shavlego91

1991-2001 წ შევარდნაძის ბანდის- არაკაცების მიერ დახოცილთა არასრული სია! ციტატა 1. აბაშვილი მაყვალა 2. აბრამიშვილი ნუგზარი 3. ავდალიანი ლოვა 4. აზატოვა ნინა 5. აკობია გია 6. აკოლაშვილი გარინი 7. ალანია გიორგი 8. ალასანია ჯამბული 9. ალექსანდრია მალხაზი 10. ამირეჯიბი ვახტანგი 11. ამირეჯიბი ირაკლი 12. ანჯაფარიძე ვახტანგი 13. არაბიძე მამუკა 14. არახამია თენგიზი 15. არსენიძე კახაბერი 16. ასათიანი ქიშვარდი 17. ასლამაზიშვილი მარინა 18. აქუბარდია ლადო 19. ბაგათელია იოსები 20. ბაიდაშვილი სერგო 21. ბარსეგოვი რაფაელი 22. ბასილაძე კახაბერი 23. ბაღდავაძე მამუკა 24. ბაღიშვილი გურამი 25. ბაღიშვილი ედემი 26. ბახია-სიგუა მარიამი 27. ბენდელიანი ზურაბი 28. ბენდელიანი რობერტი 29. ბენდელიანი ზაზა 30. ბერაია ემზარი 31. ბერიაშვილი ბერდია 32. ბიჭიაშვილი ლაშა 33. ბოლქვაძე დავითი 34. ბოხუა გენადი 35. ბჟალავა მერაბი 36. ბროძელი რევაზი 37. ბუკია ფრიდონი 38. ბულია დემური 40. გაბედავა პავლე 40. გაბროშვილი გოგი 41. გასვიანი ზაზა 42. გეგელია სოსო 43. გელაშვილი გელა 44. გელაშვილი მერაბი 45. გელიაშვილი იოსები 46. გერაძე მარიამი 47. გვაჯაია ნაირი 48. გვაჯაია მურმანი 49. გვათუა ბეჟანი 50. გიორგობიანი გოჩა 51. გიორგობიანი ზურაბი 52. გობრონიძე ალექსი 53. გოგია გოდერძი 54. გოგიბედაშვილი კობა 55. გოგოლაძე ანზორი 56. გოგუა თემური 67. გოგუა კობა 58. გოლეთიანი ჯემალი 59. გოქსაძე ვახტანგი 60. გოშთელიანი თემური 61. გოცირიძე გიორგი 62. გოცირიძე თამაზი 63. გრიგალავა შალვა 64. გულბანი გრიშა 65. გულია თენგიზი (კიროკი) 66. გურელიშვილი გიორგი 67. დაგარგულია ედემი 68. დავლათიანი იური 69. დავრაშვილი ალექსანდრე 70. დარასელია ემა 71. დარსანია როინი 72. დიდებაშვილი ზურაბი 73. დოიჯაშვილი ლევანი 74. დოლიძე გურამი 75. დოჩია გურამი 76. ეგნატაშვილი ვახტანგი 77. ედიბერიძე მერაბი 78. ელიავა ავთანდილი 79. ელიავა აკაკი 80. ესართია ლადო 81. ესებუა გელა 82. ესებუა გია 83. ვანიშვილი მალხაზი 84. ვარაზიშვილი ვარაზი 85. ვაწაძე თემური 86. ვაწაძე კახა 87. ვეკუა ბეჟანი 88. ზარქუა ზაური 89. ზარქუა მურთაზი 90. ზუმბურიძე ნანა 91. თაქთაქიშვილი ლევანი 92. თოდუა ვალერი 93. თოდუა პაპუნა 94. თოდუა კოტე 95. თოლორდავა ხვიჩა 96. თორდია ვახტანგი 97. თორდია ნიკოლოზი 98. თორდია-ნთელავა ნათელა 99. იანქოშვილი ზაზა 100. იაშვილი ვლადიმერი 101. იმნაძე თამარი 102. ინჯია სლავა 103. ინასარიძე სერგო 104. ინაური იოსები 105. ისაკაძე გაბრიელი 106. იობიძე-დანგაძე ქეთევანი 107. იოსელიანი ალექსანდრე 108. კაკულია თამაზი 109. კალანდია სერგო 110. კალაძე ვახტანგი 111. კანდელაკი ზურაბი 112. კანდელაკი თენგიზი 113. კაპანაძე კონსტანტინე 114. კარაპეტიანი გიორგი 115. კარეგიშვილი ლალი 116. კარტოზია ჯემალი 117. კაჭარავა ნუგზარი 118. კაჭარავა ხვიჩა 119. კეზუა ვახტანგი (ჯენერი) 120. კეზუა თენგიზი 121. კვარაცხელია ენვერი 122. კვარაცხელია ალექსანდრე 123. კვარაცხელია ავთანდილი 124. კვარაცხელია მერაბი 125. კვარაცხელია გულადი 126. კვარაცხელია გელა (შვარცი) 127. კვაშალი ანატოლი 128. კვიკვინია ზურაბი 129. კვინიკაძე ნუგზარი 130. კვირიკაშვილი ნინა 131. კვირკველია მათე 132. კვირკვია ბათუ 133. კვირტია ხვიჩა 134. კვირტია გურამი 135. კიკაჩეიშვილი რატი 136. კინწურაშვილი სიმონი (გია) 137. კობახიძე გურამი 138. კორკელია რომანი 139. კოროშინაძე ვარლამი 140. კორძაია ლერი 141. კურდღელია კონსტანტინე 142. კუტალია თენგიზი 143. ლაგვილავა ანატოლი 144. ლაზარიშვილი გიორგი 145. ლემონჯავა როინი 146. ლემონჯავა სოსო 147. ლენჯარია სოსო 148. ლიპარტელიანი გერონტი 149. ლოგუა თენგიზი 150. ლომთაძე ემზარი 151. ლომია გოჩა 152. ლოლაძე დავითი 153. მაისურაძე ლალი 154. მამედაშვილი ოთარი 155. მამისაშვილი რომანი 156. მანდარია ხვიჩა 157. მასხარაშვილი რაული 158. მგალობლიშვილი ბეჟანი 159. მესხია თეიმურაზი 160. მინაიშვილი მიხეილი 161. მირგატია ვიტალი 162. მიქავა კახა 163. მიქავა მურთაზი 164. მიქაძე ვაჟა 165. მიქენაია კუკური 166. მიქიაშვილი რევაზი 167. მიშველაძე არჩილი (აჩიკო) 168. მოდებაძე ზურაბი 169. მჭედლიშვილი ბაადური 170. მჭედლიშვილი მერაბი 171. მჭედლიშვილი გურამი 172. ნანიკაშვილი ვალერი 173. ნასარიძე ზაზა 174. ნაყოფია გია 175. ნეფარიძე ავთანდილი 176. ნიკოლაიშვილი იაშა 177. ნიკოლეიშვილი მამუკა 178. ნიჟარაძე გურგენი 179. ნოდია ვახტანგი 180. ოდიშარია კუსო 181. ონიანი ბაჩუკი 182. პაპიაშვილი ნოდარი 183. პაჭკორია კახაბერი 184. პერტახია ზაზა 185. პერტია აველინა 186. ჟვანია ირაკლი 187. რამიშვილი არჩილი 188. რატია რობერტი 189. რატიანი კონსტანტინე 190. რეხვიაშვილი გივი (გივიკო) 191. რობაქიძე გიორგი 192. როგავა ზაური 193. როგავა ფრიდონი 194. როგავა რამაზი 195. სალია გონელი 196. სალუქვაძე ოთარი 197. სამუშია გიზო 198. სანაია გიორგი 199. სარია სულხანი 200. საჯაია ბაჩუკი 201. სესქურია რეზო 202. სვანიძე როსტომი 203. სიდამონიძე ნიკოლოზი 204. სოსელია თემური 205. სოსელია ჯამბული 206. სოტკილავა ზურაბი 207. სტურუა რევაზი 208. სულთანიშვილი აკაკი 209. სულხანიშვილი პაატა 210. ტაბიძე თამაზი 211. ტაბიძე კონსტანტინე 212. ტალახაძე იური 213. ტალიკაძე გული 214. ტატუაშვილი ალექსანდრე 215. ტერიშვილი მამუკა 216. ტეტელაშვილი გია 217. ტვილდიანი რევაზი 218. ტუფურია თამაზი 219. ტყემალაძე ფრიდონი 220. ფესტიანიძე დავითი 221. ფირცხელავა ჯონი 222. ფირცხალავა გურგენი 223. ფიფია გურამი 224. ფიცხელაური ბესარიონი 225. ფოლადიშვილი მიხეილი 226. ფუტკარაძე-ფირცხალავა ნინო 227. ქადარია აკაკი 228. ქანთარია ვახტანგი 229. ქარდავა მერაბი 230 ქარდავა მამუკა 231. ქევხიშვილი ციცინო 232. ქვარიანი ბადრი 233. ქინქლაძე ზაური 234. ქირთბაია ვანო 235. ქოჩუა ჯემალი 236. ღვინიაშვილი მალხაზი 237. ღვინიაშვილი ნუგზარი 238. ღვინჯილია რენო 239. ღვინჯილია გულადი 240. ღურწკაია კოჭოია 241. ყაველაშვილი ბადრი 242. ყავლაშვილი ვალერიანი 243. ყარაულაშვილი კუკური 244. ყაჯრიშვილი დავითი 245. ყურაშვილი შოთა 246. ყურაშვილი მერაბი 247. ყურუა კახა 248. შაიშმელაშვილი სანდრო 249. შალიკაშვილი გიორგი 250. შამათავა თემური 251. შამათავა ჯემალი 252. შანავა ნუგზარი 253. შანავა რევაზი 254. შარაშენიძე პაატა 255. შარაძე ლაშა 256. შედანია გიორგი 257. შენგელია ანზორი 258. შენგელია ბიჭიკო 259. შენგელია ონერი 260. შიუკაშვილი თორნივე 261. შიშინაშვილი შაქრო 262. შონია ენუქი 263. შონია ონისე 264. შონია ავთანდილი 265. შონია ზურაბი (პუშკინა) 266. შურღაია სოსო 267. შჩიპოვნიკოვი ანატოლი 268. ჩაკაბერია კონსტანტინე 269. ჩანგელია რამინი 270. ცაავა ხვიჩა 271. ცარციძე რომეო 272. ცერაძე ტრისტანი 273. ციმინტია კობა 274. ცხადაია მამუკა 275. ძვაბავა ნიაზი 276. ძვაბავა ნუგზარი 277. ძიძარია გუგუ 278. წიკლაური რევაზი 279. წიფურია ედიშერი 280. წიქვაძე ვეფხია 281. წურწუმია ზვიადი 282. ჭანტურია რუსუდანი 283. ჭანტურია გია 284. ჭანტურია ალექსანდრე 285. ჭანტურიძე იმედი 286. ჭანტურიძე ფირუზი 287. ჭითანავა ბესიკი 288. ჭკადუა ელვარდი 289. ჭკადუა ომარი 290. ხაზალია უსუპი 291. ხალვაში ბორისი 292. ხარჩილავა მალხაზი 293. ხატიაშვილი გიზო 294. ხელაშვილი დავითი 295. ხერკელიძე ტარიელი 296. ხიდაშელი დოდო 297. ხორავა გურამი 298. ხუბუტია კახა 299. ხუნწარია გოჩა 300. ხურცილავა მალხაზი 301. ხურცილავა ჯუმბერი 302. ხურცილავა როლანდი 303. ხუციშვილი ბადრი 304. ხუციშვილი გელა 305. ხუხია მერაბი 306. ჯავახიშვილი ზურაბი 307. ჯაიანი ზაზა 308. ჯალაღონია ავთანდილი 309. ჯალაღონია რადიონი 310. ჯალაღონია ჯემალი 311. ჯანაშია-შელია მიმოზა 312. ჯანაშია დავითი 313. ჯგერენაია ჯემალი 314. ჯიქია გოჩა 315. ჯიშკარიანი იროდი 316. ჯოჯუა ვახტანგი 317. ჯღარკავა თამაზი 318.ლიმა გიორგაძე 319.მერაბ სულაძე.320.არკადი მარკოზია-დეპუტატი გოჩა ჯიქია - დახვრიტეს ზუგდიდში,— 1992 წელს. ნუგზარ შანავა - მოკლეს 1991 წელს, თბილისის ზღვაზე კიტოვანთან მოსალაპარაკებლად მისული. ნუგზარ შანავას ახლდა ჯერ კიდევ ცოცხალი გია ესებუა. ძმები ესებუები გია ესებუა - მოკლეს 1991 წლის 23 დეკემბერს, რუსეთ-საქართველოს შორის ომის დაწყების პირველივე დღეებში. გოჩა ესებუა - მოკლეს 1998 წლის 31 მარტს, სოფელ ონარიაში. ძმები ვაწაძეები კახა ვაწაძე - 1992 წელს განხორციელდა ტერორისტული აქტი ზუგდიდის პოლიციის შენობაში, რომლის შედეგად დაიღუპა შესანიშნავი ვაჟკაცი სლავა მინჯია და მისი სამი თანამებრძოლი, მათ შორის - კახა ვაწაძე. თემურ ვაწაძე - მოკლეს 1993 წელს, ოჩამჩირესთან. თენგიზ ბულია - მეტსახელად "კიროკი", 1993 წელს მხედრიონელებმა დახვრიტეს ხობში. დახვრეტამდე სასტიკად აწამეს. რამაზ როგავა - მოკლეს 1992 წელს, აღაიანთან. ზვიად ლელაძე - მოკლეს ზუგდიდში, 1993 წელს. ზაზა ჯაიანი - მხედრიონელებმა მოკლეს სენაკში, 1992 წელს. მერაბ ქარდავა - მოკლეს 1992 წელს, - ზვიად გამსახურდიასადმი მიძღვნილი ლექსის გამო. აწამეს განსაკუთრებული სისასტიკით. ედემ დაგარგულია - მოკლეს 1992 წელს ვახტანგ ნოდია - მხატვარი. მოკლეს 1993 წელს, ხობში. დახვრეტამდე სადისტურად აწამეს, მოაჭრეს მარჯვენა ზვიად გამსახურდიას პორტრეტის დახატვის გამო. ძმები ბენდელიანები რომან ბენდელიანი - მოკლეს 1991 წელს, სამაჩაბლოში. რომან ბენდელიანთან ერთად დაიღუპნენ: ჯანო რაფავა და პაატა ყურწუა. რობერტ ბენდელიანი - მოკლეს ფოთში, 1993 წელს. ეს სია მოგვაწოდა-Giga82.მას მადლობა ამისათვის

