წვიმა წვიმის წვეთები ნელ-ნელა ასველებენ არემარე. ერთმანეთის მიყოლებით ესვებიან მაღალი ციდან და ხმაურით ეხეთქებიან ქვებს, სახურავებს, ფოთლებს... კვნესიან ისინიც, წვიმის წვეთებიც, მათაც შეუძლიათ სიყვარული. მერე რა რომ არ ლაპარაკობენ ჩვენსავით, ადამიანებივით და ზიანს არ აყენებენ ერთმანეთს. ჩვენზე გაცილებით ლამაზი, კეთილშობილი და სასიამოვნოა გრილი, ზაფხულის წვიმა. ჩვენ კი დაუნდობლები ბოროტები და შეუბრალებლები ვართ. თვალის დახამხამებაში გამოვასალმებთ ერთმანეთს სიცოცხლეს. ნუთუ არ გვეცოდება? ნუთუ ოდნავაც არ შეგვიძლია პატიება? რატომ ვართ ასეთი ბოროტები? და რატომ ხელვყოფთ სხვების სიცოცხლეს ღმერთისგან ბოძებულს? ამ კითხვებზე კი წვიმასაც არა აქვტ პასუხი. იგი უბრალოდ ტირის, ეშვება ციდან ცრემლივით და ასველებს მიწას - სახეს.გამოხატავს თავის ემოციას და მისტირის წასულებს, ხოლო აქ დარჩენილებს მოუწოდებს გამოფხიზლდნენ, გონს მოეგონ, რას სჩადიან, მაგრამ მისი არავის ესმის, ვერავინ უგებს მას და მეტიც რა გააწყალაო გული ამ წვიმამო იტყვიან ხოლმე. იმასაც კი ვერ ხვდებიან, რომ წვიმა ღმერთის მიერ არის გამოგზავნილი რათა შთააგონის კაცობრიობას სიყვარული, ურთიერთგაგება და პატიება. სწორედ ეს სამი რამაა უმთავრესი და უმშვენიერესი ქვეყანაზე. "ისე მოვექცეთ სხვას როგორც გვინდა რომ მოგვექცნენ" ვიცხოვროთ ასე და აღარ მოხდება ამდენი მკვლელობა, სისხლის ღვრა, ღალატი... მრავალი წლების, საუკუნეების მომსწრეა ეს უცოდველი წვიმა და ყოველთვის ერთსა და იმავეს იმეორებს "გიყვარდეთ ხალხო თქვენ ერთმანეთი". მაგრამ არავინ უსმენს მას ვერავინ იგებს მის გასაჭირს და ვედრებას. ჩვენ ხომ ცხოველები არ ვართ და ერთმანეთს იმისთვის არ ვხოცავტ რომ შიმშილი მოვიკლათ? მაშ, რა ხდება? რატომ გამეფდა მგლური წესი ხალხში? რატომ ხოცავენ ახალგაზრდები ასე უმოწყალოდ ერთმანეთს? ნუთუ მობეზრდათ თავისუფლება და ამას უდიდეს ცოდვაში და ცივ კედლებში ცვლიან? საიდან ამდენი აგრესია? ამაზე ტირის წვიმა, არემარე, ბუნება... ეშინიათ რომ ყველას ღმერთი განსჯის და მოიმკიან იმას რაც დათესეს. ხალხო იფიქრეთ ამაზე რომ რომ ღმერთი არსებობს და ყველა ცოდვისთვის მოგვთხოვს პასუხს. რა პასუხს გავცემთ? რას? 27.05.2007
