Jump to content
Planeta.Ge

შანკარადევა

პლანეტელი
 View Profile  მათი აქტივობის ნახვა

  • პოსტები

    672

  • შემოუერთდა

  • ბოლო ვიზიტი

 Content Type 

ბლოგ პოსტები დაპოსტილი შანკარადევა -ს მიერ

  1. შანკარადევა
    მე თავიდანვე შემიყვარდა ჟაკ ფრესკო და მისი "პროექტი ვენერა" და პრინციპში ახლაც მიყვარს, მაგრამ ამ პიროვნებამ დამანახა მთელი რიგი მინუსები ფრესკოს ტექნოკომუნისტურ სოციალურ პროექტში. ალბათ ფრესკოს მიმდევრები დღემდე ვერ ხვდებიან ამას.
    შემდეგი მინუსები:
    1) სოციალისტები და კომუნისტები, მათ შორის ფრესკო და მისი მიმდევრებიც უარყოფენ კარმულ ფაქტორს ანუ მისტიკას
    2) ისინი უარყოფენ გენეტიკურ ანუ ბიოლოგიურ ფაქტორს
    3) ისინი გამოდიან პირადი საკუთრების წინააღმდეგ
    4) ისინი ამტკიცებენ რომ ადამიანი უნდა იყოს უნივერსალი და გამოდიან ვიწრო სპეციალიზაციის წინააღმდეგ
    ეს ყველაფერი არის აბსურდი. ადამიანი ვერ იქნება უნივერსალი, ეს ფიზიკურად შეუძლებელია, ჩვენ ყველანი განსხვავებულნი ვართ, თუნდაც გავხდეთ უნივერსალები, რა ერთ ადამიანს ერთდროულად 10 სამსახური უნდა ჰქონდეს? ეს აბსურდია. საჭიროა ვიწრო სპეციალიზაცია. აქ ვაწყდებით თავისუფალი ნების და ინდივიდუალობის ამბავს. პირადი საკუთრება უნდა არსებობდეს. რა ადამიანმა სპეციალურ ცენტრში ირბინოს ყოველ წამს თუ რაიმე ნივთი დასჭირდება? რატომ უნდა იყოს სხვადასხვა ნივთები საერთო სარგებლობის? ეს უაზრობაა. თითოეულ ინდივიდს უნდა ჰქონდეს საკუთარი პირადი ნივთები. საზიარო რომ იყოს ყველა ნივთი, ეს აბსურდია. რაც შეეხება კარმას და გენეტიკას, მემარცხენეები, მათ შორის ფრესკოს ხალხიც, უარყოფენ მათ! ეს აბსურდია! ისინი ამტკიცებენ რომ არსებობს მხოლოდ ფსიქო–სოციალური ფაქტორი და ამაზეა ყოველივე დაფუძნებული. ეს აბსურდია. არსებობს გენეტიკური ფაქტორი და კარმული ფაქტორი. გენეტიკა და კარმა ბევრ რამეს წყვეტენ. ფრესკოს მიმდევრებს არ გამოუვათ ხელოვნურად ადამიანების გადაპროგრამება. ეს იქნება არა უტოპია არამედ ცივი დიქტატი. არ იქნება თავისუფალი შემოქმედება. კონკურენციას რაც შეეხება, ის რაღაც დოზით საჭიროა, ფრესკოს ვეთანხმები იმაში, რომ სავალუტო სისტემა არ უნდა იყოს და რესურსები უფასო გახდეს ყველასათვის, მაგრამ მას მაინც აქვს პატარა შეცდომები. თანამედროვე მემარცხენეებს სჭირდებათ ეზოთერიკა და ტრანსჰუმანიზმი. სწორედ ამაშია პრობლემა. ისინი უარყოფენ ეზოთერიზმს და გენეტიკას, როგორც მეცნიერებას. ფრესკო და მისი მსგავსები უკვე ნახევარ საუკუნეზე მეტია რაც იგნორს უკეთებენ გენეტიკას და უჯრედულ ინჟინერიას, ეს ცუდია.
    უტოპიის შექმნა შესაძლებელია. მესმის რომ ბევრს კომუნიზმზე ახსენდება საბჭოთა ეკონომიკის კრახი, მაგრამ არა, შესაძლებელია იდეალური კომუნისტური სისტემის შექმნა, ოღონდ მხოლოდ ეზოთერიზმის და ტრანსჰუმანიზმის დახმარებით. საბედნიეროდ არიან ისეთი მემარცხენეებიც რომლებიც იღებენ ტრანსჰუმანიზმს და ეზოთერულ ფილოსოფიას.
    დასკვნები თვითონ გააკეთეთ. სოციალური ფაქტორი ყველაფერს არ წყვეტს. არის სხვა ფაქტორებიც. იცოდეთ ეს!
    მემარცხენეები სრულიად უარყოფენ გენეტიკურ ფაქტორს. მემარჯვენეები უარყოფენ სოციალურ ფაქტორს. ეს ცუდია. ორივენი ტენდენციურნი არიან.
  2. შანკარადევა
    ვინ არიან მემარჯვენეები? და ვინ არიან მემარცხენეები?
    პასუხი მარტივია: მემარცხენეების მინიმუმ 55% არის ღარიბი იმიტომ რომ ღარიბ ადამიანს ყველაზე უკეთესად ესმის რა არის გაჭირვება და საიდან მოდის იგი. ღატაკმა საკუთარ ტყავზე გამოსცადა კაპიტალიზმი. ცხადია არიან განათლებული და იდეაზე გულანთებული შეძლებული და მდიდარი მემარცხენეებიც, მაგრამ უმეტესობა მემარცხენეთა რიგებში – დამშეული ღატაკია. რაც შეეხება მემარჯვენეებს; მათი უმეტესობა ანუ მინიმუმ 55% არის შეძლებული საშუალო კლასიდან, 40% მდიდარი მაღალი კლასიდან და მხოლოდ 5% შეიძლება იყოს არადეკვატური ღარიბი. მემარჯვენე ლიბერტარისტები ქადაგებენ უტვინო ეგოიზმს. არიან მკვეთრად შოვინისტურები და ნარცისისტურები. არ გააჩნიათ თვითკრიტიკის უნარი. ისინი ხედავენ მემარცხენეთა მინუსებს, მაგრამ თავიანთ მინუსებს არ ამჩნევენ. უარს ამბობენ დაინახონ პოზიტივი მემარცხენეებში და სამაგიეროდ საკუთარ რიგებში პოზიტივს კი აფეტიშებენ და ბერავენ. მინუსები ყველას აქვს, მაგრამ მემარჯვენეები არ ხედავენ საკუთარ მინუსებს. მართალია მემარცხენეებსაც აქვთ მინუსები და მათ შორისაც არიან ისეთები, რომლებიც უარს ამბობენ დაინახონ მინუსები, მაგრამ განსხვავებით მემარჯვენეებისგან, სოციალისტურ და კომუნისტურ რიგებში არიან ისეთებიც რომლებიც საუბრობენ საკუთარ შეცდომებზე ანუ აქვთ თვითკრიტიკის უნარი!
    რაც შეეხება იდეას, თუ კონკრეტულ ქვეყანაში კომუნიზმი არ მოქმედებს, სულაც არ ნიშნავს რომ კომუნიზმია დამნაშავე. ეს არ ნიშნავს იმას რომ კომუნიზმი არის მცდარი იდეა. ეს უბრალოდ ნიშნავს რომ ადამიანია სულელი. დამნაშავეა არა იდეა არამედ კონკრეტული ადამიანი. რა შუაშია კომუნიზმი თუ ვიღაცას აკლია ინტელექტი და ვერ აშენებს სწორად კომუნიზმს?
    ამის გარდა; მემარცხენემ თუ გარეკა გიჟია, მაგრამ თუ მემარჯვენე გადაირევა – არქიდემონია!
    არც კი შეიძლება მემარცხენის და მემარჯვენის შედარება.
    მემარჯვენე ლიბერტარისტების 99% უარყოფს:
    1) ეზოთერიკას
    2) მსოფლიო შეთქმულებას 

    ესენი აფეტიშებენ ფულს და დემაგოგობენ როცა უსვამ კითხვას: "თუ კაპიტალიზმი იდეალურია, სიღარიბე რატომ არსებობს? რა ვერ მოაგვარეთ ეს პრობლემა?"