ამოუკიდებელი საქართველოსა და ეროვნული ხელისუფლების ქრონოლოგია დამოუკიდებელი საქართველოსა და ეროვნული ხელისუფლების ქრონოლოგია - უნიშვნელოვანესი თარიღები * 1990 წლის 20 ივნისს საქართველოს სსრ უზენაესი საბჭოს დადგენილებით დაიგმო საქართველოს ოკუპაცია და სსრ კავშირში ანექსია და იგი გახდა სამართლებრივი და იურიდიული საფუძველი ახალი, კანონიერი მრავალპარტიული არჩევნების ჩასატარებლად. * 1990 წლის 20 სექტემბერს სამხრეთ ოსეთის სახალხო დეპუტატთა საბჭომ მიიღო დეკლარაცია "სამხრეთ ოსეთის სუვერენიტეტის შესახებ". რითაც იგი ცხადდებოდა "საკავშირო ხელშეკრულებისა და საერთაშორისო სამართლის სუბიექტად", რომელიც "... დამოუკიდებელ კურსს განახორციელებდა ფედერაციასა და სახელმწიფოთა შორის ურთიერთობებში"... * 1990 წლის 21 სექტემბრის დადგენილებით საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმმა ოსეთის სახალხო დეპუტატთა საბჭოს "სამხრეთ ოსეთის სუვერენიტეტის შესახებ" დეკლარაცია, როგორც ანტიკონსტიტუციური, ცნო ბათილად. შემდგომში ასევე გაუქმებული იქნა სამხრეთ ოსეთის ხელისუფლების მიერ მიღებული არაერთი ანტიკონსტიტიციური აქტი, რითაც ოლქი თავს საქართველოს იურიდისქციიდან გასულად აცხადებდა. * 1990 წლის 28 ოქტომბრის მრავალპარტიულ არჩევნებში დიდი უპირატესობით გაიმარჯვა ზ.გამსახურდიას მიერ შექმნილმა საქართველოს პოლიტიკურ პარტიათა და ორგანიზაციათა პოლიტიკურმა ბლოკმა "მრგვალი მაგიდა - თავისუფალი საქართველო". * 1990 წლის 14 ნოემბერს მუშაობას შეუდგა საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს პირველი მოწვევის პირველი სესია o სესიამ ფარული კენჭისყრით აირჩია ზვიად გამსახურდია საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარედ. o საქართველოს სრული სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის რეალური საფუძვლების მომზადებისათვის, ახალი კონსტიტუციის შემუშავებამდე ამავე სესიაზე საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესმა საბჭომ მიიღო კანონი "საქართველოს რესპუბლიკაში გარდამავალი პერიოდის გამოცხადების შესახებ". o სესიამ ასევე მიიღო კანონები "საქართველოს რესპუბლიკის სახელწოდების შეცვლის შესახებ", "საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო გერბის შესახებ", "საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო დროშის შესახებ", "საქართველოს რესპუბლიკის ჰიმნის შესახებ". o საქართველოს რესპუბლიკის კონსტიტუცია გარდამავალ პერიოდში სათანადო ცვლილებებითა და დამატებებით იმოქმედებდა ახალი კონსტიტუციის შემუშავებამდე, მოქმედ კონსტიტუციაში კი შეტანილი იქნა არაერთი ცვლილება და დამატება, რომლითაც საქართველოს რესპუბლიკა არის სუვერენული საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მემკვიდრე სახელმწიფო, რომელიც ძალადობით იყო შეყვანილი სსრ კავშირის შემადგენლობაში. საქართველოს რესპუბლიკის ტერიტორიაზე მოქმედებს საქართველოს რესპუბლიკის და სსრ კავშირის კანონები და კანონქვემდებარე აქტები. საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭო აჩერებს სსრ კავშირის კანონებისა და კანონქვემდებარე აქტების მოქმედებას საქართველოს რესპუბლიკის ტერიტორიაზე, თუ ისინი ეწინააღმდეგება საქართველოს რესპუბლიკის კანონებსა და ინტერესებს. * 1990 წლის 15 ნოემბერს შეიქმნა ახალი კონსტიტუციის პროექტის მოსამზადებელი კომისია. საქართველოს რესპუბლიკის ტერიტორიაზე შეჩერებულ იქნა სავალდებულო სამხედრო სამსახურის შესახებ სსრ კავშირის კანონის მოქმედება, მიღებული იქნა დადგენილება "შინაგან ჯარებში - ეროვნულ გვარდიაში გაწვევის დროებითი დებულების შესახებ", ასევე კანონები "გარდამავალ პერიოდში ხელისუფლების ადგილობრივი ორგანოების, საკრებულოს არჩევნების შესახებ", "რეფერენდუმის შესახებ" და სხვა. * 1990 წლის 20 დეკემბერს საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესმა საბჭომ მიიღო კანონი საქართველოს რესპუბლიკის შინაგანი ჯარების - ეროვნული გვარდიის შექმნის შესახებ. კანონის თანახმად, შინაგანი ჯარი - ეროვნული გვარდია ერთიანდებოდა მთავარ სამმართველოში, რომელიც იყო შინაგან საქმეთა სამინისტროს სისტემაში და მას ხელმძღვანელობდა შინაგან საქმეთა მინისტრის პირველი მოადგილე. ამ კანონის მიხედვით, შინაგანი ჯარის - ეროვნული გვარდიის სარდალს ნიშნავდა უზენაესი საბჭო. * 1991 წლის 31 მარტს საქართველოში ჩატარდა რეფერენდუმი 1918 წლის 26 მაისის დამოუკიდებლობის აქტის საფუძველზე საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის შესახებ. o რეფერენდუმში მონაწილეთა რაოდენობა შეადგენდა 3.302.572 კაცს (90,3 პროცენტი). რეფერენდუმში მონაწილეობა მიიღო სამხრეთ ოსეთის ყოფილი ოლქისა და აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის მოსახლეობამაც. რეფერენდუმში მონაწილეთა 98,9 პროცენტმა მხარი დაუჭირა საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენას. * 1991 წლის 9 აპრილს რეფერენდუმის შედეგებზე დაყრდნობით, მიღებული იქნა საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტი. o საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესმა საბჭომ მიმართა მსოფლიოს ხალხებს მხარი დაეჭირათ თავისუფლების, დემოკრატიისა და სამართლიანობის იდეისათვის მებრძოლი ქართველი ხალხის ნებისათვის, არ დაეშვათ მის წინააღმდეგ ძალის გამოყენება და ხელი შეეწყოთ საქართველოს რესპუბლიკის ცნობისა და მსოფლიოს დემოკრატიულ სახელმწიფოთა თანამეგობრობაში მისი დამკვიდრებისათვის. * 1991 წლის თებერვალში მიღებულ იქნა საქართველოს რესპუბლიკის კონსტიტუციის განახლებული ვარიანტი, სადაც უმაღლეს საბჭოს განესაზღვრა თავისი უფლებამოსილებები და შემოღებულ იქნა საქართველოს პრეზიდენტის ინსტიტუტი. * 1991 წლის 9 აპრილს საქართველოს უზენაესი საბჭოს მიერ მიღებული იქნა დადგენილება "საქართველოს პრეზიდენტის თანამდებობის შემოღების შესახებ". * 1991 წლის აპრილში პრეზიდენტის ინსტიტუტის შემოღებასთან დაკავშირებით კონსტიტუციაში შევიდა ცვლილებები, რომლითაც იქმნებოდა ეროვნული გვარდიის, საჯარისო ფორმირებების, უმაღლესი მთავარსარდლის თანამდებობა, რომელიც ყველა ფორმირებებს და მათ შორის გვარდიასაც გულისხმობდა. საჭირო ფორმირებების შექმნის, ცვლილებების შეტანის პრეროგატივა კონსტიტუციით მხოლოდ უზენაეს საბჭოს გააჩნდა. * 1991 წლის 14 აპრილს, საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს დადგენილებით, ზვიად გამსახურდია არჩეული იქნა საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტად. * 1991 წლის 15 აპრილის საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის #275 ბრძანებულების თანახმად: უკანასკნელ ხანებში იმპერიის შემადგენლობაში მყოფმა ხალხებმა გააძლიერეს საპროტესტო პოლიტიკური საგაფიცვო მოძრაობა, რომელიც მიზნად ისახავს იმპერიული ცენტრალური ხელისუფლების გაუქმებას და სუვერენული დემოკრატიული სახელმწიფოების ჩამოყალიბების პროცესისთვის ხელშეწყობას. ამასთან დაკავშირებით, აგრეთვე სამაჩაბლოში შექმნილი ვითარების გათვალისწინებით ე. წ. ცენტრის იმპერიალისტური პოლიტიკის წინააღმდეგ მრგვალი მაგიდის პოლიტიკურმა ორგანიზაციებმა სატრანსპორტო საშუალებებისა და საკავშირო დაქვემდებარების საწარმოების გაფიცვები გამოაცხადეს. o გამომდინარე იმ მოსაზრებიდან, რომ აღნიშნულ საპროტესტო აქციებს აქვს ერთი მიზანი: საქართველოს სრული, ფაქტობრივი დამოუკიდებლობის აღდგენა, იმპერიული სტრუქტურებისადმი დაქვემდებარებისა და დიქტატისაგან მისი განთავისუფლება, რაც წარმოადგენს უკანასკნელ წლებში ჩვენს ქვეყანაში მიმდინარე ეროვნული და სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის პროცესის უშუალო გაგრძელებას". * 1991 წლის 26 მაისს ჩატარდა საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის საერთო-სახალხო არჩევნები. არჩევნებში მონაწილე ამომრჩეველთა 89,59 პროცენტმა ხმა მისცა ზვიად გამსახურდიას და იგი გახდა ხალხის მიერ არჩეული საქართველოს რესპუბლიკის პირველი პრეზიდენტი. o ამავე პერიოდში დემოკრატიული გარდაქმნების მიზნით მიღებულ იქნა არაერთი კანონი, მათ შორის "საქართველოს რესპუბლიკის მოქალაქეობის შესახებ", "საქართველოს რესპუბლიკაში ეროვნული ბანკის შესახებ", "საქართველოს რესპუბლიკაში სახელმწიფო საწარმოთა პრივატიზაციის შესახებ", "საინვესტიციო საქმიანობის შესახებ", "მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანების შესახებ", "პრესისა და მასობრივი ინფორმაციის სხვა საშუალებების შესახებ" და სხვა. * 1991 წლის 19 აგვისტოს მოსკოვის პუტჩთან („გკჩპ“) დაკავშირებით მოსკოვიდან ცენტრის მუქარის განსახორციელებლად ჩამოსული იყვნენ არმიის გენერალი ჟურავლოვი და სხვა სამხედრო პირები. იმავე დღეს საქართველოს პრეზიდენტმა გამოსცა ბრძანებულება, რომლითაც ეროვნული გვარდიის სტრუქტურებში შეტანილ იქნა ცვლილებები. o 1991 წლის 19 აგვისტოს საქართველოს პრეზიდენტმა ზვიად გამსახურდიამ გამოსცა ბრძანებულება შინაგანი ჯარების - ეროვნული გვარდიის რეორგანიზაციის შესახებ. კერძოდ, ეროვნულ გვარდიას მიენიჭა განსაკუთრებული დანიშნულების მილიციის ქვედანაყოფის სტატუსი, გაუქმდა სარდლის თანამდებობა, ხოლო მისი ხელმძღვანელობა დაეკისრა შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილეს. o 1991 წლის 23 აგვისტოს საქართველოს პრეზიდენტმა გამოსცა ბრძანებულება თ. კიტოვანის ეროვნული გვარდიის - შინაგანი ჯარების სარდლის თანამდებობიდან განთავისუფლების შესახებ, რის შემდეგ ეს უკანასკნელი საბოლოოდ შეუერთდა ოპოზიციურ ძალებს. * 1991 წლის 23 აგვისტოს საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის # 535 ბრძანებულებით თენგიზ კიტოვანი განთავისუფლებულ იქნა ეროვნული გვარდიის - შინაგანი ჯარების სარდლის თანამდებობიდან, თვით თანამდებობა კი გაუქმდა. გვარდიის ხელმძღვანელობა კანონის შესაბამისად დაევალა საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილეს. * 1991 წლის 26 აგვისტოს საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ბრძანებულებით შეიქმნა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სახელმწიფო დეპარტამენტი. ეროვნულ გვარდიას მოეხსნა შინაგანი ჯარის სტატუსი და დაექვემდებარა რესპუბლიკის თავდაცვის სახელმწიფო დეპარტამენტს. * 1991 წლის 26 აგვისტოს შეიქმნა საქართველოს რესპუბლიკის მინისტრა კაბინეტი და დაარსდა საქართველს პრემიერ-მინისტრის პოსტი (დაინიშნა ბესარიონ გუგუშვილი) -- რითაც არსებითად გარდაიქმნა აღმასრულებელი ხელისუფლების სისტემა, რომლის შედეგადაც მთავრობის მეთარგახდა საქართველოს პრეზიდენტი. * 1991 წლის 26 აგვისტოს როგორც კი მოსკოვის პუტჩის ხელმძღვანელები დამარცხდნენ და დაპატიმრებულ იქნენ და საშიშროებამ განვლო - საქართველოს პრეზიდენტის ზ. გამსახურდიას ბრძანებულებით, შეიქმნა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს სახელმწიფო დეპარტამენტი, რომელიც დაექვემდებარა საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტს, ეროვნულ გვარდიას მოეხსნა შინაგანი ჯარის სტატუსი და დაექვემდებარა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სახელმწიფო დეპარტამენტს. * 1991 წლის 15 სექტემბერს საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესმა საბჭომ მიიღო დადგენილება სსრ კავშირის სახელმწიფო საკუთრებაში საქართველოს რესპუბლიკის წილის შესახებ, რომლის თანახმადაც, საქართველოს უზენაესმა საბჭომ დაავალა მინისტრთა კაბინეტს დაეწყო მოლაპარაკება სსრ კავშირის სახელმწიფო მმართველობის ორგანოებთან, სსრ კავშირის სახელმწიფო საკუთრების არსებულ ქონებაში (ოქროსა და ალმასის ფონდები, სავალუტო რეზერვები, სამხედრო-სამრეწველო კომპლექსი, თავდაცვის ობიექტები და სხვ.) საქართველოს წილის განსაზღვრისა და მისი მიღების პირობების შესახებ, ასევე, სსრ კავშირის საშინაო და საგარეო ვალებში საქართველოს რესპუბლიკის წილის განსაზღვრისა და აღებული ვალდებულებების შესრულების წესებისა და პირობების შესახებ. * 1991 წლის 15 სექტემბრის საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს დადგენილებით საქართველოს რესპუბლიკის ტერიტორიაზე განლაგებული სსრ კავშირის შეიარაღებული ძალები გამოცხადდა საოკუპაციო სამხედრო ძალად და დაისვა საქართველოს რესპუბლიკის ტერიტორიიდან მისი გაყვანის საკითხი. * 1991 წლის სექტემბერში შეიქმნა ეროვნული გვარდიის მთავარი სამმართველო, რომლის უფროსად დაინიშნა ვახტანგ ქობალია, ხოლო მის პირველ მოადგილედ და ამავე დროს ეროვნული გვარდიის მთავარი სამმართველოს შტაბის უფროსად - როზლანდ ლაკია. * 1991 წლის 15 სექტემბრის საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს დადგენილებით, დაგმობილი იქნა 1991 წლის 2 სექტემბერს ქ. თბილისში რუსთაველის მოედანზე მიტინგის დროს ძალის გამოყენების ფაქტი, აღნიშნული ფაქტის ირგვლივ გარემოებებთა ყოველმხრივი შესწავლისათვის შეიქმნა უზენაესი საბჭოს კომისია, ყველა რეგისტრირებული პარტიის, აგრეთვე საზოგადოებრიობის წარმომადგენლობათა მონაწილეობით. ამასთან, ცნობად იქნა მიღებული, რომ ამ ფაქტის გამო ქ. თბილისის პროკურატურაში აღიძრა სისხლის სამართლის საქმე და მიმდინარეობდა გამოძიება. * 1991 წლის ოქტომბერში პრეზიდენტმა მიიღო დადგენილება რესპუბლიკაში საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების შესახებ. * 1992 წლის 2 იანვრის უზენაესი საბჭოს პრეზიდიუმის დადგენილებით, რომელსაც ასევე ხელს აწერს ნ. ბურჭულაძე, უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარეს, აკაკი ასათიანს მიეცა უზენაესი საბჭოს შენობაში 1992 წლის 4 იანვრამდე გამოცხადებისა და თავისი უფლებამოსილების განხორციელების წინადადება, წინააღმდეგ შემთხვევში პრეზიდიუმი მის მიმართ იტოვებდა სადეპუტატო უფლებამოსილების შეჩერების უფლებას. საქართველოს უზენაესი საბჭო მოკლებული იყო ა. ასათიანის მხრიდან ხელმძღვანელობას და უზენაესი საბჭოს პრეზიდიუმი კანონიერად მოითხოვდა მისგან პარლამენტის შენობაში გამოცხადებასა და კონსტიტუციური უფლებამოსილების განხორციელებას. o უზენაესი საბჭოს 38 წევრზე სადეპუტატო უფლებამოსილების შეჩერების დადგენილება მიღებული იქნა უმაღლესი საკანონმდებლო ორგანოს - საქართველოს უზენაესი საბჭოს პრეზიდიუმის მიერ. აღნიშნულ დადგენილებას ხელს აწერს უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე ნ. ბურჭულაძე. უფლებამოსილების შეჩერების საფუძველი გახდა დეპუტატთა ნაწილის მიერ უზენაესი საბჭოსა და მისი ორგანოების მუშაობაში თავის არიდება. o კანონიერი ხელისუფლება და საქართველოს პრეზიდენტი აღნიშნულ პერიოდში იმყოფებოდა შეიარაღებული ოპოზიციური ძალების მხრიდან გარშემორტყმულ მდგომარეობაში და თავდასხმებისაგან იცავდა თავს. დოკუმენტები: * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3842-01.pdf * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3842-04.pdf * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3842-05.pdf * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3842-06.pdf * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3842-08.pdf * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3844-01.pdf * http://bpg.sytes.net/Simartle/userfiles/fi...ebi/3844-09.pdf

