დაჩი

ვეფხვი სიმართლეს ლაპარაკობს. ხანდახან სასიამოვნოდ, გაოცებულიც კი ვარ, როდესაც ასეთ ნათელ აზრს და მსჯელობას ვისმენ. წინამძღოლი, ერთ-ერთი გადამწყვეტია, თავისუფლებისათვის ბრძოლაში. ამიტომაც არის, რომ მტერი განსაკუთრებული ძალისხმევით ცდილობს ყველა შესაძლო წინამძღოლის სახელის გატეხვას და განადგურებას. ნაცხელისუფლება და მისი პატრონები ჩანასახშივე ცდილობენ მომავალი წინამძღოლების განადგურებას. ეს მსოფლიოშიც ასე ხდება, თუ დააკვირდებით. დიდ მტერს, წინამძღოლთა განადგურება მთავარ გეგმაში, ერთერთ პირველ მუხლად აქვს ჩაწერილი.

კარგად გაგიგია. როცა სახლში სტუმარი მოვა , ან ვინმე თავს შეაფარებს, უფროსად არ უნდა დანიშნო, ნიჭიერება საერთოდ არაფერ შუაშია, თორემ სახლს დაკარგავ და თავად გახდები დევნილი. ჩვენი სამშობლოს უახლოესი წარსულიც ამის თვალსაჩინო მაგალითია. ჯაყო სახლის უფროსად არ უნდა დავნიშნოთ! ============================================== ლაშა ამირეჯიბი: ნაცხელისუფლების ქართველთმოძულე საქმიანობის მიღმა მათი დაფარულ-გასაიდუმლოებული ბიოგრაფიები დგას!.. საქართველოს ნაცხელისუფლებასა და მმართველ ფენაში 70 პროცენტი გვარგადაკეთებული არმენია! http://presa.ge/pic/ramishvili_levan_001.jpgლევან რამიშვილი ისეთივე გურულია, როგორიც მე -კენიელი! ლევან რამიშვილი გაპარპალებული არმენია-რატომ მალავს ამას? უბედურებაც იმაშია, როდესაც ადამიანი თავის წარმომავლობას მალავს და სულ შიშში ცხოვრობს, მას საზოგადოებისადმი ზიზღისა და სიძულვილის გრძნობა უყალიბდება! ამიტომაც ეზიზღებათ ნაცებს ქართული საზოგადება!

საქართველოს დმპყრობი ნაცსაძმოს რაობისათვის მიშა სააკაშვილი, მისი დიდი ბაბუა დორდომიანცის შთამომავლობას მალავს და გიორგი სააკაძის შთამომავლობა მოუნდა http://art.dlf.ge/files/u9/giorgi_saakadze.jpgგიორგი სააკაძე აკადემიკოსი იაკობ ახუაშვილი, გვართ მკვლევარი, მასონთ მკვლევარი: "უცნობმა პირებმა შემომთავაზეს, უჭირველი ცხოვრების სანაცვლოდ. მეცნიერულად დამემტკიცებინა, რომ მიშა სააკაშვილი არც მეტი -არც ნაკლები, გიორგი სააკაძის პირდაპირი შთამომავალია! უცნობებს შევეკითხე, სააკაშვის მისმა დიდმა ბაბუამ, ტერტერა დორდომიანცმა, რომელიც ქუთაისშია დაკრძალული, რა დაუშავა ასეთი? გადაეცით თქვენს გამომგზავნებს, რომ ასეთი სიყალბით, გიორგი სააკაძის ნათელ ხსოვნას ვერ შევბილწავ-მეთქი!"

ცნობისათვის შეგახსენებ, რომ ნოდარ დუმბაძე მხოლოდ მწერალი იყო და არა საზოგადო მოღვაწე. ასე, რომ სახელმწიფო მნიშვნელობის დასკვნების გამოტანას ნუ შეეცდები, მისი ნააზრევიდან, ვინძლო ხრამში არ გადიჩეხო. თავად თუ გჯერავს საკუთარი მიგნების, რა თქმა უნდა?... სანამ ბრძნულ აზრებს გადმოაფრქვევდეთ, მანამდე ასჯერ აწონ-დაწონეთ... თორემ უპასუხისმგებლოდ, ათასი ჯიშ-ჯილაგის ხიზნების მიღებას საქართველოში, სიკეთეს არ მოგვიტანს, როგოც დღემდე არ მოუტანია. გაიხსენეთ ბედკრული სამაჩაბლო, დვალეთი, ჯავახეთი, მესხეთი, ლორე, აფხაზეთი. ბრინკა - თეიმურაზ ხევისთავის დღეში ნუ ჩაიგდებთ თავს და საკუთარ სამშობლოს! თეიმურაზ ხევისთავი ორმოცი წლის ახალგაზრდა მოხუცი გახლდათ. ნათავადარი, ნამამულევი, ნამოღვაწარი, ნავექილარი და ნაკაცარი. რომელსაც საკუთარმა ხიზანმა ყმამ - ჯაყომ ქონებაც წაართვა, ადგილმამულებიც, მამისეული სახლკარიც, ცოლიც და კაცობაც. სამშობლოც, ცოლიც და კაცობაც პირადულია და თუ სხვას გაუნაწილე, გაუზიარე , გაგიბახდება უთუოდ. ნუ გახდებით ბრინკები! დარჩით ქართველ მებრძოლებად და მამულიშვილებად!

12-07-2010 http://www.kvirispalitra.ge/images/stories/2010/28/06-copy-2.jpgცოტნე გამსახურდია საკუთარი სასამართლოდან გააძევეს თბილისის ნაცსასამართლოში ცოტნე გამსახურდიას სასამართლოს მიმდინარეობისას საზოგადოებრივი გაერთიანების ხელმძღვანელები გააძევეს და 100-100 ლარით დააჯარიმეს. ცოტნე გამსახურდიას დამცველი ქეთი ბექაურის განცხადებით, დაჯარიმებულთა შორის აღმოჩნდნენ კონსტანტინე გამსახურდია, სანდრო ბრეგაძე, გია გაჩეჩილაძე, ეკა ბესელია, ალეკო შალამბერიძე, სოსო შატბერაშვილი, კახა კუკავა, ლაშა ჩხარტიშვილი და კოკა გუნცაძე. საზოგადო მოღვაწეების გარდა მოსამართლემ დააჯარიმა დაზარალებული დავით ბაჯელიძე და დარბაზში მყოფი სხვა პირები. სულ 40-მდე კაცი. როგორც ბექაური აცხადებს, დარბაზში მყოფების დაჯარიმებამდე მოსამართლე მანანა ოთარაშვილმა სასამართლოდან განსასჯელი ცოტნე გამსახურდია გააძევა. "მოსამართლემ გამსახურდიას არ მისცა წერილობითი განცხადების წაკითხვის შესაძლებლობა, რადგან მიიჩნია, რომ სახელმწიფო განცხადება იყო და ამის გამო დარბაზიდან გააძევა. ამასთან დაკავშირებით დაზარალებულმა ბაჯელიძემ უკმაყოფილება გამოხატა და დარბაზი დატოვა. მოსამართლის დავალებით ბაჯელიძეს მანდატურები გაეკიდნენ, პირადობა ჩამოართვეს და დააჯარიმეს". მოსამართლემ შენიშვნებისა და სასამართლოს უპატივცემულობის გამო დარბაზიდან გააძევა მომღერალი გია გაჩეჩილაძეც, შემდეგ კი სხვა საზოგადოებრივი გაერთიანებების წარმომადგენლები.

