Dorotea

და ისა.... მინიშნებებს ვიყოთ რა?!

http://www.youtube.com/watch?v=-3DrL8pwu1k

:D :D :D :D ნეტა ეგეთი ნიჭიერი დაუნი მე ვიყო

ნუ რახან ფაშისტებმა დაბომბეს ალბათ უპასუხა ----თქვენო

ისე ძალიან დიდი თემაა :rolleyes: იმდენნი არიან თAნ უმაგრესი ჯაზმენები არ ვიცი პეტრუჩიანი, მაილს დევისი, ლუი ამსტრონგი, ბენნი გუდმენი....

http://i038.radikal.ru/0907/5a/131aa42312e8.jpg ანტონიუ კარლოს ჯობიმ იგივე ტომ ჟობიმ. პოეტი და მუსიკოსი :2kiss:

საიდან დავიწყო.... ნუ დავიწყებ ჩემი საყვარელი ბრაზილიური ჯაზით .... ბრაზილიური ჯაზი ანუ ბოსა ნოვა.. ბოსა ნოვა შადარებით უფრო გვიანდელი მიმდინარეობაა ჯაზის. 50 იან წლებში, რიო დერჟანეიროში წარმოიშვა . ეს არი კლასიკური ამერიკული ჯაზის და სამბის რიტმების მიქსი. პირველი სიმღერა რომელიც ჰიტად იქცა იყო «Garota de Ipanema» ანუ გოგონა იპანემიდან()იპანემა უბანია რიოში. ყველაზე ცნობილი წარმომადგენლები არიან ტომ ჟობიმი, ჟოან ჟილბერტო.(საყვარლები :

უი , ის გამახსენდა... ცნობილი ფაქტია, ჰიუგო ყოველთვის სადილობდა ეიფელის რესორანში, არადა ვერ იტანდა ეიფელის კოშკს. რომ კითხეს რატოო, უპასუხა ერთადერთი ადგილია საიდანაც ეიფელი არ ჩანსო :ravic:

არ არი დიდი შეცდომა :ravic: საერთოდაც შეცდომა არ არი. :rolleyes: მე მგონი სიურეალიზმისა და სიმბოლიზმის ნაზავია. http://s57.radikal.ru/i155/0907/38/9b0fe4aba7ef.jpg

დეგას საყვარელი თემა :ravic: ბალერინები http://s54.radikal.ru/i145/0907/ad/5dd843bf4197.jpg

აგვისტომდე, მერე ბათუმში მიაქვთ.

არი რაღაცეები რაც არ მესმის. მაგალითად თვითგვემა მაჰმადიანობაში. :ravic: აი ფანატიზმი მაგიჟებს...ჩვენიც და სხვისიც. ბუკოვსკის ააქვს ერთი მოთხრობა ფანატ მღვდელზე. ნიუიორკში რო ჩAდის და გეის კლავს... ფუ გარყნილი იყოო..

არა მე შემთხვევით მოვხვდი. უბრალოდ ევრითმიამ დამაინტერესა და მეგობარს წავყევი...

Детство Гауди прошло у моря. Впечатления о первых архитектурных опытах он пронёс через всю жизнь. Поэтому все его дома напоминают замки из песка. Из-за ревматизма мальчик не мог играть с детьми и часто оставался в одиночестве. Его внимание надолго приковывали облака, улитка, цветы… Антонио мечтал стать архитектором, но при этом не хотел ничего изобретать. Он хотел строить так, как строит природа, и лучшими из интерьеров считал небо и море, а идеальными скульптурными формами — дерево и облака. Когда школьный учитель заметил однажды, что птицы могут летать благодаря своим крыльям, подросток Антонио возразил: крылья есть и у домашних кур, но летать они не умеют, зато благодаря крыльям быстрее бегают. И добавил, что крылья нужны и человеку, только он не всегда знает об этом. «Зверинец» на крыше Дома Мила Когда Антонио был студентом архитектурного семинара Барселонского университета, его руководитель не мог решить, с кем он имеет дело — с гением или сумасшедшим. Темой учебного проекта Гауди выбрал ворота кладбища, и это были ворота крепости — они разделяли мёртвых и живых, однако свидетельствовали, что вечный покой — всего лишь награда за достойную жизнь. У Гауди были разные глаза: один — близорукий, другой — дальнозоркий, но он не любил очки и говорил: «Греки очков не носили». «Это безумие — пытаться изобразить несуществующий объект», — писал он в своём юношеском дневнике. Он ненавидел замкнутые и геометрически правильные пространства, а стены доводили его прямо-таки до сумасшествия; избегал прямых линий, считая, что прямая линия — это порождение человека, а круг — порождение Бога. Позже он скажет: «…исчезнут углы, и материя щедро предстанет в своих астральных округлостях: солнце проникнет сюда со всех сторон и возникнет образ рая… так, мой дворец станет светлее света».

