verusi

მეც იგივე ვთქვი ეგრე გამოდის ბიბლიით, მაგრამ ამ დროს ეჭვი გამოვხატე, თუ როგორ შეიძლებოდა ეს ყოფილიყო იმ დროს, როდესაც იესო სანამ გაიზრდებოდა, მის მისიას შეასრულებდა და მასში წმინდა სული გადმოვიდოდა (მტრედის სახით) ამ დროს ხომ ძე იყო? ანუ პიროვნება მარიამის შვილი და ღმერთის შვილი, და ამავე დროს იყო ცალკე ზეცაში თუ სადღაც მისი მშობელი და შემოქმედი მამაც. ის ხომ ვერ გაქრებოდა დროებით? ანუ იმ მომენტისთვის, როდესაც იესო იესოდ იწოდებოდა უბრალოდ და ამბობდა თავადაც, რომ შვილი იყო და მამის ნებას ასრულებდა, იყო მამაც და იყო ორი ცალკე პიროვნება, ანუ ორი სული. და მესამეც წმინდა სული, რომელიც მამასთან ერთად იყო ამბათ ლოგიკურად. ა ნუ იყო მამა და წმინდა სული, იყო ცალკე იესო შვილი. შემდეგ ვიცით რომ იესოში გადმოვიდა წმინდა სული მისი ჯვარზე გაკვრის და აღდგომის შემდეგ, და გახდა იესოს სახით მასში მამა, ძე და წმინდა სული. ხო არ მეშლება რამე? თუ არ მეშლება რა დაემართა იესოს სულს? ადამიანისას რომელიც იყო შვილი? თუ მოხდა მისი გაერთიანება მამის სულთან? ეს მე რომელიღაცა სხვა რელიგიურ მიმდინარეობას მაგონებს, მგონი ინდუისტურშია,სადაც ადამიანის მიზანი უნდა იყოს მისი სულის დახვეწით დედამიწაზე სხოვრებით შეერთება ღმერთის არსებასთან და მის ნაწილად გახდომა. და ეს შეუძლია ყველას, ვინც მართებულად ცხოვრობს და ვისი სულიც ამისთვის მზად იქნება. ვისიც არა, ის ბრუნდება უკან დედამიწაზე რეინკარნაციის სახით, რადგან ეს გზა თავიდან გაიაროს. და ყოველთვის ადამიანის სახით არა. რაღაც ასეა მგონი. რას იტყვი დავით? კავშირს რამეს ხედავ ან მსგავსებას სულის გაერთიანების სულის გაყოფასთან და თავიდან გაერთიანებასთან? ანუ მამა გაიყო ორად, მოვიდა იესოს სახით დარჩა რა ერთი ნაწილი თავის ადგილას სამყაროს სამართავად, მეორემ ადამიანის სახით შეასრულა თავისი მისია, რადგან ადამიანებისთვის ესწავლა, მაგალიტი მიეცა თავისი ცხოვრებით ადამიანის ბუნებით და სხეულით რამდენად სესაძლებელია ღმერთის ნების შესრულება/ მაგრამ სული რატომ არის ასეთ დროს მესამე ცალკე ობიექტად გამოყოფილი, როდესაც ერთიც და მეორეც თავისთავად სულს გულისხმობს? თუმცა ეგეც შეიძლება ზოგადად აღვიქვათ როგორც სულის არსებობა, რომელიც ორივეს ჰქონდა ერთი, ოღონდ ცალცალკე აღებულს, გაყოფილი, რომლის ისევ შერწყმა მოხდა იესოს ცაზე დამკვიდრებისას.

კრწანისშია აბა სადაა? თუ სააკაშვილი ჰგონიათ კიდო პრეზიდენტი ზოგს? )) ბაბუმ თქვა სახლში მივდივარო, თორემ სვხაგან კი არაო... ))

