lasha_alo

მე რომ ვიმღერო შეიძლება პს ყვავებს დავაფრთხობ სამაგიეროდ

ძველი თბილისი უკვე ძველია

სნობები რომ არიან დიდი ხანია ცნობილია.

asesino_141 მესმის შენი ჩვენც გვაცალეთ ცოტა ხანი .(რამდენიმე დღე) მოდერირების შესაძლებლობა არანაირად არ მაქვს 3დან რეალურად არცერთი თუ არ მოდერირებთ. საჭიროა ახლის მოძიება. ეს ადვილი არაა. არტჩევნები და ფარსი ამ ეტაპზე აღარ იქნება სანამ არ წამოვიზრდებით

ადამიანმა ბევრი უბერდურება გამოიარა ...დავუშვათ ერთი წამით ცთებით...

:018:

Lo Janko ასეტი გარემო შეიქმნა და ვამჯობინე რისტარტი

კი, მაგრამ რომ არ დაეჭამათ ერთმანეთი . ხელოვნური თემა შევქმენი :018:

ეს წერილი იყოს აქ . გთხოვთ პირადულზე არ გადახვიდეთ. Голодовки в тюрьмах Её Величества (1980-1981 гг.) "Нас не сломить, если не уничтожить наше стремление к свободе. Им не сломить меня, поскольку в сердце своём я храню мечту о свободе, и о свободе Ирландского народа. Когда все ирландцы найдут в себе силы выступить в защиту своих стремлений – тогда займётся новый день". "И тогда мы увидим, как восходит луна". Б. Сэндз. на фото: Бобби Сэндз - боец ИРА и член Парламента Тюрьма Её Величества. Самая дорогая и хорошо охраняемая тюрьма в Европе находится в десяти милях от Белфаста. Она обходится британским налогоплательщикам в сорок миллионов фунтов ежегодно, то есть, на каждого заключенного приходится около шестидесяти тысяч фунтов. Высокие стены высотой в двадцать пять футов оборудованы инфракрасными камерами наблюдения. На смотровых башнях дежурят снайперы, проинструктированные стрелять на поражение. Охранники с собаками и вертолеты патрулируют стены тюрьмы и окрестности 24 часа в сутки. В 1971 году тюрьма получила название "Лагерь Долгое Болото" (Long Kesh "Camp"), потому что в ней содержались сотни ирландцев, арестованных без суда, и живших в обветшалых бараках, вроде тех, что строили в Германии в 1940 году. С момента упразднения политического статуса заключённых и появления попыток их криминализации в 1976 году, заключенные содержались в современных камерах, спроектированных для повышения контроля. Стараясь избежать появления ассоциаций с военнопленными, британские власти переименовали тюрьму в “Лабиринт” (HMP The Maze). Заключенные же продолжали называть её Долгим Болотом. Дурная слава о тюрьме достигла ушей общественности в 1980-1981 годах, когда заключённые республиканцы выступили против политики Британского правительства, направленной на криминализацию политических заключённых. Эти меры применялись не только к отдельным заключённым, но были направлены на то, чтобы придать криминальную окраску и всему конфликту, и стремлению республиканцев восстановить право ирландцев на национальное самоопределение. В знак протеста, заключённые Лагеря объявили две голодовки, ставшие легендарными. 1971 год: Без суда и следствия Сотни националистов были взяты под стражу без суда или предъявления обвинения. Избитых и измученных, их препроводили в Лагерь "Долгое Болото", располагавшийся на территории, принадлежавшей Британской Армии, и бывший ранее лётным полем. 1972 год: Появление политических заключённых Республиканцы, заключенные в тюрьму Крамлин Роуд (в Белфасте) объявили голодовку, чтобы британское правительство признало политический характер действий, послуживших причиной их заключения. Их действия имели успех - в результате в Долгом Болоте и лагере Магиллиган (Magilligan) в Дэрри появилась "особая категория" заключённых - им был присвоен политический статус. С 1971 по 1975 год Британское правительство признало, хотя и неофициально, политический статус двух тысяч заключённых. 1973 год: Кампания против мятежа и “Диплокские суды” Подобные методы Британского правительства встретили массовое негодование в Ирландии и осуждение во всём мире. Правительство поняло, что аресты без суда необходимо заменить более мягкими мерами. Бригадный генерал Британской армии Фрэнк Китсон, специалист по планированию контртеррористических операций. назвал их "избавлением от нежелательных членов общества". Для правомерной и легальной реализации этой "блестящей" идеи Китсона в Британии был назначен Верховный Судья, Лорд Диплок. Он поступил не мудрствуя лукаво - отменил суды присяжных, и внёс серьёзные изменения в систему поиска доказательств, упразднив презумпцию невиновности. Обвинение больше не должно было предъявлять никаких доказательств вины подследственного - тот считался виновным априори, и должен был сам представить доказательства своей непричастности к преступлению. на фото: заключённые во время действия политического статуса 1975 год: Упразднение "особой категории" 24 июля Британия объявила, что 1 марта 1976 года закончится период действия "особой категории" для заключённых. Это означало, что теперь под определение "политический" не попадёт никто - несмотря на то, признавался ли он виновным в политическом, государственном, или любом другом преступлении. Иными словами, человек, признанный виновным в политическом преступлении до 26 февраля 1975 года, получал "особую категорию", а после 1 марта его действия рассматривались бы как обычное "преступление закона". 1976 год: В одеяле Успех или провал разработанной Британским правительством стратегии криминализации политзаключённых зависел от того, удастся ли принудить их вести себя подобно преступникам. Заключённых насильно заставляли одевать тюремную униформу и выполнять тяжёлую физическую работу, как полагалось обычным преступникам. Дабы подавить их ещё больше, с ними и обращались как с уголовниками. Таким образом, у политики криминализации появилась сестра-близнец - нормализация, попытка Британского правительства свести конфликт до уровня обыденности, так, чтоб в глазах общественности события не представляли собой ничего из ряда вон выходящего. И та и другая имели довольно шаткое положение, благодаря свойственным любому конфликту противоречиям - ведь основной целью было доказать мировой общественности, что глупо позволять существование маленького независимого государства, состоящего из 6 округов. Существование этой политики зависело от свержения демократии, которую предполагалось заменить, по всей видимости, на жёсткий контроль за численностью населения; на получение права заключать людей под стражу не когда это необходимо и правомерно, а когда вздумается; на право вести допрос "особыми" методами; на необыкновенно долгие сроки предварительного заключения до суда; на сам суд – без присяжных, в присутствии одного единственного судьи; на отмену презумпции невиновности и максимально долгий срок заключения, и, наконец, на тюрьмы "повышенной комфортности", вроде Болота. Теперь вспомним о политике нормализации - если конфликт действительно такой пустяковый, то зачем тогда вводить такие репрессивные меры? 14-ого сентября 1976 Киеран Наджент из Белфаста стал первым республиканцем, приговоренным по новой системе. Он отказался носить тюремную одежду и выполнять правила, установленные властями. Наджент сказал: "Чтобы заставить меня носить тюремную униформу, вам придётся приколотить её ко мне гвоздями." И вот, в самой современной из тюрем появился заключённый, одетый в... одеяло. К нему скоро присоединялись сотни других республиканцев, впоследствии известных как "Люди в одеялах" ("Blanketmen"). В наказание их напрочь лишили любой умственной деятельности - отобрали все книги, не позволяли слушать радио, смотреть программы новостей, и не допускали общения с другими заключёнными. 24 часа в сутки они были вынуждены проводить в камерах. Возможно, худшим наказанием было то, что к их основному тюремному сроку добавлялось по 2 недели за каждые 2 недели бунта, проведённые "В одеяле". Каждый день протеста стоил участникам еще одного лишнего дня к сроку. 1978 год: “Нет мытью” В марте, два года спустя после упразднения политического статуса, заключённые республиканцы в Болоте, в Белфастской тюрьме Крамлин Роуд, в тюрьме Магиллиган в Дерри и женской тюрьме Арма (Armagh) снова объявили протест, и таким образом, среди них появился призыв: “Нет мытью!”