ჯერ არსებულ ფაქტზე- მჟავანაძესადმი მიწერილი წერილის ექსპერტიზა ჩაატარე... ხომ იცი თუთაშხიას ავტორი არ ჩაუშვებდა ხრუშჩოვის წინააღმდეგ შეთქმულებას... ასე რომ არის ფაქტი და დანარჩენი შენ დაუკა!

???? თვიტონ ამირეჯიბმა წაუკითხა ეს ერთ მწერალს და აღიარა,რომ მისი არააო...შემდეგ მან ურჩია გამოექვეყნებინა,რადგან არ დაკარგულიყო!

ეს უნდა კითხო ტალიავინის ექსპერტებს- ზაქარეიშვილს, ბერძენიშვილ- ხაინდრავებს, ალასანიას, ბოკერიას, თუთბერიძე-რამიშვილს, შაშკინს,სუბარს...

მრავალ შობა ახალ წელს დაგასწროთ უფალმა! გაიხარეთ ქართველებო!!!

მისმინე. რუსებმა თვითონ დაწერეს,რომ გადატრიალებაში მონაწილეობდნენ სამხედრო ოლქის ჯარები თავის ტექნიკით და ჯარით( ბეპაევი- მოსკოვსკიე ნოვოსტი 1992 წ. 12 დეკ.)როსტოვისა და პეჩორის სპეცნაწილები, ბალტინის საზღვაო ფლოტი...ელცინის ვიცე-პრემირმა გენადი ბურბულისმა საჯაროდ განაცხადა,რომ გადატრიალების კოორდინატორი მე ვიყავიო...ყველა ის ძალა ,რომელიც მონაწილეობდა აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს ოკუპაცია-ანექსიაში...პ.ს. თუ მონაწილეობდით გადატრიალებაში რუსეთის კგბ-ს დავალებას ასრულებდით ნებსით და უნებლიედ... ღმერთმა მოგითევო\თ თქვენ და ქართველობას!