მე ეგ პოზიცია უკვე დავაფიქსირე სხვა თემაში და იქ ერტერთი ნაციონალი ფორუმელის მოთხოვნით ნატოს წესდებაც დავდე. სადაც შევით თეთრზე წერია, რომ ნატოს წევრ ქვეყნებს, არცერთმა ახალმა წევრმა არ უნდა შეუქმნას უსაფრთხოების და მშვიდობის პრობლემა მოუწესრიგებელი პოლიტიკური, ტერიტორიული თუ სხვა მოუგვარებელი საკითხების გამო. ადრეც ვამბობდი, ვიმეორებ. ნატოში ვერ შევალთ, არ მიგვიღებენ და მიუხედავად ნატოს წევრი ქვეყნების სურვილისა, თუ კი უმრავლესობა მზად იქნება ჩვენი მიღების იქ, ყოველთვის გამოჩნდება გერმანიასავით რომელიმე ერთი, რომელიც ვეტოს დაადებს ჩვენს მიღებას და აპელირებას გააკეთებს ამ წესდებაზე. ნატო ჩვენს მიმართებაშიო აწარმოებს ბინძურ თამაშს, ევაჭრება რუსეთს და რუსეთის მხრიდან რაღაცის დათმობების ხარჯზე, ნატო თმობს მათთან ჩვენი ხარჯით პოზიციებს და ასე გააგრძელებს შემდგომშიც. ამიტომ როგორც გამოვთქვი აზრი ადრე? საჭიროა თავად კავკასიაში თურქეთთან ერთად ამ ეტაპზე სამთა კავშირის შექმნა. თურქეთი, აზერბაიჯანი საქართველო. ან თუ რუსეთი ლანგარზე მოგვართმევს აფხაზეთს, რაც ძალიან მეეჭვება. რუსეთი სომხეთი საქართველო. საბოლოოდ ამ მეორე ვარიანტის მომხრეებს შევახსენებ საქართველოს იგივე მოტივით სნგში შასვლას, მაგრამ აფხაზეთი ამით არ დაბრუნებულა, უბრალოდ მისი აღიარების პროცესი გაყინეს დროებით და კონფლიქტი დააკონსერვეს რუსებმა. თურქეთთან სამხედრო კავშირი კი აფხაზეთს თუ არ დაგვიბრუნებს ამ ეტაპზე, სხვა ტერიტორიების ხელშეუხებლობის და ახალი კონფლიქტების წარმოშობას გამორიცხავს. თუნდაც სომხეთთან ჯავახეთის გამო, რასზეც საკმაოდ აქტიურად მუშაობს უკვე ორივე მხარე - რუსეთ სომხეთი. რუსეთთან კავშირი კი ამ კონფლიქტს უფრო გააღვივებს როდესაც სხვებისგან გარიყული ისევ მათ წიაღში ამოვყობთ თავს. რუსეთს მორჩილი ჩარჩ ვაჭარი სომხეთი უფრო სჭირდება დრეს მოკავშირედ, ვიდრე თავისუფლების ვირუსით დაავადებული ქართველები. არის მეორე გზაც, ტერიტორიების არ აღიარება, მაგრამ უარის თქმა მათ ზალისმიერ დაბრუნებაზე, რაც გააკეთა სააკასვილმა, მაგრამ როგორც ვხედავთ მას მაინც შედეგი არ მოუტანია. რატომ? რადგან ნატოს მოკავშირე საქართველო კი არა, საფრთხობელა სჭირდება რუსეთის საზღვართან ისევ რუსეთთან სავაჭროდ, რომელიც ხან ანკესსზე წამობმულ ჭიაყელას ემგვანება რუსეთის შესატყუებლად რომელიმე მათთვის სასარგებლო გარიგებებში. ამას შეიძლება მხოლოდ საქართველოს სწორი და გათვლილი პოლიტიკა დაუპირისპირდეს ახალი მოკავშირის ძებნით და დაინტერესებით. ჩინეთიც თანდაც, რომელიც არცერთ ალიანსში არაა და დიდი ხანია მსოფლიოში როგორც მესამე ძალა აღიქმება მასთან ირანის ჩართვით. ასეთ თანამშრომლობაში ირანიც დაინტერესებული იქნება, რადგან ჩინეთთან სამხედრო ალიანსი მის ბირთვულ ქოლგას უზრუნველყოფს ამერიკული თავდასხმისაგან. საქართველოსთვის კი რუსეთისგან დაცვას. ეს ჩინეთს მისცემს უფრო აქტიურად ჩაებას გეოპოლიტიკურ თამასებში, ეკონომიკურ პროექტებში ლიდერის სტატუსუთ უკვე და მის ინტერესებშიც შევა. ამას ყველაფერს კი თავში სააკაშვილი კი არა, ჭკვიანი კაცი სჭირდება, რომელიც ასეთ იდეას გასაქანს მისცემს. ტერიტორიალურ პრობლემებს კი ისევ აბხაზებთან ერთად ტუ მოვაგვარებთ, მაგრამ საქართველო სულ მზად უნდა იყოს ნებისმიერი მოვლენა სასარგებლოდ გამოიყენოს. აი ეხლა ზალიან დაზაბულია ურტიერთობა აფხაზეთსა და რუსეთს შორის. საქართველოს კი არანაირი განცხადება არ გაუკეთებია, მესიჯი არ მიუცია აფხაზებისთვის, რომ ერთმანეთისკენ დავიძრეთ და თუ მათ რაღაც ხელს უშლის, გავუნთავისუფლოდ გზა. რუსეთი ეკონომიკურ სანქციებს უწესებს თითქმის აბხაზეთს, უკეტავენ საზღვარს, ემუქრებიან ჯერ ასე. ეხლა უნდა შევთავაზოთ ჩვენ მათ დახმარება და აღვუთქვათ მხარდაჭერა ნებისმიერ საქმეში. თუნდაც მივიკლოთ რაღაც და მათი საბიუჯეტო ხარჯები გავწიოთ. მათ პროდუქციას გავუხსნათ გზა, რომელშიც რუსებმა უკვე ჩვენი ნაცნობი მთავარი სანიტარის ყურადღებით საშიში ნივთიერებები და ბაცილები ნახეს. აი რას წერენ დრეს სიტუაციაზე რომელიც აფხაზეთშია დღეს На прошлой неделе, в Москве фактически безрезультатно завершились русско-абхазские переговоры о т.н. “демаркации и делимитации границы”. Естественно, если Россия признает Абхазию как независимое государство, тогда граница между двумя государствами должны быть документально подтверждены, т.е. подписаны (дипломаты называют ее “делимитацией”) и на месте разграничены пограничными столбами – маркированы. C Грузией эти переговоры Россия вела с 1992 г. То-есть, с того времени, как она признала независимость нашей страны. Хотя, многолетние переговоры завершились безрезультатно. Точнее, завершились тем, что Россия физически захватила два региона Грузии. После этого естественно нет речи о никакой признании границ. Течении 16 лет Москва фактически тянула время и никак не соглашалась документально зафиксировать границу Грузии. Это еще раз доказывает то, что агрессия была задумана на много лет раньше, если Грузия не прекратила бы свою затею построить государство на Южном Кавказе, что всегда злило Россию и злит посей день. Вот причина нескончаемой вражды а не то, кто будет во главе Грузии,или обозвал или нет Саакашвили Путина – “Лилипутиным”. Но то,что происходит сегодня на русско-абхазских переговорах о “границе”, доказывает,что Россия не желает существование и абхазской государственности и намерена проглотит Метод Путина Благоустройство мостов и контрольно-пропускных пунктов известный трюк, которым Москва наказывает непокорных соседей. На пример, когда в 2006 г. Россия ввела санкции против Грузии, причиной закрытия КПП “Верхний Ларс” послужило именно реконструкционно-ремонтные работы. Этим Москва предупреждает Абхазию, что если не уступит 160 кв. км. Территории – летом абхазские курорты будут пустовать. Естественно никто не будет стоять в течении целого дня летом на солнце пересечь границу, чтобы потом насладиться абхазским “гостеприимством”. На период осени-зимы главный санитар России Онищенко обнаружит в абхазских мандаринах наличие черной чумы. Кстати, недавно в СМИ появилась информация, что этот “санитар” уже обнаружил чуму в винах и цветах (мимоза) Абхазии и запретил их ввоз на территорию России. Но т.н. “Правительство Абхазии” упорно молчит и не смеет выразить протест громко. Президент Багапш находиться между двумя огнями: с одной стороны он не может уступить России половину гагрского района, т.к. сепаратисты расправятся с ним и с его семьей физически. С другой стороны, если он не пойдет на уступки, Москва так надавит, так придушит экономически и финансово, что ему придется подать отставку. За что боролись, на то и напоролись... Одним словом, абхазы себя считали действительно независимым государством и русские решили дать им хороший урок, но для этого нужен предлог. Одним из инструментом давления и постоянного напряжения станет неокончательный территориальный спор. Этим Россия продемонстрирует всему миру и в том числе перед вропой, неполноценность абхазской государственности, как она неокончательно вела спор с грузинскими дипломатами насчет менее важных участков границы в Тушетии, что бы не признать государственность Грузии. Государственность начитается с границ и если соседнее государство не признает твои границы, не оформит договор и ведет территориальный спор, означает, что не уважает твою государственность (даже если откроет 100 посольств в твоей столице). Тоже самое он говорит Европе: “Не считайте Абхазию государством, это мой раб и вассал”. Кроме этого, территориальный спор прекрасный повод для начала операции “задушить”. Российская пресса уже начитает твердить (своим обычным бестыжеством), что не у России территориальных претензии с Абхазией, а у “неблагодарных абхазов” (был употреблен термин “неблагодарная свинья”) внезапно появились территориальные претензии ?перед их спасителем икормителем – России”. И разве будет несправедливо, если этим неблагодарным существам закрыть границы и устроить блокаду? Что касается абхазов, своей тупой ненавистью к Грузии сами завели себя в тупик,выход из которого смогут найти только при помощи Грузии. Им придется обратиться с просьбой! Руководство Грузии должно ждать этого дня спокойно и при помощи Европы предложить им такой модель, в который максимально будут учтены и защищены интересы Грузии. Впервые, после 1991 года Грузия находится в положении, когда сепаратистам просто не остается другого шанса, кроме поисков пути, идущую в Тбилиси, даже проходя через Вашингтон и Брюссель. ეს მხოლოდ ნაწილია სტატიის, მაგრამ აზრი გასაგებია მგონი. აი ასეთ სიტუაციებს მაქსიმალურად გამოყენება უნდა ჩვენი მხრიდან. მაგრამ ამისთვის თავში ისევ ვამბობ გიჟი სააკაშვილი კი არა, მისი პიდარასტების გუნდით, არამედ ნორმალური პრეზიდენტი უნდა იყოს და მთავრობა.

