იმის არ მეშინია, რომ ყველაფერი ტყუილი შეიძლება აღმოჩნდეს, მე არ მინდა უმადური ვიყო იმ ყველაფრის მიმართ, რასაც უფალი ჩვენთვის აკეთებს და ყველაფერში ლოგიკა ვეძებო, რადგან ზოგი საგანია, რომ თუ არ დაინახე ვერ ირწმუნებ და ზოგი იმისთანაა, თუ არ ირწმუნებ, ვერ დაინახავ. თუ ყველაფერი ცხადი იქნებოდა, მაშინ რა აზრი ექნებოდა ადამიანის ცოდვა-მადლს? ცისარტყელა ცაზე 15 წუთი რომ იყოს, არავინ შეხედავდა ადამიანის ბუნება ასეთია, ადამიანს ადვილად სჯერა 15 საუკუნეში მომხდარი გადატრიალებების, მაგრამ თუ ეტყვი რომ წვიმს, აუცილებლად გაიხედავს გარეთ