მომისმინე, მე ფაქტი დაგიდე და შენ შეამოწმე არის მისი ხელმოწერა თუ არა...მე მოვრჩი ამაზე კამათს ,საჭორაოდ არ მცალია!

მართალი ხარ ერთი სენიშვნით-სამოქალაქო ომი არ იყო,გადატრიალენბა მოახდინა ელცინ-ბურბულის- ბეპაევ-შევარდნაძემ და ქართველმა კრიმინალებმა!!!

მომისმინე შე შნირო წესიერად ილაპარაკე ედუარდ ჯაბაევიჩის მონავ...დედა ვატირე მე მათი ვისაც ენატრება მამათი!უსიოკ პუტინ-ელცინის მზეკო ...

ზუსტად ამ ნაწარმოებს ეტყობა ,რომ თუთაშხია მისი დაწერილი არაა... კგბ-ს შტატიან ს იცავ...დაგისახელე ჩაშვებულები...წაიკითხე მის ხელიტ დაწერილი ტექსტი და მერე ილაპარაკე...კგბ-შნიკებმა დაამხეს საქართველო 1992 წელს და მერე წელში ვერ გაიმართა..

მისმინეთ მთელმა თბილისმა იცის ამ ნაწარმოების ისტორია...გაიკითხეთ და გაიგებთ ,არ მინდა ამ მარხვაში ...თავს ვიკავებ...თორემ დასმენის ტექსტსაც დაგიდებდი!!! ბატონო ჩემო ნამდვილ ხელისუფლებაში(და არა ფალსიფიცირებულშუი) ყოფნისას ჩამივარდა ხელში ეს დოკუმენტი..იგი გამოქვეყნდა თავად დამსნეის ხელმოწერით ,შეგიძლია გრაფიკული ექსპერტიზა ჩაატარო!

ამ ადამიანმა ჯერ სხვის ნაწერი მოიპარა(დათა თუთაშხია),მერ მჟავანაძესთან დაასმინა ალეკო მელაძე... ხრუშჩოვს ტერაქტა უმზადებენო და მათ 17-17 წელი მოიხადეს ...

პარლამენტის კარები ალასანიამ გაუღო © ნეტარი ГРЕЧИХА ენგურჰესი ბაბუაჩემის აშენებულია © ნეტარი ГРЕЧИХА შალიკოს ლევანისთვის უნდა დაეთმო ხმები © ნეტარი ГРЕЧИХА მალე თქვენი ბედით ვითამაშებ, მალეეეეეეეეეეეეეე © ნეტარი ГРЕЧИХА სულ გამოსირდა ეს ბუდუ © ნეტარი ГРЕЧИХА გამოსირდა არაა ცუდი სიტყვა - მზეკო სახელია © ნეტარი ГРЕЧИХА თბილისი მკვდარი ქალაქი არ არი 5 წელი? ჰაჰაჰა © ნეტარი ГРЕЧИХА ჩემი ნაცნობი აგინებდა ტელეფონით საუბრის დაწყების წინ ახლა ვინც მისმენს და ერთხელ უთხრეს იქიდან - ხო იცი რო გისმენთ და რატომ გვაგინებო © ნეტარი ГРЕЧИХА შოთა გორგოძე და ჯუმბერა პატიაშვილი ნამდვილი პატრიოტები არიან და 20 წელია იმ სევდას დაატარებენ © ნეტარი ГРЕЧИХА ქართული ყველაფერი არის ჩაწიხლული © ნეტარი ГРЕЧИХА მე ვარ ხალხი და მე ვარ ჟამთა აღმწერელი © ნეტარი ГРЕЧИХА გაზი უყიდიათ კუჭს შლის… მასიური ტრაწი © ნეტარი ГРЕЧИХА თბილისი მკვდარ ქალაქად უნდა გადავაქციოთ © ნეტარი ГРЕЧИХА სამხედრო ამბავში რამდენად დასაშვებია, რომ ჯარი დაემორჩილოს არა მხედართმთავრის ბრძანებას, არამედ პატრიარქის ბრძანებას © ნეტარი ГРЕЧИХА ბაღაფში კაი კაცი ყოფილა, ჩვენ ვერ გავუგეთ ქართველებმა აფხაზებს © ნეტარი ГРЕЧИХА ყველაფერში ამერიკაა დამნაშავე © ნეტარი ГРЕЧИХА მუცლის გაზი თუ გამოიყინეს დავიღუპებით © ნეტარი ГРЕЧИХА გივი გააღე პირი, მოვიდა რიჩარდ გირი © ნეტარი ГРЕЧИХА ვაიმე დედა, ვეღარ ვჯვამ, ოყნა მინდა... © ნეტარი ГРЕЧИХА ხელოვანი კაცი ვარ... მთაწმინდიდან პოეტები მკარნახობენ სტრიქონებს... © ნეტარი ГРЕЧИХА ერთმორწმუნე რუსეთთან სიმპატიები ვისაც გვაქვს, ლაო მიშიკო აგენტობაში გვდებ ბრალს? © ნეტარი ГРЕЧИХА ამ ხელისუფლების პირველი შევარდნა რომ იყო ოსეთში და სიმაღლეების დაკავება... © ნეტარი ГРЕЧИХА ჯეფერსონმა თქვა, დროდადრო პატრიოტების სისხლით უნდა მოირწყას დემოკრატიის ხე © ნეტარი ГРЕЧИХА შევარდნაძეს ტერიტორიები არ დაუკარგია © ნეტარი ГРЕЧИХА პალატადაყუდებულითინა კანდელაკი რუსეთში ქართულ საქმეს აკეთებს © ნეტარი ГРЕЧИХА გვატყუებენ, რომ რუსეთი ჩვენი მტერია © ნეტარი ГРЕЧИХА კიკაბიძე არ მომწონს "მიმინო"-ში როგორ სახეს ქმნის ქართველიდან © ნეტარი ГРЕЧИХА ლევანს ოქროს დიპლომზე აქვს სკოლა დამთავრებული © ნეტარი ГРЕЧИХА სააკაშვილი ადგილზე ზის და ჩვენ სკამების გადანაწილება დავიწყეთ უკვე © ნეტარი ГРЕЧИХА შევარდნაძის დროს კარგად ვცხოვრობდით, ჩახუტებულებიც ვიყავით... რუსებმა კიდევ იმიტომ დაგვარტყეს, რომ ჩვენ ვუკიკინებდით © ნეტარი ГРЕЧИХА ყველა ჯიგარი და ნამდვილი ქართველი დღეს ჩემს გვერდით დგას © ნეტარი ГРЕЧИХА დაუშვათ შეხვედი რესტორანში და სხედან კანადელები, ევროპელები, ამერიკელები და რუსები. ვისთან დაჯდები? ხო რუსებთან დაჯდები? © ნეტარი ГРЕЧИХА ჯიგრული რეფერენდუმი და ჯიგრული არჩევნები © ნეტარი ГРЕЧИХА შიგ ხომ არა გაქვთ? © ნეტარი ГРЕЧИХА ჩავიხადეთ, გადავიკუზეთ და მოდიიიიიით დავიყვირეთ © ნეტარი ГРЕЧИХА ჩემი დედა მოვტYYYY თუ არ დაგვბომბონნნნნნნნნნნნნნნნ © ნეტარი ГРЕЧИХА მე 50 მილიონზე მეტი არ მინდა, ღორი კი არ ვარ - დანარჩენს ღარიბებს დავურიგებ © ნეტარი ГРЕЧИХA მაინც გიჟს მეძახიან და ბარემ ბოლომდე ვიყო გიჟი © ნეტარი ГРЕЧИХА ილია არაა ჩემი კუმირი © ნეტარი ГРЕЧИХА იმათ აქვთ სხვა ფსიქოლოგია - დილით გადიან, მუშაობენ... და ჩვენ კი სხვა ვართ © ნეტარი ГРЕЧИХА ამერიკის ასაკის თუთის ხე მიდგას ეზოში © ნეტარი ГРЕЧИХАშიგ ხომ არა გაქვთ? © ნეტარი ГРЕЧИХА ჩავიხადეთ, გადავიკუზეთ და მოდიიიიიით დავიყვირეთ © ნეტარი ГРЕЧИХА ჩემი დედა მოვტYYYY თუ არ დაგვბომბონნნნნნნნნნნნნნნნ ი ГРЕЧИХА შევარნაძის წინააღმდეგ ამდენი ხალხი არ გამოსულა © ნეტარი ГРЕЧИХА კაცო ვაღიაროთ აფხაზეთი, მაინც აქ არ იქნება, ხომ არ გარბის?" © ნეტარი ГРЕЧИХА.....ღმერთს გევედრები, რუსის ჯარის ხელით ვნახე ეს სპეცრაზმელები დახოცილები @ ღირსეული ქალი.!!! ხომ მოუთავეს რუსებმა ამათ დღენახევარში ომი? ერთი გადმოუფრინეს და ეგრევე მოუთავეს... @ მამუკა კაციტაძე ????

მიშაც შენი იყოს და გრიშაც... გრეჩიხა ღვინო-სააკაშვილს 2006 წელს ასხამს და 2007 წელს დედას აგინებს! ტფუ მართალა!

ჩვენ საკუთარ ვაჟკაცობაზე ვიფიქროთ ჯერ და მერე სხვას მოვთხოვოთ...მე მგონი საამაყო არაფერი გვაქვს, ოსი ,აფხაზი,სომეხი,რუსი...თავზე გვაზის..." კაგდა სიდიშ გავნე სიდი ი ნი ჩირიკაი"...

