Search the Community

რატომ არსებობს სამყაროში ბოროტება, თუ არსებობს ყოვლადძლიერი და ყოვლადკეთილი უფალი-ღმერთი? ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა სცადა ფილოსოფოსმა ეპიკურემ. მან შეიმუშავა შემდეგი ვერსიები, თუ რატომ არის სამყარო ისეთი, როგორიც არის. ეს ვარიანტებია: #1 ღმერთს სურს გაანთავისუფლოს ხალხი ბოროტებისგან, მაგრამ არ შეუძლია (ყოვლადძლიერი არაა). #2 ღმერთს შეუძლია მოსპოს ბოროტება სამყაროში, მაგრამ არ სურს (არაა ყოვლადკეთილი). #3 ღმერთს არც შეუძლია და არც უნდა მოსპოს ბოროტება. #4 ღმერთს შეუძლია და უნდა კიდეც გაანთავისუფლოს მსოფლიო ტანჯვისგან, მაგრამ არ შეუძლია. სხვა ფორმულირება ასეთია: #1 ღმერთი არის #2 ღმერთი ყოვლადკეთილია #3 ღმერთი ყოვლადძლიერია #4 ბოროტება არსებობს ეპიკურე თვლიდა, რომ ან ბოროტების არსებობა უნდა ვაღიაროთ და უარვყოთ ღმერთის ან ვაღიაროთ რომ ღმერთი არის ბოროტი (ან არ არის ყოვლადძლიერი). ახლა მე შევეცდები აღმოსავლური და დასავლური წარმართული რელიგიების ფილოსოფიის და თეოლოგიის, მითოლოგიის და მეტაფიზიკის დახმარებით პასუხი გავცე კითხვას "რატომ არსებობს ბოროტება, თუ არსებობს ღმერთი ყოვლადძლიერი და ყოვლადკეთილი?". ჯერ ერთი სათქმელია ის, რომ არ არსებობს ერთი ყოვლადძლიერი აბსოლუტი, რომელიც ზის ღრუბელზე სამოთხეში და ყველაფერს მართავს, ასეთი რამ ბუნებაში არც იყო, არც არის და არც იქნება. სამყარო (მულტისამყარო) სავსეა სხვადასხვა იერარქიის, ძალისა და ბუნების მქონე ღმერთებით ანუ არსებობს მრავალი ღმერთი და მრავალი უფალი. ამის გარდა, ღმერთებს შორის არსებობს იერარქია, ასევე, ყველა ღვთაებას, ღმერთების რასას, გააჩნია საკუთარი პლანეტა ან სამყარო. ისინი არ არიან ყოვლისშემძლეები და ყოვლადკეთილები, ხშირ შემთხვევაში მათი ძალები შეზღუდულია მათი სამყაროთი და როდესაც შემოდიან ჩვენს სამყაროში, ჩვენი მხრიდან იაჯნებით (მსხვერპლშეწირვებით) და მანტრებით (ლოცვებით), ასევე რწმენით (შრადჰა) სერიოზული მხარდაჭერის გარეშე მათი სულიერი ძალა საგრძნობლად მცირდება, ხშირად მინიმუმამდე და საფრთხეს უქმნის მათ უკვდავებას ანუ მათი უკვდავება უმეტესად მხოლოდ მათ სამყაროში მოქმედებს სრული ძალით. ღმერთებს ხშირ შემთხვევაში აქვთ არასრული ცოდნა ანუ არ არიან ყოვლისმცოდნენი. ჩვეულებრივ რაც უფრო მაღლა დგას ღვთაება იერარქიულად, მით უფრო ნაკლებად არის დაკავშირებული ჩვენს ფიზიკურ სამყაროსთან და ზოგადად დაბალ სამყაროებთან. ღმერთებს, თითოეულ ღვთაებას გააჩნია ვიწრო სპეციალიზაცია, საკუთარი ინდივიდუალური პროფილი და პროფესია ასევთქვათ. მაგალითად ჰეფესტოსი პასუხს აგებს მჭედლობაზე, ჰერა - ქორწინებაზე, პოსეიდონი - წყალზე (ზღვაზე), აპოლონი - მზეზე და ხელოვნებაზე, აფროდიტე - სიყვარულზე და გამრავლებაზე, არესი - სამხედრო სფეროზე, დემეტრა - მაგიაზე და მიწათმოქმედებაზე (ზოგადად მიწის სტიქიაზე), ჰადესი - მიცვალებულთა სულებზე, ასკლეპიოსი - მედიცინაზე და ა.შ. ანუ ისინი არ არიან უნივერსალურები და განაწილებული აქვთ სხვადასხვა საქმეები, თითოეულ ღვთაებას შეუძლია პასუხი აგოს მხოლოდ საკუთარ სფეროზე და არა სამყაროულ საკითხებზე. ამის გარდა, ღმერთების უმეტესობა არის ლაუკიკა-დევა რაც ნიშნავს ამქვეყნიურ ღვთაებას, ეს ნიშნავს, რომ მათაც აქვთ პრობლემები და მათაც უდგებათ ცუდი ხასიათი, ისინი ძალიან ჰგვანან ადამიანებს. როგორც ჰერმეტისტები ამბობდნენ: "ადამიანები მოკვდავი ღმერთებია, ხოლო ღმერთები - უკვდავი ადამიანები". ეს ასეცაა. მთელი სამყარო და ყველა ცოცხალი არსება შედგება ღვთიური ენერგიისგან, მას ეწოდება - შაკტი. თითოეული კაცი არის შივას ავატარა, ხოლო ქალი - შაკტის ავატარა, როგორც წერია ტანტრებში (ტანტრიზმის წმინდა წიგნებში), მაგრამ როგორც უკვე ითქვა, ადამიანი ესაა მოკვდავი ღვთაება, ყველა პრობლემის დასაბამია ავიდია (არცოდნა) და აჰამკარა (ეგოიზმი). ეონები და ღმერთები დაჯგუფებულნი არიან მკაცრად იერარქიულ რანგებად. არსებობენ ჰიპერ-ურანიდები (ტრანსცენდენტური ღმერთები), რომლებიც ციურ ურანიდებზე მაღლა დგანან და არიან ეგკოსმიოი ანუ კოსმიური ღმერთები, რომელთაგან თითოეულ გააჩნია დაიმონების (ნახევარღმერთების) მთელი ლეგიონები, რომელთაგან თითოეულს თავისმხრივ ემორჩილება სტიქიის სულების ანუ ელემენტალების მთელი ლეგიონები, იგულისხმებიან წყლის, ჰაერის, ცეცხლის, მიწის და ეთერის სულები (უნდინები, სილფიდები, სალამანდრები, გნომები და ელვისმპყრობელნი). საქმე იმაშია, რომ ჩვენი დედამიწა, არის უნიკალური ზონა, სადაც ხდება ეპოქების ცვლა, რაც არ ხდება სხვა პლანეტებზე და სხვა განზომილებებში, დედამიწაზე ერთმანეთს ცვლის 5 ეპოქა: ოქროს საუკუნე, ვერცხლის საუკუნე, ბრინჯაოს საუკუნე, გმირების საუკუნე და რკინის საუკუნე, ეგოს და კარმული კანონის გამო ადამიანები თანდათან განიცდიან სულიერ და ფიზიკურ დეგრადაციას და ქმნიან არასწორ, დეგრადირებულ ცივილიზაციას, რკინის საუკუნეში ადამიანთა ტანჯვა აღწევს მაქსიმუმს. არსებობს უფლის მრავალი ენერგია, მათ შორის უმთავრესია ორი: იოგა-მაია - სულიერი ენერგია და მაჰამაია - მატერიალური ილუზიის ენერგია, როცა ადამიანი აღარ უგდებს პარამატმას (უფლის სულს) საკუთარ გულში მყოფს ყურს და სჩადის ვიკარმას (ეგოისტურ სუბიექტურ მოქმედებებს), ის შედეგად იღებს უგრაკარმას (სასჯელს) და ღმერთები სტოვებენ მას მარტო მის ტანჯვასთან, როგორც გვახსოვს, ღმერთებს არ აქვთ უსასრულო მოწყალება და მათაც შეუძლიათ გაბრაზება და კარის მიჯახუნება. როდესაც ადამიანი ბუნების კანონებთან თანხმობაში მოქმედებს, ამას ეწოდება - კარმა, ხოლო ეგოისტურ მოქმედებას განპირობებულს უმეცრებით და ეგოიზმით, ეწოდება - ვი-კარმა, ვიკარმას რეზულტატია - უგრა-კარმა. იოგა ეს არაა უბრალო ტანვარჯიში ან მისტიკური რელაქსაცია, ესაა "კავშირი ღვთაებასთან", იოგა არის დაკარგული კავშირების აღდგენა ღმერთებთან. ბჰაქტი-იოგა მაგალითად არის ღმერთებთან დაკავშირება სიყვარულით, ჯნანა-იოგა - ღმერთებთან დაკავშირება ცოდნით (შემეცნებით), არსებობს იოგას სხვა ფორმებიც, რომლებიც ადამიანს ეხმარებიან ღვთაებებთან დაკავშირებაში. მატერიალისტები ხშირად სვამენ კითხვას: "რატომ ვერ ვამტკიცებთ ღმერთების არსებობას?", საქმე იმაშია, რომ დადასტურება ღმერთების არსებობისა, რომლებსაც შეუძლიათ დროით და სივრცით მანიპულირება, პრაქტიკულად ნონსენსია, ადამიანთა უმრავლესობას გააჩნია მატერიალისტური ცნობიერება და რომც ჰქონდეთ ღმერთებს სურვილი, გამოეცხადონ ასეთ სულს, ასეთი ადამიანი მაინც ვერ შეძლებდა მათ დაფიქსირებას, პრობლემა მდგომარეობს ცნობიერების განვითარების დონეში. ამის გარდა, რაც უფრო დაბალია ვარნა, მით უფრო მაღალია მატერიალიზმი. ბრაჰმანები, ქშატრიები, ვაიშიები, შუდრები, მლეჩხები, იავანები, ჩანდალები და მაჰაპაშუ, ეს არაა "კასტები", როგორც ზოგიერთები ამტკიცებენ, ესენია ადამიანური ცნობიერების განვითარების საფეხურები(!). რაც უფრო დაბლა დგას ადამიანი, მით უფრო აბრმავებს მას ეგო და მატერიალური სურვილები, ესაა პრობლემა. რაც შეეხება რეინკარნაციის უნივერსალურ კანონს და კარმულ კანონს, ეს ღმერთებსაც ეხებათ, ღმერთების დიდი ნაწილი (დაბალი რანგის ღმერთები) ადამიანთა მსგავსად ემორჩილებიან კარმულ კანონს და განიცდიან რეინკარნაციას, ასეთ ღვთაებები შეიძლება ადამიანადაც იშვან დედამიწაზე და თუ რაიმე სერიოზულ დანაშაულს ჩაიდენენ - ცხოველადაც (ან დემონად). კარმა ხშირ შემთხვევაში მათაც ეხებათ. როცა ისმის ასევე კითხვა: "რატომ ხდება მსოფლიოში კატასტროფები? სადაა ღმერთი?", საჭიროა ითქვას, რომ როდესაც კონკრეტულ პლანეტაზე მცხოვრები ადამიანები დეგრადაციის განსაკუთრებულ ფორმებს აღწევენ, ღმერთები (დევები) ტოვებენ მათ და მიდიან. არსებობენ ასევე ღმერთები, რომლებიც თავისუფალნი არიან კარმული კანონის ზეგავლენისგან და არსებობენ ისეთი ღმერთებიც, რომელთა მოკვლაც სავსებით შესაძლებელია გარკვეული სპეციფიკური მეთოდებით. მოკლედ რომ ვთქვათ, ღმერთების საზოგადოება და მათი ბუნება, საკმაოდ რთული საკითხია, არაა იოლი მათ შესახებ მსჯელობა, ჩვენთვის. P.S. მთელი ჩვენი კოსმიური მულტი-სამყარო, არის ერთი დიდი ოჯახი (კაულა), ჩვენ ყველანი, მულტი-სამყაროს ბინადარნი, ვართ ერთი გიგანტური ოჯახი. იმედი მაქვს შევძელი გადმომეცა თეოდიციის ჩემი ვერსია. ომ ნამაჰ შივაია

ვეგეტარიანელი ინდუისტი ან სიქჰი ფიქრობს არა იმაზე, რომ ცხოველი როგორც ასეთი თავისთავად წარმოადგენს აბსოლუტურ ფასეულობას, არამედ იმას, რომ თუ ბუნებას ზიანს მიაყენებს ღმერთი დასჯის კარმული კანონის დახმარებით. სინამდვილეში ინდუისტს ადარდებს არა ცხოველი და მისი "უფლებები" შეთხზული დასავლელი ულტრა-ლიბერალების და ეკოლოგიური ტერორისტების მიერ, არამედ კოსმიური კანონები და მათი მოქმედების პრინციპი, შექმნილი იშვარას (ღმერთის) მიერ. ინდუსისათვის მთავარია ღმერთის მორჩილება და უფლამდე მისვლა და არა აგრესიული ცოფიანი პირუტყვების დაცვა. ხვალ რომ ინდუისტების რომელიმე ღვთაებამ შეცვალოს წესები და საპირისპირო თქვას, ინდუსი დიდი სიამოვნებით გაავლებს მუსრს მთელ ფაუნას. ინდუსი ფაუნაზე კი არა საკუთარ სულზე ზრუნავს. მაგის გარდა ყელშია უკვე ამოსული ქუჩებში მაწანწალა ძაღლები და მათი ჰიპსტერი დამცველები თავის ტვინის კიბოთი. პლიუს: რა უფლებებზეა საუბარი პირუტყვთან? საიდან მიიღეს ეგ "უფლებები" ძალიან მაინტერესებს. დროა შეწყვიტონ უაზრო თამაში ეკოაქტივისტებმა და მოეშვან ფარისევლობას. სინამდვილეში მხოლოდ საკუთარი ეგოს დაკმაყოფილება ადარდებთ და თამაშობენ მორალის მცველი ანგელოზების როლს. მინახავს მათი "მორალი" კომენტარებში ინტერნეტში, რას აგინებენ ვინც მათკენ არაა იმათ ყველას. ტიპიური სექტაა ეგ ეკოლოგიზმი და ბევრი ბაიყუში ეკოლოგისტი ინდური რელიგიებითაცაა ვითომ "გატაცებული" და თან ისე, რომ ზედაპირულად თუ იციან ინდური რელიგიები. ძალადობა ყოველთვის არ იკრძალება ინდუიზმში, ეგრე რომ იყოს ინდოელი ჯარისკაცები ქაშმირში ჩინელ ჯარისკაცებს თითსაც არ დააკარებდნენ, არადა დიდი სიამოვნებით ხოცავენ მტრებს ბრძოლის ველზე. ეკოლოგისტების წყალობით ჩვენი ბინძური ქუჩებიც ბრძოლის ველად იქცნენ. დედაჩემი ძაღლებმა მილიონჯერ კინაღამ შეჭამეს და თურმე მათი დაძინება "არ შეიძლება". უკვე გამზადებული აქვთ იდეალური "ეთიკა" მაგ საზიზღარ ბუნების დამცველ ჯორებს. ერთმა სტუდენტმა ერთხელ ისიც მომახალა ინდუიზმით ვარ დაინტერესებული და ვეგატარიანელი გავხდიო, თან ბოდავდა იმას, რომ ცხოველი ადამიანისგან არაფრით განსხვავდებაო. ლექტორს თვალები შუბლზე აუვიდა სემინარზე. ინდურ რელიგიებს რაც შეეხება ფეხები იცის და არა ინდუიზმი.)) წესიერად ერთი უცხო ენაც არ იცის და სოფლური ლაპარაკიც უყვარს ეტყობა, ისეთი ორატორია პირდაპირ შემშურდა. პირს რომ აღებს იქიდან ოქრო გადმოსდის ტკბილად ჟღერადი.)) ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, ზედმეტად ბევრს ვინც მედიტირებს ფაუნაზე (ცხოველებზე), კარმული კანონის გამო შემდეგ ინკარნაციაში ცხოველის სხეულს მიიღებს. მედიტაცია ნიშნავს კონცენტრაციას. ჰოდა დაემართებათ სათავისო. ერთხელ ერთმა ბუდისტმა ბლოგერმა თქვა: ზოგიერთი ადამიანი ზედგამოჭრილია ცხოველის სხეულში არსებობისათვის, ის რომ ზოგს სხეული ადამიანის აქვს და წერა-კითხვა იცის, სულაც არ ნიშნავს, რომ ცხოველის სხეული არ გამოადგებოდა. ერთია ვეგატარიანელობა და მეორეა დაბინძურებული ქუჩები და კბენა ერთ ადგილას.