Антонио Гауди родился 25 июня 1852 года в небольшом городке Реус, недалеко от Таррагоны, в Каталонии. В семидесятых годах XIX века Гауди переехал в Барселону, где после пяти лет подготовительных курсов был принят в Провинциальную школу архитектуры, которую окончил в 1878 году. В 1870—1882 годах Антонио Гауди работал под началом архитекторов Эмилио Сала и Франциско Вильяра чертёжником, безуспешно участвуя в конкурсах; изучал ремесла, выполняя множество мелких работ (ограды, фонари и т.д.), проектировал также мебель для собственного дома. Эль Капричо (1885) В Европе в то время наблюдался необычайный расцвет неоготического стиля, и юный Гауди восторженно следовал идеям энтузиастов неоготики — французского архитектора и писателя Виоле ле Дюка (крупнейшего в XIX в. реставратора готических соборов, восстанавливавшего Собор Парижской Богоматери) и английского критика и искусствоведа Джона Рёскина. Провозглашённая ими декларация «Декоративность — начало архитектуры» полностью соответствовала собственным мыслям и представлениям Гауди, творческий почерк которого с годами становится совершенно неповторим, архитектура столь же далека от общепринятой, как геометрия Лобачевского — от классической Евклидовой. В период раннего творчества, отмеченный влияниями архитектуры Барселоны, а также испанского архитектора Марторела, строятся его первые, богато декорированные, относящиеся к раннему модерну, проекты: «стилистические близнецы» — нарядный Дом Висенс (Барселона) и причудливый Эль Капричо (Комильяс, Кантабрия); также компромиссный псевдобарочный Дом Кальвет (Барселона) — единственное здание, признанное и любимое горожанами при его жизни[источник не указан 50 дней]. Дом Висенс (1888) Также в эти годы появляется проект в сдержанном готическом, даже «крепостном» стиле — Школа при монастыре Святой Терезы (Барселона), а также нереализованный проект зданий Миссии Францисканцев в Танжере; неоготические епископский дворец в г. Асторга (Кастилья, Леон) и Дом Ботинес (Леон). Однако решающей для реализации замыслов молодого архитектора оказалась его встреча с Эусеби Гуэлем. Позднее Гауди стал другом Гуэля. Этот текстильный магнат, богатейший человек Каталонии, не чуждый эстетических озарений, мог позволить себе заказать любую мечту, а Гауди получил то, о чём мечтает каждый творец: свободу самовыражения без оглядки на смету. Антонио выполняет для семейства Гуэль проекты павильонов усадьбы в Педральбесе близ Барселоны; винных погребов в Гаррафе, часовни и крипты Колонии Гуэль (Санта Колома де Сервельо); фантастического Парка Гуэля (Барселона).

ულამაზესი გუელის პარკი http://i034.radikal.ru/0907/b9/7a1cb72a1267.jpg http://s55.radikal.ru/i149/0907/8e/16f55a894556.jpg

CasaBatllo http://s55.radikal.ru/i148/0907/4e/7d4a75fe396f.jpg http://i056.radikal.ru/0907/cb/5253244f0348.jpg http://s60.radikal.ru/i167/0907/af/ef50373b2e38.jpg http://s48.radikal.ru/i119/0907/dd/52ec746a4226.jpg

http://s57.radikal.ru/i158/0907/b5/a53a72fb8502.jpg

ანტონიო პლასიდ გილიომ გაუდი-ი-კორნეტ http://s51.radikal.ru/i134/0907/af/56ca79d3963a.jpg ფანტასტიური კატალონიელი არქიტექტორი. უამრავი უცნაური ნაგებობის ავტორი,რომელთა უმეტესი ნაწილი ბარსელონაშია. დაიბადა კატალონიაში. 1852წელს 25 ივნისს ქალაქ რეუსში (კატალონია) ადრეული მისი შენობები (ასევე მუშაობდა ავეჯზე) მოდერნის სტილს განეკუთვნება . შEმდეგ უფრო ექლექტიკაა . ძალიან თავისებურ აბსოლუტურად განსხვავებულ სტილს ქმნის .. მას უნდოდა შექმნა ისე როგორც ბუნებაშია. საუკეთესო ინტერიერად თვლიდა ზღვას და ცას. საუკეთესო სკულპტურულ ფორმად___ხეს და ღრუბელს. არ უყვარდა სწორი გეომეტრიული ფორმები, ამიტომაც მის შენობებში ძალიან რბილი გადასვლებია.

დიახ. და რატო გაგიკვირდა ესე?

კიჰ, იმედია სექტანტად არ მომნათლავს ვინმე. ერთხელ დავესწარი ლექციას კაცობრიობის განვითრების ეტაპებზე...ტვინი კი მეღრძო, მაგრამ უდაოდ საინტერესოა.

მე მგონია სიმორი თავს იმიტომ იკლავს, რომ აბსოლუტურ გაუცხოებას განიცდის იმ უაზრო საზოგადოებასთნ რომელშიც არი. თავისი ცოლიც კი უცხო ადამიანია მისთვის. რეავიცი მე ესე ვფიქრობ..

ვააააააააა ყოჩაღ მიხოს ძაან მაგარია. :tashi:

ძალიან მინდა ლარს ფონ ტრიერის ფილმის ანტიქრისტეს ნახვა . ვერსად ვერ ვიპოვე :nas: