dariala

irusha კლიმტი ჩემი ერთერთი საყვარელი მხატვარია, მადლობა ირუშ მართლა მიშველა, ძლივს არ ვეღირსე? ეს კი შენ http://s51.radikal.ru/i132/1007/a1/de851e19a30a.jpg და კიდე ეს (საავტორო უფლებები ჩემია ) http://s001.radikal.ru/i194/1007/a1/c83551548102.jpg

სკოლაში რომ ვსწავლობდი ერთი სუბიექტი ყოველ დღე მელოდებოდა სკოლაშთან და თვალებღიად დაძინებული ადამინივით გაშეშებული მომშტერებოდა. თავის დიან-ნათესავებიანად მეუბნებოდა ყველა მოსწონხარო. ის კიდე იდგა და არაფერს ამბობდა. ხოდა დარჩა ისე ალბათ შეიძლება ეხლაც დგას ჩემს სკოლასთან არ ვიცი პ.ს. არადა მეც მომწონდა

ვერაფრით ვერ ვიგებ იმ ქალებისას რომ უყვართ კაცი და ამის მასთან აღიარებას სიკვდილი რომ ურჩევნიათ. ნუ თუ ორმხრივი სიყვარულია რა თქმა უნდა. როცა მაგალითად შორით ტრფობა და შორით წვაა, მაშინ შეიძლება არ მიეჭრა და არ გამოუტყდე სიყვარულში, მაგრამ როცა კაცს უყვარხარ მე მგონი საჭირო არაა თავი დაიფასო და ზედაც არ შეხედო.

წარმატებებს გისურვებთ თქვენც და თქვენს ოჯახსაც, იმედია ყველაფერი კარგად იქნება, ღმერთს ებარებოდეთ!

გილოცავ გაჩენისა და დაარსების დღეს http://s3.rimg.info/723a2b2ae1f23b09bb6b6aba2e0292b7.gif

linus ხოდა თუ შენ მე ვარ მაშინ ან შენ გააკეთე, ან ვინმეს გააკეთებინე და მიირთვი სასურველი რაოდენობის ნაყინი მოათავსეთ მიქსერის თასში http://s45.radikal.ru/i109/1007/0e/b950314370d9.jpg შემდეგ დაასხით კოკა-კოლა ისიც გემოვნების მიხედვით თუ რა ვიცი რას ამბობენ ხოლმე ამ დროს, ანუ რამდენიც გინდათ http://s52.radikal.ru/i135/1007/3a/18addebb1901.jpg კარგად ათქვიფეთ მიქსერით და ნახევარი საათით შედგით საყინულეში http://s44.radikal.ru/i105/1007/10/8d6500cb1682.jpg ამასობაში დაჭერით ხილი http://s004.radikal.ru/i206/1007/a7/83696009234d.jpg გამოიღეთ ნახევარი საათის შემდეგ მაცივრიდან კოკა-კოლა-ნაყინი, ჩაასხით სასურველ ჭურჭელში, შუაგულში ჩაყარეთ დაჭრილი ნაყინი, მოაყარეთ ხილი, ყავა და მიირთვიიით http://s002.radikal.ru/i199/1007/24/ef4e8215fb25.jpg დაახლოებით იგივე ვარიანტს ვაკეთებ ხოლმე ასე, თანაც მარტივია უფრო. ნაყინს ვდებ სირჩაში, ვასხამ ზემოდან კოკა-კოლას ან რამე გაზირებულ სასმელს და ზემოდან ვაყრი ყავას. http://s49.radikal.ru/i124/1007/a9/8cb4c5b78125.jpg