რამა (სანსკრ. राम rāma „შავი“, „მუქი“ ან „მომხიბლელი“) — ინდუისტური ღვთაება ვიშნუს მეშვიდე ავატარა (განასახიერება). ინდური ეპოსი რამაიანა მოგვითხრობს რამას ცხოვრებისა და მის საგმირო საქმეთა შესახებ: მშობლების მიერ მის დიდად ნანატრ დაბადებას (როგორც ვიშნუს ავატარა), დიად მასწავლებლებთან სწავლასა და საომარ საქმეებში დახელოვნებას, მის პაექრობას პრინცესა სიტას ცოლად მოგებისთვის, შემდგომ მის გაძევებას სასახლიდან და ტყეში ასკეტურ ცხოვრებას მხოლოდ მეუღლის და ძმის საზოგადოებაში. შრი-ლანკას ბოროტი მბრძანებელი რავანა იტაცებს სიტას, და რამა ძმასთან და მაიმუნთა მეფე ჰანუმანთან ერთად დიდი ბრძოლის შედეგად იბრუნებს მეუღლეს, გამარჯვებული ბრუნდება სასახლეში და მისთვის განკუთვნილ სამეფო ტახტს იკავებს. რამას საგმირო საქმეები და სიტას მეუღლეუბრივი ერთგულება დღემდე ინდოელი ხალხისთვის საყოველთაოდ სამაგალითო და მისაბაძია. Further reading Jain Rāmāyaṇa of Hemchandra (English translation), book 7 of the Trishashti Shalaka Purusha Caritra, 1931 Ramayana, translated in English by Griffith, from Project Gutenberg Willem Frederik Stutterheim (1989). Rāma-legends and Rāma-reliefs in Indonesia. Abhinav Publications. ISBN 978-81-7017-251-2. Vyas, R.T. (ed.) Vālmīki Rāmāyaṇa, Text as Constituted in its Critical Edition, Oriental Institute, Vadodara, 1992. Valmiki Ramayana, Gita Press, Gorakhpur, India. Ramesh Menon, The Ramayana: A Modern Retelling of the Great Indian Epic ISBN 0-86547-660-8 F.S. Growse, The Ramayana of Tulsidas Jonah Blank, Arrow of the Blue-Skinned God: Retracing the Ramayana Through India ISBN 0-8021-3733-4 Kambar, Kamba Ramayanam.

რამა (სანსკრ. राम rāma „შავი“, „მუქი“ ან „მომხიბლელი“) — ინდუისტური ღვთაება ვიშნუს მეშვიდე ავატარა (განასახიერება). ინდური ეპოსი რამაიანა მოგვითხრობს რამას ცხოვრებისა და მის საგმირო საქმეთა შესახებ: მშობლების მიერ მის დიდად ნანატრ დაბადებას (როგორც ვიშნუს ავატარა), დიად მასწავლებლებთან სწავლასა და საომარ საქმეებში დახელოვნებას, მის პაექრობას პრინცესა სიტას ცოლად მოგებისთვის, შემდგომ მის გაძევებას სასახლიდან და ტყეში ასკეტურ ცხოვრებას მხოლოდ მეუღლის და ძმის საზოგადოებაში. შრი-ლანკას ბოროტი მბრძანებელი რავანა იტაცებს სიტას, და რამა ძმასთან და მაიმუნთა მეფე ჰანუმანთან ერთად დიდი ბრძოლის შედეგად იბრუნებს მეუღლეს, გამარჯვებული ბრუნდება სასახლეში და მისთვის განკუთვნილ სამეფო ტახტს იკავებს. რამას საგმირო საქმეები და სიტას მეუღლეუბრივი ერთგულება დღემდე ინდოელი ხალხისთვის საყოველთაოდ სამაგალითო და მისაბაძია.

ბუდიზმი (ასევე დჰარმა ან ბუდა დჰარმა, დაახ. ნიშნავს: კანონი ან გაღვიძებულის კანონი) — რელიგია, პრაქტიკული ფილოსოფია, ასევე ზოგიერთი წარმოდგენით ფსიქოლოგია, რომელიც ემყარება ბუდა შაკიამუნის (სიდჰარტა გაუტამას) სწავლებას. მომდინარეობს ძველი ინდოეთიდან, დაახ. ძვ. წ. VI-V საუკუნეებიდან. ბუდიზმი ინდოეთის სუბკონტინეტზე გავრცელდა ხუთი საუკუნის განმავლობაში ბუდას გარდაცვალებიდან, შემდგომ ორ ათასწლეულში კი დომინანტური რელიგია გახდა ცენტრალურ, სამხრეთ-აღმოსავლეთ და აღმოსავლეთ აზიაში. ამჟამად ბუდიზმი იყოფა სამ ძირითად ტრადიციად: თერავადა (სანსკრ. შთავირავადა), მაჰაიანა და ვაჯრაიანა. მსოფლიოში დაახ. 708 მილიონი მიმდევარი ჰყავს და ერთ-ერთ მსოფლიო რელიგიად ითვლება. მიმდევართა რაოდენობით მეხუთეა მსოფლიოში ქრისტიანობის, ისლამის, ინდუიზმის და ტრადიციული ჩინური რელიგიის შემდეგ. ძვ. წ. V საუკუნეში თანამედროვე ნეპალში ინდოეთის საზღვართან, მდინარე განგის ხეობაში, სამეფო ოჯახში დაიბადა ვაჟი, რომელსაც სახელად სიდჰართა დაარქვს. ჯერ კიდევ შობამდე ბრძენებმა უწინასწარმეტყველეს, რომ თუ ბავშვი სასახლის კედლებსა და ეზოს გალავანს არ დატოვებდა, მსოფლიოს მბრძანებელი გახდებოდა, თუ არა და, მისგან დიდი წმინდანი, ახალი რელიგიის მოძღვარი გამოვიდოდა. როცა დაიბადა, ახალშობილი მოხუცებულმა ბრძენმა მოინახულა და დაადასტურა ბრაჰმანების წინასწარმეტყველება: ეს ბავშვი სწორედ ის არის, ვინც ქვეყანას ახალ რელიგიას მოუტანსო. ასიტამ გაიხარა მისი ხილვისგან, მაგრამ დანაღვლიანებული წავიდა, რადგან ძალზე მოხუცი იყო და იცოდა, რომ ვერ მოესწრებოდა ამ დღეს. მამა უფლისწულს განმარტოებაში ზრდიდა, რათა სასახლის გარდა ამ ქვეყანაზე სხვა ცხოვრების შესახებ არაფერი სცოდნოდა. ცდილობდა, წუთისოფლის ვაება და ბოროტება მას არ შეხებოდა. თექვსმეტი წლისას მეფის ასული შერთეს ცოლად და შვილიც შეეძინა. ერთ დღეს სიდჰართამ ეტლიდან ქუჩაში მშვილდივით მოხრილი ადამიანი დაინახა, რომელიც ძლივს მოძრაობდა ხელჯოხის დახმარებით, და განცვიფრდა, ეს რა არისო? მეეტლემ უთხრა: ნუ გიკვირს, ეს სიბერეა, რომელიც ყველა დაბადებულის ხვედრიაო. შინ დაბრუნებული სიდჰართა ნაღვლიან ფიქრებს მიეცა. ერთ დღესაც მან სნეულებისაგან დაუძლურებული კაცი დაინახა და გაიგო სნეულების შესახებ, რომელიც ყველა ადამიანს ემუქრება. მესამედ სიდჰართამ დაინახა გაუნძრევლად მწოლიარე ადამიანი, რომელიც სადღაც მიჰყავდათ. როდესაც იკითხა, უთხრეს ეს მკვდარია, ყველა დაბადებულის ხვედრი ეს არისო. ბოლოს სიდჰართამ თავგადაპარსული, ყვითელ სამოსელში გახვეული კაცი დაინახა და, როდესაც იკითხა, ეს ვინღა არისო, უთხრეს ეს არის ასკეტი (განდეგილი), რომელიც ხეტიალობს ამქვეყნად, რათა ჭეშმარიტებას მიაგნოს და ამ წუთისოფლის ცოდვა-ბრალის საიდუმლო ამოხსნასო, ადამიანები იხსნას ამქვეყნიური სატანჯველისაგანო. მიატოვა 29 წლის სიდჰართამ სასახლე, მშობლები, ცოლი, შვილი და მოხეტიალე ასკეტის გზას დაადგა. შვიდი წელი იხეტიალა სიდჰართამ, ბევრი მოძღვარი და ბრძენი მოინახულა, მაგრამ მათმა სიბრძნემ არ დააკმაყოფილა: ვერ დაინახა მათ ნააზრევში ჭეშმარიტება, რომელიც ადამიანებს ხსნას მოუტანდა. ვერც ასკეტურმა ცხოვრებამ ვერ დაანახა ხსნა. ბოლოს, ერთი ლეღვის ხის ძირას დაჯდა ფეხმორთხმული და ჭეშმარიტების გამოცხადებას დაელოდა. მართლაც, სიდჰართამ მიიღო ჭეშმარიტების გამოცხადება, რამაც სახე გაუსხივოსნა, სიდჰართას ბუნება სრულიად გარდაიქმნა — ეს გამოღვიძებას ჰგავდა. ამიტომ ეწოდა მას ბუდა, რაც ნიშნავს „გამოღვიძებულს“ და „გასხივოსნებულს“. ამის შემდეგ ორმოცი წლის განმავლობაში ბუდა დადიოდა ინდოეთის ქალაქებში და ქადაგებდა თავის მოძღვრობას. მას უამრავი მიმდევარი გამოუჩნდა და ინდოეთის ფარგლებს გასცდა. ღრმად მოხუცებული კი იგი გარდაიცვალა, მიაღწია რა ნირვანას. ბუდიზმის ძირითადი პრინციპები ბუდას მოძღვრების - ბუდიზმის საფუძველია ოთხი ჭეშმარიტება: ეს ქვეყანა სავსეა სულიერი და ფიზიკური ტანჯვით: ტანჯვაა დაბადება, სნეულება, სიყვარულიც და საყვარელ არსებასთან განშორებაც ტანჯვაა, ტანჯვაა სიბერე და, საბოლოოდ, სიკვდილი. არსებობს ტანჯვის მიზეზი. ეს არის სიცოცხლის, ყოფნის სურვილი, ლტოლვა ქონებისა და დიდების მოხვეჭისკენ. შესაძლებელია ტანჯვის თავიდან აცილება: ამისთვის ადამიანმა უარი უნდა თქვას ყოველგვარ სურვილზე. არსებობს ტანჯვის აცილების სხვა გზა, რაც ადამიანებს საბოლოო ხსნას მოუტანს. ხსნის გზა რვა საფეხურისგან შედგება: მართალი სარწმუნოება, რათა სწამდეს ეს ოთხი ჭეშმარიტება. მართალი განზრახვა, რათა ადამიანი იქცეოდეს იმ ოთხი ჭეშმარიტების თანახმად. მართალი ზრახვები, რათა უარი თქვას სიცრუეზე, ცილისწამებაზე... მართალი ქმედება, რათა არ ავნოს ცოცხალ არსებებს — არც ადამიანს, არც ცხოველს, არც მწერს. მართალი ცხოვრება, რათა პატიოსნებით მოიპოვებდეს ცხოვრების სარჩოს. მართალი ძალისხმევა, რათა მუდამ იშორებდეს ამაო ფიქრებსა და ცუდ გავლენებს. მართალი მეხსიერება, რათა მუდამ ახსოვდეს, თუ კიდე რა დარჩა შეუსრულებელი ჭეშმარიტი ცხოვრების გზაზე. მართალი თვითჩაღრმავება, რათა მიაღწიოს შინაგან სიმშვიდეს, აღარ აღელვებდეს მიწივრი ზრახვები, არც სიხარული სრულყოფილების მიღწევისა და საბოლოო გათავისუფლების გამო. მხოლოდ ხსნის გზის რვა საფეხურის გავლის შემდეგ მიაღწევს ადამიანი ხსნას, ბუდასავით გასხივოსნებას, გამოღვიძებას ცრუ ცხოვრებიდან, რომელიც ცუდი და მტანჯველი სიზმარია, ჭეშმარიტ ცხოვრებაში. ამ გამოღვიძებას ბუდიზმში ნირვანა ეწოდება: ეს არის სრული სიმშვიდე — არც სიცოცხლე, არც სიკვდილი. ბუდიზმის დაარსება ძველი წელთაღრიცხვის VI თუ V საუკუნეში თანამედროვე ნეპალისა და ინდოეთის საზღვარზე, მდინარე განგის ხეობაში, სამეფო ოჯახში დაიბადა ვაჟი, რომელსაც სახელად სიდჰართა დაარქვეს. ჯერ კიდევ შობამდე ბრძენებმა უწინასწარმეტყველეს, რომ თუ ბავშვი სასახლის კედლებსა და გალავანს არ დატოვებდა, მსოფლიოს მბრძანებელი გახდებოდა, თუ არა, მისგან დიდი წმინდანი, ახალი რელიგიის მოძღვარი გამოვიდოდა. როცა დაიბადა, ახალშობილი მოხუცმა ბრძენმა ასიტამ მოინახულა და დაადასტურა ბრაჰმანების წინასწარმეტყველება: ეს ბავშვი სწორედ ის არის, ვინც ქვეყანას ახალ რელიგიას მოუტანსო.ასიტამ გაიხარა მისი ხილვისას, მაგრამ დანაღვლიანებული წავიდა, რადგან ძალიან მოხუცი იყო და იცოდა, რომ ვერ მოესწრებოდა ამ დღეს. მამა უფლისწულს განმარტოებაში ზრდიდა, რათა სასახლის გარდა ამ ქვეყანაზე სხვა ცხოვრების შესახებ არაფერი სცოდნოდა. ცდილობდა, წუთისოფლის ვაება და ბოროტება მას არ შეხებოდა. თექვსმეტი წლისას მეფის ასული შეართვეს ცოლად და შვილიც შეეძინა. ერთ დღეს სიდჰართამ ეტლიდან ქუჩაში მშვილდივით მოხრილი ადამიანი დაინახა, რომელიც ძლივს მოძრაობდა ხელჯოხის დახმარებით, და განცვიფრდა, ეს რა არისო? მეეტლემ უთხრა: ნუ გიკვირს, ეს სიბერეა, რომელიც ყველა დაბადებულის ხვედრიაო. შინ დაბრუნებული სიდჰართა ნაღვლიან ფიქრებს მიეცა. ერთ დღეს მან სნეულებისგან დაუძლურებული კაცი დაინახა და გაიგო სნეულების შესახებ,რომელიც ყოველ ადამიანს ემუქრება. მესამედ სიდჰართამ დაინახა გაუნძრევლად მწოლიარე ადამიანი, რომელიც სადღაც მიჰყავდათ. როდესაც იკითხა, უთხრეს, ეს მკვდარია, ყველა დაბადებულის ხვედრი ეს არისო. ბოლოს სიდჰართამ თავგადაპარსული, ყვითელ სამოსელში გახვეული კაცი დაინახა და როდესაც იკითხა, ეს ვინღა არისო, უთხრეს: ეს არის ასკეტი, რომელიც ხეტიალობს ამქვეყნად, რათა ჭეშმარიტებას მიაგნოს და ადამიანები იხსნას ამქვეყნიური სატანჯველისგანო. და მიატოვა 29 წლის სიდჰართამ სასახლე, მშობლები, ცოლი და შვილი და მოხეტიალე ასკეტის გზას დაადგა. შვიდი წელი იხეტიალა სიდჰართამ, ბევრი მოძღვარი მოინახულა, მაგრამ მათმა სიბრძნემ არ დააკმაყოფილა: ვერ დაინახა მათ ნააზრევში ჭეშმარიტება, რომელიც ადამიანებს ხსნას მოუტანდა. ვერც ასკეტურმა ცხოვრაბამ ვერ დაანახა ხსნის გზა. ბოლოს, ერთი ლეღვის ძირში დაჯდა ფეხმორთმული და ჭეშმარიტების გამოცხადებას დაელოდა. მართლაც, სიდჰართამ მიიღო ჭეშმარიტების გამოცხადება, რამაც სახე გაუსხივოსნა, სიდჰართას ბუნება სრულიად გამოიცვალა- ეს გამოღვიძებას ჰგავდა, ამიტომ ეწოდა მას ბუდა, რაც ნიშნავს „გასხივოსნებულს“. ამის შემდეგ ორმოცი წლის განმავლობაში ბუდა დადიოდა ინდოეთის ქალაქებში და ქადაგებდა თავის მოძღვრებას. მას უამრავი მიმდევარი გამოუჩნდა და ინდოეთის ფარგლებს გასცდა. ბუდისტური კანონი და მისი კოდიფიკაცია ქრისტეს მსგავსად არც ბუდას დაუტოვებია ჩვენთვის რაიმე წერილობითი წყარო, თუმცა ძნელია იმის დაშვება, რომ იგი უწიგნური ყოფილიყო. იგი ასწავლიდა ზეპირი სიტყვით და ამგვარადვე გადაიცემოდა მისი სიტყვა ხალხშიც. მაგრამ ბუდას გარდაცვალების შემდეგ მისი მოწაფეების წინაშე მოძღვრების დადგენის საჭიროება გაჩნდა. სწორედ ამ მიზნით იქნა მოწვეული პირველი ბუდისტური კრება. ძვ.წ. დაახლოებით 480 წელს გამოქვაბულში ქალაქ რაჯაგრიჰას მახლობლად შეიკრიბნენ ბუდას უშუალო მოწაფეები. ითვლება, რომ ამ კრებაზე, რომელსაც კაშიაპა ხელმძღვანელობდა, ანანდას, ბუდას უსაყვარლესი მოწაფის, დახმარებით დადგინდა სუტა-პიტაკასა და აბჰიდჰამა-პიტაკას ტექსტები. მაგრამ მოძღვრება კვლავ ზეპირი გადმოცემით ვრცელდებოდა და საბოლოოდ ბუდისტური კანონი მხოლოდ IV ბუდისტურ კრებაზე ჩაიწერა, კუნძულ შრი-ლანკაზე. კრების ჩატარების ზუსტი თარიღი უცნობია. პირველი ბუდისტური ტრადიცია მას ძვ.წ. 29 წელს მიაკუთვნებს, ხოლო მეორე დიდი ბუდისტური მიმართულება, მაჰაიანა — ახ.წ. I ს.-ს. უცნობია იყო თუ არა იქამდე ბუდისტური კანონი სრულად ან ნაწილობრივ დაფიქსირებული წერილობითი სახით, ერთადერთი უძველესი წყარო, რომელიც გაგვაჩნია არის შრი-ლანკაზე ჩაწერილი ტექსტი. მას ტიპიტაკა ეწოდება. თჰერავადას ბერებმა ის პალმის ფოთლებზე ჩაწერეს. ტექსტი პალიზე (ძველ ინდურ სალაპარაკო ენაზე) დაიწერა, ამიტომ მას ხშირად პალის კანონის სახელითაც მოიხსენიებენ. სიტყვასიტყვით ტიპიტაკა ნიშნავს სამ კალათს და შეესაბამება ტექსტის დაყოფას სამ ძირითად ნაწილად: ვინაია-პიტაკა, რომელშიც შესულია მითითებები ბერებისა და მონაზვნებისთვის, მონასტრული ცხოვრების მომაწესრიგებელი ნორმები და სხვა. სუტა-პიტაკა გადმოგვცემს ბუდისტურ მოძღვრებას საერთოდ, ხოლო აბჰიდჰამა-პიტაკა ამ მოძღვრების ფილოსოფიურ დამუშავებას წარმოადგენს. სუტა-პიტაკაში დამატების სახით ასევე შესულია ორი კრებული: დჰამაპადა — აფორიზმებისა და ბრძნული გამონათქვამების შემცველი ტექსტი და ჯატაკა - მონათხრობები ბუდას წარსული დაბადებების შესახებ. ითვლება, რომ გასხივოსნებასთან ერთად ბუდამ მიიღო ჭეშმარიტი ცოდნა და შეიცნო სამყარო წარსულსა, აწმყოსა და მომავალში. შესაბამისად, მან შეიძინა ცოდნა თავისი წარსული და სხვათა წარსული თუ მომავალი დაბადებების შესახებ. მოწაფეებთან საუბრის დროს იგი ხშირად ყვებოდა სხვადასხვა ისტორიებს წარსული დაბადებებიდან და მათ მაგალითზე ხსნიდა ეთიკურ ნორმებს ან რაიმე სხვა საკითხებს. ორივე ეს კრებული, დჰამაპადა და ჯატაკა, ბუდისტური ლიტერატურის ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ წიგნებს წარმოადგენენ. ხოლო სუტა-პიტაკას ძირითად ნაწილში გადმოცემულია ბუდისტური მოძღვრების ბირთვი: ოთხი კეთილშობილი ჭეშმარიტება და რვასაფეხურიანი გზა. ბუდიზმი არის იაპონიის ყველაზე გავრცელებული რელიგია, რომლის მიმდევარია იაპონიის მოსახლეობის უმრავლესობა. იაპონური ბუდიზმი არაერთგვაროვანია – ათასნახევრიანი ისტორიის განმავლობაში იაპონიაში შეიქმნა მრავალი ბუდიტური სკოლა და მიმდევრობა. ზოგი მათგანი ორიენტირებულია ფილოსოფიაზე, ზოგი კულტურაზე, ზოგი მედიტაციაზე, ზოგი რიტუალზე და ზოგიც მანტრების კითხვაზე. ბუდიზმის სხვადასხვა სკოლა პოპულარულია იაპონელთა სხვადასხვა შრეში – მეცნიერებში, სამურაებში, ჩვეულებრივ ხალხში. სკოლები ურთიერთობენ ერთმანეთთან, თუმცა ისტორიაში იყო მომენტები, როდესაც ბუდიზმის სხვადასხვა სკოლა ეომებოდა ერთმანეთს. ზოგი ბუდისტური სკოლა შეერწყა სხვას, ზოგიც კი გადარჩა მხოლოდ მცირე ტაძრებში. მიუხედავად იმისა, რომ იაპონური სკოლები წარმოიშვა კორეის, ინდოეთისა და ჩინეთის სკოლების საფუძვლებზე, იაპონიის კუნძულოვანი მდგომარეობის გამო მათ სულ სხვა გზა განვლეს. ზოგი სკოლა კი დარჩა მხოლოდ იაპონიაში და გაქრა ინდოეთსა თუ ჩინეთში. http://cdn.fishki.net/upload/post/2016/04/24/1930113/0001f72b.jpg http://gb.nakadashi.pw/pic.php?http://i.imgur.com/a6IlF.jpg http://4.bp.blogspot.com/-eqgAqulEdcI/VHWpLEbaeuI/AAAAAAAAAqU/YyZF9oiqVRg/s1600/Manjushri_2004A-print.jpg http://www.ckhuman.uni-eger.hu/public/pic/editor/37df3f4a1187ed42a19bf5a4325df896_1920.jpg

