ასეთი ლოგიკით მნიშვნელობა არა აქვს ვინ იქნება პრეზიდენტი, გავხდეთ აპოლიტიკურები, თუკი პოლიტიკოსების მიმართ არანაირი ნდობა არ გაგვაჩნია, ან თავად უნდა შევქმნათ პოლიტ პარტია, ან დავემშვიდობოთ პოლიტიკის მიმართ რაიმე ინტერესესის გამოვლინებას, თუკი ეს ჩვენს სამსახურეობრივ მოვალეობას არ უკავშირდება იცით ასე მეჩვენება კი არა პირდაპირ ვიტყვი, ამ უნდობლობაში არის რაღაც ქალური, ქალს რომ მოატყუებენ და არცერთი კაცის არ სჯერა, სხვათა შორის ქართველ ქალბატონებს ახასიათებთ ეს, გადამეტებული ნარცისიზმის ბრალია რატომ უნდა გჯეროდეს ღმერთის, ის ხომ არასდროს არავის არ უნახავს, იმის ხომ ნაღდად გჯერა რომ მიშა არ ვარგა, დაუკვირდი ალასანიას, მის გამოსვლებს, დაპირებებს, მის გუნდს და გული რასაც გეტყვის