნათელში რომელიც არავის უხილავს ადამიანთაგან და არც ძალუძს მისი ხილვა. 1 ტიმოთე. თ. 6 2. რომლებიც ოდესღაც იარებოდით ამ წუთისოფლის წესისამებრ. ჰაერის ძალთა მთავრის იმ სულის ნებით. 15. გააუქმა მტრობა თავისი ხორცით, მცნებათა რჯული მცნებებით. ეფესელთა მიმართ. თავი 2 12. რადგან ჩვენი ბრძოლა არაა სისხლის და ხორცის წინააღმდეგ, არამედ მთავრობათა წინააღმდეგ, ხელმწიფებათა წინააღმდეგ, ამ წუთისოფლის სიბნელის მპყრობელთა წინააღმდეგ, ცისქვეშეთის ბოროტების სულთა წინააღმდეგ. ეფესელთა. თ. 6 კომენტარი: 1) არსებობენ სამი ტიპის ადამიანები – სულიერი, მშვინვიერი და ხორციელი ხალხი 2) სულიერი ღმერთისაა, ხოლო მშვინვიერი ბოროტი სულის 3) ქრისტე მოვიდა რათა შეეცვალა მსოფლიო ანუ „გადავა ცა და მიწა“ რაც ნიშნავს იმას რომ როცა ახალი ცა და ახალი მიწა შეიქმნება რჯული გაუქმდება ანუ აღსრულდება. ძველ ცაზე და ძველ მიწაზე არაა ჭეშმარიტება, ხოლო ძველი ცა და ძველი მიწა ეკუთვნის იუდეველთა ცრუღმერთს. 4) ქრისტე არ ებრძვის ხორციელ სურვილებს, ის ებრძვის ბოროტ ძალებს 5) წუთისოფელს მართავენ „მთავრები“ და „ხელმწიფებანი“ ანუ ბოროტი ანგელოზები იგივე არქონტები 6) ქრისტემ გააუქმა ძველი რჯული ახალი რჯულით რათა დამდგარიყო ახალი ცა და ახალი მიწა სადაც სუფევს სიმართლე 7) მშვინვიერი ვერ იგებს სულიერ ცოდნას 8) ქრისტეს სურს გააუქმოს არქონტების მეუფება 9) სულიერი ადამიანები გაასამართლებენ წუთისოფლის (კოსმოსის) ბოროტ ანგელოზებს 10) კოსმოსს მართავს ბოროტი არქონტი რომელიც ცდილობდა ქრისტეს ცდუნებას და დამონებას თავი მეხუთე 17. ნუ გგონიათ, თითქოს მოვედი რჯულის, გინდა წინასწარმეტყველთა გასაუქმებლად. გასაუქმებლად კი არ მოვედი, არამედ აღსასრულებლად. 18. რადგანაც ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სანამ არ გადავა ცა და მიწა, ერთი იოტიც ან ერთი წერტილიც არ გადავა რჯულისაგან, ვიდრე ყოველივე არ აღსრულდება. თავი მეოთხე 1. მაშინ იესო აყვანილ იქნა უდაბნოში სულის მიერ, ეშმაკისაგან საცდუნებლად. 2. და იმარხულა ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე და ბოლოს მოშივდა. 3. მაშინ მიადგა მაცდური და უთხრა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, თქვი, რომ ეს ქვები პურებად იქცნენ. 4. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა: დაწერილია: არა მხოლოდ პურით იცოცხლებს კაცი, არამედ ყოველი სიტყვით, რომელიც გამოდის ღმერთის პირიდან. 5. მაშინ ეშმაკმა წაიყვანა იგი წმიდა ქალაქში, დააყენა ტაძრის ქიმზე 6. და უთხრა: თუ ძე ხარ ღვთისა, გადავარდი აქედან, რადგანაც დაწერილია: თავის ანგელოზებს უბრძანებს შენს გამო, და აგიტაცებენ ხელში, რათა არსად წამოჰკრა ქვას ფეხი შენი. 7. იესომ მიუგო: ესეც დაწერილია: არ გამოსცადო უფალი ღმერთი შენი. 8. კვლავ აიყვანა იგი ეშმაკმა ძალიან მაღალ მთაზე, და უჩვენა მას ქვეყნის ყველა სამეფო და დიდება მათი. 9. და უთხრა: ყოველივე ამას მოგცემ, თუ დაეცემი და თაყვანს მცემ მე. 10. მაშინ მიუგო მას იესომ: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე. 11. მაშინ მიატოვა იგი ეშმაკმა, და აჰა, ანგელოზები მოვიდნენ და ემსახურებოდნენ მას. თავი მეშვიდე 1. ნუ განსჯით, რათა არ განისაჯოთ. 2. ვინაიდან როგორი განსჯითაც განსჯით, იმნაირითვე განისჯებით, და რომელი საწყაულითაც მიუწყავთ, იმითვე მოგეწყვით თქვენ. 3. ან რატომ ხედავ ბეწვს შენი ძმის თვალში, ხოლო შენსაში დირესაც ვერა გრძნობ? 4. ანდა როგორ ეუბნები შენს ძმას: მოიცა, ამოგიღო ბეწვი თვალიდან, და თვითონ შენ კი დირე გაქვს თვალში. 5. თვალთმაქცო, ჯერ შენი თვალიდან ამოიღე დირე და მერეღა ნახავ, როგორ ამოიღო შენი ძმის თვალიდან ბეწვი. 6. ნუ მისცემთ სიწმინდეს ძაღლებს: ნურც თქვენს მარგალიტს დაუყრით ღორებს, რათა არ გათელონ იგი თავიანთი ფეხით და მოგიბრუნდნენ და დაგფლითონ თქვენ. მათეს სახარება თავი მეოთხე 1. სულით წმიდით აღვსილი იესო გამობრუნდა იორდანედან, და სულის მიერ გაყვანილ იქნა უდაბნოში. 2. ორმოცი დღის განმავლობაში გამოიცდებოდა ეშმაკის მიერ და არაფერი უჭამია იმ დღეებში; ხოლო მათი გასრულების შემდეგ მოშივდა. 3. და უთხრა მას ეშმაკმა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, უთხარი ამ ქვას, რომ პურად იქცეს. 4. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა მას: არა მხოლოდ პურით იცოცხლებს კაცი, არამედ ღმერთის ყოველი სიტყვით. 5. აიყვანა იგი ეშმაკმა მაღალ მთაზე და უჩვენა სამყაროს ყველა სამეფო დროის ერთ წამში. 6. და უთხრა მას ეშმაკმა: მოგცემ შენ ყოველივე ამის ხელმწიფებას და დიდებას, ვინაიდან მე მაქვს მოცემული, და ვისაც მინდა, მას მივცემ. 7. თუ დაემხობი და თაყვანს მცემ მე, ყოველივე ეს შენი იქნება. 8. მიუგო იესომ და უთხრა მას: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე. 9. მიიყვანა იერუსალიმში, დააყენა ტაძრის ქიმზე და უთხრა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, გადავარდი აქედან, 10. ვინაიდან დაწერილია: თავისი ანგელთზებისათვის უბრძანებია შენი დაცვა, 11. და აგიტაცებენ ხელში, რათა არსად წამოჰკრა ქვას ფეხი შენი. 12. მიუგო იესომ და უთხრა მას: ნათქვამია: არ გამოსცადო უფალი ღმერთი შენი. თავი მეხუთე 36. და უთხრა მათ იგავიც: არავინ ადებს ახალი სამოსიდან ახეულ საკერებელს ძველ სამოსს; თორემ ახალიც დაიხევა და ვერც ძველი მოიხდენს ახალს. 37. არც არავინ ასხამს ახალ ღვინოს ძველ ტიკებში; თორემ დახეთქავს ახალი ღვინო ტიკებს, თვითონაც დაიქცევა და ტიკებიც უვარგისი გახდება. 38. არამედ ახალი ღვინო უნდა ჩაისხას ახალ ტიკებში, და ორივე შეინახება. 39. ძველი ღვინის არც ერთი მსმელი არ ისურვებს ახალს: რადგანაც იტყვის: ძველი სჯობსო. ლუკას სახარება 12. რაკი ელით და ესწრაფით ღვთის მოსვლის დღეს, როცა ალმოდებული ცანი დაირღვევიან, ხოლო კავშირნი დაიწვებიან და დადნებიან. 13. ხოლო ჩვენ მისი აღთქმისამებრ მოველით ახალ ცასა და ახალ მოწას სადაც დამკვიდრებულია სიმართლე. თავი 3. პეტრეს მეორე ეპისტოლე. „თქვენ ღვთისგან ხართ, შვილნო და სძლიეთ მათ; რადგან ის ვინც თქვენშია, მეტია იმაზე ვინც წუთისოფელშია“ 4 „ღმერთი არასოდეს არავის უხილავს“ 12 იოანეს პირველი ეპისტოლე. თავი 4. 18. ისინი გეუბნებოდნენ თქვენ, რომ ბოლო ჟამს მოვლენ მკიცხავნი, თავიანთი უღვთო გულისთქმებით მავალნი. 19. ესენი არიან განრიდებულნი, მშვინვიერნი, სულის არამქონენი იუდას ეპისტოლე 6. ოღონდ სიბრძნეს ვლაპარაკობთ სულიერად მოწიფულთა შორის არა წუთისოფლის სიბრძნეს არც წუთისოფლის მთავართა რომელნიც წარმავალნი არიან 8. რაც ვერავინ შეიცნო წუთისოფლის მთავართაგან ვინაიდან რომ შეეცნოთ ჯვარს არ აცვამდნენ დიდების უფალს 12. ხოლო ჩვენ მივიღეთ არა წუთისოფლის სული არამედ სული ღვთისგან 14. აი მშვინვიერი ადამიანი არ ღებულობს იმას რაც ღვთის სულისგან არის ვინაიდან უგუნურებად მიიჩნევს და არც ძალუძს შეცნობა რადგან სულიერად არის განსასჯელი 1 კორინთელთა. თავი 2. 3. ნუთუ არ იცით რომ ანგელოზებს განვიკითხავთ და მით უმეტეს საერო საქმეებს 1 კორინთელთა. თავი 5. 24. მერე კი დასასრული როცა მეფობას გადასცემს უფალსა და მამას მას მერე რაც გააუქმებს ყოველ მთავრობას, ყოველ უფლებასა და ძალს 1 კორინთელთა. თავი 15 56. სიკვდილის ნესტარია ცოდვა ხოლო ცოდვის ძალა რჯულია 1 კორინთ. თ. 15 4. ურწმუნოთათვის რომელთაც ამ წუთოსოფლის ღმერთმა დაუბრმავა გონება რათა მათთვის არ ებრწყინა სახარებისეულ ნათელს ქრისტეს დიდებისა, იმისა ვინც უხილავი ღვთის ხატია 2 კორინთ. თ. 4 16. ერთადერთი რომელისაც უპყრია უკვდავება მკვიდრობს მიუწვდომელ ნათელში რომელიც არავის უხილავს ადამიანთაგან და არც ძალუძს მისი ხილვა. 1 ტიმოთე. თ. 6 2. რომლებიც ოდესღაც იარებოდით ამ წუთისოფლის წესისამებრ. ჰაერის ძალთა მთავრის იმ სულის ნებით. 15. გააუქმა მტრობა თავისი ხორცით, მცნებათა რჯული მცნებებით. ეფესელთა მიმართ. თავი 2 12. რადგან ჩვენი ბრძოლა არაა სისხლის და ხორცის წინააღმდეგ, არამედ მთავრობათა წინააღმდეგ, ხელმწიფებათა წინააღმდეგ, ამ წუთისოფლის სიბნელის მპყრობელთა წინააღმდეგ, ცისქვეშეთის ბოროტების სულთა წინააღმდეგ. ეფესელთა. თ. 6 კომენტარი: 1) არსებობენ სამი ტიპის ადამიანები – სულიერი, მშვინვიერი და ხორციელი ხალხი 2) სულიერი ღმერთისაა, ხოლო მშვინვიერი ბოროტი სულის 3) ქრისტე მოვიდა რათა შეეცვალა მსოფლიო ანუ „გადავა ცა და მიწა“ რაც ნიშნავს იმას რომ როცა ახალი ცა და ახალი მიწა შეიქმნება რჯული გაუქმდება ანუ აღსრულდება. ძველ ცაზე და ძველ მიწაზე არაა ჭეშმარიტება, ხოლო ძველი ცა და ძველი მიწა ეკუთვნის იუდეველთა ცრუღმერთს. 4) ქრისტე არ ებრძვის ხორციელ სურვილებს, ის ებრძვის ბოროტ ძალებს 5) წუთისოფელს მართავენ „მთავრები“ და „ხელმწიფებანი“ ანუ ბოროტი ანგელოზები იგივე არქონტები 6) ქრისტემ გააუქმა ძველი რჯული ახალი რჯულით რათა დამდგარიყო ახალი ცა და ახალი მიწა სადაც სუფევს სიმართლე 7) მშვინვიერი ვერ იგებს სულიერ ცოდნას 8) ქრისტეს სურს გააუქმოს არქონტების მეუფება 9) სულიერი ადამიანები გაასამართლებენ წუთისოფლის (კოსმოსის) ბოროტ ანგელოზებს 10) კოსმოსს მართავს ბოროტი არქონტი რომელიც ცდილობდა ქრისტეს ცდუნებას და დამონებას

თავი მეხუთე 17. ნუ გგონიათ, თითქოს მოვედი რჯულის, გინდა წინასწარმეტყველთა გასაუქმებლად. გასაუქმებლად კი არ მოვედი, არამედ აღსასრულებლად. 18. რადგანაც ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სანამ არ გადავა ცა და მიწა, ერთი იოტიც ან ერთი წერტილიც არ გადავა რჯულისაგან, ვიდრე ყოველივე არ აღსრულდება. თავი მეოთხე 1. მაშინ იესო აყვანილ იქნა უდაბნოში სულის მიერ, ეშმაკისაგან საცდუნებლად. 2. და იმარხულა ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე და ბოლოს მოშივდა. 3. მაშინ მიადგა მაცდური და უთხრა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, თქვი, რომ ეს ქვები პურებად იქცნენ. 4. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა: დაწერილია: არა მხოლოდ პურით იცოცხლებს კაცი, არამედ ყოველი სიტყვით, რომელიც გამოდის ღმერთის პირიდან. 5. მაშინ ეშმაკმა წაიყვანა იგი წმიდა ქალაქში, დააყენა ტაძრის ქიმზე 6. და უთხრა: თუ ძე ხარ ღვთისა, გადავარდი აქედან, რადგანაც დაწერილია: თავის ანგელოზებს უბრძანებს შენს გამო, და აგიტაცებენ ხელში, რათა არსად წამოჰკრა ქვას ფეხი შენი. 7. იესომ მიუგო: ესეც დაწერილია: არ გამოსცადო უფალი ღმერთი შენი. 8. კვლავ აიყვანა იგი ეშმაკმა ძალიან მაღალ მთაზე, და უჩვენა მას ქვეყნის ყველა სამეფო და დიდება მათი. 9. და უთხრა: ყოველივე ამას მოგცემ, თუ დაეცემი და თაყვანს მცემ მე. 10. მაშინ მიუგო მას იესომ: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე. 11. მაშინ მიატოვა იგი ეშმაკმა, და აჰა, ანგელოზები მოვიდნენ და ემსახურებოდნენ მას. თავი მეშვიდე 1. ნუ განსჯით, რათა არ განისაჯოთ. 2. ვინაიდან როგორი განსჯითაც განსჯით, იმნაირითვე განისჯებით, და რომელი საწყაულითაც მიუწყავთ, იმითვე მოგეწყვით თქვენ. 3. ან რატომ ხედავ ბეწვს შენი ძმის თვალში, ხოლო შენსაში დირესაც ვერა გრძნობ? 4. ანდა როგორ ეუბნები შენს ძმას: მოიცა, ამოგიღო ბეწვი თვალიდან, და თვითონ შენ კი დირე გაქვს თვალში. 5. თვალთმაქცო, ჯერ შენი თვალიდან ამოიღე დირე და მერეღა ნახავ, როგორ ამოიღო შენი ძმის თვალიდან ბეწვი. 6. ნუ მისცემთ სიწმინდეს ძაღლებს: ნურც თქვენს მარგალიტს დაუყრით ღორებს, რათა არ გათელონ იგი თავიანთი ფეხით და მოგიბრუნდნენ და დაგფლითონ თქვენ. მათეს სახარება თავი მეოთხე 1. სულით წმიდით აღვსილი იესო გამობრუნდა იორდანედან, და სულის მიერ გაყვანილ იქნა უდაბნოში. 2. ორმოცი დღის განმავლობაში გამოიცდებოდა ეშმაკის მიერ და არაფერი უჭამია იმ დღეებში; ხოლო მათი გასრულების შემდეგ მოშივდა. 3. და უთხრა მას ეშმაკმა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, უთხარი ამ ქვას, რომ პურად იქცეს. 4. ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა მას: არა მხოლოდ პურით იცოცხლებს კაცი, არამედ ღმერთის ყოველი სიტყვით. 5. აიყვანა იგი ეშმაკმა მაღალ მთაზე და უჩვენა სამყაროს ყველა სამეფო დროის ერთ წამში. 6. და უთხრა მას ეშმაკმა: მოგცემ შენ ყოველივე ამის ხელმწიფებას და დიდებას, ვინაიდან მე მაქვს მოცემული, და ვისაც მინდა, მას მივცემ. 7. თუ დაემხობი და თაყვანს მცემ მე, ყოველივე ეს შენი იქნება. 8. მიუგო იესომ და უთხრა მას: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე. 9. მიიყვანა იერუსალიმში, დააყენა ტაძრის ქიმზე და უთხრა: თუ ძე ხარ ღმრთისა, გადავარდი აქედან, 10. ვინაიდან დაწერილია: თავისი ანგელთზებისათვის უბრძანებია შენი დაცვა, 11. და აგიტაცებენ ხელში, რათა არსად წამოჰკრა ქვას ფეხი შენი. 12. მიუგო იესომ და უთხრა მას: ნათქვამია: არ გამოსცადო უფალი ღმერთი შენი. თავი მეხუთე 36. და უთხრა მათ იგავიც: არავინ ადებს ახალი სამოსიდან ახეულ საკერებელს ძველ სამოსს; თორემ ახალიც დაიხევა და ვერც ძველი მოიხდენს ახალს. 37. არც არავინ ასხამს ახალ ღვინოს ძველ ტიკებში; თორემ დახეთქავს ახალი ღვინო ტიკებს, თვითონაც დაიქცევა და ტიკებიც უვარგისი გახდება. 38. არამედ ახალი ღვინო უნდა ჩაისხას ახალ ტიკებში, და ორივე შეინახება. 39. ძველი ღვინის არც ერთი მსმელი არ ისურვებს ახალს: რადგანაც იტყვის: ძველი სჯობსო. ლუკას სახარება 12. რაკი ელით და ესწრაფით ღვთის მოსვლის დღეს, როცა ალმოდებული ცანი დაირღვევიან, ხოლო კავშირნი დაიწვებიან და დადნებიან. 13. ხოლო ჩვენ მისი აღთქმისამებრ მოველით ახალ ცასა და ახალ მოწას სადაც დამკვიდრებულია სიმართლე. თავი 3. პეტრეს მეორე ეპისტოლე. „თქვენ ღვთისგან ხართ, შვილნო და სძლიეთ მათ; რადგან ის ვინც თქვენშია, მეტია იმაზე ვინც წუთისოფელშია“ 4 „ღმერთი არასოდეს არავის უხილავს“ 12 იოანეს პირველი ეპისტოლე. თავი 4. 18. ისინი გეუბნებოდნენ თქვენ, რომ ბოლო ჟამს მოვლენ მკიცხავნი, თავიანთი უღვთო გულისთქმებით მავალნი. 19. ესენი არიან განრიდებულნი, მშვინვიერნი, სულის არამქონენი იუდას ეპისტოლე 6. ოღონდ სიბრძნეს ვლაპარაკობთ სულიერად მოწიფულთა შორის არა წუთისოფლის სიბრძნეს არც წუთისოფლის მთავართა რომელნიც წარმავალნი არიან 8. რაც ვერავინ შეიცნო წუთისოფლის მთავართაგან ვინაიდან რომ შეეცნოთ ჯვარს არ აცვამდნენ დიდების უფალს 12. ხოლო ჩვენ მივიღეთ არა წუთისოფლის სული არამედ სული ღვთისგან 14. აი მშვინვიერი ადამიანი არ ღებულობს იმას რაც ღვთის სულისგან არის ვინაიდან უგუნურებად მიიჩნევს და არც ძალუძს შეცნობა რადგან სულიერად არის განსასჯელი 1 კორინთელთა. თავი 2. 3. ნუთუ არ იცით რომ ანგელოზებს განვიკითხავთ და მით უმეტეს საერო საქმეებს 1 კორინთელთა. თავი 5. 24. მერე კი დასასრული როცა მეფობას გადასცემს უფალსა და მამას მას მერე რაც გააუქმებს ყოველ მთავრობას, ყოველ უფლებასა და ძალს 1 კორინთელთა. თავი 15 56. სიკვდილის ნესტარია ცოდვა ხოლო ცოდვის ძალა რჯულია 1 კორინთ. თ. 15 4. ურწმუნოთათვის რომელთაც ამ წუთოსოფლის ღმერთმა დაუბრმავა გონება რათა მათთვის არ ებრწყინა სახარებისეულ ნათელს ქრისტეს დიდებისა, იმისა ვინც უხილავი ღვთის ხატია 2 კორინთ. თ. 4 16. ერთადერთი რომელისაც უპყრია უკვდავება მკვიდრობს მიუწვდომელ ნათელში რომელიც არავის უხილავს ადამიანთაგან და არც ძალუძს მისი ხილვა. 1 ტიმოთე. თ. 6 2. რომლებიც ოდესღაც იარებოდით ამ წუთისოფლის წესისამებრ. ჰაერის ძალთა მთავრის იმ სულის ნებით. 15. გააუქმა მტრობა თავისი ხორცით, მცნებათა რჯული მცნებებით. ეფესელთა მიმართ. თავი 2 12. რადგან ჩვენი ბრძოლა არაა სისხლის და ხორცის წინააღმდეგ, არამედ მთავრობათა წინააღმდეგ, ხელმწიფებათა წინააღმდეგ, ამ წუთისოფლის სიბნელის მპყრობელთა წინააღმდეგ, ცისქვეშეთის ბოროტების სულთა წინააღმდეგ. ეფესელთა. თ. 6 კომენტარი: 1) არსებობენ სამი ტიპის ადამიანები – სულიერი, მშვინვიერი და ხორციელი ხალხი 2) სულიერი ღმერთისაა, ხოლო მშვინვიერი ბოროტი სულის 3) ქრისტე მოვიდა რათა შეეცვალა მსოფლიო ანუ „გადავა ცა და მიწა“ რაც ნიშნავს იმას რომ როცა ახალი ცა და ახალი მიწა შეიქმნება რჯული გაუქმდება ანუ აღსრულდება. ძველ ცაზე და ძველ მიწაზე არაა ჭეშმარიტება, ხოლო ძველი ცა და ძველი მიწა ეკუთვნის იუდეველთა ცრუღმერთს. 4) ქრისტე არ ებრძვის ხორციელ სურვილებს, ის ებრძვის ბოროტ ძალებს 5) წუთისოფელს მართავენ „მთავრები“ და „ხელმწიფებანი“ ანუ ბოროტი ანგელოზები იგივე არქონტები 6) ქრისტემ გააუქმა ძველი რჯული ახალი რჯულით რათა დამდგარიყო ახალი ცა და ახალი მიწა სადაც სუფევს სიმართლე 7) მშვინვიერი ვერ იგებს სულიერ ცოდნას 8) ქრისტეს სურს გააუქმოს არქონტების მეუფება 9) სულიერი ადამიანები გაასამართლებენ წუთისოფლის (კოსმოსის) ბოროტ ანგელოზებს 10) კოსმოსს მართავს ბოროტი არქონტი რომელიც ცდილობდა ქრისტეს ცდუნებას და დამონებას