მაურიების იმპერია — სახელმწიფო ძველ ინდოეთში ძვ.წ. 317-180 წლებში დედაქალაქით პატალიპუტრაში (დღევ. პანტა) მაურიების სახელმწიფომ ისტორიული მნიშვნელობა შეიძინა ალექსანდრე მაკედონელის ლაშქრობების შემდეგ ნანდას იმპერიის მეფეებთან ჩანდრაგუპტა მაურიას ბრძოლის შედეგად. ჩანდრაგუპტა ბერძენი ავტორების მიერ მოხსენებულია, როგორც სანდრაკოტი წარუმატებლად ცდილობდა ალექსანდრე მაკედონელის ყურადღება მიეპყრო თავისკენ და საბოლოოდ ბერძენთა დაუხმარებლად შეძლო თავისი სამეფოდ გაფართოება. მის მიერ შექმნილი მაურიების იმპერია მუდმივ კონტაქტში იყო სელევკიდების სირიასთან და ბერძნულ-ბაქტრიულ სამეფოსთან. მაურიების იმპერიამ იმპერატორ აშოკას დროს უმაღლეს განვითარებას, როდესაც დაიქვემდებარა უზარმაზარი ტერიტორია და განავრცო ბუდიზმი. იმპერია დაეცა აშოკის გარდაცვალებიდან 50 წლის შემდეგ შუნგას აჯანყების შედეგად, როდესაც ქვეყანაში ახალი დინასტიის მმართველობა დამყარდა.