http://mamuli.net/dnn/Portals/0/UserFiles/Images/Qartveli/Apxazetis%20mxare.jpg აფხაზეთი, საქართველოს ძირძველი მხარე http://www.ice.ge/Struqtura/Persons/T%20Gvanceladze.jpgთეიმურაზ გვანცელაძე - ენათმეცნიერი (პროფესორი), ისტორიულ მეცნიერებათა დოქტორი საქართველოს აფხაზეთის კუთვნილებაზე აფსუებსა და მათ მხარდამჭერებს ერთხმა პასუხი აქვთ: არამცთუ ახლანდელი აფხაზეთი , არამედ მთელი დასავლეთ საქართველოც კი თავდაპირველად ამჟამინდელ აფსუათა წინაპრებით ყოფილა დასახლებული, ხოლო ქართველთა წინაპრები აჭარის, გურიის, იმერეთის, რაჭა-ლეჩხუმის, სამეგრელოსა და სვანეთის მხარეში თურმე მოგვიანებით დასახლებულან, ახლანდელ აფხაზეთში კი მათ თურმე XIX-XX საუკუნეებამდე საერთოდ არ უცხოვრიათ. ვერ დავმალავთ, რომ ამ მოსაზრებას საფუძვლად უდევს ზოგიერთი გამოჩენილი ქართველი მეცნიერის, კერძოდ, ნიკო მარის, ივანე ჯავახიშვილის, სიმონ ჯანაშიასა და სხვათა დაუსაბუთებელი მოსაზრებები ამ საკითხთან დაკავშირებით და მათ დღესაც ჰყავთ დამცველები ქართველ მკვლევართა ერთი ნაწილის სახით. ბოლო ოცწლეულში ქართული მეცნიერება მნიშვნელოვანწილად განთავისუფლდა დამპყრობთა (რუსეთი, თურქეთი და ა.შ.) წნეხისაგან: გადახედულ იქნა მრავალი უკვე დრომოჭმული შეხედულება; აღდგა, ან შეიქმნა მყარად დასაბუთებული თვალსაზრისები; გამოვლინდა ახალი წყაროები; სწორი ახსნა მიეცა ადრე ცნობილი მრავალი წყაროს მონაცემებს და ა.შ. ამ დიდი და მეტად ფასეული სამუშაოების შედეგად საბოლოოდ დადგინდა, რომ: თანამედროვე აფხაზეთში ამჟამინდელ აფსუათა წინაპრებს არასოდეს უცხოვრიათ ახ. წ. XVI საუკუნემდე, რასაც ადასტურებს ის, რომ არცერთ ძველ წერილობით წყაროში არ დასტურდება აფსუათა წინაპრების ბინადრობა არა მარტო აფხაზეთის, არამედ დასავლეთ საქართველოს ზემოთ ჩამოთვლილ მხარეებშიც. ისინი აქ მოსულნი არიან ჩრდილოეთ კავკასიის დასავლეთ ნაწილიდან, მდინარე ყუბანის ნაპირებიდან, სადაც ახლაც ცხოვრობენ მათი უახლოესი მონათესავე აბაზები და ჩერქეზები (ეს საკითხები დაწვრილებითაა გაანალიზებული 2007 წელს გამოსულ კრებულში "ნარკვევები საქართველოს "ისტორიიდან" (წარსულიდან). აფხაზეთი", რომლის რუსული თარგმანიც მიმდინარე წელს გამოიცა, ხოლო ინგლისურ თარგმანზე მუშაობა ამჟამად მიმდინარეობს). ამ თანმიმდევრულ და გამართულ მოსაზრებებს მხარს უჭერს როგორც წერილობითი წყაროები, ისე "კარტოგრაფიული" და "ფოლკლორული" მასალაც, მაგრამ კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია ის, რომ თვით აფსუურ ენას შემოუნახავს ისეთი ცნობები, რომლებიც გამორიცხავს აფსუათა წინაპრების ბინადრობას ახლანდელი აფხაზეთის მიწაზე ახ.წ. XVI საუკუნემდე. წინამდებარე წერილში ჩვენ სწორედ აფხაზური ენობრივი მასალის ერთ ნაწილს მიმოვიხილავთ. 1. თუკი ახლანდელ აფსუათა წინაპრები მუდამ ცხოვრობდნენ ახლანდელი აფხაზეთის მიწაზე და საუკუნეთა მანძილზე ინარჩუნებდნენ ქრისტეს რწმენას , მაშინ აფსუურ ენაში უეჭველად უნდა ჩანდეს, ერთი მხრივ, ბერძნულ ენასთან უშუალო მჭიდრო ურთიერთობის კვალი და, მეორე მხრივ, წარმოდგენილი უნდა იყოს საკუთრივ აფსუური წარმოშობის ქრისტიანული სიტყვები, მესამე მხრივ კი "ბიბლეიზმები" (ბიბლიიდან მომდინარე გამონათქვამები და "ეპითეტ-მეტაფორები"). ჩვენ მიერ საგანგებოდ ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ: - ბერძნულ ენასთან ხანგრძლივი უშუალო ურთიერთობის კვალი საერთოდ არ შეინიშნება აფსუურ ენაში. მეტიც, თვით ბერძენის აღმნიშვნელი აბერზენ სიტყვა აფსუურს შეუთვისებია მეგრულისაგან (შდრ. მეგრ. ბერზენი); - არ არსებობს თვითმყოფადი აფსუური, ან ბერძნულიდან აღებული ქრისტიანული სიტყვები. - საკუთრივ აფსუურ ქრისტიანულ სიტყვათა მცირე ჯგუფს სიძველის კვალი არ ემჩნევა, ისინი აშკარად გვიან შუა საუკუნეებშია შექმნილი; - აფსუურში არ დასტურდება "ბიბლეიზმები": - `მამა აბრამის ბატკანი~-ს, - `ურწმუნო თომა~-ს, -`სოდომის ცოდვისა~ და სხვათა სახისა. ამ მონაცემთა საფუძველზე უნდა დავასკვნათ, რომ აფსუათა წინაპრებს არ ჰქონიათ უშუალო, ხანგრძლივი და მუდმივი შეხება ძველ ბერძნულ ქრისტიანულ სამყაროსთან. ამ კუთხით ფრიად საყურადღებოა ის, რომ აფუურ ენაში ძირითად ქრისტიანულ ცნებათა გამოსახატად საკმაოდ ხშირად გამოიყენება მაჰმადიანური სიტყვები, რომლებიც ამ ენაში გვიან შუა საუკუნეებამდე ვერ მოხვდებოდნენ (ეს სიტყვები ძირითადად თურქულიდან, ან ამ ენის შუამავლობითაა ნასესხები, თურქებს კი ამჟამინდელი აფხაზეთთან შეხება XVI საუკუნემდე არ ჰქონიათ). ეს ტერმინებია: - ჯანათ - "სამოთხე", - ჯაჰანუმ - "ჯოჯოხეთი", - ამაალიქ - "ანგელოზი", აფააიმბარ - "წინასწარმეტყველი", აკაამეთ - "მეორედ მოსვლა"; "საშინელება", აჯალ - "სიკვდილის ჟამი" და მრავალი. სხვანი. კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია სხვა გარემოება: აფუურ ქრისტიანულ მეტყველებაში გამოიყენება ქართველური წარმოშობის, ან ქართველიზებული სიტყვების ერთი ჯგუფი, რომლებიც საშუალებას იძლევა ამ სიტყვათა აფუურ ენაში დამკვიდრების დროის მიახლოებით განსაზღვრისა, შესაბამისად, ამ სიტყვათა მეშვეობით შესაძლებელია აფსუათა გაქრისტიანების დროის გარკვევაც. ამ დასკვნებს, გარდა ზემოთ აღნიშნულისა, განამტკიცებს ის ფაქტიც, რომ აფსუურ ენაში, ორიოდე გამონაკლისის გარდა, სწორედ ქართველური ან ქართველიზებული საკულტო სიტყვებით გადმოიცემა ძირითადი ქრისტიანული ცნებები: - ჯვარი, - ქრისტე, - ქრისტეშობა, - ქრისტიანი, -მთავარანგელოზი, -წყალკურთხევა, -ეპისკოპოსი, - ბერი, -კვირიკობა, -პეტრეობა, -ბზობა და მრ. სხვა. აფსუათა შორის ქრისტიანობის გვიან (XVI-XVIII საუკუნეებში) გავრცელება და რწმენის სისუსტე (რწმენის ზედაპირულობა) ჩანს იქიდანაც, რომ აფხაზეთში არ დასტურდება არცერთი აფსუური "ტოპონიმი", რომელიმე ქრისტიანული ცნების, ან წმინდანის სახელთან რომ იყოს დაკავშირებული (შდრ. ქართული ტოპონიმები: ჯვარი, სამება, შემოქმედი, ამაღლება, ნინოწმინდა, ანდრიაწმინდა, სტეფანწმინდა, მანცხვარკარი...). 2. თუკი აფსუათა წინაპრები იმთავითვე ცხოვრობდნენ თანამედროვე აფხაზეთის მიწაზე და თუნდაც XI საუკუნიდან იყვნენ ერთიანი ქართული სახელმწიფოს მოქალაქეები, ხოლო, როგორც ინგლისელი პროფესორი ჯორჯ ჰიუიტი ფიქრობს, მათმა წინაპრებმა VII-IX საუკუნეთა მიჯნაზე დაიპყრეს დასავლეთ საქართველო, მაშინ დასავლეთ საქართველოს ქართველურ კილოებშიც (მეგრულში, სვანურ კილოებში, იმერულში, გურულში, ლეჩხუმურში, რაჭულში, აჭარულსა და ლაზურში) და ქართულ სამწიგნობრო ენაშიც აუცილებლად უნდა იყოს წარმოდგენილი სახელმწიფოს მართვის, ყოფით ურთიერთობათა და საქმის წარმიების ამსახველი აფსუური სიტყვები, ხოლო თვით აფსუურ ენაში ასევე აუცილებლად უნდა შემორჩენილიყო შესაბამისი ბერძნული სიტყვების ნაწილი მაინც. მაგრამ არც ქართველურ ენა-კილოებში ჩანს ამ სახის აფსუური მეტყველება და არც აფუურ ენაშია ამავე ჯგუფთა ბერძნული სიტყვების რაიმე კვალი, რაც ფრიად საყურადღებო საბუთია. 3. აფსუურ ენაში დადასტურდებული ძირითადი ყოფითი სიტყვებით ასახულია გვიანი შუა საუკუნეების ყოფითი ურთიერთობანი, ანუ ბატონყმობის ეპოქის ვითარება. ამ სიტყვებიდან თავადის, უფლისწულის, შინაყმის, გამდელის, ძიძის, ტყვის აღმნიშვნელი სიტყვები ქართული წარმოშობისაა. მნიშვნელოვანია ისიც, რომ აფსუურ ენაში არ დასტურდება მეფის, ხელმწიფის აღმნიშვნელი საკუთარი სიტყვა (ა-ჰუნთქარ და ა-კრალ ნასესხებია თურქულიდან), არ არსებობს არც სამეფოსა და სახელმწიფოს აღმნიშვნელი თვითმყოფადი სიტყვები. არანაკლებ საყურადღებოა კიდევ ერთი გარემოება: სამშობლოს ცნებას აფხაზურში ა-ფსადგილ და აჯინჯტვულა სიტყვები აღნიშნავს, მაგრამ ორივე სახელში მონაწილეობს ქართველური ფუძეები (ადგილი და მეგრ. ჯინჯ-ი - "ძირი"), რაც იმაზე მიუთითებს, რომ აფსუათა წინაპრებს სამშობლოს ცნების აღნიშვნის აუცილებლობა გაუჩნდათ მხოლოდ ქართული სახელმწიფოს (იმერეთის სამეფოს) დაქვემდებარებაში შემოსვლის შემდეგ. 4. ძველად, ადრეფეოდალური და შუა საუკუნეების არცერთი წერილობითი წყარო აფხაზეთის მხარეში არ ასახელებს არცერთ ისეთ "გეოგრაფიულ" სახელს, რომელთაც აფსუურ ენაზე უპრობლემო ახსნა დაეძებნებოდა, სამაგიეროდ არცთუ იშვიათია ისეთი "ტოპონიმები" და "ჰიდრონიმები", რომლებიც აშკარად ქართველური წარმოშობისაა. ჩამოვთვლით იმ "გეოგრაფიულ" სახელთა მხოლოდ მცირედ ნაწილს, რომლებიც დასტურდება ნარატიულ წერილობით წყაროებში უძველესი დროიდან 1801 წლამდე და რომელთა ქართველური წარმომავლობა არავითარ ეჭვს არ იწვევს: - ზიგანა||სიგანეი||ზიგანევი _ დასტურდება ახ. წ. I საუკუნიდან. მომდინარეობს ქართული ზეგანი სიტყვისაგან; - მოხორა||მუხორისი||მუხური _ ახ. წ. V საუკუნიდან. მეგრ. მუხური, სვან. მუხურ "მხარე, კუთხე"; - წიბილი||წიბილიუმი||წიბელი _ 554 წლიდან. მომდინარეობს წაბლის აღმნიშვნელი წინარე ქართველური *წაბალ სიტყვისაგან (საყურადღებოა, რომ აფხაზები წებელდას ახლაც წაბალ სახელით აღნიშნავენ); - ფუსტა _ იხსენიება 662 წლიდან. უკავშირდება უფლის, ღვთაების აღმნიშვნელ სვანურ ფუსდ სიტყვას; - ჯიხახორა _ 662 წლიდან. შდრ.: მეგრ. ჯიხა "ციხე" და ძველ წყაროებში ახლანდელი გალის რ-ნის ტერიტორიაზე ხსენებული ტოპონიმი ხოირი; - ცხუმი||ცხომი _ VIIII საუკუნიდან. შდრ. სვან. ცხუმ//ცხვიმ "რცხილა"; - ნაჟანეო||ნაჟანეული||ნაჟანაური||ნაჟანევი _ ისინი პირველად იხსენიება 1525-1550 წლებს შორის. "ტოპონიმს" საფუძვლად უდევს გვარი ჟანავა, რომელიც გაფორმებულია ქართველური ნა- პრეფიქსითა და -ურ//-ულ, -ევ სუფიქსებით; - ტყაურუ||ტყავრუ _ პირველად დასტურდება 1552-1550 წლებს შორის. მომდინარეობს მეგრული ტყაყურუ "ყრუ ტყე" სახელისაგან; - მარმარისკარი _ იხსენიება 1525-1550 წლებს შორის; - ბედია _ დასტურდება "ქართლის ცხოვრებაში" XI საუკუნიდან ისტორიამდელ ამბებთან დაკავშირებით; - ქ. ეგრისი _ დასტურდება იქვე XI საუკუნიდან ისტორიამდელ ამბებთან დაკავშირებით; - ეგრისწყალი _ დასტურდება იქვე XI საუკუნიდან ძვ. წ. IV ს. ამბებთან დაკავშირებით; - მაგულა||მარგულა||მორგულა||მერკულა _ ისინი სახელდება 1615 წლიდან. შედარებისათვის შავქლიავის ერთ-ერთი ჯიშის მეგრული სახელი მარგულა // მარგვ-ულ-ა ე.ი. მარგვეთული (ზემოიმერული) ჯიში; - ჭალა (ამჟამად: ჭლოუ) _ იხსენიება 1621 წლიდან. ამ ახლა უკვე აფხაზურ სოფელში არის უბანი ჭალააიმარა, რომელმაც შემოინახა სოფლის თავდაპირველი სახელი; - სკურჩა||სქურჩა _ დასტურდება 1630 წლიდან. ეს სახელი ძალზე გავრცელებულია მთელ სამეგრელოში, სადაც უამრავ მდინარეს თუ ღელეს ჰქვია სქურჩა//სქურჩე "თეთრი ღელე"; - სოფ. და მდ. ღალიძგა _ დასტურდება 1639 წლიდან. ეს სახელი თავდაპირველად რქმევია სოფელს, შემდეგ კი მდინარეზეც გადატანილა. მეგრულად ღალიძგა "ღელის ნაპირს" ნიშნავს. მისგანაა მიღებული ამ მდინარის ამჟამინდელი აფხაზური სახელი აალძგა; - კვიტაული||კვიტოული||კიტოული||პიტაური _ 1640 წლიდან. სოფლის სახელს საფუძვლად უდევს მამაკაცის ქართული სახელი კვიტა (შდრ. გვარსახელები: - კვიტაშვილი და კვიტაიშვილი), -ურ სუფიქსი კი ამ და ანალოგიურ შემთხვევებში მიწის ნაკვეთის კუთვნილებას აღნიშნავს; - ოქუმი _ პირველად იხსენიება 1654 წლიდან. მეგრულ დიალექტზე ნიშნავს საქუმელეს; - ოლუშე _ მოხსენიებულია 1654 წლიდან. მეგრულად ნიშნავს სავალს; - კაპეტის წყალი (მდ. ბზიფის ძველქართული სახელი) _ დასტურდება XVIII საუკუნიდან. კაპეტი//კაბეტი მეგრულად დიდს, მძლავრს ნიშნავს და ა. შ. საყურადღებოა ანტიკურ ბერძნულ წყაროებში პიტიუნტა||პიტიუს ვარიანტთა წარმოქმნის საკითხი. როგორც ირკვევა, ამ ორი სახეობიდან უფრო ძველია პიტიუს, რომელიც ბერძნულად ფიჭვს ნიშნავს. იგი პირდაპირი გადაღებულია თარგმანია ფიჭვის აღმნიშვნელი ერთერთი ქართველური სახელისა. ასევე უეჭველად ქართველური წარმოშობისაა მთელი აფხაზეთის მხარეში გავრცელებული "ოიკონიმები და პოლისონიმები": - გაგრა||გაგარი||გაკარი||კაკარი, ა-ვადჰარა, ოთჰარა, ტყვარჩელი, გენწვიში, მგუძირხვა, მერხეული, კოპიტი, კამანი, ამტყელი და მრ. სხვა. ასეთი მონაცემი უამრავია, ამიტომ აქ ამით შემოვიფარგლებით და დავასკვნით: არ არსებობს არავითარი "ისტორიული" და ენობრივი მონაცემი, რომელიც დაადასტურებდა ამჟამინდელი აფხაზეთის მიწაზე ქართველების სახლობამდე აფსუათა წინაპრების ცხოვრებას. ამიტომ არც აფხაზეთის საქართველოსაგან ჩამოგლეჯის არავითარი სამართლებრივი საფუძველი არ არსებობს.

