soliaris641

რას ნიშნავს ჭორაობა? ეგეთ თემებზე და საერთოდ ჭორაობას რომელი ნორმალური კაცი იკადრებს? შეურაცხყოფას მოეშვი და თუ გგონია, რომ ზოგიერთი ყველას ნიშნავს სხვას არ გონია და რამდენი კაგებეშნიკი მამაოა იმდენი მანეთი რომ მოგცა შენ, ზრდილობის გაკვეთილებზე ივლიდი და უცნობ კაცს შეურაცხყოფას არ მიაყენებდი.

ის, რაც უბრალოდ ჭორი მეგონა, მგონი რეალური ხდება. რუსეთში ნამდვილად დევს ეკლესიებში სტალინის ხატები. ზოგიერთი ქართველი მღვდელი კი ამას არა თუ უშვებს, არამედ მიესალმება. თქვენ რას ფიქრობთ ამაზე?

მაქვს ალტერნატიული ვარიანტები: შაყის კვრა, ძელზე გასმა, ან ჩინური მეთოდით ბამბუკზე დასმა: რამდენად მართალია არ ვიცი, მაგრამ ჩინელები თურმე დათესავდნენ სპეც.ჯიშის ბამბუკს, რომელიც ერთ ღამეში 2 მეტრამდე იზრდება, დასვამდნენ მასზე სიკვდილმისჯილს და დილას ყველაფერი მოთავებული იყო, როგორია? ეს ხუმრობით, ზოგჯერ მეც ვფიქრობ, რომ საჭიროა სიკვდილით დასჯა, მაგრამ მშვიდ გულზე პრინციპული წინაღმდეგი ვარ.

უღრმესი მადლობა გამოხმაურებისათვის. პირველ რიგში ვაღიარებ, რომ ცოტა ცუდად გამომივიდა. ვაპირებდი სიტყვა ქართველის ბრჭყალებში ჩასმას, მაგრამ დამავიწყდა. მე რა თქმა უნდა არ მგონია, რომ დავით მეფე ქართველი იყო. თუნდაც იმ ელემენტარული მიზეზის გამო, რომ იმ დროს ასეთი ეთნიკური ტერმინი არ არსებობდა. არც მსოფლიოს გაქართველებას ვაპირებ, უბრალოდ მინდა, საზოგადოების ყურადღება მივაქციო იმ ფაქტს, რომ ჩვენი საეკლესიო და სამეცნიერო წრეები ზერელედ და ზედაპირულად შეისწავლიან ბიბლიას. რაც შეეხება თარგმანს, თავადაც შეგიძლიათ დარწმუნდეთ, რომ არც თანამედროვე თარგმანები გამოირჩევიან განსაკუთრებული სიზუსტით, პირადად მაქვს ნანახი ის ვარიანტი, რომლის მიხედვითაც მეშეხიდან წამოსული შეიძლება იფიქრო. ეს ერთი, მეორეც: სირცხვილი შეიძლება სტერეოტიპული აზროვნებაც იყოს. მე პირადად მგონია, რომ ქართველების გარკვეული ნაწილის მცდელობა, მთელი მსოფლიო ჩვენ ვიყავით და ვიქნებითო სამარცხვინოსთან ერთად სისულელეცაა, თუმცა არ გამოვრიცხავ ვარიანტს, რომ იყო დრო დედამიწაზე, როცა მის ძალიან დიდ ნაწილზე, ცხოვრობდა ხალხი, ან მონათესავე ხალხები, რომლებიც არიან უძველესი ცივილიზაციის ავტორები. ეს ხალხი დროთა განმავლობაში შეავიწროვეს და დღეს მათი მემკვიდრეები სხვებთან ერთად ჩვენცა ვართ. ისევე, როგორც ბასკები, გასკონელები, კორსიკელები, იტალიის მთიელები, მცირე აზიისა და ახლო აღმოსავლეთის სხვა ეთნოსები. არც ისაა გამორიცხული, რომ იმ უძველესი ცივილიზაციის წარმომადგენლები ბიბლიური პერსონაჟებიც იყვნენ. ამაზე ლაპარაკობს ძალიან ბევრი რამ, მითოლოგიაც, ტოპონიმიკაც, ენათმეცნიერებაც... მე უბრალოდ მინდოდა მეთქვა, რომ მაქვს ეჭვი, თავის დროზე, რუსმა დამპყრობლებმა შეგნებულად ამოშალეს ფსალმუნებიდან ეს მუხლი, რადგანაც ძალიან უნდოდათ, რომ თავად მიეწერათ, დავით მეფესთან ნათესაობის ამბავი, ხოლო ჩვენმა ეკლესიამ, ხმაც არ ამოიღო ამის საწინააღმდეგოდ.