იოანეს სახარება ესაა გნოსტიკური ტექსტი სადაც პირდაპირ არის ნათქვამი რომ: 1) იუდეველთა "ღმერთი" და ქრისტეს მამა ერთი და იგივე არაა 2) იუდეველებმა არ იცოდნენ ქრისტეს მამა 3) მატერიალურ კოსმოსს მართავენ ბოროტი მთავრები (არქონტები) ანუ ბოროტების სულები და ერთ ერთი მათგანია იუდეველთა ცრუღმერთი 4) ქრისტე არ იყო მარიამის შვილი, ქრისტე იყო სული ეონი ჩასახლებული მარიამის ძის – იესოს ფიზიკურ სხეულში იორდანეში ნათლობისას 5) იუდეველებმა მოკლეს ქრისტე რადგან ის უპირისპირდებოდა მოსეს რჯულს და იუდეველთა ბოროტ დემიურგს 6) იუდეველებმა არ იცოდნენ საიდან მოვიდა ქრისტე, მაგრამ იცოდნენ რომ ის არაა მათი "უფლის" შვილი და რომ ქადაგებდა სხვა უცნობ ღმერთს, ეს კი მათი რჯულის კანონით მომაკვდინებელი დანაშაული და ცოდვა იყო 7) ხალხი ვერ იგებდა ვისი გამოგზავნილი იყო ქრისტე რადგან ქრისტეს სამეფო (პლერომა) უფრო მაღალი და შორი სამეფოა ვიდრე ებრაელთა ბოროტი ცრუღმერთი იალდაბაოთის, რომელსაც ემსახურებოდნენ სინედრიონი და ფარისევლები 8) ქრისტეს მამა არასოდეს გამოცხადებია იუდეველებს 9) ადამიანები არიან ღმერთები და ფლობენ ღვთაებრივ სულს 10) მოსეს რჯულში არაა არც მადლი და არც ჭეშმარიტება თავი მეთოთხმეტე 1. ნუ შეძრწუნდება თქვენი გული; გწამდეთ ღმერთი და მიწამეთ მე. 2. მამაჩემის სახლში ბევრი სავანეა. ასე რომ არა, განა გეტყოდით, მივდივარ, რათა ადგილი გაგიმზადოთ-მეთქი? 3. ხოლო როცა წავალ და ადგილს გაგიმზადებთ, კვლავ მოვალ და ჩემთან წაგიყვანთ, რათა, სადაც მე ვიქნები, თქვენც იქვე იყოთ. 4. ხოლო სადაც მე მივდივარ, თქვენ იცით ის გზა. 5. უთხრა მას თომამ: უფალო, არ ვიცით, სად მიდიხარ; როგორღა უნდა ვიცოდეთ გზა? 6. უთხრა მას იესომ: მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე; ვერავინ მივა მამაჩემთან, თუ არა ჩემს მიერ. 7. მე რომ მიცნობდეთ, მამაჩემიც გეცნობებოდათ; ამიერიდან კი იცნობთ მას და გიხილავთ იგი. 8. ფილიპემ უთხრა: უფალო, გვიჩვენე მამა და საკმარისია ჩვენთვის. 9. უთხრა მას იესომ: რა ხანია თქვენთანა ვარ და ვერ მიცნობ, ფილიპე? ვინც მე მიხილა, მამაც იხილა; როგორღა ამბობ, მამა გვიჩვენეო? 10. ნუთუ არა გწამს, რომ მე მამაში ვარ და მამა - ჩემში. სიტყვებს, რომლებსაც გეუბნებით, ჩემით როდი გეუბნებით, არამედ ჩემში მყოფი მამა აკეთებს საქმეს. 11. მერწმუნეთ, რომ მე მამაში ვარ, მამა კი - ჩემში; თუ არა და, ჩემს საქმეს მაინც ერწმუნეთ. 12. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვისაც მე ვწამვარ, საქმეს, რომელსაც მე ვაკეთებ, თვითონაც გააკეთებს, და მეტსაც გააკეთებს, ვინაიდან მე მამასთან მივალ. 13. რასაც ითხოვთ ჩემი სახელით, შეგისრულებთ, რათა იდიდოს მამა ძის მიერ. 14. რაც უნდა მთხოვოთ ჩემი სახელით, შეგისრულებთ. 15. თუ გიყვარვართ, დაიცავით ჩემი მცნებანი. 16. ვთხოვ მამას და მოგივლენთ სხვა ნუგეშისმცემელს, რათა იყოს თქვენთან უკუნისამდე, - 17. ჭეშმარიტების სულს, რომელსაც ვერ შეიწყნარებს ქვეყანა, რადგანაც ვერ ხედავს და არ იცნობს მას, ხოლო თქვენ იცნობთ, ვინაიდან თქვენთანაა და თქვენში იქნება. 18. არ დაგტოვებთ ობლად; მოვალ თქვენთან. 19. ცოტაც და, ქვეყანა ვეღარ მიხილავს, თქვენ კი მიხილავთ. ვინაიდან ცოცხალი ვარ და თქვენც იცოცხლებთ. 20. იმ დღეს შეიცნობთ, რომ მე მამაში ვარ, თქვენ კი - ჩემში, ხოლო მე - თქვენში. 21. ვისაც აქვს ჩემი მცნებანი და იცავს მათ, მას ვუყვარვარ, ხოლო ვისაც მე ვუყვარვარ, შეიყვარებს მას მამაჩემი; მეც შევიყვარებ და ჩემს თავს გამოვუცხადებ მას. 22. უთხრა მას იუდამ, არა ისკარიოტეღმა: უფალო, რა არის, რომ აპირებ ჩვენ გამოგვიცხადო თავი და არა ქვეყანას? 23. მიუგო იესომ და უთხრა მას: ვისაც ვუყვარვარ, დაიცავს ჩემს სიტყვას, და მამაჩემი შეიყვარებს მას: ჩვენც მივალთ და მასთან დავივანებთ. 24. ვისაც არ ვუყვარვარ, არ იცავს ჩემს სიტყვებს; ხოლო სიტყვა, რომელსაც ისმენთ, ჩემი კი არ არის, არამედ ჩემი მომავლინებელი მამისა. 25. თქვენთან მყოფმა გითხარით ეს. 26. ხოლო ნუგეშისმცემელი, სული წმიდა, რომელსაც მამა მოავლენს ჩემი სახელით, გასწავლით და მოგაგონებთ ყველაფერს, რაც მე გითხარით. 27. მშვიდობას გიტოვებთ თქვენ, მშვიდთბას ჩემსას გაძლევთ თქვენ: მაგრამ ისე კი არა, როგორც იძლევა ქვეყანა. ნუ შეკრთება თქვენი გული, ნურც შეშინდება. 28. ხომ გაიგონეთ, რაც გითხარით: მე მივდივარ და კვლავ მოვალ თქვენთან. რომ გიყვარდეთ, გაიხარებდით, რადგანაც ვთქვი: მამასთან მივდივარ-მეთქი. ვინაიდან მამა ჩემზე უმეტესია. 29. აწ გითხარით, ვიდრე ახდებოდეს, რათა ირწმუნოთ, როცა ახდება. 30. ბევრს ვეღარაფერს გეტყვით, რადგანაც მოდის ამ ქვეყნის მთავარი, და არაფერი აქვს ჩემში. 31. მაგრამ რათა გაიგოს ქვეყანამ, რომ მიყვარს მამა, და როგორც მამამ მამცნო, ისე ვაკეთებ: ადექით, წავიდეთ. იოანეს სახარება 17. ამას გიდებთ მცნებად, რათა გიყვარდეთ ერთმანეთი. 18. თუ ქვეყანას სძულხართ, იცოდეთ, რომ მე მომიძულა უწინ. 19. ამ ქვეყნისანი რომ იყოთ, ქვეყანას ეყვარებოდა თვისნი; მაგრამ რაკი ამ ქვეყნისანი არა ხართ, არამედ მე გამოგარჩიეთ ქვეყნისაგან, ამიტომაც სძულხართ ქვეყანას. 20. გაიხსენეთ სიტყვა, რომელიც გითხარით: არ არის მონა, თავის ბატონზე უმეტესი. მე თუ მდევნიდნენ, თქვენც დაგიწყებენ დევნას; თუ დაიცვეს ჩემი სიტყვა, თქვენსასაც დაიცავენ. 21. ხოლო ყოველივე ამას შეგამთხვევენ ჩემი სახელის გამო, ვინაიდან არ იცნობენ ჩემს მომავლინებელს. 22. რომ არ მოვსულიყავი და არ მეთქვა მათთვის, არ ექნებოდათ ცოდვა, ახლა კი არა აქვთ მიტევება თავიანთი ცოდვისათვის. 23. ჩემს მოძულეს მამაჩემიც სძულს. 24. რომ არ მექმნა მათ შორის საქმენი, სხვას რომ არავის უქმნია; არ ექნებოდათ ცოდვა; ახლა კი მიხილეს და მომიძულეს მეცა და მამაჩემიც. 25. რათა აღსრულდეს მათ რჯულში დაწერილი სიტყვა: მომიძულეს მე უმიზეზოდ. 26. ხოლო როდესაც მოვა ნუგეშისმცემელი, რომელსაც მოგივლენთ მამის მიერ, - ჭეშმარიტების სული, რომელიც გამოდის მამისაგან, ის იმოწმებს ჩემთვის. 27. და თქვენც მოწმენი იქნებით, ვინაიდან იმთავითვე ჩემთანა ხართ. იოანეს სახარება (თავი 15) თავი მეთექვსმეტე 1. ეს გითხარით, რათა არ შეცდეთ. 2. გამოგყრიან სინაგოგებიდან; აჰა, მოდის დრო, როცა თქვენს ყველა მკვლელს ეგონება, რომ ამით ემსახურება ღმერთს. 3. ამას იზამენ იმიტომ, რომ ვერც მამა იცნეს და ვერც მე. იოანეს სახარება 25. აქამდე იგავებით გელაპარაკებოდით, მაგრამ მოდის დრო, როცა იგავებით კი აღარ გელაპარაკებით, არამედ გაცხადებულად გაუწყებთ მამის შესახებ. 26. იმ დღეს შესთხოვთ ჩემი სახელით, და არ გეუბნებით, რომ მე ვთხოვ მამას თქვენთვის. 27. რადგან თვით მამას უყვარხართ, ვინაიდან მე შემიყვარეთ და ირწმუნეთ, რომ ღმრთისაგან გამოვედი. 28. მამისაგან გამოვედი და ქვეყნად მოვედი; კვლავ ვტოვებ ქვეყანას და მამასთან მივალ. 29. მისმა მოწაფეებმა უთხრეს: აი, ახლა კი ცხადად გველაპარაკები და არავითარ იგავს აღარ ამბობ. 30. ახლა კი ვიცით, რომ ყველაფერი იცი; და არ გჭირდება, რომ ვინმემ გკითხოს; ამიტომაც გვწამს, რომ ღმრთისაგან გამოხვედი. 31. მიუგო მათ იესომ: ახლა კი გწამთ? 32. აჰა, მოდის ჟამი და მოვიდა კიდეც, როცა სათითაოდ გაიფანტებით და მარტო დამტოვებთ; მაგრამ არა ვარ მარტო, რადგანაც მამა ჩემთანაა. 33. ეს გითხარით, რათა მშვიდობა გქონდეთ ჩემში. ჭირი არ დაგელევათ ამ ქვეყნად, მაგრამ გამხნევდით: მე ვძლიე ქვეყანას. იოანეს სახარება (16) თავი მეჩვიდმეტე 1. ასე რომ იუბნა იესომ, ზეცად აღაპყრო თვალი და თქვა: მამაო, მოვიდა ჟამი: განადიდე შენი ძე, რათა ძემაც განგადიდოს შენ. 2. რადგანაც მიეცი ხელმწიფება ყველა ხორციელზე, რათა ყველაფერს, რაც მიეცი, საუკუნო სიცოცხლე მისცეს. 3. საუკუნო სიცოცხლე კი ის არის, რომ გიცნობდნენ შენ, ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთს, და იმას, ვინც შენ მოავლინე - იესო ქრისტეს. 4. მე განგადიდე დედამიწაზე; აღვასრულე საქმე, რომელიც მომეცა აღსასრულებლად. 5. ახლა კი შენ განმადიდე, მამაო, იმავ დიდებით, შენთან რომ მქონდა ქვეყნის შექმნამდე. 6. გამოვუცხადე შენი სახელი ადამიანებს, რომლებიც მომეცა ქვეყნისაგან; შენი იყვნენ და მე მომეცი, და დაიცვეს შენი სიტყვა. 7. ახლა შეიცნეს, რომ ყველაფერი, რაც მომეცი, შენგანაა. 8. რადგანაც შენგან მოცემული სიტყვები მათ მივეცი, ხოლო მათ მიიღეს და სცნეს ჭეშმარიტად, რომ შენგან გამოვედი, და ირწმუნეს, რომ შენ მომავლინე. 9. მათთვის გევედრები; ქვეყნისთვის კი არ გევედრები, არამედ მათთვის, ვინაიდან შენი არიან. 10. ყველაფერი ჩემი შენია, შენი კი - ჩემი; და მე ვიდიდე მათში. 11. მე უკვე აღარა ვარ ამ ქვეყნად, ისინი კი არიან; ხოლო მე შენთან მოვდივარ, წმიდა მამაო; დაიცავი ისინი შენი სახელით, ვინც მე მომეცი, რათა იყვნენ ჩვენსავით ერთნი. 12. როცა მათთან ვიყავი, შენი სახელით ვიცავდი მათ, ვინც მე მომეცი: დავიფარე ისინი და არცერთი არ დამიღუპავს, გარდა დაღუპვის ძისა, რათა აღსრულდეს წერილი. 13. ახლა კი შენთან მოვდივარ და ამას ვამბობ ქვეყნად, რათა ჰქონდეთ სრულად ჩემი სიხარული. 14. მე მათ მივეცი შენი სიტყვები და ქვეყანამ მოიძულა ისინი, ვინაიდან ამ ქვეყნისანი არ არიან, როგორც მე არა ვარ ამქვეყნიერი. 15. არ გევედრები, რომ აიტაცო ისინი ამ ქვეყნიდან, არამედ, რათა ბოროტისაგან დაიფარო ისინი. 16. ამ ქვეყნისანი არ არიან, როგორც მე არა ვარ ამქვეყნიერი. 17. გაწმინდე ისინი ჭეშმარიტებით, რადგანაც ჭეშმარიტია შენი სიტყვა. 18. როგორც შენ მომავლინე ამ ქვეყნად, ისე მე მივავლინე ისინი ქვეყნად. 19. მე მათთვის გავწმენდ ჩემს თავს, რათა ისინიც წმიდანი იყვნენ ჭეშმარიტებით. 20. მარტო მათთვის როდი გევედრები, არამედ ყველასთვის, ვისაც ვწამვარ მათივე სიტყვით. 21. რათა ყველანი ერთი იყვნენ, როგორც შენ, მამაო, ჩემში, ხოლო მე - შენში, და ირწმუნოს ქვეყანამ, რომ შენ მომავლინე. 22. დიდება, რომელიც შენ მომეცი, მე მათ მივეცი, რათა იყვნენ ჩვენსავით ერთი. 23. მე მათში, ხოლო შენ - ჩემში, რათა სრულნი იყვნენ ერთობით, და შეიცნოს ქვეყანამ, რომ შენ მომავლინე და ისე შეიყვარე ისინი, როგორც მე შემიყვარე. 24. მამაო, სადაც მე ვიქნები, მსურს იქვე იყვნენ ისინიც, ვინც მე მომეცი, რათა ხედავდნენ ჩემს დიდებას, შენ რომ მომეცი, რადგანაც შემიყვარე ქვეყნის შექმნამდე. 25. მამაო მართალო! ქვეყანამ ვერ გიცნო, მე კი გიცანი, და მათაც სცნეს, რომ შენ მომავლინე. 26. მე ვაუწყე მათ შენი სახელი და კვლავაც ვაუწყებ, რათა სიყვარული, რომლითაც შემიყვარე, მათში იყოს და მეც ვიყო მათში. იოანეს სახარება 33. კვლავ შევიდა პილატე პრეტორიუმში, უხმო იესოს და უთხრა: შენა ხარ იუდეველთა მეფე? 34. იესომ მიუგო: შენ თვითონ ამბობ მაგას, თუ სხვებმა გითხრეს ჩემზე? 35. მიუგო პილატემ: განა მე იუდეველი ვარ? შენმა ხალხმა და მღვდეღმთავრებმა გადმომცეს შენი თავი. მაინც რა ჩაიდინე? 36. მიუგო იესომ: ჩემი მეუფება არ არის ამქვეყნიური; ამქვეყნიური რომ იყოს, ჩემი მსახურნი იბრძოლებდნენ, რომ ხელში არ ჩავვარდნოდი იუდეველებს. მაგრამ აწ ჩემი მეუფება არ არის ამქვეყნიური. 37. უთხრა მას პილატემ: მაშ, მეფე ხარ? მიუგო იესომ: შენ ამბობ, რომ მეფე ვარ. იმიტომ დავიბადე და იმიტომ მოველ ამ ქვეყნად, რომ ჭეშმარიტება ვიმოწმო. ყველა, ვინც ჭეშმარიტებისაგან არის, ყურს უგდებს ჩემს ხმას. 38. უთხრა მას პილატემ: რა არის ჭეშმარიტება? ეს რომ თქვა, კვლავ გამოვიდა იუდეველებთან და უთხრა მათ: მე ვერავითარ ბრალს ვერ ვპოულობ მასში. 39. ხომ გაქვთ ჩვეულება, რომ ერთი კაცი გაგითავისუფლოთ პასექისას? თუ გინდათ, გაგითავისუფლებთ იუდეველთა მეფეს. 40. მაგრამ ყველანი აყვირდნენ და თქვეს: ეგ კი არა, არამედ ბარაბა; ხოლო ბარაბა ყაჩაღი იყო. იოანეს სახარება (თავი 18) 19. ხოლო ეს თქვა, რათა ენიშნებინა, როგორი სიკვდილით განადიდებდა იგი ღმერთს. ეს რომ თქვა, უთხრა: მომყევიო. 20. შემობრუნდა პეტრე და დაინახა, რომ უკან მოსდევდა მოწაფე, რომელიც უყვარდა იესოს, სწორედ ის, სერობისას მის მკერდზე მიყრდნობილმა რომ უთხრა: უფალო, ვინ გაგცემს შენ? 21. ეს რომ დაინახა, პეტრემ უთხრა იესოს: უფალო, ამას რა? 22. უთხრა მას იესომ: თუკი მნებავს, რომ ჩემს მოსვლამდე დარჩეს, შენ რა? შენ მე გამომყევ. 23. და გავრცელდა ეს სიტყვა ძმებს შორის, რომ ის მოწაფე არ მოკვდებოდა. მაგრამ იესოს ის კი არ უთქვამს, არ მოკვდებაო, არამედ: თუკი მნებავს, რომ ჩემს მოსვლამდე დარჩეს, მერე შენ რაო? 24. ეს არის მოწაფე, რომელიც მოწმობს ამას და რომელმაც დაწერა ეს. და ვიცით, რომ მისი მოწმობა ჭეშმარიტია. 25. ბევრი სხვა რამეც მოიმოქმედა იესომ, მაგრამ ყველაფერი სათითაოდ რომ დაწერილიყო, ვგონებ, ქვეყანაც ვერ დაიტევდა დაწერილ წიგნებს. ამინ. იოანეს სახარება (ბოლო თავი) 26. ვინც მე მემსახურება, მევე გამომყვეს, და სადაც მე ვიქნები, იქვე იყოს ჩემი მსახურიც. ვინც მე მემსახურება, მას პატივს მიაგებს მამა. 27. აწ შეძრწუნდა ჩემი სული და რა უნდა ვთქვა? მამაო, მიხსენ ამ ჟამისაგან; მაგრამ სწორედ ამისთვის მოვედი ამ ჟამს. 28. მამაო, განადიდე შენი სახელი! და გაისმა ხმა ზეცით: განვადიდე და კვლავაც ვადიდებ! 29. იქ მდგომმა ხალხმა ამის გაგონებაზე თქვა: იქუხაო; სხვები კი ამბობდნენ: ანგელოზი ეუბნა მას. 30. მიუგო იესომ და თქვა: ჩემთვის კი არ იყო ეს ხმა, არამედ თქვენთვის. 31. აწ განისჯება ეს ქვეყანა, აწ განდევნიან ამ ქვეყნის მთავარს. 32. და როცა ავმაღლდები ქვეყნით, ყველას ავიტაცებ ჩემთან. 33. ხოლო ამას ამბობდა, რათა ენიშნებინა, როგორი სიკვდილით უნდა მომკვდარიყო. 34. მიუგო ხალხმა: რჯულიდან გვსმენია, რომ ქრისტე უკუნისამდე უნდა ეგოს: მაშ, როგორღა ამბობ, კაცის ძე ამაღლდებაო? ვინ არის ეს კაცის ძე? 35. უთხრა მათ იესომ: ცოტა ხანს კიდევ იქნება ნათელი თქვენთან. იარეთ, სანამ გინათებთ, რათა არ მოგიცვათ ბნელმა: ვინაიდან ბნელში მოარულმა არ იცის, საით მიდის. 36. სანამ გინათებთ გწამდეთ ნათელი, რათა გახდეთ ძენი ნათლისა. ეს რომ თქვა იესომ, წავიდა და გაუჩინარდა მათგან. იოანეს სახარება (თავი 12) 23. და დადიოდა იესო ტაძარში, სოლომონის ბჭესთან. 24. გარს შემოერტყნენ იუდეველები და უთხრეს: სანამდის უნდა გვიმწარებდე სულს? თუ ქრისტე ხარ, გვითხარი ნათლად. 25. მიუგო მათ იესომ: გითხარით და არ მერწმუნეთ; საქმენი, რომელთაც ვაკეთებ მამის სახელით, თვითონვე მოწმობენ ჩემთვის. 26. მაგრამ თქვენ არ გჯერათ, ვინაიდან არა ხართ ჩემი ცხვართაგანნი, როგორც გითხარით. 27. ჩემს ცხვრებს ჩემი ხმა ესმით; მე ვიცნობ მათ, და ისინიც მომდევენ. 28. მე ვაძლევ მათ საუკუნო სიცოცხლეს; არ წარწყმდებიან უკუნისამდე და ვერავინ მომტაცებს მათ. 29. მამაჩემი, რომელმაც მომცა ისინი, ყველაზე უმეტესია; და მისი ხელიდან ვერავინ წარიტაცებს მათ. 30. მე და მამა ერთი ვართ. 31. მაშინ იუდეველებმა კვლავ ქვებს დასტაცეს ხელი მის ჩასაქოლად. 32. იესომ მიუგო მათ: მრავალი კეთილი საქმე გიჩვენეთ მამაჩემის მიერ; რომელი მათგანისათვის მიპირებთ ჩაქოლვას? 33. მიუგეს იუდეველებმა და თქვეს: კეთილი საქმისთვის კი არ ჩაგქოლავთ, არამედ ღმრთის გმობისთვის, ვინაიდან კაცი ხარ და ღმერთად კი მოგაქვს თავი. 34. მიუგო მათ იესომ: განა თქვენს რჯულში არ გიწერიათ: მე ვთქვი, რომ ღმერთები ხართ? 35. ხოლო თუ ღმერთები უწოდა მათ, ვის მიმართაც იყო ღმრთის სიტყვა (წერილი კი ურღვევია), 36. მას, ვინც წმიდა-ყო და ამ ქვეყნად მოავლინა მამამ, ეუბნებით, ღმერთსა გმობო, რაკიღა ვთქვი: მე ვარ ძე ღმრთისა? 37. თუ არ ვაკეთებ მამაჩემის საქმეს, ნუ მერწმუნებით. 38. და თუ ვაკეთებ, მე რომ არ მერწმუნოთ, საქმეებს მაინც რწმუნეთ, რათა შეიცნოთ და ირწმუნოთ, რომ მამა ჩემშია, ხოლო მე - მასში. იოანეს სახარება (თავი 10) 24. მეორედაც მოუხმეს იმ კაცს, რომელიც ბრმა იყო, და უთხრეს: მიაგე დიდება ღმერთს: ჩვენ ვიცით, რომ ის კაცი ცოდვილია. 25. ხოლო მან მიუგო და თქვა: ცოდვილია თუ არა, არ ვიცი: ერთი ეს ვიცი, რომ ბრმა ვიყავი და ახლა კი ვხედავ. 26. კვლავ ჰკითხეს: მაინც რა გიყო, როგორ აგიხილა თვალი? 27. მიუგო მათ: აკი გითხარით და არ მისმინეთ; კიდევ რისი მოსმენა გნებავთ? ან იქნებ გსურთ დაემოწაფოთ? 28. მათ კი გალანძღეს და უთხრეს: მისი მოწაფე შენა ხარ, ხოლო ჩვენ მოსეს მოწაფეები ვართ. 29. ჩვენ ვიცით, რომ მოსეს ელაპარაკა ღმერთი; ის კი, არ ვიცით, საიდან არის. 30. მიუგო კაცმა და უთხრა მათ: საკვირველი ის არის, რომ არ იცით, საიდან არის; მაგრამ მე კი ამიხილა თვალი. 31. ჩვენ ვიცით, რომ ღმერთი არ უსმენს ცოდვილებს; არამედ ვინც ღვთისმოსავია და ასრულებს ღმრთის ნებას, მას უსმენს. 32. სად გაგონილა, რომ ვინმეს თვალი აეხილოს ბრმადშობილისთვის? 33. ღმრთისაგან რომ არ იყოს, ვერაფერსაც ვერ გახდებოდა. 34. მიუგეს მათ და უთხრეს: მთლიანად ცოდვებში შობილი ხარ და ჩვენ გვასწავლი? და გამოაგდეს იგი. 35. იესომ რომ გაიგო, გამოაგდესო, მონახა იგი და უთხრა: გწამს კაცის ძე? 36. მიუგო მან და თქვა: ვინ არის, უფალო, რომ ვიწამო? 37. უთხრა მას იესომ: შენ გინახავს იგი; ვინც გელაპარაკება, სწორედ ის არის. 38. ხოლო მან თქვა: მწამს, უფალო, და თაყვანი სცა მას. 39. იესომ უთხრა: განსასჯელად მოველ ამ ქვეყნად, რათა ბრმებმა იხილონ, მხედველნი კი ბრმებად იქცნენ. 40. ეს რომ გაიგონეს, მასთან მყოფმა ფარისევლებმა უთხრეს: ნუთუ ჩვენც ბრმები ვართ? 41. უთხრა მათ იესომ: ბრმები რომ იყოთ, ცოდვაც არ გექნებოდათ; ახლა კი ამბობთ, ვხედავთო, და ცოდვაც თანა გაქვთ. იოანეს სახარება (თავი 9) 12. ხელახლა მიმართა იესომ და უთხრა მათ: მე ვარ ნათელი ქვეყნისა; ვინც გამომყვება, ბნელში კი არ ივლის, არამედ ექნება სიცოცხლის ნათელი. 13. ფარისევლებმა უთხრეს: შენ თვითონ მოწმობ შენს თავზე, ასე რომ, შენი მოწმობა არ არის ჭეშმარიტი. 14. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: ჩემს თავზედაც რომ ვმოწმობდე, ჭეშმარიტია ჩემი მოწმობა, რადგანაც ვიცი, საიდან მოვედი და სად მივდივარ; თქვენ კი არ იცით, საიდან მოვსულვარ და სად მივალ. 15. თქვენ ხორცისამებრ სჯით, ხოლო მე არავის განვსჯი. 16. მაგრამ კიდეც რომ განვსჯიდე, ჭეშმარიტია ჩემი მსჯავრი, ვინაიდან მარტო კი არა ვარ, არამედ მე და მამა, ჩემი მომავლინებელი. 17. რადგან რჯულშიც გიწერიათ, რომ ორი კაცის მოწმობა ჭეშმარიტია. 18. მე ვარ, ვინც ჩემს თავზე ვმოწმობ და ჩემზევე მოწმობს მამაც, რომელმაც მომავლინა. 19. ჰკითხეს: სად არის მამაშენი? ხოლო იესომ მიუგო: არც მე მიცნობთ და არც მამაჩემს; მე რომ მიცნობდეთ, მამასაც იცნობდით ჩემსას. 20. ეს სიტყვები თქვა იესომ საგანძურთან, როცა ასწავლიდა ტაძარში. და ვერავინ შეიპყრო იგი, ვინაიდან ჯერ კიდევ არ მოსულიყო მისი ჟამი. 21. კვლავ უთხრა მათ იესომ: მე მივდივარ, ძებნას დამიწყებთ და თქვენსავ ცოდვაში მოკვდებით; სადაც მე მივალ, თქვენ ვერ მოხვალთ იქ. 22. იუდეველებმა თქვეს: თავის მოკვლას ხომ არ აპირებს, რაკიღა ამბობს, სადაც მე მივალ, თქვენ ვერ მოხვალთ იქო? 23. და უთხრა მათ: თქვენ ქვენანი ხართ, ხოლო მე ზენათაგანი; თქვენ ამქვეყნიურნი ხართ, ხოლო მე - იმქვეყნიური. 24. ამიტომაც გითხარით, თქვენს ცოდვებში მოკვდებით-მეთქი. რადგანაც თუ არ იწამებთ, რომ მე ვარ, თქვენსავე ცოდვებში მოკვდებით. 25. მაშინ უთხრეს: მაინც ვინა ხარ? ხოლო იესომ მიუგო: იმთავითვე რას გეუბნებოდით? 26. ბევრი რამ მაქვს თქვენთვის სათქმელი და განსასჯელი; მაგრამ ჩემი მომავლინებელი ჭეშმარიტია, და რაც მისგან მსმენია, ქვეყანასაც იმასვე ვეტყვი. 27. მაგრამ მათ ვერ გაიგეს, რომ მამაზე ამბობდა ამას. 28. და უთხრა მათ იესომ: როცა კაცის ძეს აამაღლებთ, მაშინ გაიგებთ, რომ მე ვარ, და არაფერს ვაკეთებ ჩემით, არამედ რაც მასწავლა მამამ, იმას ვამბობ. 29. ვინც მომავლინა, ჩემთანაა; მარტო არ დამტოვა მამამ, ვინაიდან ყოველთვის იმას ვაკეთებ, რაც ეამება მას. 30. ამას რომ ამბობდა, ბევრმა ირწმუნა იგი. 31. და უთხრა იესომ იუდეველებს, რომლებმაც ირწმუნეს იგი: თუ ჩემს სიტყვაში დამკვიდრდებით, ჭეშმარიტად ჩემი მოწაფეები ხართ. 32. შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთ თქვენ. 33. მიუგეს მას: აბრაამის მოდგმისა ვართ და არასდროს დავმონებივართ ვინმეს. მაშ, რამ გათქმევინა, განთავისუფლდებითო? 34. მიუგო მათ იესომ: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ყველა, ვინც სცოდავს, ცოდვის მონაა. 35. მაგრამ მონა საუკუნოდ როდი მკვიდრდება სახლში, ძე კი უკუნისამდე მკვიდრობს. 36. ასე რომ, თუ ძე გაგათავისუფლებთ, ჭეშმარიტად თავისუფალნი იქნებით. 37. ვიცი, რომ აბრაამის მოდგმისანი ხართ, მაგრამ მოსაკლავად კი მეძებთ, რადგანაც ჩემი სიტყვა ვერ ეტევა თქვენში. 38. მე ვამბობ იმას, რაც მამაჩემთან მიხილავს, თქვენ კი რაც მამათქვენთან გიხილავთ, იმას აკეთებთ. 39. მიუგეს და უთხრეს მას: ჩვენი მამა აბრაამია. უთხრა მათ იესომ: აბრაამის შვილები რომ იყოთ, საქმესაც აბრაამისას გააკეთებდით. 40. ახლა კი მოსაკლავად მეძებთ მე, ვინც გაუწყეთ ჭეშმარიტება, რაც ღმერთისაგან ვისმინე. აბრაამს ეს არ უქნია. 41. თქვენ მამათქვენის საქმეს აკეთებთ. უთხრეს: სიძვისგან როდი ვშობილვართ; ერთი მამა გვყავს - ღმერთი. 42. უთხრა მათ იესომ: ღმერთი რომ იყოს მამათქვენი, გეყვარებოდით, ვინაიდან ღმრთისაგან გამოვედი და მოვედი, რადგანაც ჩემით კი არ მოვსულვარ, არამედ მან მომავლინა. 43. რატომ არ გესმით ჩემი ნათქვამი? იმიტომ, რომ არ შეგიძლიათ ყური უგდოთ ჩემს სიტყვას. 44. თქვენ მამათქვენის - ეშმაკისაგან ხართ და მამათქვენის სურვილთა აღსრულება გსურთ. დასაბამითვე კაცის მკვლელი იყო იგი და ჭეშმარიტებაში ვერ დაემკვიდრა, ვინაიდან ჭეშმარიტება არ არის მასში, და როცა სიცრუეს ამბობს, თავისისას ამბობს, ვინაიდან ცრუ არის და სიცრუის მამა. 45. მე კი სიმართლეს გეუბნებით და არა გწამთ ჩემი. 46. რომელი თქვენგანი მამხილებს ცოდვის გამო? ხოლო თუ ჭეშმარიტებას ვამბობ, რატომ არა გწამთ ჩემი? 47. ვინც ღმრთისაგან არის, ღმრთის სიტყვებს ისმენს. თქვენ კი იმიტომ არ ისმენთ, რომ ღმრთისაგან არა ხართ. 48. მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: განა კარგად არ ვამბობთ, რომ სამარიელი ხარ და ეშმაკეული? 49. მიუგო იესომ: ეშმაკეული კი არა ვარ, არამედ პატივს ვცემ მამაჩემს. თქვენ კი მაგინებთ. 50. მაგრამ მე ჩემს დიდებას როდი ვეძებ; არის მძებნელი და განმკითხველი. 51. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც დაიმარხავს ჩემს სიტყვას, უკუნისამდე არ იხილავს სიკვდილს. 52. იუდეველებმა უთხრეს: ახლა კი მივხვდით, რომ ეშმაკეული ხარ: აბრაამიც მოკვდა და წინასწარმეტყველნიც, შენ კი ამბობ: ვინც დაიმარხავს ჩემს სიტყვას, უკუნისამდე არ იგემებს სიკვდილსო. 53. ნუთუ შენ უფრო მეტი ხარ, ვიდრე მამაჩვენი აბრაამი, რომელიც მოკვდა? და წინასწარმეტყველნიც მოკვდნენ. ვინ გგონია შენი თავი? 54. მიუგო იესომ: თუ მე ჩემსავ თავს ვადიდებ, ჩემი დიდება არაფერია. მე მამაჩემი მადიდებს, ვისზედაც თქვენ ამბობთ: ის არის ჩვენი ღმერთიო. 55. და ვერ გიცვნიათ იგი, მე კი ვიცნობ მას. ხოლო თუ ვიტყვი, არ ვიცნობ-მეთქი, თქვენსავით ცრუ ვიქნები. მაგრამ მე ვიცნობ და ვიმარხავ მის სიტყვას. 56. მამათქვენი აბრაამი ხარობდა იმის გამო, რომ იხილავდა ჩემს დღეს. იხილა და გაიხარა. 57. იუდეველებმა უთხრეს: ორმოცდაათი წლისაც არა ხარ და აბრაამი გინახავს? 58. უთხრა მათ იესომ: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: აბრაამზე უწინარესი ვარ. 59. მაშინ იუდეველებმა ქვებს დასტაცეს ხელი მის ჩასაქოლად. მაგრამ იესო თვალს მიეფარა და ტაძრიდან გავიდა. იოანეს სახარება (თავი 8) თავი მეხუთე 1. შემდგომ ამისა იყო იუდეველთა დღესასწაული, და ავიდა იესო იერუსალიმს. 2. ხოლო იერუსალიმში, ცხვრის ჭიშკართან არის ხუთბჭიანი აუზი, რომელსაც ებრაულად ჰქვია ბეთეზდა. 3. იქ იწვა უამრავი სნეული, ბრმა, კოჭლი და დავრდომილი, რომლებიც მოელოდნენ წყლის ძვრას. 4. ვინაიდან ანგელოზი დროდადრო ჩადიოდა აუზში და ამღვრევდა წყალს; ხოლო ვინც წყლის ძვრისას პირველი ჩავიდოდა შიგ, რა სენითაც უნდა ყოფილიყო სნეული, იკურნებოდა. 5. იყო იქ კაცი, რომელიც ოცდათვრამეტ წელიწადს იტანჯებოდა თავისი სენით. 6. როცა იესომ მწოლარე იხილა იგი, მიხვდა, რომ დიდი ხანია ამ დღეში იყო, და უთხრა: გინდა განიკურნო? 7. ხოლო სნეულმა მიუგო: უფალო, კაცი არა მყავს, რომ წყლის ძვრისას ჩამიშვას აუზში; ვიდრე მე მივალ, სხვა მასწრებს ჩასვლას. 8. და უთხრა იესომ: აღდეგ, აიღე შენი სარეცელი და წადი. 9. მაშინვე განიკურნა იგი; აიღო თავისი სარეცელი და წავიდა. ხოლო ის დღე შაბათი იყო. 10. ამიტომაც იუდეველები ეუბნებოდნენ განკურნებულს: დღეს შაბათია, ასე რომ, ნება არ გქონდა აგეღო შენი სარეცელი. 11. მან კი მიუგო: ვინც განმკურნა, მანვე მითხრა: აიღე შენი სარეცელი და წადი. 12. ჰკითხეს: ვინ არის ის კაცი, რომელმაც გითხრა, აიღე შენი სარეცელი და წადიო? 13. მაგრამ განკურნებულმა არ იცოდა, ვინ იყო, რადგან იესო იქვე მყოფ ხალხში გაუჩინარდა. იოანეს სახარება 36. ხოლო მე უკეთესი მოწმობა მაქვს, ვიდრე მოწმობა იოანესი: საქმენი, მამამ რომ მომცა აღსასრულებლად, თვით ჩემს მიერ ქმნილი საქმენი მოწმობენ, რომ მამისგან ვარ მოვლინებული. 37. ასე რომ, მამამ, რომელმაც მომავლინა, თვითონვე იმოწმა ჩემთვის. თქვენ არც მისი ხმა გსმენიათ ოდესმე და არც ხატება გიხილავთ მისი. იოანეს სახარება (თავი 5) 13. არავინ ასულა ზეცად, გარდა ზეცით ჩამოსული კაცის ძისა, რომელიც არის ცაში. იოანეს სახარება (თავი 3) 1. მესამე დღეს ქორწილი იყო გალილეას კანაში, და იყო იქ იესოს დედა. 2. იესო და მისი მოწაფეებიც მიწვეულნი იყვნენ ქორწილში. 3. და რაკი ღვინიო შემოაკლდათ, იესოს დედამ უთხრა მას: ღვინო არა აქვთ. 4. ხოლო იესომ მიუგო: მერედა, რა ჩემი და შენი საქმეა, დედაო? ჯერ კიდევ არ დამდგარა ჩემი საათი. 5. დედამისმა უთხრა მსახურებს: რასაც გეტყვით, აღასრულეთო. 6. იყო იქ ექვსი ქვის კასრი, იუდეველთა განწმენდის ჩვეულებისამებრ დადგმული, რომლებშიაც ჩადიოდა ორი თუ სამი საწყაო. 7. უთხრა მათ იესომ: აავსეთ კასრები წყლით; და მათაც აავსეს პირთამდე. 8. კვლავ უთხრა მათ: ახლა კი ამოიღეთ და მიართვით თამადას. და მიართვეს. 9. როცა თამადამ გემო გაუსინჯა ღვინოდ ქცეულ წყალს (თუმცა მან არ იცოდა, როგორ მოხდა ეს: იცოდნენ მხოლოდ მსახურებმა, რომლებმაც ამოიღეს წყალი), მოუხმო სიძეს. 10. და უთხრა: ყველა კაცი ჯერ უკეთეს ღვინოს ჩამოდგამს, ხოლო როცა დათვრებიან, უარესს; შენ კი უკეთესი ღვინო აქამდე შემოგინახავს. 11. ასე დაუდო დასაბამი იესომ სასწაულებს გალილეის კანაში და გამოავლინა დიდება თვისი. და იწამეს იგი მისმა მოწაფეებმა. იოანეს სახარება (თავი 2) 1. დასაბამიდან იყო სიტყვა, და სიტყვა იყო ღმერთთან და ღმერთი იყო სიტყვა. 2. ის იყო დასაბამიდან ღმერთთან. 3. ყველაფერი მის მიერ შეიქმნა, და უმისოდ არაფერი შექმნილა, რაც კი შეიქმნა. 4. მასში იყო სიცოცხლე, და სიცოცხლე იყო ნათელი კაცთა. 5. ნათელი ბნელში ნათობს და ბნელმა იგი ვერ მოიცვა. 6. იყო კაცი, მოვლინებული ღმერთის მიერ, და სახელი მისი იოანე. 7. ის მოვიდა სამოწმებლად, რათა ემოწმებინა ნათლისათვის და, ამრიგად, ყველას ერწმუნა მისგან. 8. არ იყო ის ნათელი, არამედ რათა ემოწმებინა ნათლისათვის. 9. იყო ნათელი ჭეშმარიტი, რომელიც გაანათლებს ყველა კაცს, მომავალს ქვეყნად. 10. ამ ქვეყნად იყო და ქვეყანა მის მიერ შეიქმნა, და ქვეყანამ ვერ იცნო იგი. 11. თავისიანებთან მოვიდა და თავისიანებმა არ შეიწყნარეს. 12. ხოლო ყველას, ვინც შეიწყნარა იგი, მისცა ხელმწიფება ღმრთის შვილებად წოდებულიყვნენ; ყველას, ვისაც სწამს მისი სახელი; 13. და ვინც არა სისხლისაგან, არა ხორცის ნებისაგან, არა მამაკაცის ნებისაგან, არამედ ღმრთისაგან იშვნენ. 14. სიტყვა ხორცად იქცა და დაემკვიდრა ჩვენს შორის, მადლითა და ჭეშმარიტებით სავსე. და ვიხილეთ დიდება მისი, დიდება მხოლოდშობილისა მამის მიერ. 15. იოანე მოწმობს მისთვის და ღაღადით ამბობს: ეს არის იგი, ვისთვისაც ვთქვი: ჩემს შემდეგ მომავალი ჩემი წინამორბედია, ვინაიდან ჩემზე უწინარეს იყო. 16. და მისი სავსებისგან ყველამ მივიღეთ მადლი მადლისა წილ. იოანეს სახარება (თავი 1) 17. რადგან რჯული მოსეს მიერ მოგვეცა, ხოლო მადლი და ჭეშმარიტება იესო ქრისტეს მიერ იქმნა. იოანეს სახარება (1) 18. ღმერთი არავის არასოდეს უხილავს: მხოლოდშობილმა ძემ, რომელიც იყო მამის წიაღში, მან გაგვიცხადა. იოანეს სახარება (1) გნოსტიციზმი I საუკუნეში აღმოცენებული ქრისტიანობის ერთ-ერთი განშტოება იყო, რომლის მიმდევრებსაც განსაკუთრებულ ცოდნაზე ჰქონდათ პრეტენზია. “გნოსის” (ბერძნულად γνῶσις) ნიშნავს ცოდნას. გნოსტიციზმის მიმდევრებზე ინფორმაცია მოიპოვება მე-20 საუკუნეშიც. მათი როლი: გნოსტიკებს სწამდათ, რომ მხოლოდ ისინი იგებდნენ მაცხოვრის სიტყვებს სწორად, ხოლო სხვა კონფესიები არასწორ ინტერპრეტაციებს აკეთებდნენ. გნოსის: ცოდნა მათთვის მხოლოდ ინტელექტუალურ თვისებას არ წარმოადგენდა. მიაჩნდათ, რომ ცოდნა ეს იყო საშუალება, გათავისუფლებულიყვნენ მონობისგან. ღმერთი: მათ მიაჩნდათ, რომ სამყარო შექმნა არასრულყოფილმა ღმერთმა დემიურგმა უზენაესი ღმერთის, პნევმას დახმარებით. დემიურგი ეს იგივე აბრაამისეული რელიგიების (იუდაიზმი, ქრისტიანობა, ისლამი) ღმერთია, რომელიც სხვადასხვა წმინდა წიგნებში მოიხსენიება როგორც ალლაჰ, იაჰვე, ელოჰიმ, ელ-შადაი, ელ-საბაოთ და ა.შ. ასევე ისინი მიიჩნევდნენ, რომ იესო არა დემიურგის, არამედ სრულყოფილი ღმერთის შვილი იყო, რომელზეც მის მოვლინებამდე არავინ უწყოდა. სწორედ ეს ღმერთი დგას იერარქიის სათავეში. მან შვა გონება (ნუს). ამ უკანასკნელმა კი თავის მხრივ დასაბამი მისცა სიტყვას (ლოგოს). მისგან წარმოიშვა უბიწოება (ფრონესის), უბიწოებისაგან – სიბრძნე (სოფია) და ძალა (დინამის). ეს ორი უკანასკნელი განაპირობებს იმ მოვლენებს, რომელსაც ჩვენ ზეციურ ძალებს ვუწოდებთ. სოფია მიიჩნეოდა დემიურგის დედად. დემიურგს ასევე უწოდებდნენ იალდაბაოთს ან ლალდაბაოთს, რომელიც არამეულ ენაზე “ზეცის მშობელს” ნიშნავს. ტრადიციული ქრისტიანობისგან განსხვავებით, დემიურგი გნოსტიციზმში ითვლება ეჭვიან, შურიან, თანაგრძნობის არმქონე ღვთაებად. ამას ასკვნიდნენ ძველი აღთქმის გარკევული მუხლების საფუძველზე, სადაც ღმერთს ადამიანური თვისებები აქვს მიწერილი (მაგალითად, “ინანა უფალმა, რომ შექმნა ადამიანი ამქვეყნად”, “თქვა უფალმა: გახშირდა სამდურავი სოდომსა და გომორზე, მეტისმეტად დაუმძიმდათ ცოდვები. ჩავალ და ვნახავ, საქმით დაიმსახურეს თუ არა სამდურავი, ჩემამდე რომ მოაწია”, ასევე ჩვილი ბავშვების გაწყვეტა ეგვიპტეში და ა.შ. ). სხეული და სული: სული მუდმივად არსებობს და კარგია. ხორცი კი დროებითია და ფუჭი. გნოსტიკები ყველაფერს უარყოფითად ეკიდებოდნენ, რაც მატერიალურთან იყო კავშირში. გადარჩენა: იერარქიული კიბის უფრო ქვედა საფეხურზე განლაგებულია 365 ცა. პავლე მოციქული ატაცებულ იქნა მხოლოდ მესამე ცამდე, ხოლო გნოსტიკოსებს, მათი მტკიცებით, ძალუძთ უმაღლეს სფეროებამდე ასვლა. ყოველი ცა განსაკუთრებული ანგელოზის ხელმძღვანელობის ქვეშ იმყოფება, ხოლო ყველაზე დაბალ ცას იაჰვე განაგებს. ადამიანებს სამ კატეგორიად ყოფდნენ: * სულზე მზრუნავი, რომელიც სიკვდილის შემდეგ მიაღწევს თავისუფლებას. * გნოსის (ცოდნის) მფლობელი, რომელიც განსაკუთრებულ ნეტარებას მიაღწევს. * ხორცზე მზრუნავი, რომელიც უიმედოდ განწირულია. სატანა: ისინი უარყოფდნენ აზრს, რომ სატანა ერთ დროს ანგელოზი იყო და შემდეგ შესცოდა. სატანა მათთან დემიურგის ერთ-ერთ ქმნილებად განიხილება. გველი: გნოსტიკების ზოგიერთი სექტა პატივს მიაგებდა გველს (დრაკონს). მათთან ეს ცხოველი არა ცდუნების, არამედ სიბრძნის სიმბოლო იყო. გამოსახავდნენ საკუთარი კუდით პირში და ოურობორუსს უწოდებდნენ. სხვათაშორის გუგლში ძიებისას წავაწყდი, რომ მსგავსი ნიშანი მასონებშიცაა მიღებული: იესო ქრისტე: დიდი ხანი მიდიოდა კამათი გნოსტიკებში, რა იყო მაცხოვრის მიზანი. საბოლოოდ შეთანხმდნენ, ის არც მსაჯულია და არც მხსნელი, არამედ სიმართლის გამომააშკარავებელი და თავისუფლების მომტანი. მან შემოიტანა ცოდნა, რომელიც ადამიანს გაათავისუფლებს დემიურგის ზეგავლენისგან. მიაჩნიათ, რომ ქრისტეს მოციქულებში ქალებიც იყვნენ. ზოგიერთი კი თვლიდა, რომ მისი აღდგომა მოხდა ჯვარზევე. სამყარო მათთან სამ ნაწილად იყოფა: * კოსმოსი – თეთრი ფერის სფერო, რომელშიც 7 სფეროს ფორმის სხეულია: მთვარე, ვენერა, მერკური, მზე, მარსი, იუპიტერი და სატურნი. ურანი ძველ დროს პლანეტად არ ითვლებოდა და არც მათთანაა შეტანილი. ამ სფეროებზე ცხოვრობენ ანგელოზები და დემონები, რომლებსაც არხეონები ჰქვიათ. * შუალედური სამეფო – ადგილი რომელიც უკუნი სიბნელისა და სინათლის ნაზავია (სტაფილოსფერი და ყვითელი წრე) . ეს არის სოფიას სამეფო. * ღმერთის სამეფო – ვარდისფერი წრე იესო ქრისტეს სამეფოა, ხოლო უკანასკნელი წრე – მისი მამის, სრულყოფილი ღმერთისა. წმინდა წიგნები: ცხადია, გნოსტიკების სწავლებები წინააღმდეგობაშია ტრადიციულ ბიბლიასთან. ამიტომ მათთან წმინდა წიგნებად აღიარებულია არაკანონიკური აპოკრიფებიც, რომელსაც ეკლესია სულისთვის მავნედ თვლის. ესენია: მარიამ მაგდალინელის სახარება, თომას სახარება, სიმართლის სახარება, ფილიპეს სახარება და იუდას სახარება. მიიჩნევენ , რომ გნოსტიკური ელემენტებია “და ვინჩის კოდში” და ფილმ “მატრიცის” მესამე სერიაში. წყარო: http://papiloni.blogspot.com/2013/04/gnosticizmi.html

