დაჩი

გვერდი ეძღვნება, წმიდათა შორის მამასა ჩვენსა თეოდორეს, სტუდიელ აღმსარებელს. http://1.bp.blogspot.com/_gJ0WjndNqJU/TGNC_EAfuLI/AAAAAAAAAy8/0GtA2qqNEN0/S1600-R/Theodore_the_Studite.jpg"სარწმუნოებასა ამას მართალსა ვიმარხვიდეთ, ძმანო, და აღსარებასა ამას კეთილსა აღვიარებდეთ... ხოლო რომელი არა ესრეთ ჰგონებდეს, იგი განდგომილ არს ქრისტესგან." წმ. თეოდორე სტუდიელი გვერდის მიზანი მოგესალმებით მართლმადიდებლური რესურსების გვერდზე "სიტყვა მართლისა სარწმუნოებისა." ჩვენი მიზანია გავაცნოთ მკითხველს მართლმადიდებელი ეკლესიის სწავლება ყველა იმ საღვთისმეტყველო და კანონიკური საკითხის შესახებ, რომელიც მცდარად და დამახინჯებულად იქადაგება "მსოფლიო მართლმადიდებლობის" იურისდიქსციებში და მათ შორის საქართველოს საპატრიარქოში. განსაკუთრებით კი, გვსურს ნათელი მოვფინოთ ჭეშმარიტი მართლმადიდებლების ბრძოლას, ჩვენი დროის უდიდესი საცდურის - ეკუმინიზმის მწვალებლობლობის წინააღმდეგ. დღეს, საყოველთაო განდგომილების ჟამს, საქართველოს საპატრიარქოსა და სხვა ადგილობრივი ოფიციალური ეკლესიების სწავლებებში, ისე არის შესისხლხორცებული მწვალებლური შეხედულებები (ეკუმენიზმი, მოდერნიზმი, სერგიანიზმი, სქოლასტიცისზმი, ფილეტიზმი და ცრუმორწმუნოებაც კი), რომ უმრავლეს შემთხვევაში, იმას რაც საღდება მართლმადიდებლობის სახელით - არაფერი აქვს საერთო მართლმადიდებლობასთან, იმ უმწიკვლო სარწმუნოებასთან, რომელიც უფალმა ჩვენმა იესო ქრისტემ გვიქადაგა, მისმა მოციქულებმა განგვიმარტეს, ღმერთშემოსილმა მამებმა შეინახეს და წმიდა მოწამეებმა თავისი სისხლით დაამტკიცეს. ყველა მართლმადიდებელი ქრისტიანის მოვალეობაა, ზედმიწევნით შეისწავლოს ეკლესიის სწავლება, მტკიცედ დადგეს მასზე და დაიცვას ის ნებისმიერი ინოვაციისაგან. ღმერთმა გააძლიეროს ყველა მართლმადიდებელი ქრისტიანი, ვინც ამ საყოველთაო განდგომილების ჟამს, სარწმუნოების ერთგული რჩება! სიტყვა მართლისა სარწმუნოებისა http://www.studieli.com/2010/02/blog-post_26.html?spref=fb

http://1.bp.blogspot.com/-XHi3MXOE1NY/Ti8oP0w0FzI/AAAAAAAAEu8/MtMa_L5gFX0/s200/asavali.gifმე არ შემხვედრია მოღალატე სასულიერო პირი, მოღალატე ეპისკოპოსი! "პატრიარქის ცრემლებზე ძალიან მძაფრი რეაქცია ჰქონდა მის პირად მდივანს, ქალბატონ შორენა თეთრუაშვილს, რომელმაც სინოდის იმ 20 მოღალატე წევრს მიმართა, უწმინდესის ცრემლებს არ შეგარჩენთო!" წერილს სრულად შეგიძლიათ გაეცნოთ გაზეთ "ასავალ დასავალის" 25–31 ივლისის გამოშვებაში. „ის, ვინც ეკლესიაში განხეთქილების შეტანას ლამობს, მოწამებრივი სისხლითაც ვერ განიწმინდება!“ – ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსმა და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტმა, უწმიდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ 2011 წლის 24 ივლისს წმიდა სამების ტაძარში საკვირაო ქადაგების დროს განაცხადა. თავის ქადაგებაში ილია მეორე წმიდა სინოდის ახლახან ჩატარებულ სხდომას შეეხო. „რამდენიმე დღის წინათ წმიდა სინოდის სხდომა გაიმართა. ჩვენ განვიხილეთ სახელმწიფოსა და ეკლესიის ურთიერთობანი. სხდომაზე ერთი "ექსპერტის" თვალსაზრისი უნდა გაჟღერებულიყო, თუმცა უმაღლესი სასულიერო პირების აზრი მის მოსმენასთან დაკავშირებით გაიყო. ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა, თუმცა მოგვიანებით იმ ადამიანებს, ვინც უმეტესობას არ ეთანხმებოდა, მოღალატეები უწოდეს. ეს სრულებით დაუშვებელია. როგორც სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქს, რაც, ღვთის ნებით, უკვე 33 წელია, გახლავართ, მსურს განვაცხადო: მე არ შემხვედრია მოღალატე სასულიერო პირი, მოღალატე ეპისკოპოსი! ამიტომ მოგიწოდებთ, ფრთხილად იყოთ და არ იტვირთოთ ასეთი ცოდვა. ქართული მართლმადიდებელი ეკლესია და წმიდა სინოდი იყო და დარჩება ერთ მთლიანობად, ერთ ძალად და ჩვენ გავაგრძელებთ ჩვენს სამსახურს სწორედ ასეთი სულისკვეთებით!“ – განაცხადა პატრიარქმა. ბოლოთქმა: "რუის ურბნისის მსგავსი საეკლესიო კრებაა სასწრაფოდ მოსაწვევი, ოღონდ ეს კრება ხელისუფლებამ და სინოდმა არ უნდა მოიწვიოს!" წყარო- "ღია ბოქლომი" http://boqlomi.blogspot.com/2011/07/blog-post_2150.html

http://1.bp.blogspot.com/-XHi3MXOE1NY/Ti8oP0w0FzI/AAAAAAAAEu8/MtMa_L5gFX0/s200/asavali.gifმე არ შემხვედრია მოღალატე სასულიერო პირი, მოღალატე ეპისკოპოსი! "პატრიარქის ცრემლებზე ძალიან მძაფრი რეაქცია ჰქონდა მის პირად მდივანს, ქალბატონ შორენა თეთრუაშვილს, რომელმაც სინოდის იმ 20 მოღალატე წევრს მიმართა, უწმინდესის ცრემლებს არ შეგარჩენთო!" წერილს სრულად შეგიძლიათ გაეცნოთ გაზეთ "ასავალ დასავალის" 25–31 ივლისის გამოშვებაში. „ის, ვინც ეკლესიაში განხეთქილების შეტანას ლამობს, მოწამებრივი სისხლითაც ვერ განიწმინდება!“ – ამის შესახებ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსმა და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტმა, უწმიდესმა და უნეტარესმა ილია მეორემ 2011 წლის 24 ივლისს წმიდა სამების ტაძარში საკვირაო ქადაგების დროს განაცხადა. თავის ქადაგებაში ილია მეორე წმიდა სინოდის ახლახან ჩატარებულ სხდომას შეეხო. „რამდენიმე დღის წინათ წმიდა სინოდის სხდომა გაიმართა. ჩვენ განვიხილეთ სახელმწიფოსა და ეკლესიის ურთიერთობანი. სხდომაზე ერთი "ექსპერტის" თვალსაზრისი უნდა გაჟღერებულიყო, თუმცა უმაღლესი სასულიერო პირების აზრი მის მოსმენასთან დაკავშირებით გაიყო. ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა, თუმცა მოგვიანებით იმ ადამიანებს, ვინც უმეტესობას არ ეთანხმებოდა, მოღალატეები უწოდეს. ეს სრულებით დაუშვებელია. როგორც სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქს, რაც, ღვთის ნებით, უკვე 33 წელია, გახლავართ, მსურს განვაცხადო: მე არ შემხვედრია მოღალატე სასულიერო პირი, მოღალატე ეპისკოპოსი! ამიტომ მოგიწოდებთ, ფრთხილად იყოთ და არ იტვირთოთ ასეთი ცოდვა. ქართული მართლმადიდებელი ეკლესია და წმიდა სინოდი იყო და დარჩება ერთ მთლიანობად, ერთ ძალად და ჩვენ გავაგრძელებთ ჩვენს სამსახურს სწორედ ასეთი სულისკვეთებით!“ – განაცხადა პატრიარქმა. ბოლოთქმა: "რუის ურბნისის მსგავსი საეკლესიო კრებაა სასწრაფოდ მოსაწვევი, ოღონდ ეს კრება ხელისუფლებამ და სინოდმა არ უნდა მოიწვიოს!" წყარო- "ღია ბოქლომი" http://boqlomi.blogspot.com/2011/07/blog-post_2150.html

http://geworld.ge/images/stories/geworld/sazogadeoba/meufe.jpgურბნისისა და რუისის მიტროპოლიტი მეუფე იობი სჯულის კანონში წერია, რომ ხეიბარი, მამათმავალი, ასევე მსახიობი და ისიც, ვისაც მსახიობი ჰყავს ცოლად, არ შეიძლება გახდეს მღვდელი. დღეს, სამწუხაროდ, აღარ ითვალისწინებენ სჯულის კანონის სწავლებას. ამიტომაც არიან ასეთი ცოდვის მატარებელი სასულიერო პირები. ეს, რა თქმა უნდა, დამღუპველია ჩვენი ეკლესიისთვის. ყველაზე უფრო საშინელი კი ის არის, რომ მამათმავლები თითქოს გრძნობენ ერთმანეთს და ცდილობენ, ირგვლივ მხოლოდ თავისნაირი ხალხი შემოიკრიბონ... იცით, შეიძლება კაცს ბავშვობაში გამოუცდელობით რაღაც შეემთხვა, მაგრამ მას შემდეგ აღარ აგრძელებს ამ ცოდვაში ცხოვრებას, იქით გახედვაც აღარ უნდა. ასეთი ადამიანის კურთხევა რა თქმა უნდა, შეიძლება, მაგრამ თუ კურთხევის შემდეგ იგივე ცოდვას დაუბრუნდება, მისი მღვდლად დატოვება ყოვლად დაუშვებელია, ეს არის ღვთის კანონის წინააღმდეგ წასვლა. ვინც ასეთ კაცს ხელს დაასხამს და აკურთხებს, თვითონაც მომაკვდინებელ ცოდვას სჩადის. (ამის შესახებ მითითებულია “მცირე სჯულის კანონში”). რაც შეეხება გარდასულ საუკუნეში არსებულ ცოლოსან ეპისკოპოსებს, რადგან ეკლე­სიამ ეს დაუშვა, ესე იგი, ამის მიზეზიც არსებობდა...

http://s44.radikal.ru/i104/1105/04/ae82ce416d3a.jpg29 ნაც ჯალათის 29 სია (16 ოქტომბერი, 2011) დღეს გამართულ საპროტესტო აქციაზე წინააღმდეგობის მოძრაობის მედია-ომბუდსმენმა ირმა ინაშვილმა “ციხის ჯალათების “ 29 კაციანი სია გამოქვეყნა, რომელიც სია პატიმართა ჩვენებების საფუძველზე შედგა. უცვლელად გთავაზობთ ირმა ინაშვილის მიერ გამოქვეყნებულ მასალას. 1.ხათუნა კალმახელიძე, “სიკვდილის ექსპორტის“ მინისტრი – ნომერ პირველი ჯალათი! მისი მინისტრობის პერიოდში პატიმრებს მასობრივად აწამებენ. დღემდე არც ერთი ჯალათი დასჯილი არაა; 2.ალექსანდრე მუხაძე, მეტსახელად “ქილერა“ – გლდანის N8 საპყრობილის დირექტორი. მის სახელს უკავშირდება ასობით პატიმრის წამება. პროფესიით ექიმი “ქილერა“ სასჯელაღსულების სისტემაში (ახალაიასთან ერთად) 2006 წელს მივიდა და აქტიურად ამკვიდრებდა პატიმრების წამების იმ მეთოდებს, რომლებსაც დღესაც იყენებენ; 3.მეგის ქარდავა – ახალაიას თანაგუნდელი, სისასტიკით გამორჩეული ჯალათი, რომელიც ახალაიების მარჯვენა ხელად ითვლება. პენიტენციურ სისტემაში ბაჩო ახალაიასთან ერთად მივიდა. მას შემდეგ, რაც ახალაია თავდაცვის სამინისტროში გადაიყვანეს, ქარდავა სამეგრელო–ზემო სვანეთის პოლიციის სამმართველოში გადაანაცვლეს, მაგრამ მისი “ძლიერი“ ხელი პატიმრებს მაინც სწვდებოდა. მსჯავრდებულ მალხაზ არქანიას საქმე ამ სადიზმის მკაფიო გამოხატულებაა. არქანია სცემეს, საკუთარი ჩვენება აჭამეს, ჯერ გაუპატიურებით დაემუქრნენ და შემდეგ მისი გაუპატიურება სცადეს. პარალელურად, ფოტოებს უღებდნენ და ამ ფოტოების ინტერნეტში გავრცელებით ემუქრებოდნენ. მალხაზ არქანიას წამების უშუალო მონაწილე სწორედ მეგის ქარდავა გახლდათ, რომელიც არქანიას საწამებლად N8 საპყრობილეში სპეციალურად შევიდა. სასჯელაღსრულების სისტემაში მომუშავე კადრების ინფორმაციით, მეგის ქარდავა არქანიას საქმის გახმაურებას გადაჰყვა; ცნობილი ჯალათი- მეგის ქარდავა (არქანიას წამების საქმის გახმაურების შემდე) ახალაიას მამამ თბილისში, შვილთან, თავდაცვის სამინისტროში გადაიყვანა. 4.გოგა ბუთლიაშვილი – გლდანის N8 საპატიმრო დაწესებულების სოციალური სამსახურის უფროსი. სასჯელაღსრულების სისტემაში “ქილერას“ თანმხლები პირია და მის მარჯვენა ხელად ითვლება; ბუთლიაშვილი უშუალოდ სცემს და აწამებს პატიმრებს; ციხის სამკურნალო დაწესებულების დირექტორობიდან “სიპიტის“ (ევროსაბჭოს წამებისა და არაადამიანური, ან დამამცირებელი მოპყრობის, ან დასჯის აღკვეთის ევროპული კონვენციით შექმნილი ორგანო) მიერ, 2009 წლის სექტემბერს გამოქვეყნებული დასკვნის შემდეგ გადააყენეს, მაგრამ დასჯით არ დაუსჯით. ის დღეს მუხაძის ერთ–ერთ ხელქვეითად მუშაობს, გლდანის N8 საპყრობილეში; 5.თამაზ მელაძე – გლდანის N8 საპყრობილის ყოფილი დირექტორი. ეს თანამდებობა მასაც ”სიპიტის” მიერ გამოქვეყნებული დასკვნის შემდეგ დაატოვებინეს, მაგრამ მელაძე პატიმრების წამებისთვის არავის დაუსჯია; 6.რობერტ არაქელოვი – განსაკუთრებული სისასტიკით გამორჩეული ჯალათი, ქსნის საპატიმრო დაწესებულების ყოფილი დირექტორი. თანამდებობა მასაც “სიპიტის“ დასკვნის შემდეგ დაატოვებინეს, მაგრამ არც ის დაუსჯია ვინმეს; 7.ავთო პოპიაშვილი 8. გიორგი ბიწაძე – ციხის სამკურნალო დაწესებულების თანამშრომლები; ისინი 2010 წელს სახალხო დამცველის ანგარიშში მოხვდნენ, როგორც პატიმრების მწამებლები; ნაწამები ჰყავთ ათობით პატიმარი. 9. დაბა ქსნის N15 საპატიმრო დაწესებულების დირექტორის მოადგილე, გიორგი კოხრეიძე და 10. რეჟიმის უფროსი ლევან ლეჟავა – 2010 წლის 19 აგვისტოს, ფერისცვალება დღეს, ღამის ათ საათზე სპეცრაზმმა პატიმრები დაბა ქსნის №15 დაწესებულებაში სასტიკად ცემა; ისინი გააშიშვლეს და სპეცრაზმის ე.წ. ცოცხალ კორიდორებში გავლისას რეზინის ხელკეტებით სადისტურად ცემეს. ამ საქმეში სპეცრაზმელებს გიორგი კოხრეიძე და ლევან ლეჟავაც ეხმარებოდნენ; 11. ქიტესა გულისაშვილი 12. გელა ოსიავა – დაბა ქსნის N15 საპატიმრო დაწესებულების გამორჩეული ჯალათები. ნაწამები ჰყავთ არა ერთი პატიმარი; 13.ლაშა ბრეგვაძე – ეს ადამიანი რუსთავის N17 საპატიმრო დაწესებულებას ხელმძღვანელობს. ითვლება ახალაიას კლანის წევრად – პენიტენციურ სისტემაში ახალაიას მისვლის შემდეგ გამოჩნდა. ახლო წარსულში რუსთავის N6 საპყრობილეს ხელმძღვანელობდა. ბრეგვაძის სახელი სულ ცოტა ხნის წინ წამოტივტივდა, მსჯავრდებულ ილგარ მამედ–ზადესთან მიმართებაში. პატიმრის მიერ დაწერილ განცხადება–საჩივარში აღნიშნულია, რომ ბრეგვაძე მის მოადგილესთან, დავით ბუხრაშვილთან ერთად მამედ–ზადეს სასტიკად აწამებდა; 14.დავით მარგებაძე, რუსთავის N6 საპყრობილის დირექტორი – პატიმარ კახაბერ თედლიაშვილის წამებაში მონაწილეობდა; კახაბერ თედლიაშვილი ჩამომხრჩვალი იპოვეს. ამკვიდრებდნენ თვითმკვლელობის ვერიას, მაგრამ ადვოკატთა და ექსპერტთა განმარტებით, თედლიაშვილი მოკლეს. 15.ჯონი ივანიშვილი, რუსთავის N6 საპყრობილის თანამშრომელი – ასევე, მონაწილეობდა კახაბერ თედლიაშვილის წამებაში; 16.ვინმე ანგო, გლდანის N8 საპყრობილე; სასტიკად აწამებს პატიმრებს; 17.დათო ხონსკი, გლდანის N8 საპყრობილე; სასტიკად აწამებს პატიმრებს; 18.გოდერძი გუნიავა, N7 საპყრობილის დირექტორი – აწამა გაიოზ ზვიადაძე; 19.ექიმი გია კირკიტაძე, რუსთავის N6 საპყრობილეში მუშაობს; მხილებულია პატიმართა წამებაში; 20.ექიმი აფციაური, რუსთავის N17 დაწესებულება; მხილებულია პატიმართა წამებაში; 21. შოთა თოლორდავა, ქსნის მე-15 საპატიმრო დაწესებულების დირექტორი; მხილებულია პატიმართა წამებაში; 22.კესო დანელია, ქალთა და არასრულწლოვანთა N5 საერთო და საპყრობილის რეჟიმის N5 დაწესებულების ექიმი; მხილებულია პატიმართა წამებაში; 23. დიმიტრი ჩხეიძე, ქსნის ციხის უსაფრთხოების სამსახურის თანამშრომელი; სასტიკაც ცემა პატიმარი ილია ჭიჭიბოშვილი; პოლიტპატიმარ ცოტნე გამსახურდიას ინფორმაციით, პატიმრებს სასტიკად აწამებდნენ: 24. გლდანის ციხის ადმინისტრაციის თანამშრომელი ბექა მჟავანაძე, 25.ბაკურ ქავთარაძე, 26.რომან მიქავა, 27. ექიმები: ნუნუ მჭედლიშვილი და 28. მაყვალა მღებრიშვილი; 29. ზაზა ზარნაძე- რუსთავის მე-6 დაწესებულების სოციალური გამყოფილების თანამშრომელი. პატიმრებზე მიზანმიმართულ ფისიქოლოგიურ ზეწოლას და დაშინებას ახორციელებს. ამონარიდი ”სიპიტის” (ევროსაბჭოს წამებისა და არაადამიანური, ან დამამცირებელი მოპყრობის, ან დასჯის აღკვეთის ევროპული კონვენციით შექმნილი ორგანო) დასკვნიდან: 2010 წლის მონაცემებით, სასჯელაღსრულების სამინისტრო ”სიკვდილის ექსპორტს” შემდეგ კლინიკებში ახორციელებდა: წამყვან ადგილზე ტუბერკულოზისა და ფილტვის დაავადებათა ეროვნული ცენტრი იყო, სადაც ქალაქის საავადმყოფოში გარდაცვლილ პატიმართა 43%-იანი წილი მოდის; მეორე ადგილზე ღუდუშაურის კლინიკა, სადაც ანალოგიური მაჩვენებელი 33,8%-ს შეადგენს; ხოლო 2010 წლის მეორე ნახევრიდან გამოჩნდა მესამე (ახალი) დაწესებულება – თბილისის რეფერალური ჰოსპიტალი, სადაც გარდაცვალების 12,35% მოდის. წინააღმდეგობის მოძრაობა

