ჩემი მოკრძალებული აზრი უნდა გამოვთქვა... მე მგონი პირველი სიყვარული, იქნება ეს პირველ კლასში თუ უნივერსიტეტში, მაინც ერთადერთია და განუმეორებელი... აი, ახლა რომ ვიხსენებ, მაინც მიყვარს... რაღაც სხვანაირი გრძობა დამრჩა... თუმცა, გერასიმესი არ იყოს, ფილმიდან 'სინათლე ჩვენს ფანჯრებში', მან არც კი იცოდა, თქმაც კი ვერ გავუბედე... მეგობრებად დავრჩით... სამწუხაროდ...