Search the Community

ძველი ბერძნული მითოლოგიის მიხედვით თავდაპირველად იყო მხოლოდ ქაოსი, ქაოსიდან იშვა კოსმოსი. კოსმოსი გაამშვენეს და მორთეს ღმერთებმა (ტიტანებმა და ტიტანიდებმა). ღმერთების მრავალი თაობა იშვა კოსმოსში; ცის ღმერთი ურანოსი შეცვალა დროის ღმერთმა კრონოსმა, ხოლო კრონოსის ადგილი დაიკავა მეხთამტეხელმა ზევსმა, კოსმიური ეთერის მეუფემ. დოდეკათეონი, თორმეტი ოლიმპოელი და ათასობით წვრილი ღვთაება მართავს და განაგებს სამყაროს, შობილს ქაოსიდან, ღმერთების სამსახურში არიან ნახევრადღვთაებრივი არსებები - დაიმონები. არსებობენ კეთილი დაიმონები (აგატოდაიმონები), ბოროტი დაიმონები (კაკოდაიმონები) და ნეიტრალური ბუნების დაიმონები, რომლებიც არც სიკეთეს სჩადიან და არც სიავეს და ეწოდებათ უბრალოდ "დაიმონ". ფილოსოფოსი სოკრატე ასევე საუბრობდა ადამიანის შინაგან სინდისის ხმაზე, რომელსაც უწოდებდა - "დაიმონიონ". ეს "დაიმონოინ" ძლიერ წააგავს უფალი ვიშნუს ერთ-ერთ ასპექტს, რომელიც ადამიანის გულში, ატომარული სულის სიახლოვეს იმყოფება და თვალყურს ადევნებს ადამიანის მოქმედებებს, რჩევებს აძლევს და ეხმარება მას, ეწოდება მას - პარამატმა (ზესული). მსოფლიოს რელიგიებში სხვადასხვა კოსმოგონიური მოდელებია წარმოდგენილი, კლასიკურ პოლითეისტურ რელიგიებში თავდაპირველ საწყისად ითვლება ქაოსი, მაშინ როცა მონოთეისტურ, პანთეისტურ და პანენთეისტურ რელიგიებში პირველდასაბამი არის არა ქაოსი, არამედ უპიროვნო მსოფლიო სული ან უმაღლესი ღვთაებრივი პიროვნება, დემიურგი (კეთილი დემიურგოსი). ნეოპლატონიზმის, ნეოპითაგორეიზმის, ჰერმეტიზმის, გნოსტიციზმის, სტოიციზმის, პითაგორეიზმის, პლატონიზმის, არისტოტელიზმის, ანაქსიმანდრე იონიელის ფილოსოფიის, ანაქსაგორას ფილოსოფიის, ჰერაკლიტეს, ვიშნუიზმის, შივაიზმის, შაკტიზმის, შანკარავადას, სიქჰიზმის და ზურვანიზმის მიხედვით ყველაფრის დასაბამი არის მსოფლიო სული (ან ღვთაებრივი პიროვნება - იშვარა). გნოსტიკური ტრაქტატი "სამყაროს წარმოშობის შესახებ" პირველივე სტროფებში აცხადებს, რომ ადამიანები და ღმერთები, რომლებიც ფიქრობენ, რომ ქაოსამდე არ იყო არაფერი, მწარედ ცდებიან და არ იციან რეალური დასაბამი. ცნობისათვის, იაპონურ პოლითეიზმშიც იგივე იდეაა გაჟღერებული, რომ თითქოსდა ყველაფრის დასაბამია ქაოსი. ცხადია კლასიკური პოლითეიზმის მიდგომას მკვეთრად უარყოფს მონოთეიზმის, პანთეიზმის და პანენთეიზმის ნებისმიერი ფორმა. ომ ნამაჰ შივაია. 13.10.2020.