ტარიელ ფუტკარაძე: "საწყენია, რომ ტალიავინის კომისიის სასაცილო დასკვნა ჩვენივე ე.წ. ექსპერტების კვლევებს ეყრდნობა" ბეჭდვა ელფოსტა 20:41 - 06.11.2009 გასული წლის აგვისტოს ომის მიზეზების შემსწავლელი საერთაშორისო კომისიის დასკვნის ირგვლივ პოლემიკა გრძელდება. ექსპერტებისა და პოლიტიკოსების მიერ გამოთქმული არაერთი მოსაზრების მიუხედავად, მაინც რჩება დასკვნის არაერთი მნიშვნელოვანი ასპექტი, რომელზეც ფართო საზოგადოების ყურადღება ჯერ არ გამახვილებულა. კერძოდ, ყურადღების მიღმა რჩება ის ფაქტი, რომ ტალიავინის კომისიამ რუსეთის მიერ 1992-93 წლებში საქართველოს კანონიერი ხელისუფლების დამხობას “საქართველოს შიდა არეულობის” კვალიფიკაცია მისცა. ამ და სხვა საკითხებზე პირველი" ტარიელ ფუტკარაძეს ესაუბრა, რომლის აზრით, "ტალიავინის კომისიის დასკვნაში მხოლოდ ირიბადაა წარმოჩენილი, რომ საქართველოს დამპყრობელი რუსეთია და მისი ჯარი საოკუპაციოა, ამასთან, დამახინჯებულია საქართველოს როგორც უახლესი, ისე ძველი ისტორია". - ბატონო ტარიელ, თქვენ აცხადებთ, რომ ტალიავინის კომისიის დასკვნაში დამახინჯებულია საქართველოს როგორც უახლესი, ისე ძველი ისტორია. რას გულისხმობთ კონკრეტულად? - ამ დასკვნაში 1992-93 წლებში საქართველოს კანონიერი ხელისუფლების დამხობა შიდა არეულობადაა შფასებული; ქართველი ერი წარმოდგენილია სუბეთნოსთა კონგლომერატად; წერია, რომ საქართველო მე-11 საუკუნებდე არ არსებობდა, ხოლო XIII საუკუმენდე ქართველი ერის ეთნიკური კონსოლიდაცია დასრულებული არ იყო. ერთი სიტყვით, ტალიავინის კომისიის დასკვნით, საქართველო ფაქტობრივად არშემდგარი სახელმწიფოა! მხედველობაში მაქვს, მაგალითად, ასეთი ციტატა დასკვნიდან:"საუკუნეების მანძილზე საქართველო დაყოფილი იყო ადგილობრივ სოციალურ სუბეთნიკურ ერთეულებად. თოთეულს გააჩნდა საკუთარი ტრადიცია, ქცევა, დიალექტი, მეგრელების, ლაზებისა და სვანების შემთხვევაში კი - ცალკეული ენები, რომელიც ქართულის მსგავსია. ეთნიკური კონსოლიდაციის და ერად ქმნადობის პროცესი მე-13 საუკუნეშიც კი არ დასრულებულა"... შემდეგ კი საქართველო დაიშალა და მას სხვები აკონტროლებდნენ)... აი, ამას წერენ ჩვენი "მეგობრები"! თითქოს ქართველთა ეროვნულ ერთიანობას მრავალსაუკუნოვანი ტრადიცია არ ჰქონდეს; თითქოს არ არსებულა საქართველოს მრავალსაუკუნოვანი ბრძოლა დამპყრობლების წინააღმდეგ; თითქოს მეგრელ-სვან-ლაზთა დედაენა ქართული არ არის! საქართველოს არასაბჭოური ისტორიის მოყოლა შორს წაგვიყვანს. ქართველებს დიდი და რეალური ისტორია გვაქვს. როგორც ქართული, ასევე უმრავლესი უცხოური წყაროებით ცნობილია, რომ როგორც ქართველი ერი, ასევე ქართველთა სახელმწიფო - ქართლი - ერთიანია სულ მცირე, ძვ.წ. IV საუკუნიდან მოყოლებული. "ყოველთა ქართველთა" ქვეყანა მოიცავდა როგორც დასავლეთ საქართველოს კლისურამდე, ასევე ისტორიულ ტაო-კლარჯეთსაც (რიზემდე მაინც!)... ქართველ მეფეთა საუხუცესო მიწა-წყალი კი იყო შიდა ეგრისი (ცენტრალური დასავლეთ საქართველო)... ეს ვერ გავაგებინეთ ტალიავინის კომისიას! - ვის და როგორ უნდა აეხსნა ეს ტალიავინის კომისიისთვის? - რა თქმა უნდა, საქართველოს ხელისუფლებას, მისთვის კი, თავის მხრივ, ადეკვატური ინფორმაცია იმ სტრუქტურას უნდა მიეწოდებინა, რომელსაც მეცნიერების დაგეგმვა და დაფინანსება ევალება. საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის დღიდან, განსაკუთრებით 2003 წლის შემდეგ საქართველოს ხელისუფლებას, კერძოდ, განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს უნდა დაეგეგმა და დაეფინანსებინა ისეთი ქართველოლოგიური კვლევები, რომლებიც პასუხს გასცემდნენ და საბჭოური კვალიფიკაციების ალტერნატიულ თვალსაზრისებს შესთავაზებდნენ მსოფლიოს, რომელიც ლამის წალეკილია რუსული პოლიტიზებული, ფესვდომეცნიერული, გაყალბებული დებულებებით. თუმცა მოხდა პირიქით: 2005 წელს შექმნილი "ეროვნული სამეცნიერო ფონდი”, შემდეგ კი მის ბაზაზე დაფუძნებული "რუსთაველის (ქართველოლოგიის) ფონდი" ექსპერტებად ძირითადად ანტიქართული რუკების ავტორებსა თუ საბჭოური ანტიქართული "სამეცნიერო" თეორიების დამცველებს იწვევს, ruka.jpg რომლებიც კიდევ უფრო ამძიმებენ საქართველოს მდგომარეობას საერთაშორისო ველში. პარალელურად ინდიფერენტული ხალხის ხელში ჩავარდნილი საქართველოს უპირველესი უნივერსიტეტი ამავე უცხოელებს - საპატიო დოქტორობას, ე.წ. ქართველ ექსპერტებს კი თანამდებობებით აჯილდოებს. სახეზეა შედეგი - ტალიავინის დასკვნის ისტორიული ნაწილი (ტ. 2, გვ. 2-3). დიდად საწყენია (თუ გამიზნული დანაშაული არა!), რომ საქართველოს მოქალაქეების მიერ შევსებული ბიუჯეტიდან ე.წ. ქართველოლოგიის (რუსთაველის) ფონდის მიერ არაიშვიათად ისეთი გამოკვლევები ფინანსდება, რომელთა მსგავსნი საფუძვლად ტალიავინის კომისიის წევრებმა გამოიყენეს... ruka1.jpg- ტალიავინის კომისიის დასკვნაში გამოყენებულ ტერმინებზე რას იტყვით? არსებობს მოსაზრება, რომელიც, სხვათაშორის, რუსეთში მოღვაწე რიგმა ექსპერტებმაც გამოთქვეს, რომ მთელი რიგი ტერმინები სრულიად არაადექვატურადაა გამოყენებული.... - დასკვნაში დადებით მომენტებთან ერთად, მრავლადაა სხვა არაადეკვატური ეპიზოდებიც, განსაკუთრებით - ისტორიულ და ეთნოკულტურულ ნაწილში. მაგალითად, ქართული სინამდვილისთვის არაადეკვატურია ტერმინი "სუბ-ეთნიკური ერთეული". ქართველობა მრავალი საუკუნეა, ერთი მთლიანი ეთნოსია თავისი დედაენით, კულტურით, ერთიანი ისტორიული მესხიერებით, სახელმწიფოობრიობით... მრავალსაუკუნოვანი ქართული სამწიგნობრო ტრადიცია თვისობრივად ერთნაირად იქმნებოდა საქართველოს მცირე ტერიტორიის მქონე ყველა კუთხეში. შესაბამისად, გაუგებრობა ან რეალობის მიჩქმალვაა ქართველთა (მეგრელთა, სვანთა, აჭარელთა, მესხთა, იმერელთა, კახთა...) საერთო შემოქმედების - ქართული სამწიგნობრო კულტურის იგნორირება და ქართველთა სუბეთნოსებად დანაწევრება. შესაბამისად, ტალიავინის კომისიის დასკვნაში არსებული ფრაზა “საუკუნეების მანძილზე საქართველო დაყოფილი იყო ადგილობრივ სოციალურ სუბ-ეთნიკურ ერთეულებად; თოთეულს გააჩნდა საკუთარი ტრადიცია, ქცევა, დიალექტი, მეგრელების, ლაზებისა და სვანების შემთხვევაში კი - ცალკეული ენები, რომელიც ქართულის მსგავსია. ეთნიკური კონსოლიდაციის და ერად ქმნადობის პროცესი მე-13 საუკუნეშიც კი არ დასრულებულა” რეალობას არ ასახავს. დამპყრობელთაგან შევიწროვებული აღმოსავლეთ საქართველოსგან განსხვავებით, სწორედ სამეგრელოსა (ეგრისსა) და სვანეთში იყო ქართულენოვანი სამწიგნობრო კულტურის მუდმივმოქმედი ცენტრები. თანამედროვე კვლევები საფუძველს იძლევა, ვთქვათ, რომ ქართველი ერი ერთიან ეროვნულ ორგანიზმად ძვ.წ. მე-3 საუკუნეში ჩამოყალიბდა; უდავოა, რომ ადრე შუა საუკუნეებში არსებობდა ქართველი ეროვნება და ერთიანი ქართული კულტურა, რომელიც თვისობრივად ეთნაირად იქმნებოდა, იძერწებოდა სამეგრელოშიც, სვანეთშიც, მესხეთშიც და ცენტრალურ საქართველოშიც. შესაბამისად, მე-13 საუკუნეში ქართველი ერის ჩამოუყალიბებლობაზე საუბარი საბჭოური დემაგოგიაა! - დიახ, მაგრამ გარკვეულ პერიოდში საქართველო იშლებოდა კიდეც... - დამპყრობლებთან ბრძოლაში საქართველო ზოჯგერ მართლაც ნაწევრდებოდა, მაგრამ თავისი ენისა და კულტურის მქონე სამეფოებად კი არა, როგორც ეს ტალიავინის დასკვნის ავტორებს ჰგონიათ, ან სურთ, სხვებს დააჯერონ. დიდი საქართველო იშლებოდა პატარ-პატარა საქართველოებად! ამ “საქართველოებში” კანცელარიის ენა ისევ ქართული იყო, ეკლესიის ენაც – ქართული, მშობლიური ისტორიაც და ლიტერატურის ისტორიაც ქართული იყო. მაგალითად, "ვეფხისტყაოსანიც" და "ქართლის ცხოვრებაც" სამზითვო წიგნები იყო როგორც კახეთში, ასევე სამეგრელოში, კლარჯეთსა თუ სვანეთში. ხაზგასმით ვამბობ: საქართველო არასოდეს დაშლილა ისეთ სეპარატისტულ სამეფოებად/სამთავროებად, რომელთაც თავ-თავიანთი ენა, ქცევა თუ კულტურა ჰქონდათ. ქართველი ერის ერთიანი ისტორიული მეხსიერება დღესაც ყველა კუთხის ქართველის იდენტობის განმსაზღვრელი ერთ-ერთი ძირითადი ფაქტორია. მაგალითად, თამარ მეფის ხსოვნა ყველა კუთხის ქართველის იდენტობის შემადგენელი ნაწილია (საქართველოს ამჟამინდელ საზღვრებს მიღმა დარჩენილი ლაზებისა თუ იმერხეველ-ტაოელებისთვისაც კი). ქართული ენა ყველა ქართველის (მეგრელის, სვანის, აჭარელის, მესხის, იმერელის, კახელის...) დედაენაა, ეროვნული ენაა, ეროვნული მეობის საფუძველია. მრავალი საუკუნის მანძილზე ამ დედაენობრივ კულტურაში იწრთობა მრავალი თაობა ქართველი ერისა, დღეს კი ამის მოშლა უნდათ! ისტორიულად ასე იყო: ქართველთა დედაენის ზეპირი კუთხური სახესხვაობები (კილოები, კილოკავები) "საოჯახო ენის" ფუნქციით შემოისაზღვრება და არალოგიკურია მათი წარმოდგენა ე.წ. სუბ-ეთნოსების მახასიათებლებად. ქართული ენის გავრცელების საზღვარი არ არის მდინარე ცხენისწყალი და ერგნეთი, როგორც ეს "რუსთაველის (ქართველოლოგიის) ფონდის" ზოგ ცინიკოს ე.წ. ექსპერტს ჰგონია. მათ გასაგონადაც ვამბობ: ქართული ენა ცხინვალის მხარეშიც და სამეგრელო-აფხაზეთსა თუ სვანეთშიც ავტოქთონი ქართველების მრავალსაუკუნოვანი დედაენაა! - თქვენ ტალიავინის კომისიის დასკვნის იმ ნაწილზეც გაამახვილეთ ყურადღება, რომელშიც, როგორც თავად ბრძანებთ, 1992-93 წლებში საქართველოს კანონიერი ხელისუფლების დამხობას "საქართველოს შიდა არეულობის" კვალიფიკაცია ეძლევა... - გაოცებული დავრჩი, როცა დასკვნის ეს ეპიზოდი წავიკითხე, - მეგონა, ელცინის და პუტინის მიერ რედაქტირებულ ტექსტს ვკითხულობდი! დღეს ყველა ამბობს, რომ ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლება რუსეთის იმპერიამ დაამხო იმიტომ, რომ გამსახურდია რუსეთს კავკასიას აკარგვინებდა. პატივცემულ მკითხველს შევახსენებ, რომ სწორედ ზვიად გამსახურდიას პრეზიდენტობის დროს, 1991 წლის 15 ოქტომბერს საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესმა საბჭომ საბჭოთა რუსეთის იმპერიის ჯარს ოკუპანტის სტატუსი მიანიჭა. ამიტომ დაამხო რუსეთის ხელისუფლებამ საქართველოს ხელისუფლება. იმ ხანად დასავლეთმაც წაუყრუა, რამდენადაც მაშინ დასავლეთი აღმოსავლეთ ევროპის თემით იყო დაინტერესებული... დღეს ვინც ჩქმალავს რუსეთის არსებით როლს საქართველოს კანონიერი ხელისუფლების დამხობაში და ამ დანაშაულს შიდა არეულობას, ან ე.წ. სამოქალაქო ომს უწოდებს, ნებსით თუ უნებლიედ, რუსეთის ინტერესებს ემსახურება. არა მხოლოდ საქართველოს, არამედ საერთაშორისო სასამართლომ უნდა დააკისროს პასუხისმგებლობა რუსეთს საქართველოს ხელისუფლების ძალადობით დამხობისათვის! მართალია, ტალიავინის კომისიის დასკვნა უმაღლესი განაჩენი არ არის ჩვენთვის, მაგრამ ცუდია, რომ ევროპული კომისია ასე არაადეკვატურად უყურებს საქართველოს ძველ თუ ახალ ისტორიას! ამ ისტორიის ადეკვატური გააზრების გარეშე რა აზრი აქვს მსჯელობას იმაზე, ვინ ისროლა პირველი ტყვია?! ეს 1991 წლის 22 დეკემბრის ამბავს ჰგავს, როცა უზენაეს საბჭოს თავს დაესხნენ რუსებისგან მართული ბანდიტები და ამბობდნენ, პირველი ტყვია გამსახურდიას მხარემ ისროლაო! ამმხრივ ტალიავინის დასკვნა სასაცილოა, სატირალი რომ არ იყოს: რუსეთმა დაიპყრო მთელი საქართველო, გენოციდი მოუწყო ქართველებსა და რუსეთის იმპერიული პოლიტიკისადმი კრიტიკულად განწყობილ აფხაზებს, ოსებს, ბერძენებს, რუსებსაც კი... და ქართულმა მხარემ ისროლა პირველი ტყვიაო... ეს ყველაფერი უნდა გვაფიქრებინებდეს, რომ ჩვენი პატრონი ისევ ჩვენ უნდა ვიყოთ; ამ ისტორიულ ბრძოლაში ჩვენი თაობა - საქართველოს ამჟამინდელი მოქალაქეები (ქართველები, აფხაზები, აზერბაჯანლები, სომხები, ოსები თუ სხვა ეთნოსების წარმომადგენლები) სასტიკ მარცხს გადავურჩებით, თუკი ვუერთგულებთ საქართველოს სახელმწიფოებრივ ფასეულობებს და პოლიტიკური სპექტრის იმ ნაწილს გამოვარჩევთ, რომელიც უცხოთა ფულით არ ფინანსდება და გამჭვირვალე პოლიტიკას ახორციელებს. ლევან ჭითანავა საინფორმაციო სააგენტო "პირWელი"