დღევანდელ საქართველოს ყოფას წარმატებული ჰქვია? ============================================== http://www.ndi.org/files/images/NDIlogo_2C.jpgმასონური "NDI"-ი დაპყრობილ საქართველოში ხალხს აბრიყვებს 13.10.11 სააკაშვილის "ნაცსაძმო" ამერიკის "სახელმწიფო-დემოკრატიული ინსტიტუტის" (NDI) მიერ ჩატარებულ-გაყალბებული კვლევის შედეგებით კმაყოფილია. "ნაცსაძმოელი" პეტრე ცისკარიშვილი აცხადებს,"ნაცდამპყრობლებს" კვლავ შეუძლიათ ხალხის მხარდაჭერის იმედი ჰქონდეთ. "ნაცსაძმოელთა" მხარდაჭერა 52 პროცენტია. მისივე თქმით, საკმაოდ მაღალია მიშა სააკაშვილის მხარდაჭერა და ეს მაჩვენებელი 60% -ს აღემატება. ამერიკელთა მიერ მოვლენილმა "NDI"-მ დღეს საზოგადოებრივი ჯგუფების მხარდაჭერის მაჩვენებლები გამოაქვეყნა, რომელიც სრულიადაც არ ასახავს სინამდვილეს, ისევე როგორც წინა წლეებში ჩატარებული ე.წ. კვლევები. ასე ურცხვად აფათურებენ დაპყრობილი საქართველოს საშინაო საქმეებში დამპყრობი მასონები და მათ მიერ შემოგზავნილი სხვადასხვა ცრუ ,"NDI"-ს მსგავსი ჯაშუშური ჯგუფები, რომლებიც ქართველი ხალხის გონების არევას ცდილობენ, სიცრუის გავრცელებით. ასეთივე ცრუ "გამოკვლევით" გაგვიმასპინძლდნენ ამჯერადაც, რათა მათ მიერ დასმული "ნაცდამპყრობლები" კვლავაც ხელისუფლებაში დარჩნენ.

http://www.tabula.ge/pictures/6207.jpg ქვაბავაზაკი ის წინაპართა სიწმინდეს ბილწავს და არის სუკ-ის ერთგული ძაღლი, ეკლესიისას აფერხებს წინსვლას, სარწმუნოების მტერია ახლის*. შენიღბულია წმინდა სამოსით, როგორც ცხვრის ქურქით მგელ-მტაცებელი, მიყიდული აქვს მტრისთვის ნამუსი, არის მზაკვარი, დამტაცებელი. იგი მამონას სახელით გნათლავს და ბელზებელის სახელით გლოცავს, ის ნათლობისთვის წაგგლიჯავს ათმაგს, ქორწინებისთვის წაგგლიჯავს ოცმაგს. ამასხარავებს, ამოკლებს წესებს ლაზღანდარობით, ქილიკით, გესლით, მისი ბაგენი ჭორს და ღვარძლს თესენ, მის ყურებს მხოლოდ დასმენა ესმით. აღსარებაზე ფხიზლობს ჯაშუში, რათა დოსიე შეავსოს შავი, ხან იკეტება რწმენის ნაჭუჭში, რომ მოგაჩვენოს წმინდანად თავი. ვაჭრობს ხატებით, სოვდაგრობს ჯვრებით, შავი დღისათვის იძენს ქონებას, ვისაც ჩაიგდებს ძალით თუ ნებით, დააკარგვინებს თავს და გონებას. შემოიკრიბა ირგვლივ მსყიდველნი, ლესბოსელნი და მამათმავალნი, ჭორებისა და ღვარძლის მთესველნი, გესლიანნი და ენამრავალნი. ტაძარი ღვთისა, მადლისა მფენი ისე სწამს, როგორც მექა ან ქაბა, მას წმინდა სახლი მამისა ჩვენის გარდუქცევია ავაზაკთ ქვაბად. ის შემოგზავნა აქ ანტიქრისტემ, რათა დაამხოს ღვთის ეკლესია, მახე დაუგოს მიამიტ თვისტომს და დაავიწყოს ღმერთი მესია. წარწყმედილია სოდომის ცოდვით, ის არ იხილავს ზეცას აროდეს, მისი სახელი არის ჰიპოკრიტ*, მის მწყემსობიდან ზეცა გფარავდეს. —————————————————— ზვიად გამსახურდია “ახალ სარწმუნოებაში ნაგულისხმებია “ახალი აღქმა” ჰიპოკრიტ – ბერძნ. ნიშნავს “ხანჟას”, “მოწმინდანოს”.

გოჩა კელენჯერიძე: “არ იზეიმოთ საქართველოს განადგურება, ქართველებო…” ის, ვინც ე.წ. თბილისობის გადმოტანის საბაბით, უარს აცხადებს ქართულ წინააღმდეგობაზე- მტერია, რომელსაც უზურპირებული აქვს ქართული ტრიბუნა, მიუხედავად იმისა უწყის მან ეს თუ არა! თუ აგონიაში მყოფი საქართველო დაუშვებს რომ სარკოზის ვიზიტმა ჩაიაროს საყოველთაო ზეიმის, ეიფორიის ფონზე, მაშინ ალბათ თბილისობას დაამთხვევს და გადმოიტანს აღდგომასაც- ოკუპანტი, თუ გადაწყვიტეს მათი პროდიუსერის საპატრიარქოში გასეირნება… 3 იანვრის საზოგადოება მოუწოდებს თითოეულ ქართველს აჯანყებისკენ, თავგანწირვისკენ, ტოტალური სამართლებრივი დაუმორჩილებლობისკენ! საჭიროა ოკუპანტური რეჟიმის გაბიაბრუება, მათი ნორმების მასობრივი დარღვევა, უარის თქმა ოკუპანტების დაფინანსებაზე ანუ ე.წ. გადასახადების გადახდაზე… ქართველებო, გვახსოვთ აგვისტოს ომის დღეებში საზეიმო ცოცხალი ჯაჭვი, მაშინ როდესაც ქართველები დაუმარხავნი იყვნენ ბევრნი. ბ/ნი სარკოზი გახლავთ ერთერთი პირველი რეალიზატორი შიდა ქართლის ლენინური ოკუპაციისა… -არ დაუშვათ კიდევ ერთი ზეიმი საქართველოს განადგურებისა!.. დანარჩენნი ვითომ პოლიტიკოსნი, რომელიც არ გადაწყვეტს სარკო/მიშვარდის ორგიის აღკვეთას ე.წ. თბილისობის მიზეზით და თავადაც იზეიმებს ამ ხელოვნურ ოკუპანტების მიერ შექმნილ დივერსიულ ე.წ. თბილისობას-მტრები არიან და არ მოუსმინოთ! - მათ გადააქვთ თითოეული ქართველის ყურადღება ფრონტის ხაზიდან! …დახვრეტილი მიტინგები გაცოცხლდებიან!.. -მტერი მსხვრევადია ქართული ერთობის წინაშე! - თითოეული ქართველის სამართლებრივი ვალია და გადარჩენის ერთადერთი შანსი, რომ დაუყოვნებლივ დავამხოთ ოკუპანტური რეჟიმი, რომელსაც ლეგიტიმურობის ამბიცია აქვს მაგრამ ვერ ასახელებს თარიღს ლეგიტიმური წყვეტის აღდგენისა, მას შემდეგ რაც 1991/93 წლების სამამულო ომში საქართველოს გარეგანმა და შინაურმა მტრულმა ძალებმა განახორციელეს საერთაშორისო შეთქმულება საქართველოს წინააღმდეგ! - ქართველებო! ცრუპოლიტიკოსნი არ საუბრობენ ამ თემაზე, რადგან ეს სარკოს არ მოეწონება… ლეგიტიმური წყვეტის აღდგენა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ქართველი ერისთვის და ამის ეგზისტენციალური განხორციელებისათვის სამართლიანობის ანუ ქართველი ერის უფლებების აღდგენა და ლეგიტიმაციის მოთხოვნაა საჭირო და არა ერეკლეს კაბინეტის წევრების ძებნა… არ იზეიმოთ საქართველოს განადგურება, ქართველებო… Por eso nos temen, por eso nos quieren fuera de Georgia-porque ellos si que saben, que si hubieramos podido estar en nuestra tierra hoy-el regimen fascista seria otra vez obligado a fusilarnos… NO! NO PASARAN! დახვრეტილი მიტინგები აგრძელებენ ბრძოლას-გაუმარჯოს დამოუკიდებელ საქართველოს! TODA.

http://s1.ipicture.ru/uploads/20111006/Yi17t6m0.jpgსამართალის აღსრულებას სიმამაცე სჭირდება, ჩუთლაშვილის საქმე ვლადიმერ ჩუთლაშვილს შეთითხნილი ბრალდებით 2 წლიანი პატიმრობა მისაჯეს. 1982 წელს ვლადიმერ ჩუთლაშვილს უსამართლოდ ედავებოდნენ მიწას. მოსარჩლემ მზაკვრულ ხრიკს მიმართა, იგი წაიქცა და ჩუთლაშვილს დააბრალა - მცემაო. სრულიად მართალი კაცი - ვლადიმერ ჩუთლაშვილი დაიჭირეს და 2 წლიანი პატიმრობა მიუსაჯეს. ციხიდან განთავისუფლების შემდეგ, ჩუთლაშვილმა თავად გადაწყვტა სამათლის აღსრულება და ავაზაკ, მექრთამე სახელმწიფო მოხელეები თავად დასაჯა... 1989 წლის 9 ოქტომბრის ღამეს, ვლადიმერ ჩუთლაშვილმა სოფელ პატარა გლდანში, თავისი სახლის ეზოში, პისტოლეტ "ტტ"-თი თავში დაჭრა ცილისმწამებელი გ.ა. ღურჭუმელია. იმავე წლის 18 ოქტომბერს, დილის 9 საათზე, გლდანის სასამართლოს ეზოში იმავე ცეცხლსასროლი იარაღით მოკლა სახალხო მოსამართლე იური შალვასძე ადამია, უდანაშაულო ადამიანის გაწირვისათვის. იმავე დღის 10 საათზე, სამუშაო კაბინეტში მოკლა გლდანის ყოფილი სახალხო სასამართლოს თავმჯდომარე დავით ვლადიმერისძე მატკავა. ხოლო, დილის 11 საათზე მძიმედ დაჭრა წარსულში გლდანის "რაიაღმასკომის" თავმჯდომარე მურმან პლატონისძე ნიკოლაიშვილი. სამართლის აღსრულების შემდეგ ჩუთლაშვილმა თავი დააპატიმრებინა ხელისუფლებას. ყველა ზომოთ ჩამოთვლილი პირი მონაწილეობდა უდანაშაულო ჩუთლაშვილის გასამართლებაში, დაუმსახურებელ პატიმრობის მისჯაში... სამართალი უნდა აღსრულდეს! (თბილისის პროკურატურის გამოძიების მასალები, მოწოდებულია ყოფილ გამომძიებელ ლევან მახათაძის მიერ) ზაზა დავითაიას წერილის მიხედვით - "ასავალ-დასავალი" ბოლოთქმა: ამ ამბის წაკითხვის შემდეგ, დღევანდელ საქართველოში გამრავლებული უსამართლობისა და განუკითხაობის პირობებში, ნაც-მოსამართლეებს, ნაც-ბრალმდებლებს, ნაც-გამომძიებლებს. ნაც-პოლიციელებს მშვიდი ძილი არ უნდა ჰქონდეთ, მუდმივი მოლოდინში უნდა იყვნენ, რომ დღეს თუ ხვალ, გამოჩნედებიან ჩუთლაშვილები, რომლებიც პასუხს მოსთხოვენ დათესილი ბოროტებისათვის. საქართველოში 50 000-მდე პატიმარია და 300 000 თავდებში, თუ ე.წ. "საპროცესო გარიგებით" გარეთ მყოფი, დაყაჩაღებულ-აწიოკებული ოჯახი.

http://s1.ipicture.ru/uploads/20111004/klXgEVRw.jpgმასონთა ტროას ცხენი - გარი კასპაროვი გარი კასპაროვი, იგივე გარი ვაინშტაინი (დაბადებიდან) დაიბადა 1963 წლის 13 აპრილს ბაქოში, აზერბაიჯანი, არმენი დედითა (კლარა კასპარიანი) და ებრაელი მამით (კიმ ვაინშტეინი). ჭადრაკის შესწავლა მცირე ასაკიდან დაიწყო მშობლების ხელშეწყობით. შვიდი წლის ასაკში მამა გარდაეცვალა და 1975 წელს გარი დედამ საკუთარ გვარზე გადაიყვანა. დედის ნამდვილი გვარი კასპარიანი იყო, რომელიც მოგვიანებით რუსულ ყაიდაზე კასპაროვად გადაკეთდა. გარი კასპაროვი ყოფილი მსოფლიო გამარჯვებული ჭადრაკში. იგი 1985 წლიდან 2000 წლამდე მსოფლიო პირველობას არავის უთმობდა ჭადრაკში. 2005 წლიდან გამოჩენილი მოჭადრაკე გარი კასპაროვი თავს ანებებს ჭადრაკს. გარი კასპაროვი იყო აზრებაიჯანის და რუსეთის "საბჭოთა კავშირის" კომკავშირის ცენტრალური კომიტეტების წევრი. 1984 წლიდან იგი კომუნისტური პარტიის წევრი ხდება. 1990 წელს იგი გამოდის კომუნისტური პარტიის რიგებიდან. ამ დროისათვის მასნობის ზედამხედველობითა და დავალებით იწყებს სახელმწიფო მოღვაწეობას. 1990 წელს მონაწილეობს "დემოკრატიული პარტიის" შექმნაში და მისი ერთერთი ხელმძღვანელი ხდება. 1991 წელს კასპაროვი გამოდის რუსეთის დემოკრატიული პარტიის რიგებიდან, თანაპარტიელებთან უთანხმოების გამო. 1991 წლიდან გარი კასპაროვი იწყებს წერილების გამოქვეყნებას ამერიკულ "Wall Street Journal" საცნობარო გამომცემლობაში, რომელიც დღემდე გრძელდება. კასპაროვი ძირითადად რუსეთის სახელმწიფოს ურთიერთობებზე და სახელმწიფო მოღვაწეების შესახებ წერს. http://i.l.cnn.net/cnn/2007/WORLD/europe/11/30/kasparov.putin/art.putin.kasparov.afp.gi.jpgამავე , 1991 წელს გარი კასპაროვი ღებულობს ჯილდოს ამერიკის "The Center’s National Security Advisory Council" (NSAC)(სახელმწიფო უსაფრთხოებისა და რჩევის ცენტრი). გარი კასპაროვს გადასცეს ჯილდო "ცეცხლის მცველი", რომელიც ენიჭება ადამიანს საზოგადო მოღვაწეობისათვს, ე.წ. ამერიკული "დემოკრატიის" და ადამიანის უფლებების დაცვისათვის, სინამდვილეში მსოფლიო მმართველთა მიერ მსოფლიოს დამონების საქმეში გაწეული სამსახურისათვის. The Center’s National Security Advisory Council (NSAC)), რომლთა წევრები, მათივე წესდების თანახმად,ამერიკის უსაფრთხოებას იცავენ!!! ამ წარმონაქმნის წევრთა უმრავლესობას მოქმედი და ყოფილი - სენატორები, კონგრესმენები, ამერიკის მთავრობის მაღალჩინოსნები, ამერიკის თავდაცვის ("პენტაგონი") და მთავარი სადაზვერვო სამსახურის მაღალჩინოსნები,სახელმწიფო კოსმოსური მართვის ("NASA") ჩინოსნები. გარი კასპაროვი ამხილეს ამ დაწესებულების წევრობაში. მოგვიანებით კასპაროვმა განაცხადა რომ იგი არასოდეს ყოფილა ამერიკის "The Center’s National Security Advisory Council" (NSAC) დაწესებულების წევრი. 1993 წლის ივლისიდან გარი კასპაროვი მონაწილეობს რუსეთის წინასაარჩევნო გაერთიანების ("ბლოკის") "ვიბორი რასი"-ის შექმნაში . 1996 წლის რუსეთის "პრეზიდენტის" არჩევნებში გარი კასპაროვი მასონი ბორის ელცინის ნდობით აღჭურვილი პირი იყო. 1997 წელს გარი კასპაროვი ალექსანდრე ლებედის "ფინანსური" მრჩეველი იყო. 2004 წლიდან გარი კასპაროვი ქმნის ჯგუფს " თავისუფალი არჩევანი" და მისი თავმჯდომარე ხდება.აგრეთვე იგი ხდება თანათავმჯდომარე მმართვის ჯგუფისა, რომელიც მართავდა სამოქალაქო კონგრესს "რუსეთი დემოკრატიისათვის, დიქტატურის წინააღმდეგ". რაც ოკეანისგაღმელების გეგმით, რუსეთის თავკაც ვლადიმერ პუტინის დასასუსტებლად და ჩამოსაგდებად იყო გამიზნული.საბოლოოდ რუსეთის დასაპყრობად იყო გათვლილი. მასონებმა თავისი გავლენა რუსეთზე თავისი მმართველის, ბორის ელცინის წასვლის შემდეგ დაკარგეს. 2005 წლიდან გარი ხელმძღვანელობს "რუსეთის გაერთიანებულ სამოქალაქო ფრონტს". 2007 წლის სექტემბრიდან კასპაროვი იწყებს რუსეთის 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებისათვის თავის პიროვნების წარმოჩენას. მოსკოვში გამართული უნებართვეო შეკრება-მსვლელობებისათვის გარი კასპაროვს რამოდენიმეჯერ, მოკლე ვადით აპატიმრებენ, რაზედაც მსოფლიო ბატონების მიერ მართვადი ე.წ. საერთაშორისო ადამიანის უფლებების დამცავი დაწესებულებები (მაგალითად -"საერთაშორისო შეწყალება")ხმაურს ტეხენ და გარი კასპაროვს "სინდისის პატიმრად" აცხადებენ. გარი კასპაროვმა რუსეთის 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში მონაწილეობა ვერ მიიღო, რადგან მას მოსახლეობის მხარდაჭერა არ ჰქონდა. ასევეა დღესაც მას რუსეთის მოსახლეობა არ ენდობა, ამიტომ მიუხედავად მსოფლიო ბატონების მხარდაჭერისა რუსების მხარდაჭერა ვერ მოიპოვა. გარი კასპაროვი 2011 წელს უკვე მეორედ ჩამოდის საქართველოში (თებერვალში და ოქტომბერში), მისი პატრონები, რომლებიც ნაცსაძოელების პატრონებიც არიან. გარის ახალი დავალებებით აღჭურვავენ, ფულს გადასცემის გზებზეც შეთანხმდებიან, რევოლუციებს დიდი ფული სჭირდება, წვრთნებს (ე.წ. "ტრეინინგს") ჩაუტარებენ და ნაცსაძმოელებთან შეთანხმებულ მოქმედებებზეც მოილაპარაკებენ.

http://1.bp.blogspot.com/_wB0aKeDvHus/TAhiQtSUl7I/AAAAAAAAAls/6v_NgFiy6Sk/s1600/igla+1.jpgლიბიაში 20 ათასი სარაკეტო დანადგარი დაიკრგა, მსოფლიო დამპყრობნი შეშფოთდნენ აშშ ლიბიაში მუამარ კადაფის სამხედრო საწყობებიდან გამქრალი რუსული საჭურვილის ძებნის იწყებს. ამერიკის "პენტაგონის" ცნობით, ლიბიაზე მსოფლიო მმართველთა თავდასხმის შემდეგ, ლიბიის სამხედრო საწყობებიდან რუსული წარმოების 20 ათასი ერთეული საჰაერო სარაკეტო დანადგარი „იგლა“ და „სტრელა-2“ დაიკარგა. ბატონები შიშობენ, რომ რაკეტები მათ მოწინააღმდეგეებს ჩაუვარდებათ ხელში. ჯერჯერობით გატაცებული რაკეტების ზუსტი რაოდენობა უცნობია, თუმცა ამერიკელთა აზრით, მსოფლიოში რაკეტების ყველაზე დიდი რაოდენობა დაიკარგა. შესაძლოა სჭურვილი ლიბიის საზღვრებს გარეთ უკვე გაიტანეს და ისინი მალე იემენში, სომალისა და ავღანეთში აღმოჩნდებიან, სადაც მათ გამოიყენებენ. სხვდასხვა მონაცემებით -კაიდას ხელში 7-12 ათასამდე სარაკეტო დანადგარი ჩაუვარდათ. http://media.giantbomb.com/uploads/1/13307/1170702-igla_big_large.jpg"იგლა" მრისხანე იარაღი საჰაერო თავდმსხმელთა წინააღმდეგ ამ საჰაერო საჭურვილის მცირე ზომების გამო, მათი გადაანა მსოფლიოს ნებისმიერ ქვეყანაშია შესაძლებელი, მათ შორის ამერიკაშიც. მსოფლიო ბატონთა საიდუმლო სახუერბის მონაცემებით, რამდენიმე ათეული რაკეტა სუდანსა და ღაზას სექტორში გააგზავნეს. „თუ „იგლა“ მოწინააღმდეგეების ხელში მოხვდება ვერცერთი თვითმფრინავი უსაფრთხოდ ვერ იქნება,“- აცხადებს დაზვერვის მაღალჩინოსანი. http://gfx.nrk.no/1CVJYZtOrDBzF3QXdEPr5Aj6ulVgded92AEc7mOasyMw.jpg ბოლოთქმა: საქართველოს თავდაცვის უნარიანობის განმტკიცებისათვის მსგავსი საჭურვილის ქონა სასიცოცხლოდ აუცილებელია.