უბედურება რაშია იცი? იმ 1000 კაცს ამერიკულ ჯამაგირზე როა ავღანეთში, 10 000 იც დაემატება და 100 000იც რომ გამოაცხადო დღეს მიღება მობილიზაციის სამსახურებში იქ გასამგზავრებლად, თუნდაც იცოდნენ რომ საშიშია და შეიძლება ვერ დაბრუნდენ. მაგრამ ქართულ ჯამაგირზე რამდენს ექნება სურვილი აფხაზეთში ან ოსეთში გასმგზავრებლად ის თქვი შენ, არა ვამბობ არაფერს უხელფასოდ საკუთარი ქვეყნისთვის რამდენი იბრძოლებს))

ვერ გავიგე მაშინ რომელი დაიკარგა მამაში ან ძეში? სამება ხო ორის ერთ არსებაში მამა? ძე? სული წმინდა? ძე ვიცი რომ უფალია თავად მოსული ადამიანის სახით. ასეა? ანუ იესო ძეა და თან მამაც. თუ იესოს მამობას არ ცნობენ როგორც მუსულმანები მაგალითად მუხამედს მოციქულად თვლიან და არა ღმეღთად. მე როგორც ვიცი? მართლმადიდებლები და კათოლოკებიც იესოს მამად თვლიან მაცხოვრად. არ არის ასე? ჰო და თუ მამაა, ის არის შვილიც ღვთისმშობლის როგორც კაცად შობილი და ამ დროს მამაც< როგორც ყოველი ცოცხალის შემოქმედი.

