heraklite

კარგად წაიკითხეთ და ჩაუკვირდით.სიკვდილი კაცთათვის საშინელი საზარელი რამ არის ყველა დიდად შეშინებულია თუ მასთან სადმე ახლოა სიკვდილი. ადამიენები ერიდებიან ამ თემაზე ლაპარაკს და ცდილობენ ყურადღება იმგვარ საკიტხებზე გადაიტანონ რომლებიც ამხიარულებს და კარგ განცყობას უქმნის. ადანიანნი მხიარული ლაღნი ჩანან მაგრამ როცა მკვდება მათ შორის ვიღაც ატყდება გოდება ჩივილი ზხელი კარგი ხალისიანი დრო ავიცყდებათ კაცნი სიკვდილის ყოველი გამოჩენისას ისე იქცევიან თითქოს არასოდეს ენახოთ არად ჩვენ თვალწინ მრავალი კაცი კვდება ყოველდღიურად ცხოვრება სხვა არაპერი არის ტუ არა გაჩენა და გაქრობა მრავალი კაცისა. ჩვენ გარშემო კვდებიან მაგრამ ჩვენ მაინც გვგონია რომ არ მოვკვდებით რადგან ჩვენი სიკვდილი ისე შორეულ რამედ მიგვაჩნია რომ გვგონია არასოდეს დადგება. ჩვენ სიკვდილის ბოლო წამი გვეცვენება ყველაზე დიდ ტანჯვად ტანჯვათა შორის მაგრამ თუ სიკვდილი გაქრობაა უგრძნობლობაა მაშინ ვერც სიკვდილის ბოლო წამს გავიგებთ და ვერც ჩვენ სიკვდილს ამიტომ ამის არ უნდა გვეშინოდეს. ჩვენ ისეთი სუსტი სხეული გვაქვს რომ ყოველი მყარი მაგარი საგანთან შეჯახებისას ზალა ეკარგება და ზიანდება. მყარ მაგარ საგნებში ვგულისხმობ ქვებს რკინებს და დიევ სხვებს სა რადგან სამყარო სავსეა ასეთი რამეებით ჩვენ ყოველდღიურად უნდა ველოდოთ სიკვდილს. როცა სიკვდილის წამი დადგება მრავალი ადამიანი შემოგვეხვევა მწუხარე სახეებით და სანთლებით ჩვენ ისინი უპრო გვაშინებენ ვიდრე სიკვდილი. და სიკდილი არ არის სხელი მტლიანი გაქრობა ჩვენი სხეული მიწაში მყოფი გარდაიქმნება და შეიცვლება ჩვენი ხორცისაგან აღმოცენდება ბალახები ყვავილები როცა საპლავზე ყვავილებს ვხედავთ ეს ჩვენი სხეულია გარდაქმნილი და შეცვლილი. ეხლა სხვა შეხედულება განვიხილოთ ჩვენ ვამბობთ რომ სული უკვდავიაო. რა არის სული? ვხედავთ რომ ჩვენც ვარსებობთ ქვებიც არსებობენ მაგრამ ჩვენ რაგაც სხვაგვარად ვარსებობთ და სხვანაირად ჩვენცა გვაქვს სხეული და ქვასაც ჩვენც შევდგებიც ატომებისაგან და ისიცა.