პავლე ამბობს: "არის მრავალი ღმერთი და მრავალი უფალი" (I კორინთელთა 8-5). მერე უმატებს: " არ არსებობს ღმერთი, გარდა ერთისა" (I კორინთელთა 8-4). ანუ პავლე აღიარებს, რომ არის მრავალი ღვთაება. ასევე ამბობს: "ჩვენ კი ერთი მამა ღმერთი გვყავს" (I კორინთელთა 8-6). ასევე პავლე ამბობს ასეთ საინტერესო რამეს: "თუ კიდევ არიან ეგრეთწოდებული ღმერთები ან ცაში ან დედამიწაზე" (I კორინთელთა 8-5). უკაცრავად, მაგრამ ეს ხომ სუფთა ელინისტური, კონკრეტულად კი ნეოპლატონიკური იდეებია? ნეოპლატონიზმში ნათქვამია, რომ კოსმიური ეთერი და დედამიწა სავსეა სხვადასხვა დაიმონებით ანუ ღვთაებებით, ამას ჰომეროსიც ადასტურებდა და ჰესიოდეც. ამის გარდა, გამოდის, რომ პავლე საკუთარი პირით აღიარებს, რომ არის მრავალი ღვთაება, მაგრამ მათ ქრისტიანებს ჰყავთ ერთი კონკრეტული ღვთაება, რომელიც არ შედის ელინურ პანთეონში. ამის გარდა, უკაცრავად, მაგრამ თუ პავლე ამბობს, რომ ღმერთი ერთია, მერე როგორღა ამტკიცებს, რომ არის მრავალი ღმერთიო? თუ კონკრეტულად ქრისტიანებს ჰყავთ ერთი ღვთაება? აქ ვხედავთ აშკარა ურთიერთწინააღმდეგობებს და უზუსტობებს. და რას ნიშნავს სიტყვა "ეგრეთწოდებული"? ე.ი. პავლე აკნინებს სხვა ღმერთებს, გასაგებია. მოდით გადავხედოთ ელინურ ფილოსოფიას: პროკლეს გაგებით კოსმიური სივრცე ანუ ეთერი დედამიწიდან მთვარემდე ეკუთვნით ღმერთებს ანუ პლანეტარულ სულებს, სხვადასხვა იერარქიებს და კლასებს. მათგან უმაღლესები არიან თორმეტი ჰიპერ-ურანიდები ანუ ტრანსცენდენტური ღმერთები, რომლებსაც ემორჩილებიან დაიმონების მთელი ლეგიონები. მათზე მაღლა კი დგანან ეგკოსმიოი ანუ კოსმიური ღმერთები, რომელთაგან თითოეულს ჰყავს დაიმონების უზარმაზარი ლეგიონი, რომლებსაც ის აძლევს თავის ძალას და ცვლის მათ გარეგნობას თავისი ნების მიხედვით. პორფირიუსის მიხედვით არსებობენ აგატოდაიმონები - კეთილი სულები და კაკოდაიმონები - ბოროტი სულები. მისი თქმით კაკოდაიმონები ადამიანებში იწვევენ ბოროტებას, უმდაბლეს ვნებებს და აჩაღებენ ომებს, ქმნიან ფაშისტურ და აგრესიულ მოძღვრებებს. ატყუებენ აბდალ ადამიანებს და მუდამ ფანტომური ფორმით ეცხადებიან ადამიანებს, განსხვავებით კეთილი დაიმონებისგან, რომლებიც რეალური მკაფიო ფორმით ევლინებიან ადამიანებს. სოკრატე და პლატონი ამტკიცებდნენ, რომ ადამიანს აქვს შვიდი საწყისი: აგაფონი - ღვთაებრივი სული, ფსიქე - კრებითი საფშვინველი, ნუსი - გონება, ფრენი - ფიზიკური გონი, ტუმოსი - ცხოველური საფშვინველი და ფიზიკონ სომა - ხორციელი სხეული. პლატონი და პითაგორა ამბობდნენ რომ არის ორი სახის საფშვინველი: ნუსი - გონიერი უკვდავი საფშვინველი და აგნოია - უგუნური მოკვდავი საფშვინველი. სიტყვა აგნოსტიციზმიც აქედან მოდის. ტომას ჰექსლიმ სწორედ ბერძნული ფილოსოფიიდან აიღო ეს ტერმინი, რაც ნიშნავს უმეცარ მოკვდავ ცხოველურ საფშვინველს. პლუტარქეს მიხედვით ადამიანი შედგება სამი ნაწილისგან: სხეული ხორციელი, რომელიც მიწიდანაა და მიწადვე იქცევა, ასტრალური ჩრდილი, რომელიც მთვარიდანაა აღებული, იმყოფება მის გავლენის ქვეშ და "სულიერი სუნთქვა", რომელიც მზიდანაა ემანირებული და მზეშივე ბრუნდება. სხეულის სიკვდილთან დაკავშირებული იყო დემეტრას მისტერიები, ხოლო ასტრალური ჩრდილის სიკვდილთან პერსეფონას მისტერიები ანუ მეორე სიკვდილი. პლუტარქეს თქმით სივრცე ანუ ეთერი დედამიწიდან იყო "ჰადესის