. Это произошло вследствие того, что тюремщики Болота зверски избивали заключённых каждый раз, когда камеры открывались, чтобы человек мог выйти в туалет или душевую Вначале заключённые пытались выплеснуть помои через зарешеченные окна, или выливали их под дверь. Когда же тюремщики пресекли это, они были вынуждены жить в камерах, от пола до потолка покрытых своими собственными испражнениями. Зимой они мерзли, укрываясь только одеялами. Они подвергались унизительным и болезненным исследованиям, когда тюремщики насильно распластывали их голые тела на зеркале и исследовали их задние проходы. Заключенных регулярно окатывали сначала ледяной, потом горячей, почти кипящей водой прямо в камерах, и терли жесткими щетками, которые царапали и ранили кожу, а затем обрабатывали сильно концентрированным дезинфицирующим средством, что причиняло дополнительные мучения. Затем их оставляли в покое - попробуйте заснуть на полу на промокшем матрасе! В течение всего этого периода мучений республиканцы демонстрировали удивительную стойкость, и упорно сопротивлялись каждой попытке сломить их. Несколько человек прожили в подобных условиях четыре года: постоянно избиваемые, с длинными отросшими бородами, живущие в грязи среди невыносимого зловония, по соседству с червями и насекомыми. Как-то тюремщик сказал одному из заключённых: "Я бы не согласился жить как ты, даже если бы мне заплатили за это миллион фунтов", на что тот ответил: "А я бы не согласился жить как ты." 1980 год: Первая голодовка За четыре года заключённые республиканцы испробовали всё, включая одеяла и отказ от мытья, но впустую. И вот, подвергнутые невероятным, просто варварским истязаниям, они решили начать голодовку и сдвинуть дело с мёртвой точки. Основных требований было пять: право не носить знак отличия преступника - тюремную робу. право не выполнять тюремные работы право общаться с другими политическими заключенными снять дополнительные сроки с их основного срока (касается участников протестов) право на встречу с родственниками раз в неделю, переписку и передачи. 27го октября 1980 года семь заключённых начали голодовку. Они были первыми, но спустя месяц к ним присоединились сначала три женщины из Арма, а затем ещё 30 человек - тех самых Людей В Одеялах. Это произошло 13 декабря. А уже 18 декабря серьёзно ухудшилось состояние здоровья самого молодого участника голодовки - Шона МакКенны - он был в числе первых, начавших голодовку. И, по совпадению, в тот же день Британское правительство "дало добро". Министр северных округов, Хамфри Аткинс, должен был делать заявление в Палате Общин, но вместо этого настоял, чтобы находящимся в тюремной больнице забастовщикам отнесли документ из 34 страниц - он содержал основные моменты соглашения. Действие Аткинса явилось, по сути дела, официальным признанием статуса политических заключённых. Республиканцы из Долгого Болота и Арма изучили полученный документ, и закончили голодовку, длившуюся в общей сложности чуть менее двух месяцев. Теперь, по их мнению, обстановка в тюрьмах Севера должна была обязательно улучшиться. на фото: Бобби Сэндз с товарищами, справа в первом ряду - Джерри Адамс. 1981 год: Британия изменяет своему слову Как только тюрьмы перестали быть в центре внимания - все изменилось. Всё содержание документа - о том, что ситуация не стоит на месте, что принимаются меры, и что тюремный режим изменяется к лучшему - становится более человечным и мягким - всё это оказалось пустым трёпом. 9 января 1981 года Аткинс во всеуслышание отказался от ранее заключённого соглашения, и начал с того, что отменил данное военнопленным разрешение носить собственную одежду. Тюремный режим вновь обрёл прежнюю жёсткость и неуступчивость - власти отказались от переговоров с лидером заключённых республиканцев Бобби Сэндзом - он и его люди бастовали, завернувшись в одеяла, по примеру Киерана Наджента. 27-го января 96 республиканцев были зверски избиты, когда их переводили в другое крыло тюремного здания, после чего их закрыли на ночь в камерах без постельных принадлежностей, одеял и питьевой воды. Таким образом, заключенные вернулись к тому, с чего начали. Они сделали заявление, что 1 марта, в день пятой годовщины упразднения политического статуса, будет начата новая голодовка. Она должна была стать переломным моментом в истории борьбы Ирландии за независимость от Британского правления. До смерти Как только Бобби Сэндз, лидер республиканских заключенных, начал голодовку, заключенные сделали следующее заявление: “Только громкий голос ирландского народа и общественное мнение может привести в чувство Британское правительство, и только голодовка, где в доказательство силы и крепости наших политических убеждений мы жертвуем своими жизнями - только это может послужить формированию общественного мнения. Британия, наконец, поймёт, что не попытки свести общее дело Ирландии до уровня уголовщины, а само её непримиримое отношение привлечёт массовое внимание к происходящему". Заключенные закончили свое заявление так: “Мы утверждаем, что всё, касающееся нашей страны, наших арестов, допросов, судебных процессов и условий содержания в тюрьме - всё это показывает, что мы руководствуемся своими политическими убеждениями, и не исходим из эгоистических соображений. И, в доказательство нашей самоотверженности и справедливости нашего дела, все мы, начиная с Бобби Сэндза, будем продолжать голодовку - до смерти, если Британское правительство не откажется от проводимой им политики криминализации, и не пойдёт навстречу нашим требованиям о восстановлении статуса политических заключённых" 5 мая 1981 года доброволец ИРА Роберт Сэндc умер на 65 дне голодовки протеста. Ему было всего 27 лет. 9 его товарищей последовали за ним в последующие месяцы. погибшие во время голодовки 1981 года. Список участников голодовки 1981 года: Имена погибших: Бобби Сэндз (26 лет) Боец ИРА и член Парламента начал голодовку 1 марта 1981 года, погиб 5 мая 1981 года, проведя 66 дней без пищи. Фрэнсис Хьюз (25 лет) Боец ИРА начал голодовку 15 марта 1981 года, погиб 12 мая 1981 года, проведя 59 дней без пищи. Рэймонд МакКриш (24 года) Боец ИРА начал голодовку 22 марта 1981 года, погиб 21 мая 1981 года, проведя 61 день без пищи. Пэтси О'Хара (23 года) Боец Ирландской Национальной Освободительной Армии (INLA) начал голодовку 22 марта 1981 года, погиб 21 мая 1981 года, проведя 61 день без пищи. Джо МакДоннелл (30 лет) Боец ИРА начал голодовку 8 мая 1981 года, погиб 8 июля 1981 года, проведя 61 день без пищи. Мартин Харсон (29 лет) Боец ИРА начал голодовку 28 мая 1981 года, погиб 13 июля 1981 года, проведя 46 дней без пищи. Кевен Линч (25 лет) Боец Ирландской Национальной Освободительной Армии (INLA) начал голодовку мая 1981 года, погиб 1 августа 1981 года, проведя 71 день без пищи. Киеран Доэрти (25 лет) Боец ИРА и Teachta Dail (член парламента Ирландии) начал голодовку 22 мая 1981 года, погиб 2 августа 1981 года, проведя 73 дня без пищи. Томас МакЭлви (23 года) Боец ИРА начал голодовку 8 июня 1981 года, погиб 8 августа 1981 года, проведя 62 дня без пищи. Майкл Девайн (27 лет) Боец Ирландской Национальной Освободительной Армии (INLA) начал голодовку 22 июня 1981 года, погиб 20 августа 1981 года, проведя 60 дней без пищи. Имена выживших: Брендан МакЛафлин Боец ИРА начал голодовку 14 мая 1981 года, и 26 мая 1981 года был снят с голодовки по причине развившегося внутреннего кровотечения, вызванного прободением язвы желудка Пэдди Куинн Боец ИРА начал голодовку 15 июня 1981 года, и 31 июля 1981 года, проведя 47 дней без пищи, был снят с голодовки по настоянию семьи. Пэдди Куинн Боец ИРА начал голодовку 15 июня 1981 года, и 31 июля 1981 года, проведя 47 дней без пищи, был снят с голодовки по настоянию семьи. Лоуренс МакКоун Боец ИРА начал голодовку 29 июня 1981 года, и 6 сентября 1981 года, проведя 70 дней без пищи, был снят с голодовки по настоянию семьи. Патрик МакГоун Боец ИРА начал голодовку 9 июля 1981 года, и 20 августа 1981 года, проведя 42 дня без пищи, был снят с голодовки по настоянию семьи. Мэтт Девлин Боец ИРА начал голодовку 14 июля 1981 года, и 4 сентября 1981 года, проведя 52 дня без пищи, был снят с голодовки по настоянию семьи. Лиам МакКлоски Боец Ирландской Национальной Освободительной Армии (INLA) начал голодовку 3 августа 1981 года, и 26 сентября 1981 года, проведя 55 дней без пищи, закончил голодовку, так как стало ясно, что если его здоровье серьёзно ухудшится, его семья примет меры, чтобы спасти ему жизнь. Патрик Шиан Боец ИРА начал голодовку 10 августа 1981 года, и 3 октября 1981 года, проведя 55 дней без пищи, закончил голодовку. Джеки МакМуллан Боец ИРА начал голодовку 17 августа 1981 года, и 3 октября 1981 года, проведя 48 дней без пищи, закончил голодовку. Бернард Фокс Боец ИРА начал голодовку 24 августа 1981 года, и 24 сентября 1981 года, проведя 32 дня без пищи был снят с голодовки, по причине сильного истощения и серьёзного ухудшения состояния здоровья. Хью Карвилл Боец ИРА начал голодовку 31 августа 1981 года, и 3 октября 1981 года, проведя 34 дня без пищи, закончил голодовку. Джон Пикеринг Боец ИРА начал голодовку 7 сентября 1981 года, и 3 октября 1981 года, проведя 27 дней без пищи, закончил голодовку. Джерард Ходгкинс Боец ИРА начал голодовку 14 сентября 1981 года, и 3 октября 1981 года, проведя 20 дней без пищи, закончил голодовку. Джеймс Девайн Боец ИРА начал голодовку 21 сентября 1981 года, и 3 октября 1981 года, проведя 13 дней без пищи, закончил голодовку.