იოანეს სახარება ესაა გნოსტიკური ტექსტი სადაც პირდაპირ არის ნათქვამი რომ: 1) იუდეველთა "ღმერთი" და ქრისტეს მამა ერთი და იგივე არაა 2) იუდეველებმა არ იცოდნენ ქრისტეს მამა 3) მატერიალურ კოსმოსს მართავენ ბოროტი მთავრები (არქონტები) ანუ ბოროტების სულები და ერთ ერთი მათგანია იუდეველთა ცრუღმერთი 4) ქრისტე არ იყო მარიამის შვილი, ქრისტე იყო სული ეონი ჩასახლებული მარიამის ძის – იესოს ფიზიკურ სხეულში იორდანეში ნათლობისას 5) იუდეველებმა მოკლეს ქრისტე რადგან ის უპირისპირდებოდა მოსეს რჯულს და იუდეველთა ბოროტ დემიურგს 6) იუდეველებმა არ იცოდნენ საიდან მოვიდა ქრისტე, მაგრამ იცოდნენ რომ ის არაა მათი "უფლის" შვილი და რომ ქადაგებდა სხვა უცნობ ღმერთს, ეს კი მათი რჯულის კანონით მომაკვდინებელი დანაშაული და ცოდვა იყო 7) ხალხი ვერ იგებდა ვისი გამოგზავნილი იყო ქრისტე რადგან ქრისტეს სამეფო (პლერომა) უფრო მაღალი და შორი სამეფოა ვიდრე ებრაელთა ბოროტი ცრუღმერთი იალდაბაოთის, რომელსაც ემსახურებოდნენ სინედრიონი და ფარისევლები 8) ქრისტეს მამა არასოდეს გამოცხადებია იუდეველებს 9) ადამიანები არიან ღმერთები და ფლობენ ღვთაებრივ სულს 10) მოსეს რჯულში არაა არც მადლი და არც ჭეშმარიტება თავი მეთოთხმეტე 1. ნუ შეძრწუნდება თქვენი გული; გწამდეთ ღმერთი და მიწამეთ მე. 2. მამაჩემის სახლში ბევრი სავანეა. ასე რომ არა, განა გეტყოდით, მივდივარ, რათა ადგილი გაგიმზადოთ-მეთქი? 3. ხოლო როცა წავალ და ადგილს გაგიმზადებთ, კვლავ მოვალ და ჩემთან წაგიყვანთ, რათა, სადაც მე ვიქნები, თქვენც იქვე იყოთ. 4. ხოლო სადაც მე მივდივარ, თქვენ იცით ის გზა. 5. უთხრა მას თომამ: უფალო, არ ვიცით, სად მიდიხარ; როგორღა უნდა ვიცოდეთ გზა? 6. უთხრა მას იესომ: მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე; ვერავინ მივა მამაჩემთან, თუ არა ჩემს მიერ. 7. მე რომ მიცნობდეთ, მამაჩემიც გეცნობებოდათ; ამიერიდან კი იცნობთ მას და გიხილავთ იგი. 8. ფილიპემ უთხრა: უფალო, გვიჩვენე მამა და საკმარისია ჩვენთვის. 9. უთხრა მას იესომ: რა ხანია თქვენთანა ვარ და ვერ მიცნობ, ფილიპე? ვინც მე მიხილა, მამაც იხილა; როგორღა ამბობ, მამა გვიჩვენეო? 10. ნუთუ არა გწამს, რომ მე მამაში ვარ და მამა - ჩემში. სიტყვებს, რომლებსაც გეუბნებით, ჩემით როდი გეუბნებით, არამედ ჩემში მყოფი მამა აკეთებს საქმეს. 11. მერწმუნეთ, რომ მე მამაში ვარ, მამა კი - ჩემში; თუ არა და, ჩემს საქმეს მაინც ერწმუნეთ. 12. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვისაც მე ვწამვარ, საქმეს, რომელსაც მე ვაკეთებ, თვითონაც გააკეთებს, და მეტსაც გააკეთებს, ვინაიდან მე მამასთან მივალ. 13. რასაც ითხოვთ ჩემი სახელით, შეგისრულებთ, რათა იდიდოს მამა ძის მიერ. 14. რაც უნდა მთხოვოთ ჩემი სახელით, შეგისრულებთ. 15. თუ გიყვარვართ, დაიცავით ჩემი მცნებანი. 16. ვთხოვ მამას და მოგივლენთ სხვა ნუგეშისმცემელს, რათა იყოს თქვენთან უკუნისამდე, - 17. ჭეშმარიტების სულს, რომელსაც ვერ შეიწყნარებს ქვეყანა, რადგანაც ვერ ხედავს და არ იცნობს მას, ხოლო თქვენ იცნობთ, ვინაიდან თქვენთანაა და თქვენში იქნება. 18. არ დაგტოვებთ ობლად; მოვალ თქვენთან. 19. ცოტაც და, ქვეყანა ვეღარ მიხილავს, თქვენ კი მიხილავთ. ვინაიდან ცოცხალი ვარ და თქვენც იცოცხლებთ. 20. იმ დღეს შეიცნობთ, რომ მე მამაში ვარ, თქვენ კი - ჩემში, ხოლო მე - თქვენში. 21. ვისაც აქვს ჩემი მცნებანი და იცავს მათ, მას ვუყვარვარ, ხოლო ვისაც მე ვუყვარვარ, შეიყვარებს მას მამაჩემი; მეც შევიყვარებ და ჩემს თავს გამოვუცხადებ მას. 22. უთხრა მას იუდამ, არა ისკარიოტეღმა: უფალო, რა არის, რომ აპირებ ჩვენ გამოგვიცხადო თავი და არა ქვეყანას? 23. მიუგო იესომ და უთხრა მას: ვისაც ვუყვარვარ, დაიცავს ჩემს სიტყვას, და მამაჩემი შეიყვარებს მას: ჩვენც მივალთ და მასთან დავივანებთ. 24. ვისაც არ ვუყვარვარ, არ იცავს ჩემს სიტყვებს; ხოლო სიტყვა, რომელსაც ისმენთ, ჩემი კი არ არის, არამედ ჩემი მომავლინებელი მამისა. 25. თქვენთან მყოფმა გითხარით ეს. 26. ხოლო ნუგეშისმცემელი, სული წმიდა, რომელსაც მამა მოავლენს ჩემი სახელით, გასწავლით და მოგაგონებთ ყველაფერს, რაც მე გითხარით. 27. მშვიდობას გიტოვებთ თქვენ, მშვიდთბას ჩემსას გაძლევთ თქვენ: მაგრამ ისე კი არა, როგორც იძლევა ქვეყანა. ნუ შეკრთება თქვენი გული, ნურც შეშინდება. 28. ხომ გაიგონეთ, რაც გითხარით: მე მივდივარ და კვლავ მოვალ თქვენთან. რომ გიყვარდეთ, გაიხარებდით, რადგანაც ვთქვი: მამასთან მივდივარ-მეთქი. ვინაიდან მამა ჩემზე უმეტესია. 29. აწ გითხარით, ვიდრე ახდებოდეს, რათა ირწმუნოთ, როცა ახდება. 30. ბევრს ვეღარაფერს გეტყვით, რადგანაც მოდის ამ ქვეყნის მთავარი, და არაფერი აქვს ჩემში. 31. მაგრამ რათა გაიგოს ქვეყანამ, რომ მიყვარს მამა, და როგორც მამამ მამცნო, ისე ვაკეთებ: ადექით, წავიდეთ. იოანეს სახარება 17. ამას გიდებთ მცნებად, რათა გიყვარდეთ ერთმანეთი. 18. თუ ქვეყანას სძულხართ, იცოდეთ, რომ მე მომიძულა უწინ. 19. ამ ქვეყნისანი რომ იყოთ, ქვეყანას ეყვარებოდა თვისნი; მაგრამ რაკი ამ ქვეყნისანი არა ხართ, არამედ მე გამოგარჩიეთ ქვეყნისაგან, ამიტომაც სძულხართ ქვეყანას. 20. გაიხსენეთ სიტყვა, რომელიც გითხარით: არ არის მონა, თავის ბატონზე უმეტესი. მე თუ მდევნიდნენ, თქვენც დაგიწყებენ დევნას; თუ დაიცვეს ჩემი სიტყვა, თქვენსასაც დაიცავენ. 21. ხოლო ყოველივე ამას შეგამთხვევენ ჩემი სახელის გამო, ვინაიდან არ იცნობენ ჩემს მომავლინებელს. 22. რომ არ მოვსულიყავი და არ მეთქვა მათთვის, არ ექნებოდათ ცოდვა, ახლა კი არა აქვთ მიტევება თავიანთი ცოდვისათვის. 23. ჩემს მოძულეს მამაჩემიც სძულს. 24. რომ არ მექმნა მათ შორის საქმენი, სხვას რომ არავის უქმნია; არ ექნებოდათ ცოდვა; ახლა კი მიხილეს და მომიძულეს მეცა და მამაჩემიც. 25. რათა აღსრულდეს მათ რჯულში დაწერილი სიტყვა: მომიძულეს მე უმიზეზოდ. 26. ხოლო როდესაც მოვა ნუგეშისმცემელი, რომელსაც მოგივლენთ მამის მიერ, - ჭეშმარიტების სული, რომელიც გამოდის მამისაგან, ის იმოწმებს ჩემთვის. 27. და თქვენც მოწმენი იქნებით, ვინაიდან იმთავითვე ჩემთანა ხართ. იოანეს სახარება (თავი 15) თავი მეთექვსმეტე 1. ეს გითხარით, რათა არ შეცდეთ. 2. გამოგყრიან სინაგოგებიდან; აჰა, მოდის დრო, როცა თქვენს ყველა მკვლელს ეგონება, რომ ამით ემსახურება ღმერთს. 3. ამას იზამენ იმიტომ, რომ ვერც მამა იცნეს და ვერც მე. იოანეს სახარება 25. აქამდე იგავებით გელაპარაკებოდით, მაგრამ მოდის დრო, როცა იგავებით კი აღარ გელაპარაკებით, არამედ გაცხადებულად გაუწყებთ მამის შესახებ. 26. იმ დღეს შესთხოვთ ჩემი სახელით, და არ გეუბნებით, რომ მე ვთხოვ მამას თქვენთვის. 27. რადგან თვით მამას უყვარხართ, ვინაიდან მე შემიყვარეთ და ირწმუნეთ, რომ ღმრთისაგან გამოვედი. 28. მამისაგან გამოვედი და ქვეყნად მოვედი; კვლავ ვტოვებ ქვეყანას და მამასთან მივალ. 29. მისმა მოწაფეებმა უთხრეს: აი, ახლა კი ცხადად გველაპარაკები და არავითარ იგავს აღარ ამბობ. 30. ახლა კი ვიცით, რომ ყველაფერი იცი; და არ გჭირდება, რომ ვინმემ გკითხოს; ამიტომაც გვწამს, რომ ღმრთისაგან გამოხვედი. 31. მიუგო მათ იესომ: ახლა კი გწამთ? 32. აჰა, მოდის ჟამი და მოვიდა კიდეც, როცა სათითაოდ გაიფანტებით და მარტო დამტოვებთ; მაგრამ არა ვარ მარტო, რადგანაც მამა ჩემთანაა. 33. ეს გითხარით, რათა მშვიდობა გქონდეთ ჩემში. ჭირი არ დაგელევათ ამ ქვეყნად, მაგრამ გამხნევდით: მე ვძლიე ქვეყანას. იოანეს სახარება (16) თავი მეჩვიდმეტე 1. ასე რომ იუბნა იესომ, ზეცად აღაპყრო თვალი და თქვა: მამაო, მოვიდა ჟამი: განადიდე შენი ძე, რათა ძემაც განგადიდოს შენ. 2. რადგანაც მიეცი ხელმწიფება ყველა ხორციელზე, რათა ყველაფერს, რაც მიეცი, საუკუნო სიცოცხლე მისცეს. 3. საუკუნო სიცოცხლე კი ის არის, რომ გიცნობდნენ შენ, ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთს, და იმას, ვინც შენ მოავლინე - იესო ქრისტეს. 4. მე განგადიდე დედამიწაზე; აღვასრულე საქმე, რომელიც მომეცა აღსასრულებლად. 5. ახლა კი შენ განმადიდე, მამაო, იმავ დიდებით, შენთან რომ მქონდა ქვეყნის შექმნამდე. 6. გამოვუცხადე შენი სახელი ადამიანებს, რომლებიც მომეცა ქვეყნისაგან; შენი იყვნენ და მე მომეცი, და დაიცვეს შენი სიტყვა. 7. ახლა შეიცნეს, რომ ყველაფერი, რაც მომეცი, შენგანაა. 8. რადგანაც შენგან მოცემული სიტყვები მათ მივეცი, ხოლო მათ მიიღეს და სცნეს ჭეშმარიტად, რომ შენგან გამოვედი, და ირწმუნეს, რომ შენ მომავლინე. 9. მათთვის გევედრები; ქვეყნისთვის კი არ გევედრები, არამედ მათთვის, ვინაიდან შენი არიან. 10. ყველაფერი ჩემი შენია, შენი კი - ჩემი; და მე ვიდიდე მათში. 11. მე უკვე აღარა ვარ ამ ქვეყნად, ისინი კი არიან; ხოლო მე შენთან მოვდივარ, წმიდა მამაო; დაიცავი ისინი შენი სახელით, ვინც მე მომეცი, რათა იყვნენ ჩვენსავით ერთნი. 12. როცა მათთან ვიყავი, შენი სახელით ვიცავდი მათ, ვინც მე მომეცი: დავიფარე ისინი და არცერთი არ დამიღუპავს, გარდა დაღუპვის ძისა, რათა აღსრულდეს წერილი. 13. ახლა კი შენთან მოვდივარ და ამას ვამბობ ქვეყნად, რათა ჰქონდეთ სრულად ჩემი სიხარული. 14. მე მათ მივეცი შენი სიტყვები და ქვეყანამ მოიძულა ისინი, ვინაიდან ამ ქვეყნისანი არ არიან, როგორც მე არა ვარ ამქვეყნიერი. 15. არ გევედრები, რომ აიტაცო ისინი ამ ქვეყნიდან, არამედ, რათა ბოროტისაგან დაიფარო ისინი. 16. ამ ქვეყნისანი არ არიან, როგორც მე არა ვარ ამქვეყნიერი. 17. გაწმინდე ისინი ჭეშმარიტებით, რადგანაც ჭეშმარიტია შენი სიტყვა. 18. როგორც შენ მომავლინე ამ ქვეყნად, ისე მე მივავლინე ისინი ქვეყნად. 19. მე მათთვის გავწმენდ ჩემს თავს, რათა ისინიც წმიდანი იყვნენ ჭეშმარიტებით. 20. მარტო მათთვის როდი გევედრები, არამედ ყველასთვის, ვისაც ვწამვარ მათივე სიტყვით. 21. რათა ყველანი ერთი იყვნენ, როგორც შენ, მამაო, ჩემში, ხოლო მე - შენში, და ირწმუნოს ქვეყანამ, რომ შენ მომავლინე. 22. დიდება, რომელიც შენ მომეცი, მე მათ მივეცი, რათა იყვნენ ჩვენსავით ერთი. 23. მე მათში, ხოლო შენ - ჩემში, რათა სრულნი იყვნენ ერთობით, და შეიცნოს ქვეყანამ, რომ შენ მომავლინე და ისე შეიყვარე ისინი, როგორც მე შემიყვარე. 24. მამაო, სადაც მე ვიქნები, მსურს იქვე იყვნენ ისინიც, ვინც მე მომეცი, რათა ხედავდნენ ჩემს დიდებას, შენ რომ მომეცი, რადგანაც შემიყვარე ქვეყნის შექმნამდე. 25. მამაო მართალო! ქვეყანამ ვერ გიცნო, მე კი გიცანი, და მათაც სცნეს, რომ შენ მომავლინე. 26. მე ვაუწყე მათ შენი სახელი და კვლავაც ვაუწყებ, რათა სიყვარული, რომლითაც შემიყვარე, მათში იყოს და მეც ვიყო მათში. იოანეს სახარება 33. კვლავ შევიდა პილატე პრეტორიუმში, უხმო იესოს და უთხრა: შენა ხარ იუდეველთა მეფე? 34. იესომ მიუგო: შენ თვითონ ამბობ მაგას, თუ სხვებმა გითხრეს ჩემზე? 35. მიუგო პილატემ: განა მე იუდეველი ვარ? შენმა ხალხმა და მღვდეღმთავრებმა გადმომცეს შენი თავი. მაინც რა ჩაიდინე? 36. მიუგო იესომ: ჩემი მეუფება არ არის ამქვეყნიური; ამქვეყნიური რომ იყოს, ჩემი მსახურნი იბრძოლებდნენ, რომ ხელში არ ჩავვარდნოდი იუდეველებს. მაგრამ აწ ჩემი მეუფება არ არის ამქვეყნიური. 37. უთხრა მას პილატემ: მაშ, მეფე ხარ? მიუგო იესომ: შენ ამბობ, რომ მეფე ვარ. იმიტომ დავიბადე და იმიტომ მოველ ამ ქვეყნად, რომ ჭეშმარიტება ვიმოწმო. ყველა, ვინც ჭეშმარიტებისაგან არის, ყურს უგდებს ჩემს ხმას. 38. უთხრა მას პილატემ: რა არის ჭეშმარიტება? ეს რომ თქვა, კვლავ გამოვიდა იუდეველებთან და უთხრა მათ: მე ვერავითარ ბრალს ვერ ვპოულობ მასში. 39. ხომ გაქვთ ჩვეულება, რომ ერთი კაცი გაგითავისუფლოთ პასექისას? თუ გინდათ, გაგითავისუფლებთ იუდეველთა მეფეს. 40. მაგრამ ყველანი აყვირდნენ და თქვეს: ეგ კი არა, არამედ ბარაბა; ხოლო ბარაბა ყაჩაღი იყო. იოანეს სახარება (თავი 18) 19. ხოლო ეს თქვა, რათა ენიშნებინა, როგორი სიკვდილით განადიდებდა იგი ღმერთს. ეს რომ თქვა, უთხრა: მომყევიო. 20. შემობრუნდა პეტრე და დაინახა, რომ უკან მოსდევდა მოწაფე, რომელიც უყვარდა იესოს, სწორედ ის, სერობისას მის მკერდზე მიყრდნობილმა რომ უთხრა: უფალო, ვინ გაგცემს შენ? 21. ეს რომ დაინახა, პეტრემ უთხრა იესოს: უფალო, ამას რა? 22. უთხრა მას იესომ: თუკი მნებავს, რომ ჩემს მოსვლამდე დარჩეს, შენ რა? შენ მე გამომყევ. 23. და გავრცელდა ეს სიტყვა ძმებს შორის, რომ ის მოწაფე არ მოკვდებოდა. მაგრამ იესოს ის კი არ უთქვამს, არ მოკვდებაო, არამედ: თუკი მნებავს, რომ ჩემს მოსვლამდე დარჩეს, მერე შენ რაო? 24. ეს არის მოწაფე, რომელიც მოწმობს ამას და რომელმაც დაწერა ეს. და ვიცით, რომ მისი მოწმობა ჭეშმარიტია. 25. ბევრი სხვა რამეც მოიმოქმედა იესომ, მაგრამ ყველაფერი სათითაოდ რომ დაწერილიყო, ვგონებ, ქვეყანაც ვერ დაიტევდა დაწერილ წიგნებს. ამინ. იოანეს სახარება (ბოლო თავი) 26. ვინც მე მემსახურება, მევე გამომყვეს, და სადაც მე ვიქნები, იქვე იყოს ჩემი მსახურიც. ვინც მე მემსახურება, მას პატივს მიაგებს მამა. 27. აწ შეძრწუნდა ჩემი სული და რა უნდა ვთქვა? მამაო, მიხსენ ამ ჟამისაგან; მაგრამ სწორედ ამისთვის მოვედი ამ ჟამს. 28. მამაო, განადიდე შენი სახელი! და გაისმა ხმა ზეცით: განვადიდე და კვლავაც ვადიდებ! 29. იქ მდგომმა ხალხმა ამის გაგონებაზე თქვა: იქუხაო; სხვები კი ამბობდნენ: ანგელოზი ეუბნა მას. 30. მიუგო იესომ და თქვა: ჩემთვის კი არ იყო ეს ხმა, არამედ თქვენთვის. 31. აწ განისჯება ეს ქვეყანა, აწ განდევნიან ამ ქვეყნის მთავარს. 32. და როცა ავმაღლდები ქვეყნით, ყველას ავიტაცებ ჩემთან. 33. ხოლო ამას ამბობდა, რათა ენიშნებინა, როგორი სიკვდილით უნდა მომკვდარიყო. 34. მიუგო ხალხმა: რჯულიდან გვსმენია, რომ ქრისტე უკუნისამდე უნდა ეგოს: მაშ, როგორღა ამბობ, კაცის ძე ამაღლდებაო? ვინ არის ეს კაცის ძე? 35. უთხრა მათ იესომ: ცოტა ხანს კიდევ იქნება ნათელი თქვენთან. იარეთ, სანამ გინათებთ, რათა არ მოგიცვათ ბნელმა: ვინაიდან ბნელში მოარულმა არ იცის, საით მიდის. 36. სანამ გინათებთ გწამდეთ ნათელი, რათა გახდეთ ძენი ნათლისა. ეს რომ თქვა იესომ, წავიდა და გაუჩინარდა მათგან. იოანეს სახარება (თავი 12) 23. და დადიოდა იესო ტაძარში, სოლომონის ბჭესთან. 24. გარს შემოერტყნენ იუდეველები და უთხრეს: სანამდის უნდა გვიმწარებდე სულს? თუ ქრისტე ხარ, გვითხარი ნათლად. 25. მიუგო მათ იესომ: გითხარით და არ მერწმუნეთ; საქმენი, რომელთაც ვაკეთებ მამის სახელით, თვითონვე მოწმობენ ჩემთვის. 26. მაგრამ თქვენ არ გჯერათ, ვინაიდან არა ხართ ჩემი ცხვართაგანნი, როგორც გითხარით. 27. ჩემს ცხვრებს ჩემი ხმა ესმით; მე ვიცნობ მათ, და ისინიც მომდევენ. 28. მე ვაძლევ მათ საუკუნო სიცოცხლეს; არ წარწყმდებიან უკუნისამდე და ვერავინ მომტაცებს მათ. 29. მამაჩემი, რომელმაც მომცა ისინი, ყველაზე უმეტესია; და მისი ხელიდან ვერავინ წარიტაცებს მათ. 30. მე და მამა ერთი ვართ. 31. მაშინ იუდეველებმა კვლავ ქვებს დასტაცეს ხელი მის ჩასაქოლად. 32. იესომ მიუგო მათ: მრავალი კეთილი საქმე გიჩვენეთ მამაჩემის მიერ; რომელი მათგანისათვის მიპირებთ ჩაქოლვას? 33. მიუგეს იუდეველებმა და თქვეს: კეთილი საქმისთვის კი არ ჩაგქოლავთ, არამედ ღმრთის გმობისთვის, ვინაიდან კაცი ხარ და ღმერთად კი მოგაქვს თავი. 34. მიუგო მათ იესომ: განა თქვენს რჯულში არ გიწერიათ: მე ვთქვი, რომ ღმერთები ხართ? 35. ხოლო თუ ღმერთები უწოდა მათ, ვის მიმართაც იყო ღმრთის სიტყვა (წერილი კი ურღვევია), 36. მას, ვინც წმიდა-ყო და ამ ქვეყნად მოავლინა მამამ, ეუბნებით, ღმერთსა გმობო, რაკიღა ვთქვი: მე ვარ ძე ღმრთისა? 37. თუ არ ვაკეთებ მამაჩემის საქმეს, ნუ მერწმუნებით. 38. და თუ ვაკეთებ, მე რომ არ მერწმუნოთ, საქმეებს მაინც რწმუნეთ, რათა შეიცნოთ და ირწმუნოთ, რომ მამა ჩემშია, ხოლო მე - მასში. იოანეს სახარება (თავი 10) 24. მეორედაც მოუხმეს იმ კაცს, რომელიც ბრმა იყო, და უთხრეს: მიაგე დიდება ღმერთს: ჩვენ ვიცით, რომ ის კაცი ცოდვილია. 25. ხოლო მან მიუგო და თქვა: ცოდვილია თუ არა, არ ვიცი: ერთი ეს ვიცი, რომ ბრმა ვიყავი და ახლა კი ვხედავ. 26. კვლავ ჰკითხეს: მაინც რა გიყო, როგორ აგიხილა თვალი? 27. მიუგო მათ: აკი გითხარით და არ მისმინეთ; კიდევ რისი მოსმენა გნებავთ? ან იქნებ გსურთ დაემოწაფოთ? 28. მათ კი გალანძღეს და უთხრეს: მისი მოწაფე შენა ხარ, ხოლო ჩვენ მოსეს მოწაფეები ვართ. 29. ჩვენ ვიცით, რომ მოსეს ელაპარაკა ღმერთი; ის კი, არ ვიცით, საიდან არის. 30. მიუგო კაცმა და უთხრა მათ: საკვირველი ის არის, რომ არ იცით, საიდან არის; მაგრამ მე კი ამიხილა თვალი. 31. ჩვენ ვიცით, რომ ღმერთი არ უსმენს ცოდვილებს; არამედ ვინც ღვთისმოსავია და ასრულებს ღმრთის ნებას, მას უსმენს. 32. სად გაგონილა, რომ ვინმეს თვალი აეხილოს ბრმადშობილისთვის? 33. ღმრთისაგან რომ არ იყოს, ვერაფერსაც ვერ გახდებოდა. 34. მიუგეს მათ და უთხრეს: მთლიანად ცოდვებში შობილი ხარ და ჩვენ გვასწავლი? და გამოაგდეს იგი. 35. იესომ რომ გაიგო, გამოაგდესო, მონახა იგი და უთხრა: გწამს კაცის ძე? 36. მიუგო მან და თქვა: ვინ არის, უფალო, რომ ვიწამო? 37. უთხრა მას იესომ: შენ გინახავს იგი; ვინც გელაპარაკება, სწორედ ის არის. 38. ხოლო მან თქვა: მწამს, უფალო, და თაყვანი სცა მას. 39. იესომ უთხრა: განსასჯელად მოველ ამ ქვეყნად, რათა ბრმებმა იხილონ, მხედველნი კი ბრმებად იქცნენ. 40. ეს რომ გაიგონეს, მასთან მყოფმა ფარისევლებმა უთხრეს: ნუთუ ჩვენც ბრმები ვართ? 41. უთხრა მათ იესომ: ბრმები რომ იყოთ, ცოდვაც არ გექნებოდათ; ახლა კი ამბობთ, ვხედავთო, და ცოდვაც თანა გაქვთ. იოანეს სახარება (თავი 9) 12. ხელახლა მიმართა იესომ და უთხრა მათ: მე ვარ ნათელი ქვეყნისა; ვინც გამომყვება, ბნელში კი არ ივლის, არამედ ექნება სიცოცხლის ნათელი. 13. ფარისევლებმა უთხრეს: შენ თვითონ მოწმობ შენს თავზე, ასე რომ, შენი მოწმობა არ არის ჭეშმარიტი. 14. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: ჩემს თავზედაც რომ ვმოწმობდე, ჭეშმარიტია ჩემი მოწმობა, რადგანაც ვიცი, საიდან მოვედი და სად მივდივარ; თქვენ კი არ იცით, საიდან მოვსულვარ და სად მივალ. 15. თქვენ ხორცისამებრ სჯით, ხოლო მე არავის განვსჯი. 16. მაგრამ კიდეც რომ განვსჯიდე, ჭეშმარიტია ჩემი მსჯავრი, ვინაიდან მარტო კი არა ვარ, არამედ მე და მამა, ჩემი მომავლინებელი. 17. რადგან რჯულშიც გიწერიათ, რომ ორი კაცის მოწმობა ჭეშმარიტია. 18. მე ვარ, ვინც ჩემს თავზე ვმოწმობ და ჩემზევე მოწმობს მამაც, რომელმაც მომავლინა. 19. ჰკითხეს: სად არის მამაშენი? ხოლო იესომ მიუგო: არც მე მიცნობთ და არც მამაჩემს; მე რომ მიცნობდეთ, მამასაც იცნობდით ჩემსას. 20. ეს სიტყვები თქვა იესომ საგანძურთან, როცა ასწავლიდა ტაძარში. და ვერავინ შეიპყრო იგი, ვინაიდან ჯერ კიდევ არ მოსულიყო მისი ჟამი. 21. კვლავ უთხრა მათ იესომ: მე მივდივარ, ძებნას დამიწყებთ და თქვენსავ ცოდვაში მოკვდებით; სადაც მე მივალ, თქვენ ვერ მოხვალთ იქ. 22. იუდეველებმა თქვეს: თავის მოკვლას ხომ არ აპირებს, რაკიღა ამბობს, სადაც მე მივალ, თქვენ ვერ მოხვალთ იქო? 23. და უთხრა მათ: თქვენ ქვენანი ხართ, ხოლო მე ზენათაგანი; თქვენ ამქვეყნიურნი ხართ, ხოლო მე - იმქვეყნიური. 24. ამიტომაც გითხარით, თქვენს ცოდვებში მოკვდებით-მეთქი. რადგანაც თუ არ იწამებთ, რომ მე ვარ, თქვენსავე ცოდვებში მოკვდებით. 25. მაშინ უთხრეს: მაინც ვინა ხარ? ხოლო იესომ მიუგო: იმთავითვე რას გეუბნებოდით? 26. ბევრი რამ მაქვს თქვენთვის სათქმელი და განსასჯელი; მაგრამ ჩემი მომავლინებელი ჭეშმარიტია, და რაც მისგან მსმენია, ქვეყანასაც იმასვე ვეტყვი. 27. მაგრამ მათ ვერ გაიგეს, რომ მამაზე ამბობდა ამას. 28. და უთხრა მათ იესომ: როცა კაცის ძეს აამაღლებთ, მაშინ გაიგებთ, რომ მე ვარ, და არაფერს ვაკეთებ ჩემით, არამედ რაც მასწავლა მამამ, იმას ვამბობ. 29. ვინც მომავლინა, ჩემთანაა; მარტო არ დამტოვა მამამ, ვინაიდან ყოველთვის იმას ვაკეთებ, რაც ეამება მას. 30. ამას რომ ამბობდა, ბევრმა ირწმუნა იგი. 31. და უთხრა იესომ იუდეველებს, რომლებმაც ირწმუნეს იგი: თუ ჩემს სიტყვაში დამკვიდრდებით, ჭეშმარიტად ჩემი მოწაფეები ხართ. 32. შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთ თქვენ. 33. მიუგეს მას: აბრაამის მოდგმისა ვართ და არასდროს დავმონებივართ ვინმეს. მაშ, რამ გათქმევინა, განთავისუფლდებითო? 34. მიუგო მათ იესომ: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ყველა, ვინც სცოდავს, ცოდვის მონაა. 35. მაგრამ მონა საუკუნოდ როდი მკვიდრდება სახლში, ძე კი უკუნისამდე მკვიდრობს. 36. ასე რომ, თუ ძე გაგათავისუფლებთ, ჭეშმარიტად თავისუფალნი იქნებით. 37. ვიცი, რომ აბრაამის მოდგმისანი ხართ, მაგრამ მოსაკლავად კი მეძებთ, რადგანაც ჩემი სიტყვა ვერ ეტევა თქვენში. 38. მე ვამბობ იმას, რაც მამაჩემთან მიხილავს, თქვენ კი რაც მამათქვენთან გიხილავთ, იმას აკეთებთ. 39. მიუგეს და უთხრეს მას: ჩვენი მამა აბრაამია. უთხრა მათ იესომ: აბრაამის შვილები რომ იყოთ, საქმესაც აბრაამისას გააკეთებდით. 40. ახლა კი მოსაკლავად მეძებთ მე, ვინც გაუწყეთ ჭეშმარიტება, რაც ღმერთისაგან ვისმინე. აბრაამს ეს არ უქნია. 41. თქვენ მამათქვენის საქმეს აკეთებთ. უთხრეს: სიძვისგან როდი ვშობილვართ; ერთი მამა გვყავს - ღმერთი. 42. უთხრა მათ იესომ: ღმერთი რომ იყოს მამათქვენი, გეყვარებოდით, ვინაიდან ღმრთისაგან გამოვედი და მოვედი, რადგანაც ჩემით კი არ მოვსულვარ, არამედ მან მომავლინა. 43. რატომ არ გესმით ჩემი ნათქვამი? იმიტომ, რომ არ შეგიძლიათ ყური უგდოთ ჩემს სიტყვას. 44. თქვენ მამათქვენის - ეშმაკისაგან ხართ და მამათქვენის სურვილთა აღსრულება გსურთ. დასაბამითვე კაცის მკვლელი იყო იგი და ჭეშმარიტებაში ვერ დაემკვიდრა, ვინაიდან ჭეშმარიტება არ არის მასში, და როცა სიცრუეს ამბობს, თავისისას ამბობს, ვინაიდან ცრუ არის და სიცრუის მამა. 45. მე კი სიმართლეს გეუბნებით და არა გწამთ ჩემი. 46. რომელი თქვენგანი მამხილებს ცოდვის გამო? ხოლო თუ ჭეშმარიტებას ვამბობ, რატომ არა გწამთ ჩემი? 47. ვინც ღმრთისაგან არის, ღმრთის სიტყვებს ისმენს. თქვენ კი იმიტომ არ ისმენთ, რომ ღმრთისაგან არა ხართ. 48. მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: განა კარგად არ ვამბობთ, რომ სამარიელი ხარ და ეშმაკეული? 49. მიუგო იესომ: ეშმაკეული კი არა ვარ, არამედ პატივს ვცემ მამაჩემს. თქვენ კი მაგინებთ. 50. მაგრამ მე ჩემს დიდებას როდი ვეძებ; არის მძებნელი და განმკითხველი. 51. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც დაიმარხავს ჩემს სიტყვას, უკუნისამდე არ იხილავს სიკვდილს. 52. იუდეველებმა უთხრეს: ახლა კი მივხვდით, რომ ეშმაკეული ხარ: აბრაამიც მოკვდა და წინასწარმეტყველნიც, შენ კი ამბობ: ვინც დაიმარხავს ჩემს სიტყვას, უკუნისამდე არ იგემებს სიკვდილსო. 53. ნუთუ შენ უფრო მეტი ხარ, ვიდრე მამაჩვენი აბრაამი, რომელიც მოკვდა? და წინასწარმეტყველნიც მოკვდნენ. ვინ გგონია შენი თავი? 54. მიუგო იესომ: თუ მე ჩემსავ თავს ვადიდებ, ჩემი დიდება არაფერია. მე მამაჩემი მადიდებს, ვისზედაც თქვენ ამბობთ: ის არის ჩვენი ღმერთიო. 55. და ვერ გიცვნიათ იგი, მე კი ვიცნობ მას. ხოლო თუ ვიტყვი, არ ვიცნობ-მეთქი, თქვენსავით ცრუ ვიქნები. მაგრამ მე ვიცნობ და ვიმარხავ მის სიტყვას. 56. მამათქვენი აბრაამი ხარობდა იმის გამო, რომ იხილავდა ჩემს დღეს. იხილა და გაიხარა. 57. იუდეველებმა უთხრეს: ორმოცდაათი წლისაც არა ხარ და აბრაამი გინახავს? 58. უთხრა მათ იესომ: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: აბრაამზე უწინარესი ვარ. 59. მაშინ იუდეველებმა ქვებს დასტაცეს ხელი მის ჩასაქოლად. მაგრამ იესო თვალს მიეფარა და ტაძრიდან გავიდა. იოანეს სახარება (თავი 8) თავი მეხუთე 1. შემდგომ ამისა იყო იუდეველთა დღესასწაული, და ავიდა იესო იერუსალიმს. 2. ხოლო იერუსალიმში, ცხვრის ჭიშკართან არის ხუთბჭიანი აუზი, რომელსაც ებრაულად ჰქვია ბეთეზდა. 3. იქ იწვა უამრავი სნეული, ბრმა, კოჭლი და დავრდომილი, რომლებიც მოელოდნენ წყლის ძვრას. 4. ვინაიდან ანგელოზი დროდადრო ჩადიოდა აუზში და ამღვრევდა წყალს; ხოლო ვინც წყლის ძვრისას პირველი ჩავიდოდა შიგ, რა სენითაც უნდა ყოფილიყო სნეული, იკურნებოდა. 5. იყო იქ კაცი, რომელიც ოცდათვრამეტ წელიწადს იტანჯებოდა თავისი სენით. 6. როცა იესომ მწოლარე იხილა იგი, მიხვდა, რომ დიდი ხანია ამ დღეში იყო, და უთხრა: გინდა განიკურნო? 7. ხოლო სნეულმა მიუგო: უფალო, კაცი არა მყავს, რომ წყლის ძვრისას ჩამიშვას აუზში; ვიდრე მე მივალ, სხვა მასწრებს ჩასვლას. 8. და უთხრა იესომ: აღდეგ, აიღე შენი სარეცელი და წადი. 9. მაშინვე განიკურნა იგი; აიღო თავისი სარეცელი და წავიდა. ხოლო ის დღე შაბათი იყო. 10. ამიტომაც იუდეველები ეუბნებოდნენ განკურნებულს: დღეს შაბათია, ასე რომ, ნება არ გქონდა აგეღო შენი სარეცელი. 11. მან კი მიუგო: ვინც განმკურნა, მანვე მითხრა: აიღე შენი სარეცელი და წადი. 12. ჰკითხეს: ვინ არის ის კაცი, რომელმაც გითხრა, აიღე შენი სარეცელი და წადიო? 13. მაგრამ განკურნებულმა არ იცოდა, ვინ იყო, რადგან იესო იქვე მყოფ ხალხში გაუჩინარდა. იოანეს სახარება 36. ხოლო მე უკეთესი მოწმობა მაქვს, ვიდრე მოწმობა იოანესი: საქმენი, მამამ რომ მომცა აღსასრულებლად, თვით ჩემს მიერ ქმნილი საქმენი მოწმობენ, რომ მამისგან ვარ მოვლინებული. 37. ასე რომ, მამამ, რომელმაც მომავლინა, თვითონვე იმოწმა ჩემთვის. თქვენ არც მისი ხმა გსმენიათ ოდესმე და არც ხატება გიხილავთ მისი. იოანეს სახარება (თავი 5) 13. არავინ ასულა ზეცად, გარდა ზეცით ჩამოსული კაცის ძისა, რომელიც არის ცაში. იოანეს სახარება (თავი 3) 1. მესამე დღეს ქორწილი იყო გალილეას კანაში, და იყო იქ იესოს დედა. 2. იესო და მისი მოწაფეებიც მიწვეულნი იყვნენ ქორწილში. 3. და რაკი ღვინიო შემოაკლდათ, იესოს დედამ უთხრა მას: ღვინო არა აქვთ. 4. ხოლო იესომ მიუგო: მერედა, რა ჩემი და შენი საქმეა, დედაო? ჯერ კიდევ არ დამდგარა ჩემი საათი. 5. დედამისმა უთხრა მსახურებს: რასაც გეტყვით, აღასრულეთო. 6. იყო იქ ექვსი ქვის კასრი, იუდეველთა განწმენდის ჩვეულებისამებრ დადგმული, რომლებშიაც ჩადიოდა ორი თუ სამი საწყაო. 7. უთხრა მათ იესომ: აავსეთ კასრები წყლით; და მათაც აავსეს პირთამდე. 8. კვლავ უთხრა მათ: ახლა კი ამოიღეთ და მიართვით თამადას. და მიართვეს. 9. როცა თამადამ გემო გაუსინჯა ღვინოდ ქცეულ წყალს (თუმცა მან არ იცოდა, როგორ მოხდა ეს: იცოდნენ მხოლოდ მსახურებმა, რომლებმაც ამოიღეს წყალი), მოუხმო სიძეს. 10. და უთხრა: ყველა კაცი ჯერ უკეთეს ღვინოს ჩამოდგამს, ხოლო როცა დათვრებიან, უარესს; შენ კი უკეთესი ღვინო აქამდე შემოგინახავს. 11. ასე დაუდო დასაბამი იესომ სასწაულებს გალილეის კანაში და გამოავლინა დიდება თვისი. და იწამეს იგი მისმა მოწაფეებმა. იოანეს სახარება (თავი 2) 1. დასაბამიდან იყო სიტყვა, და სიტყვა იყო ღმერთთან და ღმერთი იყო სიტყვა. 2. ის იყო დასაბამიდან ღმერთთან. 3. ყველაფერი მის მიერ შეიქმნა, და უმისოდ არაფერი შექმნილა, რაც კი შეიქმნა. 4. მასში იყო სიცოცხლე, და სიცოცხლე იყო ნათელი კაცთა. 5. ნათელი ბნელში ნათობს და ბნელმა იგი ვერ მოიცვა. 6. იყო კაცი, მოვლინებული ღმერთის მიერ, და სახელი მისი იოანე. 7. ის მოვიდა სამოწმებლად, რათა ემოწმებინა ნათლისათვის და, ამრიგად, ყველას ერწმუნა მისგან. 8. არ იყო ის ნათელი, არამედ რათა ემოწმებინა ნათლისათვის. 9. იყო ნათელი ჭეშმარიტი, რომელიც გაანათლებს ყველა კაცს, მომავალს ქვეყნად. 10. ამ ქვეყნად იყო და ქვეყანა მის მიერ შეიქმნა, და ქვეყანამ ვერ იცნო იგი. 11. თავისიანებთან მოვიდა და თავისიანებმა არ შეიწყნარეს. 12. ხოლო ყველას, ვინც შეიწყნარა იგი, მისცა ხელმწიფება ღმრთის შვილებად წოდებულიყვნენ; ყველას, ვისაც სწამს მისი სახელი; 13. და ვინც არა სისხლისაგან, არა ხორცის ნებისაგან, არა მამაკაცის ნებისაგან, არამედ ღმრთისაგან იშვნენ. 14. სიტყვა ხორცად იქცა და დაემკვიდრა ჩვენს შორის, მადლითა და ჭეშმარიტებით სავსე. და ვიხილეთ დიდება მისი, დიდება მხოლოდშობილისა მამის მიერ. 15. იოანე მოწმობს მისთვის და ღაღადით ამბობს: ეს არის იგი, ვისთვისაც ვთქვი: ჩემს შემდეგ მომავალი ჩემი წინამორბედია, ვინაიდან ჩემზე უწინარეს იყო. 16. და მისი სავსებისგან ყველამ მივიღეთ მადლი მადლისა წილ. იოანეს სახარება (თავი 1) 17. რადგან რჯული მოსეს მიერ მოგვეცა, ხოლო მადლი და ჭეშმარიტება იესო ქრისტეს მიერ იქმნა. იოანეს სახარება (1) 18. ღმერთი არავის არასოდეს უხილავს: მხოლოდშობილმა ძემ, რომელიც იყო მამის წიაღში, მან გაგვიცხადა. იოანეს სახარება (1)

წარმოიდგინეთ ასეთი სიტუაცია: ლიბერტინისტური აზროვნების ადამიანმა "დაარღვია საზოგადოებრივი მორალური ნორმატივი" და ატყდა სკანდალი. მთელი "საზოგადოება" (ბრბო) ურჩევს საქმეებს და წყვეტს მის ბედ–იღბალს. უკაცრავად? და თქვენ გგონიათ რომ სხვისი პირადულის "საზოგადოებრივ სასამართლოზე" გარჩევა ნორმალურია? თქვენი აზრით ნორმალურია როცა ერთი "განტევების ვაცის" ანუ დემონიზირებული ლიბერტინისტის პირად ცხოვრებას არჩევს და აანალიზებს მთელი "საზოგადოება"??! რა თქვენი საქმეა სხვისი პირადული და ინტიმური?? იაპონიაში 2017 წლის იანვარს 17 წლის მომღერალი გოგო და 34 წლის კომედიანტი ნეხვში დამარხა გაავებულმა ბრბომ! ((( თქვენი აზრით ეს სწორია? რა იცით რა არის სწორი და კანონიერი? იმ კომიკოსს მოსწონდა ის გოგო არადა პირდაპირ მიუთითეს პედოფილი ხარო! იმ კაცმა ეგ კი არა და ჯერ კიდევ სასამართლომდე საქვეყნოდ მოიხადა ბოდიში და ზოგიერთი იდიოტები ამ დეგენერატობას ამართლებენ და "იაპონიის ტრადიციულ ფასეულობებს" უწოდებენ! გააფრენ ადამიანი! პედოისტერია... მორალისტები... სადისტები... რეპრესიები... უკაცრავად, მაგრამ იცით რა არის "პედოფილია"? "პედოს" ესაა ადამიანი (ბავშვი) 11 წლამდე ანუ პუბერტატის პერიოდამდე! 11 დან 15 წლამდე არის "ჰებე" ანუ ახალგაზრდა (გარდატეხის ასაკი)! ხოლო 15 წლიდან 20 წლამდე ესაა "ეფებო" ანუ უკვე ზრდასრული მაგრამ ჯერ კიდევ ახალგაზრდა (და ლამაზი)! შეუშვით მაგ შტერ თავში რომ "კანონი" თითქმის არასოდეს არ მოდის თანხმობაში მეცნიერულ და ოკულტურ ფაქტებთან! შეეშვით "მორალზე" და "კანონზე" ტლიკინს! წაიკითხეთ მეცნიერული წიგნები და ოკულტური (ტანტრისტული) ლიტერატურა! ნუ იქნებით კრეტინები და მორალური სადისტები! https://www.youtube.com/watch?v=VdXnmwm193U

