Proessor

მარტივად... ეგ სფერო არ მიტაცებს

არც მე ვიცი

რა იყო მერე ზღვისპირა კურორტზე არიან პლავკებით

ეჰ შენ პროპაგანდის მექანიზმი არ გცოდნია თორე არ დადებდი ამას

მართალია.

http://youtu.be/Rm4qOS7Dzy4

და შენ რა იცი იქნებ სხვისი სურათები ედო

http://s58.radikal.ru/i162/1407/dc/dcab950cb4cc.jpg http://online-docfilm.com/bbc/bscience/957-beskonechnaya-beskonechnost.html

ებიჭო სურათზე ეგრე ინვალიდი მეცნიერის სურათი მედო...

რავიცი გამორიცხულია რო? სანამ არ გნახავ ჩემთვის კუც ხარ ბებრუხანაც და ველური კატაც

შენც კიდე ამოაგდე ყველაფერი რაც შენს გარეთაა და დარჩი მარტო. თუ აზრი მართლაც არის მაშინ ყველაფერს თავისი აზრი აქვს და შენ კონკრეტულ ინდივიდს არ შეგიძლია განიხილო ყველაფერი ერთ აზრში. შენ საკუთარი აზრი გაქვს პავლეს თავისი, უაზრობა აი ის არის როცა შენ გინდა ვიღაცის ან რაღაცის აზრის გაგება, აბა დაფიქრდი თუ შენ შენი გადმოსახედიდან ეხლა არ იარსებებდი შენთვის არც უაზროაბ იარსებებდა და არც აზრი, ხოდა შენს გარეთ არაფერი არარსებობს, ხარ მხოლოდ შენ. ეს ყველაფერი რასაც ხედავ ეხლა შეიძლება სიზმარი იყოს და გაგეღვიძოს რამდენიმე წამში მაგრამ შენ რომ შენ ხარ ამას ვერაფერი შეცვლის.

Shaten კუმ ფეიხი გამოყო

კაცო თავი ხომ უნდა გავიმართლო აბა ისე როგორ შეიძლება

ეგ ძველია და მაგის მერე აღარ მქონდა სურვილი რომ დამეწერა თან ვღადაობდი, თუ იმას გავითვალისწინებთ რომ მწვავედ ვერთვებოდი ხოლმე ამ თემებში

განათლება უფროა ჩემთვის მატერიალიზმი ვიდრე ფული ერთს დახარჯავ მაინც მეორეს კი ვერა

არა... ნუ, წარმოიდგინე ადამიანი, რომელიც მედიტაციაშია, შეიძლება ითქვას რომ ის იმ მომენტში ბედნიერებას ან უბედურებას განიცდის? არა, მაგრამ არის მედიტაციაში რაღც მომხიბვლელი რომელიც ენით აუწერელია. აი დაახლოებით ეგეთ სიტუაციაში ვარ არც იქით, არც აქეთ მაგრამ ადამიანი ვარ და ხანდახან ბედნიერებას ვგრძნობ ხან უბედურებას, ისევე როგორც დრო არის ჩემთვის ილუზია მაგრამ ამ ილუზიაში ვცხოვორბ მინდა თუ არა...

არა თვითგვემას კი არ მივეცემი მაგის გამო უბრალოდ ვერ ვხედავ მე ბედნიერებაში მნიშვნელობას, ჩემი ცხოვრებით უკმაყოფილო არ ვარ და არც მინანია არაფერი ცხოვრებაში. უბრალოდ ვთვლი რომ ადამიანმა შეიძლება საინტერესო ცხოვრებით იცხოვროს ბედნიერების გარეშეც. ალბათ იმიტომ არ მინდა ბედნიერება რომ ესეც ეგოისტური სურვილია. ეგოიზმზე კი ფილოსოფიური და ფსიქოლოგიური ალერგია მაქვს

ნწ... არაა რავი მე ბუნებრივად პოხუისტი ვარ. ზოგჯერ მაშინებს კიდეც საკუთარი თავი, ძალიან გულქვა ვარ. უბრალოდ ვცდილობ ადეკვატურად შევხედო ყველაფერს და ეს მეხმარება რომ მთლად გულგრილ პიროვნებად არ გადავიქცე.

ამას ფილოსოფიურად კი არ ვუდგები პროსტა პოხუისტი ვარ და ბედნიოერებაც მკიდია, მაინც უნდა ჩავძაღლდე და რა... სხვა თუ ფეხებზე მკიდია მაშინ ჩემ ბედნიერბასაც აზრი არ აქვს რადგან მე თუ ჩემთვის ვცოვრობ მაშინ ეს მეც გაქრება... ერთი სიტყვით უაზრობაა, უფრო მარტივია დაიკიდო არაფრის დარდი არ გექნება. ანტითეისტებმა უფრო უნდა გამიგონ ვიდრე თეისტებმა ამ შემთხვევაში.

ბუდისტი რა შუაშია, თუ გინდა სადისტი მანიაკი გახდი, მე უბრალოდ იმას ვუსვავ ხაზს რომ ბედნიერბა უბედურებაზე იგება და პირიქით. თქვენი არ ვიცი მაგრამ მე ბედნიერებას არ მივესწრაფი, რადგან ეს უბრალოდ ილუზორული გაგებაა, რომელიც ვითომ რეალობაშია ჩასმული და გამარტივებული ფორმაა იდეალურობის. როგორ უნდა იყო ბედნიერი როცა იცი რომ რამდენიმე მეტრში ვიღაც საჭმელზე ოცნებობს. თუ ეგოისტური პლანით შევხედავთ მაშინ კი... მე თუ ცხოვრებაში წინ მივდივარ, იმის პრეტენზია და მიზანი არ გამაცნია რომ ბედნიერი უდნა გავხდე, უბრალოდ საკუთარი განვითარება მინდა და მეტი არაფერი. თუ ეს ჩემთვის არის სინამდვილე, რატომ არ შეიძლება სხვებისთვისაც იყოს? სწორედ ბედნიერების ძიებაში კარგავს ადამიანთა დიდი ნაწილი საკუთარ თავს და იქცევა გაუმაძღარ ღორად ან შურიან ეგოისტად.

ზატო მე აღარ ვერევი ამ სფეროში

იცი რაშია მთავარი პრობლემა? შეიძლება ვიღაცა იყოს ბედნიერი მაგრამ ამის საპირისპოროდ ვიღაცა უბედურია იმიტომ რომ იმან ბედნიერად იცხოვროს. მაშინ უნდა განმარტოვდე და მოწყდე სისტემას. მაგრამ სამოთხეს ვერსად ვერ ნახავ ყოველთვის ინატრებ რაღაცას და უკმაყოფილო იქნები რაღაცით.

ეჰ... ვინც ბედნიერებას ეძებს ის უბდურების მეტს ვერაფერს შეიცნობს. ალბათ ჯობია დავივიწყოთ ბედნიერება და უბედურებაც აღარ იარსებებს...

აი მაგას მეც ვერ ვიტან საზოგადოებაში და რამეს რო ვამბობ აქეთ მე მლანძღავენ შენ რა გინდა აბა მუდოები ხომ არ იქნებიანო... :mad: მუდო ვყოფილვარ

ხახვის მოყვარულები