    განსაკუთრებით აფრენენ როცა ოლიგარქების მაფიაზე უწყებ საუბარს.
    ამის გარდა; კომუნიზმი თუ სწორად ამუშავდება სიღატაკე გაქრება. ხოლო თუ მემარჯვენე კაპიტალისტები გაიმარჯვებენ და შექმნიან ლიბერტარიანულ კაპიტალიზმს, სიღარიბე არ გაქრება. ისინი ვერ შეძლებენ სიღატაკის აღმოფხვრას, რადგან ეს არაა მათი მიზანი. ლიბერტარი კაპიტალისტები არიან ეგოისტები და არ აქვთ თანაგრძნობის და სიბრალულის უნარი. ისინი უგულოები და ცივები არიან. ისინი სასტიკები არიან. მათ არ აქვთ ეთიკა საერთოდ. მათ აქვთ მხოლოდ ცივი ანტიადამიანური ინტელექტი.
    სხვათაშორის ასტრალურ და სულიერ სამყაროებში საერთოდ არ არსებობს მიწიერი კაპიტალიზმის მაგვარი რაიმე სისტემა. რატომ? იმიტომ რომ კაპიტალიზმი ესაა უმდაბლესი ცნობიერების მქონე პრიმიტივების გამოგონება. სულიერად გასხივოსნებულ არსებას თავში არ მოუვა არასდროს კაპიტალიზმი. კაპიტალიზმი ტვინში აქვთ პრიმიტიულ გამრუდებული ცნობიერების ქვეადამიანებს.
    კაპიტალისტები ამბობენ რომ სიღატაკის დონე ეცემა. მართლა? არა, ცხადია რომ წინა საუკუნეებთან შედარებით მდგომარეობა გაუმჯობესდა, მაგრამ 1) სიღარიბე მაინც არსებობს 2) ეკონომიკური პროგრესის ძირითადი მიზეზებია კომუნისტური, სოციალისტური და ლიბერალური პარტიების გაჩენა და გაძლიერება. და რა შუაშია აქ კაპიტალიზმი? რა შუაშია აქ ფული?
    ცხადია ეკონომიკური პროგრესი არის, მაგრამ მინდა ვუთხრა რომანტიკოს კაპიტალისტებს, რომ მეცხრამეტე საუკუნის ინდუსტრიულ რევულუციამდე, საუკუნეების მანძილზე მთელ დედამიწაზე დომინირებდა კაპიტალიზმი! სწორედ მარქსის, ენგელსის და მათნაირების დაბადებას უკავშირდება ადამიანურ აზროვნებაში გადატრიალების მოხდენა.
    სად იყო კაპიტალიზმი საუკუნეების მანძილზე? რა მაინც და მაინც ინდუსტრიული რევოლუცია იყო საჭირო იმისათვის რათა რაღაც პროგრესი ყოფილიყო?
    საუკუნეების მანძილზე მიმდინარეობდა და დღესაც მიმდინარეობს გაბატონებული მდიდრების კლასის მიერ ღარიბთა ჩაგვრა და ექსპლოატაცია. ესაა კარგი? ლიბერტარულ კაპიტალიზმს შეუძლია ექსპლოატაციის გაქრობა? არა! რადგან ის გამოხატავს ბატონთა კლასის ინტერესებს!
    ამის გარდა, ისინი ამბობენ "ყველაფერი რაც შექმნილა კაპიტალიზმმა შექმნა" ისინი ამბობენ "ტექნიკაც და კინემატოგრაფიც, ყველაფერი რასაც იყენებთ და გიყვართ შვა კაპიტალიზმმა!"... ჯერ ერთი არსებობს სოციალისტური კინემატოგრაფიც და სოციალისტების მიერ შექმნილი ტექნიკაც! ტექნოლოგიების და კინოების შემოქმედთა შორის იყვნენ სოციალისტებიც! მწერალთა შორისაც იყვნენ სოციალისტები! მაგ. ვასკო პრატალონი, ჩეზარე პავეზე, ელიო ვიტორინი, ალბერტო მორავია და კარლო ლევი! აგრეთვე გოფრედო პარიზე! უი, სულ დამავიწყდა მემარჯვენეების ფრთიანი ფრაზა "მემარცხენეთა შექმნილი ყველაფერი ნაგავია!"... რა თქმა უნდა კომუნისტებისგან "შეწუხებული" გაბატონებული კლასის წარმომადგენელი მდიდრები რომლებსაც ეშინიათ დოვლათის დაკარგვის და არ სურთ პოზიციების დათმობა, უკმაყოფილონი არიან და გაბრაზებულნი მარქსის მიმდევრებზე!
    უკაცრავად? კაპიტალიზმმა შექმნა ყველაფერი? რა სისულელეს ამბობთ ხვდებით? თუნდაც ეგრე იყოს, ხვდებით რომ ეს იმიტომ რომ კაპიტალიზმმა დაიპყრო მთელი მსოფლიო? კაპიტალისტებს დაპყრობილი აქვთ მთელი მსოფლიო და მათ ხელშია ყველა და ყველაფერი და კომუნისტებმა რანაირად უნდა შექმნან რამე? რა უნდა გააკეთონ ასე კომუნისტებმა? მემარჯვენეებს აქვთ დამყარებული მონოპოლია კრეატიულობაზე! მსოფლიოში დომინირებს კაპიტალისტური მონოპოლია და კიდევ არ გესმით? კომუნისტებს შანსი არ აქვთ ასეთ სისტემაში.
    გნოსტიკოსები ამბობდნენ რომ დედამიწაზე უტოპიის შექმნა შეუძლებელია, რადგანაც ესაა არქონტების (პარაზიტების) სამეფო. არქონტები არ დაუშვებენ უტოპიის შექმნას და იმას რომ ყველა ადამიანი იყოს ბედნიერი. ასეთ შემთხვევაში არქონტებს აღარ ექნებათ საკვები – ჩვენი ნეგატიური ემოციები. გნოსტიკოსები ამბობდნენ, რომ ნებისმიერი ამბოხი არქონტების წინააღმდეგ განწირულია რადგანაც ახალი ლიდერი და ძალა რომელიც მოვა სათავეში არქონტების ზეგავლენით გაიმეორებს წინა რეჟიმების შეცდომებს. ამიტომაცაა რომ კომუნიზმის და სოციალიზმის იდეების რეალიზება ვერ მოხერხდა. უტოპია განწირულია იმიტომ რომ არქონტები დომინირებენ ყველგან და ყველაზე. ბოროტი დემიურგები არ დაუშვებენ ხალხის მდგომარეობის გაუმჯობესებას.
    რაც შეეხება საბჭოთა კავშირში კომუნიზმის და სოციალიზმის იდეების კრახს. ეს მოხდა ორი მიზეზით: 1) გარედან დივერსიები და 2) შიგნიდან დივერსიები.
    გარედან დივერსიებს ახორციელებდნენ ანტიკომუნისტური ძალები რომლებიც ემსახურებოდნენ არქონტებს და არ აწყობდათ უტოპია. ხოლო შიდა დივერსიებს აწყობდნენ ანტიკომუნისტების მიერ მოსყიდული ან უბრალოდ გაუნათლებელი ფსევდოკომუნისტები, რომლებიც ერთმანეთში ძალაუფლებისთვის იბრძოდნენ და ხალხს ძარცვავდნენ, იმის მაგივრად რომ სოციალიზმი და კომუნიზმი აეშენებინათ. აგრეთვე, საბჭოთა ბოლშევიკებმა გაიმეორეს წინა რეჟიმის შეცდომები: 1) სისხლიანი რეპრესიები და 2) ოლიგარქიზმი (ვერ გადაეჩვივნენ კაპიტალიზმს).
    სსრკ თავიდანვე განწირული იყო. ოღონდ არა იმიტომ რომ კომუნიზმი ცუდი იდეაა...
  3. შანკარადევა
    რა უნდა ადამიანს (ისევე როგორც ნებისმიერ არსებას)?