იმ ოკულტურ იდეებს შორის, რომლებსაც ახლა ფართოდ განიხილავენ და უმალ იზიარებენ "სხეულგარეშე" ან "სიკვდილ¬შემდგომი" გამოცდილების მქონე ადამიანები და ზოგიერთი მეცნიერიც, არსებობს რეინკარნაციის (სულთა გადასახლების) იდეა – რომ სული გარდაცვალების შემდგომ საშინელ სამსჯავროზე არ წარდგება და სამოთხეში ან ჯოჯოხეთში კი არ ელის სხეულის აღდგომასა და საშინელ სამსჯავროს, არამედ უკან, დედამიწაზე ბრუნდება (ალბათ "ასტრალურ სიბრტყეში" ყოფნის შემდეგ) და შედის ცხოველის ან სხვა ადამიანის ახალ სხეულში (ანუ იბადება ცხოველად ან სხვა ადამიანად – მთარგმ. შენიშვნა). კომენტარი: თქვენ რითიც ხართ ეგზომ უკმაყოფილონი, მაგის მიზეზი, ძევს იმაში, რომ დჰარმული რელიგიების და აბრაამული რელიგიების ფიზიკა და მეტაფიზიკა დიამეტრალურად საპირისპიროა. აბრაამული მონოთეიზმის მიხედვით სამყაროს ასაკია 7-8 ათასი წელი, ამის გარდა დრო, სივრცე და გლობალური ისტორიული პროცესი, არის სწორხაზოვანი, ხოლო დჰარმულ რელიგიებში პირიქით, ციკლური. დჰარმულ სისტემებში დრო, სივრცე და ისტორია მუდმივად მეორდება და საკუთარ თავშია ჩაკეტილი და ჩახვეული, იოგები და სიდჰები, ესენი არიან ადამიანები, რომლებსაც შეუძლიათ ან უბრალოდ სურთ, დააღწიონ თავი ამ ციკლურ ყოფიერებას და ერთგვარ კოსმიურ მოჯადოებულ წრეს. ჩაკეტილი ციკლიდან გასვლის ორი მეთოდი არსებობს: სალოკია-მუქტი - პიროვნული უფლის სამყაროში, მარადიულ სასუფეველში მოხვედრა და საიუჯია-მუქტი - უპიროვნო მსოფლიო სულთან შეერთება ინდივიდუალობის სრული დაკარგვით. როგორც წესი ვაიშნავები (ვიშნუს/კრიშნას მიმდევრები) ირჩევენ ბჰაქტი-იოგას და სალოკია-მუქტის, ხოლო შანკარას მიმდევარი იმპერსონალისტები გიანა-იოგას და საიუჯია-მუქტის. პირადად მე პრიორიტეტულად მიმაჩნია პერსონალისტური სალოკია-მუქტი, მიუხედავად იმისა, რომ ვაიშნავი არ ვარ. „საშინელი სამსჯავრო“ ინდუიზმის გაგებით არ იქნება „უკანასკნელი“, ეს სწორხაზოვანი კონცეფცია გამოგონილია დაჩაგრული და სამყაროზე განაწყენებული იუდეველი ხალხის მიერ, რომელიც არავის უყვარდა და მანაც გამოსავალი და შვება ჰპოვა აბსოლუტურად ახალ მეტაფიზიკურ დოგმაში, სწორხაზოვან დროში და „საშინელი და უკანასკნელი სამსჯავროს“ იდეაში. სწორხაზოვანი დრო და აბრაამული ესქატოლოგია იუდაიზმის პროდუქტია, საიდანაც ქრისტიანობამ და ისლამმა ბევრი რამ ისესხეს, თუმცა ისიც აღსანიშნავია, რომ იუდეველებზე ადრე ამ იდეის შემუშავება დაიწყეს ირანელმა მაზდეანებმა. წარმატება ხვდათ წილად მთელ მსოფლიოში გაბნეულ იუდეველებს, კონკრეტულად კი - რაბინებს, რომელთა წმინდა წიგნი „თანახი“ არის კიდეც ქრისტიანული ბიბლიის საფუძველი და ქვაკუთხედი. ეს იდეა დიდად იყო გავრცელებული დასავლეთში ანტიკური წარმართობის პერიოდში მანამ, სანამ იგი ქრისტიანულმა იდეებმა არ შეცვალა; ჩვენს დროში სულთა გადასახლების იდეის გავრცელება ძირითადად ინდუიზმისა და ბუდიზმის გავრცელებას უკავშირდება, სადაც იგი საყოველთაოდ არის აღიარებული. სადღეისოდ ეს იდეა ჩვეულებისამებრ "ჰუმანიზირებულია" იმ აზრით, რომ ადამიანები თავიანთ "წინარე ცხოვრებაში" ადამიანური სახით ცხოვრობდნენ; მაშინ, როდესაც – ინდუსებსა და ბუდისტებს შორის, ისევე როგორც ძველ ბერძნებსა და რომაელებს შორის, საყოველთაო იდეად არის წარმოდგენილი, რომ ადამიანად "განხორციელება" იშვიათად ხდება და თანამედროვე "განხორციელებათა" უმეტესობა ცხოველები, მწერები და მცენარეებია. კომენტარი: რეინკარნაციის იდეა არსებობს ეზოთერულ იუდაიზმშიც (კაბალაში), ასევე ეზოთერულ ისლამში (სუფიზმში) და ეზოთერულ ქრისტიანობაში (გნოსტიციზმში), არა მხოლოდ „წარმართულ“ რელიგიებში. ეზოთერულ იუდაიზმში სულთა გადასახლებას ეწოდება - გილგულიმ, ეზოთერულ ისლამში - თანასუჰ, ხოლო ეზოთერულ ქრისტიანობაში - მეტემფსიქოზი. თქვენ როგორც სჩანს რეინკარნაციის მექანიზმი მრუდედ გესმით, ნებისმიერ სხეულში განსხეულებას განაპირობებს კარმა. არის 4 სახის კარმა: აკარმა - სულიერი მოქმედება, კარმა - მატერიალური კოსმოსის კანონების სრული დაცვით მოქმედება, ვიკარმა - ეგოისტური მოქმედება და უგრაკარმა - სასჯელი, რომელიც ავტომატურად მოსდევს თან ეგოცენტრულ უმეცრებას. დჰარმული რელიგიების მიზანი არაა ადამიანისათვის თავ-გზის აბნევა, მათი მიზანია ერთადერთი რეალური ბოროტების - ეგოს დაძლევა. ამ იდეის მორწმუნეები ამბობენ, რომ იგი მრავალ ამქვეყნიურ "უსამართლობას" ხსნის და გამოუცნობ შიშსაც თითქოსდა გასა¬გებს ხდის: თუკი ვინმე დაიბადება ბრმად ან სიღატაკეში, მაშინ ეს "წინარე ცხოვრებაში" მისი საქციელის საზღაურია (ანუ როგორც ინდუსები და ბუდისტები იტყვიან – მისი "ცუდი კარმის" მისაგებელია), ხოლო თუ ვინმეს წყლის შიში აქვს, ეს იმის გამოა, რომ "წინარე ცხოვრებაში" დაიხრჩო. კომენტარი: როგორც მრავალჯერ ითქვა, აწმყო ესაა წარსულის რეზულტატი და მომავლის მიზეზი. შენ ის ხარ, რასაც ფიქრობ. ადამიანის აზრები განაპირობებენ მის შემდგომ ცხოვრებას და რეინკარნაციის მთელ პროცესს. რა არის ამ იდეაში ცუდი, ვერ ვხვდები. ჩემი აზრით ყველაზე დამღუპველი არის აბრაამული კრეაციონიზმი და არა სულთა გადასახლების სრულებით უწყინარი და სავსებით რეალისტური კონცეფცია. სულთა გადასახლების მორწმუნეებს სულის წარმოშობასა და დანიშნულებაზე არავითარი სრულყოფილი სწავლება არ აქვთ და არც თავიანთი თეორიის დამაჯერებელი მტკიცება გააჩნიათ. მისი მთავარი მომხიბლავი მხარეები ზედაპირული ხასიათისაა: ამქვეყნად თითქოსდა "სამართლიანობის" უზრუნველყოფა, ზოგიერთ ფსიქიურ იდუმალებათა ამოხსნა და "უკვდავების" მსგავსი რაიმეთი იმათი უზრუნველყოფა, ვინც ქრისტიანულ პოზიციას არ იზიარებს. კომენტარი: სული (ჯივატმა) უქმნელია. მტკიცებულებას რაც შეეხება, მაგისთვის გამოდგება რეგრესიული ჰიპნოზი. სამართალს რაც შეეხება, დიახ, კარმული კანონი, კანონი და არა ჰიპოთეზა, არის კიდეც უნივერსალური სამართალი, შექმნილი კეთილი დემიურგის, იშვარას, უფლის მიერ. საღი გონებით თუ განვსჯით, სულთა გადასახლების თეორია უსამართლობის არანაირ ახსნას არ იძლევა: თუკი ამქვეყნად ადამიანი იმ ცოდვებისა და შეცდომებისათვის ისჯება, რომლებიც მას არ ახსოვს და რაზეც მას პასუხისგება არ შეუძლია (თუკი ადრე ცხოველი იყო) და თუკი არც "მე" არ არსებობს (ბუდისტური სწავლების მიხედვით), რომელიც ერთი გადასახლებიდან მეორეში იქნება შენარჩუნებული, და თუკი მისი შეცდომები, პირდაპირი გაგებით, სხვისი შეცდომები იყო – მაშინ ამაში არავითარი სამართლიანობა არ არის, არამედ ეს მხოლოდ უბედურებებისგან მომდინარე ბრმა ტანჯვაა, რომლის წარმოშობის მიკვლევა შეუძლებელია. ქრისტიანული სწავლება ადამის დაცემის შესახებ, როგორც ყოველი ამქვეყნიური ბოროტების წყაროზე, გაცილებით უკეთ განმარტავს ამქვეყნიურ უსამართლობას; ხოლო ქრისტიანული გამოცხადება ღვთის სრულყოფილ სამართლიანობასა და ადამიანების განკითხვაზე, რომელიც ზეციურ საუკუნო ცხოვრებას ან ჯოჯოხეთს უმკვიდრებს ადამიანს – ფუჭსა და ტრივიალურს ხდის ამქვეყნად "განხორციელებების" შედეგად "სამართლიანობის" მოპოვების იდეას. კომენტარი: მეხსიერებაში რჩება წინა ინკარნაციების შესახებ ცოდნა, უბრალოდ უფლის მოწყალებიდან გამომდინარე ჩვენ არ გვახსოვს ის უბედურებები, რაც გადავიტანეთ წინა სხეულებში. პრობლემა იმაშია, რომ არ გესმით ორი რამ: დრო არაა სწორხაზოვანი და მეორე; ცოცხალი სული განიცდის ევოლუციას რეინკარნაციის პროცესში და სრულებით არაა აუცილებელი, რომ ის ტანჯვა და ვაება რაც ადრე გადაიტანა, ახსოვდეს დეტალურად. წინა ინკარნაციებიდან ინფორმაციის ფრაგმენტები ხშირად იღვიძებენ, რაც ქმნის სერიოზულ ხარვეზებს ნერვულ სისტემაში. ადამიანი, ცოცხალი არსება ხეტიალობს სხეულიდან სხეულში, პლანეტიდან პლანეტაზე, სული ჯოჯოხეთშიც არის ნამყოფი და სამოთხეშიც, ცხოველის სხეულშიც, აქედან გამომდინარე ამნეზია რეინკარნაციის პროცესში, არის წყალობა და არა აბსურდი, წინააღმდეგ შემთხვევაში ადამიანის ნერვული სისტემა, უბრალოდ გადაიწვებოდა კატასტროფული ფსიქო-ემოციური დატვირთვის გამო. არავის არ აქვს უნარი, გაუძლოს წინა ინკარნაციების მეხსიერებას ერთად მოძალებას, არავის, ბუდას გარდა. ამიტომაც არის, რომ დჰარმული რელიგიები მოგვიწოდებენ დავკავდეთ სულიერი ასკეტიზმით და გავხდეთ ბუდა ან ჯივანმუქტა, მხოლოდ გასუფთავებულ ნირვანულ ცნობიერებას აქვს უნარი აიტანოს ინფორმაციული შეტევა წინა ცხოვრებების განცდების სახით. რაც შეეხება ყბადაღებულ „ზეციურ საუკუნო ცხოვრებას“, ვიმეორებ კიდევ ერთხელ: 1) დრო - ციკლურია, 2) მატერიალურ სამყაროში არაფერია მარადიული, მათ შორის ის სამოთხეც, რომლისკენაც ილტვიან აბრაამიტები. რა ვუყოთ ახლახან რეკლამირებულ იმ შემთხვევებს, სადაც "წინარე ცხოვრების ობიექტური მტკიცებანი არსებობენ" – როდესაც ადამიანი დროისა და ადგილის დეტალებს "იხსენებს", რომლებიც მას ალბათ თავისთავად არ შეიძლებოდა სცოდნოდა და რომელთა შემოწმებაც ისტორიული საბუთებით შეიძლება? ასეთი შემთხვევები მეტად დამაჯერებელია მათთვის, ვინც სულთა გადასახლების რწმენისადმი უკვე მიდრეკილია; ამ სახის "მტკიცებულებები" არ განსხვავდებიან იმ სტანდარტული ინფორმაციისაგან, რომელსაც სპირიტისტულ სეანსებზე "სულები" წარმოაჩენენ (რომელიც შეიძლება ფრიად საოცარი იყოს) და არ გვაქვს საფუძველი ვივარაუდოთ, რომ მათ სხვა წყარო შეიძლება ჰქონდეთ. თუკი სრულიად ცხადია, რომ სპირიტისტულ სეანსებზე მყოფი "სულები" ეშმაკები არიან, მაშინ "წინარე ცხოვრებაზე" ინფორმაციებიც ეშმაკებისაგან შეიძლება მომდინარეობდეს. ორივე შემთხვევაში მათ ერთი მიზანი აქვთ: რომ ადამიანებს ვითომცდა "ზებუნებრივი" ცოდნით გონება დაუბინდონ, ხოლო ამით საიქიო ცხოვრების ნამდვილი ბუნების შესახებ მოატყუონ ისინი და იმქვეყნიური ცხოვრებისათვის სულიერად მოუმზადებელნი დატოვონ. კომენტარი: არავითარი გარანტია არ არსებობს იმისი, რომ სწორედ „ეშმაკები“ აძლევენ ცოდნას მედიუმებს და იოგებს. ადრეული ქრისტიანული ეკლესია სულთა გადასახლების შესახებ იდეას ებრძოდა. ეს იდეა ქრისტიანულ სამყაროში მანიქეველობისა და სხვა აღმოსავლური სწავლებების საშუალებით შემოიჭრა. ამ მოძღვრებასთან მჭიდროდ იყო დაკავშირებული ორიგენეს ცრუსწავლება "სულთა წინარე ცხოვრებაზე", რომელიც სასტიკად იქნა დაგმობილი 553 წლის კონსტანტინეპოლის მეხუთე მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე, ხოლო მისი მიმდევრები ანათემირებულ იქნენ. ეკლესიის მრავალი მამა წერდა ხსენებული ცრუსწავლების წინააღმდეგ, განსაკუთრებით კი წმიდა ამბროსი მედიოლანელი დასავლეთში ("აღდგომის რწმენისათვის" წიგნი II), ხოლო აღმოსავლეთში – წმიდა გრიგოლ ნოსელი ("სულისათვის და აღდგომისათვის") და სხვანი. კომენტარი: მანიქევლების, გნოსტიკოსების და ორიგენისტების ანათემაზე გადაცემის ანუ უბრალო ბანალური დაწყევლის მიზეზი იყო არა ის, რომ რეინკარნაცია „ცრუ“ სწავლებაა, არამედ იმიტომ, რომ რეინკარნაციის იდეა, აკარგვინებდა ყოველგვარ აზრს სწორხაზოვანი დროის და მარადიული ჯოჯოხეთის საფუძველშივე მცდარ და აბსურდულ იდეას, ჰიპოთეზას. თანამედროვე მართლმადიდებელი ქრისტიანისათვის, რომელსაც სულთა გადასახლების იდეა ხიბლავს ან ვისაც ამ იდეის სავარაუდო "მტკიცებანი" აფიქრებს, საკმარისია ალბათ სამ ძირითად ქრისტიანულ დოგმატს დაუფიქრდეს, რომლებიც სულთა გადასახლების შესაძლებლობასაც კი გადაჭრით უარყოფენ. 1. სხეულის აღდგომა. 2. იესო ქრისტეს მიერ ჩვენი გამოსყიდვა. 3. სამსჯავრო. ამ სამ დოქტრინაში ქრისტიანული გამოცხადება ზუსტია და განსაზღვრული, წარმართული რელიგიებისაგან განსხვავებით, რომლებსაც არ სწამთ მკვდრეთით აღდგომა ან გამოხსნა და გარკვეულად არაფერს ამბობენ არც სამსჯავროზე და არც მომავალ ცხოვრებაზე. კომენტარი: არა მხოლოდ დჰარმული რელიგიების მიმდევრები უარყოფენ სწორხაზოვანი დროის იდეას, არამედ ხშირად თვით ფიზიკოსებიც კი მიდიან ზუსტად იმავე დასკვნამდე, რა დასკვნამდეც მივიდნენ ჰერაკლიტე და ინდოელი ბრძენები. მაგალითისათვის, ფიზიკოსმა მარტინ ბოჯოვოლდიმ წამოაყენა ჰიპოთეზა, რომლის თანახმადაც ის სინგულარობა, რომლიდანაც წარმოიშვა ჩვენი მეტაგალაქტიკა, არ იყო არც პირველი და არც უკანასკნელი. სამყაროები მუმივად იკუმშებიან და ფართოვდებიან, რაც ნიშნავს იმას, რომ ჩვენი სამყაროს წარმოშობამდე არსებობდა სხვა სამყარო, წარმოშობილი წინა სინგულარობიდან ანუ მეტაგალაქტიკის ყოფიერება არის ციკლური და შედგება კვანტური ინფლაციის, სტაბილური არსებობის და კვანტური იმპლოზიის მუდმივად განმეორებადი ფაზებისგან.

გაუდია-ვაიშნავური (კრიშნაიდული) რელიგია ძალიან საინტერესოა და ლამაზია, რაღაცით წააგავს პლატონის დუალისტურ მეტაფიზიკურ იდეალიზმსაც. პლატონის ფილოსოფიაში ითვლებოდა, რომ არსებობს ორი სამყარო: სულიერი, ეიდოსების ანუ იდეების სუპერსამყარო, სადაც სუფევს კეთილი დემიურგი, უზენაესი უფალი, რომელმაც შექმნა ათენა, ზევსი, ჰერმესი და სხვები. პლატონი აღიარებდა გარდაუვალი ბედისწერის კანონს, რომელსაც ბერძნულად ერქვა - ანანკე. ეს ანანკე წააგავს კარმული კანონის პრინციპს. ვაიშნავური რელიგია ქადაგებს, რომ არსებობს ოთხი სახის კარმა და ეს კარმა არის ბუნების კანონი, შექმნილი იშვარას (უფლის) მიერ. პლატონის მსგავსი იდეები აქვთ ვაიშნავებსაც. 4 ტიპის კარმა: აკარმა - როდესაც სულიერი ასკეტიზმის შედეგად გადიხარ ფიზიკური სამყაროდან სულიერში, უფალთან, უზენაესთან. კარმა - როცა იცავ და არ არღვევ ბუნების კანონებს, არ ძალადობ ცოცხალ არსებებზე და არ ანადგურებ ეკოსისტემას. ვიკარმა - როცა მისდევ მხოლოდ საკუთარი ეგოიზმის ხმას, ძალადობ, სპობ ბუნებას, ბილწსიტყვაობ, ჩხუბობ და ა.შ. უგრაკარმა - კარმული რეაქცია ეგოიზმზე, სასჯელი. სხვაგვარად რომ ვთქვათ კარმული კანონი ესაა ნიუტონის მესამე კანონი - "ქმედება ბადებს უკუქმედებას". ეს არის ერთგვარი მიზეზ-შედეგობრიობის პრინციპი, ნებისმიერ მოქმედებას აქვს შესაბამისი რეზულტატი, ცუდს - ცუდი და კარგს - კარგი. არსებობს ასევე დჰარმის ანუ კულტურის 5 ფორმა: სანატანა-დჰარმა - მარადიული ჭეშმარიტება, ვედური კულტურა. უპა-დჰარმა - მარადიული ჭეშმარიტების იმიტაცია. ჩალა-დჰარმა - მენტალური სპეკულაციები. ასურა-დჰარმა - დემონური ათეიზმი, მატერიალიზმი. ადჰარმა - აბსოლუტური უკანონობა და უსამართლობა, ყოველგვარი ეთიკის და მორალის უარყოფა, ნარკოტიკები, ლოთობა, ცხოველების ხოცვა, დაცინვა და ა.შ. ვედების მიხედვით დჰარმა, ისევე როგორც კაცობრიობა, არის მარადიული, უსაწყისო და უსასრულო. ვედების მიხედვით დრო (ისტორია) არის ციკლური და არა სწორხაზოვანი ანუ "უკანასკნელი" სამსჯავრო ან "ქვეყნიერების დასასრული" არასოდეს არ იქნება. ყველაფერი მეორდება. არსებობენ ისტორიული ციკლები, მაგალითად 4 ეპოქა (იუგა): სატია-იუგა - ოქროს საუკუნე. ტრეტა-იუგა - ვერცხლის საუკუნე. დვაპარა-იუგა - ბრინჯაოს საუკუნე. კალი-იუგა - რკინის საუკუნე. ვედური მითების თანახმად დაახლოებით 10 000 წლის წინ დედამიწას მართავდა ვედისტი მეფე (მაჰარაჯა) ბჰარატა, რომლის შთამომავლებზეც დაიწერა წიგნი მაჰაბჰარატა, ბრძენი ვედა ვიასა დევას მიერ 5 000 წლის წინ, როცა უკვე იწყებოდა რკინის საუკუნე ანუ დეგრადაციის ეპოქა, როდესაც ადამიანები განუდგნენ ვედებს და დაივიწყეს ბრაჰმანები (ქურუმები). ვაიშნავური სწავლების მიხედვით არსებობენ 5 ტიპის ადამიანები: კარმა-კამი - მატერიალისტი ეგოისტი. სიდჰი-კამი - ადამიანი, რომელსაც სურს გახდეს ექსტრასენსი და ფლობდეს მაგიურ უნარებს. ბჰუქტი-კამი - ადამიანი, რომელსაც სურს ნეტარება მატერიალური სამყაროს ციურ პლანეტებზე. მუქტი-კამი - ადამიანი, რომელსაც სურს მატერიისგან განთავისუფლება ანუ მუქტი. ბჰაქტი-იოგი - უფლის ერთგული, რომელსაც უყვარს უფალი (შემოქმედი) და არ სურს არაფერი გარდა იმისა, რომ ემსახუროს უზენაესს. ესაა სუფთა სულიერი სიყვარული უფლის მიმართ. ვედების მიხედვით 427 000 წლის შემდეგ უნდა მოვიდეს დამსჯელი ავატარა - უფალი კალკი, რომელიც შემუსრავს დჰარმის მტრებს და აღადგენს სატია-იუგას, შეიქმნება ახალი გლობალური ვედური სამეფო და ადამიანთა სიცოცხლის ხანგრძლივობა მიაღწევს 80 000 წელს. ვიშნუიზმის ყველაზე მთავარი წიგნებია: ბჰაგავად-გიტა, ვასუდევა-უპანიშადა, შრიმად-ბჰაგავატამი, ვიშნუ-პურანა და ვიშნუ-სტოტრა.