ფულით ნაყიდი სიჩუმე! http://s07.radikal.ru/i180/1110/1f/80f821485e94.jpg დადუმებული პირი და ამეტყველებული თვალები.

არა ბატონო, როგორ გეკადრებათ. პირიქით, საქართველოში დარბევებზე პასუხისმგებლობა ამერიკის თვითმარქვია, მოძალადე ("ტერორისტული") ამერიკის დანიშნული ხელისუფლებას აკისრია. საქართველოში ყველა მოკლულ ადამიანზეც ამერიკის დანაშაულებრივი ხელისუფლებაა პასუხისმგებელი.

ამერიკაში პოლიციამ 700-ზე მეტი ხელისუფლების მოღვაწეობის მოწინაამდეგე გამომსვლელი დააკავა (მსგავსება საქართველოს დანიშნულ ნაცხელისუფლებასა და ამერიკის ხელისუფლებას შორის) 02.10.11 http://l.yimg.com/bt/api/res/1.2/EXZh5E65M54QqyjRDqqZgw--/YXBwaWQ9eW5ld3M7Zmk9aW5zZXQ7aD00NzM7cT04NTt3PTYzMA--/http://media.zenfs.com/en_us/News/ap_webfeeds/11c492dd21496216fa0e6a7067008be7.jpgამერიკაში მთავრობის ეკონომიკის მართვის წინააღმდეგ გამოსვლები გრძელდება. მოძრაობამ "Occupy Wall Street" 1 ოქტომბერს ხალხმრავალი გამოსვლა გამართა, რომელიც მისი მონაწილეების საყოველთაო დაპატიმრებებით დასრულდა. ამერიკელებმა მსვლელობა თავისი ძირითადი ბანაკიდან, მანჰეტენის პარკიდან დაიწყეს. როდესაც ისინი ბრუკლინის ხიდთან მივიდნენ, მსვლელობამ ქუჩის ავტოსავალ გზაზე გადაინაცვლა. http://l.yimg.com/bt/api/res/1.2/R_2_y1r5MA.vJac6KV9KvQ--/YXBwaWQ9eW5ld3M7Zmk9aW5zZXQ7aD00NjM7cT04NTt3PTYzMA--/http://media.zenfs.com/en_us/News/Reuters/2011-10-01T235623Z_01_JJR123_RTRIDSP_3_USA-PROTESTS-WALLSTREET.jpgგაიღვიძე ამერიკავ (ჩვენს შემთხვევაში გაიღვიძე საქართველოვ) ხელისუფლების პოლიციამ 700-ზე მეტი ამერიკელი გამომსლელი დააპატიმრეს, ხელბორკილები დაადეს და სამი ავტობუსით გადაიყვანეს. აღშპოთებული ამერიკელების გამოსვლის შედეგად ხიდზე რამდენიმე საათით მოძრაობა შეჩერებული იყო. დაკავებულ ადამიანთა დიდი ნაწილი ე.წ. "საპროცესო" გარიგების შემდეგ განთავისუფლდა (საქართველო ნაც-ხელისუფლების მსგავსად მოქმედეენ). ათობით დაკავებული კი ხელბორკილებით ავტობუსებში ჩასვეს და განყოფილებებში გადაიყვანეს. http://l.yimg.com/bt/api/res/1.2/ABk4KuzgSpKu.sHt7OuinQ--/YXBwaWQ9eW5ld3M7Zmk9aW5zZXQ7aD0zMDQ7cT04NTt3PTQ1MA--/http://media.zenfs.com/en_us/News/Reuters/2011-10-01T235350Z_01_BTRE7901T3400_RTROPTP_2_USA-PROTESTS-WALLSTREET.JPG გაზეთ "The New York Times"-ის მონაცემებით, აქციაში დაახლოებით რამდენიმ ათასი ადამიანი იღებდა მონაწილეობას. "როიტერის" ცნობით, მომიტინგეები აშშ-ის გავლენიანი საფინანსო დაწესებულებების მოქმედებას გმობენ, ამერიკა ეკონომიკურ გაჭირვებამდე მიიყვანა.ამას გარდა, ბოსტონში მიმდინარეობდა აღშფოთებულთა გამოსვლა, რომელზეც პოლიციამ 25 ამერიკელი დააკავა. მოძრაობა Occupy Wall Street ამ ზაფხულს შეიქმნა. მისი დამაარსებლების შთაგონების წყარო არაბული რევოლუციები იყო. მოძრაობის წევრებს ერთმანეთთან კავშირის დასამყარებლად სოციალურ ქსელებს იყენებენ. „ჩვენ სხვადასხვა რასის,სქესის, სარწმუნოების ხალხი ვართ. ჩვენ უმრავლესობა - 99% ვართ და ჩუმად ყოფნა აღარ გვინდა"- ნათქვამია მოძრაობის წარმოსახვით გვერდზე ("ინტერნეთ გვერდი"). -[ნინო კოჭლამაზაშვილი] წერილიდან დასკვნა: ამერიკის დანიშნული, მართვადი ხელისუფლებაც საქართველოს ნაცხელისუფლების მსგავსად მოქმედებს, რაც მათ მჭიდრო დანაშაულებრივ კავშირზე მიუთითებს. ისევე როგორც საქართველოს დამპყრობი ნაცხელისუფლება, ამერიკის დანიშნული ხელისუფლებაც არ გამოხატავს ამერიკელთა ნებას, ისიც თავსმოხვეული ცრუ ხელისუფლებაა, რომელიც მსოფლიო დანაშაულებრივი მმართველების მიერ ინიშნება და იმათება.

"დემოკრატია ლობიოობა არ არის"! იგი საშიში ვირუსია, რომელიც მზაკვრულად ანადგურებს ერს და სახელმწიფოს. http://www.zikison.net/ZIKISON_Broj%20_11_files/Democracy.jpgეშმაკის პირმშო დემოკრატიის შემადგენელი ნაწილები: - ომები, - დანაშაული, - გარემოს განადგურება, - მექრთამეობა, - გარყვნილება-უზნეობა, - თვითგანადგურება,დედამიწის განადგურება. ნუ გახდები ეშმაკის ბრმა იარაღი, დაიცავი შენი ერი და სიცოცხელე!