თუ გაუჭირდა და გაუჭირვეს ისე, აიძულა ცხოვრებამ თუ რაღაც გარემოებამ, არა აქვს მნიშვნელობა განაკეტები აქ ადრე თუ არა, ნებისმიერს შეუძლია გზიდან გადავიდეს. მე სულ სხვაზე მქონდა საუბარი, ადამიანს თუ აქვს რამე შეცდომა დასვებული, შეგნებული აქვს ის, ან სულაც არა მისი ბრალის გამო. არამედ სხვისი ჩარევით რაგაც აერია ცხოვრებაში ადრე, ამის გამო მას არ უნდა მოუსპო ნორმალურად ცხოვრებაში დაბრუნების შანსი მხოლოდ იმის გამო, რომ მას რაღაც ერთხელ განაკეთები აქვს. ვისაც არაა აქვს განაკეთები რატომ მიდის სხვა მხარეს? ასე რომ არასასურველ მხარეს ნებისმიერს შეუძლია მოხვდეს და არავის არა აქვს უფლება თუ მის მდგომარეობაში არ ყოფილა, მისი გამტყუნების, რადგან არავინ არ იცის თავად რას იზამდა.

მერე გაეცი პასუხი იმ პირობების მიხედვით, თუა ამ პუნქტის დაცვა შესაძლებელი საქართველოს მხრიდან. ხო და კიდო სატურნი ხარ თუ იუპიტერი, აჭარაში ცალკე დავამატეთ ერთი პუნქტი, ვისაც ჩვენი დამატებული არ ევასება ქართველობაში და გულზე ხვდება რამე, იმის დედას ##################თო კიდო.

