_13_

გაიხარე, მეც მაგას ვამბობ როგორც იქნა მივედით საერთო აზრამდე ამიტომ მიყვარს გონიერ ადამიანთან საუბარი მთავარია ყველამ საკუთარი ცოდვები მოინანიოს და ვიღაცის თვალში კი არ იყოს ქრისტიანი, არამედ უფლის წინაშე ძალიან სასიამოვნო იყო შენთან სჯა-ბაასი კარგი ადამიანი ხარ!!!

მეც ასე მჯერა იმდენად მიყვარს ცხოვრება, რომ წერტილი არ მინდა სიცოცხლის ბოლოს. მრავალწერტილი სიცოცხლის ბოლოს კი ჩემთვის სულის უკვდავებაა

გასაგებია, მაგრამ არ დაგავიწყდეს რომ მშობელთან, რაც არ უნდა იყოს, ისეთი ძლიერი ჯაჭვი გაკავშირებს, რასაც ვერაფერი გაწყვეტს ეკლესიასთანაც იგივე უნდა მაკავშირებდეს, მაგრამ, სარწმუნოების არჩევა მაინც ნებაყოფლობითია, ასე რომ მე იქ კიდევ რაღაცამ უნდა მიმიზიდოს და ეს უნდა იყოს (არ არის) მღვდლების გარემო, ისინი კი პირიქით, კარებში აღმართულან მშობლებს არ ვირჩევთ, აღმსარებლობას - კი.

ფორმალური ქრისტიანია ჩემთვის ქრისტიანი რომელიც მარხვის დროს ბავშვს სიკვდილამდე სცემს, დაუღრიალებს გარშემომყოფებს და ა.შ. მაგრამ კითხულობს ლოცვებს ჭამის წინ და ჭამის შემდეგ, ძილის წინ და ძილის შემდეგ და ა.შ. მან მიიღო ზიარება იმიტომ რომ ეს ყველაფერი გააკეთა და ქრისტიანია, ეკლესიურია და მე კი, მზრუნველი, თბილი, ჰუმანური, ოჯახის დედა და დიასახლისი, ქმრის და მშობლების პატივისმცემელი, უბრალოდ იმიტომ რომ ვერ დავიცავი მარხვა გარკვეული პირობების გამო, ვერ ვკითხულობ ლოცვებს და ვერ დავდივარ ეკლესიაში, არ ვარ ქრისტიანი? კრიტერიუმებია არასწორად შერჩეული და თუ რამ საჭიროებს რეფორმირებას მხოლოდ და მხოლოდ ეს, უნდა გადაიხედოს ჯვრისწერის, ნათლობის ზიარების და სხვადასხვა რიტუალის წესები

ხო, მაგრამ როცა მამა გრძნობს რომ კარგავს შვილს (და დღეს ასეა, მოჭარბებულმა სექტებმა წაგვლეკეს და ჯერ სად ხარ) ის, აუცილებლად ლმობიერი და ადამიანური ხდება, რაც არ უნდა მკაცრი იყოს ჩემი მამა იყო ძალიან მკაცრი, მაგრამ კრიტიკულ ვითარებაში, ჩემს გვერდით იდგა თბილი და მზრუნველი, მეც ვძვრებოდი ტყავიდან რომ დამეძლია ყველაფერი მისი სიყვარულითა და თანადგომით

მეც უპირატესობას ბუნებრივ გარეგნობას ვანიჭებ, არ ვხმარობ მაკიაჟს ბანკეტებზე წასვლის დროსაც კი ჩემი ბუნებრიობა საგრძნობია გარეგნულადაც და შინაგანადაც ლოცვას ნამდვილად დიდი ძალა აქვს, გეთანხმები მე ფორმალურად კი არა ცხოვრების წესით მინდა ვიყო ქრისტიანი მეთანხმები ამაში, თუ არა?

ხოდა ხალხი მერე იქ მიდის, სადაც უღიმიან, საჩუქრებს ურიგებენ და ურთიერთობის არანაირი პრობლემა არ აქვთ, ანუ სექტებში

მე როცა წარმომიდგენია, რომ მღვდელი მიღიმის როგორც შვილს, ძალიან გამხარებია რას ეცი პირდაპირ კლიენტისა და გამყიდველის დამოკიდებულებას? გამიღიმოს, როგორც შვილს, ვისი სულის ხსნაც მის ხელშია, ამ სითბოთი მე უფრო არ მომანდომებს, რომ მასთან მივიდე, მასთან საუბრით შევიმეცნო ბევრი რამ... სითბოთი მეტის მიღწევა არ შეიძლება განა?