http://gogaggg.com/gggnews/wp-content/uploads/2011/02/sshot-66.pngზვიად გამსახურდია – “სამეგრელოს საკითხი” (ისაკი ჟვანია და სამეგრელოს “ავტონომია”)* თანამედროვე საქართველოში მწვავედ დგას კუთხური პარტიკულარიზმისა და სეპარატიზმის პრობლემა, რომელსაც ჩვენი მტრები ყოველთვის აღვივებდნენ და ართულებდნენ. XIX საუკუნეში შავრაზმელი რუსიფიკატორები ყოველმხრივ ცდილობდნენ ხელი შეეწყოთ აფხაზური, მეგრული, სვანური, მუსულმანურ-მესხური სეპარატიზმისთვის, რისთვისაც ისინი მიმართავდნენ სხვადასხვა მეთოდებს: ამ მცირე ტომებისათვის ანბანის შექმნას, წირვა-ლოცვის შემოღებას მათ ენაკავებზე, ხოლო მესხეთში ხელს უწყობდნენ მუსულმანობის გაძლიერებას, თურქული ენის გაბატონებას, აჭრელებდნენ მესხეთის ტერიტორიას არა ქართული მოსახლეობით, რითაც ნიადაგს უმზადებდნენ საქართველოს საბოლოოდ დანაწევრებას და ასიმილაციას. მომდევნო პერიოდში ეს ტაქტიკა დაიხვეწა და შეიცვალა. საბჭოთა პერიოდში ნათელი ხდება, რომ იგივე საქმე გრძელდება უკვე ქართველების ხელით, რომელთაგან უმრავლესობა თანამდებობის პირია. “სამეგრელოს საკითხი”, რომელიც თავდაპირველად შავრაზმელებმა: - ვოსტორგოვმა, იანკოვსკიმ და სხვებმა წამოაყენეს, ახლებურად განავითარა 20–იან და 30-იან წლებში ზუგდიდის სამაზრო პარტიული კომიტეტის1 პირველმა მდივანმა ისაკი ჟვანიამ, რომელმაც ბევრი იბრძოლა ამ მიმართულებით და ბოლოს თავისი გამოცდილება შეაჯამა რუსულ ენაზე დაწერილ სპეციალურ წიგნში, რომელიც დღეს ვრცელდება სამეგრელოში (ხელნაწერის სახით). ამ წიგნის მიზანია საზოგადოების დარწმუნება იმაში, თითქოს სამეგრელო ისეთივე ცალკე ეროვნული ერთეულია, როგორც ოსეთი, აფხაზეთი, აჭარა (!) და ა.შ. და რომ მეგრელები იმსახურებენ ავტონომიას, ისევე, როგორც ზემოთ ჩამოთვლილი პატარა ხალხები. ამასთან დაკავშირებით, ი. ჟვანია წერს: “აფხაზეთი, ოსეთი და სხვა პატარა ხალხები ამიერკავკასიისა იყო არენა ორი ნაციონალიზმის ბრძოლისა: ქართულისა და რუსულისა. სოვეტიზაციამდე ამ ბრძოლაში ჩაბმული იყვნენ სამეგრელოს თავადაზნაურობა, სასულიერო წოდება, უმაღლესი ინტელიგენცია (იურისტები, ექიმები, აგრონომები და ა.შ.), რომელნიც მთლიანად დადგნენ ქართული ნაციონალიზმის მხარეზე…” “ქართველი ნაციონალისტები ილია ჭავჭავაძის, იაკობ გოგებაშვილის მეთაურობით (იხ. მისი რეაქციული, შოვინისტური წერილი პირველდაწყებით სკოლებში მეგრული ენის შემოღების წინააღმდეგ “პეტერბურგსკიე ვედომოსტი“ 1908 წ. ვარიანელის ფსევდონიმით), თედო ჟორდანია უტევდნენ რუსი ნაციონალისტების ღონისძიებებს, ახდენდნენ მობილიზაციას სამეგრელოს თავადაზნაურობისა და სამღვდელოებისას, სამეგრელოს ეპისკოპოსის, “მეგრელი” ბესარიონ დადიანის სახით. ეს იყო ცნობილი ხულიგანი, შავრაზმელი, პოდხალიმი ქართული შოვინიზმისა, მეთაურობდა მეგრელ თავადაზნაურობას, ურცხვად კარიერისთვის თავის შვილს ეუბნებოდა უხერხულია ჩვენს თავს ვუწოდოთ მეგრელებიო”. “ამიტომ ის ქართველები, რომლებიც ნაციონალური საკითხის მცოდნეებად ითვლებოდნენ არ ცნობდნენ სამეგრელოს საკითხს – მიუხედავად იმისა, რომ ნამდვილი მცოდნე ნაციონალური საკითხისა – ამხ. სტალინი სამეგრელოს აღიარებდა დამოუკიდებელ ეროვნებად”. ზემოთხსენებული ქართველი “ნაციონალისტების“ ამგვარ მიდგომას ი. ჟვანია ფეოდალურ მიდგომას უწოდებს, ლენინური კომპარტიისათვის შეუფერებელს. რადგანაც თავად გაგება “მეგრელისა“ (მარგალი) ნიშნავს უდაბლეს გლეხურ ფენას, თავადაზნაურობა სამეგრელოსი თავის თავს მეგრელად არ თვლიდაო: “ყველა პრივილეგირებული ფენა (თავადაზნაურობა, სასულიერო წოდება, ინტელიგენცია) თავისთავს ქართველად თვლიდა. აქედან გამომდინარე, ჟვანიას სიტყვით, ამიერკავკასიის ხენლმძღვანელობა თვლიდა, – რომ რადგან “კულტურული“ ზედა ფენა გაქართველდა, არაკულტურული (თუმც უმრავლესობა) უნდა მიჰყვეს კულტურულს და მოხდეს მისი ასიმილირება ქართველებთან. ეს კი არ არისო ლენინურ–სტალინური შეხედულება. ამის შემდეგ ი. ჟვანია განაგრძობს: “საქართველოს ცივილიზებული სამყარო პრ. ჯავახიშვილის, ახვლედიანის, ბერიძის და სხვათა სახით ამტკიცებს: “მომავლის პერსპექტივისათვის უნდა დავთმოთ თანამედროვე სამეგრელო, ვინაიდან ქართული კულტურა უმაღლესი კულტურააო“ (ცხადია, ეს სიტყვები გაყალბებულია, – ზ.გ.). კულტუროფობი და ვულგარული მარქსისტი ი. ჟვანია, ცხადია, არ ეთანხმება ამ მოსაზრებას. მისთვის კულტურა ერთგვარი ხორცმეტია, ხელის შემშლელია “სოფლის“ სოციალისტურად გარდაქმნაში“ და ამიტომ მას ურჩევნია სამეგრელო სიბნელისა და უკულტურობის ჭაობში დარჩეს, ოღონდ არ “გაქართველდეს“, დადიანების სასახლის კულტურას მას გლეხის ფაცხის წყვდიადი ურჩევნია, ვინაიდან იგი ხელს უწყობს მას თავისი ბნელი ზრახვების განხორციელებაში, მეგრელების ცალკე ეროვნებად გამოცხადებაში. შემდეგ იგი მოსთქვამს: “ამ ბურჟუაზიულ–შოვინისტური“ პროფესორების გავლენით საქართველოს განათლების სამინისტრომ გააუქმაო მეგრულად სწავლება სკოლებში 1921 წელს, რითაც გადაუხვიაო ლენინ–სტალინის მიმდევრების გეზს. 1925 წელს აგვისტოში კვლავ წამოყო თავი “სამეგრელოს საკითხმა“, საქართველოს კომუნისტური პარტიის ცკ–ს პრეზიდიუმის სხდომაზე გამოიყო სათანადო კომისიაც. მაგრამ, თურმე, ამავე წელს, ი. ჟვანიას თქმით აჯანყდა “შავრაზმელი“ თავადაზნაურული ე.წ. “მეგრული“ ინტელიგენცია, ათწლობით თბილისში მცხოვრები, რომელსაც თურმე არავითარი კავშირი აღარ ჰქონია მეგრულ სოფელთან და მეგრელ გლეხებთან, გარდა იმისა, რომ საუკუნეების მანძილზე სისხლს წოვდნენ მეგრელ გლეხებს. აი, ი. ჟვანიას თქმით, ეს ქართველი “ფაშისტები“: კოწია გამსახურდია, ჟორდანია, თედო სახოკია და სხვანი, შეიკრიბნენ ქ. თბილისში, რუსთაველის თეატრში ცკ–ს მიერ რაიმე გადაწყვეტილების გამოტანამდე და ეს “შავი თავადაზნაურული ხროვა გმობს სამეგრელოს საკითხს, როგორც საქართველოში განხეთქილების, გათიშვის შემომტანს. თბილისში მოქალაქეების წინაშე ცხადდება პოლიტიკური და მორალური ტერორი იმათ წინააღმდეგ, ვინც ბედავენ ხმის ამოღებას სამეგრელოს ავტონომიის შესახებ”. შემდეგ ი. ჟვანია განაგრძობს: “ზემოთ ჩამოთვლილი ფაშისტები იქამდე მივიდნენ, რომ მშრომელი მეგრელები, რომელთაც მოისურვეს მშობლიურ ენაზე სკოლა, სასამართლო, გაზეთი და საქმის წარმოება სოფ. საბჭოებში გამოაცხადეს რეაქციონერებად და პარტიის წევრი გლეხები, რომელნიც ემხრობოდნენ ამ საკითხს, გაარიცხვინეს პარტიიდან ამ გზით შეიქმნა საზოგადოებრივი აზრი. ამ აზრს განსაკუთრებით მიემხრნენ ქართველი ბოლშევიკი უკლონისტები, რომელთაგან ერთერთმა ა. ღამბარაშვილმა, ი. ჟვანიას თქმით, დიდად ავნო მეგრულ სეპარატიზმს. მიუხედავად ამისა, 1925 წ. 24 აგვისტოს ზუგდიდის პარტიულმა კომიტეტმა მაინც განიხილა სამეგრელოს საკითხი, ხოლო 1925 წლის სექტემბერში საქართველოს კპ ცენტრალური კომიტეტის სხდომაზე, რომელსაც ესწრებოდნენ კახიანი, ოკუჯავა, ელიავა, გეგეჭკორი, ორჯონიკიძე, მათიკაშვილი, სუხიშვილი და ივანოვ – კავკაზსკი, გამოიტანეს დადგენილება მეგრული ენის შემოღებისა სკოლებში, სასამართლოებში და შესაძლებლად ცნეს მეგრული გაზეთების გამოცემა, სამეგრელოს ავტონომიის იდეა კი “დაგმეს“ ვითომდაც, ჰო, მაგრამ ყოველივე ზემოთჩამოთვლილი ღონისძიებები განა უკვე არ მოასწავებდნენ ავტონომიას!” მიუხედავად ამისა, ი. ჟვანია ვითომდაც დიდადაა დამწუხრებული ამგვარი დადგენილებით, რახან ავტონომიას არა მიეცა მწვანე შუქი, მითუმეტეს, რომ შემდგომში ზემოხსენებულმა “ბურჟუაზიულ–შოვინისტურმა პროფესორებმა“ ისევე წამოყვეს, თურმე, თავი და “ბოროტი გავლენა“ მოახდინეს განათლების სახალხო კომიტეტზე და ისევ ააკრძალვინეს მეგრულად სწავლება სკოლებში“. “მეგრელი“ კომუნისტებიც დაშინდნენ და გაილურსნენ. 1928 წლის თებერვალში მოსკოვიდან ჩამოვიდა ცკ ვკპ (ბ)-ს ინსტრუქტორი პშენიცინი, რომელმაც მოიხილა სამეგრელოს სოფლები და გამოიტანა “ობიექტური“ დასკვნა: “მეგრელ გლეხს უნდა მივცეთ სკოლა, სასამართლო და პოპულარული ბროშურა მშობლიურ ენაზე“. (“მშობლიური ენა“ პშენიცინისა და ძმათა მისთა ტერმინოლოგიით, მეგრულია). ცკ–ს მდივანი კახიანი წაახალისა პშენიცინის მხრით გამხნევებამ და გამოიტანა ახალი დადგენილება 1929 წლის მარტს მეგრული ენის პრივილეგიების აღსადგენად სკოლაში, სასამართლოში საქმის წარმოებისას, გაზეთის გამოცემის საქმეში, ამ დადგენილებაში მეგრულს უკვე ენა ეწოდა და არა ენაკავი. ამაშია ამის პროგრესიო, აღნიშნავს ი. ჟვანია. მაგრამ, თურმე ისევ წამოყვეს თავი ქართველმა და “მეგრელმა“ შოვინისტებმა და აყვირდნენ: არიქა, ჩამოვიდა მოსკოვის იმპერიალიზმის წარმომადგენელი, პშენიცინი, რომელიც ცდილობს გათიშოს ერთიანი საქართველო“. ამ ნაციონალისტურმა “შანტრაპამ“ ისევ გაიმარჯვაო, მოსთქვამს ი. ჟვანია და აი, 1929 წლის 3 მაისის დადგენილებით მეგრული გაზეთის გამოცემა ისევ აიკრძალა. მაგრამ “მეგრელი“ ბოლშევიკები “ჟვანიას ხაზით“ მაინც მტკიცედ დგანან “ლენინურ–სტალინურ პოზიციებზე“ ნაციონალურ საკითხში და განაგრძობენ ბრძოლას. მათ ახლა ახალი მშველელები მოევლინენ საკავშირო ცკ-დან – იბრაგიმოვი და მალინსკი. მათ მოხსენებაში ვკითხულობთ: “მართალია მეგრელები და ქართველები ტომობრივად ენათესავებიან ერთმანეთს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ისინი არაფრით არ განსხვავდებიან ურთიერთისაგან. არ უნდა დავივიწყოთ, რომ მათ 1442 წლიდან 1808 წლამდე დამოუკიდებელი სახელმწიფო ჰქონდათ (აქ მათ ღალატობთ ისტორიის ცოდნა, სინამდვილეში სამეგრელოს სამთავრო საბოლოოდ გაუქმდა 1857 წელს – ავტ.) ისინი ენით განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან, მეგრელ გლეხობას არ ესმით ქართული და რამდენადაც ყველა პარტიული, საბჭოთა და სხვა დაწესებულებანი ქართულად აწარმოებენ საქმეს, ფართო მშრომელი მასები მოსწყდნენ მას“. (ი. ჟვანიას ტერმინოლოგია). როგორც ვხედავთ, ყველა მოითხოვს “მასებისათვის ხელმისაწვდომ“ დიალექტზე გადასვლას, არავის ახსენდება, რომ მოითხოვოს ნამდვილი მშობლიური სალიტერატურო ენის, ქართული ენის სწავლება მასებისათვის, რომელსაც ისინი მართლაც მოსწყდნენ ისტორიული ბედუკუღმართობის შედეგად. მეგრულ ენაზე პოლიტლიტერატურისა და გაზეთის უქონლობა ისეთივე ჩამორჩენილობად მიაჩნიათ, როგორც წარმოების ჩამორჩენილობა – აბრეშუმის ქარხნის უქონლობა, მელიორაციის უქონლობა და ა.შ. მაგრამ ი. ჟვანიას თქმით, არც ამან უშველა საქმეს, კვლავ ამუხრუჭებენ ცენტრიდან სამეგრელოს ავტონომიას. “რატომ არ არსებობს მეგრული ნაცია?“ — კითხვას სვამს იგი, სამეგრელოს ხომ ყველა ის თავისებურება გააჩნია, რისგანაც იქმნება ნაცია: 1. კულტურისა და ყოფის ერთობა; 2. ტერიტორია, 3. ეკონომიკური ურთიერთობა; 4. ენა და ა.შ. ამ კითხვაზე ბოლშევიკურ პასუხს არავინ იძლევაო, მოსთქვამს ი. ჟვანია. ბოლშევიკური პასუხისა კი რა მოგახსენოთ და ეს კითხვა უფრო მნიშვნელოვან სხვა კითხვას ჰბადებს: რით აიხსნება ასეთი სიყალბე, ი. ჟვანიას გონებრივი ჩამორჩენილობით და სიბნელით, თუ შეგნებული ბოროტი განზრახვითა და საქართველოს უბოროტესი მტრების მხრით წაქეზებით? ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, რომელ კულტურაზე გვესაუბრება ი. ჟვანია? როდის ჰქონია სამეგრელოს სხვა კულტურა, გარდა ქართული კულტურისა? ან, იქნებ, არსებობს მეგრული დამწერლობა, მეგრული არქიტექტურა, მეგრული ლიტერატურა, მეგრული ფერწერა და ა.შ.? ასეთ კითხვებზე პასუხების გაცემას თანმიმდევრულად არც აპირებს ი. ჟვანია და მარქსის, ლენინისა და სტალინის იდეების იმედი აქვს, უთანასწორო ბრძოლაში ქართველ “ფაშისტებთან“ და “ბურჟუაზიულ–შოვინისტებთან“, თუმც მისი მდგომარეობა არც ისე უიმედოა: კახიანის, მახარაძის, ორჯონიკიძის, პშენიცინის, იბრაგიმოვის, მალინსკის და სხვათა გარდა, მან იცის, რომ ჰყავს კიდევ უფრო დიდი და მძლავრი მოკავშირე, რომელიც ჯერჯერობით დუმს. თუმც ეს დუმილი ი. ჟვანიას თანხმობად ეჩვენება და თავისი გუმანის შესამოწმებლად გადაწყვეტს პირადად ინახულოს ეს დიდი მოკავშირე და მოისმინოს მისი აზრი სამეგრელოს საკითხის შესახებ. მაგრამ ი. ჟვანია მორცხვობს, მას ერიდება პირისპირ მარტო შეხვედრა თავის დიდ მოძღვართან და ამიტომ პროვოკატორობაში თავის კოლეგას და სეპარატიზმში თავის თანამებრძოლს, ნესტორ ლაკობას მიმართავს შველისათვის. როგორც იტყვიან, “გულს გული იცნობსო“, ნესტორიც უსიტყვოდ გაუგებს თავის “დაჩაგრულ“ მოძმეს და ორივენი გაუდგებიან სოჭის გზას, სადაცა ისვენებს “პროლეტარიატის დიდი ბელადი“. ისინი სოჭში ჩავლენ 1929 წლის 13 სექტემბერს. პირველი მიღებისთანავე გაუარა ი. ჟვანიას შიშმა და მორცხვობამ. “დიდმა ბელადმა“ მისი სამივე კონცეფცია მოიწონა, აი, მისი სიტყვები: “თქვენი მოთხოვნა გაზეთის გამოცემის შესახებ, აგრეთვე გლეხისათვის განკუთვნილი ლიტერატურის მეგრულ ენაზე თარგმნის შესახებ სწორია. გაზეთი დაუყოვნებლივ უნდა გამოვიდეს: ნუთუ არსებობენ ადამიანები, რომელნიც ამას ეწინააღმდეგებიან? მახსოვს, ჯერ კიდევ 1905 წელს, პროკლამაციები გამოდიოდა მეგრულად. საბჭოთა ხელისუფლების დროს კი განა შეიძლება რამის თქმა: იგივე ითქმის სკოლებზეც. პირველდაწყებით სკოლებში პირველ ოთხ კლასში მეგრულად უნდა ასწავლონ საგნები. რაც შეეხება სამეგრელოს ოლქს, მეგრელ გლეხებს უფლება აქვთ იქონიონ თავიანთი ოლქი და ამ საკითხს მე მხარს დავუჭერ ცკ (ბ)–ში.” აქვე მიიღო ი. ჟვანიამ მითითება ჩაის კულტურის გაძლიერების შესახებ და სხვ. ადვილად შეიძლება სტალინის ზემოთხსენებული სიტყვები, განსაკუთრებით ოლქის შესახებ ი. ჟვანიას ფანტაზიის ნაყოფი იყოს, ვინაიდან მოგვიანებით განხორციელდა მხოლოდ გაზეთი, ოლქზე კი საბჭოთა მთავრობა არ იძლეოდა საქციას. ისიც ცნობილია, რომ მოგვიანებით სტალინმა სთქვა: “ამ ჟვანიამ გადამკიდა სამეგრელოდან გამოსული ინტელიგენცია: გამსახურდია, აბაშელი, სახოკია, და სხვა. მათი აზრი მე უფრო სანდოდ მიმაჩნია, ვიდრე ჟვანიასი. მომაშორეთ თავიდან ეს კაციო”. ალბათ ამანაც გადაწყვიტა ჟვანიას ბედი 1937 წელს. ყოველივე ამას ისიც გვაფიქრებინებს, რომ მცირე ხნის შემდეგ უკვე 28 სექტემბერს, სოჭიდან დაბრუნებული მ. კახიანი ეტყვის ი. ჟვანიას: “ბელადმა გვითხრა, ისე მოიქეცით სამეგრელოს საკითხში როგორც უმჯობესი იყოსო“. ასე რომ, სტალინი, როგორც ჩანს, ყოყმანობდა, უკვირდებოდა საქმის ვითარებას და ბოლოს საქართველოს ცკ–ს გადააბარა ამ საქმის გადაწყვეტა. შემდგომში ოლქის საკითხი ჩაიშალა, ჩაიშალა ფოთის ოლქის ჩამოყალიბებაც, რომელსაც უნდა გაეერთიანებინა სამეგრელო, გურია და სვანეთი. სამაგიეროდ, 1930 წლის პირველ მარტს ზუგდიდში გამოიცა პირველი მეგრული გაზეთი 17 000 ეგზემპლარად. ი. ჟვანია ლეგენდებს ავრცელებს ამ გაზეთის გავრცელების მასშტაბებზე, მაგრამ თავად აღიარებს, რომ ეს გაზეთი არავის უნდოდა ჩხოროწყუსა და სენაკში (აბაშაზე საერთოდ დუმს), ვინაიდან იქ ამბობდნენ, ქართული ყველამ ვიცით და მეგრული გაზეთი არ გვჭირდებაო. პროცენტული რაოდენობა გაზეთის მკითხველებისა ასეთია: ჩხოროწყუ – 2,2 პროცენტი, აბაშა – 2,2 პროცენტი, მარტვილი – 7,8 პროცენტი, სენაკი – 1,8 პროცენტი, ფოთი – 3,3 პროცენტი. გაზეთი უმთავრესად გალსა და ზუგდიდში ვრცელდებოდა. მაგრამ, როგორც ჩანს ამასობაში გაძლიერდა ინტელიგენციის ოპოზიცია – ამასთან ერთად თავად სამეგრელოდან გამოსულ კომუნისტთა ოპოზიციაც. ისევე, როგორც ინტელიგენციის ოპოზიციას სათავეში ედგა კონსტანტინე გამსახურდია, კომუნისტთა და თანამდებობის პირთა ოპოზიციას მეგრული ავტონომიისადმი სათავეში ჩაუდგნენ სამეგრელოდან გამოსული კომუნისტები, აგრეთვე ამიერკავკასიის მთავრობის თავმჯდომარე ბესო ლომინაძე, რომელთაც მძლავრი ლახვარი ჩასცეს სეპარატისტულ მოძრაობას იმით, რომ გამოუთხარეს ძირი ი. ჟვანიას, როგორც სამეურნეო ხელმძღვანელის ავტორიტეტს, თუმც ისინი უფრო “ნაციონალიზმს“ უწუნებდნენ ი. ჟვანიას, ჩოხის კულტს და კლასთა ბრძოლის შესუსტებას და სხვა. ამიტომ, ი. ჟვანია, ყველა მათ “ტროცკისტებსა“ და “ნახევრად–ტროცკისტებს“ “პროვოკატორებს” უწოდებს. იგი კვლავ ისვრის ბრალდებებს “ბურჟუაზიულ“, “თავადაზნაურულ“ ორიენტაციაში და მოჰყავს მაგალითი თავად ნ. დადიანისა, სამეგრელოს თავადაზნაურობის მარშლისა, რომელიც წერდა გურიისა და სამეგრელოს ეპისკოპოსს, გ. დადიანს: “მე და თქვენს მეუფებას ისევე როგორც ყველა ჩვენს თანამედროვე “მეგრელს“, მოგეხსენებათ, რომ ჩვენს სახლებში ხელშინაურნი ვერ ბედავენ ბატონების თანდასწრებით მეგრულად საუბარს, მეგრელს ხომ გლეხებს უწოდებენ დაბალი წოდების გამოსახატავად (მარგალი – მდაბიორი)“. აქედან გამომდინარე, ნ. დადიანი წერს: “მეგრულ ენაკავზე ლოცვანისა და სახელმძღვანელოების თარგმნა იქნება ანტიქრისტიანული აზრებისა და ღვთისმგმობელობის ხელოვნური გაღვიძება“. მეგრელი გლეხის და მისი ენის უკეთესი დახასიათება არ შეიძლება თავადაზნაურობის მარშლისაგან – აღნიშნავს ჟვანია. აქ იგი თვითვე აღიარებს, რომ “მეგრული“ გლეხის ენაა და არა ნაციისა, აბა ვინ არისო უფრო ახლოს თავადაზნაურობასთან, ლომინაძე თუ ჩვენ. იქვე ი. ჟვანია საინტერესო ეთნოგრაფიულ “თეორიას“ ავითარებს. “სამეგრელოს საკითხი, ეს გლეხთა საკითხიაო“, – ამბობს იგი, – გლეხი მეგრელები, ისევე როგორც სხვები — აფხაზები, ოსები, ლეკები და სხვანი, პატარა ეთნოგრაფიული ეროვნებანი, გამოირჩევიან თავისი ყოფით და ენობრივი თავისებურებებით. ამიტომ მეგრელ გლეხებსაც ისევე თბილად უნდა მოექცეთ, როგორც სხვა პატარა ხალხებს“. აქ კი ნამდვილად შეეჯახა ი. ჟვანია თავისი დიდი მოძღვრისა და ბელადის კონცეფციას ეროვნების გაგების შესახებ, ვინაიდან ასეთი აბსურდი სტალინსაც არ უთქვამს, რომ ამა თუ იმ ნაციაში ერთი კლასი შეიძლება ერთ ეროვნებას ეკუთვნოდეს, მეორე კლასი — მეორეს, მესამე კი — მესამეს. ი. ჟვანია მხოლოდ გლეხების “მეგრელობას“ ამტკიცებს დაბეჯითებით, ამავე ქვეყნის სხვა ფენების “მეგრელობაზე“ კი სდუმს. თავადაზნაურობას იმავე ქვეყნისას ქართველ “ფაშისტებს”, “ბურჟუაზიულ შოვინისტებს”, “ტროცკისტებს” და ა.შ. უწოდებს. ასე რომ, მისი ლოგიკით, თურმე ზუგდიდში მიწის დამმუშავებელი გლეხი მეგრელია, ხოლო მედუქნე, რომელიც დახლთან დგას, ან ოფიციანტი, რომელიც რესტორანში მსახურობს, აღარ არის მეგრელი (აღარას ვამბობთ თბილისში წასულ “მეგრელ” მოსახლეობაზე). ამდენი კამათი ტვინნაღრძობ ი. ჟვანიასთან ალბათ არც ღირდა, მაგრამ ვაი რომ იგი უმემკვიდრეოდ არ გადაგებულა, სეპარატისტულად განწყობილი პირნი დღესაც არსებობენ სოხუმში, გუდაუთაში, ოჩამჩირესა და გალში, რომელთაც თავის ფარულ “სახარებად” უქცევიათ ი. ჟვანიას ნაბოდვარი და მას ავრცელებენ კიდევაც ხალხში რუსულ ენაზე, თუმც ავიწყეებათ, რომ მასების სიბნელე 20-იან და 30-იან წლებისა შეუდარებლად უფრო დიდი იყო, ვიდრე დღეს, ამიტომ მათი პროვოკაციული მოქმედება ვეღარ დაგვირგვინდება ისეთი წარმატებებით, როგორც 50 წლის წინათ. თუმც იმხანად “სამეგრელოს საკითხს” აქტიური მომხრეებიც ჰყავდა საქართველოს ოფიციალურ წრეებში. მ. კახიანმა განაცხადა პლენუმზე 1929 წლის ოქტომბერში: “ზუგდიდის პარტ-ორგანიზაციის მოთხოვნა სამეგრელოს საკითხზე თავადაზნაურობის პოზიციას კი არ ასახავს, არამედ გლეხებისასო”, ხოლო საქართველოს კომპარტიის მე-6 ყრილობაზე 1929 წელს, დელეგატმა წულუკიძემ (რაჭის სამაზრო კომიტეტის მდივანი) წაახალისა “ზუგდიდელი ამხანაგები” თავის პატარა ავტონომიისათვის ბრძოლაში და აპლოდისმენტებიც მიიღო. (იხ. სტენოგრამა VI ყრილობისა, გვ. 24). რაც შეეხება შ. ელიავას, მას მერყეობა ახასიათებდა ამ საკითხში. მისი პოზიციიდან გასაგები ხდება, ჩვენის აზრით, ძირითადი მიზეზი იმისა, თუ რად არ დაუშვა მაინც საბოლოოდ საბჭოთა მთავრობამ სამეგრელოს ავტონომია. შ. ელიავა ამბობდა: “დავუშვათ და სამეგრელოს საკითხი გადაწყდა ისე, როგორც ამას მოითხოვენ ჟვანია და მისი მიმდევრები. მაშინ ეს იქნება აგრესიული ზომა ქემალისეული თურქეთის წინააღმდეგ. ვინაიდან იქ 300 ათასზე მეტი ლაზი ცხოვრობს, მეგრულად მოლაპარაკე”. მაგრამ ელიავა აქ მარტო თურქეთს როდი დაგიდევდათ, ვინადიან სამგრელოსათვის ავტონომიის მინიჭებით იქმნებოდა საფრთხე ლაზების გაერთიანებისა საზღვრებს გაღმა-გამოღმა, რაც თანაბრად საზიანო იყო როგორც თურქეთისთვის, ასევე “სსრ კავშირისთვის”, ე.ი. რუსეთისათვის. უნდა ვიფიქროთ, რომ ეს არის ძირითადი მიზეზი სამეგრელოს ავტონომიის შეფერხებისა და ე.წ. “აჭარის ასსრ”-ს შექმნაც ემსახურება მიზანს ე.