კარგად გადაიკითხე УСТАВ НАТО СЕВЕРОАТЛАНТИЧЕСКИЙ ДОГОВОР Вашингтон, Федеральный округ Колумбия, 4 апреля 1949г. Договаривающиеся стороны подтверждают свою веру в цели и принципы Устава Организации Объединенных Наций и свое желание жить в мире со всеми народами и правительствами. Договаривающиеся стороны преисполнены решимости защищать свободу, общее наследие и цивилизацию своих народов, основанные на принципах демократии, свободы личности и законности. Договаривающиеся стороны преследуют цель укрепления стабильности и повышения благосостояния в Североатлантическом регионе. Договаривающиеся стороны полны решимости объединить свои усилия с целью создания коллективной обороны и сохранения мира и безопасности. Поэтому Договаривающиеся стороны достигли соглашения о нижеследующем Североатлантическом договоре: CТАТЬЯ 1 Договаривающиеся стороны обязуются, в соответствии с Уставом Организации Объединенных наций, мирно решать все международные споры, участниками которых они могут стать, не ставя при этом под угрозу международные мир, безопасность и справедливость, а также воздерживаться от любого применения силы или угрозы ее применения в своих международных отношениях, если это противоречит целям ООН. СТАТЬЯ 2 Договаривающиеся стороны будут содействовать дальнейшему развитию международных отношений мира и дружбы путем укрепления своих свободных институтов, достижения большего понимания принципов, на которых они зиждятся, и содействия созданию условий стабильности и благосостояния. Договаривающиеся стороны будут стремиться к устранению противоречий в своей международной экономической политике и способствовать развитию экономического сотрудничества между любыми из них и между собой в целом. СТАТЬЯ 3 В интересах более эффективного осуществления целей настоящего Договора Договаривающиеся стороны, порознь и совместно, посредством постоянных и действенных самостоятельных усилий и взаимопомощи, будут поддерживать и наращивать свой индивидуальный и коллективный потенциал борьбы с вооруженным нападением. СТАТЬЯ 4 Договаривающиеся стороны всегда будут консультироваться друг с другом, в случае если, по мнению какой-либо из них, территориальная целостность, политическая независимость или безопасность какой-либо из Договаривающихся сторон окажутся под угрозой. СТАТЬЯ 5 Договаривающиеся стороны соглашаются с тем, что вооруженное нападение на одну или нескольких из них в Европе или Северной Америке будет рассматриваться как нападение на них в целом, и, следовательно, соглашаются с тем, что в случае если подобное вооруженное нападение будет иметь место, каждая из них, в порядке осуществления права на индивидуальную или коллективную самооборону, признаваемого Статьей 51-й Устава Организации Объединенных Наций, окажет помощь Договаривающейся стороне, подвергшейся, или Договаривающимся сторонам, подвергшимся подобному нападению, путем немедленного осуществления такого индивидуального или совместного действия, которое сочтет необходимым, включая применение вооруженной силы с целью восстановления и последующего сохранения безопасности Североатлантического региона. О любом подобном вооруженном нападении и всех принятых в результате него мерах немедленно сообщается Совету безопасности. Подобные меры будут прекращены, когда Совет безопасности примет меры, необходимые для восстановления и сохранения международного мира и безопасности. СТАТЬЯ 6-1 В целях Статьи 5-й считается, что вооруженное нападение на одну или несколько Договаривающихся сторон включает в себя вооруженное нападение: - на территорию любой из Договаривающихся сторон в Европе или Северной Америке, алжирские департаменты Франции 2, территорию Турции или острова, расположенные в Североатлантической зоне севернее Тропика Рака и находящиеся под юрисдикцией какой-либо из Договаривающихся сторон; - на вооруженные силы, суда или летательные аппараты какой-либо из Договаривающихся сторон, если эти вооруженные силы, суда или летательные аппараты находились на этих территориях, или над ними, или в другом районе Европы, или над ним, если на них или в нем на момент вступления в силу настоящего Договора размещались оккупационные силы какой-либо из Договаривающихся сторон, или в Средиземном море, или над ним, или в Североатлантической зоне севернее Тропика Рака, или над ней. СТАТЬЯ 7 Настоящий Договор ни в коем случае не затрагивает и не подлежит толкованию как затрагивающий каким-либо образом права и обязательства Договаривающихся сторон, являющихся членами Организации Объединенных Наций, по Уставу ООН или преимущественную ответственность Совета безопасности за поддержание международного мира и безопасности. СТАТЬЯ 8 Каждая Договаривающаяся сторона заявляет, что ни одно из ее действующих международных обязательств в отношении какой-либо другой Договаривающейся стороны, или какого-либо третьего государства, не противоречит положениям настоящего Договора, и обязуется не брать на себя каких-либо международных обязательств, противоречащих настоящему Договору. СТАТЬЯ 9 Настоящим Договаривающиеся стороны создают Совет, в котором для рассмотрения вопросов, касающихся выполнения настоящего Договора, должна быть представлена каждая из них. Совет подлежит организации таким образом, чтобы иметь возможность быстро собираться в любое время. Совет обязуется создавать вспомогательные органы, в которых может возникнуть необходимость; в частности, он обязуется немедленно создать Комитет обороны, которому надлежит давать рекомендации относительно мер, направленных на выполнение Статей 3 и 5. СТАТЬЯ 10 Договаривающиеся стороны по всеобщему согласию могут предлагать любому другому европейскому государству, способному развивать принципы настоящего Договора и вносить свой вклад в безопасность Североатлантического региона, присоединиться к настоящему Договору. Любое государство, получившее подобное приглашение, может стать Договаривающейся стороной путем передачи на хранение правительству Соединенных Штатов Америки документа о своем присоединении к настоящему Договору. Правительство Соединенных Штатов Америки будет уведомлять каждую из Договаривающихся сторон о передаче ему на хранение каждого подобного документа о присоединении. СТАТЬЯ 11 Настоящий договор подлежит ратификации, а его положения - претворению в жизнь Договаривающимися сторонами согласно их соответствующим конституционным процедурам. Ратификационные грамоты подлежат скорейшей передаче на хранение правительству Соединенных Штатов Америки, которое будет уведомлять все другие государства, подписавшие настоящий Договор, о каждой подобной передаче на хранение. Договор подлежит вступлению в силу в отношении уже ратифицировавших его государств с момента передачи ратификационных грамот большинства подписавших договор государств, включая ратификационные грамоты Бельгии, Канады, Люксембурга, Нидерландов, Соединенного Королевства, Соединенных Штатов и Франции, и подлежит вступлению в действие в отношении других государств с момента передачи на хранение их ратификационных грамот. СТАТЬЯ 12 По истечении десятилетнего срока действия настоящего Договора или в любое последующее время Договаривающиеся стороны обязуются по требованию какой-либо из Договаривающихся сторон провести совместные консультации с целью пересмотра настоящего Договора, принимая при этом во внимание факторы, затрагивающие в тот период мир и безопасность в Североатлантическом регионе, включая разработку в соответствии с Уставом ООН мероприятий глобального и регионального характера по поддержанию всеобщего мира и безопасности. СТАТЬЯ 13 По истечении двадцатилетнего срока действия настоящего Договора любая Договаривающаяся сторона может выйти из него через год после того, как она уведомит правительство Соединенных Штатов Америки о расторжении ею настоящего Договора, которое будет сообщать правительствам всех других Договаривающихся сторон о вручении ему на хранение каждого уведомления о расторжении настоящего Договора. СТАТЬЯ 14 Настоящий Договор, английский и французский тексты которого имеют одинаковую силу, подлежит сдаче на хранение в архив правительства Соединенных Штатов Америки. Должным образом заверенные копии настоящего Договора будут переданы вышеупомянутым правительством правительствам других государств, подписавших настоящий Договор. 1. В Статью внесены изменения в соответствии со Статьей 2 Протокола Североатлантического договора о присоединении к нему Греции и Турции. 2. 16 января 1963 г. Североатлантический совет отметил, что 3 июля 1962 г. соответствующие положения настоящего Договора в отношении алжирских департаментов Франции потеряли юридическую силу. 3. Настоящий Договор вступил в силу 24 августа 1949 г. после передачи на хранение ратификационных грамот всех подписавших его государств.