    პასუხი:
    1) საკმარისი რაოდენობის გემრიელი საკვები
    2) კარგი ტანსაცმელი
    3) კარგი სახლი
    4) ტრანსპორტი
    5) კარგი და ხელმისაწვდომი განათლება
    6) უსაფრთხოების შეგრძნება
    7) სიყვარული
    8) სექსი
    9) დეფიკაცია (მოჯმა–მოფსმა)
    10) გართობა
     
    ახლა მითხარით; რა ხდება როცა ადამიანს ეს არ აქვს, ან აქვს არასაკმარისი დოზით და დაბალი ხარისხით? მე გეტყვით: ასეთ დროს ადამიანი ივსება ნეგატიური ემოციებით. ვის აწყობს ნეგატიური ემოციები? პასუხი: არქონტებს (დემიურგებს) და მათ აგენტებს დედამიწაზე – სიონისტ–ხასიდებს (ბილდერბერგებს).
    აქედან გამომდინარე, ხვდებით რატომ არის რომ არათუ არ არსებობს დედამიწაზე აბსოლუტური სოციალური და ეკონომიკური კეთილდღეობა, არამედ მიდის იმისი პროპაგანდა რომ აბსოლუტური კეთილდღეობა (უტოპია) არის შეუძლებელი და ადამიანი არც უნდა ცდილობდეს მის შექმნას დედამიწაზე??
    მე ვხვდები...
  4. შანკარადევა
    სამყარო = ღმერთი. ბოროტი დემიურგები ანუ არქონტები არიან სამყაროს ნაწილი. არქონტები არიან ენერგეტიკული პარაზიტები და მოძალადეები. სამყარო ფიზიკური იყოფა სამ ნაწილად: 1) პლერომა – სიკეთე 2) კერასმოსი – სიკეთის და ბოროტების ნაზავი და 3) კენომა/გისტერმა – ბოროტება და უკუნი ბნელი.
    მატერიალური ბუნება = უფლის სხეული (ორგანიზმი).
    უფალი ავად არის. რატომ? იმიტომ რომ არქონტები და მათნაირები არიან კიბოს უჯრედები და ანომალიები უფლის სხეულში. დაავადებული უჯრედები. უფლის იმუნური სისტემა ესაა პლერომას და კერასმოსის ღმერთები და ეონები.
    უფლის იმუნური სისტემა ვერ უმკლავდება ვირუსებს და დაავადებულ უჯრედებს.
    არქონტებს სურთ ჭამა. მათი საჭმელია ნეგატიური ემოციების ენერგია. მაგალითად; შიშის და ტკივილის ენერგიები. ამ ენერგიებს აქვთ საერთო სახელი – "გავახა". გავახა ესაა არქონტების საკვები.
    არქონტებს აქვთ გამრუდებული ცნობიერება. ამიტომაცაა რომ ისინი ხელს უშლიან უტოპიის შექმნას. თუ უტოპია იქნება, შიში და ტკივილი აღარ იქნება, თუ შიში და ტკივილი არ იქნება, არქონტები მშივრები დარჩებიან და მოკვდებიან. ჩვენი და სხვა ადამიანისმსგავსი რასების ნეგატიური ენერგოვიბრაციები ესაა მათი საკვები.
    რაც შეეხება სექსუალობას. მართალია არქონტები სექსუალურ რიტუალებს იყენებენ, მაგრამ ის მოსაზრება რომ ყოველგვარი სექსუალობა = ცოდვა, რომელიც მოდის ბოროტი სულებისგან, რისიც სჯერათ აბრაამიტებს, არის სიცრუე. არქონტებს ეზიზღებათ სექსუალობა რომელიც ანიჭებს ბედნიერებას ადამიანს. უბრალოდ ისინი იყენებენ სექსუალურ ძალადობას რათა ჭამონ ადამიანთა ნეგატიური ენერგია რომელიც იფრქვევა სივრცეში გაუპატიურების დროს. სექსუალობა როგრორც ასეთი სულაც არაა ცუდი. სხვათაშორის მსოფლიოში დღეს მიმდინარეობს აქტიური პურიტანული ანტისექსუალური კამპანია, რომელიც არქონტების მიერ არის აგორებული.
  5. შანკარადევა
    Архонты
    Айк называет рептильной расой рептилоидов и тех, кто стоит за ними, — Архонтов (Archons). В качестве силы, стоящей за Архонтами, Айк использует понятие гностиков — Демиург. Для более точного описания этой скрытой силы Айк вводит понятие «Distortion» (искажение). По мнению Айка, Демиург/Архонты и их порождения («серые» и «рептилоиды») — это «сознание в крайней степени искажения». По Айку, всё является сознанием, и «дисторшн» тоже является сознанием. Архонты — это дисторшн, который стал самосознанием. Этому самосознанию свойственны патетика и отсутствие творческого мышления. «Дисторшн» (Архонты) не могут ничего создавать с чистого листа, только копировать и извращать. Это фундаментальное свойство Архонтов. Именно потрясающая способность к манипуляции позволяет Архонтам существовать за счёт людей (и других рас), паразитируя на их творческих способностях. Тотальный контроль является следствием такого манипулирования и его обязательным элементом. Это объясняет, в частности, пирамидальную структуру, по которой искусственно выстраивается человеческое общество в тех сферах, где им наиболее легко манипулировать — это религия и государственное и корпоративное управление.
    Манипуляция осуществляется в том числе и за счёт культивации в обществе «страха не выжить». По мнению Айка, благодаря скрещиванию человека с рептильной расой наш мозг имеет в своём составе так называемый «R-комплекс» (рептильный мозг), который отвечает за инстинкты размножения, защиты своей территории, агрессии, желании всем обладать и всё контролировать, следования шаблонам, имитации, обмана, борьбы за власть, стремления к иерархическим структурам, ритуального поведения.
    Второе фундаментальное свойство Архонтов — симуляция («HAL» у гностиков). Архонты — мастера симуляции. Они создали наш мир путём симуляции уже существующего мира (путём его взлома и замещения). По Айку — мы живем в искусственной симуляции с определённым пределом возможностей, определяемой «законами физики». Настоящий мир по-прежнему существует за пределами симуляции.
    Описывая мир Архонтов, Айк использует выражение «механический». Архонты — механические, по своей сути, существа, киборги — синергия биологического и механического, биологические роботы. Это связано с тем, что мир Архонтов небиологический. В описаниях гностиков можно встретить определение Архонтов как ‘demented’ («безумные», «сумасшедшие»)[14].
    По Айку, когда по каким-то причинам «Дисторшн» стал самосознанием, произошло его отключение от более высоких материй и знаний. Из-за этого Архонты считают себя Богами, создателями Мира, тогда как являются лишь небольшой фракцией всего сущего. Появление Архонтов (Дисторшн) и создание симуляции якобы подтверждается катастрофическими катаклизмами на Земле. Однако катаклизм был создан на энергетическом уровне (информационный дисторшн), а не на «физическом», голографическом уровне. На «физическом» уровне это выглядело как геологические катаклизмы на Земле и планетарные — во Вселенной. Дэвид Тэлботт[10] в ходе исследований пришёл к выводу, что до катастрофы (прибытия Архонтов по Айку) — Земля, Марс, Венера и Сатурн находились на одной орбите. Превращение Сатурна в «межгалактический транслятор Матрицы» и смещение планет с их изначальных орбит, по Айку, является результатом этой катастрофы.
    Одно из главных мест в книгах Айка занимает не только исследование мира симуляции, но и то, каким образом эту симуляцию можно «удалить». Называя основной психологической проблемой Архонтов страх не выжить, Айк утверждает, что, избавляясь постепенно от этого страха, человечество способно увидеть себя и этот мир в другом свете. Именно манипуляция обществом и массовым сознанием путём нагнетания страха является основным методом Архонтов и их гибридов на Земле. На энергетическом уровне «Матрица» (симуляция) является волновым (звуковым), энергетическим конструктом и может быть удалена путём слома, так называемого «feedback loop»[15] — процесса, основанного на том, что мы «посылаем в „Матрицу“ веру в то, что этот мир реален, а обратно получаем эту веру в качестве реальности, в которой мы живём». Удаление «Матрицы» также происходит и путём «отключения» своего сознания от той информации, которую нам скармливает симуляция, и следования за знанием о мире интуитивным путём, а не путём мышления, которое является продуктом симуляции.
    В конце 2015 года Дэвид Айк выпустил книгу «Phantom Self» (Призрачное Я)[16], где, помимо прочего, приходит к выводу, что Архонты («Дисторшн») оперируют в мирах, на которых они паразитируют, как «вирус» и «искусственный интеллект». Подталкивание людей к созданию искусственного интеллекта, а также сращиванию человека с компьютером («трансгуманизм») является манипуляцией людьми, способствующей тотальному захвату этого мира Архонтами.
  6. შანკარადევა
    მეზიზღება კაპიტალისტური მორალი და სოციუმი! გული მერევა ისე მეზიზღება! პირდაპირ ძღნერში მინდა დავმარხო ეგ სირები! რატომ? გსმენიათ ოდესმე "საავტორო უფლებების" და "ინტელექტუალური საკუთრების" შესახებ? ეს ყველაზე უსაზიზღრესი გამოვლინებაა კაპიტალისტური მესაკუთრეობის და ეგოისტური მეშჩანობის! აგიხსნით; კაპიტალისტური აზროვნების მიხედვით, რომელზეც დაფუძნებულია მთელი ჩვენი საზოგადოება უკვე 12 000 წლის მანძილზე, ქადაგებს, რომ ის რაც "შექმნილია" კონკრეტული ადამიანის მიერ წარმოადგენს მის "ინტელექტუალურ საკუთრებას" და "საავტორო უფლებით" დაცულია მისი კერძო საკუთრება ანუ "კაპიტალი", დიახ არ მოგჩვენებიათ, კაპიტალისტური აზროვნებით ყველა და ყველაფერი დაიყვანება ფინანსურ კაპიტალზე ანუ ფულზე, როგორც ჟაკ ფრესკო და პიტერ ჯოზეფი ამტკიცებენ თანამედროვე საზოგადოება არის დეგრადირებული და აქვს მახინჯი და არასწორი ფასეულობები, რას ნიშნავს ეს?? ეს ნიშნავს იმას რომ მერკანტილური კაპიტალისტები "ქმნიან" "ახალ იდეას ან საგანს" იმისათვის რათა მერე ეს იდეა ან საგანი გაყიდონ, იშოვონ ფული და შეჭამონ საჭმელი და ა.შ. სხვაგვარად რომ ვთქვათ კაპიტალისტური "ზნეობა" ახდენს ნეგატიურ ზეგავლენას ადამიანის სულიერებაზე და დეგრადაციის გზით აქცევს მას მერკანტილურ მიზანთროპად. სხვაგვარად შეუძლებელია იმიტომ რომ კაპიტალისტურ რეალობაში თითქმის არავინ (კომუნისტების გარდა) არ "ქმნის" არაფერს ისე უბრალოდ რათა ეს რაღაც გაუზიარონ დანარჩენ კაცობრიობას სრულიად უსასყიდლოდ და გაავრცელონ სიკეთე და ბედნიერება დედამიწაზე. სწორედ ესაა კომუნიზმი. ქრისტეც, ბუდაც და კრიშნაც და ყველა სულიერი ლიდერები იყვნენ გასხივოსნებული სულიერი კომუნისტები რომლებმაც სრულიად უანგაროდ უბოძეს ადამიანებს, მოკვდავ არსებებს უზენაესი სულიერი სამყაროს სიბრძნე და ცოდნა ანუ მისცეს ინფორმაცია! გასცეს უანგაროდ თავიანთი "ინტელექტუალური საკუთრება"! რატომ? იმიტომ რომ ისინი იყვნენ კეთილი ზესულები რომლებიც იდგნენ მიწიერ სანსარულ მერკანტილიზმზე მაღლა მდგომნი! ადვაიტა ტანტრა ქადაგებს რომ ყოველივე არსებული არის უნივერსალური ღვთაებრივი ცნობიერების და ენერგიის ილუზორული ვირტუალური ფორმა, ჩვენ ვართ უზენაესი უფლის ვირტუალური მოდიფიკაციები და ავატარები, სამყაროს ნებისმიერ არსებაში სუფევს ანტიმერკანტილური უპიროვნო უფლის ზესულის მადლი და პოტენციალი! მატერია = ილუზია! და შესაბამისად კაპიტალისტური მერკანტილური ეგოიზმიც ანუ იგივე "საავტორო უფლებები" = ილუზია! რადგანაც არ არსებობს არავითარი ავტორი! ერთადერთი ვინც რეალურად ფლობს ყველა იდეას და საგანს ესაა ღმერთი ანუ ადიბრაჰმანი! ყველაფერი სხვა ესაა მოჩვენებითი რეალობა რომელსაც ებღაუჭებიან კაპიტალისტი ღორები დაბნელებული ეგოიზმის და ილუზიის წყვდიადით. კაპიტალისტი გეუბნება: ან ნუ "მომპარავ" ანდა თუ წაიღებ რამეს რაც "მე შევქმენი" ჯერ ნებართვა მთხოვე და მერე კი ფული მიხადე ანუ წილში ჩამსვი! ე.ი. კაპიტალისტი ესაა სულიერად გაპარტახებული მეშჩანი რომელმაც არ იცის სულიერი ჭეშმარიტება. ასეთია კაპიტალისტური მარაზმი, რომელსაც ვერ წარმოუდგენია სხვა ყოფა. მათი ლოგიკით ქრისტეც, ბუდაც, კრიშნაც და ძველი ბერძენი ფილოსოფოსებიც უნდა უჩიოდნენ სასამართლოებში პრაქტიკულად დედამიწის მოსახლეობის მინიმუმ 79%–ს! უაზრობა არ გამოდის?? ქრისტემ ადამიანებს მისცა ცოდნა და სანაცვლოდ არაფერი მოსთხოვა და როცა სიმონ მოგვი მივიდა მოციქულ პეტრესთან და უთხრა რომ უნდოდა ფულით ეყიდა სულიწმინდის მადლი, პეტრემ დასწყევლა და გააგდო რის მერეც სიმონმა მოინანია ცოდვა და გახდა მოციქულთა მიმდევარი! გესმით? სიმონს ჰქონდა მერკანტილური კაპიტალისტური აზროვნება და ვერ წარმოედგინა რომ მოციქულები ჩვენი დიადი უფლისა უანგაროდ ასწავლიდნენ უბრალო კეთილ ხალხს სულიწმინდის ნიჭებს! მან იფიქრა ფულით უნდა ვიყიდო ეს ძალაო! რადგან აზროვნება არ უვარგოდა და მატერიალურ ილუზიებში იყო ჩაძირული! პეტრემ მას ჭკუა ასწავლა! ასე არიან ეს "შექმნელი" ავტორებიც რომლებიც რეალურად არაფერსაც არ ქმნიან! როგორ ასე? როგორ და როცა ვიღაცა რაღაცას "ქმნის" ის "ქმნის" არა არაფრიდან როგორც ეს გონიათ ფანატიკოს მორწმუნეებს უფალზე არამედ სხვისი დახმარებით! სხვის იდეებზე და გარემომცველ ბუნებაზე დაყრდნობით! ბუნებაც და ნებისმიერი ადამიანის ტვინში გაჩენილი აზრიც არის მხოლოდ და მხოლოდ უზენაესი უფლის საკუთრება და სხვისი არავისი რადგანაც ყველა და ყველაფერი სამყაროში ეკუთვნის მხოლოდ უფალს და სხვას არავის!!! უფალი მოქმედებს კომუნისტური მისტიკის პრინციპებით! უფალი = კომუნიზმი! ბუნება ესაა უფლის მისტიკური სხეული და მაგ ლოგიკით ნებისმიერი ადამიანი რომელიც იგონებს რაღაცას ვალდებულია პროცენტები უხადოს უფალს ან უბრალოდ მადლობა შესწიროს! ყველაფერი სამყაროში ღმერთიდან მოდის!!! ღმერთი ბადებს მატერიას და მატერიაში იბადება ადამიანი რომელიც ხედავს მატერიას და "იგონებს" რაღაცეებს, რომლებიც მიღებულია შთაგონებით! შთაგონება ესაა როცა უფალი შენს სულში დავანებული მუზების სახით გიგზავნის სულიერ იდეას ანუ ეიდოსს! დაიხსომე ადამიანო შენ არაფერი არ გეკუთვნის! ყოველივე ღმერთშია და ღმერთიდან და ღმერთთან!! და უფლის გარეშე არაა არაფერი! თვითონ მარქსის და ლენინის იდეებიც კი უფლის მიერ იყო შთაგონებული! ხოლო ბოროტი და აგრესიული იდეები იბადება ილუზიებისგან დეგრადირებული უღმერთოების ტვინებში როგორც უფლის სიბრძნის არასწორი გაგება! კომუნიზმი ესაა უფლის სიბრძნე! კაპიტალიზმი = უფლის სიბრძნის დამახინჯება. ადამიანებმა შექმნეს უღვთო კაპიტალისტური რეჟიმი და გაიმრუდეს გონებაში სამყაროს სურათი!! სულელი ადამიანის "შექმნილ" ანტი ღვთიურ იდეებს ფასი არ აქვთ! ვიმეორებ ერთადერთი ინტელექტუალური მესაკუთრე და ავტორი არის – უფალი!!!!!!! ხოლო უფალი = ბუნება რომელმაც შვა ადამიანები!!!! ანუ ადამიანი პარავს ბუნებას და უფალს!!!!