ველები", სადაც ადამიანი გადიოდა გასუფთავების პროცესს და შემდეგ ღმერთების სამეფოში გადადიოდა. ებრაულ ფსალმუნებში წერია: "უფალი ჩადგა საღვთო კრებულში, ღმერთებს შორის ჰქნა სამართალი" (ფსალმუნი 81-1). ასევე წერია: "მე განვაცხადე: თქვენ ხართ ღმერთები და უზენაესის ძენი ხართ ყველანი." (ფსალმუნი 81-6). უკაცრავად, მაგრამ რომელ "საღვთო კრებულში" ჩადგა ეს "უფალი" იეჰოვა-საბაოთი? რომელ ღმერთებს შორის "ჰქნა სამართალი" და რა "სამართალი" და ვის უთხრა "ღმერთები ხართო"? რა, სხვა ღმერთებიც არიან და ამას იეჰოვა აღიარებს? სერიოზულად? და მაშინ საეკლესიო იერარქები რატომღა უარყოფენ სხვა ღმერთების არსებობას? და ვინაა ის "უზენაესი", ვისი ძენიც არიან ეს ღმერთები? ამ კითხვაზე პასუხს გაგვცემს მხოლოდ ფინიკიური და ქანაანური მითოლოგია და დასავლეთსემიტური რელიგიის მეცნიერული ანალიზი. მოდით დავაზუსტოთ: იეჰოვა-საბაოთ-იალდაბაოთი ესაა დაცემული ღმერთი ანუ ასურა. და სწორედ მათ ემსახურება სამივე აბრაამული რელიგია, მათ შორის ორთოდოქსული ქრისტიანული სექტა. ვედებში მოცემულია ცნობები, რომ მზიური ადიტიები მუდამ ებრძვიან ასურებს, მაგრამ ასურები ზოგჯერ იმარჯვებენ, თუმც დროებით. მკვლევართა აზრით ბერძნული ტრიადა: ზევს-პოსეიდონ-ჰადესი შეესაბამება ქანაანურ-ფინიკიურ ბაალ-იამმუ-მუტუ-ს. ფინიკიელთა მითებიზს მიხედვით იამმუს სძულდა თავისი ძმა - ბაალი და გამოუცხადა ომი, მაგრამ მასთან ბრძოლაში დამარცხდა და მოკვდა და ჩაგდებული იქნა ტარტაროსში! ანუ აბრაამული რელიგიური სექტები ემონებიან და ემსახურებიან დაცემულ და მკვდარ "ღვთაებას"! იუდეო-ქრისტიანობის და იუდეო-ისლამის დახმარებით ებრაელი მასონები - იუდაისტები, ავრცელებენ ებრაულ იდეებს და ცდილობენ ყველა ადამიანის გადაქცევას იუდაისტად! ე.ი. ისინი ებრძვიან ვედებს, არიან დემონები. სიტყვა გოი ასევე არის სიტყვა - იოგ-ის განრუდებული ვერსია. მათ სიტყვა იოგს მისცეს ცუდი შინაარსი ანუ ებრძვიან ღმერთს რადგან იოგ - ნიშნავს უფალთან შეერთებას! ძველი აღთქმა მეორე რჯული თავი ოცდამეთორმეტე მცდარი თარგმანი: 8. როცა უზენაესი სამკვიდროებს ურიგებდა ხალხებს, როცა ცალ-ცალკე ასახლებდა ადამის მოდგმას, დაუდგინა საზღვრები ერებს ისრაელიანთა რიცხვისამებრ. სწორი თარგმანი: 8. როცა ელი სამკვიდროებს ურიგებდა ხალხებს, როცა ცალ-ცალკე ასახლებდა ადამის მოდგმას, მაშინ დაუდგინა საზღვრები ერებს ღმერთის შვილების რიცხვისამებრ. p.s. ელი ესაა შემოქმედი მამაღმერთი ფინიკიურ-ქანაანურ პოლითეიზმში, აშერას მეუღლე, მათ შვეს სამოცდაათი ღვთაება, სამოცდაათი შვილი, რომელთაგან ერთ-ერთი იყო იამმუ იგივე იეჰოვა. ძველი აღთქმა ესაია წინასწარმეტყველი თავი მეთოთხმეტე 12. როგორ ჩამოემხე ციდან, მთიებო, ძეო განთიადისა [ჰეილეილ ბენ შაჰარ]! მიწას დაენარცხე, ხალხთა მტარვალო! კომენტარი: ჰეილეილ ნიშნავს - განთიადს ან ნათელს. შაჰარი ესაა ამომავალი მზის ღვთაება ფინიკიურ-ქანაანურ მითოლოგიაში, ისაა ელის და აშერას ძე. ელი და აშერა არიან უზენაესი ღმერთები და დემიურგები, მამა და დედა ღმერთებისა. მეთორმეტე ლექსი ორიგინალში იქნებოდა ასეთი: „მანათობელო [ჰეილეილ], ძეო შაჰარისა.“ მთელი ბიბლია ეს არის ქანაანურ-ფინიკიური მითოლოგიის უხეში პლაგიატი და ადაპტაცია. მოკლედ, ის "უზენაესი", რომელსაც ახსენებს ოთხმოცდამეერთე ფსალმუნი, არის ქანაანური და ფინიკიური მამაღმერთი - ელი.