არსებობს 7 ეტაპი სულიერი ევოლუციის: 1) ვედაჩარა 2) ვაიშნავაჩარა 3) შაივაჩარა 4) დაკშინაჩარა 5) ვამაჩარა 6) სიდჰანტაჩარა 7) კაულაჩარა ყველაზე პრიმიტიული და დამთრგუნველი არის პირველი ორი ეტაპი; ვედაჩარა და ვაიშნავაჩარა. რატომ? იმიტომ რომ ვედაჩარას და ვაიშნავაჩარას ეტაპებზე არის ძლიერი რეპრესიული მორალი, რეპრესიული რეჟიმი და მონური რეპრესიული ფსიქიკა. ვედაჩარას და ვაიშნავაჩარას დონეებს განეკუთვნება აბრაამული რელიგიები და კონფუციონიზმი. შინტოც ვედაჩარას ეტაპია. დაკშინაჩარას ეტაპზე რეპრესიული მორალიზმი მაქსიმალურად არის შესუსტებული რადგან აქ უკვე ისინი საჭირო აღარაა, ადამიანი დაკშინას ეტაპზე აღწევს მაღალ დონეს სულიერი განვითარებისა. ბოლო სამ ეტაპზე, განსაკუთრებით კი კაულა დჰარმას დონეზე საერთოდ უარყოფილია რეპრესიული მორალი, უარყოფილია რეპრესიული მონური ფსიქიკა. კაულას სკოლაში ანტისექსუალური მორალისტობა უკუგდებულია. დღეისათვის მსოფლიოს მრავალი ქვეყანა გაკვეხებულია ვედაჩარას ან ვაიშნავაჩარას ეტაპზე. ქრისტიანული, არაბული, ვედური და კონფუციანურ–შინტოისტური სამყარო ესაა ვედაჩარას და ვაიშნავაჩარას ზონა. თანამედროვე მსოფლიოში მიდის აქტიური პროპაგანდა კაულას სკოლის წინააღმდეგ. ვედაჩარას და ვაიშნავაჩარას მიმდევრები ცდილობენ გაანადგურონ კაულას მიმდევრები. სხვათაშორის კაულას მიმდევარი ისეც შეიძლება იყო რომ საერთოდ ვერ ხვდებოდე რომ კაულა ხარ და არც კი კითხულობდე ტანტრისტულ ლიტერატურას. ელინისტური ავენტინური ლიბერიზმი (დიონისური), გნოსტიკური ლიბერტინიზმი და სატანისტური ლიბერტინიზმი აგრეთვე კაულას სკოლის იდენტურია. აბრაამიტი ქრისტიანები რომლებიც გნოსტიკურ "ერესს" ებრძოდნენ ადრექრისტიანულ ეპოქაში და შუასაუკუნეებში იყვნენ ვაიშნავაჩარას მიმდევრები. სხვისი დამცირება და შევიწროება "მორალით" ძაან უყვართ ვედაჩარებს და ვაიშნავაჩარებს. იფიქრეთ ამაზე. დედამიწაზე მშვიდობა მანამდე არ იქნება სანამ ადამიანები არ შეწყვეტენ სხვებისთვის აგრესიულად ჭკუის სწავლებას და სხვის პირადულში "მორალისტურად" ცხვირის ჩაყოფას. გინდათ მშვიდობა? ნუ ტენით ცხვირში სხვას თქვენს "მორალს" და იქნება მშვიდობა. ინდივიდის პირადული ინტიმური ცხოვრება ხელშეუხებელია. ინდივიდუალიზმი უფრო მაღლა დგას ვიდრე "მორალური" კოლექტივიზმი. გამოფხიზლდით! ნუ აყენებთ ტკივილს სხვებს!

თქვენი აზრით რატომ არსებობს სიღარიბე და გაჭირვება? რატომ არ ქმნიან პოლიტიკოსები უტოპიას? პასუხი: 1) ბოროტი დემიურგი იალდაბაოთი 2) მსოფლიო შეთქმულება 3) პოლიტიკოსებს არ აწყობთ უტოპიის შექმნა იმიტომ რომ ძალაუფლებას და ფულს დაკარგავენ 4) უტოპია გამორიცხავს სოციალური პარაზიტების არსებობას პრობლემა არც კაპიტალიზმშია და არც კომუნიზმში. თითქმის ნებისმიერი პარტიული იდეის წიაღში არის შესაძლებელი უტოპიის შექმნა. უბრალოდ პრობლემა ადამიანშია, უფრო ზუსტად პარაზიტებში. სწორს ამბობს დევიდ აიკი რეფტილოიდების შესახებ მართალს ამბობს. პრობლემა იმაშია რომ ადამიანთა რასა პრაქტიკულად ყველაფერს იმსახურებს რაც ცუდი ემართება. რატომ? იმიტომ რომ დედამოტყნული და გამოქლიავებული პირუტყვების ურდოს დავემსგავსეთ და ადამიანის სახე დავკარგეთ და საერთოდ ატლანტიდის დაქცევის შემდეგ ადამიანთა რასა ისეთ ქვის ხანაში გადავარდა რომ დღესაც კი ვერ მოვედით გონზე. ადამიანური რასა = პრიმიტიული მიკრობების ბრბო. ადამიანი იმ ზეადამიანისთვის (გინდ რეფტილოიდისთვის და გინდ კეთილი დაიმონისთვის) იგივეა რაც მიკრობი. ადამიანი და უცხოპლანეტელი ზეადამიანი ერთმანეთს რომ შეადარო იგივეა რომ მიკრობი და ადამიანი ერთმანეთს შეადარო. თანამედროვე კაცობრიობა მიუხედავად "მეცნიერული პროგრესისა" მიკრობის დონეს ვერ ასცდა მენტალურად და კულტურულად. აგრეთვე, ის მისტიკური სამყაროები რომლებზეც საუბარია ვედებში და ბუდისტურ სუტრებში, ნაწილობრივ მდებარეობენ ფუღურო დედამიწის შიგნით და ნაწილობრივ კი საერთოდ სხვა განზომილებებში. მგონი ფიზიკამ აღიარა დამატებითი განზომილებების არსებობა, თუმცა ეგ განზომილებები არავითარი "დამატებითი" არაა, სწორედ ჩვენი სამი განზომილებაა დამატებითი და არა ის განზომილებები, რომლებიც სხვათაშორის დასახლებულია და ამას ბუდისტური სუტრებიც ადასტურებენ. ასევე, ზეადამიანის 1 დღე და ღამე = ადამიანის 1 წელი, ეს მინიმუმ, არიან ისეთებიც რომელთა 1 დღე და ღამე = ადამიანის 1 საუკუნე. ეს არა მხოლოდ სხეულის ბიოლოგიის დონეზე არამედ ტემპორალურ დონეზეც. ზოგიერთი ზეადამიანები ადამიანზე 365 ჯერ ნელა ბერდებიან და თითქმის არ ხდებიან ავად არასდროს. ზეადამიანთა ზოგიერთი რასა ცხოვრობს ისეთ პარალელურ განზომილებაში სადაც დრო ისე მიედინება რომ მისი 1 დღე–ღამე = ჩვენი ფიზიკური სამყაროს 1 წელი ანუ 365 დღე და ღამე. ასე რომ სანამ მისტიკას და კვანტურ მექანიკას უარყოფთ ან ერთმანეთს დააშორებთ, კარგად დაფიქრდით. მისტიკა და ფიზიკა ერთი და იგივეა და მეორეც არც ერთი არაა აბსურდი და არც მეორე. მინდა ვთქვა რომ ამ სტატიაში არ იქნება რელიგიების და მითების განხილვა, არამედ მხოლოდ ჩვენი – კონსპიროლოგების პოზიციის დაცვა აგრესიული ურწმუნო მატერიალისტებისგან, რომლებიც აქტიურად გვესხმიან თავს. დევიდ აიკი, ერიხ ფონ დანიკენი და სხვა აუტსაიდერი მეცნიერები არ არიან გიჟები და არც მე ვარ სულელი. ჩვენ უბრალოდ მიგვაჩნია რომ მსოფლიო ცოტა არ იყოს და უცნაურია. სამყაროში ბევრი საიდუმლოა, ჩვენ კი მათ სკეპტიკურობის გამო ვერ ვხედავთ. შეთქმულების თეორიის ფუნდამენტური დებულებებია: 1) არსებობს საიდუმლო მთავრობა რომელიც მართავს მსოფლიოს 2) სამყაროში არიან სხვა რასები და სხვა სამყაროები 3) მსოფლიო მთავრობა მალავს ცოდნას რათა დაიმონოს მასები ახლა მოდით დავაზუსტოთ, მატერიალისტები და სკეპტიკოსები ამბობენ რომ ესაა – სასაცილო აბსურდი! კითხვა: რატომ ფიქრობთ ასე?? ისინი ასე ფიქრობენ იმიტომ რომ არიან ჯერ ერთი უაღრესად სუბიექტურები და შოვინისტურები და მეორეც არც მათი ნაქებ ნადიდები ოფიციალური ტრადიციული სამეცნიერო საზოგადოება და არც გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია არ ადასტურებს კონსპიროლოგების ნათქვამს... უკაცრავად? თქვენ ფიქრობთ რომ ისინი ასე მარტივად აღიარებენ იმას რასაც დევიდ აიკი და სხვა კონსპიროლოგები ამტკიცებენ? რის გამოც მათ ყველა დასცინის სხვათაშორის... აბა რა უნდა თქვას გაერომ და სამეცნიერო საზოგადოებამ? დიახ! არსებობს მსოფლიო მთავრობა! კი! არსებობენ სხვა რასები და სამყაროები! კი! ჩვენ გატყუებდით და გვსურდა თქვენი დამონება! თქვენ კიდევ შტერებივით ჩვენი დეზინფორმაციული პროპაგანდის გჯეროდათ და დასცინოდით კონსპიროლოგებს, რომლებიც სიმართლეს გეუბნებოდნენ და თავიანთ სიცოცხლეს საფრთხეში იგდებდნენ! რა, ეს უნდა თქვას გაერომ და სამეცნიერო საზოგადოებამ მაინც და მაინც?! გააფრინეთ?? და თქვენი აზრით ისინი აღიარებენ ამას? ოფიციალურ დონეზე?! რომელი ხიდან ჩამოვარდით?! ვთქვათ მართლაც არსებობენ ე.წ. "მამაკაცები შავებში" რომელნიც ახორციელებენ უცხოპლანეტელთა მონიტორინგს, მერე გგონიათ რომ ისინი ამას სახალხოდ იტყვიან?! რატომ ხართ ასეთი აბდლები? რაკი თქვენი კუმირი მეცნიერები არ გეუბნებიან პირში სიმართლეს გგონიათ რომ ჩვენ შეთქმულების თეორეტიკოსები ვბოდავთ?... ))... თქვენ მაინც არ დაიჯერებდით თუნდაც თქვენ ყველა კუმირს ერთხმად ეთქვა თქვენთვის სიმართლე... )) სასაცილოები თქვენ ხართ და არა ჩვენ... გაერო და ოფიციალური მეცნიერება არც დევიდ აიკის და არც ჩემს არცერთ სიტყვას არასოდეს არ დაადასტურებს და არ იტყვის სიმართლეს სამყაროზე... ბევრს სჯერა რომ გაერო მალავს ინფორმაციას ამოუცნობი მფრინავი ობიექტების შესახებ... რა არ გჯერათ? ))

4Цар.2:23 И пошел он оттуда в Вефиль. Когда он шел дорогою, малые дети вышли из города и насмехались над ним и говорили ему: иди, плешивый! иди, плешивый! 4Цар.2:24 Он оглянулся и увидел их и проклял их именем Господним. И вышли две медведицы из леса и растерзали из них сорок два ребенка.

ქრისტე ესაა უფალი ვიშნუს ერთ ერთი ფორმა. ქრისტეს ნამდვილი მამა ესაა ეონი "ნუსი" რომელიც იგივეა რაც ირანული ორმუზდი (აჰურამაზდა). იუდეველთა დემიურგი იაჰვე ესაა ქრისტეს მტერი. იუდეველებმა მოკლეს ქრისტე იმიტომ რომ ბოროტი დემიურგის მსახურები არიან. იაჰვე ესაა კენომას ანტი ეონი. ქრისტე იგივე ვიშნუ ესაა პლერომას ეონი ისევე როგორც მისი პარტნიორი სოფია პრუნიკოსი ანუ სულიწმინდა. გნოსტიკური, ბუდისტური და ინდუისტური კოსმოლოგია პრინციპში ერთსა და იმავეს ამბობენ, უბრალოდ ბევრი ამას ვერ ხვდება. კამალოკა ესაა გნოსტიკური კენომა და კერასმოსი. ხოლო რუპა ლოკა და არუპა ლოკა ესაა პლერომა. იამას ანუ ჰადესის სამეფო ესაა სივრცე დედამიწიდან მთვარემდე. ინდრას სამეფო ესაა ჰიპერბორეა დედამიწის შიგნით, ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში. სოფია ახამოტის სამეფო ესაა კამა ლოკას უზენაესი "ცა". რუპა ლოკას პირველი სამეფოდან უსასრულო ერთიანობის უზენაეს კაუზიურ სამეფომდე განზომილებები ესაა – პლერომა. პლერომა ფიზიკური მატერიის, პლერომა ნატიფი მატერიის და პლერომა სულიერი ენერგიის.

აბრაამულ მარხვას არავითარი აზრი არ აქვს. რატომ? იმიტომ რომ აბრაამული მარხვა არაა დაფუძნებული ეზოთერულ ფილოსოფიაზე. აბრაამულ მარხვას არ აქვს ოკულტური საფუძველი და აქედან გამომდინარე აზრს არის მოკლებული. ქრისტიანები "მარხულობენ" არა იმიტომ რომ იციან ეზოთერული ჭეშმარიტება რეინკარნაციის და კარმის შესახებ, არამედ იმიტომ რომ მათ ასე უთხრეს მღვდლებმა. ქრისტიანები მარხულობენ არა იმიტომ რომ იციან ყოფიერების არსი, არამედ იმიტომ რომ საეკლესიო იერარქებისგან მოისმინეს რომ "ასეა საჭირო", ცხადია იერარქები ცდილობენ "ახსნან" მარხვის არსი და დააბოლონ მოსახლეობა, მაგრამ ამას აზრი არ აქვს. რეალური მარხვა არის როცა არ ჭამ გვამებს ანუ ხორცს იმიტომ რომ იცი: უფლის სული არის ყველა ცოცხალ არსებაში და როცა კლავ და ჭამ ცხოველს, შენ კლავ და ჭამ უფალს. ამის გარდა შეიძლება ადამიანი რომელმაც ადამიანურ ცხოვრებაში მოკლა და შეჭამა ირემი, შემდეგ ცხოვრებაში ღვთაებრივი მართლმსაჯულების კანონის ანუ კარმის ზეგავლენით დაიბადება ირემად და მას ისევე მოკლავენ და შეჭამენ როგორც მან წინა ცხოვრებაში მოკლა და შეჭამა უდანაშაულო ცოცხალი არსება. ყოფიერების ერთიანობის და ღვთაებრიობის გაცნობიერების შემდეგ შენ აღარ მოკლავ და აღარ შეჭამ (ცხადია თავდაცვა გამონაკლისია) ცოცხალ არსებებს, რადგანაც გეცოდინება ოკულტური სიბრძნე. ყველა არსება (ჯივა) არის ტრიმურტის და ტრიდევის ავატარა. ხოლო ტრიდევი და ტრიმურტი – უზენაესი სულის (ბრაჰმანის) ემანაცია (ემანაციები).

მსოფლიოში ბევრი რელიგია არსებობს. რელიგიები იყოფიან ორ ჯგუფად: 1) აბრაამული და 2) მისტიკურ ოკულტური. ინდუიზმი და ბუდიზმი განეკუთვნებიან მისტიკურ ოკულტურ რელიგიათა კატეგორიას. ოკულტურ რელიგიებში აბრაამულისგან რადიკალურად განსხვავებული დოქტრინაა. როგორ ეს? ოკულტურ რელიგიებში უარყოფილია მონოთეიზმი. ინდუიზმში არის შემდეგი განშტოებები: 1) ვიშნუიზმი 2) შივაიზმი 3) ადვაიტა სმარტიზმი 4) საურიზმი 5) განაპატიზმი 6) შაკტიზმი და კიდევ რამდენიმე სკოლა. ბუდიზმში სამი ძირითადი მიმდინარეობა: 1) ჰინაიანა (ყველაზე მარტივი) 2) მაჰაიანა (უფრო რთული ფორმა) და 3) ვაჯრაიანა (ბუდიზმის ყველაზე ოკულტური ფორმა, ტანტრისტული ბუდიზმი). რაშია პრობლემა? რაში და იმაში რომ ეს სკოლები ერთმანეთს ებრძვიან! ეს სკოლები ვერ ხვდებიან რომ პრაქტიკულად ერთი და იგივე ჭეშმარიტებას ამბობენ, უბრალოდ სხვადასხვა მომენტებზე აკეთებენ აქცენტს. რას ნიშნავს ეს? მაგალითად ვიშნუიტები მიიჩნევენ რომ ყველაზე მთავარი და ძლიერი არის ვიშნუ, ისაა ყოფიერების ბატონი, შივაიტები მიიჩნევენ რომ შივა არის მთავარი, არა მხოლოდ როგორც პიროვნული უფალი (იშვარა) არამედ როგორც უპიროვნო სული (პარამაშივა ანუ პარაბრაჰმანი), ხოლო შაკტი არის მისი ძალა და მდედრობითი ასპექტი. შაკტისტები მიიჩნევენ რომ მთავარი არის შაკტი, ისაა ყველაფრის მბრძანებელი და ყოველივე მისგან მოდის და მისგან იმართება. საურები მზის უფალ სურიას ადიდებენ, განაპატიელნი უფალ განეშას. ჰინაიანელი ბუდისტები ნაკლებ ყურადღებას აქცევენ მისტიკურ ძალებს, ღმერთებს და ა.შ. მათთვის მთავარია ის რომ ბუდა იყო ადამიანი რომელიც გახდა განათებული და გადავიდა ნირვანაში, ჩვენც იგივე უნდა ვქნათ, სხვას არაფერს აქვს მნიშვნელობა. მაჰაიანაში და ვაჯრაიანაში არსებობს თითქმის ისეთივე რთული და დახვეწილი მეტაფიზიკური და მისტიკური თეორიები, როგორც ინდუიზმში. არსებობს უზენაესი ბუდა (ადიბუდა) და მას აქვს ორი ასპექტი; მამრობითი და მდედრობითი. ვლინდება იგი როგორც; დჰიანა ბუდა, დჰიანა ბოდჰისატვა და მანუში ბუდა და კიდევ მრავალი სხვა ფორმით. ყველა არსებაში არის შინაგანი ბუდა. ყველას შეუძლია გახდეს ბუდა, მაგრამ ადამიანისთვის ეს ყველაზე მარტივია. არსებობს ერთიანი უსაწყისო და უსასრულო მარადიული კინეტიკური ცნობიერება საცავი – ალაია ვიჯნანა იგივე სარვასატვა. სარვასატვა ესაა უმაღლესი მე ყველა ცოცხალი არსებისა. ალაია ვიჯნანა ესაა ერთიანობა უქმნელი ინდივიდუალური ცნობიერებებისა. ალაია ვიჯნანა ესაა კოლექტიური ზეცნობიერი. მე არ მესმის, რა აწუხებთ ამ ფილოსოფიურ სკოლებს? ნუთუ ვერ ხვდებიან ელემენტარულს? არ აქვს მნიშვნელობა ვისზე აკეთებ აქცენტს, არ აქვს მნიშვნელობა ვინ მიგაჩნია მთავრად და ყველაზე მეტად ვინ გიყვარს, ვიშნუ, შივა, შაკტი, განეშა თუ ვინმე სხვა... ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. თქვენ უბრალოდ არ გესმით. ახლავე ავხსნი თუ როგორ მესმის მე ეს: ღმერთს გააჩნია მრავალი ასპექტი და ფორმა, უპიროვნო ღმერთი შედგება მამრობითი ასპექტისგან და მდედრობითი ასპექტისგან, ესაა ადიბუდა სამანტაბჰადრა და ადიბუდა სამანტაბჰადრი. სამანტაბჰადრა ესაა იგივე პარამაშივა ან უმაღლესი ვიშნუ და საერთოდაც ნირგუნა ბრაჰმანი ანუ ღმერთი თვისებებისა და ატრიბუტების გარეშე როგორც უპიროვნო საწყისი ესაა ყველა ცოცხალი არსების უმაღლესი მე როგორც მამრობითი საწყისი და მამრობითი ასპექტი ღმერთისა. ნირგუნა ბრაჰმანი ვლინდება როგორც პიროვნული ტრიმურტი ანუ სამი იშვარა – ბრაჰმა, ვიშნუ და შივა, რომელია თქვენთვის მთავარი თვითონ გადაწყვიტეთ, ისე კი სამივე თანასწორი და თანაბარია. მათ ჰყავთ მეუღლეეები ანუ მდედრობითი იპოსტასები. სამი დიადი ქალღმერთი: მაჰასარასვატი, მაჰალაკშმი და მაჰაკალი ესენია სამი ენერგია: სრიშტი შაკტი – ემანაციის ენერგია, სტხიტი შაკტი – დაცვის ენერგია და სამჰარა შაკტი – განადგურების ენერგია. სამი შაკტი ანუ სამი ქალღმერთი (ტრიდევი) ესენია უზენაესი შაკტის ანუ უპიროვნო ღმერთის მდედრობითი ასპექტის – პარამაშაკტის ემანაციები და პიროვნული ფორმები და სამივე თანასწორია. ყველა მდედრი ესაა ტრიდევის ავატარა, ხოლო ყველა მამრი ესაა ტრიმურტის ავატარა. ჩვენ ყველანი ღმერთის პიროვნული ფორმის მამრობითი და მდედრობითი ავატარები ვართ და ვფლობთ ბუდას პოტენციალს. არსებობენ სამი ტიპის ჯივები ანუ ცოცხალი არსებები: 1) შუდჰა ჯივა – მუდმივად განათებული და სუფთა 2) სანსარინ ჯივა – დაბნელებული და დაბინდული და 3) მუქტა ჯივა – განთავისუფლებული. ჯივა ესაა ბრაჰმანის ნაწილი და ჩნდება მაშინ როცა ბრაჰმანის მესამე თვისება "ანანდა" (ნეტარება) იბინდება და ბნელდება. მატერიალურ სამყაროში არსებობს მხოლოდ "სატ" ანუ ბრაჰმანის არსებობა, ხოლო დანარჩენი ორი თვისება "ჩიტ" (ცნობიერება) და "ანანდა" (ნეტარება) დაბინდულია და დეფორმირებული. ღმერთს აქვს სიბრძნე და მოქმედების უნარი. მატერიალური კოსმოსის წარმოშობა და განადგურება აიხსნება ღმერთის ენერგიით (შაკტი). არსებობს მრავალი გზა ღმერთისკენ მიმავალი, როგორც ცოდნის ისევე სიყვარულის და ა.შ. მატერიალური სამყარო აღვსილია ბრაჰმანით. მეტიც, მატერიალური სამყარო ღმერთის იდენტურია, ღმერთი არის თავად სამყარო. მატერიალური სამყარო არის არასწორად გაგებული ბრაჰმანი (ღმერთი). სინამდვილეში სივრცე, დრო, მატერია და ა.შ. არის ბრაჰმანის (ღმერთის) განუყოფელი ნაწილები და წარმოადგენენ ღმერთის არსის ნაწილებს. სინამდვილეში არსებობს მხოლოდ სუფთა ყოფიერება. ჩვენ დამახინჯებულად აღვიქვამთ სამყაროს. სამყარო ესაა რეალური და ნატიფი სულიერი ბრაჰმანი. ბრაჰმანისგან განცალკევებულად არაფერი არ არსებობს და ყველა და ყველაფერი არის ბრაჰმანი და ბრაჰმანში. არსებობს სამი შაკტი: პარაშაკტი, პარააპარაშაკტი და აპარაშაკტი ანუ სულიერი, საშუალო და ფიზიკური ენერგიები. არ აქვს მნიშვნელობა რას უწოდებთ უმაღლეს სულს მამრობით ასპექტში ან მდედრობით ასპექტში, ამას მნიშვნელობა არ აქვს. იშვარა შივა არის უპიროვნო შივას პიროვნული გამოვლინება, მაგრამ უმაღლესი შივა არის იმავდროულად უმაღლესი ვიშნუც. უზენაესი სული და უზენაესი ენერგია აერთიანებენ ყველა ცოცხალ არსებას, ყველაფერს რაც კი არსებობს. კოსმიური სული და კოსმიური მატერია ესაა ერთი ღვთაებრივი რეალობის ორი თანამარადიული განზომილება. სულიც და მატერიაც = მარადიული უფალი. ჯივა = უფალი. კალა (დრო) = უფალი. აკაშა (სივრცე) = უფალი. უპიროვნო სული = უფალი. კოსმიური გონი = უფალი. არ არსებობს არაფერი ღმერთის გარდა. ყველაფერი = ღმერთი. არსებობს ინდივიდუალური ცნობიერება (ჯივატმანი) და არსებობს უზენაესი უპიროვნო ზეცნობიერება (ატმანბრაჰმანი) და ორივე რეალურია. ინდივიდი ესაა უზენაესის ფრაგმენტი და ემანაცია–რადიაცია. ინდივიდუალური ცნობიერება (ჯივა) და უნივერსალური ზეცნობიერი (პარაბრაჰმანი) ესენია ერთი რეალობის ორი განზომილება. ჯივა ფლობს ღვთაებრივ ბუნებას. ღვთაება არაა მხოლოდ უპიროვნო პარაბრაჰმანი. ღმერთი არის ყველა და ყველაფერი. უბრალოდ პარაბრაჰმანი ესაა უზენაესი რეალობა, მაგრამ არა ერთადერთი ჭეშმარიტი. ტრიმურტი და ტრიდევი სუფევს თითოეული ჯივას სხეულში. ნებისმიერი ჯივა ესაა ტრიმურტის და ტრიდევის ავატარა. არსებობენ სხვადასხვა ტიპის ავატარები. ყველაზე სუსტი ავატარა ესაა – ამშაავატარა. ღვთაების უპიროვნო და პიროვნული არსი სუფევს ყველაფერში. შივა ყველაფერშია, ისევე როგორც შაკტი, ვიშნუ და ა.შ. არსებობს სამი სამყარო: 1) ფიზიკური სამყარო (ბჰურ ლოკა) 2) ასტრალური სამყარო (ანტარ ლოკა) და 3) კაუზიური სულიერი სამყარო (კარანა ლოკა). ფიზიკურ რეალობაში არის ჯაგრატ – ფიზიკური ცნობიერება, ასტრალურში სვაპნა – ასტრალური ცნობიერება და კაუზიურში სუშუპტი – კაუზიური ცნობიერება. არის კიდევ უფრო მაღალი ცნობიერება – ტურია (ატმანბრაჰმანი). მატერიალური სამყაროს სამივე განზომილება არის ღმერთის სხეული. მატერია ესაა ღმერთის არსის ნაწილი. კაუზიური სამყაროს ზედა ნაწილი შედგება 4 განზომილებისგან: 1) უსასრულო სივრცის განზომილება 2) უსასრულო ცნობიერების განზომილება 3) უსასრულო არაფრის განზომილება 4) უსასრულო ერთიანობის განზომილება კაუზიური სამყაროს "მიღმა" იმყოფება ადიბუდა ანუ პარაბრაჰმანი. უფრო ზუსტად, უზენაესი რეალობა ესაა უპიროვნო ბრაჰმანი, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას რომ იშვარა და სამი სამყარო არაა რეალური. იშვარა ესაა პიროვნული ღმერთი, ხოლო სულიერი, ასტრალური და ფიზიკური რეალობები პიროვნული უფლის სამი მდგომარეობა, მისი სამი ფორმა.