მართალია, ჯერ რევიზია საკუთარ თავიდან დავიწყოთ...

ინგუში მწერლის ისა კოძოევის წერილი ცხოვრება კარდინალურად შეიცვალა და თითქმის ვეღარ ვიგებ რა ხდება. მე ვარ ადამიანი წარსულიდან. წარსული, რა თქმა უნდა, ჩვენთვის, ტოტალიტარული რეჟიმის წინააღმდეგ ამბოხებული ადამიანების მიმართ, მკაცრი იყო. ამ ბრძოლას მხოლოდ რომანტიკოს-პასიონარები თუ წამოიწყებდნენ და გაუძლებდნენ. ეს სიტყვები დღევანდელი საზოგადო მოღვაწეების მიერ დაცინვითაც კი გამოიყენება. მაგრამ მაშინ ჩვენ სიცილისთვის არ გვეცალა. დიახ, ჩვენ ვიყავით რომანტიკოს-პასიონარები და ზვიად გამსახურდია ერთ-ერთი ჩვენთაგანი იყო. ჩვენ გვამოძრავებდა წმინდა სული, პრაგმატულობის გარეშე. და სული იყო ძლიერი. მან დაამხო კომუნისტების ტოტალიტარული რეჟიმი. მე გადავწყვიტე ზვიადის დაბადების დღეს გამომეთქვა ჩემი მოსაზრება და ვფიქრობ, რომ ქართველები მე გამიგებენ. “დროთა განმავლობაში შეიცვალა განგება კაცთა მოდგმის მიმართ და ადამიანის ევოლუციისათვის, ჭეშმარიტებისა და სიკეთის მცნების გარდა, საჭირო გახდა თავისუფლების შემეცნება და გათავისება”. (ყველა ციტატა აქაც და შემდგომ მოყვანილია ზ. გამსახურდიას სტატიიდან “კაცობრიობა დილემის წინაშე” 1993 წ. ) ჩვენმა ეპოქამ ჩაიარა როგორც ბედნიერმა სიზმარმა, როგორც პოეტის ბობოქარმა შთაგონებამ, როგორც ახლის დაბადების დღესასწაულმა. შესაძლოა, კავკასიელების ახალმა თაობამ ვერ გაგვიგოს იმ წლების ტირანიის წინააღმდეგ მებრძოლებს, მაგრამ ჩვენს დროს ყველაფერი სხვაგვარად იყო. ჩვენს გასასრესად გამზადებული იყო ორი ბეტონის ფილა. ერთი – კომუნისტების ტოტალიტარული რეჟიმი, ხოლო მეორე - რუსული შოვინიზმი. გამუდმებული შიში იყო იმისა, რომ ეს ფილები ჩამოვარდებოდა და ხალხს ქვეშ მოიყოლებდა. საზოგადოებას ამოძრავებდა შიში. ყველაზე მდაბიო, ცხოველური შიში - ღამე თბილი საწოლიდან წამოგდების, დაუნდობლად ცემის, წამების, ფეხის ქუსლებზე ჯოხით ცემის, მამაკაცებისათვის გენეტალიებზე გირების დაკიდების, ქალების გაუპატიურების, ბოთლებზე დასმის, ფრჩხილების ქვეშ ნემსების გაყრის, თითების დამტვრევის, დღეების განმავლობაში თვალებში კაშკაშა შუქის მინათების . . . შედეგად – “მოაწერეთ ხელი, რომ თქვენ გეგმავდით საბჭოთა ხელისუფლების დამხობას” – დახვრეტა და კირის ორმო. სსრკ-ს არცერთი “მოქალაქე” არ იყო დაზღვეული მსგავსი შემთხვევისაგან. ეს იყო საზოგადოებაში გამეფებული შიში, რომელიც ყველგან აღწევდა. ადამიანებმა, თითქმის ყველამ, ისწავლა ტყუილი. სიცრუე ითვლებოდა საბჭოთა ადამიანის ღირსებად და სიამაყედ. ის ვინც მოხერხებულად ცრუობდა იმედი ჰქონდა, რომ არ მოხვდებოდა სუკ-ის თვალთახედვის არეში. საზოგადოებაში არსებობდა სრული უნდობლობა. მე ვახსენე ორი ფილა. პირველი ეკიდა მთელი საბჭოთა კავშირის თავზე, როგორც “დამოკლეს მახვილი”. მეორე – “ნაცმენებზე”, როგორც მაშინ მოიხსენიებდნენ არარუს მოსახლეობას. აი, ასეთი ქვეყნიდან ვიყავით ჩვენ, მაშინდელი დისიდენტები, რომელთა რიცხვს ეკუთვნოდა სუვერენული საქართველოს მომავალი პრეზიდენტი ზვიად გამსახურდია – დიდი განმათავისუფლებელი! მე ვიცი, ძალიან ბევრს საქართველოში მოეწონება საქართველოს დამოუკიდებლობის მოპოვებაში ზვიად გამსახურდიას ღვაწლის ჩემეული შეფასება, რაც შემდგარი ისტორიული ფაქტია. საქართველოს აღორძინების საქმეში, ზვიადის მიერ გაღებული სისხლი წარუშლელ ფურცლად დარჩება ისტორიაში. არავის არ ხელეწიფება ზვიად-განმანთავისუფლებელის გადაგდება მისი დიდებული კვარცხლბეკიდან. ქართველებო, მას უნდა დაუდგათ ქვის ქანდაკება. რა თქმა უნდა, მას ეს არ სჭირდება, მაგრამ ეს უნდა გაკეთდეს საქართველოს მომავალი თაობისთვის. ზვიადი არ იყო ერთადერთი, ვინც იბრძოდა საქართველოს განთავისუფლებისათვის. ჭეშმარიტად არა. ისინი ბევრნი იყვნენ, მაგრამ იგი იყო ყველაზე თვალსაჩინო მათ შორის. დიახ, ეს იყო ჩვენი რომანტიკული ეპოქა – მოკლე, ბედნიერი გაელვება, რომელიც ღმერთმა გვაჩუქა ჩვენი სუფთა გულებისა და მძიმე შრომისათვის. მივმართავ ჩემს ზუგდიდელ მეგობრებს: “თუ თქვენ ცოცხლები ხართ, მეც მომიხსენეთ, თქვენი სულიერი ძმა და თანამესაკნე მორდოვიის დაწყევლილი ბანაკებიდან. მე თქვენ მახსოვხართ ყოველ წამს, ხოლო როცა ვიძინებ, მე კვლავ თქვენთან ვარ. ღმერთს გეფიცებით, ეს იყო ჩემი ყველაზე ბედნიერი ხანა – მე თქვენთან ერთად შევიგრძენი ჭეშმარიტი ბედნიერება. სხვა როგორც ჩანს, არც არსებობს დედამიწაზე. ადამიანები ისე არიან მოწყობილნი, რომ ბედნიერებას იქ ეძებენ, სადაც ის არ არის და ვერც იქნება”. არ გამართლდა ოდესღაც სსრკ-ში დამკვიდრებული გამონათქვამი: “ბეტონის კედელს შუბლით ვერ გაანგრევ” - შეუპოვარმა მებრძოლებმა შეძლეს და შუბლით გაანგრიეს ბეტონის კედელი. გაჩნდა ნაპრალი თავისუფლებისაკენ და ამ ნაპრალს მიაწყდა ყველა. 70 წელი ტყვეობაში და უცებ – თავისუფლება! დათვრა, თავისუფლებას შეუჩვეველი ხალხი და ბევრმა უბედურება დაატრიალა. სხვაგვარად ვერც იქნებოდა, მაგრამ წარსულს ვერ დავუბრუნდებით და არც უნდა დავუბრუნდეთ. “ ...… და ჩვენ, კაცობრიობა შექმნილი ვართ აბსოლუტურად გონიერი, კეთილი, უნივერსალური ძალის მიერ <…> . . . ჩვენ გვაქვს დიადი დანიშნულება, ამაღლებული მიზნები, ჩვენ უნდა ვიცხოვროთ იდეის გულისათვის და არა მიწიერი კეთილდღეობისათვის, ჩვენ მსხვერპლი უნდა გავიღოთ”. ასე აღწერს ზვიადი იმ ძალის არსსა და მნიშვნელობას, რომელიც შთაგვაგონებდა შუბლით შევსკდომოდით ბეტონის კედელს. “მსხვერპლად შეწირვა” – არის ის გრძნობა, რომელიც ამოძრავებდა იმ ეპოქის სულიერ თანამოძმეებს და ამიტომაც მათი ქმედება ზოგჯერ გონიერებისა და უგუნურობის ზღვარზე გადიოდა. შესაძლოა, კავკასიელების ახალმა თაობამ ეს ვერც აცნობიერებს. ზვიადი იყო ღრმად განათლებული და მოაზროვნე ადამიანი. იმ საზოგადოებაში, რომელშიც აღიზარდა: “ერთის მხრივ – სამოქალაქო თავგანწირვა, სინდისის კარნახით მოქმედება, სულიერი ფასეულობების წამოწევა, ხოლო მეორეს მხრივ – ფილისტერული, თვითკმაყოფილი ფსევდოპრაგმატიზმი, გულგრილობა ყოველგვარი უმსგავსობის მიმართ, სისტემატურად სინდისის საკუთარ სულში ჩახშობა, რომელიც სრულდება ამა თუ იმ საზოგადოებრივი სისტემისა თუ ცალკეული ადამიანის მიერ . . .… დისიდენტებმა აირჩიეს დილემის პირველი მხარე, მაგრამ არა ერთნაირი წარმატებითა და მედგრობით. ალბათ, ასე ხდებოდა იმის გამო, რომ მათ შორისაც არიან ადამიანები, რომელთაგან ყველას არ აღმოაჩნდა ერთნაირი შორსმჭვრეტელობა და სიმამაცე, ჭეშმარიტებისაკენ სავალ გზაზე მსხვერპლის გასაღებად”. 