ჰმმმ რავიცი, რავიცი მშობლებისთვის ბევრი რამ გამიკეთებია. ბევრ რამეზე უარი მითქვამს იმიტომ რომ მშობლები არიან და თუ დარიგებას მაძლევენ რაიმეს ე.ი. მართლები არიან. არასდროს არ მინანია რაც მთავარია. ჩემი ბოიFრენდისთვის არაფერს ვაკეთებდი იმიტომ რომ არ იმსახურებდა, ყოველშემთხვევაში მე მასე ვფიქრობ. არც კი ვიცი რატომ ვხვდებოდი ხოლმე. ჩემი ლექტორისთვის უიმე სიხარული ბიჭია რავიცი ყველაფერზე წავალ, უბრალოდ ისეთი კარგი ადამიანი, ისეთი სათნო და ისეთი საყვარელი რომ რავიცი თვითონ მოგინდება რაიმე კარგი რომ გაუკეთო.