არუნდ გამეშვა ვაჯაი, ლექსი მოქონდა მთაშია, უხმოლდ არ დავხვდი ვაშინე, ვიწუნე გაბედვაშია. ახლა მომინდა წერა და არვინ მყავს ლექსის მთქმელია, აბა შაირი ერთხმაში, რავარი გასათლელია. უხ მოვიდოდეს ვინმე რომ, ენა მავიგდო ზურგზედა, გავიდო წიხლქვეშ ხალიჩად გადავაფინო ცულზედა. ენის მოფხანა მომინდა, არვინს არ ვერჩი ვაჯაი, თუ ვინმე პატივს მაღირსებს, დაუფასდება გარჯაი. მამეცით ერთი სათქმელი, წელს გავიმართო მთაშია, ზილი არ მკარობს აქ ვბუდობ, ხო მიხვდით საქმე რაშია?! კაი წავედი ეხლა მე და იმედია ერთს ვინმე გაისვრის კიდე