ისევე, როგორც ნებისმიერი სხვა რელიგია, სატანიზმი შეიძლება დაიყოს რამდენიმე სხვადასხვა შტოდ და სექტებად. ყველაზე ცნობილი ფორმა სატანიზმისა ესაა ანტონ ლავეის – სატანის ეკლესია სან-ფრანცისკოში. ისინი არ არიან ბუკვალისტი მორწმუნეები, არამედ მხოლოდ "ოპონენტები" ტრადიციული, ქრისტიანული ფასეულობებისა. მაგალითად, ასკეტიზმზე უარის თქმა, წინააღმდეგ ქრისტიანული დოგმატისა "ერთ ლოყაში რომ გაგარტყამენ მეორე მიუშვირე" . ლავეის სატანის ეკლესიის გარდა სატანიზმის სხვა ფორმებმა ვერ მოიპოვეს ისეთივე პოლულარობა, ლავეის ათეისტური ვერსია უფრო ცნობილი გახდა, მაგრამ გამოხატავენ საკუთარი ვერსიას სატანიზმისა. აქ წარმოდგენილია ზოგიერთი მათგანი. სატანური ტაძარი – ორგანიზაცია, რომლის წევრი არ იზიარებს შეხედულებებს, რომ სატანა არის რეალური არსება. მათი მიზანია "ხელი შეუწყონ გულმოწყალებას და თანაგრძნობას" და "მოუტანონ საღი აზრი და სამართლიანობა" მასებს. ანტონ ლავეის სატანური ტაძარს ფაქტობრივად არ სჯერა, რომ სატანა რეალური პიროვნებაა და თაყვანს არ სცემს მას. ხედავენ მას, როგორც სიმბოლოს ამბოხისა, წინააღმდეგ ტირანიისა და რომელიც წარმოადგენს სიმბოლურ ძალას. სატანური ტაძარი მიიჩნევს, რომ სატანიზმი არის რელიგია და მიიჩნევს, რომ რელიგია უნდა ეფუძნებოდეს მეცნიერებას და კრიტიკულ აზროვნებას და არა ზებუნებრივს ან ცრურწმენას. მათთვის სატანიზმი არ არის რელიგია, რომელმაც უნდა უზრუნველყოს გრძნობა, იდენტობის სიმბოლური პრაქტიკა, და მსგავსი რწმენის მქონე ადამიანთა ერთობა. სატანურმა ტაძარმა მოიპოვა დიდება კრიტიკის გამო, რომელსაც ახორციელებდნენ ქრისტიანი ფუნდამენტალისტები. ჯგუფი გახდა ყველაზე ცნობილი, რადგან მან ააშენა ბაფომეტის ძეგლი დეტროიტში, რადგან ქალაქში დადგეს ძეგლი ათი მცნებისა მანამდე. ლოგიკა ის არის, რომ თუ ქრისტიანებს აქვთ უფლება საჯაროდ დაანახონ ხალხს თავიანთი რელიგიური ტრადიციები, სატანისტებმაც უნდა შექმნან ეკლესია და დაანახონ მასებს რომ არსებობენ. ასეთი იყო სატანის ტაძრის პოლიტიკა. ლუციფერიანელები (Luciferian) – ძირითადად არარელიგიური არიან, ლუციფერი მათვის არის როგორც სიმბოლო. ლუციფერი მათთვის ესაა თვითგამორკვევის და "მონური მენტალიტეტისგან" განთავისუფლების სიმბოლო. ისინი უფრო ახლოს ფილოსოფიასთან და ფაქტობრივად მათი სწავლება არ არის რელიგია. ეკლესია Neo-ლუციფერი აცხადებს, რომ მთავარი მიზანი დაეხმარონ ადამიანებს, "აიღონ პასუხისმგებლობა [მათი] საკუთარი სიცოცხლეზე და იმოქმედონ, როგორც ინდივიდებმა, გამოიყენონ სრული პოტენციალი საკუთარი გენიისა და ამდენად მოახდინონ ოპტიმიზაცია საკუთარი შესაძლებლობებისა." უფრო მეტი ეკლესიის ლუციფერი ამბობს, რომ სიტყვა "Lucifer" (რაც ნიშნავს "სინათლის მატარებელი", ან "დილის ვარსკვლავი") არსებობდა მანამ, სანამ ქრისტიანობა გაჩნდებოდა და თარგმანი და განმარტება შეიცვალა დროთა განმავლობაში , გააიგივეს ლუციფერი სატანასთან, თითქოს ისინი ერთი პიროვნება იყვნენ. ალბათ ყველაზე დიდი სხვაობა luciferianism და LaVeyan Satanists შორის ისაა, რომ ლუციფერი (სინათლის მატარებელი) მათთვის არის სიმბოლო ცოდნა, ხოლო სატანა (მტერი) არის ოპოზიცია. უფრო მეტი ეკლესიის ლუციფერი ადარებს ამბავს ადამის და ევას შესახებ ელინისტური მითს პრომეთეს შესახებ. ესაა