Proessor

არ არის აუცილებელი ეშმაკს მიყიდო სული, სხვათაშორის ჭკვიანი შავი მაგები მაგას არც აკეთებენ, უბრალოდ მათ ირგვლივ როგორც იტყვიან ბოროტი სულები და ნეგატიური ენერგიები იყრიან თავს. ზოგადად კარგი და ცუდი სულების შეწუხება როგორც ვიცი არც თეთრი და არც შავი მაგებისთვისაა კარგი. "განსვენებულის" ანუ დასვენებული სულების ამ სიბინძურეში გამოძახება მათთვის სასიამოვნო არ არის.

belukabeluka ასტრალში არ გახვიდე... რავიცი ამბობენ უკან გზა შეიძლება ვეღარ იპოვო და დაიკარგოო... ხო და რაც მთავარია. რა რიტუალებს ატარებ არ ვიცი, მაგრამ მთავარია ეგ რიტუალები ნეგატიურ ელემენტებს არ შეიცავდეს, აურის მწამს და შესაბამისად როგორც დამუხტავ აურას იმ მუხტით წავა ცხოვრება. ეს ისე უსაფრთხოებისთვის. მე კრიტიკოსი ვარ და მაგ საკითხებსაც კრიტიკულად ვუდგები, რათქმაუნდა ზოგიერთი რიტუალი სისულელეა და ხშირად ფსიქოლოგიური ასპექტი უფრო მუშაობს ვიდრე რეალური მისტიკა (მედიცინაში პლაცებოს ეფექტის მსგავსად). ფრთხილად, ფრთხილად, ალქაჯად არ გადაიქცე (ე.წ "ვეძმად").

შეხვდნენ მერე ეგ შობელძაღლები

ინტერნეტში დაძებნონ ერთმანეთი და თირონ რამდენიც უნდათ რას დაძვრებიან ვირთხებივით

ვიღაც ბიდარასტი იქნებოდა ანაფორას ამოფარებული

რავიცი... რო შევედი მეტროში ვაგონის ბოლოს მემანქანის კარებს მივეყუდე და წიგნი წინ მეჭირა 2 ვე ხელით (მეხუთე ტოჩკას რო ფარავდეს ისე ), შემდეგ გაჩერებაზე შემოვიდა ეს... ანაფორიანი და მაინცდამაინც წინ დამიდგა არადა 2-3 მეტრის რადიუსში კაცისშვილი არ იდგა, ნუ მოკლედ მაინცდამაინც მე მომადგა და გვერდულად დამიდგა ახლოს, კი გამიკვირდა "ამას შიგ ხომ ააა?"- მეთქი რას მიდგება როცა შეუძლია ხელი მოკიდოს მოსაჭიდებს. ნუ მოკლედ დავიკიდე... რამდენიმე წამში ვგრძნობ რომ წიგნს რაღაც ედება, წიომნად დავიხედე და შევამჩნიე ხელს როგორ ადებდა. აქედან უკვე დავწვი რაშიც იყო საქმე... თავიდან მაგრად გავბრაზდი და ისე საკაიფოდ იდგა მარცხენა ხელი რომ მომექნია პირდაპირ ცხვირში ვლეწავდი, უკვე გეგმებს ვაწყობდი მარა მერე მივხვდი რომ ხალხი ჩამქოლავდა ანაფორიანის ცემის გამო. ზოგადად კრიტიკოსი ვარ და საკუთარ აზრებსაც ხანდახან სხვა მხრიდან ვუდგები, იქნებ მომეჩვენა თქო და ტესტირების რეჟიმში გადავედი... ამ ფიქრების დროს თან მაგ ტიპს ვაკვირდებოდი და ხელზე რაღაც მაგარი რომ იგრძნო იმანაც წიომნად დაიხედა, წიგნო რმ დაინახა "იმ ადგილზე" ცოტა ხნის მერე გაიწია. მერე სპეციალურად წიგნი გავწიე ოღონდ ისე რომ დაენახა, რა მოხდა შემდეგ? იესს... ისევ მოიწია მერე უკვე კაიფი დავიწყე, ბრაზმა სულ გადამიარა, რომ მოიწია ისევ ავიფარე და ისევ უკაკუნებდა, ისევ გავწევდი წიგნს ის გაიწეოდა და ეს პრიცესი 3 თუ 4 ჯერ გაგრძელდა ბოლოს თვალებს რაღაც უცნაურად ატრიალებდა მგონი მიხვდა რომ მივხვდი და ჩავიდა თუ სწორედ მახსოვს მარჯანიშვილზე. მოკლედ სასაცილო ისტორიაა თუ სატირალი ჩორტ ევო ზნაეტ.