წ. ბუფერული ზონის შემქნისას ორ ლაზეთს შორის, რომელთაც ასხვავებს მხოლოდ სარწმუნოება. საკავშირო მთავრობის წრეებში, სტალინის გარდა, როგორც ჩანს, სამეგრელოს ავტონომიას მხარს უჭერდა მ. კალინინიც, რომელმაც მე-16 პარტყრილობის დელეგატებს შორის მყოფ შ. ელიავას “ცივი წყალი გადაასხა” შემდეგი სიტყვებით: “ჩვენ სამეგრელოს მივცემთ ოლქს”, მაგრამ თბილისში დაბრუნებულ დელეგატებს კვლავ დახვდათ სიურპრიზი ოლქის გამოცხადების აკრძალვის სახით. ვინაიდან იმხანად საერთოდ აიკრძალა ახალი ოლქების გამოცხადება და უფრო დარაიონებაზე აიღო კურსი კომპარტიამ. ი. ჟვანიას აქვს თავისებური “ლოგიკა”, რომელიც უდავოდ გამართლებულია ველიკოდერჟავული შოვინიზმის თვალსაზრისით და არამცდაარამც სამეგრელოს და სრულიად საქართველოს მოსახლეობის ინტერესებით. იგი სვამს კითხვას: “განა აჭარის, აფხაზეთის, სამხრეთ ოსეთის ავტონომია არ განამტკიცებს საბჭოთა ხელისუფლებას?” შემდეგ ი. ჟვანია იგივე “ლოგიკით” განაგრძობს: “სწორედ საბჭოთა ხელისუფლება განმტკიცდება საქართველოში უფრო მეტად, თუ სხვებთან ერთად გვექნება სამეგრელოს ავტონომიაც”. ოღონდაც, მივუგებთ ჩვენ, თუ “საბჭოთა ხელისუფლების განმტკიცებაში” აქ იგულისხმება საქართველოს დანაწევრება, მისი ეროვნული ერთიანობის მოსპობა და მომავალში ნიადაგის შემზადება ქართველი ერის სრული ასიმილაციისათვის, მაშინ ი. ჟვანია მართალია, ასე რომ, თუ აფხაზეთის ავტონომიის გამოცხადებით საქართველოს ჩამოსცილდა დაახლოებით მისი მეექვსედი ნაწილი, სამეგრელოს ავტონომია მას თითქმის ნახევარს ჩამოაცილებდა, ე.ი. საქართველოს საზღვარი მოვიდოდა სამტრედიასთან. ასე, რომ საბჭოთა ხელისუფლების გაძლიერება ჟვანიასნაირების “ლოგიკით” საქართველოს ეროვნულ თვითმყოფადობისა და ტერიტორიული მთლიანობის მოსპობას ნიშნავს და მისი შენარჩუნების უკუპროპორციულია (საინტერესოა აგრეთვე, რომ ი. ჟვანიას ნომენკლატურით “აჭარლებიც” ასეთივე ცალკე ხალხია, როგორც აფხაზები და მეგრელები. ვოსტორგოვი უკეთეს მემკვიდრეს ვერ ინატრებდა, ისიც მეგრულ ჩოხაში გამოწყობილს). ი. ჟვანია ემდურის საქართველოს სახელგამს: ორ წელიწადში სულ ორი ბროშურა მოგვცაო მეგრულ ენაზე. ერთ-ერთი მათგანი არის წიგნი “ჭითა ჩხორია” (“წითელი სხივი”) რომელზედაც დაწერა რეცენზია კონსტანტინე გამსახურდიამ და გაუგზავნა მთავრობას. (იხ. “ქართული ენა და ლიტერატურა სკოლაში”, 1982 წ. N3, გვ. 143) ამ რეცენზიაში ავტორი წერს: “ყოველივე ჰიპერბოლის გარეშე წინამდებარე წიგნის “ჭითა ჩხორიას” გამოსვლა ვოსტორგოვის ლეშმა რომ გაიგოს, სამარეში (სიხარულით) გადატრიელდება სამგზის”. “ასეთი ანტიქართული, ქართული ენისათვის დამღუპველი ამბავი დიდი, დიდი ხანია საქართველოში არ მომხდარა… “ “მაგალითისათვის, დღევანდელი ჰოლანდია მე-13-14 საუკუნეებამდის ქვემო გერმანიის განუყოფელი ნაწილი იყო და ფეოდალების წაკინკლავების წყალობით იგი გარმანიას გამოეთიშა…” “რომანოვების რუსეთის ბნელი ხელიც იქითკენ გაემართა, რომ ქართული ენისა და ეროვნების ფარგალი შეემცირებინა და ამგვარად სამარადჟამო სიდამბლე მოეგვარათ ქართული კულტურისათვის. ამისათვის უჩიჩინებდნენ აფხაზებს, ხოლო სვანები, რუსეთის გათახსირებულმა, პედერასტმა ეპისკოპოსებმა ენგურში ჩაჰყარეს და მე-7 საუკუნეში მონათლული ხალხი თავიანთ ჭკუით, ხელმეორედ მონათლეს. ამისათვის მუშავდებოდა “კავკასიის კალენდრის” მახინაციებით სავსე სტატისტიკა”. “და ყოველივე ამის რეზონდეტრი ის იყო, რომ ქართველი ხალხი საქართველოში უმცირესობად გამოეცხადებინათ”. “მაფალუისტების (მეგრელი ნაციონალისტების) დაბნელებული გონება იმავე არგუმენტს იშველიებს, რომელსაც პურიშკევიჩები და ვოსტორგოვები ხმარობდნენ: ესო და მეგრელ გლეხებს ქართული არ ესმის, ქართული წერა-კითხვა ჯვარში არ იციანო. აკი ჩვენ ყველას გვინდა ხუთწლიანი გეგმის შესრულებამდე საქართველოში არცერთი წერა-კითხვის უცოდინარი არ დარჩეს? ვთქვათ ჯვარელმა ან გალელმა გლეხმა გაზეთი “კომუნისტი” ვერ წაიკითხა, მაგრამ “ჭითა ჩხორიაც” ხომ იმავე ანბანითაა დაწერილი?” “სად არის ამ უებრო პეეტრების ლოგიკა?” – წერდა კ. გამსახურდია. ი. ჟვანიას ზიზღი ინტელიგენციისადმი იქამდე მიდის, რომ იგი სიტყვა “ინტელიგენტს” საგინებლად ხმარობს და გვარწმუნებს: მართალია ქართველი და მეგრელი ინტელიგენცია მტერია სამეგრელოს ავტონომიისა და არ მიესალმებაო ჩაის ინსტიტუტის ზეგდიდში გადატანას, მაგრამ მას მიესალმებიანო ქართველი მუშები და გლეხები. თუმც კონკრეტულად ი. ჟვანია ასეთი მუშებისა და გლეხების ვინაობას ვერ ასახელებს და არც ჩვენ გვსმენია რაიმე ასეთების არსებობის შესახებ, რომელნიც ესალმებოდნენ მეგრულ ავტონომიას და ჩაის ინსტიტუტის ზუგდიდში გადატანას. ქართველი მუშებისა და გლეხებისა რა მოგახსენოთ, მაგრამ გამოირკვა, რომ თვით ზუგდიდის რაიკომის ბიუროს წევრების უმრავლესობაც კი არ იზიარებდა სამეგრელოს ავტონომიის იდეას. ამის შესახებ გაიგზავნა წერილი ცკ (ბ)-ში სტალინთან და საქართველოს ცეკაში, აგრეთვე ზუგდიდის რაიკომში. ჟვანიამ სასწრაფოდ მოიწვია თათბირი და დაგმო ეს ვერსია, როგორც “ტროცკისტების” და “მემარჯვენე ოპორტუნისტების” მიერ შეთითხნილი ცილისწამება. ი. ჟვანია გარეგნულად ყოველნაირად ემიჯნება “მაფალიუზმს” ე.წ. “მეგრულ ნაციონალიზმს”, თავის მიმდევრებსაც ცდილობს ჩამოაცილოს ეს ლაქა (მაგ. ჭანტურიას), მაგრამ მისი იდეების ანალიზისას ცხადი ხდება, რომ იგი კომუნისტური იდეოლოგიით და პარტიული მანდატით შენიღბული მაფალიუსტია და სხვა არაფერი. ი. ჟვანია იცავს მეგრულ ენას ოპოზიციონერების ბოკუჩავასა და პირტახიას კრიტიკისაგან, თითქოს მეგრულ ენას არ გააჩნია განყენებული და ჩვეულებრივი აზროვნების გადმოცემის საშუალებები. ეს თავადაზნაურობის ბრალდების განმეორებააო, რომელიც მეგრულ ენას “არასულიერ” ენად სთვლიდაო. ყოველივე ამას იგი “ველიკოდერჟავნიკულ” შოვინიზმს უწოდებს (ოღონდ სიტყვა “ქართულს” არ ხმარობს). ბოლოს ი. ჟვანია ბოკუჩავას ამარცხებს და პარტიიდან გარიცხავს. რამდენადაც სამეგრელოს მოსახლეობის უმრავლესობა წინააღმდეგი იყო ავტონომიის გამოცხადებისა, საქართველოს ბოლშევიკური მთავრობა იძულებული იყო ეღიარებინა, რომ “თავად მეგრელებს არ სურთ სამეგრელოს ოლქი”. ამან მთლად გააცოფა ი. ჟვანია. იგი წერს: “როდესაც 1893 წელს სამეგრელოს თავადაზნაურობამ და სამღვდელოებამ თავის ყრილობაზე გამოიტანა დადგენილება მეგრელი ხალხის სახელით სამეგრელოს სკოლებში მეგრულ ენაზე სწავლების აკრძალვის შესახებ, იგი ქრისტეს სარწმუნოების სახელით მოქმედებდა, რათა მეგრელები ათეისტებად არ ქცეულიყვნენ, ამიტომ აკრძალა უწმინდესმა სინოდმა მეგრულ ენაზე სწავლება. მაშინ ამ საქმეს ხელმძღვანელობდა “მეგრელი” თავადი გრიგოლ დადიანი, გურია-სამეგრელოს ეპარქიის ეპისკოპოსი. მაშინ გასაგები იყო თუ ეს ხროვა რად ახრჩობდა მეგრელ მშრომელ ხალხს”. დღეს კი გაუგებარია, – განაგრძობს ი. ჟვანია, – რად იმეორებენო იგივეს ჩვენი მთავრობის ხელმძღვანელები. ჩვენთვის კი გასაგებია ყოველივე. დაინახეს რა ხალხისა და ინტელიგენციის ერთსულოვანი ოპოზიცია სამეგრელოს ავტონომიისადმი, ოფიციალური პირები უკუქცევის გზას დაადგნენ და გული მოუკლეს ჟვანიებს თავიანთი უარით. საინტერესოა, რომ ი. ჟვანია მარტო მეგრული სეპარატიზმის აღორძინებას როდი აპირებდა, არამედ სვანურ სეპარატიზმსაც უყრიდა საფუძველს. ეს მოჩანს პარტიის ზუგდიდის სამაზრო კომიტეტის გაფართოებული პლენუმის მასალებიდან, კერძოდ, ი. ჟვანიას გამოსვლიდან ამ პლენუმზე. უარყო რა ფოთის ოლქის შექმნის შესაძლებლობა, რომელსაც უნდა გაეერთიენაბინა სამეგრელო, გურია და სვანეთი ერთ ადმინისტრქციულ ერთეულში, ი. ჟვანიამ წამოაყენა ახალი თეზა სვანეთ-სამეგრელოს ოლქის შესახებ, რასაც იმით ასაბუთებდა, რომ “სამეგრელო და სვანეთი მუდამ წარმოადგენდნენ ერთ ეკონომიკურ და გეოგრაფიულ მთლიანობას, რაც უძირითადესი პრინციპია ამ მხარის დარაიონებისათვის”. პლენუმი კატეგორიულად მოითხოვდა სვანეთ-სამეგრელოს ოლქის ცენტრად ქ. ზუგდიდის გამოცხადებას, ვინაიდან ზუგდიდი იყო და არის სვანეთის და სამეგრელოს მოსახლეობის უმრავლესობისათვის გეოგრაფიულ-ეკონომიკური, კულტურული და ადმინისტრაციული ცენტრი. ეს გაერთიანება ი. ჟვანიას სიტყვით ხელს შეუწყობდა ჩაის მეურნეობის, ქაღალდისა და სხვა წარმოების განვითარებას და ა. შ. ამაზე მან, როგორც ჩანს, სვანეთშიც ბევრი აგიტაცია გასწია, ვინაიდან მიიღო სვანეთის აღმასკომისაგან სპეციალური “მანდატი”. სვანეთის მიზანში ამოღებაც არ გახლავთ შემთხვევითი, ვინაიდან შავრაზმელი რუსიფიკატორები XIX საუკუნისა უსლარი, ვოსტორგოვი და სხვანი სვანური ანბანისა და სვანური წირვა-ლოცვის შემოღებაზეც ოცნებობდნენ. მათმა ღირსეულმა მემკვიდრეებმა ღირსეულად გააგრძელეს მათი საქმე. ყოველივე ზემოთქმულის შემდეგ, “მაფალუიზმის” იდეების ქადაგების შემდეგ ი. ჟვანიას არ ავიწყდება “ინტერნაციონალისტის” ნიღბის გაკეთება და ფარისევლურად აცხადებს, რომ “ზუგდიდის პარტორგანიზაცია” ბოლშევიკურად ამხელდა და აძევებდა ყოველთვის ე.წ. “მაფალუისტებს”, ისეთ მეგრელ ნაციონალისტებს, როგორიც იყვნენ ექიმი ფ. შენგელია, თ. თორდია, მ. დადიანი და სხვა. მაგრამო – დასძენს ჟვანია, – მას შემდეგ რაც ზუგდიდის რაიკომის ხელმძღვანელობას ჩამოაცილეს ის ხალხი, ვინც ზრუნავდა სამეგრელოს ოლქზე, ეს მაფალუისტები აღადგინეს და მშვიდად მუშაობენო თავიანთ ადგილებზე. საქართველოს სსრ მთავრობის წევრთა პოზიცია ასე თუ ისე გამოვლინდა სამეგრელოს საკითხში, ხოლო ლ. ბერიას პოზიცია გაურკვევლად და ბუნდოვნად რჩებოდა. მისი პოზიციის შესახებ ჩვენ შეგვიძლია ვიმსჯელოთ შემდეგი ფაქტებიდან გამომდინარე. საქართველოს კპ-ს პირველ მდივნად თავის დანიშვნის შემდეგ ლ. ბერიამ მოსთხოვა ჟვანიას ოფიციალური ანგარიში სამეგრელოს საკითხის შესახებ და მოითხოვა მისგან ინფორმაცია, თუ რომელი რაიონებისაგან აპირებდა ი. ჟვანია სამეგრელოს ოლქის შექმნას. ი. ჟვანიამ დაწერა ანგარიში, რომელშიც ჩამოთვალა ეს რაიონები: ზუგდიდის, წალენჯიხის, ჩხოროწყუს, ხობის, სენაკის, ნაწილობრივ მარტვილის, აბაშისა და ფოთის. თან დაურთო აგრეთვე ოქმები და ანგარიშები ბიუროს სხდომებისა და პლენუმებისა. აგრეთვე წერილები სხვადასხვა ინსტანციებში. ამის შემდეგ ბერიას არავითარი რეაქცია არ ჩანს, თუმც ჟვანიამ მას და მახარეძეს კიდევ გაუგზავნა წერილები, მაგრამ, ჩვენი აზრით, ბერიას რეაქციაზე ყველაზე უფრო ნათლად მეტყველებს ის ფაქტი, რომ ამის შემდეგ მალე გაანთავისუფლა ჟვანია ზუგდიდის რაიკომის პირველი მდივნობიდან, ხოლო შემდეგ 1937 წლის “წმენდაში” მოაყოლა და მოსპო (ცხადია, ეს მისი პატრიოტიზმის შედეგი კი არ იყო, ასე სჯობდა მისი კარიერისათვის: დისკრედიტირებული საქმის და დისკრედიტირებული კაცის გაწირვა). ამით დაესვა წერტილი ყბადაღებულ “სამეგრელოს საკითხს”, მაგრამ როგორც ვთქვით, არა სამუდამოდ, უკანასკნელ ხანებში სამეგრელოს ზოგიერთ რაიონებში (რომლებიც დღეს ე.წ. აფხაზეთის ასსრ-ში შედიან) თავი წამოყო ისევ სეპარატისტულმა განწყობილებებმა. რა არის ამის მიზეზი? ჩვენის აზრით, ერთ-ერთი უმთავრესი მიზეზია უკულტურობა, უმეცრება, ჰუმანიტარული განათლების სისტემის დაბალი დონე საქართველოში, განსაკუთრებით პერიფერიებში. სხვაგვარად ვერ შეაფასებ ვინმე ჯოჯუას წერილს გუდაუთის გაზეთ “ბზიფში” და დგებუავას წერილს ხობის გაზეთში. დღევანდელი საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობამ არ იცის თავისი ეროვნული ვინაობა, თავისი ერის ისტორიული წარსული, ვინაიდან არვინ ზრუნავს მისთვის ამგვარი ცოდნის მიწოდებაზე. ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, სამეგრელოს ყველა რაიონს აქვს საკუთარი გაზეთი, მაგრამ ჯერ არ ყოფილა შემთხვევა, რომ ამ გაზეთებს მოკლედ, პოპულარულ ფორმებში მაინც განემარტოთ მოსახლეობისათვის, თუ რას ნიშნავს ტერმინი “საქართველო”, “ქართველი”, “მეგრელი”, “იმერელი” და სხვა. ან დაებეჭდოთ მოკლე ცნობები საქართველოს ისტორიის შესახებ. უფრო მეტიც, არა თუ რაიონების, თბილისის მოსახლეობის უმრავლესობას, ალბათ, არ გააჩნია წარმოდგენა იმის შესახებ, თუ რა იყო სამეგრელოს სამთავრო, ლევან დადიანის კარი. ბევრმა არ იცის მაგალითად, რომ ქართული კულტურა ყოველთვის იყო ერთადერთი კულტურა სამეგრელოში, ხოლო ქართული ენა გაბატონებული იყო თვით ცალკე სამთავროს გამოყოფის შემდეგაც, როგორც მთავრის კარზე, ისე ეკლესიაში, ისე წარჩინებულ ოჯახებში, რომ მეგრელობა აკად. ბერძენიშვილის თქმით შუასაუკუნეებში კულტურულად არც კი არსებობდა. ქართული იყო სახელმწიფო და სამწიგნობრო ენა სამეგრელოს სამთავროსი. მეგრული ენა უფრო ხალხის სალაპარაკო ენა იყო. მეგრულის ესოდენ წამოწევა დღევანდელ სამეგრელოში გამოიწვია ეკლესიისა და თავადაზნაურული წოდების, ინტელიგენციის ხელოვნურმა განადგურებამ, კულტურის დაცემამ, განათლების შეფერხებამ. მაგალითად, კითხვაზე: რომელ ენაზე ლაპარაკობდა ცოტნე დადიანი? თანამედროვე საქართველოს თვით განათლებული კულტურული ადამიანების უმრავლესობაც ალბათ მოგიგებთ, რომ იგი ლაპარაკობდა მეგრულ ენაზე, ამასთანავე ყველა დარწმუნებულია, რომ ცოტნე დადიანი “მეგრელად” თვლიდა თავს ასეთ უმეცრებას კი იწვევს საქართველოს ისტორიის, როგორც საგნის, ფაქტიური გაუქმება ჩვენს სკოლებში, ჩვენი ისტორიის პოპულარიზაციის მცირე მასშტაბები; რაც ძალზე შორს მიმავალ მიზნებს ისახავს, ამ კოლექტიური უმეცრების ორგანიზატორები ხელმძღვანელობენ ჯორჯ ორუელისეული ლეგენდარული სახელმწიფოს უმთავრესი დევიზით: “უმეცრება ძალაა”. მართლაც და დიდი იარაღია უმეცრება, როდესაც გინდა მთელი ერი გადააგვარო, დაუკარგო მას თვითცნობიერება და დაავიწყო თავისი ეროვნული ვინაობა, კუთხეებად დაანაწევრო, ყოველივე ამას უმეცრების დანერგვის გარეშე ვერაფრით შესძლებ. მეგრული სეპარატიზმი წვეთი წყალივით ჰგავს აფხაზურ და მუსულმანურ-მესხურ სეპარატიზმს. სამივე შემთხვევაში ერთი და იგივე საქმესთან გვაქვს საქმე. ვინც კარგად იცნობს საქმის ვითარებას, მისთვის ცხადია, რომ ამგვარი სეპარატისტული იდეების მატარებელი ყოველთვის უკულტურო, ბნელი ადამიანები არიან. რომლებიც თავის უმეცრებაზე აგებენ თავის “დოქტრინებს”. მაგ. ერთ-ერთი მუსულმანი – მესხი (სარვაროვი) ამტკიცებს, თითქოს მესხებმა I საუკუნეში მიიღეს ისლამი და რომ ისინი I სუკუნეებშივე მუსულმანები იყვნენ, მაგრამ საკმარისია ადამიანმა მიიღოს ელემენტარული განათლება, რომ იგი ამგვარ სეპარატიზმს გმობს და ემიჯნება. მაგალითად ნამდვილ მუსულმან მესხთა შორის საშუალო და უმაღლესდამთავრებულნი ერთხმად აღიარებენ, რომ ისინი ეროვნებით ქართველები არიან. წერა-კითხვის არ მცოდნენი და უწიგნურნი კი როგორც წესი, თურქებად თვლიან თავს, ვინაიდან ვერ გაურჩევიათ ერთმანეთისგან ეროვნება და რელიგია. სიტყვა “თურქი” მათთვის მაჰმადიანის სინონიმია. ასევეა აფხაზეთშიც. ნამდვილი და კეთილსინდისიერი აფხაზი მეცნიერები აღიარებენ, რომ არასოდეს აფხაზეთს არ უარსებია, როგორც დამოუკიდებელ ეროვნებას, რომ არ არსებობდა აფხაზური კულტურა, დამწერლობა, აფხაზური ეკლესია, რომ აფხაზეთის ისტორია, იგივე დასავლეთ საქართველოს ისტორიაა, რომ აფხაზეთის კულტურა ისტორიულად იგივე ქართული კულტურაა, რომ აფხაზებს არასოდეს ჰქონიათ სხვა სახელმწიფო და სამწიგნობრო ენა გარდა ქართულისა, რომ აფხაზეთის ტერიტორიაზე მდებარე კულტურის ძეგლები ქართული კულტურის ძეგლებია და რომ ადიღეურ აფსუური ელემენტი და მისი ენა XVII საუკუნიდან წამოეძალა დღევანდელ აფხაზეთს, რაც გამოიწვია საქართველოს სამეფოს დაცემამ და დაკნინებამ, კუთხეებად დაქუცმაცებამ. დღეს უკვე სადაო აღარ არის, რომ აფხაზეთი ქართული, ქრისტიანული კუთხე იყო XV საუკუნემდე, ხოლო XV_XVII საუკუნეებში ე.წ. “მთის ჩამოწოლის” ანუ ჩრდილოეთ კავკასიური ტომების ჩამოსახლების შედეგად მოხდა ქრისტიანული ქართული აფხაზეთის კვლავ წარმართობად მიქცევა, ამავე დროს მოხდა ეთნიური შეცვლა, ქართული აფხაზეთისა ადიღეურ, არაქართულ აფხაზეთად (ნ. ბერძენიშვილი, პ. ინგოროყვა). ოსმალებმა გამოიყენეს (ადლერის მხრიდან) დასავლეთის მთიანეთის აფსუები აღმოსავლეთ-სამხრეთი აფხაზეთის დასამორჩიელბლად და ქართული ფეოდალური აფხაზეთის კვლავ მისაქცევად, მაგრამ აფხაზეთის თავადაზნაურობა კვლავ ძველი ტრადიციების ერთგული დარჩა. მან შეინარჩუნა ქრისტიანობა და ქართული ენა, იგი ქართველობდა გასხვავებით აფსუების მდაბიო წოდებისაგან, რომლისთვისაც უცხო იყო ქართული ელემენტები. დღევანდელი გაბატონება ადიღეური ელემენტისა გამოწვეულია აგრეთვე თავადაზნაურობისა და ეკლესიის მოსპობით, რომელიც იყო მატარებელი ქართული ელემენტისა. ამას უარყოფენ მხოლოდ მტრის მიერ დაქირავებული პროვოკატორ-სეპარატისტები, რომელთაც მძლავრი მხარდაჭერა აქვთ მოსკოვის ზოგი “ამხანაგის” მხრიდან. დღევანდელ მეცნიერებაში გარკვეულია, რომ თანამედროვე ქართული და მეგრული წარმოადგენენ ერთი საერთო პროტოქართული (მარის ტერმინოლოგიით ე.წ. იაფეტური) ფუძე-ენის ორ განშტოებას, რომელთაგან ერთი (ქართული) გახდა სამწიგნობრო ენა, ხოლო მეორე (მეგრული) შემორჩა დასავლეთ საქართველოში, როგორც ხალხის სალაპარაკო ენა, ისევე როგორც იტალიაში ე.წ. ლოგუდორული და კამპიდანური, გერმანიაში შვაბური, ზემო საქსონური და ა. შ., რომელნიც უფრო მეტად განსხვავდებიან გერმანულისაგან, ვიდრე მეგრული ქართულისაგან. ამასთან ყოველივე ზემოთქმული იმას როდი ნიშნავს, რომ ჩვენ დავაკნინოთ მეგრულის მნიშვნელობა ქართული ენის განვითარებაში, მეგრული ქართველური ენაა, მასში შემორჩენილია უძველესი პლასტები პროტოქართული ფუძე-ენისა, აგრეთვე ძველი ქართულისა, აი, რას ამბობდა მაგალითად, აკაკი წერეთელი: “მეგრული დღეს სალაროა ნამდვილი ქართული სიტყვებისა. აღმოსავლეთ საქართველოს დაჰკარგვია ნამდვილი ქართული სიტყვები, მათ ნაცვლად სომხურ-თათრულ-სპარსული შემოუღია, რომელიც ქართველის ყურს ცუდად ეჩხირება და გულსა სწყინს და მეგრულ ენაში კი შემონახულან მარგალიტად ის ძველი სიტყვები. ჩვენ ვურჩევთ ჩვენს მწერლებ-მწიგნობრებს მეტი ყურადღება მიაქციონ მეგრულს, რომ იქიდან ამოკრებილი სიტყვებით შეივსონ დღეს მათი შელახული ქართული ლექსიკონი”. მე მგონი ახალ დროში კონსტანტინე გამსახურდიამ, სიმონ ჩიქოვანმა, შალვა დადიანმა, ლეო ქიაჩელმა და სამეგრელოდან გამოსულმა სხვა მწერლებმა შესანიშნავად აღასრულეს აკაკის ეს ანდერძი თავიანთ შემოქმედებაში. ალბათ ჟვანიასათვისაც ვინმეს რომ ესწავლებინა თავის დროზე საქართველოს ისტორია, იგი თავის სეპარატისტულ ბოდვებს არ აჰყვებოდა. თუმც საქმეს ის ართულებს, რომ ზემოთ ჩამოთვლილ სამივე ტომის ხალხშიც შეიძლება შევხვდეთ უმაღლესდამთავრებულ და ასე თუ ისე განათლებულ ადამიანებს, რომლებიც შეგნებულად აყალბებენ ისტორიას და სარგებლობენ რა მასების სიბნელით, შთაუნერგავენ მათ სეპარატისტულ იდეებს. ასეთი შენიღბული პროვოკატორები მტრის წაქეზებით მოქმედებენ და მისგანვე ზერგგამაგრებულნი სარგებლობენ სრული დაუსჯელობით. საჭიროა მათი გამოვლენა და მხილება. ამავე დროს ზოგიერთი ფსევდოინტელიგენტი ჩვენში, რომელიც ბრტყელ-ბრტყელ ფრაზებს არ იშურებს საქართველოს სადიდებლად, ხანგამოშვებით ასეთ “თეორიებსაც” ავითარებს: “რა ესაქმებათ მეგრელებს ქართულ ეროვნულ მოძრაობასთან, რა მეგრელების საქმეა საქართველოს ტკივილები, მეგრელების გაკეთებული ქართული საქმე ვის უნახავსო”. თუმც ასეთები უპირატესად ის მედროვენი არიან, ორ სკამზე ჯდომას რომ ცდილობდნენ და ორ ბატონს რომ ემსახურებოდნენ, და ასეთ “თეორიებსაც”, ალბათ ჩვენი მტრების დავალებით ავითარებენ. სწორედ ასეთნი ცდილობენ შეათავსონ “პატრიოტული მოღვაწეობა” მტრის აგენტობასთან. მსგავსი ვაიპატრიოტების მიზეზით, სამეგრელოს ენგურსგაღმა ნაწილში სამურზაყანოში, მეგრელთა შორის უკვე შეინიშნება დაბნეულობა და უკმაყოფილება, რაც შეიძლება მეგრულ სეპარატიზმში გადაიზარდოს, რაც საბოლოო ლახვარი იქნება საქართველოსათვის. ქართული ეროვნული შეგნება ხომ ყველაზე დაბალ დონეზეა სწორედ დღევანდელი “აფხაზეთის” ასსრ-ს მკვიდრებში. სამურზაყანოც ხომ “აფხაზეთად” ითვლება 1921 წლის შემდეგ. თუმც იქ აფხაზური მოსახლეობა 1 პროცენტსაც ვერ აღწევს, ხოლო ის დაუფარავი ანტიქართული აგიტაცია, რომელსაც ჩვენი მტრები ეწევიან აფხაზეთში, იქაურ მეგრელობაზე უდიდეს გავლენას ახდენს და გზას უხსნის მათ “გააფხაზებისა” და “გამეგრელებისაკენ”. 1981-1989 წ.

