მძიმე საკითხ წიგნებზე გადადი... ფილოსოფიოებზე, კანტის წმინდა გონების კრიტიკა, დაო დე ძინი და ა.შ. დაგღლის რაღაცეების გაცნობიერება. მერე დიაიწყებ ფიქრს მაგეებზე და ფიქრებს უფრო დაუთმობ დროს ვიდრე წიგნებს... მე ეგრე მომივიდა... გვიან დავიწყე კითხვა, ასე 18-ის ვიქნებოდი და მაგ ასაკში უკვე აღარ მაინტერესებდა გულივერის თავგადასავალი, ტარზანი და ა.შ. საბავშვო წიგნები.. ზოგადად ლიტერატურის მოყვარული არ ვარ... ვიღაცის იდიოტური სამეცნიერო კვლევა შემიძლია ვიკითხო და მხატვრულ ლიტერატურას არ მივეკარო... მარტო სერიოზულ ნაწარმოებებს ვკითხულობდი, ბულგაკოვის, დოსტოევსკს და ა.შ. ყველაზე მეტად მეცნიერულ, ფილოსოფიურ და ფსიქოლოგიურ თემებზე მიყვარს კითხვა. ხოდა მაგ ფილოსოფიებმა ჩამძირა.