გურამ დოჩანაშვილის "კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა" ეს ფრაზაა ნათვამი: "გარდამავალი წამი, როცა საკუთარი თავი ყველამ ვიცით" მაინტერესებს, როდესაც ეს წამი დაგდგომიათ, რა გრძნობა დაგუფლებიათ. შეგზიზღდათ თქვენი თავი, შეგეცოდათ, თუ პირიქით. ყველას უდგება ეს წამი პ.ს. თუ სადმეა გადასატანი გადაიტანეთ