იოგა ინდური კულტურის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი შემადგენელი ნაწილია. იოგას რელიგიურ – ფილოსოფიური მოძღვრება, რომლის მიმართაც ინტერესი მთელ მსოფლიოში სულ უფრო იზრდება, ისეთივე ძველია, როგორც მთლიანად ვედური კულტურა. კომენტარი: დიახ. ეს ასეა. ვედური კულტურა ძალიან ძველია, თუმცა ისიც აღსანიშნავია, რომ „ინდური კულტურის“ მიმდევრებისათვის ინდუიზმი ესაა სანატანა-დჰარმა (სანატანა-ჯაივა-დჰარმა) სამყაროს და ცოცხალი სულის მარადიული უნივერსალური რელიგია და ფილოსოფია, ხოლო რაც შეეხება სიტყვა „ინდოეთს“ ანუ იგივე „ჰინდოსტანს“, ეს არის ირანელების მიერ შერქმეული სახელი და ნიშნავს „ჰინდოების ადგილსამყოფელს“, „ჰინდი“ ან „ჰინდუ“ ნიშნავს ოკეანეს ან წყალს, ხოლო სიტყვა „სტან“ (სტჰან) ნიშნავს ადგილს ან სავანეს, გაჩერებას. ამის გარდა სათქმელია, რომ ეს ტერმინი გაჩნდა კალი-იუგაში, ძვ.წ. მეორე ათასწლეულში და აქტიურ ხმარებაში გადავიდა ანტიკურ დასავლურ სამყაროში. სამყაროს ისტორია ინდუიზმში ცოტათი განსხვავდება აბრაამულისგან (ეს მსუბუქი ნათქვამია). სამყაროში მუდმივად მეორდებიან ციკლები და ჩნდებიან და იღუპებიან სხვადასხვა ადამიანური და ზეადამიანური ცივილიზაციები და ზეცივილიზაციები. ჩვენი კალი-იუგა (დეგრადაციის ეპოქა) ესაა 28-ე კალი-იუგა, ყოველი იუგას (ეპოქის) ბოლოს ხდება გლობალური პლანეტური კატასტროფა - იუგა-პრალაია. კატასტროფა ანადგურებს იმ ცოცხალ არსებებს, რომლებმაც ვერ მოასწრეს სულიერი ამაღლება და ყველაფერი თავიდან იწყება, იქმნება ადამიანურ არსებათა ახალი გენოსი, ახალი მოდგმა, ეს იდეა ასახულია ბერძენი პოეტის და მითოგრაფოსის - ჰესიოდეს თხზულებებში, როგორებიცაა „სამუშაონი და დღენი“ და „თეოგონია“ ანუ „ღმერთების წარმომავლობა“. თვით ტერმინი “იოგა” არაერთმნიშვნელოვნად განიმარტება: იგი გულისხმობს შეერთებას, მონაწილეობას, წესრიგს, აგრეთვე, ღრმა ფიქრს, ჭვრეტას, თუმცაღა უფრო ხშირად მას სანსკრიტული ძირიდან – “იუჯ”-დან წარმოშობილად მიიჩნევენ, რაც ძალისხმევას, ვარჯიშს ნიშნავს. კომენტარი: ტერმინი იოგა ნიშნავს ღვთაებრივთან დაკავშირებას, პრაქტიკულად ნებისმიერი რელიგია ესაა - იოგა, ხოლო ლოცვა ან მანტრა ე.წ. სატელეფონო ზარი აბსოლუტთან, მიმართვა, კომუნიკაციის საშუალება. იოგა არის ვარჯიშთა სისტემაზე დამყარებული სწავლება, რომელიც მიმართულია ადამიანის ფსიქიკისა და ფსიქოფიზიოლოგიის მართვისა და მისი უფრო მაღალი ფსიქოფიზიკური და სულიერი მდგომარეობის მიღწევისკენ. ფიქრი იმაზე, რომ იოგით შეიძლება ვივარჯიშოთ მხოლოდ ფიზიკური ჯანმრთელობისთვის, არასწორია. იოგა, უპირველეს ყოვლისა, სულიერ შეხედულებათა სისტემაა; მისი მიზნები სულიერია და არა ფიზიკური. ცნობილი მართლმადიდებელი მოღვაწე სერაფიმ როუზი წერდა: “ადამიანი, რომელიც იოგას სხეულებრივი ჯანმრთელობის მისაღწევად მისდევს, უკვე ამზადებს თავს გარკვეული სულიერი შეხედულებებისა და განცდების მისაღებად, რომელთა შესახებაც, როგორც წესი, არაფერი უწყის”. კომენტარი: ნებისმიერი რელიგია, არის იოგა (როგორც უკვე ითქვა). იოგას მიზანია - აბსოლუტი (უფალი). უნდა აღვნიშნოთ, რომ მამა სერაფიმემ ყურმოკვრით როდი უწყოდა, თუ რა არის იოგა, რადგან ახალგაზრდობაში (მართლმადიდებლობაში მოსვლამდე) აქტიურად მისდევდა ამ პრაქტიკას. ადამიანის ბუნება მუდმივად იდუმალის, საიდუმლოებების შეცნობისკენ არის მიდრეკილი. ამის ერთ-ერთი თვალსაჩინო მაგალითია მსოფლიოში ინდური რელიგიურ-ფილოსოფიური, ბუდისტური მოძღვრების იოგასადმი გაცხოველებული ინტერესი. კომენტარი: ინდუიზმი და ბუდიზმი ერთი და იგივე არაა. ინდუიზმში არსებობს სული (ატმანი) და უფალი (იშვარა), ბუდიზმში - არა. ადამიანი მიდრეკილია საიდუმლოებების ამოხსნისკენ იმიტომ, რომ ასეთად შექმნა უფალმა (იშვარამ) ადამიანი და ზოგადად ნებისმიერი გონიერი არსება. ეს, გარკვეულწილად, განაპირობა მსოფლიოში იოგას მოძღვრების გამავრცელებლების მხრიდან ინფორმირების მეტად მზაკვრულმა მეთოდებმა. კომენტარი: მზაკვრობას ადგილი აქვს აბრაამულ რელიგიებში, მათ ვერაგულ, შოვინისტურ, პათეტიკურ და ისტერიულ პროპაგანდაში და არა ვედების რელიგიაში ან ბუდას ფილოსოფიაში. მთავარი, რითაც იოგის ფიზიკური თუ მენტალური ვარჯიში განსხვავდება ქრისტიანული მოღვაწეობისაგან, არის ის, რომ ინდო-ჩინურ სისტემებს მინდობილი ადამიანი ეფუძნება წარმართულ, ძირითადად, პანთეისტურ მსოფლმხედველობას და აქედან გამომდინარე, აქცენტს აკეთებს საკუთარ შესაძლებლობებზე და ცდილობს საკუთარი თავი დაარწმუნოს, რომ თვითონვეა ზებუნებრივი ძალებისა და უსაზღვრო სიბრძნის წყარო: თუკი მოინდომებს, თავისით განივითარებს სულიერ ძალებს, თავისით განიკურნება, თავისით განიწმინდება, თავისით მიაღწევს სრულყოფილებას… ყველა ვარჯიში თუ მედიტაცია ამ იდეით არის განმსჭვალული, რაც ადამიანში ბადებს უდიდეს ცოდვას – ამპარტავნებას. სწორედ ამპარტავნების გამო ნათლის ანგელოზი ეშმაკად იქცა. კომენტარი: იოგას ანუ რელიგიის მიზანია - აბსოლუტი. იოგა არსებობს მრავალი სახის; ბჰაქტი - სიყვარული, გიანა - შემეცნება, კარმა - კეთილი საქმეების კეთება, რაჯა-იოგა - გონების გაძლიერება და ა.შ. რაც შეეხება „ნათლის ანგელოზს“ და „ეშმაკებს“, ამ აბსურდს დჰარმულ რელიგიებში ადგილი არ აქვს, ხოლო თავად ქართული სიტყვა „ეშმა“, მომდინარეობს ირანული (მაზდეანური) ავი სულის - აეშმა-დეივას სახელიდან, რომელიც განასახიერებს ავხორცობას და მრისხანებას. ზოროასტრიზმს ჰქონდა დიდი გავლენა იუდაიზმზე და ადრეულ ქრისტიანობაზე. როცა ადამიანი აღმოსავლური სისტემებით იწყებს ვარჯიშებს (გონებრივს, ან ფიზიკურს), ის გაცნობიერებულად ან გაუცნობიერებლად ზურგს აქცევს თავის შემოქმედს და თანდათანობით ბოროტი ძალების გავლენის ქვეშ ექცევა. ამ დროს ის აკლდება უფლის შეწევნას და ასე ვთქვათ, საკუთარი თავის ამარა რჩება. სანამ ადამიანს ღვთის მადლი იფარავს, ბოროტი ძალა უძლურია, მისი გონება და სული დაიმორჩილოს; რაც მეტს სცოდავს ადამიანი (ხორციელად იქნება თუ გონებრივად), მით მეტ ძალაუფლებას იღებენ სატანური ძალები მასზე. კომენტარი: ერთადერთი ბოროტება, რომელიც არსებობს, ესაა - ავიდია (უმეცრება). იოგა ძირეულად ეწინააღმდეგება ყოველგვარ ქრისტიანულ მართლმადიდებლურ სარწმუნოებას, მის იდეებსა და ღირებულებებს. კომენტარი: ნებისმიერი რელიგიური პრაქტიკა ესაა იოგა ანუ კავშირი ღვთაებრივ სულთან, უფალთან.

სამსარა (სანსარა) და ნირვანა (ნიბანა) ესენია არა კონკრეტული ადგილები სამყაროში, არამედ სულის (ცნობიერების) მდგომარეობა. სამსარა (სანსარა) ესაა წრებრუნვა სამყაროში, კარმული კანონის ზეგავლენით სხეულიდან სხეულში გადასახლება, არაკონტროლირებადი უნებლიე რეინკარნაცია. რეინკარნაციას განაპირობებს აფექტებით სავსე ცნობიერება და კარმა. არის პოზიტიური კარმა (დადებითი მოქმედებები), არის კარგი პირობები (რეინკარნაცია კარგ პირობებში), არის ნეგატიური კარმა (უარყოფითი მოქმედებები), არის ცუდი პირობები (რეინკარნაცია ცუდ პირობებში). აფექტები განაპირობებენ კარმას, კარმა - რეინკარნაციას. არაკონტროლირებადი რეინკარნაციის ანუ ცნობიერების სხეულიდან სხეულში გადასვლის მიზეზია: ავიდია (უმეცრება, სულიერი კანონების არცოდნა) და აჰამკარა (ასმიტა-შაკტი - ეგოიზმი და ეგოცენტრიზმი). თუ არ არის ავიდია და აჰამკარა, არ არის კარმა, არ არის კარმა - არ არის რეინკარნაცია. ნირვანა (ნიბანა) ნიშნავს შეწყვეტას, წრებრუნვის, სხეულიდან სხეულში ხეტიალის შეწყვეტას კარმის და აფექტების ანულირების გზით. ომ მანი პადმე ჰუმ

ბუდიზმი (ბუდა დჰარმა) საკმაოდ საინტერესო და ლამაზი სწავლებაა, თუმცა ის არ მომწონს, რომ უარყოფს შემოქმედის არსებობას (ნირიშვარავადა) და სულის არსებობას (ანატმავადა). ბუდისტური ტექსტი ბუდჰავამსა გვეუბნება, იმას, რომ ბუდა გაუტამა (შაკიამუნი) არ იყო ერთადერთი ბუდა და მით უმეტეს სწავლების გამოგონებელი. ბუდას მიხედვით სამყარო ესაა სამსარა-ჩაკრა (წრებრუნვა ანუ ჩაკეტილი ციკლი). სამყარო არის მარადიული და არ ჰყავს შემოქმედი. მეტიც, არის მრავალი სამყარო და მრავალი დასახლებული პლანეტა და "შექმნა" როგორც ასეთი შეუძლებელია. ამას ეუბნებოდა ბუდა გაუტამა თავის მოწაფეებს. როცა ბუდას უსვამდნენ შეკითხვებს ღმერთზე ან სულზე ის ძირითადად "ინახავდა კეთილშობილ მდუმარებას". ბუდას სწავლების თანახმად დჰარმა მარადიულია და არ გააჩნია დასაბამი ან დასასრული, ისევე როგორც ადამიანთა მოდგმას. ბუდა უარყოფდა მონოთეიზმს და პანთეიზმს და ამბობდა, რომ ღმერთები ბევრნი არიან და არც თუ ისე ჭკვიანები არიან ჩვენთან შედარებით, ისინი ისეთივე მონები არიან კარმული კანონის (რომელიც ასევე უსაწყისოა), როგორც ყველა სხვა არსება. სული არ არის, სამაგიეროდ არსებობენ ე.წ. დჰარმები (მარადიული ატომები), რომელთაგანაც შედგება ყველა არსება. რეინკარნაცია ბუდას სწავლებაში არაა სულთა გადასახლება, ბუდიზმში რეინკარნაცია (სამსარა) ესაა დჰარმების კონტინიუმის, როგორც უსაწყისო და უსასრულო მდინარის მუდმივი რეპრეზენტაცია. არსებობს სამყაროების და ღმერთების მთელი იერარქია. არის ერთი არსება, სახელად მაჰაბჰრაჰმა (დიადი ბრაჰმა), რომელიც ამტკიცებდა, რომ მან შექმნა სამყარო, ბუდა მოწაფეებთან ერთად ავიდა მის ცაზე და დისპუტში დაუმტკიცა რომ ცდებოდა. ბუდა ხშირად გამოისახება როგორც ღმერთების, ადამიანების და დემონების მოძღვარი და დამრიგებელი. ბუდიზმის მიხედვით არსებობენ შემდეგი არსებები: ადამიანები, დამშეული აჩრდილები, დემონები, ჯოჯოხეთის სულები, ღმერთები და ცხოველები. მაგრამ არიან გასხივოსნებული არსებები ანუ სატვები, როგორც ბრძანა ქალბატონმა ნინომ, რომლებსაც ეწოდებათ; ბუდა, ბოდჰისატვა და არჰატა. ეს სამი იერარქია არის უმაღლესი, მათ ემსახურებიან განათლებული ღმერთები (მაგალითად მაჰაკალა, განეშა და ა.შ.). ნირვანა არის სამი სახის: ნირვანა - არასრული გასუფთავება. პარანირვანა - უფრო ძლიერი გასუფთავება (აფექტებისგან) და ბოლოს მაჰა-ბოდჰი-ნირვანა - უმაღლესი და აბსოლუტური ნირვანა. ბუდისტურ წიგნში უშნიშა ვიჯაია სტოტრა მოთხრობილია თუ როგორ გადაარჩინა ჯოჯოხეთში დაბადებისგან ბუდამ და განათლებულმა ქალღმერთმა უშნიშა ვიჯაიამ ცის მეფე შაკრა-ინდრა. ბუდას მიხედვით დაიბადო ღვთაებად არის ყველაზე ცუდი კარმა, რადგანაც ღმერთები განებივრებულნი და გაბრუებულნი არიან ციური ნეტარებით და კომფორტით და ადამიანთაგან განსხვავებით პრაქტიკულად არ შეუძლიათ მიაღწიონ ბოდჰის (გასხივოსნებას). ადამიანის სხეული არის ყველაზე იდეალური ბუდისტური იოგას პრაქტიკისთვის, რადგანაც დედამიწაზე ტანჯვა და სიამოვნება არის 50-50-ზე ანუ არის იდეალური გარემო ასკეტიზმისათვის. როცა ბუდა გაუტამა მედიტირება ბოდჰის ხის ძირში, მას ყოველმხრივ უშლიდა ხელს პრაქტიკაში ბოროტი ღმერთი მარა, რომელიც ცხოვრობს ერთ-ერთ უმაღლეს ცაზე. ბუდას მიხედვით ბუდას გააჩნია სამი სხეული: დჰარმაკაი - ჭეშმარიტების ანუ კანონის სხეული. სამ ბჰოგა კაი - ტკბობის სხეული, რომელშიც ბუდა ეცხადება ღმერთებს ცაში. ნირმანაკაი - ხორციელი სხეული, რომლის დახმარებითაც ბუდა ეცხადება მიწიერ ცოცხალ არსებებს. ბუდა ქადაგებდა, რომ ცნობიერება (ვიჯნანა) მუდმივად იცვლება და მას არ ჰყავს შექმნელი. არსებობს ასევე ბუდიზმში კოსმიური კოლექტიური ცნობიერება (ალაია ვიჯნანა) და სამი "ბუნება": პარანიშპანა სვაბჰავა - აბსოლუტური ბუნება. პარატანტრა სვაბჰავა - დამოკიდებული ბუნება და პარიკალპიტა სვაბჰავა - წარმოსახვითი მატერიალური რეალობა. არია-ვასუბანდჰუმ და არია-ნაგარჯუნამ სისტემურად უკუაგდეს სულის და შემოქმედის არსებობის იდეები, კონცეფციები.

