დიპლომატიის გარდა, გული, სული და ჯიგარი, არ ვხუმრობ ამ ხალხს ისე აღვიქვავ როგორც დაკარგულ ახლობლებს, ერთ რამეში ვარ დარწმუნებული, მხოლოდ მაშინ დავიბრუნებთ აფხაზებს და ოსებს, თუკი ნორმალური, სამართლებრივი და ეკონომიკურად ძლიერი სახელმწიფო გვექნება. როდესაც უცხოეთში მცხოვრები ჩემი ქართველები დაბრუნდებიან საქართველოში, აქ რომ ადამიანი ადამიანურად იგრძნობს თავს, მერე ანუ, თუკი გავხდებით მიმზიდველები მათთვის, ამიტომაც რაიმე სახის მოლაპარაკებები სტატუსზე სისულელედ მიმაჩნია, მოლაპარაკებები უნდა შეეხებოდეს სტატუსის გარდა ყველაფერს, მიმოსვლას, ეკონომიკურ კავშირებს, სულაც სტუდენტურ გაცვლებს და ას. შ. შესაძლებელია ჰუმანიტარული სახის პროგრამები, უფასო მკურნალობა, შეღავათები აფხაზ და ოს სტუდენტებს, დასაქმება, მაგრამ ჯერ სახელმწიფო უნდა შევქმნათ, ნორმალური