http://planeta.ge/index.php?showtopic=35488 აქ განვაგრძოთ ჯობია

უცხო_პლანეტელი სანდის შემდეგ მწარე გაკვეთილი მიიღეს მოდით წურწუმიას შევეშვათ.ირლანდილებში ბევრმა შეწყვიტა შიმშილობა,მაგრამ მე ჩემი ემოია გამოვხატე. შიმშილობა უკიდურესი ფორმაა.

იცი კარგად მოდერების საქმეებში არ ვეჩხირები.არსებობს ამის მექანიზმი- რეპორტინგი .თუ ვერ შეამჩნევს მე ჩავერევი,მაგრამ ის ლექსიკა ზალიან ზედმეტია ერთმანეთთან დამოკიდებულებაში. პასუხი ასეთ დროს დაუშვებელია. არ გააგრძელოთ!!!!!!!!!!

არა, იშვიათად თუ ვსვავ ცუდი ამბები გავიგე და ციოტა ვერ ვარ ხასიათზე. გთხოვთ ყველას მოერიდოთ ვინც არ მოგწონთ იმას

ლ ი ც ი მოცლილი გგონივართ? მისი პოსტიც ჩასწორდა და ეხლა მართლა ამაფსიხებთ ბლინ. მე მართლა დედა ტერეზა კი არ ვარ

მე იმ ბიჭს არ ვაკრიტიკებ , არამედ სარკეში მინდა ჩაიხედონ ყველამ ვინც მომავალში გადაწყვეტს. მზად ხართ იყოთ ბობ სანდზი? მიაწექით. არა? ჯობია სხვა მეთოდები გამონახო.

Siknadmo http://www.mcgregor.narod.ru/hungerstrikes.htm

http://www.mcgregor.narod.ru/Image18.jpg

არ შეიძლება შიმშილობა. ეს ეწინააღმდეგება ქრისტიანულ და ადამისანურ ნორმებს, მაგრამ თუ გადაწყვეტთ .....უნდა გაუღოთ სივდილს კარი. ა.გ ჯობია არ იშიმშილოთ ;) გიჟი ვარ?