ამბავი, რომლის მიხედვითაც პრომეთეს მოაქვს ცეცხლი, რომელიც არ აქვს კაცობრიობას, და ასწავლის ხალხს, თუ როგორ გამოიყენოს იგი საკუთარი სარგებლისთვის. ამიტომ, პრომეთე დასაჯა ზევსმა. ეს არის არ განსხვავდება ბიბლიური ამბავისგან, თუ როგორ აცდუნა გველმა ადამი და ევა რომლებმაც ჭამეს აკრძალული შემეცნების ხიდან ნაყოფი. საბოლოო მიზანი Luciferianism არის, რომ დაეხმარონ თითოეულ ადამიანს, რათა ნათელი მათი შინაგანი ალი გაღვივდეს და გახდეს თვითშემცნობი. Luciferian ესაა წახალისება იმის, რომ გადავლახოთ საკუთარი უცოდინრობა და დავაბალანსოთ ხორციელი სურვილები და სულიერი ინტელექტი. თეისტური ანუ მონოთეისტური (Theistic) სატანიზმი, დამფუძნებელი სატანისტი დაიანა ვერა. ამ ფორმით სატანიზმი აღიარებს ქრისტიანულ თეოლოგიას და იმას რომ არსებობს და მიმდინარეობს ომი „ღმერთსა“ და სატანას შორის. მთავარი განსხვავება ის არის, რომ თეისტური სატანიზმი მიესალმება სატანას და არა „ღმერთს“. მათ მიაჩნიათ, რომ ღმერთი და სატანა არიან ორი ყველაზე ძლიერი არსება სამყაროში და რომ სატანა აქვს საკმარისი ძალა, რომ საბოლოოდ აჯობოს ბოროტ ღმერთს და მოიგოს ომი. დაიანა აცხადებს, რომ იდეა ორი მეომარი ღმერთის შესახებ (duotheism) მოდის უძველესი ზოროასტრული (Zoroastrian) რწმენიდან, იქ არის მარადიული ომი Ahura Mazda–ს, ნათლის ღმერთსა და ahriman–ის სიბნელის ღმერთს შორის. ზოგიერთი სატანისტი განიხილავს სატანას როგორც "კარგი ბიჭს" , რომელმაც ხალხს ცოდნა და თავისუფლება მოუტანა. ღმერთს სურს, რომ ადამიანები იყვნენ როგორც მონები. ამ თვალსაზრისით, სატანიზმი არის ინვერსიული ფორმით ქრისტიანობა. სატანა არის გმირი, განმათავისუფლებელი კაცობრიობისა ბოროტი და ტირანული ღმერთისგან. ანტი-კოსმიური სატანიზმი, ასევე ეწოდება ქაოს გნოსტიციზმი (Chaos-Gnosticism) მიიჩნევს, რომ დემიურგის შექმნილი კოსმოსი არის ილუზია, რომლის მიღმაც არის უსასრულო და უფორმო ქაოსი. ერთი პრაქტიკოსი სატანიზმის ამ ფორმისა, ჯერძოდ ავტორმა occultist სახელად Vexior, განმარტა, რომ მას სჯერა ყოვლისშემძლე ღმერთის არსებობის, სახელად დემიურგისა, რომელიც არის გაგებული, როგორც ოდინი სკანდინავიური რელიგიიდან. მან შექმნა შეზღუდვები დროში, სივრცე, და შექმნა ხორცი და სულები. არიან მეამბოხეები, როგორიცაა Loki. ისინი ამბოხებულნი არიან ტირანული წესრიგისა წინააღმდეგ ცდილობენ გაანადგურონ იგი. სხვა ანტი-კოსმიური ღმერთები – Tiamat, Baal, Asmodeus, Lilith, და მრავალი სხვა. ამ ფორმას სატანიზმისა აქვს ბევრი ვარიანტი, არის ძალიან გაუგებარი და, სამწუხაროდ, ძნელია იპოვოთ დეტალური ინფორმაცია. ტრანსცენდენტული სატანიზმი არის უნიკალური ფორმა, სატანიზმი, შექმნილი მისტიკოსის მიერ, რომელსაც ჰქვია Matt "უფალი" Zane. მან დაბეჭდა პირველი რამდენიმე წიგნი ტრანსცენდენტული სატანიზმის შესახებ, LSD გავლენის ქვეშ ჰქონდა ხედვა რომ სატანა გააგდეს ზეციდან და მაშინ სხვა კაცი დაინახა, რომელმაც ხელი მოაწერა პაქტს სატანასთან, მანამდე სანამ დაიბადებოდა. ხალხს გვინდა, რომ თავიდან აიცილოს ჯოჯოხეთი და სატანას ურიგდება. Zane–მ განაცხადა, სატანას სურს რომ ადამიანმა განიცადოს ყველაფერი რაც არის მსოფლიოში და შექმნეს საკუთარი რწმენა, და არ მიიღოს ღმერთის ტირანია. არ არსებობს მარადიული