არსებობს სამი სამყარო: 1) ფიზიკური სამყარო (ბჰურ ლოკა) 2) ასტრალური სამყარო (ანტარ ლოკა) და 3) კაუზიური სულიერი სამყარო (კარანა ლოკა). ფიზიკურ რეალობაში არის ჯაგრატ – ფიზიკური ცნობიერება, ასტრალურში სვაპნა – ასტრალური ცნობიერება და კაუზიურში სუშუპტი – კაუზიური ცნობიერება. არის კიდევ უფრო მაღალი ცნობიერება – ტურია (ატმანბრაჰმანი). მატერიალური სამყაროს სამივე განზომილება არის ღმერთის სხეული. მატერია ესაა ღმერთის არსის ნაწილი. კაუზიური სამყაროს ზედა ნაწილი შედგება 4 განზომილებისგან: 1) უსასრულო სივრცის განზომილება 2) უსასრულო ცნობიერების განზომილება 3) უსასრულო არაფრის განზომილება 4) უსასრულო ერთიანობის განზომილება კაუზიური სამყაროს "მიღმა" იმყოფება ადიბუდა ანუ პარაბრაჰმანი. უფრო ზუსტად, უზენაესი რეალობა ესაა უპიროვნო ბრაჰმანი, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას რომ იშვარა და სამი სამყარო არაა რეალური. იშვარა ესაა პიროვნული ღმერთი, ხოლო სულიერი, ასტრალური და ფიზიკური რეალობები პიროვნული უფლის სამი მდგომარეობა, მისი სამი ფორმა.

კოსმიური სული და კოსმიური მატერია ესაა ერთი ღვთაებრივი რეალობის ორი თანამარადიული განზომილება. სულიც და მატერიაც = მარადიული უფალი. ჯივა = უფალი. კალა (დრო) = უფალი. აკაშა (სივრცე) = უფალი. უპიროვნო სული = უფალი. კოსმიური გონი = უფალი. არ არსებობს არაფერი ღმერთის გარდა. ყველაფერი = ღმერთი. არსებობს ინდივიდუალური ცნობიერება (ჯივატმანი) და არსებობს უზენაესი უპიროვნო ზეცნობიერება (ატმანბრაჰმანი) და ორივე რეალურია. ინდივიდი ესაა უზენაესის ფრაგმენტი და ემანაცია–რადიაცია. ინდივიდუალური ცნობიერება (ჯივა) და უნივერსალური ზეცნობიერი (პარაბრაჰმანი) ესენია ერთი რეალობის ორი განზომილება. ჯივა ფლობს ღვთაებრივ ბუნებას. ღვთაება არაა მხოლოდ უპიროვნო პარაბრაჰმანი. ღმერთი არის ყველა და ყველაფერი. უბრალოდ პარაბრაჰმანი ესაა უზენაესი რეალობა, მაგრამ არა ერთადერთი ჭეშმარიტი. ტრიმურტი და ტრიდევი სუფევს თითოეული ჯივას სხეულში. ნებისმიერი ჯივა ესაა ტრიმურტის და ტრიდევის ავატარა. არსებობენ სხვადასხვა ტიპის ავატარები. ყველაზე სუსტი ავატარა ესაა – ამშაავატარა. ღვთაების უპიროვნო და პიროვნული არსი სუფევს ყველაფერში. შივა ყველაფერშია, ისევე როგორც შაკტი, ვიშნუ და ა.შ.

მსოფლიოში ბევრი რელიგია არსებობს. რელიგიები იყოფიან ორ ჯგუფად: 1) აბრაამული და 2) მისტიკურ ოკულტური. ინდუიზმი და ბუდიზმი განეკუთვნებიან მისტიკურ ოკულტურ რელიგიათა კატეგორიას. ოკულტურ რელიგიებში აბრაამულისგან რადიკალურად განსხვავებული დოქტრინაა. როგორ ეს? ოკულტურ რელიგიებში უარყოფილია მონოთეიზმი. ინდუიზმში არის შემდეგი განშტოებები: 1) ვიშნუიზმი 2) შივაიზმი 3) ადვაიტა სმარტიზმი 4) საურიზმი 5) განაპატიზმი 6) შაკტიზმი და კიდევ რამდენიმე სკოლა. ბუდიზმში სამი ძირითადი მიმდინარეობა: 1) ჰინაიანა (ყველაზე მარტივი) 2) მაჰაიანა (უფრო რთული ფორმა) და 3) ვაჯრაიანა (ბუდიზმის ყველაზე ოკულტური ფორმა, ტანტრისტული ბუდიზმი). რაშია პრობლემა? რაში და იმაში რომ ეს სკოლები ერთმანეთს ებრძვიან! ეს სკოლები ვერ ხვდებიან რომ პრაქტიკულად ერთი და იგივე ჭეშმარიტებას ამბობენ, უბრალოდ სხვადასხვა მომენტებზე აკეთებენ აქცენტს. რას ნიშნავს ეს? მაგალითად ვიშნუიტები მიიჩნევენ რომ ყველაზე მთავარი და ძლიერი არის ვიშნუ, ისაა ყოფიერების ბატონი, შივაიტები მიიჩნევენ რომ შივა არის მთავარი, არა მხოლოდ როგორც პიროვნული უფალი (იშვარა) არამედ როგორც უპიროვნო სული (პარამაშივა ანუ პარაბრაჰმანი), ხოლო შაკტი არის მისი ძალა და მდედრობითი ასპექტი. შაკტისტები მიიჩნევენ რომ მთავარი არის შაკტი, ისაა ყველაფრის მბრძანებელი და ყოველივე მისგან მოდის და მისგან იმართება. საურები მზის უფალ სურიას ადიდებენ, განაპატიელნი უფალ განეშას. ჰინაიანელი ბუდისტები ნაკლებ ყურადღებას აქცევენ მისტიკურ ძალებს, ღმერთებს და ა.შ. მათთვის მთავარია ის რომ ბუდა იყო ადამიანი რომელიც გახდა განათებული და გადავიდა ნირვანაში, ჩვენც იგივე უნდა ვქნათ, სხვას არაფერს აქვს მნიშვნელობა. მაჰაიანაში და ვაჯრაიანაში არსებობს თითქმის ისეთივე რთული და დახვეწილი მეტაფიზიკური და მისტიკური თეორიები, როგორც ინდუიზმში. არსებობს უზენაესი ბუდა (ადიბუდა) და მას აქვს ორი ასპექტი; მამრობითი და მდედრობითი. ვლინდება იგი როგორც; დჰიანა ბუდა, დჰიანა ბოდჰისატვა და მანუში ბუდა და კიდევ მრავალი სხვა ფორმით. ყველა არსებაში არის შინაგანი ბუდა. ყველას შეუძლია გახდეს ბუდა, მაგრამ ადამიანისთვის ეს ყველაზე მარტივია. არსებობს ერთიანი უსაწყისო და უსასრულო მარადიული კინეტიკური ცნობიერება საცავი – ალაია ვიჯნანა იგივე სარვასატვა. სარვასატვა ესაა უმაღლესი მე ყველა ცოცხალი არსებისა. ალაია ვიჯნანა ესაა ერთიანობა უქმნელი ინდივიდუალური ცნობიერებებისა. ალაია ვიჯნანა ესაა კოლექტიური ზეცნობიერი. მე არ მესმის, რა აწუხებთ ამ ფილოსოფიურ სკოლებს? ნუთუ ვერ ხვდებიან ელემენტარულს? არ აქვს მნიშვნელობა ვისზე აკეთებ აქცენტს, არ აქვს მნიშვნელობა ვინ მიგაჩნია მთავრად და ყველაზე მეტად ვინ გიყვარს, ვიშნუ, შივა, შაკტი, განეშა თუ ვინმე სხვა... ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. თქვენ უბრალოდ არ გესმით. ახლავე ავხსნი თუ როგორ მესმის მე ეს: ღმერთს გააჩნია მრავალი ასპექტი და ფორმა, უპიროვნო ღმერთი შედგება მამრობითი ასპექტისგან და მდედრობითი ასპექტისგან, ესაა ადიბუდა სამანტაბჰადრა და ადიბუდა სამანტაბჰადრი. სამანტაბჰადრა ესაა იგივე პარამაშივა ან უმაღლესი ვიშნუ და საერთოდაც ნირგუნა ბრაჰმანი ანუ ღმერთი თვისებებისა და ატრიბუტების გარეშე როგორც უპიროვნო საწყისი ესაა ყველა ცოცხალი არსების უმაღლესი მე როგორც მამრობითი საწყისი და მამრობითი ასპექტი ღმერთისა. ნირგუნა ბრაჰმანი ვლინდება როგორც პიროვნული ტრიმურტი ანუ სამი იშვარა – ბრაჰმა, ვიშნუ და შივა, რომელია თქვენთვის მთავარი თვითონ გადაწყვიტეთ, ისე კი სამივე თანასწორი და თანაბარია. მათ ჰყავთ მეუღლეეები ანუ მდედრობითი იპოსტასები. სამი დიადი ქალღმერთი: მაჰასარასვატი, მაჰალაკშმი და მაჰაკალი ესენია სამი ენერგია: სრიშტი შაკტი – ემანაციის ენერგია, სტხიტი შაკტი – დაცვის ენერგია და სამჰარა შაკტი – განადგურების ენერგია. სამი შაკტი ანუ სამი ქალღმერთი (ტრიდევი) ესენია უზენაესი შაკტის ანუ უპიროვნო ღმერთის მდედრობითი ასპექტის – პარამაშაკტის ემანაციები და პიროვნული ფორმები და სამივე თანასწორია. ყველა მდედრი ესაა ტრიდევის ავატარა, ხოლო ყველა მამრი ესაა ტრიმურტის ავატარა. ჩვენ ყველანი ღმერთის პიროვნული ფორმის მამრობითი და მდედრობითი ავატარები ვართ და ვფლობთ ბუდას პოტენციალს. არსებობენ სამი ტიპის ჯივები ანუ ცოცხალი არსებები: 1) შუდჰა ჯივა – მუდმივად განათებული და სუფთა 2) სანსარინ ჯივა – დაბნელებული და დაბინდული და 3) მუქტა ჯივა – განთავისუფლებული. ჯივა ესაა ბრაჰმანის ნაწილი და ჩნდება მაშინ როცა ბრაჰმანის მესამე თვისება "ანანდა" (ნეტარება) იბინდება და ბნელდება. მატერიალურ სამყაროში არსებობს მხოლოდ "სატ" ანუ ბრაჰმანის არსებობა, ხოლო დანარჩენი ორი თვისება "ჩიტ" (ცნობიერება) და "ანანდა" (ნეტარება) დაბინდულია და დეფორმირებული. ღმერთს აქვს სიბრძნე და მოქმედების უნარი. მატერიალური კოსმოსის წარმოშობა და განადგურება აიხსნება ღმერთის ენერგიით (შაკტი). არსებობს მრავალი გზა ღმერთისკენ მიმავალი, როგორც ცოდნის ისევე სიყვარულის და ა.შ. მატერიალური სამყარო აღვსილია ბრაჰმანით. მეტიც, მატერიალური სამყარო ღმერთის იდენტურია, ღმერთი არის თავად სამყარო. მატერიალური სამყარო არის არასწორად გაგებული ბრაჰმანი (ღმერთი). სინამდვილეში სივრცე, დრო, მატერია და ა.შ. არის ბრაჰმანის (ღმერთის) განუყოფელი ნაწილები და წარმოადგენენ ღმერთის არსის ნაწილებს. სინამდვილეში არსებობს მხოლოდ სუფთა ყოფიერება. ჩვენ დამახინჯებულად აღვიქვამთ სამყაროს. სამყარო ესაა რეალური და ნატიფი სულიერი ბრაჰმანი. ბრაჰმანისგან განცალკევებულად არაფერი არ არსებობს და ყველა და ყველაფერი არის ბრაჰმანი და ბრაჰმანში. არსებობს სამი შაკტი: პარაშაკტი, პარააპარაშაკტი და აპარაშაკტი ანუ სულიერი, საშუალო და ფიზიკური ენერგიები. არ აქვს მნიშვნელობა რას უწოდებთ უმაღლეს სულს მამრობით ასპექტში ან მდედრობით ასპექტში, ამას მნიშვნელობა არ აქვს. იშვარა შივა არის უპიროვნო შივას პიროვნული გამოვლინება, მაგრამ უმაღლესი შივა არის იმავდროულად უმაღლესი ვიშნუც. უზენაესი სული და უზენაესი ენერგია აერთიანებენ ყველა ცოცხალ არსებას, ყველაფერს რაც კი არსებობს.

მეზიზღება ადამიანები რომლებიც ფიზიკური კოსმოსის რეპრესიული მორალის სტერეოტიპული კატეგორიებით და შაბლონური კლიშეებით "აზროვნებენ". ვერ ვიტან გონებაშეზღუდულ შაბლონური აზროვნების ქვეადამიანებს კვადრატში. ვუყურებდი ანიმეს დღეს და ასეთი სიტუაცია ვნახე: 9 გოგოს უყვარდა ერთი ბიჭი და ერთმანეთს პუტავდნენ იმ ერთადერთი მამლაყინწასთვის! და თურმე ამ ბიჭმა "უნდა აირჩიოს ერთი გოგო"! და ეს გოგოები ერთმანეთს ეუბნებოდნენ "მე შენ არ დაგითმობ ჩემ რჩეულს!" ვერ გავიგე ერთი რამ; თუ ცხრავეს მთელი გულით უყვარდა ეს ბიჭი და ამ ბიჭსაც უყვარდა ეს დებილი გოგოები, მაშინ რატომ ვერ მიხვდნენ რომ იყო სხვა გამოსავალიც?! დებილი ბიჭი დაბნეული ცდილობდა "აერჩია ერთი" და დებილი შაბლონური აზროვნების "გოგოები" კი ერთმანეთს "არ დაგითმობ–ს" ეუბნებოდნენ! იცით რატომ? იმიტომ რომ შაბლონური მონოგამიური აზროვნების მიხედვით მხოლოდ 1 ბიჭი + 1 გოგო = "ოჯახი"... და სხვა ყველაფერი კი "მარაზმია" და "ნორმიდან გადახრა"... რა დონის პრიმიტივი უნდა იყო და რა დონეზე უნდა იყო ჩამწყვდეული მონოგამიურ ეთნოკულტურულ ჩარჩოებში რომ ვერ გაიგო ელემენტარული ჭეშმარიტება? რა არის ხალხო რა გჭირთ? მესმის რომ ფსიქოსოციალური ფონი და პროპაგანდა რეპრესიული "ზნეობით" ძლიერ ზეგავლენას ახდენს სულებზე და ტვინებზე და გენეტიკაც ყველას ერთნაირი არ აქვს... ზოგიერთს უბრალოდ გენებში უზის მონოგამია... მაგრამ ნუთუ ასე ძნელია სულიერი ცნობიერების ამაღლება და ჩარჩოებიდან გასვლა? ნუთუ ასე ძნელია სტერეოტიპული "მორალის" საზღვრების განგრევა და თავის დაღწევა??! რა გჭირთ ხალხო?! რატომ ჩხუბობთ არაფრის გამო? რატომ ვერ აზროვნებთ სწორად?? დაამსხვრიეთ შაბლონური მორალი! გაიფართოვეთ ცნობიერება და შეუშვით თავში რომ მონოგამია არაა ერთადერთი "სწორი" გზა! დევიდ აიკის სიტყვები რომ მოვიშველიოთ ჩვენ არ ვართ ფიზიკური სხეული! ფიზიკური ცნობიერება და ფორმა არის მხოლოდ იმიტაცია. ფიზიკური სამყაროს მონოგამიურ მორალს არ აქვს აზრი, იმ მარტივი მიზეზით რომ ფიზიკური რეალობა საერთოდ არ არსებობს. ფიზიკური რეალობა არის ილუზია.ფიზიკური რეალობა = პარაბრაჰმანის (მარადიული სულიერი ცნობიერების) დეფორმაცია–გამრუდება. ფიზიკური რეალობა ესაა არასწორად გაგებული ბრაჰმანი (მარადიული სული). ბრაჰმანში კი არ არსებობს არავითარი მონოგამია, პოლიგამია, პოლიტიკა, კაპიტალიზმი, კომუნიზმი, ლიბერალიზმი, ომი, ეჭვიანობა და ა.შ. სუფთა რეალობაში არ არსებობს არაფერი სამი იდეის გარდა, ესენია: 1) სუფთა სიყვარული 2) სუფთა ცოდნა 3) სუფთა ჰარმონიის ნეტარება. ადამიანები რომლებიც დაციკლულნი არიან მატერიალურ ფასეულობებზე ვერ აცნობიერებენ სუფთა სულიერ რეალობას (ბრაჰმანს). ადამიანები ფიზიკურ უმეცრებაში არიან ჩაძირულნი. ნუ აზროვნებთ მატერიალური კატეგორიებით და შაბლონებით.

შივა – (ინდ.) დიდი ღმერთი, უსახო და უსახელო ღვთაების ერთ-ერთი სახე. ბრაჰმასთან და ვიშნუსთან ერთად შეადგენს სამებას – ტრიმურტის. თუმცა იგი ამ სამებაში დამანგრეველ საწყისს გამოხატავს (ბრაჰმა აშენებს, ვიშნუ ინახავს, შივა ანგრევს), მაგრამ ზოგიერთ თქმულებაში იგი სამყაროს მთლიანობის დამცველია. მან თავად ჩაყლაპა ოკეანეში წარმოშობილი შხამი და იხსნა ქვეყნიერება დაღუპვისგან. როცა ქვეყანაზე სიკვდილი არ იყო, ადამიანები და ცოცხალი არსებები მრავლდებოდნენ და მიწას ისე ამძიმებდნენ, რომ მას მეტის ატანა აღარ შეეძლო და ბრაჰმამ მათი მთლიანად მოსპობა გადაწყვიტა, ერთადერთი ღმერთებს შორის შივა გამოესარჩლა ქმნილებებს: „ნუ განურისხდები შენი ხელით შექმნილ არსებებს! ნუ მოხდება ისე, რომ მთელი სამყარო დაცარიელდეს. თუ განადგურდებიან, ვეღარც აღდგებიან. დაე, იცხოვრონ და მერე დაიხოცონ, ოღონდ ნუ შეწყდება მათი მოდგმა“. ამ სიტყვების გაგონებაზე ბრაჰმამ დაიოკა რისხვა, ცეცხლად რომ ედებოდა სამყაროს, სანაცვლოდ სიკვდილმა დაისადგურა ქვეყანაზე. შივას ცოლად ჰყავდა მთების მშვენიერი ასული უმა, რომელსაც ერთხელ კუბერამ მარცხენა თვალი თავხედურად დაადგა. კუბერა მწარედ დაისაჯა ამ საქციელისთვის: შეურაცხყოფილმა უმამ ამოუწვა მას მარცხენა თვალი თავისი ცეცხლოვანი რისხვით. ამის შემდეგ კუბერა რვაასი წელი ცალთვალა იყო და მხურვალედ ინანიებდა თავის საქციელს. ბოლოს, შივამ აპატია მას და მეგობრობაც შესთავაზა. შივას მესამე თვალი აქვს. ეს თვალი მაშინ გაუჩნდა, როცა ცოლი (არა უმა, არამედ პარვატი) მიეპარა უკანიდან და ხელებით თვალები დაუფარა. სასტიკია მისი მესამე თვალი: მან ფერფლად აქცია სიყვარულის ღმერთი კამა, რომელიც სიყვარულის ისარს უმიზნებდა მას, რათა მჭვრეტელურ ცხოვრებას მოეწყვიტა იგი. შივას ოთხი პირისახე და ოთხი ხელი აქვს. ერთში სამკაპი უპყრია. შივა განთქმულია, როგორც მოცეკვავე, ნათარაჯა – „როკვის მეფე“, და ასეც გამოსახავენ მას. შივას როკვა კოსმიური ენერგიისა და სამყაროს დინამიური წესრიგის განსახიერებაა. შივა თავის ერთ-ერთ ცოლთან ერთად მისგან მოკლული ასურის – აპასმარას გვამზე ცეკვავს. თავისი ცეკვით მან ათი ათასი ასკეტი განდეგილი დაიმორჩილა. ჯერ ისინი წინააღმდეგობას უწევდნენ მას, გააჩინეს სასტიკი ვეფხვი და მიუსიეს მას, მაგრამ შივამ ვეფხვს ტყავი გახადა და მისგან მოსასხამი გაიკეთა. (ამრიგად, შივა ვეფხისტყაოსანიც არის). ბოლოს, ასკეტებმა და ღმერთებმაც მათ კვალზე აღიარეს მისი ძალა და ავტორიტეტი.

სიდჰა სიდჰანტას შივაიტური სკოლის მოძღვრებით განსაკუთრებულად ძლიერ სიდჰებს ანუ გასხივოსნებულ მოგვებს აქვთ სპეციალური მაგიური უნარი რომელსაც ეწოდება "კაია სიდჰი" რაც ნიშნავს სხეულის მაგიას. სხეულის მაგია რომელსაც ფლობენ სიდჰები არაა მხოლოდ ფიზიკური უკვდავება, არამედ მრავალი სხვა უნარიც დაკავშირებული ფიზიკურ და ასტრალურ სხეულებთან. მათ შეუძლიათ სხეულების ფორმის და ენერგიის მართვა.

ბოგომილები იყნენ ნეოგნოსტიკური ქრისტიანული სკოლა მეათე საუკუნეში. ბოგომილები უარყოფდნენ შემდეგ რელიგიურ ატრიბუტებს და იდეებს: 1) "ძველ აღთქმას" ანუ ებრაულ "თანახს" 2) საეკლესიო იერარქიას 3) ლიტურგიას 4) ნეშთებს 5) ჯვარს 6) ხატებს 7) წმინდანების და ქრისტეს მიწიერი დედის – მარიამის კულტს 8) ტაძრებს 9) აღდგომის დოგმას აბა ახლა დავფიქრდეთ; არ ჰგავდნენ ეს ბოგომილები რაღაცით თანამედროვე ოკულტისტებს ან მატერიალისტ მეცნიერებს? თუ დავაკვირდებით ბოგომილებს ჰქონდათ ისეთი პროგრესული აზროვნება, რომელიც ბევრი რამით წააგავდა თანამედროვე ათეისტი და აგნოსტიკოსი ჰუმანისტების და სეკულარისტების იდეოლოგიას. ცხადია ბოგომილები მეტაფიზიკას აღიარებდნენ, მაგრამ სხვა მხრივ ისინი იქცეოდნენ როგორც ტიპიური ათეისტები და ჰუმანისტები. მე თუ მკითხავთ ბოგომილები 1000–ჯერ სჯობდნენ თანამედროვე საეკლესიო მაფიოზებს რომლებიც აჩმორებენ და ადებილებენ მასებს უკვე 2000 წელი! რა სულელები არიან ადამიანები! მათ სურთ ტყუილი და რიტუალი! არადა სწორედ ისინი ვინც ერეტიკოსები ჰგონიათ არიან მართლები. ერესად შერაცხეს ეზოთერული სიბრძნე და ჩაიძირნენ უმეცრების მორევში.

