Saturn

არ პოსტავს აქ იმდენი ხალხი რომ არჩევნები ჩატარდეს. დანიშნეთ ვისაც საჭიროდ თვლით. არ გაამართლებს - მოხსენით.

თუ ეს ხელისუფლება დარჩება ანალგინი მიდის ქვეყნიდან, თუ ქრისტეს მხედრობა მოვა ხელისუფლებაში - მაშინ ლეო ნაფტა

DonCaredo დეენძრა სამხრეთს

პაციენტს ვკარგავთ ან analgin -ს ან Leo_Nafta -ს

მაგაზე babuagiorgi არ თანხმდება

ჰიდროპონიკა ჰქვია მაგ ტექნოლოგიას. მაგრამ რატომ უთხარი? ემხიარულათ ცოტა

თუ მოწინააღმდეგის ძალები ბევრად აღემატება შენს ძალებს და გამარჯვების შანსი არ გაქვს, მაშინ ხალხის საზარბაზნე ხორცად გამოყენება დანაშაულია.

PEPE. რატომ თელაველებზე? უფრო newstudio -ზე გამოდის

ეგ ხო

ჯერ ერთი - ვერა. მრავალი მიზეზი არსებობს ამ "ვერა"-სთვის და ახლა მეზარება მათზე საუბარი. მეორეც, რუსეთი როგორ უნდა დაეხმაროს ძალაუფლების შენარჩუნებაში? ტანკებს გამოუგზავნის მიტინგის დასაშლელად?

ლოგიკას ვერ ვხედავ შენს დასკვნაში.

Siknadmo ნამეტანი ჰაეროვანი ბუშტით დაფრინავ შენ მაგ ღრუბლებში, არ გაგისკდეს და მწარედ არ დაენარცხო

Россия проиграла трубопроводную войну? Игнорируя все международные соглашения по Каспию и вопреки тому, что его статус так и не урегулирован, Туркмения намерена начать строительство транскаспийского трубопровода по морскому дну в сторону Азербайджанана. По крайней мере, с таким заявлением выступил вице-премьер туркменского правительства Баймурад Ходжамухамедов. По его словам, Туркмения может поставлять в Европу до 40 миллиардов кубометров газа в год. Однако ни сроков строительства трубопровода, ни его возможной мощности, ни даже приблизительной даты начала возможных поставок он не назвал. При этом Ходжамухамедов утверждает, что на саммите каспийских государств в Баку его страна заручилась в этом проекте поддержкой «большинства» прикаспийских стран. Так это или нет — пока непонятно. Но следует иметь в виду, что президент Туркмении Гурбангулы Бердымухамедов в ноябре предложил участникам саммита прикаспийских государств (Россия, Азербайджан, Казахстан, Туркмения и Иран) в Баку концепцию, которая предполагает следующее: согласия любых двух стран на прокладку трубы будет достаточно, чтобы Ашхабад начал работы. С юридической точки зрения это совершенный нонсенс. Об этом заявили все участники дискуссии «Может ли Россия выиграть «трубопроводные войны» на Каспии?», проходившей в рамках московского политклуба «Росбалта» одновременно с бакинским саммитом. Как подчеркивают эксперты, чтобы строительство транскаспийского трубопровода стало юридически возможным, необходимо вначале подписать соглашение о правовом статусе Каспия. А этого на саммите в Баку, как известно, не произошло. Тем не менее, Ашхабад демонстрирует намерение отказаться от общепринятых представлений о нормах международного права и попытаться начать строительство трубопровода без согласования с таким ключевым игроком на Каспии, как Россия. Можно не сомневаться, что решение Туркмении с легкостью поддержит Азербайджан – его давно подталкивают к этому западные партнеры. Как рассказал для примера на заседании Московского политклуба гендиректор Фонда национальной энергетической безопасности Константин Симонов, не так давно представители европейских нефтегазовых компаний в Баку начали напрямую интересоваться, как поведет себя Россия, если стройка транскаспийского трубопровода начнется «по факту» — без согласования с Москвой или, скажем, с Ираном. В связи с этим гендиректор Института каспийского сотрудничества Сергей Михеев констатировал, что решения на Каспии принимают не пять прибрежных стран, а западные государства, политически заинтересованные в поставках из региона энергоносителей. «Вот увидите, как они нанижут на нитки этих трубопроводов впоследствии лояльные себе режимы», — предупредил эксперт. По его мнению, эта гонка за энергоносителями, которая не вполне выгодна многим прикаспийским государствам, совершенно забывшим о модернизации своих экономик, может привести к настоящему взрыву. Правда, возможность вооруженного конфликта с участием России в настоящее время эксперт оценил как низкую. Но не потому, что Москва сумеет предотвратить негативное развитие событий дипломатическими методами — поскольку, как оптимистично заметил главный редактор журнала «Вопросы национальной стратегии» Аждар Куртов, все знают, что ее вооруженные силы легко победят любую из стран региона. А потому, что у России, по мнению Михеева, вряд ли хватит политической воли, чтобы нанести, например, удар по нефтяной платформе или трубопроводу на Каспии. «Слишком сильна уверенность в реальной, а во многом и мнимой зависимости от Запада», — уверен он. В свою очередь директор Центра по изучению современного Ирана Раджаб Сафаров уверен, что и Россия, и Иран заинтересованы в том, чтобы в Каспийском регионе не было сторонних государств. Но западные страны пытаются «решать свои проблемы в регионе» через Туркменистан, Азербайджан и, в меньшей степени, Казахстан. Помешать этому процессу мог бы только более крепкий союз Тегерана и Москвы, но в последние месяцы их отношения только ухудшались. Таким образом, фактическая неспособность прикаспийских государств договориться между собой явно грозит им потерей контроля над Каспийским морем. Весьма вероятно, что даже если Туркмения, заручившись поддержкой Азербайджана и, скажем, Казахстана, действительно начнет строительство транскаспийского трубопровода в обход всех международных юридических норм, то никто не рискнет ей помешать. Иран побоится из-за угрозы возобновления плана по американскому вторжению в эту страну, ну а Россия просто не захочет портить отношения с Западом. И потечет по дну Каспия топливо из Туркмении и, возможно, Казахстана, через Азербайджан на Запад. По крайней мере, до первой масштабной экологической катастрофы, расхлебывать которую придется прикаспийским странам, но уж никак не компаниям вроде Shell, в последние месяцы активно «обрабатывавшей» руководство Туркмении. Россия при этом проиграет больше всех, утратив монополию на транзит среднеазиатского и каспийского топлива на Запад — к великой радости Евросоюза и США. Экономические и политические потери от этого будут ощущаться еще много лет и обойдутся стране в сотни миллиардов долларов. Иван Преображенский წყარო