მაგრამ ჩვენ თავს სულიერ არსებებს ვუწოდებთ სულის თვისება კი იმაში გამოიხატება რომ ის მოაზროვნე აზრთა შემოქმედი. ხოლო მოაზროვნე ქვა არის უნახავს ამიტომ ჩვენ მას სულისაგან მიროვებულად ვთვლით. სულის თვისებები რაც არის სიყვერული მწუხარება ზიზღი და მრავალი სხვანი არავის უნახავს სხეულის პორმის სახით არავის უნახავს სიყვარული სხეულით არავის უნახავს იდეა სხეულით აქედან ვასკვნით რომ სული უსხეულო რამ არის. ეხლა ისიცა ვთქვატ რომ აზროვნება მატერიის თვისება არ არის ქვას ხეს აზროვნება არ ძალუძს აზროვნება ატომთა თვისება არ არის და ამიტომ ტვინი აზრის წარმომშობი არ არის. ვნახეთ რომ სული უსხეულო რამ არის სიკვდილი კიდე ცვლილებაა რომელიც სხვა სხეულით ხდება. თუ სული უფორმოა და უსხეულო და ის არ არის ატომი და ვერც იქმნება რადგან აზროვნება ატომთა ტვისება არ არის ესე ქვებიც შედგებიან ატომებისაგან მაგრამ მათ არ შეუზლიათ აზროვნება. როცა სული უსხეულო რამედ ვცანითროგორ უნდა მოვკვდეთ ხმალი ვერ მოგვეკარება და ცეცხლი რადგან ჩვენ სხეული არა გვაქვს. სკამისრვის სიკვდილი დაშლაა მაგრამ ჩვენ როგორ დავიშლებით როცა სული უსხეულოა და მას ვერაპერი ეკარება. ხოლო ჩვენი თავი ხელებათ და ფეხებათ კია არ გვაქვს გაგებული არამედ გონად სულად რადგან ეს ჩვენი ხელები და ფეხები მტლიანად აზრს არიან დამორჩილებულნი ჩვენმა სხეულმა არაპერი იცის ცხოვრებისა მხოლოდ სულია გამგე და შემგნები ყველაპრისა. ჩვენ კიდე ჩვენი თავი სულად მიგვაცნია სიკვდილი კიდე სხეულის გარდაქმნაა და ცვლილება და არა სულისა. სული როგორ გარდაიგმნება როცა ის უსხეულოა და სხვა სხეულები მასზე ვერ მოქმედებენ. ეხლა დავსვავთ კითხვას თუ როგორ ვცხოვრობთ სიკვდილის შემდეგ როცა აქვე ამ ცხოვებაშივე ვხუწავთ ტვალებს ჩვენ სხეულს ვეგარ ვხედავთ ასევე აღარ არიან გარე საგნები თითქოს მტლიანად გაქრა სამყარო როგორც მატერია მაგრამ რაგაც არის ჩვენ მაინც ვართ ჩვენში მოზრაობენ აზრები იდეები თუ სამყარო და სხეულები აღარ არის რჩებიან ჩვენი იდეეები ამგაგვარია სიკვდილი ეს არის წმინდა აზრთან იდეასტან დარჩენა. ასე ვხედავთ ჩვენ სიკვდილს განვიხილეთ როგორც მოკვდავობა ასევე უკვდავება მოკვდავად გაგება საკუთარი თავისა ზალზე ზედაპირული რამ არის ხოლო უკვდავად დანახვა დიდ ჩაკვირვებასა და განაზრებას მოიტხოვს და არ იფიქროდ რომ მორცმუნეებს გაგებული ჰქონდეთ ადამიანის უკვდავება ვინ მისცა მათ ამის გონება მათ რომ უკვდავება დამტკიცებულნი ჰქონდეთ აღარ იტირებდნენ თავიანთი ოჯახის წევრთა დაღუპისას მარრამ ისინი მარყუარა და თვალთმაქცნი არიან.

