მოკლედ ქვა მიდევს წინ და ვერ გადამიგორებია. მოგეხსენებათ პროფესიას ვეძებ. არა, დიპლომი მაქვს, მაგრამ პროფესიას ვეძებ. აი ისეთს, სადაც არ უნდა რომ მოვხვდე და ყველგან რომ შემეძლოს თქმა - ეს ვიცი მეთქი. 16-17 წლის რომ ვიყო, სხვა საქმეა, ვიცი სადაც წავიდოდი და რასაც ვისწავლიდი, მაგრამ დღეს ეგ უკვე დაგვიანებულია. 4 და 5 წელი სწავლის დრო აღარა მაქვს, ოჯახი მყავს შესანახი. არის შანსი, რომ დავკლა კატა, გავსკდე შუაზე, გავაჩალიჩო სტიპენდია და ორწლიანი ოფიციალური სამაგისტრო კურსი (ბარჯკუზა კოლეჯის კურსებში არ შეგეშალოთ) გავიარო ფრიად მჭექარე დასახელების ფაკულტეტზე. მაგრამ ეს მაგისტრატურა ეხება საგანს, რომელიც მე თითქმის აღარ მაინტერესებს და ძალიან დიდი მონდომება და ენერგია სჭირდება ჩემს კვლავ დაინტერესებას. ჰოდა რა ვქნა მითხარით ეხლა, სვარკა და პლადურის გაკვრა ვისწავლო და ოჯახს მივხედო თუ, მაგისტრატურაში ჩავაბარო? ერთი შეხედვით ძალიან მარტივი პრობლემაა, დილემასაც რომ ვერ უწოდებ კაცი, მაგრამ აბა კარგად დაფიქრდით, ასეა?