სულელს ბოზიციის და ო-ბოზიციის ჩხუბი მართალი ეგონაო! (ხალხური სიბრძნე) http://a1.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/35039_119118741467729_100001088111700_104660_5948458_n.jpg

ვფიქრობ, რუსეთის მასონური ხელისუფლებაც მოხსენიებული მყავს წინა წერილში. იხილე ნაწყვეტი: "მსოფლიო მმართველებმა 1992 წელს საქართველოში მოიყვანეს არასამართლერივი, დანაშაულებრივი, სისხლიანი ხელისუფლება მასონ ედვარდ შევარდნაძის ხელმძღვანელობით. შევარდნაძის დანაშაულებრივ ხელისფლებას მხარი დაუჭირა ამერიკის და რუსეთის მასონურმა ხელისუფლებებმა (ჯ. ბუში- ელცინი). 2003 წელს ედვარდ შევარდნაძის ჩანაცვლება მოხდა, მისივე წიაღიდან გამოსული, ასევე არასამართებრივი სააკაშვილის ნაც-ხელისუფლებით." რუსეთი რომ დამპყრობი და მტაცებელია ეს ახალი არ არის, მაგრამ დღეს ვინ წარმართავს ამ დამპყრობს, ამაზე გვაქვს საუბარი. საკითხავია ვინ მიუგდო რუსეთს საჯიჯგნად საქართველო? ვისი დავალებით და გეგმით ხდება რუსეთისა და საქართველოს დაპირისპირება? ვისი დავალებითა და კარნახით მიენიჭათ რუსებს ე.წ. "სამშვიდობოების" სახელი საქართველოში? შემდეგ კი ომის გაჩაღება ვისი დავალება-ბრძანებით მოხდა. დღეს ვინ მართავს საქართველოს? მასონები ხომ არა, ამერიკის ხელისუფლებას ამოფარებულნი?! ვინ წვრთნის (ე.წ. "თრეინინგები") ნაცების ხელისუფლების სხვადასხვა უწყების თანამშრომლებს? ვინ რყვნის ქართველ ერს? ხომ არაფერი გენიშნა? ძნელი დასანახია, ან ძნელი მისახვედრია?

ადამიანების ზნეობრივი აღმასვლა და დაღმასვლა (ღორობა), ანუ რანი ვიყავით და რანი ვართ ახლა?! http://georgianpeoples.com/script_upload/news/a7647v8uzbdtbew.jpgსადამდე დავედით სულიერ სიკვდილს ვუახლოვდებით!

საქართველოსათვის თავს მოხვეული ომები და საქართველოს მოსახლეობის გაწყვეტა ("გენოციდი") 1991-92 წწლეების სახელმწიფო, დანაშაულებრივი გადატრიალება, შემდგომ სამაჩაბლოს მიტაცება, აფხაზეთში წამოწყებული ომი და მისი მიტაცება, გარედან მომზადებული და დაგეგმილი იყო. გეგმის მიზანი იყო კავკასიის გამაერთიანებელი დამოუკიდებელი საელმწიფოს ჩანასახშივე ჩაკვლა, რათა კავკასიის ერთიანობა სინამდვილედ არ ქცეულიყო. რაც მსოფლიო მმართველთათვის გადაულახავ ზღუდედ აღიმართებოდა მსოფლიო ბატონობის გზაზე. გეგმას კიდევ ერთი მიზანი ჰქონდა- აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს ჩამოჭრით მუდმივი დაპირისპირების გამოწვევა საქართველოში და თავად რუსეთის იმპერიისათვის ხელის შეშლა, იმპერიის ერთიანობის აღდგენისათვის. მსოფლიო მმართველებმა რუსეთის იმპერიის გამოყენებით (გორბაჩოვ-ელცინის მეთაურობით), ქმედითი მონაწილეობა მიიღეს საქართველოს დაქუცმაცების საქმეში, მაგრამ ხელმძღვანელად მსოფლიო დანაშაულებრივი, ფარული მმართველობა გვევლინება. რაც დღესაც გრძელდება. http://3.bp.blogspot.com/_HqQ8NwMkvvc/SvM4Qbh4iUI/AAAAAAAAAFw/nEPw0RXtl9M/s320/illuminati.jpgმსოფლიო მმართველების წამოწყებით, 1989 წლის 2 დეკემბერს კუნძულ მალტასთან მოხდა რუსეთის იმპერიის ("სსრკ") მასონი პრეზიდენტის მ. გორბაჩოვისა და აშშ მასონი პრეზიდენტის ჯ. ბუშს. ამ შეხვედრაზე გადაწყდა ე.წ. „ცივი ომის“ დასრულება. მალტის შეხვედრიდან სამი კვირის შემდეგ კი რუსეთის იმპერიის (ე.წ. "საბჭოთა კავშირის") უზენაესმა საბჭომ 1989 წლის 24 დეკემბერს ბალტიის ქვეყნების – ლიტვის, ლატვიისა და ესტონეთის დაპყრობა და შემოერთება რუსთის იმპერიის მიერ 1940 წელს არასამართლეწრივად ცნო. 1991.09.06 რუსეთის იმპერიამ ("სსრკ"-მ) გამოაცხადა ლიტვის, ლატვიისა და ესტონეთისათვის დამოუკიდებლობის მინიჭების შესახებ! ახალი რუსეთის იმპერია - "დსთ" ბალტიის გარეშე 1991 წლის 8 დეკემბერს, საბჭოთა კავშირის იმ ქვეყნების მეთაურები, რომლებიც გაეროს დამაფუძნებელი წევრები იყვნენ ანუ რუსეთის, ბელორუსიისა და უკრაინის – შეიკრიბნენ ბელორუსიაში, ბელოვეჟში და ხელი მოაწერეს ახალი რუსეთს იმპერიის - „დსთ“-ს შექმნის ხელშეკრულებას. 1991 წლის 21 დეკემბერს, ყაზახეთის დედაქალაქში ალმა-ათაში „დსთ“-ს დამაფუძნებლებმა მიიწვიეს ყველა რუსეთის იმპერიის ყოფილი ქვეყნების მეთაურები გარდა ბალტიის ქვეყნებისა როდესაც მათ ხელი მოაწერეს „დსთ“-ს იმპერიაში გაწევრიანებას. საქართველომ „დსთ“-ს წევრობაზე უარი განაცხადა – 1991 წლის 22 დეკემბერს საქართველოში დაიწყო სახელმწიფო გადატრიალება დამნაშავე პირების ონაწილეობით. მას შემდეგ, რაც 1991-1992 წლების სისხლიანი სახელმწიფო გადატრიალებით დაამხეს სამართლებრივი ეროვნული ხელისუფლება. საქართვლომ 1991 წლის 31 მარტის საყოვლეთაო გამოკითხვის საფუძველზე და 9 აპრილის დამოუკიდებლობის გამოცხადებით ჩაშალა მასონური მსოფლიოს ახალი გადანაწილების ბუშ-გორბაჩოვის გეგმა. საქართველოს დამოუკიდებლობა ბევრმა ქვეყანამ ცნო, ხოლო მათი რიცხვი 26 იყო 1992 წლის 6 იანვრისთვის, როცა ზვიად გამსახურდიამ დასტოვა უზენაესი საბჭოს შენობა მსოფლიო მმართველების და მათი აღმასრულებელი იმპერიების ა.შ.შ-ის და ს.ს.რ.კ-ის მმართველების „კარნახს“ გულისფანცქალით ელოდნენ საქართველოში მოკალათებული მოღალატე ე.წ. "ოპოზიცია", დაიწყო საქართველოს ეროვნული ხელისუფლების დასამხობად საერთაშორისო შეთქმულების მზადება, რომელშიც ლომის წილი მიუძღვით ე.წ. "წითელ ინტელიგენციას" (ჯაშუშები), კომუნისტურ დანაშაულებრივ დაჯგუფებას, სხვადასახვა დანაშაულებრივ წრეებს და ე.წ. "თავისუფლების ინსტიტუტს" ჯანრი კაშიას, სალომე ზურაბიშვილის და მათდარი მასონთა ჯაშუშებს. საქართველოში მოკალათებული მოღალატეები და დასხვასხვა საიდუმლო საიდუმლო სამსახურების ჯაშუშები, რომლებმაც გარეშე მტრული ძალების მონაწილეობით დაამხეს საქართველოს სამათლებრივი ეროვნული ხელისუფლება.. მსოფლიო მმართველებმა 1992 წელს საქართველოში მოიყვანეს არასამართლერივი, დანაშაულებრივი, სისხლიანი ხელისუფლება მასონ ედვარდ შევარდნაძის ხელმძღვანელობით. შევარდნაძის დანაშაულებრივ ხელისფლებას მხარი დაუჭირა ამერიკის და რუსეთის მასონურმა ხელისუფლებებმა (ჯ. ბუში- ელცინი). 2003 წელს ედვარდ შევარდნაძის ჩანაცვლება მოხდა, მისივე წიაღიდან გამოსული, ასევე არასამართებრივი სააკაშვილის ნაც-ხელისუფლებით. http://i039.radikal.ru/1104/57/2159eb27c541.jpgდამნაშავე მასონები შევარდნაძე-სააკაშვილი მსოფლიო მმართველთა მიერ ქართველი ერის ნების საწინააღმდეგოდ, ძალით, დანაშაულებრივად მოყვანილმა შევარდნაძე-სააკაშვილის არასამართლებრივმა თვითმარქვია ხელისუფლებამ 20 წლის მანძილზე საქართველოს ასეულ ათასობით მშვიდობიანი მოსახლეობა გაწყვიტა (ე.წ. გენოციდი") და ლტოლვილად აქცია. შევარდნაძე-სააკაშვილის დანაშაულებრივმა ხელისუფლებამ არ დაინდო არ ქართველები, არც აფსუები და არც ოსები. შევარდნაძე-სააკაშვილის დანაშაულებრივი ხელისუფლება და მათი პატრონი მსოფლიო მმართველები უკანასკნელი 20 წლის მანძილზე მომხდარ უბედურობების ქრთველ ერზე გადაბრალებას ცდილობს საყოველთაო საცნობარო საშულებების გამოყენებით. მსოფლიო მმართველების მოყვანილ-მართული არასამართლებრივი შევარდნაზე-სააკაშვილის ხელისუფლება დამნაშავეა აფხაზეთში, სამაჩაბლოში, სამეგრელოში და მთელს საქართველოში მოსახლეობის გაწყვეტაში (ე.წ. "გენოციდი"), მათ შორის ქართველთა , აფსუათა და ოსთა გაწყვეტაში.

ხაჩიკ ავლაბრელის ჩარეცხვა, ანუ ფიქრები მომავალზე http://a6.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc4/37746_1502574679297_1082125015_1418709_3971035_n.jpgმიშა ბიჭუნა ჩვენ გასაკეთებელ საქმეს აკეთებს ქართველებო ჯერი ჩვენზეა!

