Search the Community

თუ მატერიალური კოსმოსი ანუ პრაკრიტი ილუზიაა მაშინ ეროვნული იდენტობაც ილუზორული ზმანებაა და თუ მატერია მაინც არსებობს და ფლობს არსს, მაშინ ეროვნული იდენტობა მაინც რაღა შუაშია? განა იცის ჩემი სხეულის სუბატომმა რომ "ქართველია"? ან იქნებ ჩემმა ჯივა ატმანმა იცის რომ "ქართველი სულია"? ჯივატმანს ვაფშე არ აქვს ეროვნული დამღა. მოიშორეთ ილუზიები. მე ვცნობ რეინკარნაციას და ეს ნიშნავს რომ ჩემი "ქართველობა" არაფერს არ ნიშნავს, რადგანაც შემდეგ ცხოვრებაში საერთოდ ძროხად, ხედ ან ფილიპინელად შეიძლება დავიბადო ან საერთოდაც ჯოჯოხეთის დემონიკუსად. მაშ რაღა აზრი აქვს ამ მატერიალურ ილუზიებს? ბუდა ამბობს რომ სატვა ანუ არსება არ ფლობს პიროვნულ არსს და მით უმეტეს არც ეროვნულ და რელიგიურ იდენტობას და როცა სატვა კვდება მისი ვიჯნანა ანუ ცნობიერება უკვე არც ადამიანია და ჯერ არც ახალი ფორმა აქვს მიღებული ახალ სხეულში, მაშინ რაღაა სატვა? თუ სატვას ვიჯნანა არის ცარიელი ფიზიკური რეალიებისგან, მაშინ ვინღა ვარ მე? მე აშკარად არავინ არ ვარ, მე ვარ მხოლოდ სუფთა ცნობიერება ანუ შუნია-სატვა. საერთოდაც ერთადერთი რაც არსებობს ესაა მაჰაშუნიატა ანუ დიდი სიცარიელე და თუნდაც პრაკრიტი რეალური იყოს მან მაინც არ იცის რა არის "გვარიშვილობა" და "ეროვნული სისხლი". ეროვნება ესაა პოლიტიკოსების მიერ ხელოვნურად შექმნილი დოგმა, როდესაც ხალხს შთააგონეს რომ ისინი არიან მხოლოდ დედამიწის ერთი კონკრეტული ნაგლეჯის შვილები და არა აბსოლუტური ზესულის ნაწილები და სამყაროს მოქალაქენი. მე არ ვარ "ქართველი", მე ვარ კოსმოსის მოქალაქე და უსასრულო სიცარიელის სინათლე ანუ "აინ სოფ აურ". მე ვარ უსასრულო არაფრის სიბნელე "ჰოშეჰ".

ადვაიტა ვედანტას პოზიციიდან ენა, მამული და სარწმუნოება არის ილუზია. ფიზიკური კოსმოსი არის მირაჟი. ერები, ნაციები, რასები და სამეფოები ესაა უმეცრებისგან შობილი ილუზიები. ერთადერთი ჭეშმარიტი რეალობაა პარაბრაჰმანი. არ არსებობს არაფერი სხვა. "გვარი", "ენა", "სახელმწიფო", "ერი" და "რასა" ესენია ფიზიკური კოსმოსის ილუზორული კატეგორიები და ცნებები, ბრაჰმანის ვირტუალური ილუზორული მოდიფიკაციები. ჭეშმარიტად გასხივოსნებულ ადამიანს არც ენა აქვს, არც მამული და არც სარწმუნოება. ბრაჰმანი ყოველგვარ ფიზიკურ ცნებებზე მაღლა დგას. არ არსებობს არავითარი "ზეციური საქართველო". არსებობს მხოლოდ პარაბრაჰმანი და მისი ქალური ასპექტი – ნირგუნა შაკტი. "ეროვნულობა" ესაა უვიცობისგან შობილი მიჯაჭვულობა, რომლისგანაც ადამიანი უნდა განთავისუფლდეს და გააცნობიეროს ჭეშმარიტი სული – პარაბრაჰმანი. რაც შეეხება კამას ანუ ვნებას ესაა იგივე კუნდალინი-შაკტი, კუნდალინი ესაა ნირგუნა შაკტის ილუზორული მოდიფიკაცია. ვნებაში ჩაძირვა უმეცრებაა, მაგრამ ვნების ენერგიის სრული უარყოფაც არასწორია. კუნდალინი ესაა ნირგუნა შაკტის ენერგია. კუნდალინი ესაა დედა ღმერთის ერთ-ერთი ფორმა, რომლის ჩახშობა და ბლოკირება შეუძლებელია. კამა ვედანტაში არის ცხოვრების 4 მიზნიდან ერთ-ერთი (იხ. ჩატურ-პურუშარტჰა). კამა უნდა იქნეს რეალიზებული. ვნება უნდა იქნეს დაკმაყოფილებული, რადგანაც ამის გარეშე მუქტი (ხსნა) შეუძლებელია. კუნდალინის უარყოფა ანგრევს სხეულს და გონებას. კუნდალინის ვერ დაამარცხებს, ესაა შაკტის ერთ-ერთი ყველაზე ბობოქარი ფორმა. ესაა მაჰამაია. საჭიროა კუნდალინის სწორი რეალიზაცია კუნდალინი იოგას და ტანტრა იოგას დახმარებით. რეალიზებული კუნდალინი სუშუმნას არხის გავლით ავა საჰასრარა ჩაკრაში და ადამიანი გააცნობიერებს ადვაიტას რეალობას. მხოლოდ ასე მიიღწევა ჭეშმარიტი მუქტი. გასხივოსნება შეუძლებელია შაკტის სიყვარულის და მაჰამაიას თაყვანისცემის გარეშე. მაჰამაია ნირგუნა შაკტის მატერიალური ფორმაა.

ფონდი "ქართველი" ბეჭდით უდასტურებს ეროვნება - "ქათველს" - ყველას, ვისაც ქართველობა ეამაყება.