როგორც ჩანს გადავაჭარბე თორე გული მარტლა მატკინე

გაიხარე ჩანს რომ კარგა ღრმად ჩაგიხედავს სულში. ეს რაც მომცერე კრიშნამურტის სიტყვებია ტუ შენი? რაც შეეხება ოკეანესთან შეერცყმას ეს ურთულესი გზაა არის როცა ამ გზას დაადგები საკუტარ თავში აღმოვაჩენთ უამრავ დაპარულ თვისებებს შეიზლება შემდეგ საკუთარი თავი გცეუცხოოს

იცი რაც გითხარი მტელი სერიოზულობით გითხარი. მე მარტლა მაინტერესებდა შენი აზრი

გიყვარს დალევა? მეც მომიცია ამ ბოლო დროს რამოდენიმეჯერ ეხლა უკვე კარგა ხნით აღარ დავლევ. აქ ახალი თემა გავხსენი საზოგადოებრივი ცნობიერება და დამიწუნა მატეო ფალკონემ

როგორ მატკინე გული შენ ვერ წარმოიდგენ ლამის მომკალი ცხოვრება ჯოჯოხეთად მომეჩვენა აზროვნებისადმი ინტერესი წამართვი შენი სიტყვებით მცემე დამაზიანე.

გამარჯობა როგორ ხარ? რაც შეეხება სიკვდილს ძნელია ვინმესთან ერთად ვიმოგზაურო

ჩვენ საზოგადოებაში ვცხოვრობთ მასზე ვართ მიკედლებულნი მივყვებით იმ მიმართულებებსა და მოძრაობებს რაც საზოგადოებაში ხდება. საზოგადოება ჩვენთვის კედელია ციხე ის გვიცავს ხოლო მარტოდ დარჩენილნი უმცეოდ უიმედოდ ვგრძნობთ თავს ამ მდგომარეობაში მყოპი საზოგადოებისკენ გავრბივართ. არსებობს საზოგადოებრივი ცნობიერება ეს არის აზრთა შეხედულებათა ერტობლიობა ის შინაარსი როგორადაც და რანაირადაც ესმით მათ ცხოვრება. ვხედავთ რომ მრავალ კაცს ერთნაირი და მსგავსი გონება აქვს და ისინი თანხმდებიან ასეთი და ასეთი არის ცხოვრებაო. ჩვენ საზოგადოებაში ვხედავთ ადამიანებს მრავალ და მრავალ კაცს რომლებიც მსგავსად საუბრობენ ცხოვრებისეულ ამა თუ იმ მოვლენაზე ისე მსგავსად ლამის გვეგონოს რომ ტყუპები არიან. ჩვენ გვიქრება შემდეგ ეს მრავალი კაცი და გვრჩება მხოლოდ ეს იდეები და აზრები ისინი მხოლოდ სხეულებით განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან ხოლო აზრებით და გონებით კი მსგავსნი არიან არა განსხვავება მეფესა და მათხოვარს შორის ისინი ერთნაიერად და მსგავსად ხედავენ ცხოვრებას. ჩვენ საზოგადოებაში დავბადებულვართ ბავშვებს ზალა არ გვქონია რომ მათი აზრები არ მიგვეღო ეხლა მათი აზრებით ავსებულვართ საზოგადოების აზრით ვიმოსებით მათი აზრით ვირჩევთ ამა თუ იმ საკვებს მათი აზრით ვიქცევით ამა თუ იმ შემთხვევაში მოკლედ საკუთარი კერძოობა პიროვნება საკუთარი თავი საზოგადოებაში ჩაგვიკარგავს, დაგვიკარგავს. არესებობენ ადამიანები რომლებიც საზოდადოების შეხედულებებს უკრიტიკოდ უკამატოდ იღებენ მათით ცხოვრობენ მათით აკეთებენ საქმეებს. არსებობენ კიდევ სხვა ყაიდის ადამიანები როლებიც მიმხვდარან რომ საზოგადოება ხანდახან სტყუა ხანდახან სიმართლეს არ ამბობს. ამგვარ ადამიანებს საკუთარი შეხედულებები გასჩენიათ მაგრამ მათი თამამად გამოხატვა ვერ გაუბედავთ შეშინებიათ. ამა თუ იმ შემხვევაში ვერ მოვქცეულვართ ჩვენი აზრით მაინც საზოგადოებას ვემორჩილებით მოკლედ საზოდადოება ჩვენთვის ბორკილად და ტანჯვად ქცეულა. ჩვენ კი გაბრაზებული და გაჯავრებული ვართ საკუთარ თავზე რომ დამოუკიდებლად თავისუპლად ვერ მოვქცეულვართ. მარტო მყოპთ გვგონია რომ თავისუპლები ვართ მაგრამ საზოგადოებაში გასულთ საკუთარი ტავის რწმენა დაგვკარგვია და დაგვიცყია ისე ლაპარაკი და მოქმედება როგორც საზოგადოება ლაპარაკობს.ვერ მოვგზეულვართ სხვაგვარად რადგან შეგვშინებია საზოგადოებამ ლანძგა გინება არ დაგვიცყოს და უღირსი არ გვიცოდოს. მოკლედ საზოგადოება ბატონია მბრძანებელია ჩვენ კი მისი მონანი ვართ და მორჩილნი. მაგრამ გამოცენილან უძლიერესი და უგონიერესნი ერტეული ადამიანები აი ამ მრავალ მასებს შორის რომლებსაც განუვითარებიათ ცხოვრებაზე საკუთარი შეხედულებები ყველა მოვლენა რაც კი ცხოვრებაში ხდება ყველაზე მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარი აზრები აქვთ მათ ჩაუხედავთ საზოგადოებრივ ცნობიერებაში უნახავთ მათი სიცარიელე სიფუჭე და მცდარობა და ყველა ეს აზრი სისულელედ მოგვჩვენებია. ეს საზოგადოება აი ეს მრავალ კაცთა გროვა სულელ ბრიყვ რამედ მოგვჩვენებია ჩვენს თვალში ისე დაპატარავებულან და დამცირებულან ვეღარც კი ვამჩნევთ. ეხლა კი ვმოქმედებთ საკუთარი შეხედულებებით ვართ თავისუფლები და საზოდადოებისა კი აღარც გვეშინია თუ რას იტყვიან ჩვენზე გაგვლანძღავენ უღირსს გვიცოდებენ თუ უცხო რამედ მოვეჩვენებით. მთელი საზოგადოებისა ცხოვრება სისულელედ მცდარობა გამხდარა ჩვენთვის ამ კაცთა მოძრაობაში შპოთში და მოუსვენრობაში სერიოზული ვერაფერი გვიპოვია. მოკლედ შეგვიქმნია საკუთატი სამყარო ახალი სრულიად სხვა საზოდადოებისგან განსხვავებული ჩვენი საკუთარი მარრამ ეს აზთა თვითნენბობა კი არ არის არამედ მხოლოდ და მხოლოდ ჭეშმარიტება და სიმართლე. ეს არის ადვილი ეს საკუთარი ტავის მთლიანი ცვლილებაა ცნობიერების რევოლუცია გონის მოუსვენრობა და გაუჩერებელი მოძრაობა მუდმივად აზრთა წარმოშობა. მაგრამ შედეგი დიდია ჩვენ ვქცეულვართ პიროვნებად ცალკეულ თავისუპალ არსებათ და თავი დაგვიხსნია იმ უღიმღამო უფერული ცხოვრებისაგ რასაც საზოგადოებრივი ცხოვრება ეწოდება. კარგად ჩაუკვიდით და წაიკითხეთ საქმეს ზერელ ნუ მოეკიდებით.

