არ ვეთანხმები ნიკუშა მარქსის ინტერპრეტაციას სტალინის რეპრესიების ახსნასთან დაკავშირებით. ის რომ სტალინი ანადგურებდა თავის თანაპარტიელებს არანაირად არ ამართლებს მის მიერ უდანაშაულო ხალხის ფიზიკურ მოსპობას. მარტივი კლოგიკაა - შენ თუ სასტიკად ექცევი შენი ოჯახის წევრებს არ გაძლევს იმის უფლებას, რომ ასევე მკაცრად მომექცე მე, ან ჩემს ოჯახის წევრებს. ნებისმიერი სახელმწიფო იდეოლოგია ზოგადად, როგორი ლამაზიც არ უნდა იყოს და როგორ სუპერ სამართლიან საზოგადოების აგების პრინციპებს არ უნდა ქადაგებდეს, განწირულია მარცხისათვის, თუ ის (იდიოლოგია) უპირისპირდება ადამიანის უძლიერეს ინსტინქტს იყოს მესაკუთრე და მომხვეჭელი. ურავნილოვკის ნებისმიერი მცდელობა, გამოიწვევს (და იწვევდა კიდეც) საზოგადოების ნიჭიერი და უნარიანი ნაწილის პროტესტს. ისტორიამ აჩვენა, რომ ამ პროტესტის აღმოფხვრისათვის მარქსისტები როგორც წესი მიმართავდნენ რეპრესიებს, აქედან გამომდინარე ყველა შედეგით.