მდა

აგლუტინაცია [ლათ. Agglutinatio შეწებება] - 1. აფიქსების მექანიკური დაკავშირება სიტყვის ძირთან ან ფუძესთან, რის გამოც სიტყვის დაშლა შემადგენელ ნაწილებად ადვილია, ყოველ აფიქსს ერთი გრამატიკული მნიშვნელობა აქვს და ყოველი გრამატიკული მნიშვნელობისათვის ცალკე აფიქსი იხმარება. 2. სითხეში შეტივტივებული ნაწილაკთა (მიკრობების, სისხლის წითელი და თეთრი ბურთულებისა და სხვ.) გუნდებად შეწებება იმუნური შრატის მოქმედების შედეგად.

აგლომერაცია [ლათ. Agglomero შევაერთებ] - 1. სხვადასხვაგვარი ქანების ერთ მთელად შეერთების ბუნებრივი პროცესი. 2. წვრილი, ფხვიერი მადნისაგან გამოსადნობად ვარგისი ნაჭრების მიღება გავარვარებით. 3. თანამედროვე დიდი ქალაქი მის გარშემო გაშენებულ უბნებთან (სატელიტებთან) ერთად.

აგლომერატი 1. სხვადასხვა ქანისა და მინერალის ფხვიერი შენაერთი. 2. წვრილი, ფხვიერი მადნისაგან გავარვარებით მიღებული ფორებიანი ნაჭრები. 3. სხვადასხვა ნაწილისაგან შეკოწიწებული რამ.

აგიტაცია [ლათ. Agitatio აღძვრა, ამოძრავება] - ზეპირი ან ბეჭდვითი მოღვაწეობა, რომლის მიზანია მოახდინოს ზეგავლენა ფართო მასების შეგნებასა და განწყობილებაზე, დარაზმოს ისინი გარკვეული საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ამოცანების შესასრულებლად.

აგიტატორი პირი, რომელიც აგიტაციას ეწევა.

აგიოგრაფია იხილეთ "ჰაგიოგრაფია".

აგენტურა 1. აგენტთა ერთობლიობა, აგენტები. 2. აგენტის საქმიანობა.

აგენტი [ლათ. Agens (Agentis) მოქმედი] - 1. სახელმწიფოს, დაწესებულების, ორგანიზაციის წარმომადგენელი, რწმუნებული. 2. ამა თუ იმ სახელმწიფოს დაზვერვის ორგანოების საიდუმლო თანამშრომელი, რომელიც აწყობს დაზვერვას, დივერსიებს და სხვა. 3. სამეცნიერო ტერმინოლოგიაში: მოქმედი მიზეზი, რომელიც იწვევს სხვადასხვა მოვლენას ბუნებაში, ადამიანის ორგანიზმში და სხვა. მაგ: ფიზიკური აგენტი, ქიმიური აგენტი. სააგენტო - 1) რაიმე ცენტრალური დაწესებულების ან საწარმოს ადგილობრივი განყოფილება. 2) ზოგი საინფორმაციო ან სხვა ფუნქციების მქონე დაწესებულების სახელწოდება.

აგასფერი იხილეთ "აჰასვერი".

აგარ-აგარი [მალაიური Agar-Agar] - ზღვის ზოგი წყალმცენარისაგან მიღებული ლაბა. იყენებენ საკონდიტრო წარმოებაში (ჟელატინის ნაცვლად), ბაქტერიოლოგიაში (მიკრობების დასათესად) და სხვ.

აგამოგონია [ბერძ. Agamos შეუღლებელი და Gonos დაბადება] - უჯრედის უსქესო გამრავლება გაყოფის ან კვირტვის გზით.

აგამია [ბერძ. Agamia შეუღლებლობა] - 1. დაუქორწინებლობა. 2. სქესის უქონლობა.

აგამემნონი [ბერძ. Agamemnon] - ძველი ბერძნული ეპოსის "ილიადის" გმირი, მიკენეს მეფე, ბერძენთა ჯარების მთავარსარდალი ტროის ომში. ომიდან დაბრუნების შემდეგ იგი მოკლა თავისმა ცოლმა კლიტემნესტრამ.

აგალმატოლითი [ბერძ. Agalma (Agalmatos) სამკაული და Lithos ქვა] - მკვრივი წვრილმარცვლოვანი მინერალი პიროფილიტის ნაირსახეობა. მისგან ამზადებენ წვრილ-წვრილ ნაკეთობებს, იყენებენ აგრეთვე ხელსაწყოთმშენებლობაში, ელექტროტექნიკაში.

აგავა [ბერძ. Agauos საოცარი, დიდებული] - მცენარე, რომელსაც აქვს გრძელი ხორცოვანი ფოთლები და მრავალყვავილიანი მტევანი. ყვავის მხოლოდ ერთხელ (6-15 წლისა) და ნაყოფის მომწიფების შემდეგ კვდება. მისი სამშობლოა მექსიკა. ჩვენში აშენებენ შავი ზღვის სანაპიროზე.

აბცუგი [გერმ. Abzug] - წიდა, რომელიც მიიღება ვერკბლეიდან (ი. ვერკბლეი) ოქროს, ვერცხლისა და კალის გამოყოფის დროს.

აბშტრიხი [გერმ. Abstrich] - წიდა, რომელიც მიიღება დარიშხანისა და სურმისაგან ტყვიის გაწმენდის დროს.

აბუქარი მკვეხარა, ბაქია.

აბულია [ბერძ. Abulia უნებისყოფობა] - ნებისყოფის პათოლოგიური სისუსტე.

აბსცისა [ლათ. Abscissa მოკვეთილი] - ჰორიზონტალური კოორდინატი კოორდინატთა სწორკუთხა ბრტყელ სისტემაში.

აბსცესი [ლათ. Abscessus] - ჩირქის დაგროვება რაიმე ორგანოში ან ქსოვილში, ჩირქგროვა.

აბსურდული აბსურდის ხასიათისა, შეუსაბამო, უაზრო.

აბსურდი [ლათ. Absurdus უაზრო, უთავბოლო] - შეუსაბამობა, უაზრობა.

აბსტრაქციონისტი აბსტრაქციონიზმის მიმდევარი.

აბსტრაქციონიზმი უკიდურესად ფორმალისტური მიმართულება მე-20 საუკუნის მხატვრობასა და ქანდაკებაში, აბსტრაქტული ხელოვნება.