საქართველოს საყდრიონის განწმენდა ქვაბ-ავაზაკებისაგან თვითეული ქართველის ვალია http://i056.radikal.ru/1109/11/562b132ba015.jpgსაუბრობს თბილისის ივერიის ღმრთისმშობლის სახელობის ტაძრის მღვდელმსახური, სქიმარქიმანდრიტი გრიგოლი (აბაშიძე) http://www.geworld.ge/index.php/religia/29...09-mama-grigoli - მამაო გრიგოლ, უპირველესად, მადლობა მინდა გადაგიხადოთ იმისათვის, რომ ჩვენთან საუბრის სურვილი გამოთქვით. საზოგადოებას კარგად ახსოვს თქვენი ხმაურიანი განცხადებები, ქართულ საყდრიონში არსებულ უამრავ მანკიერებაზე, სასულიერო პირებს, მათ შორის დიდ იერარქებსაც ხმამაღლა ამხელდით «უზნეო» საქციელში, მეტიც, მათი შეუფერებელი საქციელის «დამადასტურებელი საბუთებიც» კი გამოფინეთ. რადგან ჩემთან საუბარი მოისურვეთ, ესე იგი სათქმელი დაგიგროვდათ... - დღეს ნაც-დამპყრობთა საქმეს არ გავარჩევ. არ გაგაკვირვოთ ჩემმა ნათქვამმა, იმიტომ, რომ ნაც-ხელისუფლების ქმედებებმა გაამჟღავნა, სინამდვილეში ვინ რას წარმოადგენდა, გვაჩვენა ნამდვილი სახე ადამიანებისა ერშიც და ბერშიც. ჩვენი წინაპრებისთვის რომ გეთქვა, საქართველოში ჩაშვება ცხოვრების წესად ოდესმე ამოქმედდებაო, ალბათ, მხოლოდ ამის თქმისთვის გაგრიყავდნენ და შეგაჩვენებდნენ. ჩამშვებები ყოველთვის იყვნენ. ჯერ კიდევ შოთა რუსთაველმა XII საუკუნეში ბრძანა: «კოკასა შიგან რაცა დგას, იგივე წარმოდინდებისო». და დაუდგათ ხანა და აჩვენეს თავიანთი ბუნება. ქართველი რომ ქართველს ჩაუშვებდა, ჩვენში ისეთ კაცს კაცად არ მიიჩნევდნენ. ჩვენ ქრისტიანები ვართ, ქრისტიანობა კი, პირველ რიგში, იმას ნიშნავს, რომ არა მხოლოდ მოყვასი, მტერიც კი სასიკეთოდ შემოაბრუნო, კი არ უნდა დაწყევლო და შეაჩვენო... კიდევ ერთხელ მადლობას ვუხდი ამ მთავრობას და პირადად მიშა სააკაშვილს, რომ ყველას სახე ასე აშკარად გვაჩვენა, სინოდშიც და ერშიც.. დიახაც, მადლობა მიშას! ამ ქვეყანაზე ყველაფერი უფლის დაშვებით ხდება. სახარებაშიც წერია, რომ უფლის ნების გარეშე, თმის ღერიც არ ჩამოუვარდება ადამიანს თავიდან. არავინ იფიქროს ის, რომ რომელიმე მთავრობა, საერო თუ სასულიერო ხელისუფლება ღვთის დაშვების გარეშე მოევლინება ქვეყანას. ...უამრავი უკეთურებაა ერშიც და ბერშიც, რომელსაც დანახვა სჭირდება.... დღეს ყველამ ხმამაღლა უნდა თქვას თავისი სათქმელი, განსაკუთრებით სასულიერო პირებმა და დიდმა იერარქებმა, თორემ ისტორია მათ ამ დუმილს არ აპატიებს! ხოლო თუ სიმართლის გულისთვის კაცს და განსაკუთრებით სასულიერო პირს დაგჩაგრავენ და გდევნიან, ეს კიდეც უნდა გიხაროდეს, თუ მართლა მორწმუნე ხარ, მორწმუნედ თუ მიიჩნევ თავს, სიმართლისთვის რომც მოგკლან, უნდა გიხაროდეს - ცხონდები ამის გამო. აბა, რისი უნდა გეშინოდეს? ...ანდა იქნებ მიპასუხოს ვინმემ, რაში სჭირდება ჩვენს სახელმწიფოს ჯარი? რაც ახლა თავდაცვის სამინისტროზე იხარჯება, იმ თანხების ნახევარი რომ მოახმარო ამ გაუბედურებულ ხალხს, ქვეყანაში შიმშილით მაინც არავინ მოკვდება. რად უნდა საქართველოს ჯარი? ეს არის ტყუილი ხარჯი! ვის უნდა ეომოს და ვის უნდა მოუგოს? მერე კიდევ, ვის მოუგებს ომს - რუსეთს, თურქეთს, სომხეთს თუ აზერბაიჯანს? მიპასუხეთ... - მამაო, იმ მართმადიდებლობის დამაკნინებელ წესდებაზე მინდა გკითხოთ. მიიჩნევთ, რომ ეს წესდებაც უფლის დაშვებით მოხდა? ყველას გვახსოვს, საპატრიარქოს და უშუალოდ, პატრიარქის ძალიან ხმამაღალი განცხადებები იმ საშიშროებებთან დაკავშირებით, რასაც ეს დამამცირებელი წესდება შეიცავდა, იყო ძალიან დიდი გამოსვლები, მრევლის მსვლელობები ქაშუეთის ტაძრიდან სამების საპატრიარქო ტაძრამდე... თუმცა სინოდის გახმაურებული სხდომის შემდეგ ხმაც შეიცვალა და დამოკიდებულებაც. თქვენ ხომ ამბობთ, რომ არასოდეს გაურბიხართ სიმართლეს, რის გამოც ბევრჯერ გითქვამთ, რომ ხან სალოსს გიწოდებდნენ, ხან უზნეოს, ხან კიდევ გიჟს... ჰოდა, ამ მოვლენის თქვენეული ახსნა მაინტერესებს. რა შეიცვალა სინოდზე და სინოდის შემდეგ? რა არის ნამდვილი და რა არის ტყუილი? სინამდვილეში რა მოხდა და რას გვაწვდიან? - სინოდის სხდომას სანამ მოიწვევდნენ, ეს უკვე გარკვეული იყო და ეს შეთანხმება ნაც-მთავრობასა და საპატრიარქოს შორის უკვე არსებობდა. არაა გამორიცხული, პრეზიდენტად რომ დაგვინიშნეს მიშა, ეს მაშინდელი გეგმაც კი იყოს და ამაზე თანხმობაც ჰქონდა მიცემული საპატრიარქოს. საპატრიარქოს უკვე გაანალიზებული ჰქონდა, თუ რა ხდება. მე მაპატიოს ყველა იმ სასულიერო პირმა და მოღვაწე მღვდელმთავარმა, ვის მიმართაც ეს არაა სათქმელი, მაგრამ, რასაც ჰქვია სინოდი, ქვეყანას არ ყავს! იცით, რას ნიშნავს «წმინდა სინოდი»? რას ნიშნავს სიტყვა «წმინდა»? როგორ შეიძლება წმინდანად მიიჩნიო მევახშე, ბარიგა, ნარკომანი, მამათმავალი, მრუში (თუმცა მრუში თუა და «დედათმავალია», უნდა გვიხაროდეს, კიდევ კარგი, კაცი მაინც ყოფილა), ეს ქვეყნისა და ერის დაცინვა, სასაცილოდ აგდებაა.. საქართველოს ნახევარზე მეტი მიწა აღარ გვაქვს, სრული საქართველოს სამოცდაათ პროცენტზე მეტი დაკარგულია. ცნობილია, რომ, როცა საქართველო ნიკოფსიიდან დარუბანდამდე და ოვსეთიდან არეგაწამდე იყო აღმაშენებლის დროს, მაშინ არ გვყოლია ამდენი მღვდელმთავარი. ყველა მხარეს რად უნდა ეპისკოპოსი? რა ვიცი, იქნებ მე ვცდები... და ნეტა, მართლა ვცდებოდე! ქართველი აღარაა საქართველოში და რას მწყემსავენ, საინტერესოა. ერთი დროს, საპატრიარქოს უნდოდა საღორეების აშენება და, ალბათ, იმათ მომწყესავენ. მთელი საქართველო გაქცეულია საზღვარგარეთ. მე დავდივარ საზღვარგარეთ, რომ ნახოთ, იქ რა დღეში არიან ლუკმაპურის საშოვნელად გაქცეული ქართველები, ცხარე ცრემლით იტირებთ. - მამაო, განა ეს ეპისკოპოსები პატრიარქის ნაკურთხი არ არიან? ეს ნაკლოვანებები რომ არსებულიყო ამ მღვდელმსახურებში, განა პატრიარქი ვერ დაინახავდა, სანამ ეპისკოპოსებად აკურთხებდა? ვიღაცის იძულებით ამას არ გააკეთებდა... - მინდა იცოდეს ყველამ, რომ პატრიარქს ვერავინ ვერაფერს აიძულებს, პატრიარქი მაცხოვრის გზას მიჰყვება. მაცხოვარი ბრძანებს: «მე ვარ ნაკლოვანთა აღმავსებელი და უძლურთა მკურნალიო». პატრიარქს უნდა, რომ ყველა განიკურნოს, მეც მათ შორის. მე მას ვეცოდები - გიჟიაო, ალბათ, ფიქრობს... მე მას უდიდეს პატივს ვცემ, მაგრამ საქმე, იცით, რაშია? სინოდზე რაც მოხდა, მაინც არ დაიმალება... თუმცა, საზოგადოების ინტერესის დასაკმაყოფილებლად, ჟურნალისტებმა არ შეიძლება ტყუილი წერონ! - მამაო, თქვენ წეღან აღნიშნეთ, საქართველოს ჯარი არ სჭირდებაო, მაშინ გეკითხებით: როცა ჩვენი ქართველი ჯარისკაცები მიდიან ავღანეთში ან ერაყში სამშვიდობო მისიის შესასრულებლად, მათ სასულიერო პირი აკურთხებს და ლოცავს. იქნებ აგვიხსნას ვინმემ, რაზე აძლევენ მათ კურთხევას, რის დასაცავად მიდიან ან რისთვის იღუპებიან? განა გვყავს დასაღუპი შვილები? - ქვეყანა სასაცილოდ რომაა აგდებული, ვერ ხვდებით? სად აგზავნიან ამ ჯარისკაცებს? ვის დასაცავად? ან რისთვის იხოცებიან? იმერული გამოთქმაა ერთი: «ძაღლი შინ არ ვარგოდა, სანადიროდ გარბოდაო». მაგრამ უჭირს ჩვენს ჯარისკაცებს და გასამრჯელოს ფასად თანხმდებიან იმ ქვეყნებში წასვლას, სადაც, მგონი, თვითონაც არ იციან, რას იცავენ, რისთვის მიდიან ან რომელ ე.წ. "დემოკრატიას" იცავენ? დემოკრატია არც არასოდეს ყოფილა და არც იქნება! ...როცა შენს საკუთარ ქვეყანას, ქრისტეს საყდარს უჭირს, სასულიერო პირები უნდა გახდნენ მაგალითი თავდადებისა! წილკნელი ეპისკოპოსი რომ მოკლეს გიორგი სააკაძის დროს, მას ორმოცი ისარი ამოაძრეს სხეულიდან; ან თორნიკე ერისთავი, რომ დასჭირდა ქვეყანას და ქრისტეს, ბერის ანაფორაზე აბჯარი გადაიცვა და ისე იბრძოდა... - მამაო, ამბობენ, რომ იმ სინოდის სხდომაზე საერო პირებიც ბრძანდებოდნენ. სოსო თოფურიძეც ბრძანდებოდა საპატრიარქოს შენობაშიო. - ძალიან მიჭირს ამის დაჯერება და მართლა მგონია, რომ ჭორია. თუკი თუნდაც ერთი ერისკაცი სინოდზე ესწრება, ის სინოდად არ ითვლება. სინოდის სხდომას უნდა ესწრებოდნენ წმინდა მღვდელმთავრები და უნდა გაირჩეს ეკლესიის საქმე ეკლესიურად და არა ერულად. საპატრიარქოს შენობაში უამრავი ადამიანია, უბრალო მუშიდან დაწყებული. - მამაო, კუდის მაღალჩინოსანსა და უბრალო მუშას შორის განსხვავება არ არის? - რა თქმა უნდა, არის. თუკი სოსო იქ იმყოფებოდა, ალბათ, ტრაპეზზე უნდოდა მღვდელმთავრების დაპატიჟება... - მამაო, თქვენ გჯერათ რასაც ახლა ამბობთ? - საქმე ისე წავიდა, რომ ყველაფერი უნდა დავიჯეროთ... მღვდელმთავართა სიწმინდეც. დღევანდელ დღეს დიდ იერარქს იმას რომ ეტყვი, რა საშინელებები ხდება ეკლესიაში, რას სჩადიან სასულიერო პირები, სიმართლეს რომ ეტყვი, დაუსაბუთებ და ის კი გიპასუხებს - ეს კუნკულ-ბარტყული ძალიან გიხდებაო, იქ უნდა დაამთავრო ყველაფერი, აღარაფერი უნდა თქვა... და ვისზედაც ვამბობ, ის კარგად მიხვდება, რაც ვთქვი. ჩვენ საქმე ეშმაკთან გვაქვს, ჩვენი უკეთურების, აურაცხელი ცოდვების გამო ეშმაკი დაგვეპატრონა, ამიტომაც არ ეწევა ლოცვა ქვეყანას. ასეთ ვითარებაში ეკლესია უნდა გაიწმინდოს! ეკლესია არის თავი და თავი, საყრდენი ერისა, სახელმწიფოსი. ეკლესია სარწმუნოების საყრდენია, სარწმუნოება - სულიერებისა და, როცა საყდრიონი ქვეყანაში თავის სიმაღლეზე დგას, მაშინ ერიც ერს ჰგავს და ბერი - ბერს. - მამაო, თქვენ ცნობილი იყავით თქვენი მწვავე განცხადებებით და საკმაოდ მკაცრად კიცხავდით არა მხოლოდ საპატრიარქოს, არამედ ნაც-დამპყრობძთა ველურობას. - კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ ნაც-ხელისუფლება დღევანდელ სასულიერო პირებთან სრულიად მართალია. მე რა უფლება მაქვს, -ხელისუფლება ვამხილო, მე ჩემიანი უნდა ვამხილო. მაგრამ რა პირით გავკიცხო ხელისუფლება, როცა საყდარი თავზე მენგრევა? მე სასულიერო პირი ვარ და, პირველ რიგში, სასულიერო ამბები მაინტერესებს, მინდა საყდარი იყოს დალაგებული. მაგრამ სხვას თუ დავაბრალე საყდრის დანგრევა, ამით საქმეს ეშველება? - მაგრამ, როცა ნაც-დამპყრობთა მოქმედება საყდრიონის ნგრევისკენაა მიმართული, მაშინაც არ უნდა ჩაერიოს საყდრიონი, სასულიერო პირები? - საყდრიონის ნგრევა იმავე წამს შეჩერდება, რა წამსაც საყდრიონი გაიწმინდება და თავის ადგილზე დადგება ყველაფერი, რად უნდა ამას ბევრი მსჯელობა? ზნედაცემული სააკაშვილი ბევრ სასულიერო პირთან, თუნდაც სინოდის წევრთან შედარებით უცოდველი კრავია.მაგრამ ხალხი ისეა გაუკუღმართებული, ახლა ქუჩაში რომ გააჩერო, ზოგს ათასი აჩუქო, ზოგს კი მილიონი, რომ მივა სახლში, იტყვის, მეტი მეკუთვნოდა და დამაკლოო, ასეთია ადამიანური ბუნება... როგორ ენდობოდა საყდრიონს მაქეთკენ მიდის, ერთს ქადაგებენ და მეორეს აკეთებენ. კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რაც დღეს ხდება, თავიდან ბოლომდე ჩვენი, სასულიერო პირების, ბრალია. იმ გარეწარი ქვაბ-ავაზაკების უმრავლესობა, ვინც ეკლესიასაა შეფარებული, თავის მრევლს რას უქადაგებს? თავის თავს დაიდანაშაულებს? იტყვის, რომ თვითონ კარგია და მხოლოდ მთავრობაა დამნაშავე ყველაფერში. თავის თავს წმინდანად გამოიყვანს. ხალხი გამოსულელებული ჰყავთ. ხოლო თუ ვინმემ გაბედა და სიმართლე თქვა, მას ან მოგზავნილად, ან მატყუარად, ან სულელად მონათლავენ, თუმცა სიმართლე დღეს ყველამ კარგად იცის... მაგრამ არავინ ამბობს. - კარგად მახსოვს თქვენი ხმაურიანი გამოსვლები და ადამიანურად ცოტა შემეშინდა, მეგონა, რომ დაგსჯიდნენ, მაგრამ ცოტა ხანში მეორე ჯვრით დაგაჯილდოეს.. - მეორე ჯვარი მე მქონდა მეუფე ათანასესგან მონიჭებული. მე აღვნიშნე, რომ პატრიარქი ძალიან მოწყალეა და შემიწყალა და შემინდო. - რატომ, მამაო, სიმართლის თქმას განა შენდობა სჭირდება? - დღეს სიმართლის თქმას უნდა შენდობა, დღეს სიმართლე უფრო ძნელი სათქმელია... შექსპირიც ხომ ამბობს: «რადგან სიმართლე სისულელედ ითვლება ახლა». ადამიანი ბოლო ჟამს მიხვდება, ბიბლიაში წერია: «ივიშვიშებ ბოლო ჟამს, როცა დაგელევა ხორცი და დაუძლურდები და იტყვი, როგორ მძულდა ის ცოდვა, მაგრამ მაინც ვიყავი იმ ცოდვაშიო». სიცოცხლის ბოლოს ადამიანი ხვდება, რომ მას აუცილებლად მოეკითხება პასუხი. რაც უნდა ბოროტი იყოს კაცი, როცა საიქიოდან დაექაჩება ეშმაკი, მერე ვიშვიში აღარავის უშველის, ამოტომ დროზე მოვეგოთ გონს! - მამაო, ეს ბოლო ხანია, ქართველებს არმენთმოძულეობას გვაბრალებენ. მეტიც, ჩვენს სასულიერო პირებს პირდაპირ ადანაშაულებენ ამ ერის სიძულვილში. ერთმა სასულიერო პირმა თავის ხმაურიან ინტერვიუში ისიც კი აღნიშნა, რომ ჩვენი უბედურება ისაა, რომ ჩვენს საყდრიონს არმენია სჭირს, არმენია საყდრიონშიც შემოიჭრაო (გულისხმობდა არმენი წარმომავლობის ეპისკოპოსებს). ეთანხმებით ამ აზრს? - რას ქვია, არ ვიზიარებ? ეს რომ არ გავიზიარო, მაშინ ან ბრმა უნდა ვიყო, ან ყრუ. მე არმენ ერს შეურაცხყოფას არ ვაყენებ და მასთან ქრისტიანული დამოკიდებულება მაქვს. არმენი იყო ჩვენი უსაყვარლესი წმინდანი, დედოფალი შუშანიკი, მაგრამ ჩვენ ვართ ქართველები და საქართველო ჩვენი სამშობლოა, ისევე, როგორც არმენების სამშობლოა არმენია და ღმერთმა კარგად ამყოფოთ თავიანთ მიწაზე. ჩვენ ჩვენს სამშობლოში დაგვაყენონ, იქით ხომ არაფერს ვედავებით. მაგრამ ეს, არა მგონია, მხოლოდ არმენიიდან გამოწვეული იყოს, ესაა თითიდან გამოწოვილი მიზეზი, ძალით «შემოგდებული», სხვა, უფრო მნიშვნელოვანი საკითხის გადასაფარად, ხალხის ყურადღების სხვა მხარეზე გადასატანად. თუმცა რთული სათქმელია - ეს საერო ხელისუფლებას უფრო აწყობდა თუ სასულიეროს... დარწმუნებით არ ვიცი, ამიტომ პირდაპირ ხელს ვერც ერთ მხარეს ვერ დავადებ. კაცი რამეს რომ იტყვი, იმაზე პასუხისმგებელი უნდა იყო... რა ვიცი, ვინ რა ლობიო მოხარშა. - მამაო, უწმინდესი გამობრძანდა და ბრძანა, რომ წმინდა სინოდში არანაირი განხეთქილება არაა, რომ საყდრიონი არის ერთიანი და, ვინც შეეცდება საყდრიონის გახლეჩას, იგი ამ ცოდვას მოწამეობრივი სისხლითაც ვერ ჩამოირეცხავსო. თქვენც გჯერათ, რომ სინოდი ერთიანია თუნდაც სარწმუნოებრივ საკითხებში? - მე სინოდის წევრი არ ვარ, სინოდის იმ სხდომაზე არ ვყოფილვარ და ტყუილს და ვიღაცის მონაჭორს ხომ არ გეტყვით? გარედან შეხედულებით, ისეა «შეფუთული» ეს საკითხი და ისე ჩანს, რომ ერთიანები არიან. აბა, პატრიარქი ტყუილს ხომ არ იტყვის? სად გაგონილა, პატრიარქი ტყუოდეს? მაგრამ აქ საყდრიონის გახლეჩის საშიშროება დგას, როგორც უკრაინაშია. როგორ ფიქრობთ, რუსეთის ეკლესია ერთიანია? ეს გარედან ჩანს ერთიანი; საბერძნეთში თერთმეტი თუ თორმეტი სინოდია, იმავე საფრთხის წინაშე იდგა ჩვენი საყდრიონიც და იმ სინოდზე უწმინდესმა ძალიან ბრძნული გადაწყვეტილება მიიღო, რადგან იქ საყდრიონის გახლეჩის საფრთხეს პირისპირ შეეჩეხა; პატრიარქი რომ ასე არ მოქცეულიყო, მოხდებოდა ის, რომ ის თექვსმეტი, თუ რამდენიც იყო მღვდელმთავარი, ცალკე სინოდს შექმნიდა და თავის კათოლიკოსს აირჩევდა. ეს შედიოდა მთავრობის გეგმებშიც. ამ საქციელით, კიდევ გეუბნებით, უწმინდესმა დიდი სიბრძნე გამოიჩინა - ამით სახელმწიფოს წაართვა იმის საშუალება, რომ მისთვის მისაღები კათოლიკოსი აერჩია, გაეხლიჩა ეკლესია, დაერღვია საყდრიონის ერთიანობა. ...პატრიარქი ძალიან ბრძენი კაცია და ყველა ნაბიჯს გონივრულად დგამს; როგორც აფხაზეთი თავის ეპარქიად გამოაცხადა, ეს ცოტა დაგვიანებულიც იყო, ჩემის აზრით, ეს რომ ათი წლის წინ მაინც გაკეთებულიყო, უკეთესი იქნებოდა, მაგრამ, ალბათ, უწმინდესს არ ეგონა, რომ ყველაფერი ასე მოხდებოდა. იგი ფიქრობდა და ფიქრობს, რომ მისი ლოცვით საქმე გამოსწორდება. - რუსეთისა და საქართველოს პატრიარქების შეხვედრა დადებითად შეფასდა, რადგან რუსეთის საპატრიარქომ აღიარა საქართველოს ეკლესიის იურისდიქცია აფხაზეთსა და სამაჩაბლოში; რუსეთის პატრიარქმა კირილმა კიდეც უთხრა ჩვენს პატრიარქს, რომ მას აფხაზეთში წაყვებოდა ერთიანი ლიტურგიის ჩასატარებლად. - რუსეთის საპატრიარქოს, სახელმწიფოს მესვეურთაგან განსხვავებით, არასოდეს უარუყვია აფხაზეთი და სამაჩაბლო რომ საქართველოს განუყოფელი ნაწილი იყო. არც ერთ პატრიარქს რუსეთისას არ უთქვამს, რომ სამაჩაბლო და აფხაზეთი საქართველო არ არის. ეს მიწები ყოველთვის საქართველოსი იყო, არის და იქნება. ეს იცის რუსეთმაც, მაგრამ იქით ამერიკა ქაჩავს და აქეთ რუსეთი, როგორც დიდი სახელმწიფო, ცდილობს, თავისი ნადავლის დაიცვას და თავისი მდგომარეობა გაიმყაროს. ამაზე ერთი იმერული ნათქვამი მახსენდება: «მგელს მგლობა დააბრალეს და ტურამ ქვეყანა დააქციაო». ამ შემთხვევაში მგელია ამერიკა... ...ეს იმხელა დიდი გარიგებაა და დიდი საიდუმლოება, ამას ჩვენ რას ჩავწვდებით. - ამ ორი ქვეყნის პატრიარქების შეხვედრა იყო დიდი წინგადადგმული ნაბიჯი საბოლოოდ ამ დაკარგული მხარეების დაბრუნებისთვის? - რომ გადავხტებით, ჰოპლას მერე დავიძახებ. ეს უდავოდ იყო დიდი მოვლენა, რადგან ბოლოს და ბოლოს ორი პატრიარქი შეხვდა ერთმანეთს, სხვა რომ არაფერი... მაგრამ ამას დრო უნდა, რომ შედეგი დავინახოთ. კი, ბატონო, რუსეთის პატრიარქი შეჰყვება ჩვენს პატრიარქს აფხაზეთში და წირავენ ერთად, მაგრამ მაგით რა? რა იქნება? ამით განა დაგვიბრუნებს ვინმე ან აფხაზეთს, ან სამაჩაბლოს? ახლა აქ ვიტყვი: თუ აფხაზეთში ქართველი არ იქნება და თუკი ის ჩემი მიწა არ იქნება, რა მნიშვნელობა აქვს? აქ სამღვდელოება უნდა იდგეს თავის სიმაღლეზე და უნდა შევიდეს ჩვენს მიწაზე, ჩვენს საყდრებში, სისხლის ფასადაც კი... აბა, რისი სამღვდელოება ხარ შენ - აქ ფული ითვალო და ფუფუნებაში იცხოვრო? და ხალხი მოატყუო? მე ვუთხარი პატრიარქს, გამიშვით და შევალ-მეთქი, მოგკლავენო, მე კი ვეუბნები - თუ მომკლავენ, მე მომკლავენ, თქვენ ხომ არა-მეთქი. პატრიარქს ვეცოდები, არ ვემეტები, ეტყობა, სასიკვდილოდ. ...ანგელოზს კაცის სიკვდილი თუ უნდა, იმას რაც უნდა დაცვა დაუყენო, მაინც მოკვდება და, თუ ანგელოზს არ უნდა, მარტო რომ გაუშვა, ტყვიის წვიმაში გაივლის და იქიდან ცოცხალი გადარჩება. აქ რწმენა უნდა გქონდეს... - მამაო, დღეს განსაკუთრებული აღშფოთებაა ხალხი განწყობილი მღვდელმთავრების მიმართ. ეს აგრესია მე, როგორც მორწმუნე ადამიანს, ძალიან მაშინებს. ერთმა მწერალმა ერთ მღვდელმთავარს ისიც კი უთხრა გაზეთის ფურცლებიდან, რომ მოვალ და მაგ პაგონებს და კაბას თავზე დაგახევო. ამბობენ, რომ წმინდა სინოდის ბევრ მღვდელმთავარზე სერიოზული მამხილებელი აქვს დამპყრობ ნაც-ხელისუფლებას და ამით აშინებსო... - აბა, რატომ დაიხიეს უკან? - თქვენ მაინც ფიქრობთ, რომ ეს უკანდახევა იყო? - რა თქმა უნდა, უკანდახევა იყო. ხომ გითხარით, ეს წინასწარ იყო შეთანხმებული, მოლაპარაკებული. ეს ერთი და იმავე კაცის მოგონილს ჰგავს. ეს მოხარშული საქმეა, სინოდის საქმე და არმენიის საქმე - ეს ერთი და იგივე ხელწერაა. არმენია აქ არაფერ შუაშია. მათი საყდრები რომაა ჩვენს მიწაზე, რა თქმა უნდა, იმდენი არა, რამდენსაც აცხადებენ, და ჩვენი საყდრეები რომაა იმათ საზღვრებში, ეს ყველამ ვიცით. მეზობელი ერები ვართ და ეს არცაა გასაკვირი. სააკაშვილის არმენობაზე რომ ლაპარაკობენ, მე ის ვიცი, რომ დედის მხრიდან მიშა ქართველია, მისი დიდი ბაბუა გრიგოლ აბაშიძე იყო... მაგრამ ისე, სანამ მიშას არმენობაზე იყვირებდნენ, სასულიერო პირებს მინდა ვკითხო - რა, წმინდა სინოდში ყველა ქართველი გვყავს? იმდენზე ამბობენ არმენიაო, რომ საკუთარ თავში ხანდახან ეჭვი მეპარება ხოლმე, მეც არმენი ხომ არ ვარ-მეთქი... მე კიდევ გეუბნებით, არც არმენის და არც სხვა ერის მიმართ არანაირი სიძულვილი არ მაქვს, პირიქით, ყველა ქრისტიანულად მიყვარს. აბო ტფილელი არაბი იყო და ვისზე ნაკლები ქრისტიანი იყო, ვისზე ნაკლები თავდადება ჰქონდა? მას ქრისტე უყვარდა! დღეს მართლა დასადგენია - საერო ხელისუფლებაში უფრო მეტი არმენია თუ სასულიერო იერარქიაში. - და ეგ ვინ უნდა დაადგინოს, მამაო? - ჟურნალისტები რას აკეთებთ? გაიგეთ, რომელი ეპისკოპოსი სადაურია, გადით მათ საგვარეულო საფლავებზე. მთელი საგვარეულო რომ არმენული გვარია და მარტო ეგ ერთია გაქართულებული გვარის, დიდი მიხვედრა უნდა, ვინ ვინაა? ხალხმა ყველაფერი იცის, ხალხს თვალებს ვერ დაუბრმავებ, ვერ დააყრუებ. ეკლესია უნდა გაიწმინდოს! ამაზე ორი აზრი არაა. - თქვენ წეღან ახსენეთ, რომ საზოგადოება ძალიან დაშინებულია, გადაგვარებულია, ჩაშვების დაწესებაც ახსენეთ. როგორ ფიქრობთ, ქართველმა კაცმა მართლა დაკარგა თავისი ნამდვილი სახე? - ერთი ის მითხარი, სადღაა ქართველი. რაღა დარჩა? ყველა წასულია ან გაქცეულია ლუკმაპურის საშოვნელად სხვისი მონები გამხდარან, მათი სახლ-კარი კი წყალს მიაქვს. სოფელში პატარა მეურნეობა მაქვს და მუშას ვერ ნახავ, რომ დაიქირავო; ფული რომც გქონდეს, კაცი აღარ დარჩა, რომ გადაუხადო და ამუშავო. მადლობა მიშას, რომ მან ყველას სახე კარგად გვაჩვენა განა მარტო ერში, წმინდა სინოდშიც. ახლა მას გინდა არმენი უძახე და გინდა ფრანგი. - მამაო, საზოგადოება ძალიან დიდ უიმედობაშია ჩავარდნილი - აღარც ნაც-მთავრობას ენდობიან და აღარც ე.წ. "ოპოზიციას". ერთადერთი, რაც კიდევ ინარჩუნებდა ადამიანთა ნდობას, საყდრიონია, თუმცა ამ ბოლოდროინდელმა მოვლენებმა და იმ უკეთურობამ, რაც დღეს საყდრიონში ხდება, ადამიანთა საკმაოდ დიდ ნაწილში საყდრიონის ნდობა შეარყია, გაურკვევლობაშია ამის გამო. საზოგადოების იმ ნაწილს რას ეტყოდით, ვინც ახლა ასეთ უიმედობაშია ჩავარდნილი და აღარავისი სჯერა? - იმ ადამიანებს, იცით, რას ვეტყვი? თავი იმიტომ აბიათ, რომ წყალი არ ჩაუვიდეთ? უნდა იაზროვნოს და გაიგოს, რა არის ცუდი და რა - კარგი. ყველას და ყველაფერს თავისი სახელი დაარქვას - მატყუარას მატყუარას სახელი უნდა ეწოდოს, კაცს - კაცის, მამათმავალს კი - მამათმავლისა, ურიას - ურიისა, ქრისტიანს - ქრისტიანისა, საყდარს საყდრის სახელი უნდა დაერქვას და სახელმწიფოს კი - სახელმწიფოსი. ამას ვეტყვი ამ ხალხს - ტვინი გაანძრიონ და ტყუილში ნუ სხედან! თორემ წმინდა წერილი რას ამბობს: «ავად შემნახავი ქურდზე უარესიაო». - მამაო, რა ქნას ამ ხალხმა, რომელზეც ამბობთ, რომ თავს იტყუებენ? ისინი გულწრფელი სურვილით მივიდნენ საყდარში, რომ სულიერად იცხოვრონ და უფალს დაუახლოვდნენ. ამ ხალხის მოვალეობა იმის გარკვევაა, რომელი მღვდელია კეთილსინდისიერი და რომელი არა? განა ყველას ჰყოფნის იმის სულიერება, თუნდაც ხედვა, რომ გაარკვიოს - რომელია მწყემსი კეთილი და რომელია ცხვრის ტყავში გახვეული მგელი? ის ყველა შემოსილს პატივისცემით უყურებს... და ის უფრო დამნაშავეა, რომელიც სასულიერო პირში მღვდელმსახურს ხედავს თუ ის, ვისაც ევალება, რომ ასეთი «მგლები» დედაეკლესიას მოაშოროს? მრევლმა არკვიოს ყველა იმ უკეთური ადამიანის საქმე, ვინც საყდარს შეაფარა თავი? ან ჟურნალისტებმა ვარკვიოთ სინოდის წევრთა წარმომავლობა? - აბა, ხომ ხედავთ, ამას საყდრიონი რომ არ აკეთებს თუ ვერ აკეთებს? აბა, როდემდე უნდა იაროთ ასე «გასულელებულებმა»? საქართველოს წარსულს, საყდრიონის წარსულს გადახედეთ - როდესაც კირიონი გადასახლებაში მყოფმა ერმა გამოიხმო და სწორედ ერის დიდი ძალისხმევით გახდა იგი საქართველოს პატრიარქი. კირიონის მსგავსი მამულიშვილები, მოწამეები, ალბათ, იშვიათი ჰყავს უახლეს წარსულს. ერის ჯანსაღი ძალების გაერთიანებაა საჭირო, საზოგადოებრივი გაერთიანება. ეს ხალხმა უნდა მოინდომოს, უნდა გააკეთოს. არც ერთი საეკლესიო კრება სასულიერო იერარქების მოწვევით არ ჩატარებულა, ამას ხელისუფლება აკეთებდა, ეროვნული ხელისუფლება. რუის-ურბნისის კრებაც დავით აღმაშენებლის მონდომებით ჩატარდა... გამგები გაიგებს... მე ყველაფერი ვთქვი და, ვისაც ასხენ ყურნი სმენად, ისმინოსო, სახარება გვეუბნება. - თუმცა ისიც არ დაგვავიწყდეს, მამაო, რომ კირიონი მოკლეს, სამარცხვინოდ... და, თუკი კირიონის მსგავსი მამულიშვილი გამოჩნდა, არაა გამორიცხული, რომ ისიც სამშობლოს შეეწიროს წმინდა ზვარაკად... როგორ ფიქრობთ, დღეს კიდევ გვაქვს იმის იმედი, რომ გამოჩნდება ერთი კირიონი? - უნდა გამოჩნდეს, რადგან დედა ღმრთისმშობელი თავის ერს არ გაწირავს. ჩვენ შეიძლება უარესის ღირსები ვართ, მაგრამ... არა აქვს მნიშვნელობა, რომ მას მაინც და მაინც კათოლიკოს-პატრიარქის სტატუსი ჰქონდეს, დაუდგეს უწმინდესს გვერდით! ვიღაც უნდა გამოჩნდეს. ახლა დამალვისა და მდუმარების დრო არაა, ახლა იმის დრო აღარაა, რომ მრევლს ისევ მოვატყუოთ - მრევლო, ახლა ამის დრო არააო. დაგვექცა ეკლესია თავზე! სიმართლის დრო ყოველთვისაა! შენც მოგეკითხება ძალიან მწარედ, თუ არ გააკეთე ბოლომდე ის, რაც შეგიძლია - შენ შეგიძლია ადამიანებს სიმართლე უთხრა, შეულამაზებელი სიმართლე, ისინი შენ გენდობიან; ასეც აკეთებ, მაგრამ მეტი უნდა გააკეთო! შენც, საერთოდ ჟურნალისტებს, დიდი პასუხისმგებლობა გაკისრიათ, რადგან საყდრიონი არ თუ ვერ ამბობს სიმართლეს, საზოგადოებას ეკისრება დიდი პასუხისმგებლობა და ერი გამოფხიზლდება. როგორ ხდებოდა ომის დროს - ნარჩევი ვაჟკაცები მიდიოდნენ, აბა, დაფეხვილი და ხეიბარი ვის რად უნდოდა? ასეა. ამ ნაღები საზოგადოების დიდი ნაწილი გაქცეულია საზღვარგარეთ, აქ დარჩენილებში კი არიან მუნჯი, ყრუ, მშიშარა და მამათმავალი (დედათმავალს კიდევ რა უჭირს) და ამათ რა უნდა გაგიკეთონ? ვინც დარჩა, ის ერთი და ორი და სამი მერცხალი გაზაფხულს ვერ მოიყვანს. ის ხალხი, ყველა ქართველი, უნდა დაუბრუნდეს საქართველოს და მერე იქნეს მოწვეული კრება და გაირჩეს თეთრი და შავი. - ესე იგი თქვენ დარწმუნებული ხართ, რომ დღეს ეკლესია რუის-ურბნისის მსგავს საეკლესიო კრებას არ მოიწვევს? - არა მგონია. თავის დასაკლავ დანას ის არ გამოთხრის. პატრიარქი ძალიან ცუდ დღეში ჰყავთ, თორემ განა უწმინდესზე მეტად ვინმეს უნდა, რომ საყდრიონი წმინდა იყოს? ყველაზე ამაზრზენი, იცით, რა არის? მამა რომ გაზრდი შვილებს, დააფრთიანებ და მერე ეს შენი გაზრდილი და გზაზე დაყენებული შვილები ზურგში ლახვარს ჩაგცემენ. სად გაგონილა ამდენი ეპისკოპოსი და ამდენი ტაძარი? ვინ შედის ამ ტაძრებში ამასაც ხომ აქვს მნიშვნელობა? - მამაო, ხალხი ეკლესიისკენ მობრუნდაო და ტაძრები ხომ საჭიროა? - მათი უმრავლესობა ტყუილისკენ მობრუნდა... ჩვენი ბრალია, მრევლი რომ ასეთ დღეშია. სხვისი კი არა - ჩვენი, სამღვდელოების.ზოგიერთი მღვდელი ისეთ უხამსობას სჩადის, მართლა დასახვრეტია. მღვდელს სახლში ათასი მანეთი მიაქვს და მრევლი მშიერი და დაგლეჯილი ტანსაცმელით სახლში ზოგჯერ ფეხით მიდის. მღვდელი უნდა აპურებდეს მშიერ მრევლს, სახლშიც უნდა აკითხავდეს, თუ ის მშიერია, ავადაა. დატვირთავენ მანქანებს, იმდენი მიაქვთ, ნახევარი უფუჭდებათ და მერე ყრიან ან ცხოველებს აჭმევენ, მაშინ, როცა მრევლის ნახევარი მშიერია. ესაა საქმე? ...მერე უკვირთ და ხმამაღლა ყვირიან - ამდენი სექტები რატომ მომრავლდაო. თითქოს პასუხი არ იცოდნენ. ჩვენი თავი ვიტიროთ, ჩვენ გამოვსწორდეთ და ნუ დავაბრკოლებთ მრევლს ჩვენი უკეთურობით, გაუმაძღრობით; ის სექტები ხალხს ძალიან «გონივრულად» იახლოვებენ - იქით აძლევენ პურს დამშეულ ხალხს... თუ კაცი მშიერია, თან სულიერებაში არაა მტკიცე, თან იმ საშინელებებს ხედავს, რაც დღეს ეკლესიაში ხდება, ადვილად მოექცევა ამ სექტანტების გავლენის ქვეშ...