ამდენი რელიგია არსებობს მსოფლიოში და ყველა ურთიერთგამომრიცხავია. უფრო ზუსტად რომ ვთქვათ რელიგიები დაყოფილნი არიან ორ ჯგუფად: აბრაამულად და დჰარმულად. ცხადია დჰარმულ რელიგიებში არის ურთიერთდაპირისპირება და გარკვეული განსხვავებები, მაგრამ მათი გაერთიანება შესაძლებელია. პრინციპში აბრაამული რელიგიების გაერთიანებაც შესაძლებელია, მაგრამ ეს არაა მთავარი. მთავარი ისაა რომ აბრაამული რელიგიების მიმდევრები ახერხებენ ადამიანთა გაბითურებას და დარწმუნებას ისე რომ არ დაკარგონ კლიენტები. ზოგადად იუდაიზმი, ქრისტიანობა და ისლამი და კონკრეტულად ამ რელიგიებში არსებული განშტოებებიც ურთიერთგამომრიცხავნი არიან ერთმანეთთან მიმართებაში და მორწმუნე ადამიანებს კიდევ სჯერათ თავიანთი სიმართლის? დაფიქრდით; ამდენი ურთიერთგამომრიცხავი სწავლება არსებობს და არც ერთს არ აქვს საკუთარი სიმართლის მტკიცებულება და მიუხედავად ამისა მორწმუნეებს სამივე აბრაამული რელიგიის კონფესიებში იმ დონეზე სჯერათ საკუთარი სიმართლის რომ მზად არიან ერთმანეთი დახოცონ! (?)... რატომ და რანაერად ხდება ასე? პასუხი: ეფექტური ზომბირება! ადრექრისტიანულ ეპოქაში არსებობდა მრავალი მისტიკური სკოლა. როგორღა მოხდა ისე რომ გაიმარჯვა კათოლიკე ორთოდოქსულმა ეკლესიამ რომელიც იყო მხოლოდ ერთ ერთი მისტიკური სკოლა მრავალრიცხოვანი მისტიკური სკოლებიდან? პასუხი: იმპერატორი კონსტანტინეს არჩევანი! რომის იმპერატორმა კონსტანტინე, არჩევანი შეაჩერა ორთოდოქსებზე, მოაწყო კრება და ოფოციალური სტატუსი მიანიჭა მათ სკოლას. დანარჩენი მისტიკური სკოლები განადგურდნენ... ფიზიკურად! მოდით გავარკვიოთ, გნოსტიკოსები ამტკიცებდნენ რომ ფიზიკურ კოსმოსს მართავს ბოროტი დემიურგი იალდაბაოთი. იალდაბაოთს და მის ძმებს – არქონტებს აქვთ ფსიქიკური და მაგიური უნარები. მათ შეუძლიათ ადამიანის გონებაზე ზემოქმედება. ისინი უმთავრესად მოქმედებენ არა თვითონ არამედ ფიზიკური ადამიანების და ცხოველების ან ანგელოზების (მაცნეების) ხელით. ახლა დავსვათ კითხვა: განა არქონტებს ანუ ასტრალურ პარაზიტებს, რომლებსაც აქვთ გონებაზე ზემოქმედების უნარი და ძირითადად არ გააჩნიათ ფიზიკური ფორმა, არ შეეძლოთ ვითომ ჩასახლებულიყვნენ კათოლიკე ორთოდოქსების სხეულებში და მათი ხელით ფიზიკურად მოესპოთ სხვა სკოლები? ვითომ იმპერატორის სხეულში ვერ ჩასახლდებოდნენ პარაზიტები?? ამ ტიპის ადამიანებს ეწოდებათ შეპყრობილები. ახლა ხვდებით ვინ იყვნენ ის "ქრისტიანები" რომლებიც "ერეტიკოსებს" ანადგურებდნენ? და ვინ არიან დღევანდელი იერარქები და რიგითი დამრტყმელი ძალაც? ოფიციალური ეკლესია ამტკიცებს რომ ფიზიკური კოსმოსი დასახლებულია ბოროტი სულებით. გნოსტიკოსები ამტკიცებდნენ რომ კოსმოსი სატურნამდე დასახლებულია არქონტებით ანუ ასტრალური პარაზიტებით, რომლებსაც ეთაყვანებოდნენ იუდეველნი. მეოცე საუკუნეში ერთმა პარაფსიქოლოგმა რობერტ მონრომ აღწერა საკუთარი მოგზაურობა ასტრალში და ზეარსება რომელსაც შეხვდა და რომელსაც იმ ზეცაში მყოფი სულები მონურად ეთაყვანებოდნენ და ემორჩილებოდნენ. ამერიკელმა მართლმადიდებელმა ბერმა როუზმა მას უწოდა სატანა, მაგრამ პრობლემა იმაშია რომ მართლმადიდებლებმა არ იციან ქრისტეს რეალური მამა და ქრისტეს სრულყოფილ უცნობ მამას და ებრაულ იაჰვეს ერთმანეთში ურევენ. აბრაამიტების "ღმერთი" ესაა სწორედ ის "სატანა" რომელსაც შეხვდა მონრო. ის ზეარსება არავითარი "სატანა" არ იყო, არამედ ის იყო აბრაამის და მოსეს "ღმერთი". მონრომ აღწერა და ნახა ის არსება რომელიც აბრაამიტებს "უფალი" ჰგონიათ. აბრაამიტ "ქრისტიანებს" პარაზიტებმა აურიეს ტვინი და დააჯერეს რომ ბოროტი დემიურგი = კეთილი უფალი (ქრისტეს მამა). ასტრალურ პარაზიტებს აქვთ ადამიანებით მანიპულირების უნარი. ისინი მანიპულატორები არიან. იცით რატომ არის შეუძლებელი დედამიწის ყველა რელიგიის გაერთიანება? იმიტომ რომ რელიგიურ ფილოსოფიური სწავლებები იყოფიან ორ მთავარ ჯგუფად: 1) აბრაამული მონოთეიზმი და 2) არააბრაამული (არამონოთეისტური) სწავლებები. ყველა აბრაამულ რელიგიას აქვს ერთი საფუძველი და ესაა – იუდეველთა "ღმერთი" იაჰვე. თავის მხრივ ყველა არა აბრაამულ არა მონოთეისტურ რელიგიას ასევე აქვს ერთიანი საფუძველი და ესაა – უმაღლესი უპიროვნო ზესული; პანთეოსი, ადიბუდა, პარაბრაჰმანი, ვახიგურუ, დაო, ეინ სოფი, ზურვანი, ნუნი, აპეირონი, როდი, ქაოსი, კრონოსი, ტე კორე და ა.შ. არააბრაამული რელიგიები ეთაყვანებიან ერთიან უზენაეს სულს და მის ემანაციებს სხვადასხვა ფორმებში. აბრაამული რელიგიები თავის მხრივ ეთაყვანებიან ერთ და იგივე "ღვთაებას" და ეს "ღვთაება რადიკალურად განსხვავდება იმ ღმერთისგან რომელსაც ეთაყვანებიან არააბრაამიტები. როგორ? როგორ და აბრაამული "უფალი" ესაა უმდაბლესი სეფიროტი, უმდაბლესი პიროვნული ელოჰიმი. ის არაა უმაღლესი სული. ხოლო არააბრაამიტების ღმერთი არის უზენაესი უპიროვნო სული! აქედან გამომდინარე აბრაამული და ანტიაბრაამული რელიგიების სინთეზი შეუძლებელია პრინციპში. იმიტომ რომ საფუძველია სრულებით სხვადასხვა. აბრაამული რელიგიები მოდიან იაჰვედან, ხოლო არააბრაამული რელიგიები უმაღლესი სულიდან და ეს ორი ერთი და იგივე არაა!

დმიტრი ალექსეევის, ალექსეი მომას და ოლეგ ტელემსკის მეცნიერულ კვლევებზე დაყრდნობით თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ქრისტიანული რელიგია პირველ ხანებში ანუ ადრექრისტინული ეპოქის 4 საუკუნის მანძილზე არ იყო მონოლითური და ერთიანი. არ არსებობდა არავითარი მაგისტრალური ხაზი. გნოსტიკოსები და სხვები არ იყვნენ "სწორი გზიდან გადაცდენილნი". ადრეული ქრისტიანობა იყო პოლიცენტრული (!) და წარმოადგენდა სხვადასხვა სექტების და სკოლების გროვას. იყვნენ: გნოსტიკოსები, პავლიკიანელები, ტონდრაკიელები, არიანელები, ნესტორიანელები, ტრითეისტები, საბელიოსის მოდალისტები, ორთოდოქსები (მართლმადიდებელი კათოლიკეები) და ა.შ. ყველა სკოლას თავისი პოზიცია ჰქონდა. ორთოდოქსები ამტკიცებენ რომ ისინი იყვნენ ერთადერთი სწორი გზა ქრისტიანობისა, ხოლო სხვები – გადაცდენილნი სწორი გზიდან. ეს ტყუილია. უბრალოდ ქრისტიანობის ზოგიერთი სკოლები მიდრეკილნი იყვნენ იუდაიზმისკენ და წარმოადგენდნენ სინკრეტულ სისტემებს. ახ.წ. 4 საუკუნეში იმპერატორმა კონსტანტინემ არჩევანი შეაჩერა იუდეოქრისტიანების ერთ კონკრეტულ სკოლაზე – ორთოდოქსებზე ანუ კათოლიკე მართლმადიდებლებზე. ახ.წ. 315 წელს მილანის ედიქტით ორთოდოქსია გამოცხადდა ერთადერთ სწორ ქრისტიანობად. ახ.წ. 325 წელს იმპერატორმა ჩაატარა ნიკეის კრება რომელზეც მოიწვია მხოლოდ ორთოდოქსები, "გაასამართლა" სხვა სკოლები და გამოაცხადა "ერეტიკულებად". ახ.წ. 325 წლიდან დაიწყო სხვა სკოლების დევნა და ახ.წ. 529 წლისთვის ნეოპლატონიკოსებთან ერთად საბოლოოდ მოეღო ბოლო ყველა ფილოსოფიურ სკოლას, გარდა ორთოდოქსულისა. ორთოდოქსები ყველაზე მეტად იყვნენ იუდაიზირებულნი და ყველაზე მეტად ეთაყვანებოდნენ ებრაულ იაჰვეს, მთვარის ღმერთს. სხვა სკოლები კი ასე არ ფიქრობდნენ. განსაკუთრებით სძულდათ იუდაისტური "ღმერთი" იაჰვე გნოსტიკოსებს, პავლიკიანელებს, მანიქევლებს და ტონდრაკიელებს, რომლებიც მას ბოროტ დემიურგად და ქრისტეს მტრად მიიჩნევდნენ და არა ქრისტეს ჭეშმარიტ მამად. მათი აზრით ქრისტე იყო მოსული კეთილი ეონების სამეფოდან რჩეულთა გადასარჩენად არა რწმენით არამედ ცოდნით. გნოსტიკოსთა და მათი მსგავსი სკოლების აზრით ქრისტეს მამა იუდეველებმა არ იცოდნენ. ქრისტე ქადაგებდა უცნობ ღმერთს და სწორედ ამიტომაც დევნიდნენ მას, რადგანაც ებრაული რჯულის კანონის მიხედვით ადამიანი რომელიც სხვა ღმერთს ქადაგებს უნდა მოიკლას, მაგრამ ქრისტე არ იყო ებრაელი, არამედ იყო არიელი და რომის მოქალაქე, ამიტომაც გასამართლებისთვის ის რომაელებთან მიიყვანეს. საბოლოოდ იუდეველებმა ბოროტი დემიურგის სახელით მოკლეს ქრისტე.

რატომ დევნიდნენ ებრაელებს საუკუნეების მანძილზე? ,,დაჩაგრული ერი" გგონიათ? მაშინ, კარგად წაიკითხეთ სინამდვილეში ვინ არიან ისინი: თალმუდი - არის, რეალური არსი ებრაული რწმენის სწავლებისა. ბევრი ფიქრობს, რომ ძირითადი არსი, იუდეველებსა და ქრისტიანებს შორის განსხვავებისა არის ის, რომ ებრაელებს ძველი აღთქმის სჯერათ, ხოლო ქრისტიანებს კი ახალი აღთქმის!!! სიმართლე კი, ის არის, რომ რეალური ბიბლია ებრაელებისთვის არის თალმუდი. ებრაული წიგნი “The Mitzbeach” გვარწმუნებს, რომ: "არ არის არაფერი წმინდა თალმუდზე მნიშვნელოვანი". ებრაელები, ისევე ხმარობენ თალმუდს სინაგოგებში, როგორც ქრისტიანები ბიბლიას ეკლესიებში. თალმუდი შედგება 63 წიგნისგან და 524 დანაყოფისგან და ხშირად გამოიცემა 18 დიდ ტომში. ის, დაწერილ იქნა რავინების მიერ ჩვენი წელთაღრიცხვით 200 და 500 წლებს შორის. ძირითადად ის, შედგება ებრაული კანონების კრებულისგან ერთმანეთთან მიმართებაში, ასევე, ებრაელების მიმართებაში არაებრაელების მიმართ (გოი). კათოლიკური ეკლესიის რვა პაპმა გაასამაღთლა თალმუდი. პროტესტანტული ეკლესიის დამფუძვნებელი, მარტინ ლუთერი მოუწოდებდა ხალხს, რომ დაეწვათ თალმუდები. თალმუდი ამტკიცებს, რომ მხოლოდ ებრაელები არიან, სრულყოფილი ადამიანები, ხოლო დანარჩენები, ანუ არაებრაელები არიან გოები (რაც ნიშნავს "საქონელს" ან "მხეცს"). ჩვენ, არ ვცდილობთ არცერთი ერის დისკრიმინაციას, ჩვენ უბრალოდ შემოგთავაზებთ რამდენიმე ციტატას თალმუდიდან, რომლის გადამოწმებაც თქვენ ადვილად შეგიძლიათ თალმუდის წაკითხვის შემთხვევაში, ეს ციტატები ნამდვილი შოკი იქნება თქვენთვის, მაგრამ ეს, ზუსტი ციტატებია თალმუდის სხვადასხვა ნაწილებიდან. 1. Sanhedrin 59a: "გოის მოკვლა, იგივეა მოკლა გარეული ცხოველი". 2. Aboda Zara 26b: "გოებს შორის საუკეთესოებიც კი უნდა მოკვდნენ." 3. Sanhedrin 59a: "გოი, რომელმაც ცხვირი ჩაყო კანონში(თალმუდში) დამნაშავეა და ისჯება სიკვდილით". 4. Libbre David 37: "გოებისთვის ჩვენი რელიგიური ურთიერთობების გამხელა ყველა ებრაელის სიკვდილის ტოლფასი არის, ვინაიდან იინი თუ გაიგებენ რას ვასწავლით მათზე, ისინი ღიად დაიწყებდნენ ჩვენს მოკვლას." 5. Libbre David 37: "თუ ებრაელს მისცემენ სიტყვას რავინის წიგნის რომელიმე ნაწილის ახსნისთვის, მან უნდა წარმოადგინოს მხოლოდ ყალბი ახსნა." 6. Yebhamoth 11b: "სექსუალური ურთიერთობა დაშვებულია, თუ გოგონა 3 წლისაა. 7. Schabouth Hag 6d: "ებრაელებს აქვთ უფლება გასცენ მცდარი დაპირებები". 8. Hikkoth Akum X1: "არ გადაარჩინოთ გოები სიკვდილის ან ხიფათის შემთხვევაში." 9. Hikkoth Akum X1: "არ გამოიჩინოთ შემწყნარებლობა გოების მიმართ". 10. Choschen Hamm 388,15: "თუ შესაძლებელია დამტკიცდეს, რომ ვიღაცამ ებრაელების ფული მისცა გოის, უნდა მოინახოს მისი მოკვლის ხერხი, მხოლოდ დანაკლისის ანაზღაურების სემდეგ." 11. Choschen Hamm 266,1: "ებრაელებს შეუძლიათ დაისაკუთრონ ყველაფერი რასაც იპოვიან, თუ ნაპოვნი გოის ეკუთვნის. ის ვინც უბრუნებს ვალს გოის, ცოდავს კანონის წინაშე." 12. Szaaloth-Utszabot, The Book Of Jore Dia 17: "ებრაელს შეუძლია და უნდა დაიფიცოს ტყუილის თქმის დროს, როდესაც გოი კითხულობს არის ტუ არა ჩვენს წიგნში რამე მათ წინააღმდეგ." 13. Baba Necia 114,6: "ებრაელები - ნამდვილი ადამიანები არიან, მსოფლიოს სხვა ერები არ არიან ადამიანები, ისინი მხეცები არიან". 14. Simeon Haddarsen, fol. 56-D: "როდესაც მოვა მესია ყოველ ებრაელს მონად ეყოლება 2800 გოი". 15. Nidrasch Talpioth, стр. 225-L: "იეჰოვამ შექმნა არაებრაელები ადამიანის ფორმით იმისთვის, რომ ებრაელებს არ მოუწიოთ სარგებელის ძებნა ცხოველებში. შესაბამისად არაებრაელები - არიან ცხოველები ადამიანის ფორმით, რომლებსაც მისჯილი აქვთ ემსახურონ ებრაელებს დღისით და ღამით." 16. Aboda Sarah 37a: "გოების გოგოები 3 წლიდან ექვემდებარებიან გაუპატიურებას". 17. Gad. Shas. 22: "ებრაელს შეუძლია ჰყავდეს არაებრაელი გოგონა, მაგრამ მისი ცოლად მოყვანა ეკრძალება." 18. Tosefta Aboda Zara B5: "თუ გოი მოკლავს გოის ან ებრაელს მან პასუხი უნდა აგოს, მაგრამ თუ ებრაელი მოკლავს გოის, მან არ უნდა აგოს პასუხი." 19. Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 388: "დაშვებულია იმათი მოკვლა ვინც ცდილობს ამხილოს ებრაელები. დაშვებულაი მათი მოკვლა იქამდეც კი სანამ ისინი დაიწყებენ ებრაელების მხილებას." 20. Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 388: "ყველა ქონება რაც გააჩნია სხვა ერებს ეკუთვნის ებრაელ ხალხს, რომელსაც ამრიგად აქვს უფლება გამოიყენოს ეს ქონება თავის მიზნებში, რიდის გარეშე". 21. Tosefta Aboda Zara VIII, 5: "როგორ გავიგოთ სიტყვა ძარცვა? გოის აკრძალული აქვს მოპარვა, ებრაელისთვის მონის ან ქალის წართმევა, მაგრამებრაელს არ აქვს აკრძალული ამის გაკეთება გოის მიმართ." 22. Seph. Jp., 92, 1: "ღმერთმა მისცა ებრაელებს ძალაუფლება ყველა ნაციის საკუთრებაზე და სისხლზე". 23. Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 156: "თუ გოიმ ებრაელის ვალი დაიდო, სხვა ებრაელს შეულია მივიდეს გოისთან, დაპირდეს მას ფულს, მოატყუოს ის. ამ საშუალებით გოი გაკოტრდება და პირველ ებრაელს შეეძლება მისი ქონების დასაკთრება". “ 24. Schulchan Aruch, Johre Deah, 122: "ებრაელს აკრძალული აქვს ღვინის დალევა იმ ფინჯანიდან რომლიდანაც გოიმ დალია, იმიტომ რომ ამ სეხებას შეეძლო ღვინის გადაქცევა უწმინდო სითხედ". 25. “ებრაელები უფრო ესათნოება ღმერთს, ვიდრე ანგელოზები (Traite Chulin, folio 91, b), ამიტომაც ებრაელზე სილის გაწნა ღმრთის სიდიადისთვის ხელის დარტყმის ტოლფასია და ებრაელზე ხელის აღმმართველი გოი სიკვდილს იმსახურებს” (Traite Sanhedrin, folio 58, b.). 26. “ეს დადგენილება სამართლიანია, - ამტკიცებს თალმუდი, - რამეთუ უდავოდ არსებობს განსხვავება საგნებს შორის; მცენარეები და ცხოველები ვერ იარსებებდნენ, თუკი ადამიანი არ გამოიჩენდა მათზე მზრუნველობას. აქაც ასეა, როგორც ადამიანი აღემატება პირუტყვს, ასე აღემატებიან ებრაელები ყველა ხალხს დედამიწაზე” (Sepher Zeror pa Mar, folio 107, b.). 27. “ებრაელი ხალხი ღირსია მარადიული ცხოვრების, მაშინ როდესაც სხვა ხალხები მსგავსია ვირების”, - ასკვნის აბრაბანელი (Comment du Hos IV, folio 230, col. 4.). “თქვენ, ყოველნო ებრაელნო, ხართ ადამიანები, დანარჩენი ხალხები კი არიან არაადამიანები, რაკიღა მათი სულები მომდინარეობენ დემონთაგან. ებრაელთა სულები კი ღმრთის წმიდა სულისგან არის აღმოცენებული”, - ამბობს რაბი მენახემი (Comment sur le Pentat., folio 14, a.). 28. “დაე, ნუ იტყვიან, რომ გოები შესაძლოა არ იყვნენ უკეთურნი და ნურც იმას, რომ არიან კეთილნი”, - განმარტავს თალმუდი. “ხოლო თუ სიკეთეს იქმან, ან იძლევიან მოწყალებას, ან სათნოდ ცხოვრობენ, ამისთვის კიდევ უფრო უნდა გვძულდეს ისინი და დანაშაულად ჩავუთვალოთ მათ ეს ყოველივე, რამეთუ ამას იქმან მედიდურობით” (Baba Bathra, folio 10, b). 29. “ფარისევლობა დასაშვებია იმ აზრით, რომ ებრაელი თავაზიან ადამიანად უნდა ჩანდეს უკეთურთა თვალში. სცეს მათ პატივი და უთხრას: “მე თქვენ მიყვარხართ”. მაგრამ ბაკაი ენერგიულად უსვამს ხაზს, რომ “ეს დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ებრაელს სჭირდება უკეთური ან აქვს საფუძველი, ეშინოდეს მისი; წინააღმდეგ შემთხვევაში, ეს პატივისცემა მას ჩაეთვლება ცოდვაში” (Ibid.) 30. “როგორც სრულიად დამშვიდებული სინდისით შეიძლება მოკლა ველური პირუტყვი და დაეუფლო მის ტყეს, ასევე შეიძლება მოკლა ან განდევნო გოი და დაეუფლო მის ქონებას. არაებრაელის ქონება მიტოვებული ნივთის მსგავსია, რომლის ნამდვილი მფლობელი არის ებრაელი, რომელიც პირველი დაეპატრონება მას” (Baba Bathra, folio 54, b; Choschen Michpot, 156, 1) 31. და ეს სრულიად სამართლიანია, - ამბობენ რაბი ალბო და ზოგიერთი სხვაც, - რამეთუ ღმერთმა ებრაელებს სხვა ხალხთა სიცოცხლისა და ქონების ფლობის უფლება მისცა (Sepher Haikarim III, 25, Jalkut Simeoni, folio 83, col. 3) ასე რომ, გოიმ ნახევარი გროშიც რომ მოიპაროს, ამისთვისაც კი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს (Traite Jebammot, folio 47, b.), ებრაელს კი უფლება აქვს, სურვილისამებრ დაიპყროს და დაეუფლოს გოის საკუთრებას, ვინაიდან იქ, სადაც წერია: “არ ავნო მოყვასს”, არ წერია “ გოებს არ ავნო” (Traite Sanhedrin, folio 57, a.). ამიტომაც შეუძლებელია, ებრაელი დაადანაშაულოთ ქურდობაში, თუკი ის სხვა ებრაელს არ გაქურდავს; ხოლო თუ გაქურდავს გოებს, მაშინ ის მხოლოდ საკუთარი ქონების ამღებად უნდა ჩაითვალოს. 32. “ღმერთმა დაუშვა გოებისთვის ფულის მისესხება, მაგრამ არა უპროცენტოდ; შედეგად, დახმარების ნაცვლად, ჩვენ მათ ზიანი უნდა მივაყენოთ იმ შემთხვევაშიც კი, ეს ადამიანი ჩვენთვის სასარგებლოც რომ იყოს, მაშინ, როდესაც ებრაელს ჩვენ ასე არ უნდა მოვექცეთ” (Maimonide, Sepher Mizv., folio 73, 4). 33. უცხოელებში, რომლებთანაც ჩვენთვის ნებადართულია მევახშეობა, არ უნდა ვიგულისხმოთ ქრისტიანები, რამეთუ ისინი არ მიიჩნევიან უცხოელებად ჩვენი ზეციერი მამის თვალში” (Abravanel, Commentaire sur le Deuteronome, folio 72, a.) წყარო: დუდა