ვიცი, რომ არ მაპატიებენ, მაგრამ სიმართლეს ვერ დავმალავ. ------------------------------------------------- 16-07-2010 http://www.ambebi.ge/images/pictures/politika/pozicia/saakashvili-erwe.jpgმიხეილ სააკაშვილი - არ მესმის, რა უნდა ჩემგან რუსეთს 15 ივლისს ბელორუსიის ტელე-ეთერში საქართველოს პრეზო სააკაშვილის საგანგებო საუბარი გავიდა, რომელიც მან ქვეყნის სახელმწიფო ტელევიზიის ”ახალი ამბების მაუწყებლობის” წამყვან დენის კურიანს მისცა. სააკაშვილმა განაცხადა: ”ძნელი გასაგებია, რა უნდათ, ჩვენ ყოველთვის ვცდილობთ რუსეთთან ურთიერთობის მოგვარებას, თუმცა როცა გარკვეულ დათმობაზე მივდივართ, მათ სულ უფრო მეტი და მეტი უნდათ". "რუსეთს საქართველოსთან მიმართებაში შანტაჟის პოლიტიკა აქვს არჩეული - თქვენ შეცვლით თქვენს დამოკიდებულებას, შეასრულებთ ყველა ჩვენს მოთხოვნას, აი მაშინ კი ვნახოთ, აი ასეთია მათი მიდგომა". ”მე ყოველთვის ვამბობდი, რომ შესაძლოა საქართველოს ბოლო ან ბოლოს წინა პრეზიდენტი ვარ, რომელიც პუშკინის, ლერმონტოვის, ბროდსკისა და ესენინის სიტყვებს უკეთებს ციტირებას. თუმცა გავა დრო, წავა ძველი თაობა და ახალ თაობას აღარც კი ეცოდინება, რა არის, ან სად არის რუსეთი”. სააკაშვილმა ისიც აღნიშნა, რომ საკუთარ შვილს, მიუხედავად მისი წინააღმდეგობისა, რუსულის სწავლას მაინც აიძულებს. ბელორუსიის ტელევიზიით სააკაშვილის გამოსვლა უკვე დაგმო რუსეთის სახელმწიფო დუმის თავჯდომარე ბორის გრიზლოვმა. მას შემდეგ რაც ბელორუსის ტელევიზია სააკაშვილს ეთერში ეპატიჟება, რუსეთისაგან მეგობრულ ურთიერთობას არ უნდა ელოდოს. ”რუსეთისთვის სააკაშვილი მიუღებელია (ე.წ. "პერსონა ნონ-გრატაა"), მასთან არანაირი ურთიერთობა არ გვაქვს და არც შეიძლება გვქონდეს. რუსეთ-საქართველოს შორის ურთიერთობები მხოლოდ მას შემდეგ მოგვარდება, როცა ქვეყანას სხვა მმართველი ეყოლება”, - განაცხადა გრიზლოვმა. წყარო/Source: http://www.ambebi.ge/politika/23471-mikheil-saakashvili-ar-mesmis-ra-unda-chemgan-ruseths.html#ixzz0tu2Z609n

რამდენიმე სურათი ჯაშუშის ცხოვრებიდან http://s58.radikal.ru/i161/1007/e7/bf4a63b91fec.jpgირაკლი ალასანია: დავალება შესრულებულია, ველოდები შემდგომ მითითებებს! 24 06, 2010 ალბათ, თვით ირაკლი ალასანიაც ვერ წარმოიდგენდა, რომ პატრონები ასეთ რთულ ამოცანას დააკისრებდნენ. სააკაშვილისა და მისი ხელისუფლების გადარჩენა “გაწონასწორებულად” ცნობილი ალასანიასთვის სიზიფეს შრომის ტოლფასია და, მიუხედავად ამისა, იგი “სპეცის” მიზანსწრაფულობით ცდილობს დავალების უზადოდ შესრულებას და პატრონებისთვის თავის მოწონებას. ირაკლი ალასანიამ სპეცსამსახურების ყურადღება ჯერ კიდევ მაშინ მიიპყრო, როცა სულ ნორჩი საქართველოს საინფორმაციო-სადაზვერვო სამსახურში გამოჩნდა ქვეყნის დამოუკიდებლობის გარიჟრაჟზე და დიდად მაშინაც არ გამოირჩეოდა უხვსიტყვიანობით. შევარდნაძის პრეზიდენტობის დროს მისთვის ერთგვარი მაშველი რგოლი იყო სიმამრი - გურამ ფანჯიკიძე, რომელიც “სასახლის კარზე” გავლენებს ფლობდა და, ბუნებრივია, სიძის კარგად მოსაწყობად ძალისხმევას არ იშურებდა. ამიტომაც სულ მალე ახალგაზრდა ირაკლი ალასანია ამერიკის შეერთებულ შტატებში საქართველოს საელჩოში დაინიშნა და ახლა იქაური საიდუმლო სამსახურების თვალთახედვის არეალში მოექცა. ამერიკული წარსული ერთგვარად ბურუსითაა მოცული. შეიძლება წარმოვიდგინოთ, რომ საელჩოს რიგითი თანამშრომელი იყო და ყოველდღიურ საქმიანობას თავს ვერ აღწევდა, მაგრამ ამის მხოლოდ გულუბრყვილო ადამიანებს თუ სჯეროდათ. 2002 წელს ირაკლი ალასანიამ, სათანდო წვრთნის შემდეგ, სამშობლოს მოაშურა (გამოგზავნეს) და, როგორ ფიქრობთ, სად დაიწყო მუშაობა? არა, რა საგარეო საქმეთა სამინისტროში, მაშინ (ახლაც!) ეს სამინისტრო არაფერს წარმოადგენდა და მხოლოდ პრეზიდენტის კანცელარიის ერთგვარ დანამატად აღიქმე­ბოდა თავისი კევიღეჭია გოგო-ბიჭებით, რომლებიც მთელ დღეს ყავის სმაში ატარებდნენ. ირაკლი კი უკვე “დადინჯებული პიროვნება” გახლდათ და მაშინდელმა პრეზო შევარდნაძემ, აშშ-დან მიღებული “კეთილი რჩევის” გათვალისწინებით, საკუთარი ფეხით ჩამოსული “ნომრიანი ამანათი” სათანადო “გაჩითვის” (თქვენ გასაუბრება იგულისხმეთ!) შემდეგ მაშინდელ უშიშროების მინისტრს, ვალერი ხაბურძანიას გაუგზავნა მინისტრის პირველ მოადგილედ დანიშვნის განკარგულებასთან ერთად. ბევრმა გაიკვირვა ნადიპლომატარი “სპეცის” “ბუდეში” ნაუცბათევად დაბრუნება, მაგრამ სულ მალე ყველამ (შემთხვევით გამინისტრებული ხაბურძანიას თამადობით) მოკრძალებით დაუწყო ყურება ჩუმჩუმელა პირველ მოადგილეს, რომელიც მხოლოდ “პირველთან” იყო ანგარიშვალდებული. ცოტა ხანში კი დაიგეგმა “პანკისის ოპერაცია” და სპეციალურად ამ საქმისთვის სამშობლოში მოვლინებული ალასანიაც ამ ოპერაციის “ტვინად” იქცა. მთავარი მომლაპარაკებელი პრეზიდენტის სახელით გარანტიებს აძლევდა ჩეჩენ საველე მეთაურებს და, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, ეს გარანტიები ყოველთვის სრულდებოდა იმავე “პირველის” კატეგორიული მოთხოვნით. თუ იმდროინდელი მოვლენების შესახებ არაფერი გაგიგია, ცოტა ძნელი დასაჯერებელია, რომ ირაკლი ალასანია პანკისში საგანგებო დავალების ჩასატარებლად საგანგებოდ გამოიწვიეს ვაშინგტონიდან და სახელდახელოდ დანიშნეს უშიშროების მინისტრის მოადგილედ. მაგრამ ურწმუნოთათვის შეიძლება მისივე მეუღლის მონათხრობი დავიმოწმოთ და თავად განსაჯეთ, შეიძლება თუ არა რომელიმე მინისტრის რომელიმე მოადგილეზე “შემთხვევით” ასე ზრუნავდნენ: “როგორც ჩანს, საგანგებო დავალება, რომელიც წელიწადზე მეტხანს გრძელდებოდა, ბევრად მეტ საფრთხეს შეიცავდა, ვიდრე წარმომედგინა. ექვსი თვის შემდეგ, როცა, როგორც ჩანს, ვითარება ძალზე დაიძაბა, უცხოელმა ოსტატებმა იმდენნაირი თავდაცვის სისტემა დაუყენეს ჩვენს სახლს, რომ შიში დამეუფლა. სამედიცინო ჩანთაც კი მომიტანეს, თუკი, მიუხედავად ამდენი თავდაცვის სისტემისა, მაინც აგაფეთქებენ, ოჯახის წევრებს პირველი დახმარება რომ აღმოუჩინოთო...” ვის იცავენ “უცხოელი ოსტატები” ასე საგულდაგულოდ? ბუნებრივია, ადამიანს, რომელსაც საგანგებო დავალებს აკისრებენ. ირაკლი ალასანიამ მისიას წარმატებით გაართვა თავი და სამინისტროში დაელოდა მორიგ მითითებებს. ამასობაში “ვარდების რევოლუციად” წოდებული ხალხის გაბითურების “სპეცოპერაცია” ჩატარდა და ირაკლი ალასანიას მიმართ ახალმა ხელისუფლებამ ისეთი მოკრძალება გამოავლინა, წინამორბედს რომ შეშურდებოდა. ცოტა ხანში იგი აფხაზეთის მთავრობის მეთაურად დაინიშნა და მისთვის ერთ-ერთი ურთულესი მისიის შესრულებას შეუდგა - სოხუმში გავლენის მოპოვება სცადა. თუმცა ამ შემთხვევაში შიდასახელისუფლო დაპირისპირებამ შეუშალა ხელი. იმდროინდელი შინაგან საქმეთა, შემდგომ კი თავდაცვის მინისტრის - ირაკლი ოქრუაშვილის პატივმოყვარეობამ, სწორედ იგი ყოფილიყო ქვეყნის გამაერთიანებელი, ალასანიას გეგმაზომიერ მიდგომას მძლავრი წინაღობები შეუქმნა და, სააკაშვილის გადაწყვეტილებით (თქვენ ვაშინგტონი იგულისხმეთ!), ალასანია კვლავ დიპლომატიურ სამსახურს დაუბრუნდა - ამჯერად ელჩად გაეროში. სააკაშვილის სიბრიყვემ, რომელიც საქართველოს არსებობის მანძილზე, ალბათ, ყველაზე სამარცხვინო ომად ჩაიწერება, ვაშინგტონი “დაკონსერვებული” ალასანიასთვის ახალი დავალების დაკისრებაზე დააფიქრა. საჭირო იყო სწორი და გათვლილი მოქმედება, რადგან 2007 წლის 7 ნოემბრის დარბევის შემდეგ (რომლის მიმართაც სააკაშვილის ელჩ ალასანიას “რატომღაც” უკმაყოფილების გრძნობა არ გაუჩნდა) ქვეყანაში ახალი მდგომარეობა შეიქმნა და, მიუხედავად სააკაშვილის მეორე ვადით არჩევისა, მის პრეზიდენტობას სერიოზულად აღარავინ აღიქვამდა. რუსეთ-საქართველოს აგვისტოს ომისა და სამარცხვინოდ გაქცეული მთავარსარდლის ხილვის შემდეგ კი ვაშინგტონი დაფიქრდა, ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო მისი მიზნების უპირობო დამცველი დედამიწის ამ მნიშვნელოვანი მხარის უმნიშვნელოვანეს სახელმწიფოში. ბუნებრივია, ნაუცბათევი გადაწყვეტილებები კარგს არაფერს მოასწავებდა, მაგრამ დაგვიანებაც არ ივარგებდა - ყოფილი რჩეულის გონებრივი მდგომარეობა არც მანამდე იძლეოდა დამშვიდების საფუძველს და ახლა, მით უმეტეს, არ შეიძლებოდა მისი ნდობა. ძალიან გულუბრყვილო უნდა იყოს ადა­მიანი, რომ ირწმუნოს, თითქოს სააკაშვილის დღეები დათვლილია. ასე რომ გადაწყვიტონ, დღეებს კი არა, საათებს დაუთვლიან, მაგრამ ჯერ ვითარების მომზადებაა საჭირო და სააკაშვილის საპირწონედ გაწონასწორებული და ზომიერი სახელმწფო მოღვაწის სახელის მქონე ადამიანის ქართულ სახელმწიფო მოღვაწეებში ჩანერგვა დაისახეს მიზნად. სწორედ ასეთი დავალება დააკისრეს ირაკლი ალასანიას და ისიც “სპეცის” გულმოდგინებით შეუდგა დავალების შესრულებას. ალბათ, გახსოვთ, რა გაურკვევლობა იყო შარშან, აპრილში დაწყებული სახალხო გამოსვლების - “მოვდივართ!” და რამე, “მოვედით!” და რუმე. აი, ახლა დამთავრდება მიშა და მერე ჩვენ ვიცითო, მაგრამ სინამდვილეში კვარლცხბეკზე შეყალყულ მოღვაწეთაგან მხოლოდ ერთმა ადამიანმა იცოდა, რომ ორიოდ თვეში ეს “სულელების მასკარადი” გეგმაზომიერად უნდა დაემთავრებინა. ეს ადამიანი იყო ირაკლი ალასანია, რომელმაც ყველაფერი გააკეთა ოპოზიციური მუხტის ჩასაქრობად. იგი არასოდეს გამოდიოდა მკვეთრი განცხადებებით, რასაც მისი კოლეგები (ალბათ, როგორ ეცინება, როცა ამ ქუჩის პოლიტიკოსებს მის კოლეგებად მოვიხსენიებთ?!) ახლადგამოჩეკილი ამერიკიდან დანიშნული წინამძღოლის გამოუცდელობას აბრალებდნენ. სინამდვილეში კი ალასანია თავის პატრონების მიერ მიჩენილი მცოდნე პირების რჩევების გარეშე ერთ სიტყვასაც არ ამბობდა. ვერ გაიხსენებთ, ყველაზე გადამწყვეტ დროსაც კი, მის ნათქვამ თუნდაც ერთ მკვეთრ ფრაზას. ახლაც, როცა ზოგს გიჟს ეძახიან, ზოგს - სულელს, ზოგს - მოსყიდულს და ზოგსაც - გამყიდველის ტიტული “შადიმანა” საშვილიშვილოდ მიენიჭა, აბა, ვინ მეტყვის, რას ამბობენ ირაკლი ალასანიაზე? დიახ, მან სულ ცოტა ხანში მოახერხა და გავლენიან წინამძღოლად იქცა, თუმცა ზომიერება შეინარჩუნაო. ამჯერადაც ზუსტად შეასრულა დაკისრებული დავალება და ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში დამარცხებული “ალიანსის” ამერიკიდან დანიშნული წინამძღოლი და ვერგამერებული ირაკლი ალასანია ამიტომაც აცხადებს თავდაჯერებულად: “ჩემი აზრით, ერთადერთი ფორმა და გზა ხელისუფლების ცვლილებისა არის არჩევნებში მისი დამარცხება... ამ არჩევნებში ჩვენი მთავარი წარმატება, რასაც მივაღწიეთ, ის არის, რომ საზოგადოებამ და პოლიტიკურმა ძალებმა პროცესი, რომელიც იყო დაპირისპირებისა ქუჩაში, გადმოვიტანეთ საარჩევნო პოლიტიკურ პროცესში”. ირაკლი ალასანიას საქმე მისალოცად აქვს, მისი დავალება ამჯერადაც წარმატებული აღმოჩნდა - მან შეძლო ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობაზე ე. წ. გავლენიანი გაერთიანებების დაყოლიება, რამაც სააკაშვილის საარჩევნო თამაშს სამართლებრიობა შესძინა. სხვა შემთხვევაში შემთხვევითი და რამდენიმე თანამგზავრი, ვითომ ოპოზიციური გაერთიანების მონაწილეობის ამარა “ნაცებს” ძალიან გაუჭირდებოდათ გამარჯვების დამტკიცება. ხოლო დარღვევები, რასაც სხვა დროს მკვეთრად ეწინააღმდეგბოდნენ ხოლმე, ახლა იმდენად უმნიშვნელოდ მოეჩვე­ნათ, რომ ხმამაღალი განცხადებებიც კი არ გაუკეთებიათ. აი, თურმე რა ყოფილა მთავარი წარმატება - ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში თბილისში მეორე ადგილის დაკავება იმ გარემოში, როცა გიორგი თარგამაძის ჯგუფმა მეორე ადგილი მთელი ქვეყნის გათვალისწინებით დაიწეა, პირველ ადგილზე კი ყველგან “ნაციონალური მოძრაობაა”. მაგრამ, ნუ დაგვავიწყდება, რომ “ალიანსის” წინამძღოლისათვის მთავარი იყო ოლიმპიური მიზანი - მონაწილეობა მისთვის პირველ არჩევნებში, რამაც მას პირველად შესძინა წონა. ალასანიამ, ასევე, საგულდაგულოდ მოსინჯა დიდი ოპოზიციური გაერთიანების ყველა ძალა და არა მხოლოდ დაშალა, არამედ ისეთი უნდობლობის თესლი დათესა, რომ მომავალში რაიმე სახით შეკავშირების იმედიც მოსპო. ამ საქმეში ერთგულად ემსახურებოდნენ ქართული პოლიტიკის “ბებერი წურბელები” - “რესპუბლიკელები”, რომელთათვისაც წონის მინიჭება სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ფულის მიღების საშუალებაა. აი, რაც შეეხება გამყრელიძის მკვდრადშობილ “მემარჯვენეებს”, წარმომიდგენია, როგორ ნერვიულობს ადამიანი, რომლის სამივე საქმიანობა (ექიმი, მეწარმე, ლიდერი) ახლა უკვე სამი “ყ”-თი უნდა გამოითქვას?! ცუდი არაფერი იფიქროთ, “ყოფილი” ვიგულისხმე. მოკლედ, ამერიკელთა მორიგი დავალებაც შესრულებულია - ირაკლი ალასანიამ დავალებას ამჯერადაც უშეცდომოდ გაართვა თავი: - სააკაშვილი კვლავ პრეზიდენტია, - უგულავა კვლავ დედაქალაქის მერია, - ოპოზიციური ერთობა დაშლილია, - დაპირისპირებამ სხდომათა დარბაზებში გადაინაცვლა, - ალასანია კი საპარლამენტო არჩევნებისთვის ემზადება. იმედი აქვს, რომ გაიმარჯვებს, რადგან ამერიკელთა მიერ მისთვის მიცემული პირობა, 2013 წლისთვის საფუძვლიან მომზადებას ითვალისწინებს. ქართული სახელმწიფო მოღვაწეთა ყველაზე დიდი “შულერი” ახლა სიმაღლეზეა და მორიგ დავალებას ელოდება, დავალებაც არ დააგვიანებს! მიხეილ წერეთელი