1989 წელი. თბილისი. საბჭოთა ჯარისკაცები თავს ესხმინ მშვიდობიან დემონსტრაციას. ხალხს ორლესულ ნიჩბებს ურტყამენ თავში. იყენებენ საშიშ-მომწამვლელ გაზს. ქუჩები სავსეა გვამებით, ხოლო საავადმყოფოები - მოწამლული ხალხით. ქართველმა ხალხმა ნათლად დაინახა, რომ სხვა გზა არ იყო, გარდა თავისუფლების მოპოვებისა. ორი ეროვნული გმირი, ორი ლიდერი – მერაბ კოსტავა და ზვიად გამსახურდია. მათ ხალხი დარაზმეს იმისთვის, რომ კეთილშობილი ქართველი ერისთვის სამუდამოდ მოეშორებინათ სხვა ქვეყნის უღელი. ეს მხოლოდ გმირებს შეეძლოთ. ეს იყო სახიფათო ნაბიჯი. ქართველი “სეპარატისტების” ქმედებით აღშფოთებულმა მიხეილ გორბაჩოვმა სატალეფონო საუბარში ზვიად გამსახურდიას განუცხადა, რომ საქართველო დამოუკიდებლობას მიიღებდა აფხაზეთისა და შიდა ქართლის ტერიტორიების გარეშე. როგორც ჩანს, კრემლი იმ პერიოდში საქართველოს სხვა რეგიონებზე სერიოზულად არ ფიქრობდა. თუმცა, შემდგომ გადაწყვიტა უძველესი სახელმწიფო დაენაწევრებინა პატარა “სათავადოებად”: აფხაზეთი, სამხრეთ ოსეთი, აჭარა, სამეგრელო, სვანეთი. მოსაზღვრე რაიონები მიეერთებინა სომხეთისა და აზერბაიჯანისათვის _ იყო ასეთი ქვეყანა საქართველო - და აღარ არსებობს. მაგრამ არ გამოუვიდათ, თუმცა ამისთვის კოლოსალური ძალისხმევა იყო ჩადებული. ღმერთი ზეციდან იყურება! ის არ დაუშვებს კეთილშობილი ერის განადგურებას. მე ვესწრებოდი საქართველოს უმაღლესი საბჭოს იმ ისტორიულ სესიას, რომელზეც დამოუკიდებლობა გამოცხადდა, და ორჯერ გამოვედი სიტყვით. სიცოცხლის ბოლო წუთამდე არ დამავიწყდება ის დღე. სესიის შემდეგ ზვიადისთან ერთად გამოვედით მიტინგზე. მსგავსს ვერასოდეს ნახავ – მილიონზე მეტი საქართველოს მაცხოვრებელი გამოსული იყო რუსთაველის პროსპექტზე. იქ იდგა თითქმის მთელი საქართველო. მე მაშინ მივხვდი, რომ ეს ადამიანები შეკრებილი იყვნენ არა “ლავაშისა“ და “ჯინსებისათვის”, არამედ თავისუფლებისთვის. მაშინ ჩვენ ყველა გვიყვარდა, ჩვენს სულში არავის მიმართ არ იყო მტრობა და სიძულვილი. ჩვენ ველოდით მსგავს დამოკიდებულებას რუსეთისგანაც, მაგრამ მწარედ შევცდით. ზვიადს არ მისცეს მშვიდობიანი მუშაობის საშუალება, რათა გადაეწყვიტა უმნიშვნელოვანესი სახელმწიფო პრობლემები, რომელიც საკმაოდ იყო დაგროვილი. მას აღმოაჩნდა მტრები, როგორც ქვეყნის შიგნით ისე ქვეყნის გარეთ. მოსკოვის დიასპორაში იქმნებოდა ანტიზვიადისტური კოალიციები. ბორის ელცინი ხელს უწყობდა მსგავს ფაქტებს. ჩვენთვის ნაცნობი სტრუქტურები ასწავლიდნენ და ამარაგებდნენ მომვალ მემბოხეებს. 1991 წლის 23 და 24 მარტს, ყაზბეგში, ბ. ელცინი სამუდამო მეგობრობას ეფიცებოდა ზვიადს. ქართველებმა მას მიართვეს უძვირფასესი ხმალი. აღფრთოვანებული ელცინი ხმლით ხელში ყვირობდა: “აბა, გამაგრდი მიშკა გორბაჩოვ”. იგი ძლივს დაამშვიდეს და კვლავ მაგიდასთან დასვეს. ამ შეხვედრას ვესწრებოდით ორი ინგუში – მე და სალამ ახილგოვი. ჩვენ სპეციალურად მიგვიპატიჟა ზვიადმა. მას უნდოდა ბ. ელცინთან ინგუშეთის საკითხზე მოლაპარაკება. ასევე, მონაწილობდნენ ჩრდილო ოსეთის ხელმძღვანელი პირებიც. ამბობდნენ, რომ იმყოფებოდნენ ბ.ელცინის მიწვევით. როდესაც ჩვენ ავდექით მაგიდიდან, ზვიდმა შეარჩია შესაფერისი დრო და ბ.ელცინი შეიყვანა პატარა კაბინეტში, სადაც მიუხედავად მისი თანმხლები პირების წინააღმდეგობისა, მეც ვიმყოფებოდი. შედგა მოკლე საუბარი. ჩვენ სამნი ვიყავით: ბორის ელცინი, ზვიად გამსახურდია და მე - ისსა კოძოევი. მე მოკლედ ავხსენი ჩვენი თხოვნის არსი. ზვიადმა დამაჯერებლად დაამატა: “ბორის ნიკოლოზის ძევ, გადაწყვიტეთ ინგუში ხალხის საქმე სამართლიანად და ისინი თქვენ არ დაგივიწყებენ. მე ამას გთხოვთ მთელი ქართველი ხალხის სახელით”. აღნიშნულზე ბ. ელცინმა უპასუხა _ “ზვიად, მე ხომ უკვე დაგპირდი. ინგუშებო, ხვალ მე ნაზრანში ჩამოვალ”. მე მართლაც დავუჯერე მას. ზვიადმა დამშვიდობებისას მითხრა - “ისა, იმედიანად იყავი! ნუთუ დიდი ქვეყნის პრეზიდენტი სიტყვებს ჰაერში ისვრის?!” აღმოჩნდა, რომ ასეთი ქვეყნის პრეზიდენტის სიტყვა კაპიკიც არ ღირს. ტყუილს მათთან “პოლიტიკა” ჰქვია. მეორე დღეს, 24 მარტს, ბ. ელცინი მართლაც ჩავიდა ნაზრანში. თანხმობის მოედანზე იგი დაგვპირდა, რომ ინგუში ხალხის ბედი “სამართლიანად” გადაწყდებოდა. ჩვენ ყველამ ვიცით თუ როგორ გადაწყვიტა. ვხედავთ, როგორ ესმით სამართლიანობა. დღეს, ბორის ელცინი ცოცხალი არ არის. იგი გარდაიცვალა და თან წაიღო წყევლა ჩვენი ხალხისა, რომლის იმედიც 1992 წლის შემოდგომაზე სისხლში ჩაკლა. ზვიად გამსახურდიამ “განთავისუფლებული” მოკავშირე რესპუბლიკების პრეზიდენტებთან ურთიერთობა ვერ დაამყარა. რატომ? იმიტომ, რომ ეს პრეზიდენტები – იმჟამად უკვე სუვერენული სახელმწიფოების მეთაურები – მანამდე ჯიბით ატარებდნენ სკკპ-ს ბილეთებს. იმიტომ, რომ მათ საკუთარი სულები, “სკამების” გამო, ეშმაკს მიჰყიდეს. როგორც ცნობილია, თუ ეშმაკი ერთხელ იყიდის ვინმეს სულს, უკან აღარ აბრუნებს. ისინი ისევ ემორჩილებოდნენ კრემლიდან თავიანთ “სუზერენს”. იგი მათ უკრძალავდა ურთიერთობას დაუმორჩილებელ რესპუბლიკასთან, სადაც პრეზიდენტი იყო სუფთა ადამიანი, რომელიც არ იყო გასვრილი ათეისტი-კომუნისტის ბილეთით – თავისუფალი რესპუბლიკის დამოუკიდებელი პრეზიდენტი, კავკასიელი დემოკრატი. მე ხაზს ვუსვამ, იგი იყო არა უბრალოდ დემოკრატი, არამედ კ ა ვ კ ა ს ი ე ლ ი დემოკრატი და ჭეშმარიტად მორწმუნე ქრისტიანი. მე ვერც კი წარმომიდგენია ზვიადი კომუნისტებიდან დემოკრატებად გარდაქმნილ ადამანთა შორის. ზვიადი ბრწყინავდა თავისი სიწმინდითა და კეთილშობილებით. იგი გახდა მოწამე თავისი ხალხის თავისუფლებისათვის ბრძოლაში. იგი მოვიდა, როგორც განმათავისუფლებელი და თავისი მისიის შესრულების შემდგომ, ღმერთმა თავისთან წაიყვანა. ალბათ, მსგავსი პრეზიდენტების დრო ჯერ არ დამდგარა. 1977 წელს ზვიად გამსახურდიამ დაწერა სტატია “კაცობრიობა დილემის წინაშე”, საიდანაც მომყავს ამონარიდები და ციტატები. ეს არის ძალიან კომპაქტური ტრაქტატი, სადაც თეზისებად აქვს ჩამოყალიბებული თავისი სწავლების ძირითადი დებულებები საზოგადოების განვითარების შესახებ. “კაპიტალისტურ ქვეყნებში ადამინებმა უნდა მოახერხონ გათავისუფლება სნობიზმისგან, კომფორტის სიყვარულისაგან და გამორჩენის კულტისაგან. ხოლო სოციალისტურ ქვეყნებში ადამიანებმა უნდა დაძლიონ შიში, ვიწროეგოისტური ჩაკეტილობა, ასოციალურობა, სამოქალაქო დეზერტირობა, ფილისტერული თვითკმაყოფილება, აგრეთვე თავის მოტყუება ფსევდოოპოზიციონერობით. შენ სეირნობ დიდი ქალაქის ქუჩებში, სარგებლობ კომფორტით, მსახურობ, მოგზაურობ საზღვარგარეთ, “აფრქვევ ოპოზიციურ აზრებს” მეგობრების ვიწრო წრეში. სიტყვებით – გმირი ხარ, ხოლო საქმით –თავს არიდებ თავისუფლებისთვის ბრძოლას. <…> შენ სულ არ გადარდებს ბედი იმ ადამიანებისა, რომლებიც ბანაკებსა და ციხეებში იმყოფებიან, კლავენ, აავადებენ… . . .… თანდათანაბოთ ასეთი ცხოვრების წესს მიჰყავხარ დეგრადაციისკენ, ამორალურობისკენ. შესაძლოა, ბოლოს შენ შეგძულდეს შენი თანამოძმე, რომელიც იბრძვის სიმართლისა და სიკეთისათვის. შენ მისთვის იგონებ სხვადასხვა განსაზღვრებას: “უცნაური”, “დონ კიხოტი”, “პოზიორი”. იქექები მის წვრილმან ნაკლოვანებებში და აკრიტიკებ. მოკლედ, გინდა დაამტკიცო შენი გზის სამართლიანობა, რომელსაც დაღუპვისკენ მიჰყავხარ. < > მაგრამ სამართლიანობის საკურთხეველზე შენი სიცოცხლის დადება, უეჭველად მიგიყვანსს სიკეთისა და სიმართლის სათავესთან – ღმერთთან!” ეს არის ზვიადიზმის ძირითადი პოსტულატი – სიმართლისათვის მსხვერპლშეწირვა. ეს კავკასიური პასიონარიის ძირითადი იდეაა. თქვენ ქართველებო, შტორმის დროს გემზე მყოფი ადამიანების მსგავსად, ბორტიდან ბორტს ეხეთქებით. ყველფერს ამ ქვეყანაზე აქვს დასასრული და ჩვენს უბედურებასაც ბოლო მოეღება. შვებით ამოვისნთქავთ და დავუბრუნდებით ზვიად-განმათავისუფლებლის სწავლებებს. დაე, იყოს ღმერთი კეთილი და მოწყალე ჩვენს მიმართ. ისა კოძოევი 31 მარტი 2009 წ. http://www.fundofcaucasus.org/portal/alias...49/default.aspx ყაზბეგის ამ ხელსეკრულებით რუსებმა ააღიარეს ოლქის გაუქმების ლეგიტიმურობა,ხელი მოაწერეს ჯარების გაყვანას აფხაზეთიდან და სამაჩაბლოდან,მაგრამ მერე დასავლეთიდან მიიღო რუსეთმა გადატრიალების მოწყობაზე" დაბრო " და დაიწყო ჩვენი უბედურება...ყაზბეგის ამ ხელსეკრულებით რუსებმა ააღიარეს ოლქის გაუქმების ლეგიტიმურობა,ხელი მოაწერეს ჯარების გაყვანას აფხაზეთიდან და სამაჩაბლოდან,მაგრამ მერე დასავლეთიდან მიიღო რუსეთმა გადატრიალების მოწყობაზე" დაბრო " და დაიწყო ჩვენი უბედურება... რუსების მეთაურობით გადატრიალებაში მონაწილეობა მიიღო-თეთრი მანნდილის,მხედრიონის,თბილისე ლის,პენ-კლუბის ,ედპ-ს,გორდას,თეთრი არწივის, კულინარიელების..."დაიცავი საქართველოს" წევრებმა..