ეს ნათესავთან მივდიოდი სოფელში და შთაგონებულმა სახლში მერე ეს დავწერე სოფლის ავტობუსში სადგური ძალიან გავდა ფუტკრის სკას. ის დუღდა და გადმოდიოდა, ფუთფუთებდა და ბზუოდა, ათასგვარი ფერი, ფორმა და ხმა ერთად აღებული ქმნიდა ქაოსს, რომელიც სადგურისათვის უკვე ყოველდღიურ და ჩვეულ სანახაობად ქცეულიყო. ბილეთს კარგად დავაკვირდი, ზედ გარკვევით ეწერა ავტობუსის და არა ჩემი ადგილის ნომერი- DAL 458. გამიკვირდა, რადგან ველოდი, რომ ჩვეულებისამებრ ჩემი ადგილის ნომერი ეწერებოდა. უამრავ ყვითელ ავტობუსში ძლივს მოვძებნე ზემოთხსენებული DAL 458 და გაჭირვებით ავედი, რადგან ასასვლელში ვიღაც მაღალი, შუაზეგაყოფილჩოლკიანი სიგარეტს ეწეოდა და არც უფიქრია გზა დაეთმო. ავტობუსში ასვლისთანავე მივხვდი რატომ ჰქონდათ შიგნით მსხდომებს აჭარხლებული სახეები. ასევე მივხვდი იმასაც, თუ რატომ არ ეწერა ბილეთზე ჩემი ადგილის ნომერი. დავჯექი. მაშინვე დამებადა ლოგიკური კითხვა, რომლითაც გვერდით მჯდომ ქალბატონს მივმართე – უკაცრავად, რომელ საათზე გადის? მან “არმანის” სათვალის ზემოდან გადმომხედა და მითხრა -ვისი ხარ შვილო შენ? -სტუმრად მივდივარ ქალბატონო! -ვისთან? -ლალი ბრეგვაძესთან! -აააა, ლალისთან? რა ხარ მისი? -ნათესავი ვარ! -როგორი? -დისშვილი ვარ! -ააა, უი შენ რუსიკოს გოგო ხარ? კი ვიფიქრე, მეთქი რუსიკოს გოგო ხომ არ არის ეს თქო. -და ავტობუსი... -როგორ არის დედაშენი? ეეჰ, რაც მე და მაგას შალიკოს ბჟოლა გვიჭამია ერთად?! სანამ თავისი ბავშობის ისტორიას სრულად მომიყვებოდა მოვასწარი და ჩავურთე -ისა და ავტობუსი რომელ საათზე გადის? -არ აქვს შვილო ამას დრო და საათი, როცა გეივსება გავა აპა რას იზავს. დრო გადიოდა და მზე უფროდაუფრო მწველი ხდებოდა, რასაც ავტობუსში მსხდომები განსაკუთრებით მძაფრად განვიცდიდით. თავი მზეზე დაგდებულ კონსერვის თავდახურულ ქილაში მეგონა. დრო რომ გამეყვანა ჩემი ძველი მეგობარი ფოტოაპარატი ვიშიშვლე, ავტობუსიდან ჩავედი და ფოტოების გადაღება დავიწყე. -თან საქმე – ვფიქრობდი გულში. სადგურზე, ხალხში ყოველთვის საინტერესო ფოტოები გამოდის. ავტობუსში რომ დავბრუნდი, ჩემს წინ მჯდომმა მოხუცმა კაცმა მკითხა – რომელი გაზეთიდან ხარ შვილო? ის ის იყო პასუხი უნდა გამეცა, რომ ავტობუსში მეტად საინტერესო ობიექტი გამოჩნდა და ყველას მასზე გადაერთო. ეს იყო ახალგაზრდა ქალი, რომელსაც თუ კი ბუნებაში რამე ფერი არსებობს – აბსოლუტურად ყველა გამოეყენებინა მაკიაჟის გაკეთებისას. ტანთ ემოსა ივ სენ ლორანის შავი ბლუზი და ვიწრო, წითელი ქვედაკაბა. თმათა ტევრი ყვავილებიანი სამაგრების ქვეშ გამოემწყვდია. მთლიან კომპოზიციას აგვირგვინებდა მაღალქუსლიანი კედები. -ეს ნაილის გოგო არ არიი? -ხო, მისია, დედა-დედა რავარი კაი გამხდარა! -არა კაცო, თფილისი ცვლის მაინც ადამიანს, სხვანაირად აპეწიანებს. -აპა, აპა სად აქვთ ამ ბიჭებს თვალები, აგერ აა ჩემს ბოვშვს დოუღია პირი ჩვენი მეურნეობის ჭიშკარივით და დეიჭვანგება გლახათ. სუ ვეუნები- ბიჭო გაახილე თვალები, ვინცხა შემეიყვანე ჩვენს ეზო-კარეში, ერთი ბრუხუნა შვილიშვილი ჩამიგორეთ კალთაში-თქვა. მარა სულ ტყვილად ვლაპარიკობ ამდენს. დადის მაინც ისე ნაჩუქარი ჭუკივით და ისხავს მუცელში ვალოდიას მჟავე ღვინოს! -კი მარა, სად წევიდა ეს შოფერი, რო დაგვყარა აქანა ამ სიცხეში, ავდუღდით, მაგას ოუდუღდა გულ-მუცელი. ეხლა თვითონ ალბათ ჩეროში ზია და ნაყინს ხეთქავს. -ე, ბიჭო წადი და დოუძახე, იმ ოჯახაშენებულს. -ეეე, მოის, მოის. -ხოო, მეიბუძგება ექანა! გავხედე საბრალო მძღოლს, რომელსაც ხალხის რისხვა ელოდა. ის მშვიდად მოდიოდა და თან სიგარეტს ეწეოდა. წინა კარებთან დადგა და მშვიდად მოწია სიგარეტი ბოლომდე, ყურადღებასაც არ აქცევდა ხალხის ქოთ-ქოთს. სად იყო და სად არა ავტობუსისაკენ აუარება ხალხი გამოემართა. ზოგი მძიმე ჩანთებს მოათრევდა, ზოგი გოჭებსა და ქათმებს, ზოგი კიდე ერთმანეთს. სიყვარულითა და სიამოვნებით ვუყურებდი მათ ნამზეურ სახეებსა და ნაჯაფ, იმერეთის მადლიანი მიწით გაშავებულ ხელებს. მე ძალიან მიყვარდა ისინი, ყველა, სუუულ ყველა ეტეოდა ჩემს გაზარმაცებულ, მიწა-წყალდავიწყებულ გულში. ავტობუსმა ერთი დაითუხთუხა და მშვიდობიანად აიღო სტარტი. ჩვენ ყველანი მძღოლის და ღვთის ნებას მინდობილები ტაატით გავუყევით მტვრიან და ოღროჩოღრო გზას.