"ერთიანი ერთადერთი ღმერთი - ჯანარდანა, იღებს ბრაჰმას, ვიშნუს და შივას სახელებს იმისდამიხედვით თუ რას ქმნის, იცავს და ანადგურებს იგი... ისაა მიზეზი შექმნისა, დაცვისა და განადგურებისა" ვიშნუ-პურანა. "ვედამ არ იცის მისი სიდიადე, ბრაჰმამ არ იცის მისი საიდუმლო, ავატარებმა არ იციან მისი საზღვრები - უფალი მეუფე პარაბრაჰმანი საზღვრების გარეშე" რატკალი-გურუ "სული ადამიანის საფშვინველში არის ადამიანის ჭეშმარიტი მე, რომლითაც იგი ნამდვილად და სამარადისოდ ერთარსია მამისა ანუ ღმერთისა" ჯნანა-იოგა. გვ. 100. ავტორი: სვამი ვივეკანანდა. "ადამიანის ჭეშმარიტი მე არის ღმერთის გამოვლინება და მასში მდგომარეობს თვით არსი ღვთაებისა" რაჯა-იოგა. გვ. 50. ავტორი: სვამი ვივეკანანდა. "ღვთაებრივი არსება, რომელიც ჩვენი უმეცრების გამო ჩვენგან მოცილებული გვგონია, სინამდვილეში სულაც არაა შორს მყოფი ჩვენგან, არამედ იგი არის თვით ჩვენი საკუთარი მე მოქცეული ჩვენი არსების შიგნით" სვამი აბედანანდას წიგნიდან - "როგორ გავხდეთ იოგი, გვ. 28. "უმაღლესი მე ადამიანისა არის სწორედ ის ძალა, რომელმაც შექმნა სამყარო, იგი ნაწილია ლოგოსის ცხოვრებისა და განუყოფელია მისგან" ანა ბეზანტი. "ძალა აზრისა". 1912 წელი. არის შვიდი ენერგია შვიდ ჩაკრაში და შვიდ სამყაროში: დაკინი შაკტი მულადჰარაში, რაკინი შაკტი სვადჰისტჰანაში, ლაკინი შაკტი მანიპურაში, კაკინი შაკტი ანაჰატაში, შაკინი შაკტი ვიშუდჰაში, ჰაკინი შაკტი აჯნაში და მაჰაშაკტი საჰასრარა ჩაკრაში. დაკინი შაკტი ესაა სექსუალური ვნების ენერგია, რომლის მაჰაშაკტიდ გარდასახვით ხდება ადამიანის გარდასახვა ბრაჰმანად და დევას სტატუსის მიღწევა. გარდასახვა არ ხდება სურვილის და სექსის სრული უარყოფით, არამედ მისი მიღებით და ტრანსფორმაციით. სწორედ ესაა ტანტრა-დჰარმა ანუ მეხუთე ვედა - პანჩამავედა. "ქალის სასქესო ორგანო ესაა - ლოტოსის ყვავილი, ნეტარების ოკეანე, ესაა გამჭვირვალე ადგილი, საიდანაც შეიძლება ამოვიდეს გასხივოსნებული აზროვნება. როცა ლოტოსის ყვავილი უერთდება მამაკაცურ სასქესო ორგანოს - სკიპტრას, კვერთხს, მათი კავშირისგან იბადება ელექსირი, რომელიც მირონის და მუსკუსის თხილის ნარევს ჰგავს. მათი შეწყვილება შობს ცოდნას, რომელიც ხსნის ყველა საგნის ბუნებას". ("კალაჩაკრა-ტანტრა") "სექსი ცოდვაა მხოლოდ ბრიყვებისთვის; ხოლო ბრძენები მას მიჰყავს განთავისუფლებისკენ, მუქტისკენ" ("კაულავალი-ნირნაია-ტანტრა")

კოდი: ვედური ციტატები

პერიოდულად ასურები (დემონები) მოდიან დედამიწაზე (დჰარმა-კშეტრაზე), რათა გაანადგურონ ან დაამახინჯონ ვედები. ასე რომ იცოდეთ, ის ადამიანები, რომლებიც გინდ რუსეთში და გინდ საქართველოში ან სადმე სხვაგან, სპეკულირებენ ვედებზე და მანიპულირებენ ვედური ტერმინებით და ლეგენდებით, არიან შარლატანები და ასურები (დემონები). დანავებმა და დაიტიებმა შესანიშნავად იციან თუ როგორ დათესონ პანიკა, დეზინფორმაცია და დააბნიონ ხალხი ცრუ სასწაულებით. დანავებს აქვთ სხვადასხვა ფოკუსების ჩატარების უნარი, მაგრამ მათი გამოცნობა მარტივად შეიძლება, თუ ისინი ამახინჯებენ ან აკნინებენ ვედებს და არ ჰყავთ ავტორიტეტული გურუ, ასევე არ არიან კონკრეტულ სამპრადაიში ე.ი. არ არიან კონკრეტული რელიგიურ-მისტიკური ტრადიციული სკოლის ადეპტები, იცოდეთ, რომ ესენი არიან - ა ს უ რ ე ბ ი (დემონები). არიან დანავები და დაიტიები რომლებიც ამახინჯებენ ვედებს და სხვადასხვა ვედური სკოლების მოძღვრებებს და პრაქტიკებს. ილუზიონისტი დანავები ატყუებენ მილიონებს. ვედურ რელიგიაში მრავალი სკოლაა. ვედურ ტრადიციებში არსებობენ გასხივოსნებული მაჰა-სიდჰებიც, მაგრამ ისინი არ ჩანან, სამაგიეროდ კარგად ჩანან შარლატანები, რომლებიც ამახინჯებენ ვედურ ცოდნას და სხვადასხვა პრაქტიკებს. საბედნიეროდ არსებობენ ნორმალური გურუებიც, რომლებიც ქადაგებენ ნამდვილ ვედებს, მაგრამ მაჰა-სიდჰები საჯაროდ არ ავლენენ საკუთარ თავს და ეს გასაგებიცაა, რადგანაც ასურების მთავრობა ასეთებს მყისვე გიჟებად შერაცხავს და საგიჟეთში გამოკეტავს. ეს იმიტომ, რომ დგას კალი-იუგა და იოგა და ტანტრა შეშლილობად არის გამოცხადებული ასურების მიერ. ის გურუები კი, რომლებიც საჯაროდ ქადაგებენ, ცდილობენ დამალონ სულიერი ნათელი და ნამეტანი არ გადავიდნენ ზეცნობიერში, რადგანაც იციან, რომ ხალხს ე.ი. მასებს არ სიამოვნებთ განათებულ სიდჰებთან ურთიერთობა და ვერ უგებენ მათ, მთავრობა ხომ მით უმეტეს. ბრბო ჩლუნგია. ომ შანტი ომ ტარე ტუტტარე ტურე სვაჰა

არის ობიექტური ჭეშმარიტება და არის სუბიექტური მოსაზრება (შეხედულება). ობიექტური ჭეშმარიტება ესაა - სანატანა-დჰარმა (მარადიული რელიგია). ობიექტური ჭეშმარიტება დაფუძნებულია პარამატმანზე, ხოლო სუბიექტური აზრი, სუბიექტივიზმი დაფუძნებულია ცრუ ეგოზე. პიროვნული (დემონური) ეგო წარმოშობს სუბიექტურ "მოსაზრებას", ხოლო სამყაროს ობიექტური სულიერი კანონების ცოდნა, იბადება პარამატმანისგან. ვედური ტრადიციები ესაა ობიექტური ჭეშმარიტება, ხოლო ყველაფერი დანარჩენი, მათ შორის: ათეიზმი, ლიბერალიზმი, ფემინიზმი, კომუნიზმი, სოციალიზმი, ფაშიზმი, ნაციზმი, რასიზმი, პურიტანიზმი, მონოთეიზმი და ა.შ. ესაა - სუბიექტური აზრი ანუ ასურა-დჰარმა, ჩალა-დჰარმა და უპა-დჰარმა დაფუძნებული აჰამკარაზე (პიროვნულ ეგოზე). სუბიექტური ლიბერალ-ათეისტები, რომლებიც აკრიტიკებენ ვედურ დჰარმას, არიან - ა ს უ რ ე ბ ი (დემონები).

ॐ तारे तुत्तारे तुरे स्वः — «oṃ tāre tuttāre ture svāhā» "ომ ტარე ტუტტარე ტურე სვაჰა" ესაა ქალღმერთი (ბოდჰისატვა) ტარას მანტრა. ტარა არის 10 მაჰავიდიადან ერთ-ერთი. მაჰავიდია ესაა დედა-ღმერთის (შაკტის) კაუზიური (სულიერი) სხეული. სახელი - ტარა ნიშნავს განთიადის ვარსკვლავს ან მხსნელს. ტარას აქვს მრავალი ფუნქცია და იპოსტასი, არსებობს მწვანე ტარა, წითელი ტარა, თეთრი ტარა და ა.შ. ტარა ფლობს სექსუალურ მაგიას, კურნავს ყველა დაავადებას, ჩუქნის თავის ერთგულებს დღეგრძელობას, იძლევა ადვაიტას ცოდნას, ეხმარება ადამიანს გასხივოსნებაში და ა.შ.

შაკტიზმი და გნოსტიციზმი ესაა ჭეშმარიტი დჰარმა, ხოლო ყველა სხვა "რელიგიური ტრადიცია" - იმიტაციური პროცესები. შაკტიზმი და გნოსტიციზმი ესაა - პარამატმას პროცესები ანუ სულიერი ევოლუცია. დანარჩენი ტრადიციები ესაა - იმიტაციური ფსევდო-დჰარმა. აბრაამული რელიგიური ფაშიზმი, მაზდეანური ფაშიზმი, ბრაჰმანისტული ფაშიზმი და შინტოისტური რეპრესიული მორალი, სხვა არაფერია თუ არა იმიტაციური პროცესები და არა ნამდვილი დჰარმა. მსოფლიოს რელიგიების 95% ფაშისტური და რეპრესიულია. ამ ტიპის რელიგიებში მიდის დვაიტა მლეჩჰა-დჰარმას პროპაგანდა და ახალგაზრდების მასობრივი ზომბირება. რატომ არ უნდათ სკოლებში სექსუალური განათლება და ტანტრა დჰარმას სწავლება აბრაამულ ფაშისტებს? იმიტომ, რომ მათ ეშინიათ, ეშინიათ ძალაუფლების დაკარგვის, ეშინიათ დამარცხების. არიან პარანოიკები და პურიტანები. სძულთ ლილიტის არქეტიპი და აფეტიშებენ ევას არქეტიპს. ლილიტი ესაა განათლებული ჰეტერა, ხოლო ევა ესაა სულიერი ინვალიდი პურიტანული პარანოიდალური ეგოიზმით, დაციკლული გამრავლებაზე. აბრაამული პურიტანული მორალი ქადაგებს, რომ ტანტრა არის "ერესი", რომ ადვაიტა არის "ერესი", რომ ლიბერალური სექსი არის "ცოდვა", რომ ლგბტ-ები არიან "გარყვნილები" და ა.შ. აბრაამულ რელიგიებში და მსგავს პურიტანულ "ტრადიციებში" მიმდინარეობს ზომბირების ეგზოთერული პროცესი. მათ არ სურთ რომ ეს პროცესი შეწყდეს. ფაშისტებს არ სურთ სექსოლოგია სკოლებში იმიტომ, რომ არ სურთ განათლებული ახალგაზრდობა. მათ არ სურთ ბავშვებისთვის და მოზარდებისთვის დჰარმის მიცემა. ბევრი საუბრობს "სოციალურ ვალდებულებებზე"... უკაცრავად, მაგრამ არსებობს მხოლოდ ერთი ვალდებულება, რომელიც უნდა შეასრულო, ესაა - კაულა დჰარმა (გნოზისი). თანამედროვე ადამიანების 80-90% დჰარმას არ ასრულებს. ვინც იცავს დჰარმას, იმას იცავს დჰარმა, ხოლო იმიტაციურ პროცესებში მყოფ პურიტანებს არ გააჩნიათ ნამდვილი დჰარმა და სურთ ახალგაზრდების დადებილება და დაგოიმება, ამიტომაც შთააგონებენ მათ, რომ "სექსი სიბინძურეა" და ა.შ. ისინი ამბობენ: "ჩვენ ვიცავთ ბავშვებს გარყვნილებისგან!", მათ სურთ თქვან, რომ სექსუალობა და სქესობრივი განათლება არის "გარყვნილება" ანუ რაღაც ძალიან ცუდი? ჰა ჰა... რა სასაცილოა, თუ მათ მართლაც ასე ჰგონიათ მართლაც დასაღუპად განწირული პრიმიტივები და გოიმი პროვინციელები ყოფილან ცხოველური გონებით. არიან დებილები და ახალგაზრდებში დებენ თავიანთ სიდებილეს და ესაა მათი ჭკუით "ჭეშმარიტი მრწამსი". მათი რელიგია ესაა შიში და უმეცრება და კიდევ უკვირთ რატომ უგებენ მათ ლგბტ ლიბერალები... იმიტომ რომ ლიბერალებს უკეთესი კარმა აქვთ, მიუხედავად იმისა, რომ ნამდვილი დჰარმა არც მათ აქვთ. რელიგიურ ფაშისტებს არ გააჩნიათ სულიერი ცოდნა და შესაბამისად აქვთ დამახინჯებული წარმოდგენები. მათი აგრესია დაფუძნებულია არქონტების (ასურების) რჯულზე.