  7. შანკარადევა
    Специфика методов Ваджраяны
    Ваджраяна — путь трансформации сансарического ума, основанный на мотивации и философии Великой Колесницы (Махаяны), но с характерными взглядом, поведением и методом медитации.
    Методом являются визуализация образов медитативных божеств, мантры, мудры, почитание Гуру.
    Практика в системе Ваджраяны предполагает получение специального посвящения и сопутствующих ему наставлений от достигшего реализации Пути учителя. Необходимыми качествами практикующего являются мотивация сострадания, понимание пустотности и чистое ви́дение.
    В Тибете ваджраяна считается венцом учения Будды.
    Все четыре существующие сегодня школы тибетского буддизма (Ньингма, Кагью, Сакья и Гелуг) относятся к Ваджраяне.
    Ваджраяна основана на концепции Ади-будды — изначального Будды, по отношению к которому отдельные будды (в том числе исторический Шакьямуни) считаются только формами его воплощения.
     
    В ваджраяне разработана чёткая иерархия существ:
    - будды,
    - бодхисаттвы,
    - пратьекабудды,
    - архаты,
    - идамы,
    - учители,
    - местные божества.
     
    По сути, ваджраяна — оккультная модификация буддизма. Главным средством достижения просветления в ваджраяне считаются не достоинства человека — пирамиты, а тайная мантра. При этом считается, что путь тайной мантры значительно могущественнее и может привести к достижению состояния будды не за много кальп, как в обычной махаяне, а за одну жизнь.
    Как и в классическом тантризме, философские идеи в ваджраяне считаются недейственными без практики.
    Средством достижения состояния будды в ваджраяне считается йогическая практика (психотренинг) в сочетании с эзотерической и магической практикой, медитация, чтение мантр, почитание духовного наставника.
    В ваджраяне имеется отсутствующий в других направлениях буддизма институт «живых богов» как якобы реализованная на практике концепция перерождения и воплощения персонажей божественного пантеона в живых людей.
    Священными текстами ваджраяны считаются «Ганджур» и «Данджур». В них наибольший упор делается на 2606 текстов, образующих 4 класса тантр: крийя-тантры (тантры действия), чарья-тантры (тантры исполнения), йога-тантры (тантры йогической медитации), ануттара-йога-тантры (тантры отцовские и материнские).
    Под влиянием ваджраяны в контакте с местными верованиями образовывались новые местные течения буддизма, в которых буддийские философские идеи слились с многовековой народной религиозной практикой: тибетский буддизм, монгольский буддизм, бурятский буддизм, калмыцкий буддизм, тувинский буддизм. До недавнего времени все эти дочерние формы ваджраяны обозначались термином «ламаизм», который в первой половине XIX веке появился в европейской науке, откуда попал в российскую, китайскую и японскую терминологию.
    На конец XX века число приверженцев ваджраяны составило более 19 миллионов человек, из них в Тибете — 5 миллионов, в Бутане — 1 миллион.
  8. შანკარადევა
    იცით რა მინდა გითხრათ? ვერ ვიტან შერჩევითი სამართალის და ორმაგი სტანდარტების მქონე მორალისტებს! ვგულისხმობ იმას რომ თანამედროვე საზოგადოებაში სახელმწიფოების უმრავლესობაში ლგბტ სექსუალობა მეტად თუ ნაკლებად დეკრიმინალიზებულია და ლეგალიზებულია, მაგრამ... თქვენ წარმოიდგინეთ ასეთ ქვეყნებში განსხვავებით ჩამორჩენილი მუსულმანური და ინდობუდისტური ქვეყნებისგან პოლიგამია ანუ პოლიანდრია (მრავალი ქმარი) და პოლიგინეა (მრავალი ცოლი) არის სასტიკად აკრძალული! ?! გარეკავს ადამიანი! ე.ი. ქვეყნებში სადაც ლგბტ არის ლეგალიზებული აკრძალულია პოლიგამია და პოლიამურია და იქ სადაც ეს უკანასკნელია რელიგიურ დონეზე ნებადართული, იქ ლგბტ ადამიანებს უსასტიკესად ფიზიკურად უსწორდებიან და ლეგალიზებაზე კი არა დეკრიმინალიზაციაზეც კი საუბარი ზედმეტია! რა სიგიჟეა ეს?! რა არის ეს?! ლგბტ–ზე მე უკვე ადრე ვილაპარაკე, რომ უაზრობა არის ვიღაცის შეწუხება მარტო იმიტო რომ იმას სხვა სექსუალობა აქვს, მაგრამ ახლა ამოტივტივდა კიდევ ერთი საკითხი! პოლიგამია და პოლიამურია! ვერ გავიგე თუ ერთ ქალს ჰყავს ორი კაცი ან ერთ კაცს ჰყავს ორი ქალი და უყვართ ერთმანეთი, არიან ერთად, თანაარსებობენ მშვიდობიანად და თავისთვის ტყნაურობენ, ეს ურთიერთობა კანონიერად არ უნდა სცნოს ერთი მუჭა პოლიტიკოსების ხროვამ რომელსაც ეწოდება მთავრობა და ასევე ერთი მუჭა "წმინდა და უმანკო" მოქალაქეების მორალისტურმა ბრბომ?! ვერ გავიგე?! თქვენ თავგადაკლულ მონოგამებს ვინმე გაიძულებთ გახდეთ პოლიგამები? არა! ჰო და რა ჭირი გჭირთ?! ვინ გეკითხებათ ვის რამდენი ადამიანი უყვარს და რამდენს ტყნავს?! საკუთარ ტყავში ვერ ეტევით?! და თუ ლგბტ ლეგალიზებული გაქვთ პოლიგამებმა რაღა დააშავეს ა?! და მაგის გარდა; რა ჭირია ეს "ლეგალიზება"?! გეტყვით! ესაა როცა მთავრობა ოფიციალურად გიდასტურებს რომ შენი ცხოვრების წესის გამო თავში არ ჩაგარყამს და ციხეში არ გაგამგზავრებს ან საერთოდაც არ მოგკლავს და ასევე მასებსაც ეტყვის რომ შენ ცუდი არ ხარ და არ დაგესხან თავს! აი ესაა! ლეგალიზაცია არის ყველაზე უხეში ჩარევა მთავრობის და მოცლილი მორალისტების მიერ სხვა ადამიანების პირადულში! და ესაა გულის ამრევი! რაში მჭირდება მე ვიღაც პოლიტიკოსის ან ლოთი მეზობლის თანხმობა და დასტური?! ვის რა საქმე აქვს ჩემს პირადულთან?! არასოდეს არ მესმოდა ეს "ლეგალიზაციები" და "დეკრიმინალიზებები"! ჯერ ერთი მასებს ტვინს უტენით ტენდენციური იდეოდოგმებით და მეორეც სხვის პირადულში ცხვირს ჰყოფთ?! გიჟები ხართ თუ რა????!...
