_13_

მე სულ მენატრება

მართალია, ნამდვილად კარგი მეგობრის პოვნა დიდი გამართლებაა ბიჭისა და გოგოს მეგობრობის შეიძლება კიდევ დავიჯერო, მაგრამ აი, გოგოსა დაგოგოს მეგობრობას რაც შეეხება, ჩათვალე რომ ზურგს უკან ორმო ითხრება ყოველთვის. მით უმეტეს თუ კარგად ხარ, თუ ცუდად ხარ იცოცხლე შენს გვერდით იქნება, მაგრამ საკმარისია ოდნავ მოისუნთქო, შურით გასკდება.

გეთანხმებით, თუ მოგეწონა გარეგნობით მერე ფიქრობ ურთიერთობის გაგრძელებაზე, მაგრაამ ძალიან ხშირად ისეც ხდება ხოლმე, რომ გარეგნობით მოგეწონება და ისეთი იდიოტური გამომეტყველება აქვს, და ისეთი უინტელექტო საუბარი, რომ გარეგნობა და ტიპიც გკიდია

სხვათაშორის, როცა კი ამ თემაზე მიფიქრია, მივმხვდარვარ, რომ თუ შინაგანად ადამიანი საინტერესო არაა, ის, ვერც გარეგნულად იქნება საინტერესო და მიმიზიდველი თუ შინაგანად რაღაც არ გაქვს იმდენად იდიოტური სიფათი გექნება, რომ ვის უნდა მოეწონო...

ზოგიერთის თვალები ისეთი ცარიელია... საშინელებაა, მიყვარს თვალები, როცა ვხედავ, რომ იქიდან პიროვნება მიყუურებს თავისი ცოდნით, გამოცდილებით, ხალისით თუ უხალისობით. ხან როგორ და ხან როგორ... გაუმარჯოს აზრიან და მეტყველ თვალებს!!!

გადაშენებით ნამდვილად არ გადავშენდებით... უფრო მეტი ქარტეხილებისთვის გაგვიძლია და უფრო მეტადაც დავსუსტებულვართ, მთავარია საკუთარი თავი ვიპოვოთ და მისი რეალიზება მოვახდინოთ. (ვიცი, ვიცი, ეს ძალიან რთულია, მაგრამ მაინც... ვეცადოთ...)

ამ თემასთან დაკავშირებით ერთ რამეს გავიხსენებ: ერთხელ, როცა მე და ჩემი მეუღლე ჯერ კიდევ შეყვარებულებიც კი არ ვიყავით, შევხვდით ქუჩაში, ვიცნობდი შორიდან... ხოდა, საუბარი გაიწელა, ვატყობ, რომ მოგვწონს ლაპარაკი, მაგრამ ქუჩაში როდემდე ვიდგეთ? ვიფიქრე შეიძლება ამ წამს არა აქვს ფული და კაფის ვარიანტზე იმიტომ ვერ აქტიურობს თქო. ინტუიციამ არ მიღალატა, მართლა არ ჰქონია გზის ფულის მეტი (ნუ როგორც ხდება ხოლმე სტუდენტობის დროს, უკანასკნელი 50 თეთრიანით რომ გიწევს ხშირად ყოფნა) ვუთხარი წამო ყავაზე დაგპატიჟებ-თქო, თავიდან დიდად იუარა, მაგრამ ჩემი ახსნის შემდეგ, წამოვიდა ეს იყო ჩვენი პირველი შეხვედრა კაფეში, რასაც მოჰყვა სამწლიანი ყოველდღიური კაფეში სხდომა, ასე რომ ერთი ფინჯანი ყავა სამწლიან ფულის ხარჯვად და ოჯახის შექმნად დაუჯდა ამიტომ უნდა დაფიქრდე ბიჭი, როცა გოგო ყავაზე გპატიჟებს, სანამ დათანხმდები. :papa:

მე პირადად, რაც დედა გავხდი, სულ ვფიქრობ იმაზე: "მანამდე რას ვაკეთებდი-თქო". და ეს იმის გამო ნამდვილად არ მომდის, რომ მანამდე არასაინტერესო და უაზრო ცხოვრება მქონდა. ძალიან საინტერესო სტუდენტობა მქონდა, კარგ დროსაც ვატარებდი, მაგრამ... ბავშვები ჩემი სიამაყეა...

გართმევენ რა სათამაშოა, შეყვარებული ან შენთანაა ან არა... ყოველ შემთხვევაში ასე უნდა იყოს

მე მგონია, რომ გიჟური საქციელი თავისთავად ხდება, რაღაცას გააკეთებ და მერეღა მიხვდები, რომ ეს გიჟური იყო... თუმცა ასეთები ჩემი სიყვარულის ისტორიებიდან რაღაც არ მახსენდება.

მთელი სულით და გულით ვუერთდები მილოცვას და საინტერესო წლებს ვუსურვებ მთელი სულით და გულით :love2:

ლ ე ლ ა

პარასკევს და თან 13 რიცხვში

ძალიან მომწონს პოლტერი, ელიბო, ფიო, ჩუპა, ბოდი, ანინა... ჩვენი აზრები ხშირად ემთხვევა ერთმ,ანეთს და ასე მგონია, რომ რეალურად რომ ვიცნობდე ამ ადამიანებს კარგი მეგობრები ვიქნებოდით, განსაკუთრებით პოლტერი და ელიბო. ვერ ვუგებ და არ მესმის ერთადერთი ადამიანის, მგონი მიხვდება, ვისაც ვგულისხმობ.

ტეფნაძე

13 :yes2:

მე კიდევ თუ მომეწონებოდა ვინმე, პირდაპირ თვალებში ვუყურებდი ხოლმე

ზოგადად მე ხალხმრავლობა მიყვარს, აქტიური მოძრაობები და ა.შ. მაგრამ... წარმოიდგინეთ... თქვენ სახლში ხართ, გარეთ მსუბუქი წვიმაა, მზად არის კარგი ცხელი ყავა (ან, ჩაი) ამას არ აქვს მნიშვნელობა, ხოდა ფანჯრის რაფაზე სემოსკუპული ფიქრობთ, დაგრუზული კი არ ხართ, არა უბრალოდ ისვენებთ და სასიამოვნოს მოლოდინში ხართ... ბიჭები ამას ვერ გაიგებენ, არც ეცადოთ. :hello:

ვაყა ანუ ყავა

პიცა სოკო კეცზე სულგუნით კრაბის სალათი "სტაროპრამენი" ალუბლის წვენი ნაყინი ვაყა რამე გემრიელი ნამცხვარი

ხოდა დრუმი ვერ იშოვე და მაგიტომ გეზიზღება საქარღთველო? ყოველწუთას ნუ ამბობ რა ამ "ფურთხის ღირსი ხარ შენ საქართველოს" ეს ფრაზა ითქვა კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით, კერძოდ ილიას მკვლელობასთან დაკავშირებით და ისიც აფექტის მდგომარეობაში, აკაკი ასე არ ფიქრობდა ნამდვილად. არა მგონია დრუმის ვერ შოვნა უდრიდეს ილიას მკვლელობას ნუ ვისვრით ასე უაზროდ და დაუფიქრებლად ფრაზებს! ამით ბოროტად სარგებლობენ.

ხოდა, მე სიგიჟემდე მიყვარს ჩემი ქვეყანა და დაგვაცადეთ რა რაGაცას მივაGწიოთ, მომინდომეს აქ ორ წელიწადში დემოკრატიობანა. ამოვყავით ხო ცოტა თავი მძღნ... რიდან და პირი გამოგვიჩნდა, მაგიტომ ვლაპარაკობთ ვარდების რევილუცია ისტორიაში უკვე შესულია, რომ არა ეს მოვლენა ახლა სად ვიქნებოდით? ვინც თავზე დაგვაქცია ეს ქვეყანა, ისევ ისინი აწყობენ 7 ნოემბრებს და მსგავს პროვოკაციებს (ხაინდრავები, ბერძენიშვილები, მელაშვილები). ძალიან ავGელდი, მაგრამ "მეზიზღება საქართველო", "ვერ ვიტან საქართველოს" და ა.შ. უბრალოდ ვერ ვეგუები მე მიყვარს ჩემი სამშობლო

მადლობა

მე მინდა, იმიტომ რომ სულ პულტის ძებნაში ვარ და ხანდახან ტელეფონი შემეშველება.

მე ვიცი ჩემს ქმარს ვინ როდის ჰყავდა დამიჯერე ჩემისთანა კარგი არც ერთი არ ჰყოლია : ამიტომ მშვიდად ვარ. ვიცი რომ ახლა მე ვარ და მორჩა. მაგრამ მე არც კაცის ტვინი არ მაქვს მე ვთქვი რომ კაცი ვერ ივიწყებს-თქო, თორემ ჩემთვის მოცემული მომენტისთვის არსებული ერთგულება სრულიად საკმარისია.