კოდი: დჰარმა და ფსევდო დჰარმა

მოდით დავაკავშიროთ ერთმანეთთან ინდუიზმი, ბუდიზმი, გნოსტიციზმი, სემიტური პოლითეიზმი და იაპონური შინტოიზმი: უკვე ვიცით, რომ პლერომას ანუ ჭეშმარიტების სულთა სამეფოს 33-ე ეონმა პისტის-სოფიამ შვა ეონი ახამოტი, ხოლო ახამოტმა ქაოსში ანუ ასტრალში შვა ელი და აშერა, რომლებმაც შვეს 70 "ღმერთი" და მათთან ერთად დაინაწილეს 72 ცა, რაზეც არის საუბარი გნოსტიკურ ქრისტიანობაში. ქრისტე აფრთხილებდა მოწაფეებს ქაოსის "ღმერთების" შესახებ. სემიტურმა "ღვთაებებმა" დაარსეს სამეფო დინასტიები... მათ შორის იაპონურიც. ახლა ისიც ვთქვათ რომ არის სამი სამყარო: ფიზიკური – ჩვეულებრივი დროის, ასტრალური – გამრუდებული დროის და სულიერი – მარადისობის. ეს ქაოსის "ღმერთები" სახლობენ ასტრალში და ხელს უშლიან ადამიანებს სულიერში ასვლაში. არის ცნობიერების 6 დონე: სა-კალა – ფიზიკური, პრატია-კალა – ასტრალი, ვიჯნანა-კალა – ქვემო სულიერი და + იშვარას, მაჰეშვარას და მაჰამანტრეშვარას დონეები. ქაოსის ცრუ ღმერთების მიზანია ადამიანთა დამონება და რელიგიური ფაშიზმის გავრცელება და ამით სულიერ განათებაში ხელის შეშლა. გნოსტიკოსები ამბობდნენ, რომ ელინური ღმერთები იშვნენ ქაოსისგან, ისევე როგორც სემიტური "ღვთაებები". მსოფლიოს ღმერთების 90% შობილია ქაოსისგან, ყველა, ტრიმურტის და ტრიდევის გარდა. საეჭვო არაა?? იაპონური "ღმერთებიც ასტრალური უფსკრულის ქაოსისგან იშვნენ. ქაოსი და სკოტოსი ესენია უზენაესი ელინური "ღმერთები". ქაოსისა და სკოტოსისგან არიან შობილნი: ელინური და რომაული, კელტური, სკანდინავიური, სლავური, ეგვიპტური, აფრიკული, მეზოამერიკული, ირანული, ბრაჰმანისტული, სემიტური, ჩინური და იაპონური "ღმერთები". ყველა "ღმერთი" ბრაჰმას, ვიშნუს, შივას, სარასვატის, ლაკშმის და პარვატი-კალის გარდა შობილნი არიან არა უზენაესი უპიროვნო ბრაჰმანისგან, არამედ ასტრალური ქაოსისგან! ქაოსი კი ესაა კენომა – ბოროტი სულების ანუ მატერიის დემონების სფერო. ამიტომაც იყო რომ მეცხრამეტე საუკუნეში იაპონელი შინტოისტები ბუდისტების დახოცვით იმუქრებოდნენ. მეიჯის რესტავრაციის დროს ეს აგრესია დიდი გაჭირვებით ჩაახშეს. იაპონური მითოლოგიის მიხედვით; უზენაესი ხუთი ღმერთი "კოტო-ამაცუკამი" იგივე "ჰიტორიგამი" იშვნენ ქაოსისგან, მათ შვეს "კამიო-ნანაიო" ანუ ღმერთების შვიდი თაობა, საბოლოო ჯამში მერვე თაობა იყო – იზანამი და იზანაგი, მათ შვეს ამატერასუ, ხოლო ამატერასუმ შვა სხვა ღმერთები. იზანაგიმ შვა სხვა "ღმერთებიც". ამატერასუმ შვა ნინიგი, ხოლო ნინიგიმ შვა ჯიმუ-ტენო, იაპონიის პირველი იმპერატორი, რომლის შთამომავლებიც არიან დღევანდელი სამეფო ოჯახი! რა არის აქ ყველაზე საინტერესო? რა და ის რომ იაპონურ და ელინურ და ა.შ. პოლითეისტურ რელიგიებში არ იყო და არც არის არავითარი ადვაიტა ვედანტა და არავითარი ტანტრა. ეს არაა უბრალოდ პრიმიტიული აზროვნება. ეს არის პირდაპირი მითითება იმაზე, რომ იაპონური "ღმერთები", ისევე როგორც სხვა პოლითეისტური "ღმერთები" არიან ქაოსიდან შობილი უმდაბლესი სულები ანუ ანტი-ეონები. ესენი არიან სულიერი ეონების იმიტაცია. ასევე, რატომ ეწოდებათ უზენაეს შინტოისტურ "ღმერთებს" ჰიტორიგამი? ჰიტორი ნიშნავს მარტოხელას! ანუ მათ არ ჰყავდათ პარტნიორები! ნეტა რატომ? გნოსტიკური სწავლებით, ნაკლული ეონის პისტის-სოფიას გარდა, ყველა ღვთაებრივ ეონს ჰყავს პარტნიორი, ხოლო უმდაბლესი ქაოსის ეონები წარმოადგენენ სულიერი ეონების დამახინჯებულ იმიტაციებს. ამიტომაც ახასიათებთ შინტოისტებს რელიგიური ფაშიზმი და ნაციზმი და არავინ არ მითხრას ეს არა არააო. ეს ასეა. დასკვნა: იაპონური "ღმერთები" ესენია ქაოსის სულები, შობილნი ქაოსიდან, ისევე როგორც ბოროტი ეონები გნოსტიკურ რელიგიაში. ხვდებით ახლა ვის ეთაყვანებიან იაპონელები? იაპონურ რელიგიაში უმაღლესი საწყისია – ქ ა ო ს ი. ხვდებით? თქვენი აზრით რატომ არის, რომ მონოთეისტი ვიშნუიტები, შივაიტები, შაკტისტები... და ასევე ბუდისტები ამბობენ, რომ ე.წ. "ნახევარ-ღმერთები" არ იმსახურებენ თაყვანისცემას? საუბარია ინდრაზე, ვარუნაზე და სხვა ვედურ ღვთაებებზე... ეს ძალიან საინტერესოა. როგორც უკვე ვახსენე სხვა პუბლიკაციებში, პოლითეისტურ ანუ "ვედურ" ღმერთებს აქვთ ერთი საერთო თვისება, ისინი ყველანი წარმოიშვნენ ქაოსისგან ანუ ასტრალისგან. იაპონური, სემიტური, ვედური, ელინური და ა.შ. "ღმერთები", ყველანი ესენი წარმოშობილნი არიან ქ ა ო ს ი ს გ ა ნ! და როგორც უკვე ვიცით, გნოსტიკურ ქრისტიანობაში ქაოსიდან შობილ "ღვთაებებს" ერქვათ მატერიის დემონები და ბოროტი ა რ ქ ო ნ ტ ე ბ ი ანუ "თავადები", რომლებმაც დაინაწილეს 72 ცა და ადამიანთა სამეფოები და ერები. ვიშნუიტები აღიარებენ მხოლოდ ვიშნუს, შივაიტები შივას, შაკტისტები შაკტის, ხოლო ბუდისტები ბუდას. რატომაა ასე? იმიტომ რომ მათ იციან ჭეშმარიტება. ქაოსიდან შობილი "ღვთაებები" არ არიან ნამდვილი ღმერთები. ისინი განეკუთვნებიან გამრუდებული დროის დაბალ ასტრალურ სამყაროებს ანუ ბჰუვარ-ლოკას, სვარგა-ლოკას და მაჰარ-ლოკას. ეს არსებები უმდაბლესი სულები არიან. მათი თაყვანისცემა უაზრობაა. ამიტომაცაა რომ ტანტრიზმში, ვედანტაში და მაჰაიანაში მთავარია შივა, შაკტი, ვიშნუ ან ბუდა და არა ეს უპა-დევები. არსებობს სამი სამყარო: ფიზიკური, ასტრალური და სულიერი. ფიზიკურ სამყაროში არსებობს ჩვეულებრივი დრო. ასტრალურ სამყაროში არის გამრუდებული დრო და ამიტომაც ასტრალური სამყაროს 1 დღე უდრის ფიზიკური სამყაროს 4 320 000 000 წელიწადს. სულიერ სამყაროში დრო თითქმის საერთოდ არ არსებობს. სულიერი სამყაროს 1 დღე უდრის ფიზიკური სამყაროს 311 360 000 000 000 წელიწადი. სულიერი სამყაროს ერთ დღეს ეწოდება "მაჰა-კალპა" ანუ დიდი დღე. მაჰა-კალპას შემდეგ დგება დიადი ღამე ანუ მაჰა-პრალაია, სიცარიელის დიდი ერა. ახლა რაა მთავარი: სემიტური "ღმერთები": ელი და აშერა და მათი 70 შვილი, ცხოვრობენ გამრუდებული დროის სამყაროში. ისინი ცხოვრობენ ასტრალში. ელი და აშერა შვა ახამოტმა, ხოლო ახამოტი პლერომას 33-ე ეონმა პისტის-სოფიამ. პლერომა ესაა სულიერი მარადისობის სამყარო. უზენაეს სულიერ სამყაროებში, კერძოდ კი ა-რუპა-ლოკაში, არასოდეს არ დგება მაჰა-პრალაია. ა-რუპა-ლოკა მარადიული სამყაროა. სემიტური "ღმერთები", მათ შორის აბრაამული რელიგიების დამფუძნებელი – სალიმი, ძე ელისა და აშერასი, არიან ბოროტი დემონები და რეფტილოიდები, გნოსტიკური გაგებით – არქონტები ანუ "თავადები". ისინი მართავენ ასტრალის 72 ცას და მათი მიზანია გააკეთონ ისე, რომ ადამიანი ვერ ავიდეს სა-კალას ფიზიკურ ან პრატია-კალას ასტრალურ დონეზე მაღლა. ისინი ცხოვრობენ პრატია-კალას დონეზე და გააჩნიათ ასტრალური საბაჟოები, სადაც ცდილობენ ხელი შეუშალონ სულებს უფრო მაღლა ასვლაში. უფრო მაღლაა ვიჯნანა-კალა, ხოლო კიდევ უფრო მაღლა ვინც ავა, გახდება იშვარა, მაჰეშვარა ან მაჰამანტრეშვარა. არქონტებს ანუ ასურებს ეს არ უნდათ. ისინი ხელს გვიშლიან ადვაიტა ვედანტას და ტანტრას შეცნობაში და სულიერ რეალიზაციაში. ისინი გვპარავენ ენერგიას, როცა განვიცდით ტკივილს, რომელიც მათი პროვოცირებულია და ეს ყველაფერი ჩვენი ნეგატიური კარმის რეზულტატია. ყველა სამეფო დინასტია არქონტების დაფუძნებულია. ძველი სემიტები იყვნენ პოლითეისტები და ჰყავდათ 72 ღვთაება, რომელთაგან ორი იყო უზენაესი: მამაღმერთი – ელ-იონი იგივე ილუ და დედაღმერთი აშერა იგივე ასირატი. მათ შვეს 70 ღმერთი, მათ შორის ჩამავალი მზის და ჰაერის უფალი – სალიმი იგივე ენ-ლილი იგივე ალ-ილაჰი იგივე იეჰოვაჰი. სემიტურმა "ღმერთებმა" დაარსეს სემიტური ქალაქ-სახელმწიფოები და დასვეს იქ მეფეებად თავიანთი შთამომავლები, გენეტიკური ჰიბრიდები – რეფტილოიდები. თავადაც რეფტილოიდები არიან. მათ არ გააჩნიათ ადვაიტა ვედანტას შეცნობის უნარი. მათი გონება ჩამწყვდეულია ასტრალში ანუ პრატია-კალას დონეზე და სა-კალას დონეზე ანუ ფიზიკურ კოსმოსში. ესენია ასტრალის ბოროტი ღმერთები. ყველა ბანკირი, მაგნატი და პოლიტიკური ლიდერი, განსაკუთრებით კი მონა-რქი, მათი შთამომავალია. ამას ადასტურებს დევიდ აიკის კვლევები და ასევე გნოსტიკოსების ტრაქტატები. ამ სემიტურმა "ღმერთებმა" დაარსეს სემიტური სამეფო დინასტიები, რომლებიც შემდეგ მთელ მსოფლიოში გავრცელდნენ, მათ შორის ბრიტანეთსა და იაპონიაში. გნოსტიკოსებმა იცოდნენ, რომ ისინი წარმოიშვნენ ეონი ახამოტისგან. ელი და აშერა შვა სოფია-ახამოტმა, პისტის სოფიას ასულმა, ხოლო პისტის-სოფია, პლერომას – ჭეშმარიტი ღმერთების სამეფოს 33-ე ეონი შვეს მესამე და მეოთხე ეონებმა – ნუსმა და ალატეიამ, რომლებმაც ასევე შვეს ეონი ქრისტე და ეონი სოფია-სულიწმინდა. პისტის-სოფიას არ ჰყავდა პარტნიორი და უზენაესი სულის შეცნობის მცდელობისას დაეცა ასტრალში, სადაც დაორსულდა ქაოსისგან და შვა ახამოტი. ეონმა ქრისტემ შეიწყალა ის და დააბრუნა პლერომაში, ხოლო ნაყოფი გადააგდო ასტრალში. შემდეგ ახამოტის ვედრებაც შეისმინა ეონმა ქრისტემ და დააბინავა ის ჯვარზე ანუ პლერომასა და ასტრალის ანუ კენომას საზღვარზე და უწოდა მას – კერასმოსი. ახამოტმა შვა ელი და აშერა, ხოლო ელმა და აშერამ შვეს 70 "უფალი", რომლებთან ერთადაც დაინაწილეს 72 უმდაბლესი ცა. ეს იცოდა ბასილიდე სირიელმა. ბასილიდე უზენაეს ჭეშმარიტ ღმერთს უწოდებდა არა-არსობრივ სულს. ეს არა-არსობრივი იგივეა რაც ბუდისტური შუნია და ადვაიტა ვედანტური პარა-ბრაჰმანი იგივე პარამა-შივა. 72-მა უმდაბლესმა ეონმა ანუ "ღმერთებმა" შვეს "სამეფო დინასტიები", რომლებიც გაბატონდნენ დედამიწაზე. ეს მოხდა დაახლოებით 300 000 წლის წინ. 12 000 წლის წინ მათ მოატყუეს და დაღუპეს ატლანტები. 5000 წლის წინ მათ ხელში ჩაიგდეს დედამიწა. ბრიტანელი და იაპონელი მონა-რქები და სხვანი... არიან 72 ელოჰიმის შვილები, რომლებიც შვა უსახურმა ფსევდო-ეონმა – ახამოტმა. ესენია კენომას ანუ სიბნელის "ღმერთები". ისინი იპარავენ ადამიანთა სულებს და არიან ენერგეტიკული პარაზიტები. მილიონობით უვიცს უყვარს ისინი და მათი შთამომავალი მეფე-დედოფლები. ეს სასაცილოა სატირალი რომ არ იყოს.... სწორედ მათ დაკლეს პასექის ჟამს ქრისტე. სწორედ მათ დაიწყეს ინდოეთის განადგურება და ადვაიტა ვედანტას დაკნინება. ვესტერნიზაცია მათი მზაკვრული გეგმაა. მიზანია – ადვაიტას ანუ პლერომას ცოდნის გაქრობა. ესაა სემიტურ-აბრაამული შეთქმულება. გინდ დაიჯერეთ გინდ არა...

ესაა ბრიტანელი მეცნიერი, ასტროფიზიკოსი – მეთ ტეილორი, რომელიც ფემინისტმა ფაშისტებმა არაფრის გამო გაანადგურეს სოციალურ დონეზე და "ბოდიშიც" კი მოახდევინეს, მაგრამ მაშინაც კი არ გაჩერდნენ. ფემინისტებმა ეს მეცნიერი დაღუპეს. მეთ ტეილორი არის ერთ-ერთი იმ მეცნიერთაგანი, რომლებმაც ზონდი დასვეს როზეტას კომეტის ზედაპირზე. ფემინისტებს არ მოეწონათ ის რომ მეთი ტელეეთერში გამოჩნდა ქალების ანიმირებული სურათებით მოხატული პერანგით და დაიწყეს ყვირილი. ფემინისტებმა იქამდე არ მოისვენეს სანამ ეს ადამიანი არ მოსპეს მორალურად და სოციო-ეკონომიკურად.