შეგირდები მიშა მასწავლებელთან მიღებაზე http://nimg.sulekha.com/others/original700/kakha-shartava-levan-gachechiladze-irakli-alasania-salome-zurabishvili-2009-5-11-9-50-34.jpgისმნინე სწავლის მძებნელო. მიჰყევ ყვარყვარეს მცნებასა

საქართველოს განადგურება უნდა შევაჩეროთ! http://i074.radikal.ru/1007/72/f654dcbfb3d0.jpg

http://s005.radikal.ru/i209/1007/c9/e76db95fe709.jpgამერიკის გავლით მართვადი ნაცხელისუფლება http://s39.radikal.ru/i085/1007/32/99130451f0a3.jpg

ნაცსაძმოელი ჯალათები ცოტნე გამსახურდია მე-8 საპყრობილედან: "ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, რომ ასეთი მხეცობისა და სისასტიკის ჩადენა შეეძლო ადამიანს. ვერასოდეს ვიფიქრებდი, რომ ადამინას, ანუ ამ შემთხვევაში ამ უბედურ პატიმარს, ამდენის გაძლება შეეძლო." http://i081.radikal.ru/1007/68/4ed0d722416a.jpgწამება ჯალათ-მწამებლების სია, რომლებიც სიკვდილის პირამდე აწამებენ არამარტო ჯანმრთელ, არამედ ავადმყოფ, დაუძლურებულ პატიმრებს. ჯალათ-მწამებლები არიან: - გლდანის მე-8 საპყრობილის სამკურნალო დაწესებულების ხელმძღვანელი ბუთლიაშვილი, - მისი მოადგილე ცხვედიანი, - სოციალური სამსახურის უფროსი გვიჭიანი, - ოლეგ ფაცაცია - სააკაშვილის ძმის სიყრმის მეგობარი და თანაკურსელი, - აგრეთვე 21-22 წლის ახალგაზრდა ჯალათები მირზა არძევაძე და ლაშა გოგოლაძე, რომლებიც ასაკის მიუხედავად უკვე გამობრძმედილი ჯალათები არიან! საპყრობილის თანამშრომლები: - ბექა მჟავანაძე, - ბაკურ ქავთარაძე, - რომან მიქავა, - ექიმ-ჯალათები ნუნუ მჭედლიშვილი, მაყვალა მღებრიშვილი. საზოგადოებამ უნდა იცოდეს ჯალათთა სახელები!