  9. შანკარადევა
    ისრაელის „ღმერთი“ წყევლის ყველას ვინც არ ეთაყვანება: „თუ არ გაიგონებ უფლის, შენი ღმერთის სიტყვას, არ დაიცავ და არ შეასრულებ ყველა მის მცნებას და წესებს, რომელთაც გიცხადებ დღეს, გადმოვა შენზე ყველა ეს წყევლა და გეწევა: “ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 15). „წყეულიმც ხარ ქალაქად და წყეულიმც ხარ ველად!“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 16). „წყეულიმც იყოს შენი მუცლის ნაყოფი, შენი მიწის ნაყოფი, შენი ნახირის მონაშენი და შენი ფარის ნამატი!“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 18). „მოგივლენს უფალი წყევლას, ფეთებას, შეჩვენებას შენი ხელის ყოველ ნამუშაკევში, რასაც კი გააკეთებ ვიდრე არ განადგურდები, ვიდრე მალე არ დაიღუპები, შენი ბოროტი საქმეებისათვის, იმისათვის რომ მიმატოვე“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 20). „მოგაწებებს უფალი შავ ჭირს“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 21). „მოგწყლავს უფალი ჭლექით, ციებ-ცხელებით, ანთებით, ხურვებით, გვალვით, ხორშაკით და სიყვითლით; დაგიწყებენ დევნას, ვიდრე არ დაიღუპები“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 22). „დაგამხობს უფალი შენი მტრების წინაშე, ერთი გზით წახვალ მისკენ და შვიდი გზით გაექცევი მას“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 25). „მოგწყალვს უფალი სიგიჟით, სიბრმავით და შეშლილობით“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 28). „შენი ვაჟები და ასულები უცხო ხალხს ჩაუცვივდებიან ხელში, თვალები დაგევსება მათი ყურებით მთელი დღე და მკლავში აღარ გექნება ძალა“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 32). „დაძრავს უფალი ხალხს შენს წინააღმდეგ შორეთიდან, ქვეყნის კიდიდან, არწივივით მოფრინდება ხალხი, რომლის ენას ვერ გაიგებ“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 49). „მოძალადე ხალხი რომელიც მოხუცს პატივს არ სცემს და ყმაწვილკაცს არ იბრალებს“ (მეორე რჯული, თავი 28, სტროფი 50). აი ასე წყევლის ძველი აღთქმის „ღმერთი“ მათ, ვინც არ ეთაყვანება. ძველი აღთქმის „უფლის“ ამგვარი „მჭერმეტყველება“ არის დჰარმულ სწავლებებში არსებული ერთდროულად სამი მცნების, სამი კანონის დარღვევა, ესენია აჰიმსა-ვრატა ანუ არაძალადობა, ცოცხალ არსებათათვის ზიანი არ მიყენება, ვაჩანა-გუპტი ანუ სიტყვების კონტროლი, რომლის არსი მდგომარეობს წყევლისგან, მუქარისგან, ლანძღვა-გინებისგან და სიტყვიერი დაშინებისგან თავის შეკავებაში და მანო-გუპტი ანუ გონების კონტროლი, რომლის არსი მდგომარეობს ბოროტი აზრების უარყოფაში. ბიბლიური „უფლისგან“ განსხვავებით ბუდა სავსეა უკიდეგანო თანაგრძნობითა და სიყვარულით და არავის არ წყევლის. ბიბლიური „უფლისგან“ განსხვავებით, ბუდას თვითმიზანი არის ცოცხალი არსებების ტანჯვისგან დახსნა.
  10. შანკარადევა
    სამყაროში უამრავი ღმერთი და ქალღმერთი არსებობს, მარტო ინდუიზმში არის 333 000 000 ღმერთი და ქალღმერთი(!). მიუხედავად ამისა იუდეველთა „უფალი ღმერთი“ იმდენად ამპარტავანი და ქედმაღალია, რომ საკუთარი თავი ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთად მიაჩნია და დასცინის სხვა ღმერთებს. იუდეველთა „უფალი“ ქედმაღლურად იძახის: „მე ვარ უფალი, ეს არის ჩემი სახელი; ჩემს დიდებას არ მივცემ სხვას და ჩემს ქებას -გამოქანდაკებულ კერპებს.“ (ესაია 42-8). „თქვენა ხართ ჩემი მოწმენი, ამბობს უფალი და ჩემი მორჩილნი, რომელნიც ავირჩიე, რომ გცოდნოდათ და გერწმუნათ ჩემი, მიმხვდარიყავით, რომ მე ვარ ეს. ჩემამდე არ გამოსახულა ღმერთი და ჩემს შემდეგაც არ იქნება.“ (ესაია 43-10). „მე ვარ, მე ვარ უფალი და არავინაა ჩემს გარდა მაცხოვარი!“ (ესაია 43-11). „ასე ამბობს უფალი, ისრაელის მეუფე და მისი მხსნელი, ცაბაოთ უფალი: მე ვარ პირველი და მე ვარ უკანასკნელი, და ჩემს გარდა არ არის ღმერთი.“ (ესაია 44-6). „ვინ არის ჩემი მსგავსი? თქვას და გამოაცხადოს, გადმომილაგოს, რა მოხდა მას შემდეგ, რაც ძველი ხალხი დავამკვიდრე; გამოუცხადონ მომავალი და მოწევნადი.“ (ესაია 44-7). „ჩემკენ მოიქეცით და გადარჩებით, ქვეყნის ყოველი კუთხისანო, რადგან მე ვარ ღმერთი და სხვა არავინაა.“ (ესაია 45-22). „გაიხსენეთ წინანდელნი, დასაბამიერნი, რადგან მე ღმერთი ვარ და არ არის სხვა ღმერთი, არავინაა ჩემი მსგავსი.“ (ესაია 46-9). ბიბლიური „უფალი“ დაჟინებით იმეორებს, რომ ჭეშმარიტი ღმერთია, რაც სიცრუეა. რუთის წიგნში წერია, რომ „უფალმა“ 50 070 ადამიანი დახოცა „რჯულის“ კიდობანში ჩახედვის გამო. იქ წერია: „მოსრა უფალმა ბეთ-შემეშელნი, რადგან ჩაიხედეს მათ უფლის კიდობანში; ორმოცდაათიათას სამოცდაათი კაცი მოსრა უფალმა; მოთქვამდა მთელი ბეთ-შემეში, რადგან დიდად დააზარალა უფალმა ხალხი.“ (რუთი 6-19). მეოცე საუკუნის მეორე ნახევარში, მეცნიერებმა – გრემ ჰენკოკმა, ჯიორჯიო ცუკალოსმა, ერიხ ფონ დანიკენმა, დევიდ ჩაილდრესმა და სხვებმა, გამოთქვეს მოსაზრება, რომ ე.წ. „რჯულის კიდობანი“ წარმოადგენს ბირთვული ენერგიის გენერატორს, რომელიც სასიცოცხლოდ სახიფათო რადიაციას ასხივებს, რაც გახდა კიდეც მისი მიზეზით ათასობით ადამიანის რადიაციული დაავადებით დაღუპვის მიზეზი. ცხადია, რომ ეს გენერატორი უცხოპლანეტელმა იეღოვამ ებრაელებს გადასცა, მაგრამ რა მიზნით უცნობია.
  11. შანკარადევა
    მე ვიცოდი რომ ათეისტების გარკვეული ნაწილი დარეხვილია. ისიც ვიცოდი რომ აბრაამიტების 75% მინიმუმ დაცენტრილია. ვიცოდი ისიც რომ მთავარია ინდივიდი და არა კოლექტივი, რაც ნიშნავს იმას რომ არ აქვს მნიშვნელობა რა პარტიაში ან რელიგიაში ხარ, პიროვნულ დონეზე ჩვენ ყველანი განვსხვავდებით ერთმანეთისგან, ამას ეწოდება მრავალფეროვნება. თუმცა კარგა ხნის მანძილზე მეგონა რომ სატანისტები 99% არიან კეთილი და მართალი "ბიძიები და დეიდები", ცხადია ვიცოდი რომ დემონები სხვადასხვანაირები არიან და მათ მინიმუმ 55% მაინც არ აქვს პოზიტიური ემოციები, მით უმეტეს ადამიანთა მიმართ, გარკვეული მიზეზების გამო... ახლა კი მივხვდი ერთ რამეს: სატანისტები არანაკლები დაცენტრილები და მარაზმატიკები არიან ვიდრე აბრაამიტები და ზოგიერთი ათეისტები...