linus ძაღლიც კი გადაირია და კაცს რა მოუვა ისე ამ ფორუმზე მე მგონი მარტო მე და შენ ვართ

მე ეგ პრობლემა იცი რატომ არ მაქვს? ფეხის ზომა მაქვს 40, ძირითადად იყიდება ხოლმე 37=38-39 ზომები. ამიტომ ჩემი ზომის ნორმალურ ფეხსაცმელს ყოველთვის ვნახულობ. თუმცა იშვიათად ვყიდულობ, რადგან ძირითადად სპორტული ფეხსაცმლით ვსარგებლობ.

მე მიხდება, იეს!!! :018: :018: :018: ეგენი რომ არ იყოს სულ სახლში მომიწევდა ჯდომა. თუმცა მინდა ვთქვა, რომ როცა მჭირდება ფეხსაცმელს ძირითადად ფასდაკლებებზე ვყიდულობ. მაგალითად წელს, თებერვალში ჩექმა, რომელიც თავის დროზე ღIრდა 199 ლარი ვიყიდე 79 ლარად. რავა ცუდიაა?

აუ ადრე ეგ წვეტიანები რომ იყო მოდაში სულ მეგოანა რომ ფეხის თითები ბოლომდე ჰქონდათ მიტანილი D:

asesino_141 აუ ეს ფეთქებადი ხასიათი დამღუპავს არა?