“3 იანვრის საზოგადოების” მიმართვა სახალხო კრებას, თითოეულ ქართველს, ყველა კეთილი ნების ადამიანს http://www.epn.ge/wp-content/uploads/2010/11/kelenjeridze-116x150.jpg“3 იანვრის საზოგადოების” წარმომადგენელმა გოჩა კელენჯერიძემ მადრიდიდან “ექსპრესნიუსს” მიმართვა გამოუგზავნა რომელსაც უცვლელად გთავაზობთ. ბატონებო და ქალბატონებო. ქართველებო, რომელთაც გტკივათ საქართველოს სატკივარი და რომელნიც აცნობიერებთ პირად პასუხისმგებლობას მამულისადმი, რომელიც თანამედროვე რეალ პოლიტიკის ანუ “ახალი მსოფლიო წესრიგის” მიერ სასიკვდილოდაა განწირული-არსებული კატასტროფული ვითარება და პერსპექტივა რომ მიუთითებს…- საქართველოს და თითოეულ ქართველს განადგურება ემუქრება და როგორც კარგად მოგეხსენებათ, მხოლოდ სამართლებრივი ბერკეტების გამოყენებით ექნება ეროვნულ და სამოქალაქო დაუმრჩილებლობას სასურველი ეფექტი. მაგალითისთის მეოცე საუკუნის საქართველოს პოლიტიკური პარალელიზმიც კმარა უდავოდ. ბატონებო და ქალბატონებო, მოდით შევადაროთ ეერთმანეთს 1918-24 წლები და საქართველოს უახლესი ისტორიის მონაკვეთი 1990 წლის 28 ოქტომბრიდან, ვიდრე სავალალო დღევანდელობამდე: მაშინაც და ახლაც პირველი და მეორე დემოკრატიული ხელისუფლების ანუ პირველი და მეორე დემოკრატიული რესპუბლიკის-საქართველოს წინააღმდეგ ოკუპანტი იყენებს ლენინურ ოსურ სეპარატიზმს, მაშინაც და ახლაც ოკუპანტმა გამოიყენა ე.წ. აფხაზური პრობლემა, მაშინაც და ახლაც ოკუპანტმა განახორციელა სამხედრო აგრესიის გზით საქართველოს ოკუპაცია, ანექსია და ეთნიკურ ქართველთა ასიმილაცია-გენოციდის კრიმინალური-ანტიადამიანური პოლიტიკა… როგორც ცნობილია, 9 აპრილის ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის სამართლებრივი საფუძველი იყო 1921 წლის 25 თებერვლის ოკუპაცია, რომელიც არღვევდა 1920 წლის 7 მაისის შეთანხმებას… დღეს როდესაც საქართველოს და ქართველი ერის, ქართული ჯიშის, ქართველობის ყოფნა-არყოფნის საკითხი დგას, რასაც უკანონო ნეობაბილონიური იმიგრაცია-შემოსევა, ტერიტორიული მთლიანობის რღვევა, ქართველთა ეთნიკური წმენდა, განდევნა, გენოციდი, ერთი სიტყვით რომ ვთქვათ განადგურება მიმდინარეობს- 3 იანვრის საზოგადოება არისხებს განგაშის ზარებს და მოგიწოდებთ თქვენ და თითოეულ ქართველს: ვიხელმძღვანელოთ სამართლებრივი ბერკეტებით(1991-93 წლების სამამულო ომი, ყაზბეგის დოკუმენტი, გროზნოს მანიფესტი…), რომელნიც აკრძალულნი არიან საქართველოში, როგორც ამერიკის ასევე რუსეთის, ევროპის-ზოგადად რეალ პოლიტიკის ანუ ანტიადამიანური “ახალი მსოფლიო წესრიგის” მიერ და ყველა კეთილი ნების ადამიანი, ყველა ის ქართველი ვინც აცნობიერებს საკუთარ პასუხისმგებლობას საკუთარი ერისა და სამშობლოს წინაშე, მოვალეა, ალბათ განაცხადოს: საქართველოს ტერიტორიაზე არ დაუშვებს ახალი მსოფლიო წესრიგის დრაგონული გეგმების განხორციელებას! 1989 წლის 2-3 დეკემბრის მალტის პაქტს, 1991 წლის დეკემბრის დასაწყისში გაეროს უპრეცედენტო გადაწყვეტილება მოჰყვა, რომელსაც საბჭოთა კავშირიც ეთანხმებოდა აშშ-სთან ერთად, ამ გადაწყვეტილებას კი 1991 წლის 22 დეკემბერს საქართველოში სამამულო ომის დაწყება მოჰყვა, რომელშიც საქართველომ, ქართველებმა დავკარგეთ 1991 წლის 9 აპრილს აღდგენილი დამოუკიდებლობა, იმავე წლის 31 მარტის რეფერენდუმის სამართლებრივ საფუძველზე… ამ სამართლებრივ პოლიტიკას მივყავართ, არა მარტო საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენამდე არამედ არსებულ სიტუაციაში მთავარ სამართლებრივ კითხვამდე: ბატონებო და ქალბატონებო. ქართველებო! თქვენ საქართველოს ლეგიტიმურ ხელისუფლებად მიგაჩნიათ არსებული დე ფაქტო ხელისუფლება, თუ არა?!. თუ ეთანხმებით რეალპოლიტიკის კრიმინალურ სცენარს, რომელიც იმ კამუფლირებული პოლიტ სტატუს ქვოში გამოიხატება, რომელიც არ ექცევა კრიტიკული აზროვნების ყურადღების ქვეშ: თუ აშშ შუქურას უწოდებს ოკოპანტ-მარიონეტებს, რუსეთი ერთი ადგილით დაკიდებას ჰპირდება ლამის, მაგრამ აშშ-ც და რუსეთის აღიარებენ და წარმოსახავენ მათ ვისაც თქვენ ებრძვით-საქართველოს ლეგიტიმურ ხელისუფლებად, რაც იმას მიუთითებს, რომ ქართველ ერს ხდიან ანგარიშვალდებულად ოკუპანტების მიერ განხორციელებული კრიმინალური-ანტიქართული ქმედებების წინაშე. თქვენც თუ ლეგიტიმურ მმართველად აღიარებთ მარიონეტებს, სამართლებრივი თვალსაზრისით წარმატების იმედი არ უნდა გქონდეთ და ყოველი მცდელობა მარცხისთვის-განადგურებისთვისაა განწირული, მაგრამ ასეთ შემთხვევაში გთხოვთ, დაასახელოთ კონკრეტული თარიღი თუ როდის აღსდგა საქართველოში კანონიერი ხელისუფლება მას შემდეგ რაც “საქართველოს გარეგანმა და შინაურმა მტრულმა ძალებმა” 1991-93 წლების სამამულო ომში დაამხეს II დემოკრატიული ხელისუფლება?!. დაუმორჩილებლობას გამარჯვებისთვის სამართლებრივი საფუძვლები სჭირდება, ნებისმიერი პარტია პიროვნება ან ძალაუფლება, თუნდა სახალხო კრება კი მხოლოდ მაშინ იქნება უფლებამოსილი ქართველი ხალხის მიერ, ანუ მხოლოდ მაშინ გადაიქცევა იგი ლეგიტიმურ ქართულ ძალად, როდესაც ქართული სამართლიანი და სამართლებრივი სტრატეგიით იხელმძღვანელებს, ეს სამართლებრივი პოლიტიკის აქსიომაა უნივერსალური და არა ჩემი ან რომელიმე კონკრეტული ადამიანის ინტერპრეტაცია ან სურვილი… ბატონებო და ქალბატონებო! სამართლებრივი პოლიტიკის ერთგულებით და დაომორჩილებლობის ნაცადი მეთოდიკით 3 იანვრის საზოგადოება უერთდება სახალხო კრებას. ველით თქვენს პასუხს, რომელსაც მხოლოდ მაშინ გაიმეტებთ ალბათ თუ დაგესიზმრათ მაინც ემიგრაციის სიმწარე და ის სავალალო ვითარება, რომ ყოველი 8 ბავშვი 10-იდან ქართულად ვეღარ მეტყველებს!.. “ავაჰმე ჩემო მამულო!” მარჯი საქართველო! 15 ნოემბერი 2010წ. მადრიდი(ექსოდი)

ქართველები მათ ვთვლით გარყვნილებად და ზნედაცემულებად. თუ ევროპელი გარყვნილები ქართველებს "ბნელებად" ჩაგვთვლიან ეს სასიხარულუა. ქართველებს აქვთ უფლის გზა, ევროპულ-ამერიკული მეტრაკეობის გზა მიუღებელია. ალბათ, როცა ამბობ ჩვენ, გულისხმობ მიშმაკაკებსა და მათ მხარდამჭერებს, სხვანაირად გაუგებარია, ვინ თქვენ. გთხოვთ ჩვენი სახელით ნუ საუბრობთ. მე კი მიმაჩნია, რომ ყველა ნაცი უნდა განადგურდეს, რათა იმ უზნეობამ ვეღარ გაიხაროს რაც დღეს საქართველოში დასადგურებული, დასჯა რბილად არის ნათქვამი. http://srv3.imghost.ge/out.php/i77208_Trakebisarlumi.jpg

თქვენგან იმდენ ტყუილ და ცილისწამება მოედინება, ასე მგონია ტყულმადიდებლებში მოვხვდი მეთქი. თავად განსაჯეთ: მამაცი მაომარ კადაფი უკვე 42 წელია, უთანასწორო ბრძოლაში,მსოფლიო ურჩხულს ებრძვის ქედშეუხრელად. ახლა შევადაროთ თქვენს "გულად" მმართველებს - ხაჩიკა სააკაშვილს, რომელმაც დღენახევარი ვერ იომა რუსეთთან, თავისი ძლევამოსილი პატრიონების დახმარების მიუხედავად; - სილვიო ბერლუსკონი (შექანებულად წოდებული) ჩვარია და ვერავითარ სიმამაცეს ვერ ავლენს: - ხაზარი ნიკოლა სარკოზი,ასევე ფეხისდაბაკუნებაზე ნიფხავში იფსავს; - ბარაკ ობამა,შავ კაცად წოდებული, ვინმეს გინახავთ ბრძოლის ველზე? არ გინახავთ და ვერც ნახავთ, რადგან შავი კაციც ხელოვნურად შექმნიალია. http://s48.radikal.ru/i119/0809/c1/cdaeed9e34b1.jpgმამაცი ხაჩიკა სააკაშვილი ასე, რომ როდესაც მამაც პიროვნებას სიმხდალეს დასწამებ, სულ მცირე ვინმეს მაინც უნდა იცნობდე, რომელიც ქვეშაფსია არ არის.