    საიდან ვიცი? ნუ, მე გადავქექე ამერიკული და რუსული სატანისტური საიტები და ვნახე ეს:
    სატანისტური "ეთიკური" კოდექსი:
    1) ჰუმანიზმის უარყოფა
    2) ალტრუიზმის უარყოფა
    3) ეგოიზმი
    4) აგრესიული ათეიზმი
    5) სიბრალულის უარყოფა
    6) სოციალური დარვინიზმი
     
    ახლა მიხვდით? და ესენი არიან "კეთილები"? ესენი გიჟები არიან!
    სხვათაშორის თქვენი აზრით ვის აწყობს ეს "სოციალური დარვინიზმი" ანუ ძლიერებად და სუსტებად დაყოფა მასების და სუსტების განადგურება და დამცირება სიბრალულის გარეშე? ჰმ... ცხადია მიხვდით. ეს არქონტების (ბოროტი კოსმიური ლორდების) გეგმის ნაწილია. მათ სპეციალურად შექმნეს ეს ციხე, რადგანაც "არსებობისთვის ბრძოლა" "სოციალური დარვინიზმის" პირობებში და ადამიანთა გაველურება სწორედ მათ წისქვილზე ასხამს წყალს. ეს სწორედ მათთვისაა სასიამოვნო. რაც უფრო სასტიკები არიან ადამიანები მით უფრო კარგად გრძნობენ თავს არქონტები. ასე რომ დაფიქრდით ვისკენ ხართ. შესაძლოა ყველა დემონი არაა ბოროტი. მაგრამ ეს "სატანისტები" მართალთა მხარეს ნამდვილად არ არიან. ასჯერ დაფიქრდით სანამ სატანისტურ რიგებში შეხვალთ. შეცდომა არ დაუშვათ. წაიკითხეთ ჯერ მათი კოდექსი!
  12. შანკარადევა
    გულახდილად ვიტყვი! ჭირის დღესავით მეზიზღება უტვინო ალტრუიზმი! რაზე ვამბობ? მაგალითად; ორი ადამიანი "ქორწინდება" ე.ი. ატარებს დებილურ რიტუალს რათა მასებმა მათი ურთიერთობა "კანონიერად ცნონ", მერე ქალი ორსულდება მარაზმული "პირველი ღამის" შემდეგ და ჩნდება ღლაპი... რის შემდეგაც "დედაც" და "მამაც" (განსაკუთრებით "დედა) მთელს თავიანთ ენერგიას და დროს ახარჯავენ ღლაპს, რის შემდეგაც ეს ღლაპი წამოიზრდება და "მშობლები" უკვე ადამიანებს აღარ ჰგვანან ისე არიან დაუძლურებულნი, გაპარტახებულნი და დაბერებულნი! მერე ეს "შვილი" საუკეთესო შემთხვევაში უვლის მშობლებს გარკვეული დრო... უარეს შემთხვევაში კი მიდის სახლიდან და ივიწყებს ადამიანებს რომლებმაც ახალგაზრდობა და პირადი ბედნიერება შესწირეს! კიდევ უფრო უარეს შემთხვევაში კი სახლიდან აგდებს მშობლებს და მოჰყავს ორ კაპიკიანი სექს მუშაკი... და ესაა ცხოვრება???!... ე.ი. მაინც და მაინც შვილები უნდა აჩინონ ახალგაზრდებმა და რო გააჩენენ მსხვერპლად გაიღონ ყველაფერი და შესწირონ საკუთარი სექსუალობა და პირადი ცხოვრება ახლად გამოჩეკილ პატარა ნაბიჭვარს რომელიც გაიზრდება და დიდი მუტრუკი ან დედაკაცი გახდება რომელიც იგივეს გაიმეორებს??! ესაა ჩაკეტილი წრე!! ხალხო გონს მოდით!! გონს მოდით!! ესაა სულ ცხოვრება? როცა მშობლებს უჩნდებათ დრო საკუთარი თავისთვის მაშინ ძალღონე აღარ აქვთ და იქეთ არიან მისახედები და ესაა სამართალი?! ისემც მოგიტყნათ თქვენი კეთილები მატრემონისტო ტრადიციონალისტებო!! კუბოში ჩაგატანეთ ტრადიციული ფასეულობები!! თაობები იმეორებენ ერთი და იგივე იდიოტიზმს!! საცაა გავრეკავ! ყოველი ახალი თაობა იმეორებს მშობლების შეცდომებს!! სწირავს საკუთარ თავს "შვილს"!!
  13. შანკარადევა
    ალბათ გაგიგიათ ე.წ. "არალეგალების" შესახებ... ესენია ადამიანები რომლებსაც მაფიოზები იყენებენ ტრეფიკინგისთვის და ორგანოებით ვაჭრობისთვის! ანდა როცა ჩადიან ესეთები სხვა ქვეყანაში პრაქტიკულად არაფერს არ წარმოადგენენ! არალეგალი არავინაა იმიტომ რომ მას "არ აქვს სწორი პასპორტი" ან "რაიმე მოწმობა"... )))))
    გავაფრენ საცაა!......... მოიცათ, თქვენ გინდათ თქვათ რომ ცოცხალი არსება და მისი უფლებები, მისი უსაფრთხოება, მისი ბედ–იღბალი "პასპორტის" ან "მოწმობის" გარეშე არაფერია?! გარეკეთ?! ე.ი. უპასპორტოს რასაც გინდა უზამთ? ასეთი ფსიქიურად დაავადებულები როგორ ხართ? და საერთოდ როცა პოლიციალები ქუჩაში ატერორებენ უდანაშაულო ხალხს, როცა ისინი ტენიან ცხვირში თავიანთ "სამართალს" ეს რა ოხრობაა??! მოიცა ძამიკო! რომ მებლატავები "კანონებზე", მე მაგ შენი კანონების შესახებ თითქმის არაფერი ვიცი! ისევე როგორც ადამიანთა მინიმუმ 55%–მა! მე (და არც ბევრ სხვას) ხელი არაფერზე არ მომიწერია, არც მაგ კანონის შექმნაში მიმიღია მონაწილეობა და არც ჩემთვის უკითხავს აზრი ვინმეს!! ე.ი. გინდათ მითხრათ რომ უნდა "დავემორჩილო" კანონს რომელიც ჩემი ნებართვის გარეშე მიიღეს ერთი მუჭა პოლიტიკოსებმა რომლებმაც თურმე "ჩემზე უკეთესად იციან რა არის საჭირო"?! მთლად გარეკეთ???! რომ იღებთ კანონს ჯერ მე შემეკითხეთ კრეტინებო!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
  14. შანკარადევა
    ვინც არ იცის სექსუალური თანხმობის ასაკი და სრულწლოვანების ასაკი სხვადასხვა რამეებია... მაგალითად სექს თანხმობა იაპონიაში ესაა 13 წელი. თანხმობა ესაა როცა ადამიანს აქვს უნარი და უფლება იტყნაუროს სხვა ადამიანთან ისე რომ არავინ არ შეუშალოს ხელი. მაგრამ იყო ერთხელ შემთხვევა როცა 30 წელს გადაშორებულ კომედიანტ კაცს უყვარდა 17 წლის მომღერალი გოგონა... თქვენი აზრით რა მოხდა? კი თანხმობის ასაკი 13 წელია მაგრამ "საზოგადოებამ იქამდე არ მოისვენა სანამ ეს ორი ადამიანი ერთმანეთს არ დაშორდა! ასევე ლანძღეს, კარგად შეავიწროვეს ფსიქოლოგიურად, განსაკუთრებით კაცი და იქამდე მიიყვანეს შეყვარებულები რომ ფსიქიკის გარდა ზეწოლის შედეგად კარიერაც დაუნგრიეს ორივეს! ყოჩაღ! ე.ი. ესაა "საზოგადოებრივი სახალხო სასამართლო"! ხვდებით?! დებილი ბრბო არათუ ცხვირს ჰყოფს სხვის პირადულში არამედ მათ ასამართლებს კიდეც!! მოგიტყანთ თქვენი კეთილები!!! გიჟები ხართ!! გააფრინეთ აშკარად!!!! ე.ი. სექს–გულაგი ანუ ანტისექსუალური ფაშისტური ტოტალიტარიზმი!!! ესაა თავსმოხვეული რეპრესიული მორალი და რეპრესიული რეჟიმი და ეს არის ცუდი! თუ ჯერ კიდევ ვერ მიხვდით გეტყვით რომ სხვა ადამიანების პირადულში ასე ჩავარდნა და მათთვის ფსიქოლოგიური და ფიზიკური ზიანის მიყენება დანაშაულია! ასე არ შეიძლება! შეეშვით სხვის ცხოვრებაში ცხვირის ჩაყოფას და შეყვარებულთა შორის იდილიის დანგრევას! ყველას აქვს სიყვარულის უფლება! თქვენ კი არ გაქვთ უფლება აიძულოთ სხვას რომ იარსებოს თქვენი რეპრესიული მორალის მიხედვით! კი ხულიგნობა და აგრესია ცუდია! მაგრამ პედოისტერია ყოველგვარ ზღვარს გადაცდა! მიეცით სხვებს საშუალება მიიღონ სიამოვნება ცხოვრებისგან და ნუ უწამლავთ სიცოცხლეს! ვინ გგონიათ თავი როცა ასამართლებთ სხვებს? თვითონ რა იდეალურები და წმინდანები ხართ?! ქრისტეს სიტყვები დაგავიწყდათ?