ისე გოგოები, ერთ რჩევას მოგცემთ - ირუშა შენს საყურადღებოდ ნუ ეძებთ იდეალებს და განსხვავებულებს. ძალიან ძნელი იქნება სხვანაირი ადამიანის გვერდით ცხოვრება. როგორც წესი განსხვავებულ ადამიანებს ცხოვრების სტილიც განსხვავებული აქვთ. ამ დროს ყველა ქალს უნდა თბილი კერა და თბილი ოჯახი

ამ თემაში თუ არ ვცდები გოგოებზე ჯავრების ამოყრა მიდის. გულნატკენი მამაკაცები დგანან და ლანძღავენ გოგოებს რჩევების მიცემის მაგივრად. აი ეხლა შემოდით დებატებში აქაურ ვაჟბატონთაგან ნებისმიერი და რომელია თავქარიანი იმასაც ვნახავ

რაცხა ეს თემა აღარაა აქტიურში მე და მაკიაჟ http://s19.radikal.ru/i192/1007/64/19f344eb0687.jpg

რა ცუდია, რომ ასეთი კარგი ადამიანები მიდიან ამ ქვეყნიდან

მოდა საქართველოში არის ის, რაც ყველას აცვია. უფრო სწორად არსებობს რაღაცა აბსტრაქტული გაგება - მოდა. რაღაცა მისტიურია და ზუსტად არავინ იცის როგორია ის, ან საერთოდ არსებობს თU არა :018: :018: :018: linus აუ დღეს სულ შენი პოსტის მერე ვწერ, რა არის რაა

ხოდა მერე სად ხდება ეგ ამბავი?

აი ეხლა გიყურებთ და სულ ჩუქნით ერთმანეთს სურათებს, თან რა ლამაზებს. აი მე კიდე გუშინ ეს სურათი მაჩუქა ჩემმა მეგობარმა, სკაიპით გამომიგზავნა აი ასეთI იქნები შენო (ბევრი შვილების ამბავში). http://s41.radikal.ru/i092/1007/a6/69c818ed702d.jpg არ ვარ ცოდო? :user: მაჩუქეთ ერთი ლამაზი სურათი, რომ განწყობა გამომიკეთდეს, თორემ ამ ქალს რომ ვუყურებ გული მტკივა

უკაცრავად და ოპტიკაზე რომ ფილტრები მაგრდება რისთვისაა თU იცი? მაშინ ზედ მატრიცის წინ დამაგრდებოდა. ეგ მაინც ვიცი პოლარიზატორის ძებნაში მთელი თბილისი დავიარე

linus რომელი აპარატი გაქვს შენ? რას ამბობ მე ხომ "ნასკებივით" ვცვლი რაა ობიექტივებს

linus კი მიდის ზენიტის ობიექტივები, ჩემსს კიევსაც ეხლა ზენიტის ჰელიოსი აქვს 50 მმიანი. მაგრამ მასზე ნიკონიც მიდის. კიევ 19 ამით არის გამორჩეული სხვა კიევებისაგან. მარტო ეგ არა, ფერებსაც ოპტიკა აღIქვამს და ასევე თუ აპარატს ავტოფოკუსი არ აქვს, ობიექტივიდან არ ასწორებ ფოკუსს და დიაფრაგმას?

მე როგორც ვიცი ფოტოაპარატში მთავარ როლს ასრულებს ოპტიკა. ბოდი ისეთს რას შVება? არაფერს, მარტო ფარდას ხურავს. ოპტიკა და ისევ და ისევ ოპტიკა არის ყველაფრის თავი და თავი. ნუ რა თქმა უნდა ბოდის გარეშე ოპტიკა ვერაფერს იზამს, რადგან ბოდიზე უნდა დაარეგულირო საჭირო პარამეტრები, მაგრამ სურათს აღიქვამს ოპტიკა. ასე რომ კიევ 19 თუ მივუმაგრებთ ნიკონის ობიექტივს მივიღებთ ნიკონს

ეეჰ, სადაა კარგი ცხოვრება მე სონი H3 მაქვს ციფრული, საოჯახო ფოტოებისთვის კარგია, ასევე მაქვს ფირის ორი აპარატი - კიევ 19 და მინოლტა 7000. კიევ 19 იმითაა კარგი, რომ ნიკონის ობიექტივები მიდის ზედ, თუ დაუყენებ ფაქტიურად ნიკონი გექნება

გეთანხმებით თუმცა შტატივი არ მინახია თვალით მაგრამ ჩემს გალერეას არ ეტყობა უფრო ის ეტყობა, რომ კარგი აპარატი და ოპტიკაც არ მინახია თვალით