იცი მოხუცს უპრო ეშინია სიკვდილის ვიდრე ახალგაზრდას რადგან მისთვის ძალზე მოახლოებულ რამედ თვლის. შენ კიდე ახალგაზრდა ხარ სიკვდილი იმდენად შორეულ რამედ გეჩვენება ალბათ კიდეც ხანდახან პიქრობ რომ ეს პერიოდი არასოდეს დადგება. მაგრამ იცოდე ცხოვრება წამია როგორ უცებ გახდი პატარა ბავშვი ახალგაზრდა ესე სწრაპად გახდები მოხუცი.სიკვდილი ზალიან ზალიან მალე მოვა ახალგაზრდები ყოველთვის ტყუვდებიან ის რომ ასე შორეულ მოვლენად ეჩვენებათ. მხოლოდ მოხუცს შეუხლია შეიგრზნოს სიკვდილის საშინელება და როცა მოხუცი იქნები მერე ვნახოთ ესე თამად თუ ისაუბრებ სიკვდილზე

ადამიანები გულგრილნი არიან სხვა ადამიანტა მიმარტ მათ ტავისი კერზო სურვილთა და მიზანთა ასრულება სურთ სხვათა ინტერესი დიდად არ ანაღვლებთ და ხშირია შემთხვევები როცა ადამიანები თავიანთ მიზანთა განხორციელებისას სხვებს თავიანთ საშუალებებად იყენებენ. ჩვენ შორის მრავალია ისეთი ადამიანი რომელთაც დიდად სასარგებლო მოქმედებებად მიაჩნიათ ქურდობა სხვათა დაზიანება ისინი წუხხან კანონთა და პოლიციის მთავრობის გამო და ელოდებიან იმ დროს როცა ეს კანონენი გაქრება და შეუდგებიან თავიანთ საზაგელ საქმეებს. მათთვის კანონი იძულებაა რომელიც აკეთებინებთ იმას რაც მათ არ სურს. რადგან კაცმა რომ სხვას პატივი სცეს სხვისი უპლებები დაიცვას სხვა არ დაიმონოს სხვატა საკუტრება არ დააზიანოს ამაში ადამიანები მათთვის სარგებლიანს ვერაპერს ხედავენ პირიქით საწინააგმდეგო მოქმედებებში ხედავენ სარგებელს. რადგან კანონის მუდმივი ასრულება რომელიც მათთვის იძულებაა გადაექცევათ ტანჯვათ და ამას ვეგარ უძლებენ და დროდადრო არღვევენ კანონებს კლავენ და ქურდობენ. ჩვენს გარშემო ცხოვრობენ ადამიანები რომლები ც მკვლელნი ქურდნი მოზალედენი არიან მათ კანონთა პოლიციის გამო ვერ გაუკეთებიათ ეს საქმენი და თუ ამგვარ ხალხს მთავრობის გარეშე დავტოვებთ აქ ატყდება დიდი ხოცვა ჟლეტვა. გავიხსენოთ საქარტველოში ოთხმოცდაატიანი წლები როცა მტავრობა აქარ არ იყო როცა კანონი არ იყო როგორ იქცეოდა ხალხი როგორ მოეპყრენ ერთმანეთს სახლები დაუცვეს გააუპატიურეს მოკლეს ასე ეპყრობოდნენ კაცნი ერტმანერს. მანამდე სანამ მტავრობა იყო იყო სიმშვიდე და სიჩუმე ხალხი თავიანთ ბოროტებას და სხვათადმი ზიზღს გულში მალავდა მაგრამ როცა კანონი და მთავრობა გაქრა ეს ჩუმი მშვიდი ცხვრები მკვლელებად და ქურდებად იქცნენ საშინელი ამბები დაარტიალეს სხვათა სისხლით იყვნენ მოტხვლილნი.რაც შეეხება მორცმუნეებს მათ თავიანთი ღმერტი ეუბნება არ მოკლაო მაგრამ მათ არ იციან რატო არ უნდა მოკლა მათ ამის შესახებ არანაირი ცოდნა არ აქვთ ამიტომ სინამდვილეში ისინიც მკველელები არიან. საერთოდ ძალზე ზნელია სხვების უპლებები დაიცვა ისინი გიყვარდეს არსებობს ამის უგრმესი საფუზვლები თუ რატო უნდა გვიყვარდეს სხვები მაგრამ ამის დასადგენად და გასაგებად უგრმესი და უზლიერსი გონებაა საჭირო ამას ვერც მორწუნეთა ჭკუა გასწვდება და ვერც არამორწმუნეთა ამას მხოლოდ ერთეული კაცები გებულობენ და ეს ერტეული კაცები კანონისა და მტავრობის გარეშეც არიან კეთილნი და სხვატა მოყვატულნი და მათი პატივცემელნი

კი გეთანხმები ყველა ფილოსოფოსი ერთნაირად გულცივი არ არის სიკვდილის მიმართ. ხშირად ისინიც მწუხარენი არიან ამგვარი მოვლენის მიმარტ. მაგრამ ისინი ჩვეულებრივ ადამიანებზე უკეთ იტანენ სიკვდილს რადგან მათ სიკვდილის სხვაგვარი ცოდნა აქვთ და არსებობს თეორიები ფილოსოფიაში რომელიც უფრო ასატანს ხდის სიკვდილს და მშვიდად შეგვაგუებს მას.

კანონი არ არის უსარგებლო რამ კანონი გონის უგრმესი გამოძახილია მაგრამ ხალხს თვიტნებობისა და თავიანტი სუბიექტური აზრებისსთვი უცოდებიათ კანონი.

მე სიცარიელეა მასში არაპერი არ არის ის საგნებთან ურტიერტობით იქმნება და ჩვენ ცნობიერებაში ის იდეებია მხოლოდ რაც გარშემო საგნებში არის. გონებაში არაპერია ისეთი რაც შეიზლება საგნებში არ იყოს. ამიტომ გამოდის საგანი და ცნობიერება ერთიდაიგივე ყოპილა რადგან ისინი ერტნაირ შინაარსს ატარებენ

შიშველი სხეული ეს არ არის რაგაც საზიღტობა და საშინელება. ჩვენ გვიყვარს ლამაზი სხეული ვაღმერტებთ მას. სამოსი იმირომ შემოგვიცვია ამით გარემო პირობებს უკეთ ვეგუებით. თუ დაუშვებთ რომ ეს სხეული ღმერტს გაუჩენია ღმერტი ხომ კეტილი არსებაა და როგორ დაუშვათ რომ მან ცუდი სხეული შექმნა. თუ ეს სხეული ღმერტს გაუჩენია ახლა რავისივე გაჩენილი ვერ აუტანია და ეზიზღება?

რაც შეეხება ხალხთა ჭორებსა და ლაბარაკს ამაზე ხალხს უყვარს სხვების ცხოვრებაზე საუბარი ამით ცოცხლობენ ამით ცხოვრობენ ამგვარი ამბებით ამოუვსიათ სული. ხალხს უყვარს როცა სხვებს აერევა გზაკვალი ამაზე დიდი გაცხოველებით და კმაყოპილებიტ ლაპარაკობენ. გახარებული არიან სხვებს ცუდი რამ რომ შემთხვევიათ თვიტონ კი ცუდი არპერი მოსვლია. ხოლო როცა ადამიანს რამე კარგი რამ გაუჩნდება ცხოვრებაში ამაზე ხალხი არ ლაპარაკობს ისინი გაგულისებულნი არიან და შურიანი სახეებით იხედებიან.

ღალატი იმგვარი რამ არის როცა ჩვენი ცოლი ან ქმარი მოგვბეზრებია და მოვითხოვთ სხვა ადამიანთან კონტაქტს. ადამიანი მუდამ განახლებადი არსება არის ამიტომ ცვენი ცოლი ან ქმარი მასთან დიდი ურტიერთობის მანძილზე ძველდება და ამიტომ გვბეზრდება. ხოლო ვინც არ ღალატობს ერტმანეტს ან ამის შემთხვევა არ მისცემიათ ან საზოგადოებრივი აზრის ეშინიათ. გამოდის რომ ღალატი აუცილებლობაა ეს არის სცრაპვა განახლებისაკენ ცვლილებისაკენ ძველის მოცილებისაკენ. ჩვენ საზოგადოებაში ქმრები თითქმის გამუდმებით ღალატობენ ცოლებს როცა ამის საშუალება მიეცემათ. ცოლები უპრო დაჩაგრულები არიან ისინიც უღალატებდნენ ქმრება ამის უპლებას რომ საზოგადოება აზლევდეს და მათი ღირსება რომ მცირდებოდეს

იმგვარ ხალხთა მართვა შეიძლება რომლებიც უმწეონი არიან რომლებსაც დამოუკიდებელ მოქმედებებზე ხელი აუღიათ სხვათა შემყურენი არიან სხვატა იმედზე მყოპნი ამგვარი მასა ყოველთვის გამონახავს ბელადს რომელიც ასეთ საზოგადოებას მართავს. ეს თვითონ ამ მასის მოთხოვნილებაა რონ ისინი მარტონ მიუთითონ დაეხმარონ. და ბელადად ისეთი ადამიანი მოდის რომელსაც ტემპერემენტი გააჩნია მოძრავია ენერგიული ცოცხალი თავისითავის რწმენა გააჩნია და ხალხიც მიენდობა ასეთ კაცს. საერთოდ ღმერთი ადამიანისათვის სურვილთა ამსრულებელი რამ არის. ადამიანი ღმერტის იმიტომ დაყრდნობია რადგან თავისიტავის იმედი წარტმევია ღმერტია მისი მშველელი და გადამრცენელი ასეთ ადამიანს თუ დაუცყებთ ღმერთის წარტმევას დიდ წინააღმდეგობას წავაწყდებით რადგან მას ვართმევთ მშველელეს და ვტოვებთ მარტოკას ტავისტავის იმედად. რაც უფრო განუვითარებელია საზოგადოება იქ ბატონობს ღმერთი ხოლო განვითარებულ საზოგადოებაში ბატონობს კაცი. დღევანდელ ქარტულ საზოგადოებაში ღმერტის ამგვარი ბატონობა საზოგადოების ჩამორცენილობითა და განუვითარებლობიტ ტუ აიხსნება

ისტორია მთლიანად გულგრილია ერთეულ კაცთა იდივიდთა მიმართ და თითოელი კაცი ეწირება კაცობრიობის სიკეთეებს. ისტორია სხვა არაპერია თუ არა ცოდნის დაგროვება შეგროვება. კაცნი რომლებმაც იდეები შექმნეს ისინი დგეს აგარ არიან მაგრამ არიან მათი იდეები. კაცი მოკვდავია ხოლო იდეა უკვდავი. ეხლა როცა ამას ვცერ ამ წამში უამრავი ადამიანი მოკვდა უამრავი დაიბადა ეს პროცესია ადამიანები ქრებიან და ჩნდებიან. ბერძენ ფილოსოფოს ანაქაგორას როცა შვილი მოუკვდა თქვა ვიცოდი რომ მოკვდავი ვშობეო და მთლიანად გულგრილი იყო შვილის სიკვდილის მიმართ.