lasha1997 ჭკვიანურ მოთხოვნად რას ჩათვლი?

machkatela შენ სულ ზევით ზიხარ შუაში? ავატარს ეგ ჰგამს

lasha1997 მაშინ რუსეთი ეხმარებოდა სეპარატისტებს, მაგრამ ასეთი ძალებით, რეგულარული არმიით არ დასხმია თავს ქვეყანას. პლიუს ამას სხვა ხელისუფლება იყო. Siknadmo მე რომ წასვლა მინდა, სულ სხვა მიზეზია. ისე ერთი მართლა მოვიგებდე იმ გრინ კარტას, წავიდოდე და მერე უნდა მოვიდეს ქვეყნის სათავეში ეგ ჯგუფი. აი მაგარ სეირს ვუყურებდი იქიდან, ყველაფერს დედას რო უტირებენ და სსრკ-ში დაგაბრუნებენ.

მაშინ რუსეთთან ომი არ გვქონდა, ჩვენი მშვიდობიანი მოქალაქეები რუსული ბომბებით ჯერ არ იყვნენ დახოცილნი და არც ტერიტორია იყო ოკუპირებული, ჯერ კიდევ სამშვიდობოების სტატუსი ჰქონდათ.

ალასანიას ეგ არ აქვს მიზნად თორე რა დაუდგებოდა წინ? ჯერ გარემოს გააუმჯობესებს და მერე დაანიშნინებს