119:1 ჭირსა ჩემსა უფლისა მიმართ ღაღად-ვყავ, და ისმინა ჩემი. 119:2 უფალო, იჴსენ სული ჩემი ბაგეთაგან ცრუთა და ენისა მზაკუარისაგან. 119:3 რაჲ მოგეცეს შენ, ანუ რაჲ შეგეძინოს შენ ენისათჳს მზაკვარისა? 119:4 ისარნი ძლიერისანი ლესულ არიან ნაკუერცხალთა თანა ოჴრებისათა. 119:5 ვაჲ მე, რამეთუ განმიგრძდა მე მწირობაჲ ჩემი, და დავემკჳდრე მე საყოფელთა თანა კედარისათა. 119:6 მრავალ ჟამ დაიმკჳდრა სულმან ჩემმან მოძულეთა თანა მშჳდობისათა. 119:7 და მე ვიყავ მამშჳდებელ; რაჟამს ვეტყოდე მათ, იგინი მბრძოდეს მე ცუდად. ეს არის 119-ე ფსალმუნის ის ვერსია, რომელიც ყველაზე ხშირად გვხვდება დღეს მოქმედ გამოცემებში. თუმცა რუსულ, ინგლისურ და ზოგიერთ ქართულ გამოცემაში არის კიდევ ერთი ლექსი - "ხიზანი ვარ მეშექისა". რატომ, ვინ და რა მიზნით ამოიღო ეს სიტყვები ქართული ფსალმუნებიდან? ხომ არ მოხდა ეს რუსი ეგზარხოსების მიერ გასაგები მიზეზით? მით უმეტეს, რომ ბაგრატიონები თავს თვლიდნენ დავით მეფის პირდაპირ მემკვიდრეებად და ამ სახელოვანი გვარის წარმოშობის ადგილი სწორედ მესხეთია, იგივე მეშექი, საიდან გამოხიზნულადაც აცხადებს თავს მეფსალმუნე დავით მეფე 119-ე ფსალმუნში? ეს არანაირად არ ჯდებოდა რომანოვების და საერთოდ რუსების მესიანობაში. აქვე საინტერესოა, რატომ არ იკვლევენ ამ საკითხს ჩვენი ღვთისმსახურები და ბიბლიის მკვლევარები? Созвучие имени Мешеха (Мосоха) с названием российской столицы породило множество спекуляций на эту тему. Этой версии придерживается Киевский синопсис, изданный впервые в 1674 году, о котором упоминает позднее В. Н. Татищев и приводит, среди прочих версий происхождения славян, и ту, с точки зрения которой — московиты были потомками легендарного Мешеха[1]. Эта же гипотеза фигурирует во многих других источниках, преимущественно XVII-го века[2], и рассматривается Ломоносовым [3] и Тредиаковским[4]. Айзек Азимов отождествляет Мешех с фригийцами, которых ассирийцы называли "мушки"[5] -ეს ვერსია რუსული მესიანობისთვისაა დიდებული მასალა. 1) сын Иафета, внук Ноя. Имя М. носили также и его потомки, обитавшие в сев.-вост. части Малой Азии. В Библии М. упоминается вместе с Иаваном и Фувалом (Быт 10:2; Иез 27:13; 32:26; 38:2; 39:1). В ассир. надписях народы мушки и табал причисляются к врагам Ассирии. Геродот говорит о мосхах и тибаренах, живущих на юго-вост. побережье Черного моря. ეს კი არ აწყობთ, რადგანაც ყველა მეტ-ნაკლებად წესიერმა მეცნიერმა იცის, რომ მოშკები(მესხები) და თუბალები ქართული ტომებია. მოდით ერთად ვიფიქროთ ამაზე.