ქრისტიანობა ძალიან მჭიდრო კავშირშია ერთმანეთთან მშობლებს ნამდვილად არ ესიამოვნებათ ცოლის სტატუსით ვინმესთან თუ არ იქნები, უფალი გვეუბნება პატივი ეციო მშობელსო ეგ როგორღა ლაგდება ერთ ლოგიკურ ჯაჭვში?

ხოდა რატომ არ მაზიარებენ, როცა მე ჩემი სიტყვებით უკვე არაერთგზის მიმართული მაქვს უფლისადმი და მითქვამს რომ მზად ვარ ან შვილს რატომ არ ნათლავენ, როცა მე ღმერთისთვის უკვე მიმართული მაქვს ჩემი სიტყვებით და მითქვამს რომ ჩემი შვილი მის ფარაში მინდა იყოსთქო? ამას ვეძახი მე ფორმალიზმს, თორემ როცა მე ამ ენერგეტიკული კავშირის დამყარება მომინდება, ლოცვასაც წავიკითხავ და დავითვლი კიდეც ლოცვის თვლით წაკითხვა არ უნდა იყოს ქრისტიანობის განმსაზღვრელი, მხოლოდ ამის შემდეგ არ უნდა მეძახდნენ ქრისტიანს, ჩემი ქცევა და შინაგანი დამოკიდებულება უნდა იყოს ყველაფრის თავი და თავი დ არა, ის, თუ რამდენჯერ ვლოცულობ დღეში და კვირაში რამდენჯერ დავდივარ მეე ეკლესიაში

+1 გადაკეთებული ადამიანები არც მე მომწონს, რას ცვლი, "ხატებას ღმრთისას"?

მე არ მომწონდა მაგ კაცის საქციელი ადამიანი თავისუფალია თავის გადაწყვეტილებებში და თუ იმდენი შეგნება არ აქვს რომ რომელიმე სექტაში არ გაერთიანდეს, მაშინ არც ცემა-ტყეპა უშველის პირიქით, ამგვარმა მოპყრობამ შეიძლება უფრო ცუდი შედეგი გამოიწვიოს ქართველი კაცის ბუნება ყოველთვის ჩაგრულისკენ იხრება, ხოდა მაგათ თუ ამ იმიჯს შეუქმნი შეიძლება ბევრში თანაგრძნობა გამოიწვიოს

ეს ჯდება ქრისტიანობის ჩარჩოებში?

ხო მაგრამ მე ეს არ მომწონს და ეგ აღვნიშნე მე, არ ვარ სასულიერო პირი, და აღარ ვიცი ადამიანების მიმართ ჩემი სითბო როგორ გამოვხატო ისიინიც თუ ამავეს იზამენ, უკეთესი იქნება ქრისტიანობა ჰუმანური რელიგიაა ნუ გვავიწყდება და ამიტომ მსახურმა, ანუ მან ვინც სხვას უნდა მისცეს გარკვეული მაგალითი, უფრო მეტისთვის უნდა გააღოს ურთიერთობის კარი

ქრისტიანობის ძირითად ელემენტებს მხოლოდ იმით ვერ შეიმეცნებ ლოცვაში 8-ჯერ იტყვი "უფალო შეგვიწყალეს" თუ თვლა აგერევა და 9-ჯერ გამოგივა ბავშვს კი ჩემი ქცევით ვუნერგავ ადამიანების სიყვარულს, თანადგომისა და თანაგრძნობის სურვილს ათი მცნების ნელ-ნელა გააზრების უნარს ვუღრმავებ ცუდია? ჩემს შვილს ეს უფრო სჭირდება, ვიდრე თვლით განხორციელებული ლოცვა, თუმცა ლოცვის საჭიროებას არ ვაკნინებ, ყველაფერს თავისი დრო აქვს

არ აკეთებენ ყველაფერს, ფილმებში მაინც არ გინახავს, როგორ იქცევიან რრომ მრევლმა თავი მაქსიმალურად კომფორტულად იგრძნოს, ფორმალური მხარეები მოხსნილია, შინაგანი პასუხისმგებლობაა გაზრდილი იქ აქ კი ფორმალიზმს იმდენი მნიშვნელობა ენიჭება, რომ ძალიან მოცლილი უნდა იყო, რომ ყველაფერი აასრულო, არ უნდა მუშაობდე, ოჯახი არ უნდა გყავდეს და ყველაფერს შეძლებ

1. მიყვარს 2. სახლში იმ აურას ნამდვილად ვერ შევქმნი, რაც არ უნდა იყოს სახლია 3. სიმსუბუქის გამო არ შევდივარ, სიტყვით არ ითქმის რა ძალაც მე იქით მეწევა 4. მე ყოველთვის ძალიან კრიტიკული ვარ საკუთარი თავის მიმართ და ვცდილობ სხვებში დავინახო მაქსიმალურად, თუ რამ კარგი გააჩნიათ არც მე მაქვს, შენს მიმართ აგრესია, პირიქით უდიდესი სიმპატიებით სარგებლობ უბრალოდ, რა ვქნა არ მომწონს, როცა სიყვარულის და ჰუმანური რელიგიის მსახური ხარ და როგორც ძაღლს, ისე ექცევი შენს მრევლს, დადიხარ გაბღვერილი და ქმნი ბარიერს რომ ყველა ვერ მოვიდეს და დაგელაპარაკოს

კარგი რა, ჩვენ ხომ ყველამ ვიცით, რომ ამ პროცედურებს არანაირი აზრი არ აქვს ქრისტიანად ადამიანი ყალიბდება არა მაგის კითხვით, არამედ მორალური და ზნეობრივი მომზადებითა და აღზრდით მე ამ აღზრდას ყოველდღიურობაში ვგულისხმობ, ქრისტიანობის ძირითადი ელემენტები თავიდანვე უნდა ჩაუნერგო ბავშვს

ვის უნდა ეკითხა კატეხიზმო, 1 წლის ბავშვს?!

რა კაცი დავკარგეთ, რა კაცი?!

ეკლესიაში სიარული მომწონს, ოღონდ მარტოს დაქალების და ძმაკაცების გარეშე ძალიან მყუდრო სიტუაციაა, მომწონს სურნელი, რაც იქ არის და რაოდენ გასაოცარიც არ უნდა იყოს, იქ რომ აზრები მაწვება, ისეთი სხვა დროს არ მომდის იქიდან გამოსული, ვეზიარე თუ არა იმისდა მიუხედავად, საოცარ სიმსუბუქეს ვგრძნობ მაგრამ ვერ შევდივარ ყოველთვის, როცა მინდა, იმის გამო, რომ მანდილი დამრჩა, ან შარვალი მაცვია, ან მაკიაჟი მისვია, ან დეკოლტე მაცვია და ა.შ.

ჯერ დავწერ, ვინ მინდა ვიხილო კვალავ მოდერის ამპლუაში ხოგაის მინდი და ნესკვიკი ახლა დავწერ მე სად არ მესახება ჩემი თავი: მუსიკაში - იმიტომ, რომ არ ვარ თავგადაკლული მეტალისტი და აქ კი ინტერესები ამ უკანასკნელის სასარგებლოდ იხრება მურთაზას ბორდელში- იმიტომ, რომ უბრალოდ არ შემეფერება დანარჩენი შემოგევლოთ ჩEმი თავი, თუ კი ვინმე მოინდომებს ჩემს ხილვას კონკრეტულ განყოფილებაში, აქ ვარ ჩემი მოკრძალებული აზრია პოლიტიკა (ძალიან მინდა) და ქალი და მამაკაცი ალბათ :ravic: :ravic: :ravic: :ravic:

ძალიან მეცნო შენი ნათქვამი, მეც მაგას ვგულისხმობდი, ბარიერები თქო, რომ ვახსენე

მე გასესხებ, თუ გინდა ისევ PM-ში გელოდები თუ ჩემი შემოთავაზება ჭკუაში დაგიჯდა, მაგაზე გაწყენინებ?

იმედია ელიბო ორი ფეხით დაბრუნდება და შეძლებს იმის დაწერას, თუ რა მოხდა ალბათ, მოეწონა თორემ ამდენ ხანს იქ არ გაჩერდებოდა ან მეორე ვარიანტია ის ვაზა თავზე გააფშვნეს და ყველანი რესპუბლიკურში ვართ წასასვლელები მოკლედ, დავიცადოთ, სხვა რა დაგვრჩენია, ხვალაც თუ არ გამოჩნდა ძებნა გამოვაცხადოთ.