გააპროტესტონ მერე. მაგრამ ამასთან ერთად რამის გამპროტესტებლის დედაც ჩემდა თავად

Siknadmo მაგ კრების საკმაოდ დიდი ნაწილისთვის (ყველაზე არ ვიტყვი მაინც რადგან ზოგს შეიძლება გულწრფელად სჯეროდეს რამის) მთავარი იქნებოდა ის გუბერნატორი რა თანამდებობებზე დანიშნავდა ამათ. და თუ კარგი თანამდებობები იქნებოდა, არც ლუჟკოვის ხელქვეითობაზე იტყოდნენ უარს. lasha1997 აბა რაზე უნდა ისაუბრონ? ამინდზე? საუბარი თუ შედგება, ეს იქნება საუბარი პოლიტიკურ თემებზე და ამ შემთხვევაში ხელშეკრულების შესრულების თემას ვერავინ ვერ აუვლის გვერდს. და ეს არ იქნება ერთი ერთზე საუბარი, იქნება შუამავლები აშშ-ევროპის სახით და ნატოს კომუნიკეს თუ წაიკითხავ იქ შავით თეთრზე წერია მოთხოვნა რუსეთისადმი შეასრულოს ექვსპუნქტიანი შეთანხმება.

lasha1997 რუსებთან საუბარი ამ ეტაპზე შეიძლება მხოლოდ ექვსპუნქტიანი შეთანხმების შესრულების შესახებ.

newstudio მარა რა?

newstudio მაგას კაგებეს მოწმობაც ექნება სადმე სათუთად გადანახული.