ამ ტერმინზე ელიტური კორუპცია მეცინება, როდესაც პარლამენტში ეროვნოლ დემოკრატი (სახელი არ მახსოვს და გვარი) პატარა ბავშვივით სააკაშვილმა კუთხეში დააყენა )) მაგრად გაიბანძა თავი. თუ არ ქონდა გამოსვლა მომზადებული და ფაქტებუი ხელში (რაც უამრავია რომ მოეძებნა) რაღას გამოდიოდა? მაგრამ ეტყობა სააკაშვილის პიარის თამაშში ჩაერთო და უბრალოდ თავისი როლი შეასრულა, რომელიც მიუჩინეს. მეტი ვერაფერი ნახეთ სადაც უზარმაზარ ფულებს ტეხავენ? აი ბათუმში 6 000 000 დოლარი ისე მოტეხეს პიაჩენცას ყიდვისას, ვითომც არაფერი. ქალაქის მერი გამოდის და ვინ იყიდა არ ვიციო, რაში მაინტერესებსო, ფული ხო გადაიხადესო? ეტყობა სააკაშვილის ეკონომიური "წარმატებების" ნაწილი იყო, 17 მილიონად აშენებული პიაჩენცა 11 მილიონად რომ გაყიდეს. და თან არ აინტერესებთ რომ კითხოთ ვინ იყიდა. მთავარია ბათუმს ხომ უხდებაო? კი იმასაც მოუხდება ვინც ეგ იყიდა 6 000 000 ეკონომია ))) აი ეგ ასეთი განიავება ბათუმის ბიუჯეტს თუ მოუხდება და როგორ, ის თქვით...

ეგრეა, მაგრამ ძნელი დასაჯერებელი რომ ღვთისმშობელიოც ღვთის შვილია, რომელსაც პატივი ერგო ღვთის მისიის შესასრულებლად დედამიწაზე. სხვა რა გამოდის? ღმერთი თუ მამაა და ძეც? ისეა ღვთიშმობელიც, დედა და ასული ღვთის.

ვიზიარებ ამ აზრს. ბიბლიის ცოდნაზე თავს არ დავდებ, სულ ეთხელ მაქვს წაკითხული და რამოდენიმეჯერ ისე ცახედული, მაგრამ კარგად მახსოვს იქ ეწერა ადიდე უფალი სომღერით და დოლ დაფდაფებითო, ადიდე უფალი ცეკვით და ა.შ, ანუ ისე რომ მისი არსებობა სიხარულით გამოხატო. და არა აქვს მნიშვნელობა რომელი მუსიკით და რა მოძრაობით გამოხატავ, ჩახლეჩილი ხმით საოპერო ტენორით თუ ბარიტონით. შენს გულს უხაროდეს და თუ ხმის ამოღების გრცხვენია( ზოგის სომღერას სულ არ მღერა სჯობს) როგორც გინდა ისე გამოხატე, სხვისი როშესრულებული მოისმინე და სხვასთან ერთად იზეიმე. როდესაც რომელიმე საგალობელს ღმერთისთვის დაწერილს და შესრულებულს ვინმე აკრიტიკებს, ის ღმერთს და ღმერთის მადიდებელ ადამიანს აყენებს შეურაცყოფას. ისიც კი, ვინც გალობას ქმნის და ღმერთისგან მოდისო რომ ამტკიცებს. ღმერთმა კი თქვა - ყველაფერის გაპატიებთ სულისწმინდის შეურაცყოფის გარდაო. ასე რომ დაფიქრდით კარგად. მე მართალია ბევრი რამ ზღაპარი მგონია ეს, მაგრამ ბიბლიიდან სხვა აზრი არ გამომიტანია.

ბურჯანაძე სააკაშვილს გაუკეტებენ ტრაკზე ანტიბიოტიკივით რუსული ტრიპერისკან რომ მოარჩინონ.

ეგ ვორნია თუნ რღაცა, ჯერ ქართულად ისწავლონ ლაპარაკი, მერე გაიკეთონ თვითონ ერთ ადგილას, გაშალონ მარაოსავით და ფარშევანგებივით იწონონ თავი თვითონ))) ვორნებით იმქრებიან ბიჭები)))