ძლევამოსილი კურდღელი წინ მიუძღვის ლაშქარს http://www.russned.ru/politika/saak_kar.jpgმთავარსარდალი მიშკა მისამღერი: აქეთ გორას წიხლსა ვკრავ, იქით გორას ძვრას ვუზავ! ადიდებულსა მდინარეს დავაყენებ, ყლაპს ვუზავ!

სიყვარულს რას გაუგებ!? როგორც ილიკო ჩიგოგიძე იტყოდა ხოლმე... მომწიფდები, დაღვინდები და გადაგივლის მერე, მანამდე ცოტა აფორიაქებული იქნები... რა ვუყოთ მერე!?

უსამართლობის და ძალმომრეობის ზეიმი საქართველოში, პატიმართა რაოდენობით საქართველო პირველ ადგილზეა მსოფლიოში http://presa.ge/pic/prison_008.jpgსაპატიმროდ ქცეული საქართველო “მსოფლიოში დამკვირდრებული წესით, ქვეყნის 100 ათასს მოსახლეზე რამდენი პატიმარიც მოდის, იმგვარად იზომება პროცენტულად პატიმართა რაოდენობა. მსოფლიოში პატიმართა ყველაზე დიდი პროცენტული მაჩვენებლით სამი ქვეყანა ლიდერობს: ჩინეთი, ამერიკა და რუსეთი. შესაბამისად 100 ათასს მოსახლეზე რუსეთში 600 პატიმარია, ამერიკაში 700, ჩინეთში 800 პატიმარი მოდის, ევროპის ქვეყნებში 100 ათას მოსახლეზე დაახლოებით, 80-დან 120-ე პატიმარია. ჩვენთან შევარდნაძის პრეზიდენტობის მმართველობის დროს საქართველოში 100- 150 პატიმარი გამოდიოდა, ეს მონაცემები ევროპულ ევროპულს ეთანადებოდა, დღეს სააკაშვილის ნაცხელისუფლების ბატონობისას საქართველოში უკვე 100 ათას მოსახლეზე 860-დან 900 პატიმარია, ასე რომ საქართველო პატიმრების რაოდენობით ერთ სულ მოსახლეზე პირველობას არავის უთმობს მსოფლიოში. მდგომარეობას კიდევ ისიც ამძიმებს, ძალიან ძალიან ბევრია უდანაშაულო პატიმარი ჰყავს ნაც საძმოს, ან ნაკლებად დამნაშავე და ხელოვნურად დამძიმებული სასჯელით. - სანამ სააკაშვილის ნაცხელისუფლება გაბატონდებოდა, ედუარდ შევარდნაძის ბატონობისა შეწყალებაზე ყოველთვიურად საშუალოდ 100-150 პატიმრის საკითხს იხილავდნენ და 80%-ზე დადებითი დასკვნა მიდიოდა, თანაც შეწყალების ჯგუფი თვეში ერთხელ იკრიბებოდა, მაშინ როცა 6.5 ათასი პატიმარი იყო ქვეყანაში, დღეს უკვე 30 ათასი პატიმარი გვყავს და რამოდენიმე ათასი ფარული პატიმრები, თავდებში და ე.წ. "საპროცესო გარიგებით "თავისუფებაზე" მყოფები, საქართველოს მოსახლეობა კი 3.5 მილიონის ფარგლებშია (საქართველოდან გასულები არ იგულისხმება). ახალი ნაცდამპყრობლების პირობებში ვითარება შეიცვალა. ჯერ ორ თვეში ერთხელ დაწესდა შეწყალების ჯგუფის მოწვევა, შემდეგ უკვე ოფიციალურად მიიღეს გადაწყვეტილება მხოლოდ ექვს თვეში ერთხელ შეიკრიბონ. მთავარი აქ არის ის, რომ შეწყალების ჯგუფი მხოლოდ მოჩვენებითად არსებობს. კერძოდ, არის შემთხვევები, როდესაც 200-300 ან მეტს საქმესაც იხილავენ. თუმცა განხილული საქმეებიდა ნახევარს მისცეს თანხმობა. რაც შემდეგ მიდის სააკაშვილთან ხელის მოსაწერად იმ სიიდან მთლიანი შემადგენლობის დაახლოებით 10 % რჩება, საბოლოო ჯამში 20-30 კაცს იწყალებს. იმიტომ რომ, მოქმედებს ე.წ. გარემოცვა, მერაბიშვილი – ადეიშვილის დანაშაულებრივი წყვილის სახით და ეს ორი კაცი წყვეტს, როგორც შეწყალებას, ასევე ვადამდე გათავისუფლების საკითხებს. - არის შემთხვევები, როდესაც შეწყალების ჯგუფში საპატრიარქოდანაც მიდის სიები რჩევის სახით. დიახ, იქაც ნაცპროკურატურა და ნაც შინაგან საქმეთა სამინისტრო ერევა, ისინი შეწყალების სიაში მათთვის სასურველ პირებს სვამენ და ხშირ შემთხევევაში ასაღებენ საპატრიარქოს სიებად. აცხადებენ საპატრიარქოს სიიდან შევიწყალეთო, სინამდვილეში საკმაოდ მცირე რაოდენობის პატიმრები შეიწყალონ საპატრიარქოს რჩევით, ძირითადი შეწყალების სია კი თვითონ გააკეთონ. გვარების გადამოწმების საშუალება არ არსებობს, ამიტომ საცნობარო მუშაკებიც ტყუვდებიან და ჰგონიათ საპატრიარქოს რჩევები გაითვალისწინესო. ნაცდამპყრობლებმა არჩევნების წინ მართლაც დანასაულებრივი გეგმა დაამკვიდრეს, კერძოდ, შეწყალებულ პატიმრებსაც იყენებენ თავიანთი არჩევნების გაყალბებისათვის.ბევრი შემთხვევა იყო არჩევნების წინა, როცა იმ პირობით იწყალებდნენ პატიმრებს, რომ ისინი მიიტანდნენ ხმებს და საარჩევნო სიებს. პატიმრები ამ ხმების სანაცვლოდ თავისუფლებას ყიდულობდნენ. არის შემთხვევები, როდესაც იწყალებენ, ან ვადამდე პირობით ათავისუფლებენ ისეთ პირებს, რომლებსაც დარჩენილი აქვთ რამოდენიმე თვე. რაც ქულების ჩასაწერად სჭირდებათ. - ნაცხელისუფლება "პოლიტპატიმრების" არსებობას უარყოფს. თუმცა 200 მეტი პირადი მძევა-პატიმარი ჰყავს ნაც საძმოს. დაახლოებით 20-დე კაცი გათავისუფლდა მხოლოდ, ზოგი შეწყალებით, ზოგი საპროცესო შეთანხმებით. ნაცსაძმოელთა პირადი პატიმრების შესანიღბად მათ სხვა შეთითხნილი ბრალდებით იჭერენ: იარაღის ჩადება, ნარკოტიკის ჩადება .ნებისმიერი ადამიანი ამ დროს დაუცველია და ვერ ამტკიცებს სიმართლეს. გათავხედებული ნაცდამპყრობნი უკვე იქამდეც აღარ „იწუხებენ“ თავს რამე ჩაუდონ, მიჰყავთ ნაცპოლიციაში და ჩხრეკის დროს ან იარაღს, ან ნარკოტიკს დაუდებენ და ეუბენებიან, აი, ეს შენი კიბიდან ამოვიღეთ, იქ ე.წ. მოწმე ნაცპოლიციელს დაავალებენ, ვითომ შენ გაჩხრიკეო, ასეთ შემთხვევაში ნაცპოლიციელი მოწმედ გამოდის ნაცსასამართლოში. სააკაშვილის ნაცმმართველობა, მართალია, შევარდნაძის მმართველობის გაგრძელებაა, თუმცა უკვე უფრო მეტად ემყარება შიშსა და მოსყიდვას. ნაცსაძმოელთა ნაცსამართლებრივი მოქმედება ემსახურება შიშის დათესვასა და სულის ჩაკვლას პიროვნებაში. ნაცხელისუფლების მიერ დამკვიდრებული ე.წ. "საპროცესო გარიგება" ძირითადად ემსხურება მოქალაქეების დაყაჩაღება, ფულის გამოძალვას. მოკლედ, დღეს უსამართლობა და ძალმომრეობა ბატონობს საქართველოში, ნაცდამპყრობთა სახით.

ღია წერილი ამერიკის დანიშნულ მმართველ ("პრეზიდენტ") ბარაკ ობამას უყურეთ ხედვით ჩანაწერს (სამწუხაროდ ინგლისურად): http://www.youtube.com/watch?v=xxDwBYjL3Fc ამერიკაც გაუბედურებულ დღეშია, მსგავსად სხვა ქვეყნებისა.