არ მიკვირს... იმის მერე რაც მეტროში ანაფორიანი კაცი ფეხებს შორის ხელის მიდებას ცდილობდა და ვერ გამოსდიოდა რადგან წიგნი მქონდა აფარებული

Shaten ეგ მემგონი თანამედროვე ხალხური გამონათქვამია უბრალოდ საწყალ პოეტებს შეტენეს რომ გაეპიარებინათ ფრაზა და ასეც მოხდა. მე ვაფშე გამიგია რომ გალაქტიონმა თქვა ეგ... ის თემაა რა ბრიუს ლის გულის კუნთი გაუმაგრდა და იმიტომ მოკვდაო. ვიღაც შტერის მოგონილია ეგეც

ვიცი რომ არ იცოდი მითხარი მე ვიცი რომ Shaten იქ არ დვიჟენიობს, მაგაზეც მოვასწარით ჩვენ საუბარი... ოდესღაც

ხო... ერთხელ გამიძრო შენ ბექა ხომ არ გქვიაო... გავგიჟდი საიდან გაიგე მეთქი არადა არავის ვეუბნები ვირტუალურ სამყაროში ჩემს ვინაობას. რავი შემთხვევით გავარტყიო... ამას მემგონი მართლა რაღაც მისტუკური ძალა აქვს აპასნი ვინმეა

ოხ ბელუკ ბელუკ შე მართლა ქარწაღებულო ჩემი სახელიც გახსოვს პახოდუ... შენც ფორმაში ხარ

ეჭვი მეპარება სადმენ მონახო.

გაიხარე. შენსკენ რა ხდება ხომ ხარ მგელივით, ან ლომივით.

რავიცი ვარ რა. ეს ნახევარი წელიც უნდა გადავაგორო სამაგისტრო ნაშრომი უნდა დავუდო მოცემულ თემაზე რომ დიპლომი ჩამიჯიბონ ... ხოდა მაგიტომაც დავიკარგე

ხო... მესმის. უბრალოდ ქარმა წამიღო და ინტერნეტში მარტო საქმეებისთვის მრჩებოდა დრო აქაურობაც სულ გადამავიწყდა ერთიორჯერ რომ შემოვიხედე და არაფერი ხდებოდა.

ისევ თქვენ? აქაურობა ტყეში ჩაგდებულ უბრალო ქოხს მაგონებს სადაც მარტო ის რამდენიმე კაცი ამოდის დროდადრო რომლებმაც ერთხელ ღამე გადააგორეს ტყეში დაკარგულებმა.

რათქმაუნდა, დანარჩენში 100% ით დარწმუნებული ვერ ვიქნები ;)

ხო რავიცი... პოლოტიკაში მე არ ვერევი... აქაური არ ვარ...

ბიჭო კაცის დაფლეთვა მოასწრო სტიქიის მერე და სინდისმა მოკლა?

Shaten ესენი ისეთი დებილები არიან კიდევ არ ექნებათ დათვლილი ცხოველები, ესე მალე რამ მოკლა ის საცოდავი... საეჭვოა

თუნდაც... ან უარესიც

რატო... ქვედა დონის სამყაროს მკვიდრთათვის შენ დაახლოებით ღმერთი იქნები... ქვე-დონის შათენა რო დაგიწყებს ლანძღვას და თათხვას აი ეგ არის საოცრება თანაც იმ ახალ სამყაროში შენ აუცილებლად ადამიანი კი არ იქნები... შეიძლება სრულიად სხვანაირი არსება

აქ დაახლოებით გეთანხმები მაგრამ ერთი განსხვავება ისაა რომ რაც არ უნდა წმინდა იყო ამ სამყაროში სიკვდილის შემდეგ ისევ სხვა სამყაროში დაიბადები, სამყარო რომელიც სულიერი დონით უფრო მაღალია მაღალი იმიტომ რომ წინა ქვე-დონისი სამყაროში შენ შეიცანი მეტი და დაიმსახურე, ამ ახალ სამყაროშიც მოგიწევს შრომა-ძიება და ეს პროცესი გრძელდება და გრძელდება, იმედია რაღაც საერთო მიზნამდე. სამოთხე სწორედ ეს არის როდესაც გადადიხარ ზემდგომ ეტაპზე და შენი სული შრომობს, ჯოჯოხეთი კი პირიქით როცა ქვეითდები და უარესს სამყაროში ჩნდები. რენკარნაცია ნიშნავს სრულ განწმენდას, რათქმაუნდა არაფერი გეხსომება რადგან ეს მეხსიერება რაც ჩვენ გვაქვს ხორციელია და ტვინი საბედნიეროდ იქ ვერ გამოგყვება. იზრდება მხოლოდ სული, რათა შეესაბამოს ახალ სამყაროს და იზრდება ეგო რათა მოგეცეს ახალი შესაძლებლობები უფრო ღრმა შეცნობისა.

ნუ... ტაკ ნაზვალი დოლბანნიე მაწემაწიკი ბანჯგვლებიან უკანალს კი გავს და

მესმის რასაც შენ გულისხმობ მაგრამ, რასაც ის გასცემს ეს არის წმინდა საწყისი-სული, ამ სულის სულიერება და ეგო. (რუსულად უფრო მოვუძებნე თარგმანი ვიდრე ქართულად: дух, душа, его). და ეს 3 ელემენტი ერთხელ კი არ ჩნდაება არამედ უსასრულოდ, უსასრულო ალტერნატიულ რეალობებში, უსასრულო სვა სამყაროებში და ამ სხვა სამყაროთა ასევე უსასრულო ალტერნატიულ რეალობებში. ყველაფრის მატრიცა არის უსასრულობა და მას ყველგან, ნებისმიერ სისტემაში შევხვდებით... ამის კარგი მაგალითია ფრაქტალები. მანდელბროტის მათემატიკური სიმრავლე (უსასრულო ფიგურა) ანუ "ღმერთის თითის ანაბეჭდი":