ვცდილობ ამაზე არ ვიფიქრო

ააააააააააააააიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიყტ

რა ვუშველო . შევჯახებივარ კი არა ყოველდღე ღიპი მეჯახება

სალამი მამასახლისს

1. კოკოს კომისიას ოფიციალურად ჰქვია „საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ზვიად გამსახურდიას გარდაცვალებასთან დაკავშირებული საკითხების შემსწავლელი საქართველოს პარლამენტის დროებითი კომისია“, მაგრამ ამ კომისიის არც ერთ დოკუმენტში და კომისიის წევრების არც ერთ საჯარო გამოსვლაში არ გაჟღერებულა თვითმკვლელობის დამადასტურებელი არც ერთი არგუმენტი -- აგრესიული დაჟინებით მხოლოდ მკვლელობის ვითომ დამადასტურებელ ფაქტებსა და გარემოებებზეა გამახვილებული ყურადღება. შეკითხვა: * ასეთი მკაფიოდ გამოხატული ცალმხრივობითა და არაობიექტურობით ხომ არ იქცა ეს კომისია „საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ზვიად გამსახურდიას მკვლელობის (!) საკითხების შემსწავლელი საქართველოს პარლამენტის დროებით კომისიად“? 2. კოკოს კომისიას ოფიციალურად ჰქვია „საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ზვიად გამსახურდიას გარდაცვალებასთან დაკავშირებული საკითხების შემსწავლელი საქართველოს პარლამენტის დროებითი კომისია“. შეკითხვები: * კომისიის დასახელებიდან გამომდინარე -- არსებობს თუ არა ამ კომისიის შემადგენლობაში თუნდაც ერთი წევრი, რომელიც იმთავითვე (კომისიამდე და გამოძიებამდე) არ იზიარებდა გამსახურდიას მკვლელობის ვერსიას და ემხრობოდა თვითმკვლელობის ვერსიას? და -- თუ არის კომისიის წევრი რომელიც ან ადრე ან ახლა ემხრობა თვითმკვლელობის ვერსიას -- სად და როდის გამოთქვა მან თუნდაც მცირედი ეჭვი მკვლელობის ვერსიაში? * ხომ არ მოწმობს კომისიის დაკომპლექტება მხოლოდ ისეთი ადამიანებით რომლებიც მტკიცედ არიან განწყობილნი რომ „გამსახურდია თავს არ მოიკლავდა“ კომისიის ცალმხრიობასა და არაობიექტურობაზე? * აგროვებს თუ არა კომისია მასალებს ზ.გამსახურდიას თვითმკვლელობის დამასაბუთებელ ფაქტებსა და მასალებსაც -- თუ მხოლოდ მკვლელობის დამასაბუთებელი მასალებისა და დოკუმენტების შეგროვებითაა გატაცებული? 3. პარლამენტის კუთვნილ კოკოს კომისიის ვებ გვერდზე გამოქვეყნებულია „საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ზვიად გამსახურდიას გარდაცვალებასთან დაკავშირებული საკითხების შემსწავლელი საქართველოს პარლამენტის დროებითი კომისიის თავმჯდომარის, კონსტანტინე გამსახურდიას მეორე შუალედური მოხსენება“ -- მაგრამ არაა გამოქვეყნებული ამავე კომისიის პირველი მოხსენება (25.02.2010, რომლის შესაბამისადაც მას ვადა გაუგრძელეს). http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=1450&info_id=28291 შეკითხვა: * ამ ორ დოკუმენტებს შორის დიდი და ძალზე არსებითი წინააღმდეგობებია პირველ რიგში მკვლელობის ვერსიის საეჭვოობისა და ამ ვერსიის მიმართ კომისიის არაობიექტური დამოკიდებულების თვალსაზრისით, ხომ არ უნდა დაბადოს ამ ფაქტმა ეჭვი იმაში, რომ ახლა კომისია ცდილობს მიმალოს და მიჩქმალოს „პირველი შუაქლედური დასკვნა“ მისი სრული არაადექვატურობის, მიკერძოების, არაობიექტურობისა და არაპროფესიულობის გამო? 4. კოკოს კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ აღნიშნულია: კომისია ამტკიცებს, რომ: «1994 წლის 12 იანვარს ა.ბალუაშვილმა გამოიტანა დადგენილება დაკრძალვის ადგილიდან გვამის ამოღებისა და დათვალიერების შესახებ. აღნიშნული დადგენილება შესრულდა 1994 წლის 17 თებერვალს, როდესაც ზუგდიდის რაიონ სოფელ ჯიხაშკარში, ვალიკო ზარანდიას საცხოვრებელი სახლის ახლოს მდებარე დამხმარე ნაგებობიდან, მიწის ამოთხრის შედეგად, ამოსვენებული იქნა კუბო, ზვიად გამსახურდიას ცხედრით.» ამავე დროს კარგად ცნობილია და შესანიშნავად დოკუმენტირებულია, რომ ზ.გამსახურდიას გროზნიში გადასვენების მიზნით(!) დაკრძალვის ადგილიდან ცხედრის ამოღება და დათვალიერება მოხდა პირველ რიგში და უმთავრესად გამსახურდიას ქვრივის (ოჯახის) მოთხოვნითა და გამსახურდიას გროზნიში გადასვენების საერთაშორისო კომისიის (ჩეჩნეთის ვიცე-პრემიერისა და პარლამენტის წევრების, ლიტვის პარლამენტის წევრებისა და ინგუში პოლიტიკოსის მონაწილეობით) მეთვალყურეობითა და ხელმძღვანელობით, გამსახურდიას ოჯახის წარმომადგენელთა მეთვალყურეობის ქვეშ -- ხოლო ბალუაშვილის მხარემ არც კი იცოდა სადაა გვამი დასაფლავებული. შეკითხვები: * რატომ ამახვილებს კომისია ყურადღებას მხოლოდ ბალუაშვილის „დადგენილებაზე“ და სავსებით ჩქმალავს გამსახურდიას ოჯახისა და განსაკუთრებით გროზნიში გადასვენების საერთაშორისო კომისიის წვლილსა და პასუხისმგებლობას (რომელნიც გამსახურდიას თვითმკვლელობას აღიარებენ)? * ხომ არ ასაბუთებს კიდევ ერთხელ კომისიის ეს ცალმხრივობა მის განსაკუთრებულ მიკერძოებულობას მხოლოდ მკვლელობის ვერსიის მიმართ და მის არაობიექტურობას? 