Lo Janko და asesino_141, გაანადგურეთ ჩემი წერილები ხომ?! ამ საქმეს ასე არ დავტოვებ, აუცილებლად გიჩივლებთ. დიახ, დიახ რკინის ქალამნებს ჩავიცმევ და თვით მის უდიდებულესობა, დიდოსტატ ლევან რამიშვილთან გიჩივლებთ! მერე ვნახოთ, რა ხასიათზე დადგებით!

აცხადებთ, რომ არ ცნობთ 1917 წლის და 2003 წლის რევოლუციებს. თქვენი აზრის გასამაგრებლად იქნებ მაინც გეთქვათ, რომელ რევოლუციას ცნობთ, თანაც უსისხლოს?! სწორედ რომ თუთბერიძის და შუკაშვილის აზროვნება მსგავსია, თანაც მამარდაშვილის ეშმაკისეული აზრონების სუნიც ტრიალებს.

http://medianews.ge/images/sized/images/medianews-images/cotne_2-225x150.JPGცოტნე გამსახურდია პატიმრების წამების შესასწავლად საერთაშორისო ჯგუფის შექმნას ითხოვს 02.06.2010 საქართველოს პირველი მეთაურის, ეროვნული გმირის, ზვიად გამსახურდიას ვაჟის, პატიმრობაში მყოფ ცოტნე გამსახურდიას ცნობით, გლდანის მე-5 საპყრობილის საავადმყოფოში პატიმრებს აწამებენ. http://datingjesus.files.wordpress.com/2009/09/v135.jpgნაცსაპყრობელეებში პატიმრებს აწამებენ როგორც ზვიად გამსახურდიას გარდაცვალების გარემოებების შემსწავლელი დროებითი საპარლამენტო ჯგუფის ხელმძღვანელმა კონსტანტინე გამსახურდიამ ამავე ჯგუფის სხდომაზე განაცხადა, აღნიშნული შემთხვევების შესასწავლად ცოტნე გამსახურდია საერთაშორისო ჯგუფის შექმნას ითხოვს. პატიმართა წამების ამბავი, ცოტნრე გამსახურდიასაგან შიტყო. საავადმყოფოში მყოფ ერთ-ერთ პატიმარს ტარიელ საყვარელიძეს ცემისაგან ყური აქვს ახეული. ციხის ხელმძღვანელობა კი ირწმუნება, რომ მან ასეთი დაზიანება კიბიდან დაგორების გამო მიიღო. იმავე საავადმყოფოში მყოფ დავით ბესტაევს რამდენჯერმე სცემეს, ცემის შემდეგ კი იგი ოთახიდან ოთახში გადაჰყავთ და გაურკვეველ ნემსებს უკეთებენ. ცოტნე გამსახურდიამ მწამებელ პირთა ვინაობაც დაუსახელა. ესენი არიან ციხის უფროსის მოადგილე ცხვედიანი, თანამშრომლები: ბექა მჟავანაძე, ბაკურ ქავთარაძე და რომან მიქავა, ექიმები: ნუნუ მჭედლიშვილი და მაია მიქავა. წამების დროს პატიმრები გმინავენ და მათი ხმების დასახშობად ტელევიზორი მუდმივად მაღალ ხმაზეა ჩართული. რაც შეეხება თავად ცოტნე გამსახურდიას, მას ტელეფონით სარგებლობის საშუალება არ ეძლევა, ჩამორთმეული აქვს წერილების მიღებისა და გაგზავნის უფლება, ციხის სოციალური სამსახურის უფროსი მაიზერ გვიჩიანი კი, მის არცერთ საჩივარს არ იღებს. კონსტანტინე გამსახურდიას განცხადებით, აღნიშნული საკითხით მთავარი ნაცპროკურატურა დღემდე არ დაინტერესებულა. გლდანის მე-5 საპყრობილის საავადმყოფოში მიმდინარე წმებაზე, ნაცპროკურატურა და ნაციუსტიციის სამინისტრო უნდა შეამოწმოს და დამნაშავეები სათანადოდ დაისაჯონ. ცოტნე გამსახურდია არა მხოლოდ საკუთარ, არამედ სხვა პატიმრების წამების შესაჩერებლადაც შიმშილობს. თავისუფლება სინდისის პატიმრებს! თავისუფლება ცოტნეს!

პეტრე - პავლობას გილოცავთ! ხსენება წმიდათა დიდებულთა და ყოვლად ქებულთა თავთა მოციქულთა პეტრესი და პავლესი - პეტრეპავლობა! http://i054.radikal.ru/1007/8e/fa18fec1a6af.jpgგილოცავთ! ამ ორი წმიდა მოციქულის მადლი გფარავდეთ და ძალი გეწეოდეთ ცხოვრებაში. პეტრე-პავლობის მარხვა დღეიდან, 19 ივნისიდან, დაიწყო პეტრე-პავლობის მარხვა. იგი ცვალებადი ხანგრძლივობისაა. იწყება სულთმოფენობიდან 1 კვირის შემდეგ, ორშაბათს და გრძელდება პეტრე-პავლობის დღესასწაულამდე (29 ივნისი ძველი სტილით / 12 ივლისი ახლით). მძიმე მარხვა არაა. ოთხშაბათისა და პარასკევის გარდა ხსნილია თევზით. სულთმოფენობის მეორე შვიდეული ყოველთა წმიდათა კვირიაკედ იწოდება, შემდეგი ორშაბათიდან კი წმინდა მოციქულთა მარხვა იწყება. ეს მარხვა მოციქულთა პეტრესა და პავლეს ხსენებით გვირგვინდება, ამიტომ სახელიც მათი ჰქვია - პეტრეპავლობის მარხვა. მოციქულთა პეტრესა და პავლეს ხსენების დღე ძველი სტილით 29 ივნისს (ახალი სტილით - 12 ივლისს) აღინიშნება. მეორე დღეს, ე.ი. ძველი სტილით 30 ივნისს, ეკლესია იხსენიებს წმინდათა დიდებულთა და ყოვლად ქებულთა მოციქულთა კრებას: პეტრეს, ანდრიას, იაკობ ზებედის ძის, იოანეს, ფილიპეს, ბართლომეს, თომას, მათეს, იაკობ ალფეს ძეს, იუდა იაკობის ძეს (თადეოზს), სვიმონ მოშურნესა და მატათას. აღსანიშნავია, რომ ამავე დღეს, ძველი სტილით 30 ივნისს (ახ. სტ. - 13 ივლისს), საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია სვეტიცხოვლობის ბრწყინვალე დღესასწაულს ზეიმობს. ამ მრავალდღიან მარხვას ძველად „ერგასის შემდგომს“ უწოდებდნენ. ამჟამად მას ზაფხულის მარხვადაც იხსენიებენ. საეკლესიო გადმოცემით, იგი ჯერ კიდევ მოციქულებს დაუწესებიათ. წმიდა მოციქულები პეტრე და პავლე თავიანთი მოციქულებრივი და მოწამეობრივი ღვაწლით გამორჩეულნი არიან სხვა მოციქულთა შორის, რის გამოც ეკლესია მათ იხსენიებს, როგორც „თავთა მოციქულთა“. მიუხედავად იმისა, რომ ისინი სხვადასხვა გზით მოვიდნენ ქრისტესთან (კერძოდ, პეტრე თორმეტ მოწაფეთაგანია, ხოლო პავლე ქრისტიანთა ყოფილი მდევნელი სავლე, სასწაულებრივი მოქცევის შემდეგ გახდა უფლის უდიდესი მსახური), მათ შორის არის ერთგვარი სულიერი სიახლოვე, მსგავსება, რაც თუნდაც იმაში გამოიხატა, რომ ისინი ერთდრულად აღესრულნენ იმპერატორ ნერონის დროს, 67 წელს, როდესაც პეტრე თავდაყირა გააკრეს ჯვარზე, ხოლო პავლეს თავი მოჰკვეთეს. სულთმოფენობის შემდეგ მოციქულები მარხვითა და ლოცვით ემზადებოდნენ სახარების საყოველთაო ქადაგებისთვის; დააარსეს ეკლესიები და ხელი დაასხეს ხუცებს. „საქმე მოციქულთა“ მოგვითხრობს: „და უკურთხნეს მათ ეკლესიად-ეკლესიად ხუცესნი და ლოცვითა და მარხვით შეჰვედრეს იგინი უფალსა, რომლისაცა მიმართ ჰრწმენა“ (საქმე 14, 23). პატრეპავლობის მარხვას „მოციქულთა განწესებაც“ იხსენიებს: „სულთმოფენობის შემდგომ იზეიმეთ ერთი შვიდეული და შემდგომ იმარხულეთ“. პეტრეპავლობის მარხვის შესახებ საინტერესო ცნობებია დაცული ათანასე დიდთან, ამბროსი მედიოლანელთან (IV ს.) და ლეონ დიდთან (V ს.). წმინდა ათანასე დიდი იმპერატორ კონსტანტინესადმი მიძღვნილ სიტყვაში, რომელშიც არიანელებს ამხელს, წერს: „წმინდა ორმოცდამეათე დღის შემდგომ, მარხვაში, ერი სალოცავად გავიდა სასაფლაოზე“; წმინდა ამბროსი მედიოლანელი ამბობს: „ღმერთმა ისე განაგო, რომ მონაწილეობა მიგვეღო მის ვნებებში, ორმოცდღიან მარხვაში; ასევე ბედნიერგვყო თავისი აღდგომითა და სულთმოფენით... ხოლო ამ მხიარულ დღეთა შემდეგ ჩვენ ისევ ვმარხულობთ“; ლეონ დიდი კი წერს: „საეკლესიო მარხვები წელიწადის დროთა შესაბამისად ისეა განაწილებული, რომ წელიწადის ყოველ დროს შესაბამისი თავშეკავებული მოღვაწეობაც ახლავს“. პეტრეპავლობის მარხვა სულთმოფენობიდან ერთი კვირის შემდეგ იწყება. სულთმოფენობის დღესასწაული, თავის მხრივ, ბრწყინვალე აღდგომის მოძრავი თარიღის მიხედვით გამოითვლება. ასე რომ, პეტრეპავლობის მარხვის ხანგრძლივობა აღდგომის თარიღზეა დამოკიდებული. ის ყველაზე დიდი ექვსი კვირა გასტანს, ხოლო ყველაზე მცირე - 7 დღე. ანტიოქიის პატრიარქი თეოდორე ბალსამონი (XII ს.) მიუთითებს: „პეტრეპავლობის დღესასაწულამდე შვიდი და უფრო მეტი დღით ადრე ყოველი ქრისტიანი, ერისკაცნიცა და მონაზვნებიც, ვალდებულნი არიან, იმარხულონ, თორემ განყენებულნი იქნებიან კრებულიდან“. ცნობილია, რომ ეს მარხვა სულთმოფენობის შემდგომ ესპანეთის 517 წლისა და ტრულის 582 წლის II საეკლესიო კრებაზე განაწესეს. წყაროებიდან ჩანს, რომ პეტრეპავლობის მარხვა თავდაპირველად მხოლოდ ერთი კვირა გრძელდებოდა. მერე კი, როდესაც მთელ მსოფლიოში ერთსა და იმავე დღეს დაიწყეს მოციქულების პეტრესა და პავლეს ხსენება, მარხვის ხანგრძლივობაც გაიზარდა - დადგინდა, მათი ხსენების დღემდე, ე.ი. 12 ივლისამდე ემარხულათ. კანონები მოციქულთა მარხვის შესახებ დაცულია იოანე მმარხველთან (VI ს.), საბა იერუსალიმელისა და სტუდიელთა მონასტრის ტიპიკონებში. ამ მარხვას თავიანთ ეპისტოლეებში იხსენიებენ პატრიარქი ნიკიფორე და თეოდორე ბალსამონიც. პეტრეპავლობის მარხვა დიდმარხვასა და ვნების შვიდეულთან შედარებით მსუბუქი მარხვაა. საქართველოს ეკლესიაში მარხვის შენახვის წესს აკურთხებს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ან ეპარქიის მმართველი ეპისკოპოსი (როგორც წესი, ეს მარხვა თევზით ხსნილია, მაგრამ ამისთვის კურთხევას უმაღლესი საეკლესიო პირნი იძლევიან). მორწმუნე, რომელსაც სურს, სულიერი თუ ფიზიკური მდგომარეობის გამო შეიმსუბუქოს მარხვა, კურთხევას იღებს მმართველი ეპისკოპოსისგან ან სულიერი მოძღვრისგან. ამით თავიდან ავიცილებთ ყოველგვარ გაუგებრობასა და გართულებებს, თვითნებურ მარხვას რომ მოსდევს ხოლმე თან. მოამზადა ლევან მათეშვილმა ჟურნალი „კარიბჭე“, ივნისი, 2004 წ. ესეც იხილეთ: http://www.orthodoxy.ge/lotsvani/akatisto/petre-pavle.php