თქვენ ათეისტი ხართ? ათეისტები უფრო გონიერი ხალხია ვიდრე მორცმუნენი. ათეისტებს ვერა აუტანიათ მორჩმუნეთა სულელური ღმერტი რომელიც ღმერტის გარდა ყველაპერს გავს. ათეისტები თავისუპლების მოყვარე ხალხია და ამგვარი ღმერტი ვერ აუტანიათ რომელიც იმონებს, სჯის, უბრძანებს. ჩვენ თავისუპლება გვსურს ჩვენ ვერ ავიტანთ ვერაპერს ისეთს როცა მორცილებისაკენ დამონებისაკენ მოგვიცოდებენ. მაგრამ ათეისტები იმდენად დააბრმავა მორცმუნეთა სიძულვილმა რომ მათ ღმერთის გარეშე უნდათ ფონს გასვლა. მაგრამ ეს ასე არ არის ღმერთზე რომელზეც ვსაუბრობ არ გაინტერესებთ რა კავშირი და ურტიერტობა აქვს ამ ღმერტსა და ადამიანს? ამ ღმერთთან კაცი მთლიანად თავისუპალი რჩება იკითხავთ როგორო?

რაც შეეხება სიკეთეს ამაზე დაცერილი მაქვს თემაში რა არის სიკეთე შედით და მესამე გვერდი ნახეთ. ხოლო ავადმყოპობები ეს არ არის ბოროტება. ყოველი ავადმყოპობა გამოცვეულია ჩვენ სხეულში სხვა უცხო ნივთიერების შემოჭრით. წარსულში მრავალი ავადმყოპობა იყო დაუმარცხებელი რომელელიც დღეს დამარცხდა. ყოველი ავადმყოპობა დაიძლევა ცოდნით რომელიც დღეს არ გვაქვს. ყოველი ავადმყოპობა უკეთესად გვაგებინებს ჩვენ სხეულს და იმ უცხო ნივთიერებას რომალიც ჩვენში შემოჩრილა და მომავალში ისეთი ავადმყოპობები გაჩნდებიან რომლებიც დგეს არ არსებობენ მასზე წარმოდგენაც არ გვაქვს. ყოველი ავადმყოპობის კვლევა ჩვენ გვაზლევს ცოდნას ვეძებთ იმ საშუალებებს რომ დავადება მოცილებულა იქნეს როცა ნაპოვნია საჭირო ცოდნა დავადებაც დამარცხებულია ავადმპობასტან პაექრობაში ჩვენ შევიძენეთ ცოდნა უკეთ გავიგეთ ჩვენი სხეული უკეთ გვესმის ცხოვრება. ავადმყოპობა რომ არ გაჩენილიყო ვერ გავივებდით ვერასოდეს ვერ შევიცნობდით ჩვენ სხეულს და ვიქვენოდით უცოდინარნი ჩვენი სხეულისა ამიტომ ავადმყოპობა არ არის ბოროტება. ბოროტება მაშინ იქნებოდა რომ ის არასოდეს დაიძლეოდეს მაგრამ თუ კაცობრიობის ისტორიას თვალს გადავავლებთ ავდმყოპობები იძლევა.

ჩვენში ეგოიზმი სხვათა მოთყუება და ცბიერება დაბადებიდანვე ჩნდება და ეს გვეჩვენა სცოვრებისთვის უკეთეს წესად. მატყუარები ცბიერები ქურდები მკვლელები არიან ცხოველები. კაცი რომელიც ამგვერად იქცევა ცხოველთან არის გაიგივებული თავისი ჭკუა გონებით. სხვაზე ზრუნვა სხვისი პატივისცემა ეს დიდი ცოდნითა და სამყაროს შემეცნებით მოგვეცემა და თუ კაცი სხვებს პატივს სცემს და უფრთხილდება არა იმის გამო რომ საზოგადოებაში კეთილი კაცის სახელი მოიპოვოს არამედ იცის თუ რატო უნდა მოიქცეს ასე დიდი ბრძენი კაცია. ადამიანები ცოდნას რომ არ იძენენ და არიან მცირედმცოდნენი მიტომ არის ადამიანებში ამდენი მკვლელი ქურდი და თაღლითი. და ასე ძალზე ცოტა კაცი კეთილი. საერთოდ სიკეთე უღრმესი უბრზნესი გონების მდგომარეობაა.