5. კოკოს კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ მკვლელობის ვერსიის დამადასტურებელ ერთ-ერთ ყველაზე სერიოზულ ფატორად განიხილება და დიდი ადგილი აქვს დათმობილი „შემავალი ჭრილობის დიამეტრს“ და საბოლოოდ კი აღნიშნულია: «ზვიად გამსახურდიას ცხედარზე შემავალი ჭრილობის დიამეტრი "სტეჩკინის" პისტოლეტის კალიბრზე ნაკლები ყოფილა, რაც ნიშნავს, რომ მარგველან – გვანცელაძის ვერსია, რომ გასროლა "სტეჩკინის" პისტოლეტიდან მოხდა, არასწორია.» შეკითხვა: * მას შემდეგ, რაც როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნამ კოკოს კომისიის ეს ერთ-ერთი ყველაზე „სერიოზული“ დებულება გააქარწყლა და დაადასტურა რომ „მარგველან – გვანცელაძის ვერსია“ სავსებით სწორი ყოფილა ანუ შემავალი ჭრილობის დიამეტრი სწორედაც რომ "სტეჩკინის" პისტოლეტის კალიბრისა ყოფილა -- რატომ არ მოუხადა კომისიამ საჯარო ბოდიში მარგველანსა და გვანცელაძეს საჯარო ცილისწამებისათვის და უნდობლობისათვის, ხოლო -- ქართველ ხალხსა და ქართულ მას მედიას მიკერძოებული და ყალბი ინფორმაციის გავრცელებისთვის? 6. კოკოს კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ მკვლელობის ვერსიის დამადასტურებელ ერთ-ერთ ყველაზე სერიოზულ ფატორად განიხილება თუ „სად მდებარეობს გამომავალი ჭრილობა?“ და კვლავ ეჭვებია გამოთქმული გამსახურდიას სიკვდილის მოწმეებისა და ცხედრის ჯიხაშკარში „გაპატიოსნება“-ბალზამირებისა და დამკრძალავთა პატიოსნების მიმართ. შეკითხვა: * მას შემდეგ, რაც როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნამ კოკოს კომისიის ეს აგრეთვე ერთ-ერთი ყველაზე „სერიოზული“ დებულება გააქარწყლა და დაადასტურა რომ გამომავალი ჭრილობა სწორედ და ზუსტად იქ მდებარეობს სადაც მასზე სიკვდილის მოწმეები და ცხედრის ჯიხაშკარში „გაპატიოსნება“-ბალზამირებისა და დამკრძალავები მიუთითებდნენ -- რატომ არ მოუხადა კომისიამ საჯარო ბოდიში შესაბამის პირებს საჯარო ცილისწამებისათვის და უნდობლობისათვის, ხოლო -- ქართველ ხალხსა და ქართულ მას მედიას მიკერძოებული და ყალბი ინფორმაციის გავრცელებისთვის? 7. კოკოს კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ მკვლელობის ვერსიის დამადასტურებელ ერთ-ერთ ყველაზე სერიოზულ ფატორად განიხილება თუ „რა მანძილიდან განხორციელდა გასროლა?“ და კვლავ ეჭვებია გამოთქმული გამსახურდიას სიკვდილის მოწმეების ჩვენებათა და მათი პატიოსნების მიმართ და აშნიშნულია: «ფაქტობრივი მასალა მიბჯენით გასროლის ფაქტის დასამტკიცებლად აშკარად არასაკმარისია და მეტიც, წინააღმდეგობრივია.» გასროლის მანძილზე სპეკულაციებია აგრეთვე კოკოს ფილმში „დინების საწინააღმდეგოდ“, სადაც აღნიშნული იყო, რომ თითქოს როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნაში ეწერა (კადრში უჩვენებენ რაღაც რუსულ ტექსტს, ვითომ როსტოვის დასკვნისა, რომელიც იმ დროს კოკოს არ გააჩნდა) რომ ტყვია, რომელმაც მოკლა ზვიად გამსახურდია ნასროლი იყო „50 სანტიმეტრის სიშორიდან“. შეკითხვა: * მას შემდეგ, რაც როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნამ კოკოს კომისიის ეს აგრეთვე ერთ-ერთი ყველაზე „სერიოზული“ დებულება გააქარწყლა და დაადასტურა რომ გასროლა განხორციელდა „არა უშორეს 50 სანტიმეტრისა“, გნებავთ „50 სანტიმეტრზე უფრო ახლო მანძილიდან“ და მეტიც, - მიბჯენით გასროლის შესაძლებლობით -- რატომ არ მოუხადა კომისიამ საჯარო ბოდიში შესაბამის პირებს საჯარო ცილისწამებისათვის და უნდობლობისათვის, ხოლო -- ქართველ ხალხსა და ქართულ მას მედიას მიკერძოებული და ყალბი ინფორმაციის გავრცელებისთვის? 8. კოკოს კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ მკვლელობის ვერსიის დამადასტურებელ ერთ-ერთ ყველაზე სერიოზულ ფატორად განიხილება თუ „როგორ მიაყენა თვითმკვლელმა თავის თავს სხვა დაზიანებები?“ და კვლავ ეჭვებია გამოთქმული გამსახურდიას სიკვდილის მოწმეების ჩვენებათა და მათი პატიოსნების მიმართ იმ საბაბით, რომ ვითომ ცხედარს შეემჩნეოდა ნატყვიარი აგრეთვე ყელის არეში. შეკითხვა: * მას შემდეგ, რაც როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნამ კოკოს კომისიის ეს აგრეთვე ერთ-ერთი ყველაზე „სერიოზული“ დებულება გააქარწყლა და დაადასტურა რომ ნეშტს აღმოაჩნდა მხოლოდ ერთი ნასროლის კვალი -- რატომ არ მოუხადა კომისიამ საჯარო ბოდიში შესაბამის პირებს საჯარო ცილისწამებისათვის და უნდობლობისათვის, ხოლო -- ქართველ ხალხსა და ქართულ მას მედიას მიკერძოებული და ყალბი ინფორმაციის გავრცელებისთვის? ამ, „ყელში არსებულ მეორე ნატყვიარ ჭრილობასთან“ დაკავშირებით კოკოს კომისიის „მეორე შუალედურ მოხსენებაში“ აღნიშნულია, რომ: «დეკანოსიძის განცხადებას და ღურწკაიას ჩვენებას ასევე ადასტურებს კიდევ ერთი პირი, რომელმაც განმარტებები მისცა კომისიასაც და ასევე გააკეთა საჯარო განცხადებები მედიაში (იხ. მაგალითად, "რუსთავი - 2” -ის 2010 წლის 27 აპრილის საღამოს 9 საათიანი «კურიერის» გამოშვება და ასევე გაზეთ «კვირის პალიტრის» 2010 წლის 3 - 9 მაისის გამოშვება). ეს პირი ირწმუნება, რომ მან თავად დაათვალიერა ზვიად გამსახურდიას გვამი მისი გროზნოში ჩასვენების შემდეგ და ადასტურებს, რომ თავის არეში გვამს ორი შემავალი ცეცხლსასროლი ჭრილობა ჰქონდა, მათ შორის ერთი ნიკაპის ქვედა არეში, რომლის გამომავალი ჭრილობა კისრის არეში იყო.» იხ. აღნიშნული ტელესიუჟეტის ასლი: http://www.youtube.com/watch?v=GF6O4xGqZg8 და ეს მაშინ, როდესაც „პირი“ რომლის გვარიც კოკოს მოხსენებაში უხსენებელია და რომელმაც «გააკეთა საჯარო განცხადებები მედიაში (იხ. მაგალითად, "რუსთავი - 2” -ის 2010 წლის 27 აპრილის საღამოს 9 საათიანი «კურიერის» გამოშვება)“» -- ანუ თორია ტელეინტრევიუში საკუთარ თავზე ხელის დადებით (!) ზუსტად მიუთითებს, რომ ყელის არეში მის მიერ ვითომც შემჩნეული ნატყვიარის გამოსავალი „კეფის ძვალთან დიდი ჭრილობით გამოდიოდა“. ანუ, ამ უხსენებელი მოწმის ჩვენებით, რომელსაც კოკოს კომისია ენთუზიასტურად ეყრდნობა „მეორე“ ტყვიას აუცილებლად უნდა დაეზიანებინა როგორც კისრის მალები, აგრეთვე -- თავის ქალაც! და ეს მაშინ, როდესაც როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნა არავითარ მეორე გამომავალ ჭრილობას თავის ქალაზე არ აღნიშნავს და არც კისრის მალების რაიმე დაზიანებას! შეკითხვა: * ხომ არ ნიშნავს ამგვარი „უხსენებელი“ მოწმეების ფრიად სადაო დ საეჭვო „ჩვენებების“ ასეთი ენთუზიასტური და ინტენსიური გამოყენება კოკოს კომისიის მიერ, რომ კომისია უკიდურესად შეიზღუდა და ჩიხში მოექცა მკვლელობის ვერსიის დასაბუთებაში? 9. კოკოს კომისიის წევრმა ს.ბრეგვაძემ „ქრონიკისათვის“ 04.05.2010 მიცემულ ინტერვიუში აღნიშნა, რომ «გამსახურდია ჯერ აწამეს და შემდეგ მოკლეს... ცხედარს... ცალ ხელზე არა აქვს ფრჩხილები...». იხ. აღნიშნული ტელესიუჟეტის ასლი: http://www.youtube.com/watch?v=YV-hY2yN6i4 ამავე დროს, კომისიის „მეორე შუალედური მოხსენებაში“ სიკვდილამდე გამსახურდიას მხეცური წამების ეს ძალზე არსებითი -- ცალ ხელზე ფრჩხილების არარსებობის ფაქტი სავსებით არაა მოხსენიებული. შეკითხვა: * რატომ და რა მიზნით მიიჩქმალა კომისიის „მეორე შუალედური მოხსენებაში“ გამსახურდიას წამებისას მისთვის ფრჩხილების დაძრობის ვითომ ფაქტი? 10. კოკო გამსახურდიამ არაერთხელ საჯაროდ განაცხადა, რომ როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნა არის „დაშიფრული“ და რომ მან იგი განსაშიფრად წაუღო გერმანელ სპეციალისტებს. შეკითხვები: * ვინ არიან ეს „გერმანელი სპეციალისტები“? * რომელ ფირმაში, კომპანიაში ან ორგანიზაციაში მუშაობენ ეს „სპეციალისტები“? * შესაძლებელია თუ არა ამ „სპეციალისტებთან“ დაკავშირება კოკოს ცნობის რეალურობის გადასამოწმებლად და რა გზით შეიძლება? * რატომ არ აქვეყნებს კომისია ამ „გერმანელი სპეციალისტების“ მიერ გაკეთებულ განშიფრვას? * რაოდენი თანხა გადაეხადათ ამ „გერმანელ სპეციალისტებს“ და რა წყაროებიდან? 11. როსტოვის ექსპერტიზის დოკუმენტი უკვე ორ ეგზემპლიარად არსებობს საქართველოში და არც ერთი მათგანი არ არის გამოქვეყნებული. შეკითხვა: * რატომ არ აქვეყნებს კომისია როსტოვის ექსპერტიზის დოკუმენტის ორიგინალს? ეს ეჭვს ბადებს, რომ დოკუმენტი შეიცავს ისეთ ფაქტებს, რომლებიც ადასტურებენ თვითმკვლელობას და ამითი არასასურველია კოკოს კომისიისათვის! 12. კოკოს კომისიის „მეორე შუალედური მოხსენებაში“ აღნიშნულია: «კიდევ ერთხელ დასტურდება, რომ გასროლას ვერ განახორციელებდა თავად ზვიად გამსახურდია. ზემოდან ქვემოთ და წინიდან უკნისკენ მიმავალი გამჭოლი დაზიანება თავის ქალის მიმართ იარაღის ლულის ისეთ პოზიციაზე მიუთითებს, რომლისგანაც საკუთარი თავის მიმართ გასროლის განხორციელება ფიზიკურად შეუძლებელია;» შეკითხვა: * რატომაა ყურადღება გამახვილებული მხოლოდ „იარაღის ლულის ისეთ პოზიციაზე“ და რატომ უგულვეყოფს კომისია იმის შესაძლებლობას, რომ თავი სხეულზე ფრიად მოძრავი კისრის მალებითაა დაკავშირებული და, რომ, ამდენად -- შესაძლებელია თვითმკვლელს თავი ტანის მიმართ სავსებით გამართული არ ჰქონდა ანუ თავი გადახრილი ჰქონდა? 13. გაზეთ „ასავალ-დასავლისათვის“ (2010, 5-11 ივლისი) მიცემულ ინტევიუში კოკო გამსახურდია აწ გარდაცვლილ ექიმ დავით ჯალაღონიაზე, რომელმაც ბალზამირება გაუკეთა ჯიხაშკარში გამსახურდიას ცხედარს, განაცხადა: «ფილმის (ფილმი „დინების საწინააღმდეგოდ“) შემქმნელი ჯგუფის წევრმა ნათია თოიძემ ინახულა ეს პიროვნება, თუმცა, მასთან საუბრის ჩანაწერი არ არსებობს. სხვათაშორის, როგორც ნათია იხსენებს, ბატონი ჯალაღონია, მძიმე ავადმყოფობის გამო, შეკითხვებზე არაადეკვატურ პასუხებს სცემდა.» შეკითხვა: * რატომ არ ჩაიწერა ფილმის გადამღებმა ჯგუფმა ასეთი მნიშვნელოვანი მოწმის საუბარი -- რათა ხალხს საშუალება ჰქონოდა თვით გაეკეთებინა დასკვნა მისი პასუხების „არაადექვატურობაზე“? ამავე დროს -- ექიმ ჯალაღონიას უაღრესად ფასეული და საინტერესო ინტერვიუ გამოქვეყნებული აქვს გაზეთ „მამულს“ (19, ოქტ., 2005. №19, გვ. 14.). ინტერვიუში ჯალაღონია პროფესიულად აღნიშნავს: «ზუსტად მარჯვენა საფეთქლის ოდნავ დაბლა, თვალის გასწვრივ მოჩანდა შემავალი ტყვიის ადგილი და გამოდიოდა მარცხენა მხარეს, უკან, დვრილისებრ მორჩში და ყველაფერი გამონგრეული ჰქონდა... იარაღი ზედ საფეთქელზე არ იყო მიდებული, ოდნავ შორიდან არის ნასროლი... თვალის გასწვრივ ძვალი დამტვრეული არ არის. დამწვარიც კი არ იყო, მაგრამ დენითს ნაკვალევი შეიმჩნეოდა.» როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნამ ბრწყინვალედ დაადასტურა ექიმ ჯალაღონიას სიტყვების ჭეშმარიტება და სიზუსტე! შეკითხვა: * ხომ არ გახდა ექიმ ჯალაღონიას სიმართლე, დადასტურებული როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნით, და რომელიც არ აწყობს კოკოს კომისიას -- იმის მიზეზი, რომ ამ ადამიანს ახლა კოკო „არაადექვატურად“ აცხადებს? 14. კოკოს კომისიის „მეორე შუალედური მოხსენებაში“ აღნიშნულია: «კარლო ღურწკაიას ჩვენება, რომელიც მან გამოძიებას 1999 წლის 5 თებერვალს მისცა. კერძოდ, კარლო ღურწკაია ამბობს: „როდესაც ხელი მოვკიდე ზ.გამსახურდიას ცხედარს, იგი ჯერ კიდევ თბილი იყო, ხელი თავზე მოვკიდე და ვიგრძენი როგორ ჩამივარდა, კერძოდ, თავის ქალის უკანა მარცხენა ადგილას დიდი დაზიანება აღენიშნებოდა, ძვალი გატეხილი იყო.“» შეკითხვა: * რატომ მიიჩნევს კომისია რომ ამ შემთხვევაში საუბარია რომელიღაც „მეორე“ ნატყვიარის ხვრელზე და არაა საუბარი სწორედ და ზუსტად იმ ერთად-ერთი ტყვიის გამოსასვლელ ხვრელზე -- რომელსაც აღნიშნავდა ექიმი ჯალაღონია, სხვა მოწმეები და აღნიშნავს როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნა -- ყველა ესენი ერთხმად ადასტურებენ, რომ გამოსასვლელი ხვრელი სწორედ რომ თავისქალის მარცხენა და უკანა ადგილას, გნებავთ - უკანა მარცხენა ადგილას იყო? 15. კოკოს კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ მკვლელობის დამადასტურებელ მნიშვნელოვან ფაქტორად აღნიშნულია: „თვითმკვლელმა მაყუჩი გამოიყენა?“ და წერია: «მაყუჩის არსებობა, თუ იგი მართლაც არსებობდა, კიდევ უფრო შეუძლებელს ხდის თვითმკვლელობის ვერსიას. ლოგიკურად თვითმკვლელს მაყუჩი არ ჭირდება. ეს ჩვეულებრივ, ჭირდება მკვლელს, რომელსაც სურს დროებით მაინც დაფაროს მკვლელობის ფაქტი.» კომისიის პირველ (შუალედურ) „დასკვნაში“ აგრეთვე აღნიშნულია, რომ კომისია მკვლელობის ვერსიის გამაგრებად მიიჩნევს, რომ: «პრეზიდენტის მიმართულებით გასროლა განეხორციელებინა, მაგალითად, ზემოთ დასახელებულ სამ პირს შორის რომელიმეს (მარგველანი, გვანცელაძე, გუგუშვილი), ან თუნდაც სულ სხვა უცნობ პირს და შემდგომში თვითმკვლელობის იმიტაციის მიზნით, მკვლელობის იარაღი ჩაედო გარდაცვლილის ხელში.» მაგრამ, კოკოს კომისია „მეორე შუალედური მოხსენებაში“ ზ.გამსახურდიას მკვლელების მიერ წამების, მრავალი მოტეხილობისა და ტრამვების მიყენების სრულიად ახალ და განსხვავებული ვერსის დამტკიცებას ცდილობს! შეკითხვა: * როგორ შეესაბამება სასტიკი და კომისიის აღწერით ზ.გამსახურდიას საკმაოდ ხანგრძლივი (და უნდა ვიფიქროთ ფრიად ხმაურიანი) წამების ეს „ახალი“ ვერია კოკოსა და კომისიის ადრინდელ საჯარო მტკიცებებს, რომ გამსახურდიას მკვლელი/ები ჩუმად, შეფარვით მოქმედებდნენ? რომ -- მიაძინეს გამსახურდიას თანმხლებლები და სხვა მსგავსი ფანტასმაგორიები, რაც მრავლადაა კომისიის პირველ დასკვნასა და კომისიის წევრების საჯარო გამოსვლებში? 15. როგორც ცნობილია საქართველოს ფაქტობრივი ხელისუფლების ე.წ. პარლამენტმა 2005 წლის 11 მარტს მიიღო დადგენილება (N 1104 - Iს) რომელშიც აღნიშნულია: «1. საქართველოს პარლამენტი კვლავ ადასტურებს 1990 წლის 28 ოქტომბერს არჩეული საქართველოს უზენაესი საბჭოსა და 1991 წლის 26 მაისს არჩეული საქართველოს პრეზიდენტის, აგრეთვე მათდამი დაქვემდებარებული სტრუქტურების (შეიარაღებული ძალების ჩათვლით) და ადგილობრივი თვითმმართველობისა და მმართველობის ორგანოების ლეგიტიმურობას სათანადო კანონმდებლობით დადგენილ ვადებში. შესაბამისად გადაისინჯოს სისხლის სამართლის საქმეები იმ პირთა მიმართ, რომელთა ბრალდება ემყარებოდა მითითებულ სახელისუფლებო სტრუქტურებში მათ მონაწილეობას და მათ პოლიტიკურ მრწამსს.» შეკითხვები: * გამომდინარე ზემორე დადგენილებიდან -- მიიჩნევს თუ არა კომისია, რომ სიკვდილის მომენტისთვის ზვიად გამსახურდია იყო საქართველოს ლეგიტიმური პრეზიდენტი და საქართველოს ლეგიტიმური მთავრობა იყო მინისტრთა კაბინეტი ბესარიონ გუგუშვილის მეთაურობით? (ხო-არა). * გამომდინარე ზემორე დადგენილებიდან -- მიიჩნევს თუ არა კომისია, რომ ზვიად გამსახურდიას სიკვდილის მომენტისათვის საქართველოს ფაქტობრივი ხელისუფლება ედუარდ შევარდნაძის მეთაურობით არ იყო საქართველოს ლეგიტიმური ხელისუფლება და ამდენად კრიმინალური, დანაშაულებრივი სტრუქტურა იყო? (ხო-არა). დამატებით: * თუ კომისია მიიჩნევს, რომ „ზვიად გამსახურდიას სიკვდილის მომენტისათვის საქართველოს ფაქტობრივი ხელისუფლება ედუარდ შევარდნაძის მეთაურობით არ იყო საქართველოს ლეგიტიმური ხელისუფლება და ამდენად კრიმინალური, დანაშაულებრივი სტრუქტურა იყო“ -- რატომ არაა წამოწყებული სამართლებრივი დევნა მთლიანად საქართველოს იმდროინდელ ფაქტობრივი ხელისუფლების მიმართ, როგორც კრიმინალური სტრუქტურის მიმართ -- და, რატომ შემოიფარგლება კომისია მხოლოდ ცალკეული პირებისადმი ინტერესით? 