119:1 ჭირსა ჩემსა უფლისა მიმართ ღაღად-ვყავ, და ისმინა ჩემი. 119:2 უფალო, იჴსენ სული ჩემი ბაგეთაგან ცრუთა და ენისა მზაკუარისაგან. 119:3 რაჲ მოგეცეს შენ, ანუ რაჲ შეგეძინოს შენ ენისათჳს მზაკვარისა? 119:4 ისარნი ძლიერისანი ლესულ არიან ნაკუერცხალთა თანა ოჴრებისათა. 119:5 ვაჲ მე, რამეთუ განმიგრძდა მე მწირობაჲ ჩემი, და დავემკჳდრე მე საყოფელთა თანა კედარისათა. 119:6 მრავალ ჟამ დაიმკჳდრა სულმან ჩემმან მოძულეთა თანა მშჳდობისათა. 119:7 და მე ვიყავ მამშჳდებელ; რაჟამს ვეტყოდე მათ, იგინი მბრძოდეს მე ცუდად. ეს არის 119-ე ფსალმუნის ის ვერსია, რომელიც ყველაზე ხშირად გვხვდება დღეს მოქმედ გამოცემებში. თუმცა რუსულ, ინგლისურ და ზოგიერთ ქართულ გამოცემაში არის კიდევ ერთი ლექსი - "ხიზანი ვარ მეშექისა". რატომ, ვინ და რა მიზნით ამოიღო ეს სიტყვები ქართული ფსალმუნებიდან? ხომ არ მოხდა ეს რუსი ეგზარხოსების მიერ გასაგები მიზეზით? მით უმეტეს, რომ ბაგრატიონები თავს თვლიდნენ დავით მეფის პირდაპირ მემკვიდრეებად და ამ სახელოვანი გვარის წარმოშობის ადგილი სწორედ მესხეთია, იგივე მეშექი, საიდან გამოხიზნულადაც აცხადებს თავს მეფსალმუნე დავით მეფე 119-ე ფსალმუნში? ეს არანაირად არ ჯდებოდა რომანოვების და საერთოდ რუსების მესიანობაში. აქვე საინტერესოა, რატომ არ იკვლევენ ამ საკითხს ჩვენი ღვთისმსახურები და ბიბლიის მკვლევარები? Созвучие имени Мешеха (Мосоха) с названием российской столицы породило множество спекуляций на эту тему. Этой версии придерживается Киевский синопсис, изданный впервые в 1674 году, о котором упоминает позднее В. Н. Татищев и приводит, среди прочих версий происхождения славян, и ту, с точки зрения которой — московиты были потомками легендарного Мешеха[1]. Эта же гипотеза фигурирует во многих других источниках, преимущественно XVII-го века[2], и рассматривается Ломоносовым [3] и Тредиаковским[4]. Айзек Азимов отождествляет Мешех с фригийцами, которых ассирийцы называли "мушки"[5] -ეს ვერსია რუსული მესიანობისთვისაა დიდებული მასალა. 1) сын Иафета, внук Ноя. Имя М. носили также и его потомки, обитавшие в сев.-вост. части Малой Азии. В Библии М. упоминается вместе с Иаваном и Фувалом (Быт 10:2; Иез 27:13; 32:26; 38:2; 39:1). В ассир. надписях народы мушки и табал причисляются к врагам Ассирии. Геродот говорит о мосхах и тибаренах, живущих на юго-вост. побережье Черного моря. ეს კი არ აწყობთ, რადგანაც ყველა მეტ-ნაკლებად წესიერმა მეცნიერმა იცის, რომ მოშკები(მესხები) და თუბალები ქართული ტომებია. მოდით ერთად ვიფიქროთ ამაზე.