წყევლა, მაგრამ არსებობს სულიერი ევოლუცია. ტრანსცენდენტული სატანიზმი არის ფორმა სულიერი ევოლუციისა, რომლის საბოლოო მიზანი არის სატანურ ასპექტში გაერთიანება. სატანური ასპექტი არის დამალული ნაწილი ცნობიერებაში. იგი გავლენას ახდენს ჩვენზე, გვეხმარება ჩვენი ცნობიერების განვითარებაში. სატანურ ასპექტამდე გზა თითოეულ ადამიანს საკუთარი აქვს, მაგრამ არავინაა ვალდებული რომ მის გზას გაჰყვეს და დაემორჩილოს, განაცხადა ზანმა. Demonolatry სიტყვასიტყვით ნიშნავს "თაყვანისცემას დემონებისა" მიუხედავად იმისა, რომ თანამედროვე დემონოლატრისტები ბუკვალისტურად არ ეთაყვანებიან დემონებს. ამის ნაცვლად, ისინი მუშაობენ დემონებთან – ყველა დემონი განიხილება, როგორც ძალა და ენერგია, რომ თქვენ შეგიძლიათ მოწვევა, რათა დაგეხმაროს რიტუალებში ან მაგიაში. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ არა ყველა დემონოლატრისტი არის სატანისტი. ყველას ირჩევს საკუთარ ღვთაება-მფარველს, და ისინი, რა თქმა უნდა, თავისუფლად ირჩევენ სატანას – არსებობენ სხვადასხვა ტიპის დემონები სხვადასხვა რელიგიები ასარჩევად მათ. Demonolators არსებობს სამი სხვადასხვა ინტერპრეტაცია დემონებისა. პირველ რიგში, ისინი, ისევე, როგორც ის, ქრისტიანობა, წარმოაჩენენ როგორც მაცდურ სულებს. მეორე, დემონები როგორც პერსონოფიცირებული ძალა, ენერგია. მესამე, დემონები, "ღმერთები საკუთარი თავისუფლებით," დემონი ესაა ღვთაებრივი ძალა. დემონოლატრისტებს არ სჯერათ, რომ მათი პრაქტიკა არ გამოიწვევს რაიმე განადგურებას ან ღვთაებრივ სასჯელს, იმიტომ რომ ეს "მხოლოდ მითებია არსებული რელიგიებიდან." სეტის ტაძარი მითითებული დააარსა ლავეის მარჯვენა ხელმა, მაიკლ აკინომ, ვინც დატოვა ეკლესია ლავეის ეკლესია და დაიწყო გაყიდვა სასულიერო ტიტულებისა და მაგიისა. იდეა იმისა რომ LaVey–ს ჰქონდა შემოსავალი სატანის ეკლესიაში გამოიწვია მღელვარება და მათ შორის ლილიტ სინკლერშიც, რომელიც საბოლოოდ გახდა აკინოს მეუღლე, მარცხენა ეკლესია. აკინომ და სხვა defectors შექმნეს ტაძარი მითითებული, შეიმუშავა ძალიან განსხვავებული ფილოსოფია. მიუხედავად იმისა, რომ ლავეის სატანისტებს არ სჯერათ რომელიმე ღმერთის ან ღმერთების, სეტიანელებს სჯერათ ზეპიროვნული ბნელი ღმერთი. მაგალითად, ეგვიპტური ღმერთი სეტი, ძალადობის და ქაოსის ღმერთი, რომელიც საბოლოოდ ცნობილი გახდა, როგორც ღმერთი, სიბნელის და მტერი ყველა სხვა ეგვიპტური ღმერთებისა. სეტიანელებს სჯერათ რომ ყოველ წევრს ჰყავს საკუთარი პიროვნული ღმერთი და ისინი, საბოლოოდ ამაღლდებიან ზეცნობიერ დონეზე. მათი მიზანია „Xeper“ მიღწევა, ესაა ეგვიპტური სიტყვა, რომელიც დაახლოებით ნიშნავს "მე ყოფიერებაში მოვედი" . მათ სჯერათ, რომ ყველა ადამიანი გადის ღვთაებრივ გამოცდილებას, რაღაც მომენტში , და რომ თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ უფრო ძლიერი ღვთაებრივი გამოცდილება – მათ მეშვეობით თვითმმართველობა განავითაროთ, მაგიით და სხვა საშუალებებით. ეს არის საბოლოო მიზანი ადამიანისა. სატანიზმი პოლითეისტური (polytheistic) – ესაა რწმენა ბევრი ღმერთებისა, ბნელი ღმერთებისა. ყველაზე ცნობილი ბნელი პოლითეისტური ორგანიზაცია ესაა აზაზელის ეკლესია, ნიუ-იორკში, ღიაა ყველა სატანისტისთვის, ოკულტისტისთვის და