16. ელექტრონულ მას მედიაში უკვე რამდენიმე წელიწადია გამოქვეყნებულია 1994 წელს ზვიად გამსახურდიას ცხედრის საქართველოდან ჩეჩნეთში გადასვენების საერთაშორისო კომისიის მუშაობის ვიდეო დოკუმენტები -- როგორც ჩეჩნეთში, აგრეთვე -- საქართველოში. ამის მიუხედავად და ზვიად გამსახურდიას სიკვდილთან დაკავშირებული უდიდესი აჟიოტაჟის მიუხედავად კომისიას (და არც საქართველოს ტელევიზიებს) არ უზრუნიათ რათა ქართული საზოგადოებრიობისათვის გაეცნოთ აღნიშნული ვიდეო დოკუმენტები. შეკითხვა: * რატომ, რა მიზეზითა და საბაბით უმალავენ ქართულ საზოგადოებრიობას კოკოს კომისია და საქართველოს ტელევიზიის არხები ამ საკვანძო და უაღრესად მნიშვნელოვან ინფორმაციას? 17. როგორც ცნობილია ზ.გამსახურდიას თბილისში გადასვენებისას რუსეთის ფედერაციის ჩეჩნეთის პროკურორმა ვალერი კუზნეცოვმა არაერთხელ განაცხადა: "в связи с обнаружением гроба с человеческими останками и по результатам этой проверки будет решен вопрос о возбуждении уголовного дела". „Валерий Кузнецов заявил, что по факту обнаружения останков назначена доследственная проверка, по результатам которой будет решен вопрос о возбуждении уголовного дела. По словам Кузнецова, решение о возбуждении дела будет зависеть от того, найдут ли при проведении экспертизы признаки насильственной смерти или нет." შეკითხვა: * კუზნეცოვის სიტყვების შესაბამისად -- აქვს თუ არა კოკოს კომისიას მოპოვებული ინფორმაცია იმის შესახებ თუ რა შედეგით დამთავრდა ჩეჩნეთის პროკურატურის წინა საგამომძიებლო შემოწმება (доследственная проверка), იპოვა თუ არა ჩეჩნეთის პროკურატურამ ძალადობრივი სიკვდილის ნიშნები? ხოლო -- თუ ხო და იპოვა -- აღძრა თუ არა, შესაბამისად, სასამართლო საქმე ზვიად გამსახურდიას ძალადობრივი სიკვდილის გამო? რატომ უმალავთ ჩეჩნეთის პროკურატურის შემოწმების შედეგებს ქართულ საზოგადოებას? 18. კოკო გამსახურდიამ მას მედიაში არაერთხელ განაცხადა, რომ „ზვიად გამსახურდია სადისტურად დახვრიტეს 1993 წლის 29 დეკემბერს“. შეკითხვები: * მოინახა თუ არა კოკოს ამ მორიგი ფალსიფიკაციის რაიმე დადასტურება კომისიის მიერ? * რატომ ავრცელებს კოკო გამსახურდია და კომისიის სხვა წევრები სისტემატურად შეუმოწმებელ და ფრიად საეჭვო ინფორმაციებს, რომლებიც -- შემდგომ არ მტკიცდება? * შესაძლებელია თუ არა იმ ადამიანისა და ისეთი კომისიის მიმართ საზოგადოების ნდობა, რომელიც სისტემატურად ავრცელებს შეუმოწმებელ და მცდარ ინფორმაციას? 19. კოკოს კომისიის „მეორე შუალედურ მოხსენებაში“ აღნიშნულია, რომ: «გარკვეული მიზეზების, მათ შორის პოლიტიკური ფაქტორების გათვალისწინებით, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ როსტოველი ექსპერტი შესაძლოა შეგნებულად დუმდეს ამ მეორე ჭრილობის შესახებ.» შეკითხვა: * კოკოს კომისია როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნაში „პოლიტიკურ ფაქტორებს“ მხოლოდ იმ შემთხვევებში ხედავს როდესაც ეს მკვლელობის ვერსიას არ შეესაბამება და არ ამაგრებს თუ ზოგადად ან სხვა შემთხვევებშიც ხედავს? კონკრეტულად რომელ სხვა შემთხვევებში ჩანს კიდევ ეს „პოლიტიკური ფაქტორი“? 20. კოკოს კომისიის დოკუმენტებსა და კომისიის წევრების საჯარო გამოსვლებში ხრშირადაა საუბარი იმ დაზიანებებზე, რომლებიც ნეშტს გააჩნია როსტოვის ექსპერტიზის დასკვნის შესაბამისად. მაგრამ მათ არც ერთხელ არ უხსენებიათ თუ რა მდგომარეობაში იყო კუბო, რომელშიც ზ.გამსახურდია გროზნიში იპოვეს, არც იმაზე თუ რაოდენ ძლიერად იყო გროზნიში ზ.გამსახურდიას საფლავი დაბომბილი. ამავე დროს, ზ.გამსახურდიას თბილისში გადმოსვენების დროს რუსეთის ტელევიზიით ნაჩვენებ კადრებში კარგად შეიმჩნეოდა, ისიც, რომ საფლავის ტერიტორია მთლიანად მიწასთან იყო გასწორებული დაბომბვებით და რომ კუბო მთლად ჩალეწილი იყო. ეს აღნიშნულია ზ.გამსახურდიას ნეშტის ექგუმაციის დოკუმენტშიც, რომელიც გროზნიში, ჩეჩნეთის პროკურატურის მიერ მომზადდა. შეკითხვა: * რა მიზნით უმალავს კოკოს კომისია ასეთ საკვანძო, არსებით და მნიშვნელოვან ინფორმაციას ქართულ საზოგადოებრიობას?

:TAT:

ვიფიქროთ ამაზე . ყავს მომხრეებიც და მოწიუნააღმდეგეებიც http://forum.ge/?f=33&showtopic=33557975 მეზობელი ფორუმის ძველი ამბები....იგივე :დ