ესაა ბრიტანელი მეცნიერი, ასტროფიზიკოსი – მეთ ტეილორი, რომელიც ფემინისტმა ფაშისტებმა არაფრის გამო გაანადგურეს სოციალურ დონეზე და "ბოდიშიც" კი მოახდევინეს, მაგრამ მაშინაც კი არ გაჩერდნენ. ფემინისტებმა ეს მეცნიერი დაღუპეს. მეთ ტეილორი არის ერთ-ერთი იმ მეცნიერთაგანი, რომლებმაც ზონდი დასვეს როზეტას კომეტის ზედაპირზე. ფემინისტებს არ მოეწონათ ის რომ მეთი ტელეეთერში გამოჩნდა ქალების ანიმირებული სურათებით მოხატული პერანგით და დაიწყეს ყვირილი. ფემინისტებმა იქამდე არ მოისვენეს სანამ ეს ადამიანი არ მოსპეს მორალურად და სოციო-ეკონომიკურად.

კოდი: "თავისუფალი აზრი" არის ილუზია

თვით ათეისტი "მეცნიერებიც" კი ადასტურებენ რომ პატრიარქატი გაბატონდა დაახლოებით 6000-5000 წლის წინ. გახსოვთ რა ეპოქა დაიწყო 5000 წლის წინ? კ ა ლ ი ი უ გ ა, აი რა ეპოქა დაიწყო. ახლა ხვდებით ვინ შექმნა პატრიარქატი? პატრიარქატი ასურასების შექმნილია და მათი მიმდევრების საბოლოო ხვედრია პრეტა-ლოკა ან პიტრი-ლოკა. არც პატრიარქატია სწორი და არც მატრიარქატი არის სწორი გზა, ყველაზე ახლოს სიმართლესთან დგას ანდროგინატი, მაგრამ საბოლოო ჯამში ესეც არაა სწორი. ყველაზე სწორია ადვაიტა ტანტრა. თუ ჩვენ გვინდა იდეალური ცხოვრება და წყობა, უნდა გავავრცელოთ ადვაიტას და ტანტრას იდეები. სატია-იუგას ანუ ოქროს საუკუნეს თავისუფლად შეგვიძლია ვუწოდოთ ადვაიტა-იუგა ან ტანტრა-იუგა. სატია-იუგა ესაა ადვაიტა-იუგა, ტრეტა-იუგა ესაა ვიშიშტა-ადვაიტა-იუგა, დვაპარა-იუგა ესაა დვაიტ-ადვაიტა-იუგა, ხოლო ახლანდელი კალი-იუგა ესაა პრაქტიკულად დვაიტა-იუგა. დვაიტა ესაა დუალიზმი და პერსონალიზმი, ხოლო ადვაიტა ესაა მონიზმი და იმპერსონალიზმი. მხოლოდ მონისტური იმპერსონალიზმის პირობებში არის შესაძლებელი ჰარმონია, თანასწორობა და მშვიდობა. ათასობით წლის მანძილზე ვედანტა განიცდიდა დეგრადაციას, ხოლო ტანტრა იკარგებოდა და იჩრდილებოდა. ახლა გაბატონდა დვაიტა და ტანტრა გამოცხადდა "ერესად". გენდერზე დაციკლულობა ახასიათებთ მაჰამაიას და ავიდიას ტყვეობაში მყოფ პერსონალისტებს და დუალისტებს. მეოცე საუკუნეში გაჩენილი ათეისტური იდეოლოგიები შეცდომაა. ესენია ხარვეზები გლობალურ ნოოსფეროში. მუსულინი, სტალინი, კლარა ცეტკინი, ემა გოლდმანი, გენერალი ფრანკო, აინ რენდი და ა.შ. ესენი ყველანი შეცდომებია. ესაა დჰარმიდან გადახვევა.

კოდი: კალი-იუგა და ადამიანური ცნობიერების დეგრადაცია

როდესაც ვამბობ რომ იოგა და ვედანტა მთელ კაცობრიობას ეკუთვნის, ბევრი უცოდინარი ხეპრე მიბრაზდება და მეტლიკინება: "იოგა და ეგეთები ეგ მხოლოდ ინდოეთის რელიგიური დოგმატებია და დანარჩენ მსოფლიოსთან არავითარი კავშირი არ აქვს". ასე იქცევიან ჩვეულებრივად ავეიდიკა-პაშუ იგივე მაჰა-პაშუ რომლებიც ქადაგებენ ჩარვაკა-ლოკაიატას ურჯულოებას. ზოგჯერ ასე ფიქრობენ აბრაამიტი მონოთეისტებიც. მინდა ვუთხრა ყველას; შტერებსაც და ჭკვიანებსაც, იოგა და ვედანტა ესაა სრულიად ადამიანური რასის კოსმიური სიბრძნე და ცოდნა. იოგა და ვედანტა ესაა ადამიანთა სულიერი საგანძური. რა შუაშია აქ ინდოეთი? უბრალოდ ინდოელებმა დანარჩენი ერებისგან განსხვავებით შეძლეს იოგას და ვედანტას შენახვა და განვითარება. სხვა ერებმა ინდოელებისგან განსხვავებით ატლანტიდის კატასტროფის შემდეგ დაკარგეს იოგა და ვედანტა, შესაძლოა არა მთლიანად, მაგრამ იოგას და ვედანტას ყველაზე სრულად შემონახვა შეძლეს ინდოელებმა. განსაკუთრებით კი აქცენტს ვაკეთებ ადვაიტა ვედანტაზე და ტანტრა იოგაზე. უნივერსალურ კოსმიურ ცოდნას საზღვრები არ გააჩნია. უნივერსალური ცოდნა მთელ სამყაროშია განფენილი. იოგა და ვედანტა მხოლოდ ინდოელებს არ ეკუთვნით. მეორეც ის რომ ევროპელები სულ სხვა გზით წავიდნენ სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ მათი "გზა" სწორია. ევროპაში მისტიკური შემეცნება და ღმერთის იდეა მოკვდა, ამერიკაში მით უმეტეს, ხოლო აზიამ დაიცვა ძველი, უფრო ზუსტად მარადიული ცოდნა, მარადიული ჭეშმარიტება. კოსმიურმა სიბრძნემ გეოგრაფია არ იცის. დედამიწა ანუ ბჰუმანდალა შეიქმნა იმ არსებების მიერ, რომლებმაც ადამიანებს გადასცეს იოგა და ვედანტა. ბრაჰმანის ცოდნა არსებობს ყველა რელიგიაში. ის ცოდნა რაც იოგაში და ვედანტაშია ეხება მთელ სამყაროს. ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, ჯერ ერთი ევროპასა და ამერიკაში არიან ინდუისტები და ბუდისტები და მეორეც; რატომ არ უნდა მიიღოს ევროპამ და ამერიკამ "ინდური სიბრძნე"? რა ჰგონიათ თავი ევროპელებს და ამერიკელებს? ხისთავიან ურჯულო მატერიალისტებს თავი ღმერთები ჰგონიათ? აბრაამულ მონოთეისტებზე ხომ საერთოდ ლაპარაკიც ზედმეტია, მათი ბრიყვული ეგზოთერიზმი უკვე ყოველგვარ ზღვარს სცილდება. რა უნდა ვთქვა? ახლა დგას კალი-იუგა. მიხვდით აწი. საქმე იმაშია, რომ ათეისტურ "მეცნიერებას" და ეზოთერულ პარამეცნიერებას რადიკალურად განსხვავებული მიდგომები აქვთ. ათეისტური უარყოფს მისტიკურ რეალობას ანუ სულიერ ძალებს, ხოლო ეზოთერული აღიარებს. ათეისტური მეცნიერება ამბობს რომ მუდმივად კითხვები უნდა ვსვათ და არ მივიღოთ მისტიკა. ათეიზმის პოზიციაა მისტიკის უარყოფა და მუდმივად კითხვების დასმა და ამით უსასრულო "ევოლუცია". ათეიზმისთვის არ არსებობს მარადიული ჭეშმარიტება ზეციდან მონაბერი. ეზოთერიკა პირიქით, არ სვამს ზედმეტ კითხვებს და არათუ აღიარებს და იღებს მისტიკას, არამედ გვთავაზობს მზამზარეულ და გამზადებულ რეცეპტს მარადიული ზეცით მონაბერი ჭეშმარიტებისა. არის მისტიკური დოგმა და შენ ის უნდა შეიცნო. მორჩა, სხვა არაფერი გევალება. თავისუფლება არ არსებობს. ყველაფერს მართავს იშვარა ანუ უფალი და კარმული კანონი. ადამიანის მიზანია ზემიწიერი ზეადამიანური ზეციური ჭეშმარიტების შეცნობა. ამიტომაც რომ დაუწყო ლაპარაკი მორწმუნე ინდუისტს "განმანათლებლობის" ეპოქაზე, "რენესანსზე", ბიბლიაზე და დარვინზე, ის პირში გეტყვის რომ ეგ ყველაფერი არის კალი-იუგაში გაჩენილი "ასურა-დჰარმა", "ადჰარმა" და ნასტიკა" ანუ ერესი, გადახვევა ჭეშმარიტებიდან. ინდუისტისთვის არსებობს მხოლოდ "სანატანა დჰარმა" ანუ მარადიული ჭეშმარიტება მოცემული ტრიმურტის მიერ. სხვა ინდუსს არ ანაღვლებს. კანტიც და თომა აქვინელიც, დარვინიც და დოსტოევსკიც, ინდუსის თვალში არის ნასტიკა-ერესი. დღეს რელიგიის ფილოსოფიის სემინარზე მოხსენება წავიკითხე გნოსტიციზმზე, 10 მსმენელიდან 3 სიცილით კვდებოდა... მე მგონი უკვე მიხვდით რაში იყო საქმე. ასე ვფიქრობ რომ ის ვინც სერიოზულ ეზოთერულ საკითხზე იჯღანება და იცინის, ფსიქიურად ჯანმრთელი ვერ უნდა იყოს. პრინციპში ძალიან კარგად ვიცი რა ჰქონდათ თავში იმ სამს. რა არის სასაცილო ეზოთერულ ფილოსოფიაში? ცხადია ეს იყო დაცინვა, ისიც გასაგებია რომ ასეთი ადამიანები უთავო იდიოტები და ხეპრეები არიან, რომლებსაც ბინძური გენეტიკა აქვთ. აბა ბინძური გენეტიკის მქონე ცინიკოსმა რა უნდა გაიგოს? ცხადია არაფერი... რა მაგარი ხისთავიანი შოვინისტები არიან ასეთები... ესაა თავისებური ამპარტავნება, რადგანაც შეუძლებელია დასცინო ვიღაცას, თუ საკუთარი თავი მასზე მაღლა მდგომი არ გგონია. ესაა ამპარტავანი უვიცის პოზიცია. გულახდილად გეტყვით მომენტებში მიჩნდება სურვილი ეს ხეპრეები ძვლებში დავამტვრიო და ორგანოები სათითაოდ დავაძრო, სამწუხაროდ სსკ ამას კრძალავს. სიქჰიზმი ესაა ისლამისა და ვიშნუიზმის სინთეზი. ისლამი და ვიშნუიზმი ტანტრას მიხედვით ესენია ვაიშნავაჩარას დონის რელიგიები ანუ პაშუ-ბჰავა. აქედან დასკვნა: სიქჰები არიან პაშუ. სიქჰიზმი ესაა ვაიშნავ-აჩარა. ვაიშნავაჩარას დონეზე არის მხოლოდ ერთი უზენაესი ღმერთი და მხოლოდ უსასრულო სიყვარული მის მიმართ. მაგრამ ამის გარდა არ არის სხვა არაფერი; ღმერთის მხოლოდ ნათელ მხარეს ეთაყვანებიან, ბნელი და მრისხანე იპოსტასები უარყოფილია, არ არის სექსუალური კულტი და ფეტიში და რაც ყველაზე მთავარია არ არის ც ო დ ნ ა. ცოდნა იწყება შაივაჩარას დონიდან, ხოლო სხვა ყველაფერი – დაკშინაჩარადან. აქტიურ ფაზაში შედის ვამაჩარაში და პიკს აღწევს კულაჩარაში. ადამიანის აზროვნებაში მთავარია სწორი რაკურსი და მასშტაბი. ფაქტი ისაა, რომ ადამიანთა უმეტესობას არ შეუძლია დიდი მასშტაბით აზროვნება. ადამიანთა მინიმუმ 55% აზროვნებს ძალიან ვიწროდ და მცირე მასშტაბებში. ეს ნიშნავს იმას, რომ არქონტული ძალების ზეგავლენით ადამიანთა უდიდესი ნაწილის "აზროვნება" არ სცილდება საკუთარი სახლის, უბნის ან საუკეთესო შემთხვევაში ქალაქის საზღვრებს. ზოგიერთი ოდნავ უფრო შორს მიდის და მსჯელობს დიდი დიდი ერთი კონკრეტული "სახელმწიფოს" ფარგლებში. ცოტას თუ უჩნდება ნიჭი და უნარი რომ იაზროვნოს პლანეტარული მასშტაბით და კიდევ უფრო ცოტას რომ იაზროვნოს ინტერპლანეტარული ან გალაქტიკური მასშტაბით და ასეთები ერთეულები ან ათეულები თუ არიან, მეტაგალაქტიკურ და მეტასივრცულ დონეებზე და მასშტაბებზე ხომ ლაპარაკიც ზედმეტია. ისინი ამბობენ "მე ზედმეტად დაკავებული და ჩაფლული ვარ მიწიერ საქმეებში რომ სამყაროებზე ვიფიქრო და საერთოდ ეგ მე საერთოდ არანაირად არ მეხება" და სწორედ აქ ისინი ცდებიან. როგორ არ ეხებათ ეს მათ? ჯერ ერთი ის რომ ჩაფლულნი არიან მიწიერ რუტინაში სულაც არაა კარგი და მეორეც; სამყაროები პირდაპირ კავშირში არიან ადამიანთან, რომელიც კოსმიური მასშტაბებით წერტილზე ნაკლებია, მეტაგალაქტიკაში რამე კატასტროფა რომ მოხდეს, დედამიწაზე მცხოვრებ ადამიანებს რა არაფერი დააკლდებათ და არაფერი დაემართებათ? ადამიანთა უმეტესობა არის ლენჩი ბაბუინი. დროა აიხედოთ ცაში და დაინახოთ ვარსკვლავები. ნუ ხართ მიწიერ ჩარჩოებში მოქცეულნი. უხარისხო ბიომასა ჰყვირის რომ აქვს "უფლებები" რადგანაც ნერვული სისტემა გააჩნია... უკაცრავად მაგრამ ეგ არაფერს არ ნიშნავს... ადამიანი რომელიც არ იყენებს ინტელექტს და ცხოვრობს ცხოველივით იმსახურებს მხოლოდ ერთს – სიკვდილს. დედამიწაზე მილიონობით უჯიშო ბიონაგავია რომლებიც ქორწინდებიან და ქმნიან ოჯახებს, ტყნაურობენ და ყრიან ლეკვებს ანუ "აჩენენ ბავშვებს", ოცნებობენ კარგ სამუშაოზე და დროსტარებაზე, მაგრამ თავში მხოლოდ ნახერხი უყრიათ და გეოგრაფიის, ისტორიის, ფიზიკის, ბიოლოგიის და რელიგიის ფილოსოფიის მარტივი საფუძვლებიც კი არ იციან. თქვენ გინდათ მითხრათ რომ ადამიანის უფლებები ცოდნით არ იზომება და ამ ბიომასას უვიცს აქვს რაიმეს "უფლება"? და... საშუალება რომ მქონდეს იმაზე უფრო დიდ "საშინელ რეპრესიებს" მოვუწყობდი რაც თავის დროზე ჰიტლერმა და მუსოლინიმ ჩაუტარეს ოპონენტებს და მოწინააღმდეგეებს. და საერთოდაც არ მრცხვენია და არც არასოდეს "მოვინანიებ" ამას. მე სწორს ვამბობ. იცოცხლოს მხოლოდ იმან ვინც ამას ცოდნით დაიმსახურებს, თორემ ისედაც გვიჭირს 7 000 000 000 ხორცის ნაჭრის გამოკვება რადგანაც რესურსები არ გვყოფნის. მოვიშოროთ დაბალი გონების "ხალხი" და რესურსებიც გვეყოფა. რასიზმი და ნაციზმი სისულელეა, მაგრამ უცოდინართა და ურწმუნოთა ლიკვიდაცია სულაც არაა "აღმაშფოთებელი".