რომ მამაძაღლობენ ამიტომ უნდა გამოტრიალდე და ნაბუკო არა კვატი თქვენო უთხრა. მერე აცუნდრუკდებიან. ნატოში კი არ მიგვიღებენ, ეგ მიშიკოს ტყუილია. შევარდნაძემ ეგ იცოდა, მაგრამ ამდენს არ ტყუოდა და არ აპიარებდა მაგ თემას. ნატოს აქვს ერთერთი ძირითადი წესი მიღების ალიანსში. ქვეყანას რომელსაც კანდიდატის სტატუსს მისცემენ ან მიიღებენ, არ უნდა ჰქონდეს იმ მომენტისათვის არანირი კონფლიქტი მეზობელთან ან ტერიტორიული დავა. ამის გამო ახანგრძლივებს რუსეთი კონფლიკტს და არასდროს არ სეწყვეტს მას, სანამ ჩვენ ნატოსკენ ვიყურებით. ეს ყველამ კარგად იცის, მაგრამ თავს იკატუნებენ და ჩვენ გვასულელებენ. აფხაზეტ სამაჩაბლოს კონფლიკტის გადაწყვეტა ჩვენ ნატოზე ურის თქმაშია. რომ დაუკვირდე რუსებიც მართლებია. ჩვენ რუსეთის ადგილზე ვიყოთ რას ვიზამდით მეზობელი რომ მუდმივად გემუქრება ეხლა შენს ნტერს შემოვიყვან ჩემთანო? ჰოდა ისიც როგორც შეუძლია ხელს გიშლის. თურქეთს ვინმემ შესთავაზა რამე უარი რომ ეთქვა? და ვინ გითხრა ყარსის ხელშეკრულაება არ მოქმედებსო? ის საქართველომ თურქეთთან გააგრძელა რუსეთის გარეშე უვადოდ 1992 წელს. ასე რომ ის მოქმედებს და რუსებმაც იციან. 100კმ ახლოს თურქეთის საზღვართან საქართველოს ტერიტორიაზე ჯარს ვერ შეიყვანს, რადგან ეს თურქეთს უფლებას აძლევს იურიდიულად გამოიყენოს თავისი შეიარაღებული ძალები. ასეთი პრეცედენტი იყო უკვე როცა თურქეთმა საბჭოთა კავშირის საზღვრებთან ჯარის მობილიზაცია მოახდინა სომხერ აზერბაიჯანული კონფლიქტის დროს. როცა ნახიჩევანს შეუტია სომხეთმა. თურქეთის ჩარევის მერე უკან დაიხიეს და ნახიჩევანი ხელშეუხებელი დარჩა. მასაც იგივე ხელშეკრულება იცავს. საქართველოს რუკა გინახავს ჯერ? სამხრეთ ოსეთს ესაზღვრება სამცხე ჯავახეთი და ქართლი. არ ჭირდება ზღვაზე გასასვლელი რუსეთთან კავშირისთვის სომხეთს. თუ სამხრეთ ოსეთიდან ქართლის ტერიტორიას აიღებენ გორს, შემდეგ ხაშური, ბორჯომის მიმართულებას, დამთავრდა, როკის გვირაბით სომხეთიც ისარგებლებს. სხვათაშორის ეს ისე, ვისაც არ სჯერავს კიდო ასეთი შეაძლებელი ვარიანტის, მათ საყურადღებოდ რომ იცოდნენ, რუსეთი მეორე გზას ხსნის სამხრეთ ოსეთზე და მშენებლობას ამ წელში იწყებენ უკვე თუ უკვე დაწყებული არაა!!!

მე მგონი სომეხი რომ ამტკიცებს სომეხი არ ვარო, ის უფროა ერის შეურაცყოფა. ხოლო სომეხს სომეხი დაუძახო რატომ არის სეურაცყოფა? )) არა ქართველს რომ დაუძახო მესმის, გინებას უდრის ზოგისთვის, მაგრამ სომეხს? )) მერე რატოა სომხეთის საკითხის და პოლიტიკის განხილვა სომხეთის მიმართ ქსენოფობია, როცა შეიძლება იგივე სახით ისრაელის, ამერიკის, რუსეთის თუ სხვათა ქმედებების განხილვა? კერძო არ არისო ამბობ და მის მიერვე დაწესებულ წესებსო ამბობ ??? სამი კთხვითი ნიშანი...

პასუხი მე უკეთესი ვიცი. საერთოდ დავიწყება ისეთი ფორუმის, სადაც თემებს ხურავენ კერძო გადაწკვეტილებებით. მერე კი რამდენი ჩამკვდარი ფორუმია დაითვალონ, სადაც შესვლა აღარავის არ აინტერესებს.

ჩერქეზები სულ სხვა ტემაა. ეგ თურქებს არ გაგვიბრაზებს. მარა სომხების თემა ? უფო სწორად სომხეთის გენოციდის საშიშია ისე, როგორც საერთოდ სომხეთის თემის მიჩქმალვა საერთოდ საქართველოში.

ეხლა არ ვიცი რამდენია და 3 წლის უკან 18 თვე იყო.

ტანკის გამოყენება შეიძლება და კარგადაც. როგორც საარტილერიო დანადგარის ჩამხშობი ცეცხლისთვის მტრის პოზიციებთან მიახლოებისთვის. მაგრამ მისი დატოვება დაცვის გარეშე ჩვენი რელიეფით არ შეიძლება, მით უმეტეს ქალაქის პირობებში შეყვანა დაუცველად. სხვათაშორის ქართულ ტანკებზე უმრავლესობაზე მოხსნილი იყო 12.7 კალიბრის ტყვიამფრქვევებიც, რაც მათ იცავს საჰაერო თავდასხმისგან და მოწინააღმდეგის ჯგუფების შემოტევისგან. თვითმფრინავების გამოყენებაც შეიძლება, ოღონდ ყველა ტიპის არა. საქართველოში მეორე მსოფლიო ომისდროინდელი თვითმრინავების მაგვარი საჰაერო აპარატების გამოყენება იქნება მეტი წარმატებული, დაბალ სიჩქარეზე უკეტესი მანევრირების შესაძლებლობებით, როგორც ტანკსაწინააღმდეგო საშუალებების, მათი თანამედროვე აპარატურით და ელექტრო ხელსაწყოების, დაცვის სისტემების გამოყენებით. თან ასეთ თვითმფრინავებს არ სჭირდებათ სპეციალიზირებული და დიდი ასაფრენი ზოლი. ეს ჩემი ოცნება იყო ასეთი ესკადრილიები რომ გვქონოდა... (( წარმოიდგინეთ იაფია, ადვილი დასამზადებელი და ბევრი ერთად რომ შეუტევს ღრიალით მოწინააღმდეგეს ყველა მხრიდან თავზე ცეცხლის ფრქვევით და ისე გაუჩინარდებიან უხილავ აეროდრომებზე, თითქოს არც კი ყოფილან საერთოდ. ორჯერ დავწერე მაგ თხოვნით სამოდეროში, საადმინისტრაციოში, მაგრამ პასუხიც კი არ გაუციათ. ალბათ სომხურ ლომბარდში აქვთ გირაო დატოვებული და % დაგვიანებული)))