პატივს მე კი არ მცემდით, ჩემს აზრს სცემდით პატივს. ასე უფრ მართებული იქნება, რადგან თქვნ მე არ მიცნობთ, ასე რომ პატვისცმა-უპატივცემულობა უადგილოა. ასევე შუკაშვლის პიროვნებაზე კი არა, არამედ შუკაშვლის გამოთქმულ აზრების მავნებლობაზეა საუბარი. შუკაშვილს პირადად არ ვიცნობ და არსად დამიწერია საპირისპირო. განაჩენი კი, მხოლოდ მოსამართლეს გამოაქვს.

ლაშა, არც მიფიქრია, რომ ამერიკაში განათლება მიღებულები, სუყველა გადაგვარებულიათქო. არც თემურ შაშიაშვილი საუბრობს მასე. ღმერთმა დაგვიფაროს. ცნობისათვის, ჩემმა შვილებმაც ამერიკაში მიიღეს განათლება. თუ ამერიკაში ნასწავლს განათლებას დავარქმევთ.

თემურ შაშიაშვილი: სააკაშვილის სამსახურის უფროსად დანიშნულ დავით ტყეშელაშვილსა და მის მეგობრებს საქართველოში შემოჰქონდათ გამრყვნელ-მამათმავლური ღრეობების ამსახველი ხედვითი ჩანაწერები ("ვიდეოკასეტები")! „მოქკავშირის“ ახალგაზრდული ფრთის წევრები ამ გარყვნილთა ჩანაწერებს ჯგუფურად უყურებდნენ! ეს ჯგუფი მფარველობს დღეს ქართველ მეტრაკეობას საქართველოში! http://s001.radikal.ru/i194/1007/f9/00ac18ec74a2.jpgმეტრაკეთა წინამძღოლები ნაცხელისუფლებაში საერთოდ, საქართველოში თანამდებობებზე მხოლოდ ქართველთმოძლე ცნობიერების, მასონებთან დაკავშირებული და მათი ხელდასმულები, „თავისუფლების ინსტიტუტის“, პარტრაიკომის მდივნების გასოროსებული შვილები, მხედრიონელები, ამერიკის არასამთავრობო ორგანიზაციების წევრები ინიშნებიან! მთავარია, რომ უცხოეთში იყვნენ ნაცხოვრები, იქ რაღაც განათლება ჰქონდეთ მიღებული, ცნობიერება გახრწნილი და კიდევ ერთი, რუსეთის სიძულვილს, უნდა აფრქვევდნენ!

ჯერიან აქეთ მოდექი ბიჭო, იქნებ კაცად გაქციო! http://s02.radikal.ru/i175/1007/f1/bdf3e34d6b4d.jpgგიორგი ასანიძის "კაცად" (ნაციონალად) ქცევა

ქალბატონი შიუკაშვილი, ძალზედ შენიღბულ, აზროვნების გამხრწნელ აზრებს ნერგავს საზოგადოებაში. ამიტომ საჭიროა მისი დროული მხილება და მავნე აზრის სააშკარაოზე გამოტანა. ზოგადად შიკაშვილის აზროვნება, "ილაუნისა" და "თავ-ინსტიტუტის" ნაშიერთა აზროვნების მსგავსია, ოღონდ უფრო მეტად შენიღბულ-შეფუთული. მისი ნააზრევზე ერთი თვალის გადვლებითაც კი დაინახვათ, რომ იგი ერზე, როგორც ადამიანთა შემკრებზე-გამაერთიანებელ ერთობაზე საერთოდ არ საუბრობს. ხოლო თავად ადამიანს ერისაგან მოწყვეტილად განიხილავს და არა მის შემადგნელ ნაწილად. თანაც პიროვნებას უფრო მაღლა აყენებს ვდრე სამშობლოს, რაც ეშმაკის ხრიკია. სამშობლოს, ერის გარეშე პიროვნება, ფუტკრის ოჯახს მოწყვეტილი ფუტკარივითა, რომელიც უსარგებლოა და აუცილებლად დასაუპადაა განწირული. რამეთუ პიროვნება ერის ნაწილია და ერის დაღუპვასთან ერთად ისიც იღუპება. ერი პირველადია და პიროვნება მეორადია. შუკაშვილი კი გვმოძღვრავს, რომ სამშობლო უნდა ზრუნავდეს პიროვნებაზე (ადამიანზე) და არა პირიქით. შუკაშვილი აპირისპირებს პიროვნებასა და სამშობლოს, მოითხოვს სამშობლომ იზრუნოს პიროვნებაზე და არა პირიქით. აშკარაა, რომ იგი განგებ ურევს სამშობლოსა და ხელისუფლების მცნებებს. - სამშობლოს უპირისპირებს ადამიანს. - სარწმუნოებას უპირისპირებს ადამიანს. და ბოლოს ისე გაკადნიერდა, რომ თავად ღმერთი დაუპირისპირა ადამიანს. შუკაშვილის ნააზრევმა თეა თუთბერიძე, ხომ არ გაგახსენათ შემთხვევით? http://www.ambebi.ge/images/pictures/politika/pozicia/politikosebi/tutberidze_tea19_318_211283759.jpgთეა თუთბერიძე შუკაშვილისა და თუთბერიძის სულიერი ნათესაობა სახეზეა. ხატია შუკაშვილის ეს სიცრუე რად ღირს: "ნამდვილი რევოლუციები ყოველთვის უსისხლო და ნებაყოფლობითი პროცესია და ის კეთდება არა ფულით და დაკვეთით, არამედ შინაგანი მე-ს კარნახით." სწორედ რომ პირიქითაა, ე.წ. "რევოლუციები" სწორედ გარედან დაკვეთით, ფულით და ძალდატანებით ხორციელდება. ამის ნათელი მაგალითია 1917 წლის მასონ-ბლშევიკური ე.წ. "ოქტომბრის რევოლუცია" და 2003 წლის მასონ-ნაცსაძმოელთა ე.წ. "ვარდების რევოლუცია".