მიმდევრებისთვის, ისე როგორც მარცხენა ხელდასმის მოძრაობა აზაზელის ეკლესია აკეთებს აქცენტს, იმაზე რასაც ისინი უწოდებენ "the rise of the gods of the თანამედროვე დასავლეთის" – სატანა / Azazel, Lilith, პრომეთე, Ishtar, პან, ლუციფერი და სოფო (სოფია). (სოფო არის გნოსტიკური ქალღმერთი, აქვს ბევრი პარალელი ლუციფერთან, ადამისა და ევას ამბავთან არის დაკავშირებული), ყველა ეს ღმერთები იყვნენ დაწყევლილები აბრაამულ რელიგიებში, მაგრამ ისინი წარმოადგენენ იმ ფასეულობებსა და პრინციპებს, რომელიც უყვარს აზაზელის ეკლესიას, რომელიც იბრძვის აბრაამული დოგმატების წინააღმდეგ. მაგალითად, პრომეთე არის ცოდნა და გაგება, Ishtar არის ბუნება და სექსუალობა. ყველაზე მნიშვნელოვანი, სატანა ხელს უწყობს თავისუფალ აზროვნებას. Azazel– ის ეკლესია არ სცემს თაყვანს პოლითეისტურ ღმერთებს ტრადიციული გაგებით. უფრო მეტიც, ისინი ეთაყვანებიან თავიანთ ღმერთებს და მიმართავენ ერთს კონკრეტულს ან რამოდენიმეს ერთად. ისინი ასევე უფრო აგნოსტიკოსები არიან და სჯერათ, რომ ღვთაებათა სამეფო არ შეიძლება სრულად შეცნობილ იქნას კაცობრიობის მიერ. ეკლესია Azazel მიიჩნევს, რომ ღმერთებს შეუძლიათ თავის გამოვლენა ადამიანური არსებობის ყველა დონეზე. კტულჰუს სატანიზმი არის პატარა რელიგია, ესაა ლავკრაფტის მითების და სატანიზმის სინთეზი, შავი მაგია და თეორია "მარცხენა ხელის გზა". ვენგერი დამფუძნებელი სექტისა, აღიარებს: "არ არსებობს რეალობა. რასაც ადამიანის გონება აღიქვამს, როგორც რეალობა არ არსებობს. "სატანური სწავლება ირწმუნება, რომ ყველა დაბლოკილია საზღვრებში, პარადიგმაში ჩვეულებრივი რეალობისა, და მას არ აქვს უფლება, შექმნას საკუთარი რეალობა. "დიდი ხნის წინ, მე ამირჩია Cthulhu სატანამ," წერს. საკულტო Cthulu ამბობს, რომ ძველი ღმერთები ცხოვრობდნენ დედამიწაზე უამრავი საუკუნის წინ, და რომ გავრცელდა მათი ბნელი, აკრძალული და საიდუმლო ცოდნა და მისცეს ის ადამიანებს. მცირე ღმერთები იყვნენ დატყვევებუნი და დამარცხებულნი და მათი დაღვრილი სისხლისგან შექმნა სამყარო. ზოგიერთმა მცირე ღვთაებამ გაქცევა მოახერხა. საკულტო Cthulu ხედავს, ძველი ღმერთები, ისევე, როგორც ბევრი სხვა Satanists ვხედავ Lucifer – არსებები, რომლებსაც სურდათ, ცოდნის მიცემა ადამიანთათვის მონობისგან განთავისუფლებისთვის. საკულტო Cthulu მიიჩნევს, რომ უმრავლესობა ადამიანთა ცხოვრობს, ცხოვრებაში ხაფანგში ჩვეულებრივი რეალობისა, და მათი ტანჯვის ენერგია, აძლევს ძალას მცირე ღმერთებს. ერთადერთი გზაა გაღვიძება ძალისა ნამდვილ ცნობიერებაში. წითელი სატანისტები ამბობენ რომ არ სჯერათ სატანა ტრადიციული გაგებით, არამედ იგი არის ვითარცა ბნელი ძალა, რომელიც არსებობდა, მსოფლიოს შექმნამდე. ტანია Jantsang, ერთ-ერთი ყველაზე გამოჩენილი მოღვაწეები წითელი Satanists, მიიჩნევს, რომ სიტყვა "სატანა" მოდის ორი სიტყვიდან: „სატ“ (უსასრულო სიბნელეში) და „ტან“, რომელიც აღწერს, თუ როგორ ესაა უძველესი ძალა. მისი თქმით, "ცხრა სატანური პოსტულატის" მიხედვით ყველა არსება განპირობებულია როგორც შინაგანი ძალა, მუდმივად იცვლება, ვითარდება და შესაბამისად გარემოსი. ისინი ვინც საკუთარი ბუნების წინააღმდეგ მიდიან არიან „chiplote“ და ისინი, შესაბამისად წითელი სატანიზმისა არიან ბოროტნი და სულელნი.

