ახლახანს დავრეგისტრირდი და თემასაც ვხსნი უკვე , უფრო სწორად იმიტომ დავრეგისტრირდი რომ ეს თემა გამეხსნა მოკლედ, აი ორ წელზე მეტია უცხოეთში ვცხოვრობ და ფანტასტიურადაც ვცხოვრობ.პირველი წელს იმდენად კარგად მოვეწყე,ისე მომწონდა მუდამ გაღიმებული და ბედნიერი სახეები,თავაზიანი მძღოლები და გამყიდველები (!!!),ლამაზი სტუდენტური ცხოვრება,საკუთარი შრომით გამომუშავებული ფული და ა შ რომ ვფიქრობდი,რა საქართველო,რის დაბრუნება, პატრიოტიზმი რა ჩემი საქმეა თქო. თუმცა ვისაც "გამოცდილება" აქვს უცხოეთში ცხოვრების,დამეთანხმება,რომ აქდან გაცილებით უკეთ ჩანს,რა გულისამრევი სიტუაციაა საქართველოში და ადამიანს ვერ გაამტყუნებ იქ უნდოდეს ცხოვრება, სადაც თავს პიროვნებად გრძნობს.. მაგრამ! (ალბათ ესეც მარტო ქართველების "მწარე" ხვედრია ) მაინც ვერსად გავექეცი სამშობლოზე ფიქრს,ვიფიქრე თავიდან ცოტა,მერე უფრო ბევრი და დავინახე,რომ მიუხედავად იმისა რომ ძალიან ბევრი უღირსი ადამიანით არის სავსე დღეს საქართველო, ძალიან ბევრი ღირსეულიცაა, და პლუს,არის ახალგაზრდობა (მცირე ნაწილი მაგრამ მაინც),ძალიან განათლებული და ნიჭიერი, (აი თუნდაც თქვენით,ფორუმელებით თუ ვიმსჯელებთ),რომლების ნამვილად იმსახურებენ უკეთეს ცხოვრებას. ხოდა გულწრფელად გითხრათ,აწი უკვე ელემენტარულად ყოველი სორბეს ჭამისას რატომღაც სინდიდი მქეჯნის (თუმცა ჩემით მაქვს ის რას დღეს მაქვს),იმიტომ რომ ვიცი,თუნდაც ჩემს სოფელში ძალიან ბევრი ბავშვია ,რომელიც მთელი თვე აგროვებს 50 თეთრს, რომ ერთი ნაყინი იყიდოს,ხორციანი კერძი ხომ დღესასწაულია და ა. შ. განათლებაზე საუბარიც ზედმეტია.. მოკლედ აუტანელი სიღარიბეა,მატერიალურიც და გონებრივიც.... ამიტომაც არის,რომ ძალიან ბევრ ჩემს ნაცნობს უნდა წამოსვლა უცხოეთში(და დარწმუნებული ვარ ბევრ თქვენთაგანსაც ),მარტო იმიტომ რომ დაიღალა და ნორმალური ცხოვრება უნდა... მოკლედ,აი ამიტომ მაინტერესებს თქვენი აზრი ქართულ სიტუაციაზე (იქნებ საერთოდაც აღარ არის ისე კატასტროფულად საქმე,როგორც მე მგონია), ან რა ან როგორ უნდა შეიცვალოს, რომ ხალხმა ნორმალური აზროვნება და ცხოვრება დაიწყოს (და თავი დავანებოთ პოლიტიკოსებს.სანამ პოლიტიკოსებს და პრეზიდენტებს გადავწვდებით,ჯერ ხალხი უნდა შეიცვალოს) P.S. იმედია ცოტათი გასაგებად მაინც დავწერე ის,რისი თქმაც მინდოდა..ქართული არ დამვიწყებია, უბრალოდ საქართველოზე ფიქრს გადავჩვეულვარ