მაგათ ჰგონიათ ასე თურქეთს გადაგვკიდებენ )) მარა ამ ჩვენი იდიოტისგან სისხლი რომ უჩქეფს მაგათი არ გამიკვირდება. აი მაშენ ნახე სომხების სიხარული და მარში რუსულ სომხური დივიზიების საქართველოზე.

არ ვიცი ვის გადაასწრებდა კლოუნადაში, მაგრამ ის რაც ზემოთ, თემის თავში წერია, მე მომეწონა. თუმცა პირადად მე მომხრე ვარ ეკლესიის კრიტიკის, მაგრამ ამის უფლება უნდა ჰქონდეს თუნდაც მორალური მას, ვინც მას გააკრიტიკებდა. ეს აზრი მომეწონა ზალიან და არა ის, რომ კრიტიკა არ შეიძლება.

რა იზოლაციაში, რუსი ახალგორში დგას. 3-4 საათში გახსნიან ჰუმანიტარულ კაროდორს სომხეთთან, თუ გორი თბილისის ტრასას მესამე ძალა არ დაიკავებს, რომელსაც მოერიდებიან. სომხეთისგან პროვოკციას რატო არ უნდა ელოდო, როდესაც ისინი რუსების ყურმოჭრილი პოლიტიკის გამტარებლებია?

რუსეთთან ურთიერთობის მოგვარება ნატოში სირბილით შეუძლებელია. ეხლა უკან დასახევი გზაც არ დატიეს ნატოზე უარი თქვა. ან რომ თქვა, სხვა სტაბილური და ძლიერი, მეტად სანდო მოკავშირე უნდა ნახო მასთან რაღაც ქარტიის საფუძველზე სამხედრო თანამშრომლობისთვის და არა ისე როგორც ეს ამერიკასთანაა. მხოლოდ სალაყბოდ. ასეთად დღეს თურქეთს ვხედავ, რომ რუსეთთან მარტო არ დავრჩეთ პირისპირ და არ მგონია თურქეთს ეს არ უნდოდეს. იგივე აზერბაიჯანთან მიმარტებაში. სხვა დიდი თუ არა, რეგიონალური უსაფრთხოებისათვის სამთა კავშირიც იკმარებდა დღეს. თურქეთი აზერბაიჯანი, საქართველო. არა მგონია ამას ნატიც შეეწინააღმდეგოს, რადგან თურქეთი მისი წევრი ქვეყანაა, ხოლო საქართველო მათთვის პოტენციური მოწინააღმდეგე არაა, რაც ასეთ თანამშრომლობას გამორიცხავდა. თუ ასეთი კავშირი სედგება, ტურქეთის სიმბოლური კონტიგენტის მოწვევაც შეიძლება გორი თბილისი ტრასის უსაფრთხოებისათვის(ეს აუცილებელია დღეს) და ასევე ფოთში. რომ ის არ განმეორდეს რაც უკვე იყო. ამსა მალავენ დღეს და არ აფიშერებენ რომ ასლანის გაგრძელებულმა ყარსის ხელშეკრულებამ, მოღალატედ რომ აცხადებდენ, საქართველო სრული ოკუპაციისგან იხსნა და არა სარკოზის ვიზიტმა. ასე რომ თანამშრომლობის პრეცედენტი არის და ეს უნდა გამოვიყენოთ. ამას აუცილებლად მოყვება სომხეთიდან რუსების გასვლაც. სომხებს უბრალოდ ვაიძულებთ ამას. ჩვენ სრული უფლება გვაქვს რუსეთის ნაწილების ბლოკადაში მოქცევა თუნდაც ამისთვის სომხეთიც მოექცეს იზოლაციაში. ეს აქსიომაა, ჩემი მტერის მეგობარი - ჩემი მტერია!!!

სარგებლობის არ ვიცი, მაგრამ თუ ისე ფიქრობს რაც დაწერა, შერჩენია კიდო რაღაც კარგი. იმდენი ვწერე და წაიშალა, გაჭედა ინტერნეტმა და დაკოპირებაც ვერ მოვასწარი. ეხლა მეზარება თავიდან, არა და თემა არაა ცუდი.

ეგენი კი არ გვეკაიფებიან, სააკაშვილი გვეკაიფება ეგ ვალიც რომ დაუმატებია მათი. ყველაზე კარგი ტანკი ისაა, რომელსაც გამოიყენებ და არ მიუგდებ ალაფში მტერს.