სამყაროში უამრავი ღმერთი და ქალღმერთი არსებობს, მარტო ინდუიზმში არის 333 000 000 ღმერთი და ქალღმერთი(!). მიუხედავად ამისა იუდეველთა „უფალი ღმერთი“ იმდენად ამპარტავანი და ქედმაღალია, რომ საკუთარი თავი ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთად მიაჩნია და დასცინის სხვა ღმერთებს. იუდეველთა „უფალი“ ქედმაღლურად იძახის: „მე ვარ უფალი, ეს არის ჩემი სახელი; ჩემს დიდებას არ მივცემ სხვას და ჩემს ქებას -გამოქანდაკებულ კერპებს.“ (ესაია 42-8). „თქვენა ხართ ჩემი მოწმენი, ამბობს უფალი და ჩემი მორჩილნი, რომელნიც ავირჩიე, რომ გცოდნოდათ და გერწმუნათ ჩემი, მიმხვდარიყავით, რომ მე ვარ ეს. ჩემამდე არ გამოსახულა ღმერთი და ჩემს შემდეგაც არ იქნება.“ (ესაია 43-10). „მე ვარ, მე ვარ უფალი და არავინაა ჩემს გარდა მაცხოვარი!“ (ესაია 43-11). „ასე ამბობს უფალი, ისრაელის მეუფე და მისი მხსნელი, ცაბაოთ უფალი: მე ვარ პირველი და მე ვარ უკანასკნელი, და ჩემს გარდა არ არის ღმერთი.“ (ესაია 44-6). „ვინ არის ჩემი მსგავსი? თქვას და გამოაცხადოს, გადმომილაგოს, რა მოხდა მას შემდეგ, რაც ძველი ხალხი დავამკვიდრე; გამოუცხადონ მომავალი და მოწევნადი.“ (ესაია 44-7). „ჩემკენ მოიქეცით და გადარჩებით, ქვეყნის ყოველი კუთხისანო, რადგან მე ვარ ღმერთი და სხვა არავინაა.“ (ესაია 45-22). „გაიხსენეთ წინანდელნი, დასაბამიერნი, რადგან მე ღმერთი ვარ და არ არის სხვა ღმერთი, არავინაა ჩემი მსგავსი.“ (ესაია 46-9). ბიბლიური „უფალი“ დაჟინებით იმეორებს, რომ ჭეშმარიტი ღმერთია, რაც სიცრუეა. რუთის წიგნში წერია, რომ „უფალმა“ 50 070 ადამიანი დახოცა „რჯულის“ კიდობანში ჩახედვის გამო. იქ წერია: „მოსრა უფალმა ბეთ-შემეშელნი, რადგან ჩაიხედეს მათ უფლის კიდობანში; ორმოცდაათიათას სამოცდაათი კაცი მოსრა უფალმა; მოთქვამდა მთელი ბეთ-შემეში, რადგან დიდად დააზარალა უფალმა ხალხი.“ (რუთი 6-19). მეოცე საუკუნის მეორე ნახევარში, მეცნიერებმა – გრემ ჰენკოკმა, ჯიორჯიო ცუკალოსმა, ერიხ ფონ დანიკენმა, დევიდ ჩაილდრესმა და სხვებმა, გამოთქვეს მოსაზრება, რომ ე.წ. „რჯულის კიდობანი“ წარმოადგენს ბირთვული ენერგიის გენერატორს, რომელიც სასიცოცხლოდ სახიფათო რადიაციას ასხივებს, რაც გახდა კიდეც მისი მიზეზით ათასობით ადამიანის რადიაციული დაავადებით დაღუპვის მიზეზი. ცხადია, რომ ეს გენერატორი უცხოპლანეტელმა იეღოვამ ებრაელებს გადასცა, მაგრამ რა მიზნით უცნობია.