რატომ დევნიდნენ ებრაელებს საუკუნეების მანძილზე? ,,დაჩაგრული ერი" გგონიათ? მაშინ, კარგად წაიკითხეთ სინამდვილეში ვინ არიან ისინი: თალმუდი - არის, რეალური არსი ებრაული რწმენის სწავლებისა. ბევრი ფიქრობს, რომ ძირითადი არსი, იუდეველებსა და ქრისტიანებს შორის განსხვავებისა არის ის, რომ ებრაელებს ძველი აღთქმის სჯერათ, ხოლო ქრისტიანებს კი ახალი აღთქმის!!! სიმართლე კი, ის არის, რომ რეალური ბიბლია ებრაელებისთვის არის თალმუდი. ებრაული წიგნი “The Mitzbeach” გვარწმუნებს, რომ: "არ არის არაფერი წმინდა თალმუდზე მნიშვნელოვანი". ებრაელები, ისევე ხმარობენ თალმუდს სინაგოგებში, როგორც ქრისტიანები ბიბლიას ეკლესიებში. თალმუდი შედგება 63 წიგნისგან და 524 დანაყოფისგან და ხშირად გამოიცემა 18 დიდ ტომში. ის, დაწერილ იქნა რავინების მიერ ჩვენი წელთაღრიცხვით 200 და 500 წლებს შორის. ძირითადად ის, შედგება ებრაული კანონების კრებულისგან ერთმანეთთან მიმართებაში, ასევე, ებრაელების მიმართებაში არაებრაელების მიმართ (გოი). კათოლიკური ეკლესიის რვა პაპმა გაასამაღთლა თალმუდი. პროტესტანტული ეკლესიის დამფუძვნებელი, მარტინ ლუთერი მოუწოდებდა ხალხს, რომ დაეწვათ თალმუდები. თალმუდი ამტკიცებს, რომ მხოლოდ ებრაელები არიან, სრულყოფილი ადამიანები, ხოლო დანარჩენები, ანუ არაებრაელები არიან გოები (რაც ნიშნავს "საქონელს" ან "მხეცს"). ჩვენ, არ ვცდილობთ არცერთი ერის დისკრიმინაციას, ჩვენ უბრალოდ შემოგთავაზებთ რამდენიმე ციტატას თალმუდიდან, რომლის გადამოწმებაც თქვენ ადვილად შეგიძლიათ თალმუდის წაკითხვის შემთხვევაში, ეს ციტატები ნამდვილი შოკი იქნება თქვენთვის, მაგრამ ეს, ზუსტი ციტატებია თალმუდის სხვადასხვა ნაწილებიდან. 1. Sanhedrin 59a: "გოის მოკვლა, იგივეა მოკლა გარეული ცხოველი". 2. Aboda Zara 26b: "გოებს შორის საუკეთესოებიც კი უნდა მოკვდნენ." 3. Sanhedrin 59a: "გოი, რომელმაც ცხვირი ჩაყო კანონში(თალმუდში) დამნაშავეა და ისჯება სიკვდილით". 4. Libbre David 37: "გოებისთვის ჩვენი რელიგიური ურთიერთობების გამხელა ყველა ებრაელის სიკვდილის ტოლფასი არის, ვინაიდან იინი თუ გაიგებენ რას ვასწავლით მათზე, ისინი ღიად დაიწყებდნენ ჩვენს მოკვლას." 5. Libbre David 37: "თუ ებრაელს მისცემენ სიტყვას რავინის წიგნის რომელიმე ნაწილის ახსნისთვის, მან უნდა წარმოადგინოს მხოლოდ ყალბი ახსნა." 6. Yebhamoth 11b: "სექსუალური ურთიერთობა დაშვებულია, თუ გოგონა 3 წლისაა. 7. Schabouth Hag 6d: "ებრაელებს აქვთ უფლება გასცენ მცდარი დაპირებები". 8. Hikkoth Akum X1: "არ გადაარჩინოთ გოები სიკვდილის ან ხიფათის შემთხვევაში." 9. Hikkoth Akum X1: "არ გამოიჩინოთ შემწყნარებლობა გოების მიმართ". 10. Choschen Hamm 388,15: "თუ შესაძლებელია დამტკიცდეს, რომ ვიღაცამ ებრაელების ფული მისცა გოის, უნდა მოინახოს მისი მოკვლის ხერხი, მხოლოდ დანაკლისის ანაზღაურების სემდეგ." 11. Choschen Hamm 266,1: "ებრაელებს შეუძლიათ დაისაკუთრონ ყველაფერი რასაც იპოვიან, თუ ნაპოვნი გოის ეკუთვნის. ის ვინც უბრუნებს ვალს გოის, ცოდავს კანონის წინაშე." 12. Szaaloth-Utszabot, The Book Of Jore Dia 17: "ებრაელს შეუძლია და უნდა დაიფიცოს ტყუილის თქმის დროს, როდესაც გოი კითხულობს არის ტუ არა ჩვენს წიგნში რამე მათ წინააღმდეგ." 13. Baba Necia 114,6: "ებრაელები - ნამდვილი ადამიანები არიან, მსოფლიოს სხვა ერები არ არიან ადამიანები, ისინი მხეცები არიან". 14. Simeon Haddarsen, fol. 56-D: "როდესაც მოვა მესია ყოველ ებრაელს მონად ეყოლება 2800 გოი". 15. Nidrasch Talpioth, стр. 225-L: "იეჰოვამ შექმნა არაებრაელები ადამიანის ფორმით იმისთვის, რომ ებრაელებს არ მოუწიოთ სარგებელის ძებნა ცხოველებში. შესაბამისად არაებრაელები - არიან ცხოველები ადამიანის ფორმით, რომლებსაც მისჯილი აქვთ ემსახურონ ებრაელებს დღისით და ღამით." 16. Aboda Sarah 37a: "გოების გოგოები 3 წლიდან ექვემდებარებიან გაუპატიურებას". 17. Gad. Shas. 22: "ებრაელს შეუძლია ჰყავდეს არაებრაელი გოგონა, მაგრამ მისი ცოლად მოყვანა ეკრძალება." 18. Tosefta Aboda Zara B5: "თუ გოი მოკლავს გოის ან ებრაელს მან პასუხი უნდა აგოს, მაგრამ თუ ებრაელი მოკლავს გოის, მან არ უნდა აგოს პასუხი." 19. Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 388: "დაშვებულია იმათი მოკვლა ვინც ცდილობს ამხილოს ებრაელები. დაშვებულაი მათი მოკვლა იქამდეც კი სანამ ისინი დაიწყებენ ებრაელების მხილებას." 20. Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 388: "ყველა ქონება რაც გააჩნია სხვა ერებს ეკუთვნის ებრაელ ხალხს, რომელსაც ამრიგად აქვს უფლება გამოიყენოს ეს ქონება თავის მიზნებში, რიდის გარეშე". 21. Tosefta Aboda Zara VIII, 5: "როგორ გავიგოთ სიტყვა ძარცვა? გოის აკრძალული აქვს მოპარვა, ებრაელისთვის მონის ან ქალის წართმევა, მაგრამებრაელს არ აქვს აკრძალული ამის გაკეთება გოის მიმართ." 22. Seph. Jp., 92, 1: "ღმერთმა მისცა ებრაელებს ძალაუფლება ყველა ნაციის საკუთრებაზე და სისხლზე". 23. Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 156: "თუ გოიმ ებრაელის ვალი დაიდო, სხვა ებრაელს შეულია მივიდეს გოისთან, დაპირდეს მას ფულს, მოატყუოს ის. ამ საშუალებით გოი გაკოტრდება და პირველ ებრაელს შეეძლება მისი ქონების დასაკთრება". “ 24. Schulchan Aruch, Johre Deah, 122: "ებრაელს აკრძალული აქვს ღვინის დალევა იმ ფინჯანიდან რომლიდანაც გოიმ დალია, იმიტომ რომ ამ სეხებას შეეძლო ღვინის გადაქცევა უწმინდო სითხედ". 25. “ებრაელები უფრო ესათნოება ღმერთს, ვიდრე ანგელოზები (Traite Chulin, folio 91, b), ამიტომაც ებრაელზე სილის გაწნა ღმრთის სიდიადისთვის ხელის დარტყმის ტოლფასია და ებრაელზე ხელის აღმმართველი გოი სიკვდილს იმსახურებს” (Traite Sanhedrin, folio 58, b.). 26. “ეს დადგენილება სამართლიანია, - ამტკიცებს თალმუდი, - რამეთუ უდავოდ არსებობს განსხვავება საგნებს შორის; მცენარეები და ცხოველები ვერ იარსებებდნენ, თუკი ადამიანი არ გამოიჩენდა მათზე მზრუნველობას. აქაც ასეა, როგორც ადამიანი აღემატება პირუტყვს, ასე აღემატებიან ებრაელები ყველა ხალხს დედამიწაზე” (Sepher Zeror pa Mar, folio 107, b.). 27. “ებრაელი ხალხი ღირსია მარადიული ცხოვრების, მაშინ როდესაც სხვა ხალხები მსგავსია ვირების”, - ასკვნის აბრაბანელი (Comment du Hos IV, folio 230, col. 4.). “თქვენ, ყოველნო ებრაელნო, ხართ ადამიანები, დანარჩენი ხალხები კი არიან არაადამიანები, რაკიღა მათი სულები მომდინარეობენ დემონთაგან. ებრაელთა სულები კი ღმრთის წმიდა სულისგან არის აღმოცენებული”, - ამბობს რაბი მენახემი (Comment sur le Pentat., folio 14, a.). 28. “დაე, ნუ იტყვიან, რომ გოები შესაძლოა არ იყვნენ უკეთურნი და ნურც იმას, რომ არიან კეთილნი”, - განმარტავს თალმუდი. “ხოლო თუ სიკეთეს იქმან, ან იძლევიან მოწყალებას, ან სათნოდ ცხოვრობენ, ამისთვის კიდევ უფრო უნდა გვძულდეს ისინი და დანაშაულად ჩავუთვალოთ მათ ეს ყოველივე, რამეთუ ამას იქმან მედიდურობით” (Baba Bathra, folio 10, b). 29. “ფარისევლობა დასაშვებია იმ აზრით, რომ ებრაელი თავაზიან ადამიანად უნდა ჩანდეს უკეთურთა თვალში. სცეს მათ პატივი და უთხრას: “მე თქვენ მიყვარხართ”. მაგრამ ბაკაი ენერგიულად უსვამს ხაზს, რომ “ეს დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ებრაელს სჭირდება უკეთური ან აქვს საფუძველი, ეშინოდეს მისი; წინააღმდეგ შემთხვევაში, ეს პატივისცემა მას ჩაეთვლება ცოდვაში” (Ibid.) 30. “როგორც სრულიად დამშვიდებული სინდისით შეიძლება მოკლა ველური პირუტყვი და დაეუფლო მის ტყეს, ასევე შეიძლება მოკლა ან განდევნო გოი და დაეუფლო მის ქონებას. არაებრაელის ქონება მიტოვებული ნივთის მსგავსია, რომლის ნამდვილი მფლობელი არის ებრაელი, რომელიც პირველი დაეპატრონება მას” (Baba Bathra, folio 54, b; Choschen Michpot, 156, 1) 31. და ეს სრულიად სამართლიანია, - ამბობენ რაბი ალბო და ზოგიერთი სხვაც, - რამეთუ ღმერთმა ებრაელებს სხვა ხალხთა სიცოცხლისა და ქონების ფლობის უფლება მისცა (Sepher Haikarim III, 25, Jalkut Simeoni, folio 83, col. 3) ასე რომ, გოიმ ნახევარი გროშიც რომ მოიპაროს, ამისთვისაც კი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს (Traite Jebammot, folio 47, b.), ებრაელს კი უფლება აქვს, სურვილისამებრ დაიპყროს და დაეუფლოს გოის საკუთრებას, ვინაიდან იქ, სადაც წერია: “არ ავნო მოყვასს”, არ წერია “ გოებს არ ავნო” (Traite Sanhedrin, folio 57, a.). ამიტომაც შეუძლებელია, ებრაელი დაადანაშაულოთ ქურდობაში, თუკი ის სხვა ებრაელს არ გაქურდავს; ხოლო თუ გაქურდავს გოებს, მაშინ ის მხოლოდ საკუთარი ქონების ამღებად უნდა ჩაითვალოს. 32. “ღმერთმა დაუშვა გოებისთვის ფულის მისესხება, მაგრამ არა უპროცენტოდ; შედეგად, დახმარების ნაცვლად, ჩვენ მათ ზიანი უნდა მივაყენოთ იმ შემთხვევაშიც კი, ეს ადამიანი ჩვენთვის სასარგებლოც რომ იყოს, მაშინ, როდესაც ებრაელს ჩვენ ასე არ უნდა მოვექცეთ” (Maimonide, Sepher Mizv., folio 73, 4). 33. უცხოელებში, რომლებთანაც ჩვენთვის ნებადართულია მევახშეობა, არ უნდა ვიგულისხმოთ ქრისტიანები, რამეთუ ისინი არ მიიჩნევიან უცხოელებად ჩვენი ზეციერი მამის თვალში” (Abravanel, Commentaire sur le Deuteronome, folio 72, a.) წყარო: დუდა

„ძველი აღთქმის ღმერთი სავარაუდოდ ყველაზე უსიამოვნო პერსონაჟია მთელ მხატვრულ ლიტერატურაში: ეჭვიანი და ამით ამაყი; მეწვრილმანე, უსამართლო, პატიების უნარის არმქონე დესპოტი; შურისმაძიებელი, სისხლის მოშურნე და ეთნიკური წმენდის შემოქმედი; ქალთმოძულე, ჰომოფობი, რასისტი, ბავშვების მკვლელი, გენოციდების მოყვარული, შვილების შემომწირველი, ნათესებისა და საქონლის გამნადგურებელი, განდიდების მანიით შეპყრობილი, სადო-მაზოხისტი, ახირებული და ღვარძლიანი მოძალადე.“ რიჩარდ დოკინსი „ღმერთი როგორც ილუზია“

ისევე, როგორც ნებისმიერი სხვა რელიგია, სატანიზმი შეიძლება დაიყოს რამდენიმე სხვადასხვა შტოდ და სექტებად. ყველაზე ცნობილი ფორმა სატანიზმისა ესაა ანტონ ლავეის – სატანის ეკლესია სან-ფრანცისკოში. ისინი არ არიან ბუკვალისტი მორწმუნეები, არამედ მხოლოდ "ოპონენტები" ტრადიციული, ქრისტიანული ფასეულობებისა. მაგალითად, ასკეტიზმზე უარის თქმა, წინააღმდეგ ქრისტიანული დოგმატისა "ერთ ლოყაში რომ გაგარტყამენ მეორე მიუშვირე" . ლავეის სატანის ეკლესიის გარდა სატანიზმის სხვა ფორმებმა ვერ მოიპოვეს ისეთივე პოლულარობა, ლავეის ათეისტური ვერსია უფრო ცნობილი გახდა, მაგრამ გამოხატავენ საკუთარი ვერსიას სატანიზმისა. აქ წარმოდგენილია ზოგიერთი მათგანი. სატანური ტაძარი – ორგანიზაცია, რომლის წევრი არ იზიარებს შეხედულებებს, რომ სატანა არის რეალური არსება. მათი მიზანია "ხელი შეუწყონ გულმოწყალებას და თანაგრძნობას" და "მოუტანონ საღი აზრი და სამართლიანობა" მასებს. ანტონ ლავეის სატანური ტაძარს ფაქტობრივად არ სჯერა, რომ სატანა რეალური პიროვნებაა და თაყვანს არ სცემს მას. ხედავენ მას, როგორც სიმბოლოს ამბოხისა, წინააღმდეგ ტირანიისა და რომელიც წარმოადგენს სიმბოლურ ძალას. სატანური ტაძარი მიიჩნევს, რომ სატანიზმი არის რელიგია და მიიჩნევს, რომ რელიგია უნდა ეფუძნებოდეს მეცნიერებას და კრიტიკულ აზროვნებას და არა ზებუნებრივს ან ცრურწმენას. მათთვის სატანიზმი არ არის რელიგია, რომელმაც უნდა უზრუნველყოს გრძნობა, იდენტობის სიმბოლური პრაქტიკა, და მსგავსი რწმენის მქონე ადამიანთა ერთობა. სატანურმა ტაძარმა მოიპოვა დიდება კრიტიკის გამო, რომელსაც ახორციელებდნენ ქრისტიანი ფუნდამენტალისტები. ჯგუფი გახდა ყველაზე ცნობილი, რადგან მან ააშენა ბაფომეტის ძეგლი დეტროიტში, რადგან ქალაქში დადგეს ძეგლი ათი მცნებისა მანამდე. ლოგიკა ის არის, რომ თუ ქრისტიანებს აქვთ უფლება საჯაროდ დაანახონ ხალხს თავიანთი რელიგიური ტრადიციები, სატანისტებმაც უნდა შექმნან ეკლესია და დაანახონ მასებს რომ არსებობენ. ასეთი იყო სატანის ტაძრის პოლიტიკა. ლუციფერიანელები (Luciferian) – ძირითადად არარელიგიური არიან, ლუციფერი მათვის არის როგორც სიმბოლო. ლუციფერი მათთვის ესაა თვითგამორკვევის და "მონური მენტალიტეტისგან" განთავისუფლების სიმბოლო. ისინი უფრო ახლოს ფილოსოფიასთან და ფაქტობრივად მათი სწავლება არ არის რელიგია. ეკლესია Neo-ლუციფერი აცხადებს, რომ მთავარი მიზანი დაეხმარონ ადამიანებს, "აიღონ პასუხისმგებლობა [მათი] საკუთარი სიცოცხლეზე და იმოქმედონ, როგორც ინდივიდებმა, გამოიყენონ სრული პოტენციალი საკუთარი გენიისა და ამდენად მოახდინონ ოპტიმიზაცია საკუთარი შესაძლებლობებისა." უფრო მეტი ეკლესიის ლუციფერი ამბობს, რომ სიტყვა "Lucifer" (რაც ნიშნავს "სინათლის მატარებელი", ან "დილის ვარსკვლავი") არსებობდა მანამ, სანამ ქრისტიანობა გაჩნდებოდა და თარგმანი და განმარტება შეიცვალა დროთა განმავლობაში , გააიგივეს ლუციფერი სატანასთან, თითქოს ისინი ერთი პიროვნება იყვნენ. ალბათ ყველაზე დიდი სხვაობა luciferianism და LaVeyan Satanists შორის ისაა, რომ ლუციფერი (სინათლის მატარებელი) მათთვის არის სიმბოლო ცოდნა, ხოლო სატანა (მტერი) არის ოპოზიცია. უფრო მეტი ეკლესიის ლუციფერი ადარებს ამბავს ადამის და ევას შესახებ ელინისტური მითს პრომეთეს შესახებ. ესაა ამბავი, რომლის მიხედვითაც პრომეთეს მოაქვს ცეცხლი, რომელიც არ აქვს კაცობრიობას, და ასწავლის ხალხს, თუ როგორ გამოიყენოს იგი საკუთარი სარგებლისთვის. ამიტომ, პრომეთე დასაჯა ზევსმა. ეს არის არ განსხვავდება ბიბლიური ამბავისგან, თუ როგორ აცდუნა გველმა ადამი და ევა რომლებმაც ჭამეს აკრძალული შემეცნების ხიდან ნაყოფი. საბოლოო მიზანი Luciferianism არის, რომ დაეხმარონ თითოეულ ადამიანს, რათა ნათელი მათი შინაგანი ალი გაღვივდეს და გახდეს თვითშემცნობი. Luciferian ესაა წახალისება იმის, რომ გადავლახოთ საკუთარი უცოდინრობა და დავაბალანსოთ ხორციელი სურვილები და სულიერი ინტელექტი. თეისტური ანუ მონოთეისტური (Theistic) სატანიზმი, დამფუძნებელი სატანისტი დაიანა ვერა. ამ ფორმით სატანიზმი აღიარებს ქრისტიანულ თეოლოგიას და იმას რომ არსებობს და მიმდინარეობს ომი „ღმერთსა“ და სატანას შორის. მთავარი განსხვავება ის არის, რომ თეისტური სატანიზმი მიესალმება სატანას და არა „ღმერთს“. მათ მიაჩნიათ, რომ ღმერთი და სატანა არიან ორი ყველაზე ძლიერი არსება სამყაროში და რომ სატანა აქვს საკმარისი ძალა, რომ საბოლოოდ აჯობოს ბოროტ ღმერთს და მოიგოს ომი. დაიანა აცხადებს, რომ იდეა ორი მეომარი ღმერთის შესახებ (duotheism) მოდის უძველესი ზოროასტრული (Zoroastrian) რწმენიდან, იქ არის მარადიული ომი Ahura Mazda–ს, ნათლის ღმერთსა და ahriman–ის სიბნელის ღმერთს შორის. ზოგიერთი სატანისტი განიხილავს სატანას როგორც "კარგი ბიჭს" , რომელმაც ხალხს ცოდნა და თავისუფლება მოუტანა. ღმერთს სურს, რომ ადამიანები იყვნენ როგორც მონები. ამ თვალსაზრისით, სატანიზმი არის ინვერსიული ფორმით ქრისტიანობა. სატანა არის გმირი, განმათავისუფლებელი კაცობრიობისა ბოროტი და ტირანული ღმერთისგან. ანტი-კოსმიური სატანიზმი, ასევე ეწოდება ქაოს გნოსტიციზმი (Chaos-Gnosticism) მიიჩნევს, რომ დემიურგის შექმნილი კოსმოსი არის ილუზია, რომლის მიღმაც არის უსასრულო და უფორმო ქაოსი. ერთი პრაქტიკოსი სატანიზმის ამ ფორმისა, ჯერძოდ ავტორმა occultist სახელად Vexior, განმარტა, რომ მას სჯერა ყოვლისშემძლე ღმერთის არსებობის, სახელად დემიურგისა, რომელიც არის გაგებული, როგორც ოდინი სკანდინავიური რელიგიიდან. მან შექმნა შეზღუდვები დროში, სივრცე, და შექმნა ხორცი და სულები. არიან მეამბოხეები, როგორიცაა Loki. ისინი ამბოხებულნი არიან ტირანული წესრიგისა წინააღმდეგ ცდილობენ გაანადგურონ იგი. სხვა ანტი-კოსმიური ღმერთები – Tiamat, Baal, Asmodeus, Lilith, და მრავალი სხვა. ამ ფორმას სატანიზმისა აქვს ბევრი ვარიანტი, არის ძალიან გაუგებარი და, სამწუხაროდ, ძნელია იპოვოთ დეტალური ინფორმაცია. ტრანსცენდენტული სატანიზმი არის უნიკალური ფორმა, სატანიზმი, შექმნილი მისტიკოსის მიერ, რომელსაც ჰქვია Matt "უფალი" Zane. მან დაბეჭდა პირველი რამდენიმე წიგნი ტრანსცენდენტული სატანიზმის შესახებ, LSD გავლენის ქვეშ ჰქონდა ხედვა რომ სატანა გააგდეს ზეციდან და მაშინ სხვა კაცი დაინახა, რომელმაც ხელი მოაწერა პაქტს სატანასთან, მანამდე სანამ დაიბადებოდა. ხალხს გვინდა, რომ თავიდან აიცილოს ჯოჯოხეთი და სატანას ურიგდება. Zane–მ განაცხადა, სატანას სურს რომ ადამიანმა განიცადოს ყველაფერი რაც არის მსოფლიოში და შექმნეს საკუთარი რწმენა, და არ მიიღოს ღმერთის ტირანია. არ არსებობს მარადიული წყევლა, მაგრამ არსებობს სულიერი ევოლუცია. ტრანსცენდენტული სატანიზმი არის ფორმა სულიერი ევოლუციისა, რომლის საბოლოო მიზანი არის სატანურ ასპექტში გაერთიანება. სატანური ასპექტი არის დამალული ნაწილი ცნობიერებაში. იგი გავლენას ახდენს ჩვენზე, გვეხმარება ჩვენი ცნობიერების განვითარებაში. სატანურ ასპექტამდე გზა თითოეულ ადამიანს საკუთარი აქვს, მაგრამ არავინაა ვალდებული რომ მის გზას გაჰყვეს და დაემორჩილოს, განაცხადა ზანმა. Demonolatry სიტყვასიტყვით ნიშნავს "თაყვანისცემას დემონებისა" მიუხედავად იმისა, რომ თანამედროვე დემონოლატრისტები ბუკვალისტურად არ ეთაყვანებიან დემონებს. ამის ნაცვლად, ისინი მუშაობენ დემონებთან – ყველა დემონი განიხილება, როგორც ძალა და ენერგია, რომ თქვენ შეგიძლიათ მოწვევა, რათა დაგეხმაროს რიტუალებში ან მაგიაში. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ არა ყველა დემონოლატრისტი არის სატანისტი. ყველას ირჩევს საკუთარ ღვთაება-მფარველს, და ისინი, რა თქმა უნდა, თავისუფლად ირჩევენ სატანას – არსებობენ სხვადასხვა ტიპის დემონები სხვადასხვა რელიგიები ასარჩევად მათ. Demonolators არსებობს სამი სხვადასხვა ინტერპრეტაცია დემონებისა. პირველ რიგში, ისინი, ისევე, როგორც ის, ქრისტიანობა, წარმოაჩენენ როგორც მაცდურ სულებს. მეორე, დემონები როგორც პერსონოფიცირებული ძალა, ენერგია. მესამე, დემონები, "ღმერთები საკუთარი თავისუფლებით," დემონი ესაა ღვთაებრივი ძალა. დემონოლატრისტებს არ სჯერათ, რომ მათი პრაქტიკა არ გამოიწვევს რაიმე განადგურებას ან ღვთაებრივ სასჯელს, იმიტომ რომ ეს "მხოლოდ მითებია არსებული რელიგიებიდან." სეტის ტაძარი მითითებული დააარსა ლავეის მარჯვენა ხელმა, მაიკლ აკინომ, ვინც დატოვა ეკლესია ლავეის ეკლესია და დაიწყო გაყიდვა სასულიერო ტიტულებისა და მაგიისა. იდეა იმისა რომ LaVey–ს ჰქონდა შემოსავალი სატანის ეკლესიაში გამოიწვია მღელვარება და მათ შორის ლილიტ სინკლერშიც, რომელიც საბოლოოდ გახდა აკინოს მეუღლე, მარცხენა ეკლესია. აკინომ და სხვა defectors შექმნეს ტაძარი მითითებული, შეიმუშავა ძალიან განსხვავებული ფილოსოფია. მიუხედავად იმისა, რომ ლავეის სატანისტებს არ სჯერათ რომელიმე ღმერთის ან ღმერთების, სეტიანელებს სჯერათ ზეპიროვნული ბნელი ღმერთი. მაგალითად, ეგვიპტური ღმერთი სეტი, ძალადობის და ქაოსის ღმერთი, რომელიც საბოლოოდ ცნობილი გახდა, როგორც ღმერთი, სიბნელის და მტერი ყველა სხვა ეგვიპტური ღმერთებისა. სეტიანელებს სჯერათ რომ ყოველ წევრს ჰყავს საკუთარი პიროვნული ღმერთი და ისინი, საბოლოოდ ამაღლდებიან ზეცნობიერ დონეზე. მათი მიზანია „Xeper“ მიღწევა, ესაა ეგვიპტური სიტყვა, რომელიც დაახლოებით ნიშნავს "მე ყოფიერებაში მოვედი" . მათ სჯერათ, რომ ყველა ადამიანი გადის ღვთაებრივ გამოცდილებას, რაღაც მომენტში , და რომ თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ უფრო ძლიერი ღვთაებრივი გამოცდილება – მათ მეშვეობით თვითმმართველობა განავითაროთ, მაგიით და სხვა საშუალებებით. ეს არის საბოლოო მიზანი ადამიანისა. სატანიზმი პოლითეისტური (polytheistic) – ესაა რწმენა ბევრი ღმერთებისა, ბნელი ღმერთებისა. ყველაზე ცნობილი ბნელი პოლითეისტური ორგანიზაცია ესაა აზაზელის ეკლესია, ნიუ-იორკში, ღიაა ყველა სატანისტისთვის, ოკულტისტისთვის და მიმდევრებისთვის, ისე როგორც მარცხენა ხელდასმის მოძრაობა აზაზელის ეკლესია აკეთებს აქცენტს, იმაზე რასაც ისინი უწოდებენ "the rise of the gods of the თანამედროვე დასავლეთის" – სატანა / Azazel, Lilith, პრომეთე, Ishtar, პან, ლუციფერი და სოფო (სოფია). (სოფო არის გნოსტიკური ქალღმერთი, აქვს ბევრი პარალელი ლუციფერთან, ადამისა და ევას ამბავთან არის დაკავშირებული), ყველა ეს ღმერთები იყვნენ დაწყევლილები აბრაამულ რელიგიებში, მაგრამ ისინი წარმოადგენენ იმ ფასეულობებსა და პრინციპებს, რომელიც უყვარს აზაზელის ეკლესიას, რომელიც იბრძვის აბრაამული დოგმატების წინააღმდეგ. მაგალითად, პრომეთე არის ცოდნა და გაგება, Ishtar არის ბუნება და სექსუალობა. ყველაზე მნიშვნელოვანი, სატანა ხელს უწყობს თავისუფალ აზროვნებას. Azazel– ის ეკლესია არ სცემს თაყვანს პოლითეისტურ ღმერთებს ტრადიციული გაგებით. უფრო მეტიც, ისინი ეთაყვანებიან თავიანთ ღმერთებს და მიმართავენ ერთს კონკრეტულს ან რამოდენიმეს ერთად. ისინი ასევე უფრო აგნოსტიკოსები არიან და სჯერათ, რომ ღვთაებათა სამეფო არ შეიძლება სრულად შეცნობილ იქნას კაცობრიობის მიერ. ეკლესია Azazel მიიჩნევს, რომ ღმერთებს შეუძლიათ თავის გამოვლენა ადამიანური არსებობის ყველა დონეზე. კტულჰუს სატანიზმი არის პატარა რელიგია, ესაა ლავკრაფტის მითების და სატანიზმის სინთეზი, შავი მაგია და თეორია "მარცხენა ხელის გზა". ვენგერი დამფუძნებელი სექტისა, აღიარებს: "არ არსებობს რეალობა. რასაც ადამიანის გონება აღიქვამს, როგორც რეალობა არ არსებობს. "სატანური სწავლება ირწმუნება, რომ ყველა დაბლოკილია საზღვრებში, პარადიგმაში ჩვეულებრივი რეალობისა, და მას არ აქვს უფლება, შექმნას საკუთარი რეალობა. "დიდი ხნის წინ, მე ამირჩია Cthulhu სატანამ," წერს. საკულტო Cthulu ამბობს, რომ ძველი ღმერთები ცხოვრობდნენ დედამიწაზე უამრავი საუკუნის წინ, და რომ გავრცელდა მათი ბნელი, აკრძალული და საიდუმლო ცოდნა და მისცეს ის ადამიანებს. მცირე ღმერთები იყვნენ დატყვევებუნი და დამარცხებულნი და მათი დაღვრილი სისხლისგან შექმნა სამყარო. ზოგიერთმა მცირე ღვთაებამ გაქცევა მოახერხა. საკულტო Cthulu ხედავს, ძველი ღმერთები, ისევე, როგორც ბევრი სხვა Satanists ვხედავ Lucifer – არსებები, რომლებსაც სურდათ, ცოდნის მიცემა ადამიანთათვის მონობისგან განთავისუფლებისთვის. საკულტო Cthulu მიიჩნევს, რომ უმრავლესობა ადამიანთა ცხოვრობს, ცხოვრებაში ხაფანგში ჩვეულებრივი რეალობისა, და მათი ტანჯვის ენერგია, აძლევს ძალას მცირე ღმერთებს. ერთადერთი გზაა გაღვიძება ძალისა ნამდვილ ცნობიერებაში. წითელი სატანისტები ამბობენ რომ არ სჯერათ სატანა ტრადიციული გაგებით, არამედ იგი არის ვითარცა ბნელი ძალა, რომელიც არსებობდა, მსოფლიოს შექმნამდე. ტანია Jantsang, ერთ-ერთი ყველაზე გამოჩენილი მოღვაწეები წითელი Satanists, მიიჩნევს, რომ სიტყვა "სატანა" მოდის ორი სიტყვიდან: „სატ“ (უსასრულო სიბნელეში) და „ტან“, რომელიც აღწერს, თუ როგორ ესაა უძველესი ძალა. მისი თქმით, "ცხრა სატანური პოსტულატის" მიხედვით ყველა არსება განპირობებულია როგორც შინაგანი ძალა, მუდმივად იცვლება, ვითარდება და შესაბამისად გარემოსი. ისინი ვინც საკუთარი ბუნების წინააღმდეგ მიდიან არიან „chiplote“ და ისინი, შესაბამისად წითელი სატანიზმისა არიან ბოროტნი და სულელნი.