ბარაკ ობამას ადმინისტრაციამ ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციაში რუსეთის გაწევრიანების მხარდაჭერა კიდევ ერთხელ დაადასტურა. თუმცა, ორგანიზაციაში ქვეყნის გაწევრიანების პროცესის დაჩქარების წინააღმდეგ აშშ-შიც გამოდიან. კრემლის მაღალჩინოსნები კი აღიარებენ, რომ, ვაშინგტონის მხარდაჭერის მიუხედავად, საქართველოს წინააღმდეგობა რუსეთის WTO-ში წევრობის გზაზე მნიშვნელოვან დაბრკოლებად რჩება. 15 ნოემბერს რესპუბლიკელმა სენატორმა ჯონ მაკკეინმა საერთაშორისო თანამეგობრობას მოუწოდა WTO-ში რუსეთის გაწევრიანების პროცესი „არ დააჩქაროს”. მისი განცხადებით, ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაცია „კარგი თემაა იმისთვის, რომ რუსული რეჟიმის ჭეშმარიტ არსზე და მის ქმედებებზე დისკუსია განვაახლოთ”. რუსეთთან მკაცრი დამოკიდებულების მიზეზებს შორის სენატორმა ამ ქვეყანაში ადამიანის უფლებების შელახვა და საქართველოს რეგიონების ოკუპაცია დაასახელა. მაკკეინმა აღნიშნა, რომ კრემლი კვლავაც არღვევს 2008 წლის შეთანხმებას ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ. „მართლაც იმსახურებს რუსეთი გაწევრიანებას და შეესაბამება თუ არა აუცილებელ კრიტერიუმებს? მეჩვენება, რომ თეთრმა სახლმა ამ საკითხზე დისკუსია უნდა გააფართოოს”, – აღნიშნა სენატორმა. ჯონ მაკკეინმა ეს განცხადება მას შემდეგ გააკეთა, რაც კონგრესის შუალედურ არჩევნებში გამარჯვების შემდეგ რესპუბლიკელებმა ობამას ადმინისტრაციის მიერ ინიცირებულ რუსეთთან ურთიერთობების „გადატვირთვის” პოლიტიკას შეუტიეს. მათ საკმაოდ მკაცრად შეაფასეს რუსეთში ადამიანის უფლებათა დაცვის მდგომარეობა. გარდა ამისა, რესპუბლიკელებმა ობამას ადმინისტრაციას პრობლემები რუსეთთან გაფორმებული სტრატეგიული შეიარაღების შესახებ შეთანხმების რატიფიცირების საკითხშიც შეუქმნეს. სწორედ მემარჯვენე სენატორთა ძალისხმევით, მისი განხილვა მომავალი წლისთვის, უკვე ახალი მოწვევის კონგრესის უფლებამოსილების დაწყებამდე გადაიდო. შესაბამისად, ამით ობამას მიერ მოსკოვისათვის მიცემული კიდევ ერთი დაპირება ვეღარ შესრულდება. დღეისთვის რუსეთი WTO-ს მიღმა დარჩენილი მსოფლიოს უმსხვილესი ეკონომიკაა. მოლაპარაკებებს ორგანიზაციაში გასაწევრიანებლად მოსკოვი 17 წელია აწარმოებს. ვაშინგტონს არაერთხელ განუცხადებია, რომ რუსეთის ორგანიზაციაში გაწევრიანებას ცალსახად მხარს უჭერს. ამ პროცესის დაჩქარების მორიგი დაპირება, რუსული მხარის მტკიცებით, ბარაკ ობამამ რუს კოლეგას 14 ნოემბერს, აზია-წყნარი ოკეანის თანამშრომლობის ორგანიზაციის იოკოჰამას სამიტზე პირისპირ შეხვედრისას მისცა. როგორც დმიტრი მედვედევმა განაცხადა, მოსკოვმა და ვაშინგტონმა რუსეთის WTO-ში გაწევრიანების საკითხში „სერიოზულ პროგრესს მიაღწიეს”. მაგრამ, იოკოჰამას სამიტის კულუარებში რუსმა მაღალჩინოსნებმა ისიც აღნიშნეს, რომ რუსეთისათვის WTO-ში გაწევრიანების გზაზე პრობლემად საქართველოს წინააღმდეგობა რჩება. ეს ფაქტი რუსეთის პრეზიდენტის თანაშემწემ ეკონომიკურ საკითხებში არკადი დვორკოვიჩმა დაადასტურა. ამავე დროს, მან იმედი გამოთქვა, რომ „ის ქვეყნები, რომლებიც ორგანიზაციაში ჩვენს გაწევრიანებას მხარს უჭერენ, ამ მიზნის მიღწევაში დაგვეხმარებიან”. დვორკოვიჩის აზრით, რუსეთის WTO-ში გაწევრიანება მომავალი წლის ბოლომდე მოხდება. როგორც, თავის მხრივ, რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა სერგეი ლავროვმა აღნიშნა, „პირობებს, რასაც საქართველო აყენებს, ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციასთან ან რუსეთის მასში გაწევრიანებასთან კავშირი არ აქვს”. ქართული მხარის პოზიცია კიდევ ერთხელ საქართველოს პრემიერ- მინისტრმა ნიკა გილაურმა 7 ოქტომბერს, აშშ-ში ვიზიტით ყოფნისას გამოთქვა. მისი განცხადებით, საქართველო WTO-ში რუსეთის გაწევრიანებას იმ შემთხვევაში დაუჭერს მხარს, თუ მოსკოვი ამ ორგანიზაციის წესებს შეასრულებს. კერძოდ, უზრუნველყოფს რუსეთ-საქართველოს საზღვარზე, კერძოდ, აფხაზეთსა და ცხინვალის რეგიონში, საბაჟო გამშვები პუნქტების გამჭვირვალობას, რასაც, პრემიერ-მინისტრის თქმით, WTO-ს წესები მოითხოვს. იმ პრობლემების მიუხედავად, რასაც ვაშინგტონსა და მოსკოვს შორის ურთიერთობებში WTO-ში რუსეთის გაწევრიანების საკითხი ქმნის, აშშ-ის ადმინისტრაცია თბილისსა და მოსკოვს შორის ამ საკითხში შუამავლის ფუნქციის შესრულებას არ აპირებს. აშშ რუსეთის წევრობაზე თანხმობის სანაცვლოდ საქართველოსთვის რაიმეს შეთავაზებას არ გეგმავს. ეს მიდგომა ოქტომბრის ბოლოს გამოცემა Foreign Policy-სთან საუბრისას თეთრი სახლის წარმომადგენელმა დაადასტურა. წყაროს განცხადებით, ეს საკითხი რუსეთისა და საქართველოს ორმხრივი ურთიერთობების თემაა. თუ რუსეთს WTO-ს წევრობა ნამდვილად სურს, მან პირველი ნაბიჯი თბილისთან მოლაპარაკებებისათვის თავად უნდა გადადგას. ადმინისტრაციის წარმომადგენელმა ისიც აღნიშნა, რომ რუსეთი ორგანიზაციის წევრი ვერ გახდება, თუ საქართველოსთან ძირითად სასაზღვრო და საბაჟო პრობლემებს ვერ მოაგვარებს. წყარო აქ ზოგი ამხანაგი, გვარს არ დავასახელებ, ერთ ამბავში იყო "ჰარიქა გაგვყიდა მიშამო, "დაბროს" აძლევს რუსებს WTO -ში შესასვლელადო, ამერიკაც ამას ითხოვსო და ა.შ.". აბა ახლა რას იტყვით?