არაადეკვატურებთან არ საუბრობენ ...შუა აზიის გზას რომ გაუყენებენ მთელ ერს და მესამედს გაწყვეტენ შემდეგ გაიგებთ მოტივაციას...ეს ძნელი გასაგები ადამიანების თავისუფლებისკენ სწრაფვა,ეტყობა მონებს უჭირთ ამის გაგება... მხედრიონელებს გულს ურევდა კავკასიის გმირები ..ანუ ასეთ ტიპაჟებისთვის თავისყუფლება დიდი ფუფუნებაა!

...."ზვიად გამსახურდია განასხვავებს აზროვნების ორ დონეს:რაციონალურს და ინტუიცურს...რაციონალური ანაწევრებს შლის სინამდვილეს,მხოლოდ მის გარეგან მხარეს ეხება ,ამიტომმას საქმე არა აქვს თვითონ სინამდვილესთან,მის გულთან...სხვაა მისთვის ინტუიცური აზროვნება,რომელიც უშუალოდ ეხება სინამდვილეს, მის გულს... იგი ღმერთის ხატად და მსგავსად ხდის ადამიანს...მისი აზრით სინამდვილის გული,არსი ღმერთია,ინტუიტური,სულიერი აზროვნება სწორედ ღმერთს ეხება,"ვეფხისტყაოსანშიც" ღმერთის ხატს ხედავდა,ქართულ ენაში-ღვთის სიტყვას,ქართლის ცხოვრებაში-ტანჯვით სიკვდილისა და აღდგომის ქრისტესეულ მისტერიას,ეროვნულ თავისუფლებაში-ღვთით ბოძებულ საიდუმლოებას;მტერთან ბრძოლაში-ქრისტესეულ მხილებას,აპოკალიფსურს..."ბიმო .... ზვიად გამსახურდია ერთ-ერთ მიტინგზე ამბობდა:"თუ ისინი ზარბაზნებს გვესვრიან,ჩვენ ყვავილები ვესროლოთ!"ყვავილი ღვთიური სიყვარულის სიმბოლოა და იგი ასეთ სიყვარულს სთავაზობდა თავის და საქართველოს მტრებს!!! მისი სიტყვებია"ჩვენ ისინი ისე დავამარცხოთ,რომ ჩვენთან ერთად გამარჯვებული იყვნენ!"მას წმიდა გიორგიზე და საქართველოს ისტორიულ მისიაზე საოცარი გამოკვლევებია აქვს ,ასევე მისი სამეცნიერო ნაშრომი იოანე ზოსიმეზე,ქართულ ენაზე შედევრია.. ზვიად გამსახურდიას "სახისმეტყველებაში" სულ სხვაგვარადაა გაგებული რუსთაველი..."ვეფხისტყაოსანი" მან გაშიფრა,როგორც ბიბლიის მხატვრულად გადმოცემა,რაც გენიალურად მოახერხა რუსთაველმა!!! ვინც ამაზე იტყვის არ ქონდაო ნიჭი,შიზოიდიაო,ნაცისტიაო და ღმერთზეც ილაპარაკებს,მას დიდი პრობლემები აქვს ღმერთთან,სამშობლოსთან,ჰუმანი ზთან ,აზროვნებასთან...ღმერთი შეგეწიოს! სიძულვილი ჟანგია გულისა... გიმეორებთ -"ჩვენ ისინი ისე დავამარცხოთ,რომ ჩვენთან ერთად გამარჯვებული იყვნენ!".

...სიყალბე ყველგან და ყველაფერში!!!....ეს ტელეარქივების მასალები(რუსთავი,1არხი..) გამოყენებულია სიცრუის გასავრცელებლად,კერძოდ სოხუმი სოჭის 1993 წლის 27 ივლისის ხელშეკრულებით (მას ხელი გოგუაძემ მოაწერა,ხოლო შარტავა ესწრებოდა ამ ხელმოწერას და მიესალმა მას_მყ ვიდეო -აფხაზების სიმხეცე..."შარტავა ამბობს:" ...მე დარწმუნებული ვარ იმაში რომ ქართველები და აფხაზები,აფხაზები და ქართველები იცხოვრებენ ერთად ..."ქართული მხარე მოსკოვი1992წ.3სექტ.1993წ.27ივლისის სოჭის გარიგებაში კი არ მოტყუვდა არამედ შევარდნაძის ბანდამ ცოცოხალი ძალის და ტექნიკის გამოყვანით დათმო ჯერ გაგრა და შემდეგ სოხუმი,აფხაზეთი!) მძიმე ტექნიკაისარტილერიის,ათასობი მეომარის გამოყვანით დატოვეს ადგილობრივების იმედზე,ლაგატკების ამარა...რუსულმა ფლოტმა ბალტინმა(რომელმაც შევარდნაძის დავალებიათ მოახდინა აფხაზეთისა და სამეგრელოს ოკუპაცია) ყარყარაშვილისა და დათუაშვილის ხელით გამოზიდა მძიმე საბრძოლო ტექნიკა...მსგავსი რამ მოეწერა მოსკოვში 1992 წლის 3 სექტემბერს და იქაც ასეთივე ღალატით ჩაბარდა გაგრის მხარე...მიკვირს ამ ხელმოწერაზე ასეთი პატრიოტი შარტავაც ესწრებოდა და ინტერვიუში მიესალმა კიდეც...გაგრის მაგალითი ხომ იცოდა?...ახლა ხელს ზვიად გამსახურდიასკენ იშვერენ,ცდილობენ სამოქალაქო ომად რუსულ გადატრიალების მონათვლა,ასევე შიდა დაპირისპირება დაასახელონ აფხაზეთის ტრაგედიის მიზეზად... ზვიადი თვითმკვლელობის ვერსიის გავრცელებით მათი აგენტურა მუშაობს ...ყველაფერი ეს კეთდება ფსბ-ს ,გრუ-ს სცენარით ანუ რუსეთს ააცილონ პასუხისმგებლობა , ამის ანალოგიურად მანამდე აფხაზეთის კონფლიქტში მტრის ხატად შევარდნაძე მამუკა არეშიძის და სხვათა მეშვეობით ჩეჩნებს ,ზვიადის მომხრეებს ხატავდა...5000 კაცით სოხუმის მისაშველებლად შემდეგ ყურაშვილი მიდის მაგრამ ცოცხალი ძალის და იარაღის მიწოდებით(შევარდნაძემ შეუშვა ტყვარჩელში ეს კოლონა,რომელსაც ს.კავსაძე ხელმძღვანელობდა) გაძლიერებული რუს-აფხაზების 300 კაციანი ჯგუფი აჩერებს მათ...ათასობით ქართველი მეომარი გამოიყვანა ედიკამ სოხუმიდან სოჭის ხელშეკრულებით ,არ დატოვა იქ ხალხი და ტელეფონით დადგმულ სცენარით ცდილობს გამსახურდიაზე გადაბრალებას..( იხ. რუსთავზე ჩაგელიშვილის და 1 არხიის ინსინუაციები) ზვიად გამსახურდიას ბრძანებით,ლაკიას მეთაურობით სცადეს სოხუმში შესვლა მაგრამ რუსებმა დაბომბეს და უკან დაიხიეს...ზვიადის გვარდიის მოსალოდნელ განადგურების ედიკასეულ გეგმაზე შარტავამ აცნობა ზვიად გამსახურდიას...300 კაცით ყარყარაშვილმა გაათამაშა შესვლის უსაფრთხოების შესახებ,რითაც უნდოდათ ზვიად გამსახურდიას გვარდიის შეტყუება და განადგურება ედიკას,რუსებს..."ეს მას დაუფასეს რუსებმა და მოსკოვში სამხედრო აკადემიაში ასწავლიდნნენ საქართველო რუსეთის ომის შემდეგ?! ტალიავინიც ამ გამყიდველ ექსპერტებს ეყრდნობა და ერთად აკეტებენ ფულს ... ყორღან ოღლი ქარაფიდან ხელი ჰკრეს და გადაფრინდა! :

კავკასიას ადგილობრივი ხალხის ღალატი ანგრევდა ყოველთვის!

დიახ!

მეხუთე კოლონას დიდი და" მდიდარი ისტორია" აქვს ქართული სახელმწიფოების დაარსების დღიდან...ასეთის წევრობის პიონერია მედეა კუტაიადან! ....ეს თემაა მედეადან -ნოღაიდელ-ბურჯანაძემდე?