რაც შეეხება ეშმაკს ის არ არსებობს ვისაც გონია რომ ეშმაკი არის თვითონ არის ეშმაკი. ასევე რიტუალები და მორჩილება არ ჭირდება ღმერტს და რაც შეეხება ქრისტრიანულ ღვტისმოსაობას სულელური ამაო და უშინაარსო ფუჭი საქმიანობაა. ღმერტი სიკეთეა და ღმერტი რომელიც სჯის ან ოდესმე ვინმე დაუსჯია ის უკვე აგარ არის ღმერტი ის ბოროტებაა ღვარძლიანობა. რაც შეეხება ბოროტებას ის არ არსებობს ვისაც ბოროტება ელანდება სამყაროში თვითონ არის ბოროტი. კაცთა შორის დავა ხოცვა ჟლეტა ეს უბრალოდ საფეხურია კაცობრიობის ისტორიაში. ადრე წარსულში უპრო მეტი იყო ისტორია სხვა არაპერია თუ არა უსასრულო სასაკლაო. ადამიანი ეგოისტი თავისტავში ჩაკეტილი არსებაა. ამიტომ ის ბევრს ფიქრობს თავისთავზე და სხვებზე არაპერს. ამიტომ სხვაც არ არის უძრავი უსუცოცლო რამ ის გაბრაზდება გაჯავრდება როცა სხვები ცუდად მოეპყრობიან ეცდება ისინი დასაჯოს მაგრამ ეს პროცესი თანდათან დაიძლევა და კაცობრიობაში სიმშვიდე მაშინ დამკვიდრდება როცა ერტი კაცი ისე გაუფრთხილდება მეორე კაცს როგორც თავისთავს უფრთხილდება. რაც შეეხება გმერთს მას არ ჭირდება რაგაცეების შეწირვა მას არაპერი არ ჭირდება იმიტომრომ ყველაფერი აქვს და ამიტომ არის ღმერთი. ადამიანები ღმერთს ცხვარს წირავენ და სამაგიეროდ სახლს თხოვენ რა ცბიერები არიან ნუთუ ღმერტზე უკეთესი ვაჭრები არიან. ან უსხეულოს რად სჭირდება მათი მატერიალური საგნები ღმერტი რომელიც ჭამს ღმერტი არ არის. რაც შეეხება მრავალღმერტიანობას ეს მცდარი შეხედულებაა და ის იყო ბერძნებში რომაელებში ეს ვერგაგებაა და ვერშემეცნება ღმერტისა. ღმერტი ყოვლისმომცველი რამ არის და მის გარეთ თუ არსებობენ ისეთი არსებები რომელთა შესახებ მან არაპერი იცის და ეს არსებები მისგან დამოუკიდებლად ცხოვრობენ მაშინ ის არ არის ღმერტი. ღმერთი ეწოდება ყველგანმყოპს ყველაპერშიმყოპს ყველას მცოდნეს და ყველას მესაკუთრეს ამიტომ მისგან ცალკეულად არაპერი არ არსებობს. ეს ვერ შეიგნეს ბერძნებმა ვერ გაიგეს ღმერტის ცნება. რაც შეეხება ჰერაკლიტეს ცეცხლი მართავს სამყაროსო ეს ტყუილია ცეცხლი სამყაროს ნაწილია ის დამორცილებული დაქვემდებარებული რამ არის. ჰერაკლიტე ამას იმიტომ ამბობდა რომ ყველა საგანი ცეცხლით გარდაიქმნება დაწვით საგნები იცვლიან თვისებებს. ასევე სპარსელებთან ცეცხლის გაღმერთება ეს იმით არის გამოცვეული რომ ცეცხლი თითქოს არამატერიალური რამ არის ის ძალზე სცრაპად იცვლის ფორმას ის რაგაც მქრალია უჩინარი თუ სხვა საგნები მყარი სხეულებით არიან მოცემულნი ცეცხლს კიდე ძალზე უთხელესი სხეული აქვს ამიტომ ყველაზე მეტად ის მიამსგავსეს ღმერთს. ღმერტს ხომ სხეული არ აქვს ცეცხლი უსხეულო რამეს გავს

ჭკვიანობა არ არის ის სხვა გამოიყენო სხავა მოატყუო ჭკვიანობა ეს არის იცხოვრო და სხვებიც აცხოვრო და ყოველ მოქმედებაში ყოველ საქმიანობაში გახსოვდეს საკუთარი თავი და ასევე სხვები.

მოგეწონათ კარგია. შეიძლება უკეთაც ტქმულიყო მაგრამ რა ვქნათ მეტი არ შეგვიძლია