უცნაური იმიტომ არის, რომ ქართული ეკლესია თანდათან დაიცალა ჭეშმარიტი ღვთაებრივი სულიერებისაგან, რაც გულისხმობდა ადამიანისათვის რწმუნებულების ანუ ხელდასხმის მიცემას. ქართული ეკლესიისათვის ასეთი "სწავლება" სულაც არ იყო უცნობი, როცა ის უძლიერეს ეზოთერულ ნაკადს აერტიანებდა თავის წიაღში, ეგზოთერულ (მასობრივ-გარგნულ) სიმბოლურ მსახურებასთან ერთად. ქართული ეკლესიის ძლიერება და მისი მართლ-ობა, ანუ მრთელ -ობა სწორედ ეს იყო, როცა ის ქრისტეანობის ორივე შტოს - ეზოთერულსა და ეგზოთერულს ითავსებდა. და როცა ქართული ეკლესიის წიაღში მოღვაწეობდნენ ქრისტეანული ეზოთერიკის სკოლის წარმმართველნი, აკადემიების დამაარსებლები,როგორიც იყო იოანე პეტრიწი. განიდევნა რა ქრთული ეკლესიიდან მისი გულისგული -ქრისტეანული ეზოთერული ნაკადი, ქართული ეკლესია თანდათან დაიძირა მატერიალიზმში- ოდენ დოგმატურ აბსტრაქციებსა და სიმბოლურ-რიტუალურ აღმსარებლობაში. მას არ ძალუძს პირდაპირ უშუალო რწმუნებულებაში შეიყვანოს ადამიანი სულერი რეალობის მიმართ. მას დიდი ხანია აღარ ძალუძს პირადად აზიაროს ადამიანი სულიერი რეალობის ფაქტებს. არამედ სჯულის კანონში კეტავს და ლურსმავს მის გონებას და სულიერ უნარებს. ქართული ეკლესია რომ დაცემულია, ეს ეტყობა მის ერს, მის გუშინდელობასაც და დღევანდელობასაც. თავად მის წიაღში გამეფებულ კომერციულ სულს და სიკვდილის შიშით შეპყრობილი ადამიანების სამშვინველების დამონებას. ქრისტემ გვითხრა აღარ გიწოდებთ ამიერიდან მონებს, რადგან მონამ არ იცის რას აკეთებს მისი ბატონი, ხოლო მე თქვენ ყოველივე გაგიცხადეთო. რატომ მოიხსენიებს ქართული ეკლესია ადამიანს კვლავ მონად? უფლის მოწაფეები ხელდასხმას აძლევდნენ ადამიანებს. ერთი მანახეთ დღეს ქართული ეკლესიის მიერ ხელდასხმული ადამიანი, რომელიც უფალს ხედავს და ესაუბრება. მონობის სულში ხართ თქვენ. თქვენ დგახართ სჯულის კანონშ, იუდაიზმში და არა ქრისტეანობაში და ქრისტეს თავისუფლებაში. და როცა თავისუფალი გეუბნებათ, რომ სეთურის მონები ხართ, მამა და მარჩენალზე მაგას გვეუბნებიო? -მისცვივდებით და მოსაკლავად გაიმეტებთ. მონები ხართ, ჭეშმარიტად.