  15. შანკარადევა
    თქვენი აზრით რა არის რეპრესიული მორალი? და რატომ ებრძვიან ადამიანები ერთმანეთს? რატომ უყვართ ზოგიერთებს სხვის პირადულში ცხვირის ჩაყოფა და სხვისი ბედნიერების განადგურება?
    პირადად მე ასე ვაზროვნებ; ვიღაცას ძალიან აწყობს მსოფლიოში ექსტრემისტული და რადიკალური ჯგუფების შექმნა და მათი დახმარებით რეპრრესიული მორალის გავრცელება და ამით რეპრესიული რეჟიმის შექმნა. უნდა რეპრესიული ფსიქიკის მქონე მონებად ჩამოყალიბება ადამიანებისა. ვიღაცას ასე მგონია რომ აწყობს ისეთი რეპრესიული მორალისტური მარაზმის გავრცელება მსოფლიოში რომლის ზეგავლენით ადამიანები ერთმანეთს დაჭამენ და მოსპობენ. ძველადაც იყო და ახლა კიდევ უფრო მომრავლდნენ "საზოგადოებრივი სასამართლოები" რომლებიც "უზნეო ცოდვილებს" ასამართლებენ... ეს წააგავს "კუდიანებზე ნადირობას". ამერიკა, იაპონია და პრაქტიკულად მთელი მსოფლიო რეპრესიული მორალისტური მარაზმის ცეცხლშია გახვეული. საშინელი ომია გაჩაღებული სექსის და სექსუალური თავისუფლების წინააღმდეგ. მრჩება ისეთი შთაბეჭდილება რომ ვიღაცას უნდა კაცობრიობის გადაშენება. ირჩევენ "განტევების ვაცებს" და მათზე იყრიან ჯავრს "უმანკო წმინდანები". უკვე არაერთხელ იყო ასეთი შემთხვევები ბოლო 10 წლის მანძილზე მას მერე რაც გაძლიერდა ულტრაფემინისტური ფაშიზმი. ედალტოცენტრიზმი (ასაკოვნების მხრიდან ეგოცენტრული რეპრესიული მიდგომა "არასრულწლოვნების" მიმართ) საკმაოდ გაძლიერდა. ცდილობენ ახალგაზრდებს (მოზარდებს) სიტყვა სექსიც კი შეაძულონ. როგორც დუდა ამბობდა თავის დროზე საშინელი კამპანია არის გაჩაღებული სექსის წინააღმდეგ. ამერიკასა და ევროპაში გაძლიერდა პედოისტერია (ცდილობენ მოზარდებს სექსი აუკრძალონ).
    როგორც ჩანს ვიღაც გავლენიანი სირი იყენებს ძალაუფლებას რათა გაანადგუროს ადამიანთა პიროვნული თავისუფლება.
    აირჩევენ ხოლმე ვინმე ლიბერტინისტ ჰედონისტ ადამიანს და ცდილობენ გარყვნილ მანიაკად წარმოაჩინონ, შეაძულონ ბრბოს. ბრბო ცდილობს ჩაქოლოს "ცოდვილი". აქტიურად იყენებს "ამორალთა" წინააღმდეგ ჟურნალისტებს, რომლებიც მაქსიმალური მონდომებით მარხავენ მიზანში ამოღებულ განწირულთა ცხოვრებას და კარიერას. ხდება თავისუფალი სექსის დემონიზაცია. ბრბო ისე იქცევა თითქოს თავად წმინდანი იყოს ხოლო ის ვისაც "ასამართლებს" იყოს "ჯოჯოხეთის" მაშხალა. ახორციელებენ აქტიურ ფსიქოლოგიურ ზეწოლას ამოჩემებულ ადამიანებზე.
    ძალიან საეჭვოა ეს ისტერია და მარაზმი... აშკარად ვიღაცა დგას ამის უკან...
  16. შანკარადევა
    იცით რა აქვთ დჰარმულ რელიგიებს, განსაკუთრებით კი ბუდისტურ დოქტრინას მთავარი ხარვეზი და მინუსი??
    გეტყვით: მთავარი მინუსია ორი მომენტი – 1) სანსარას მატერიალური ყოფიერების "არასწორად" და ნეგატიურად წარმოსახვა და "ნირვანას" ზესულიერი უფორმო ყოფიერების ზედმეტი იდეალიზირება–გაფეტიშება და 2) კონკრეტული მეტად უცნაური სექსუალური ხასიათის აკრძალვების არსებობა.
    თქვენ უნდა იცოდეთ რომ თითქმის ყველა რელიგიაში და ეზოთერული სწავლებების მინიმუმ 50%–ში არის არაადეკვატური ტაბუები.
    მაგალითად ზოგიერთი აკრძალვები:
    1) ანალური სექსის აკრძალვა
    2) ორსულობისას სექსის აკრძალვა
    3) ინცესტის აკრძალვა
    და ასევე რელიგიების მინიმუმ 76%–ში მკვეთრად ნეგატიური დამოკიდებულება ლგბტ ადამიანების მიმართ.
    არ გეჩვენებათ ეს აკრძალვები არა ადეკვატური და მარაზმული? მოიცათ ერთი წამით! მოდით გავიაზროთ; რელიგიურ მარაზმატიკებს უნდათ თქვან რომ ანალური სექსი არის... რა??... რა არის?? რა პრობლემაა??... ცხადია ამათ "არგუმენტი" ყოველთვის მოეძებნებათ მაგრამ განა ეს რამეს ნიშნავს? ამის გარდა მინდა ვთქვა; რა ნეგატიური ზეგავლენა შეიძლება იქონიოს ინცესტმა და ორსულთან სექსმა ანდა ანალურმა ტყნაურმა ადამიანის მეტაფიზიკურ საწყისზე და "ნირვანაში გადასვლის პერსპექტივაზე"?? მე არ მაინტერესებს რელიგიური არგუმენტები! უბრალოდ ვერ წარმომიდგენია თუ რა უნდა დაშავდეს ანალურით და ა.შ. ან რა კავშირშია "არასწორი სექსი" ნირვანასთან?? რა მაინც და მაინც სექსი?? რატომაა ეს ამოჩემებული?? მაგალითად; ცხოველებს არ აქვთ არავითარი მორალი და რელიგიურ–პოლიტიკური იდეოლოგიები, მაგრამ თუ იგივე ბუდიზმს დავუჯერებთ ცხოველებს აქვთ შანსი შემდეგ რეინკარნაციაში დაიბადონ ადამიანის ფორმაში! და იგივე ბუდიზმის მიხედვით თვით ღმერთებიც კი არ არიან იდეალური და ადამიანზე უკეთესი არსებები, ადამიანის ფორმა თურმე საუკეთესოა რათა არსებამ მიაღწიოს გასხივოსნებას და ღმერთი რომელიც ამოწურავს კარგ კარმას ვარდება დაბალ დონეზე და შეიძლება ადამიანადაც კი დაიბადოს! განა ეს აბსურდი არაა? ამის გარდა პიროვნული მეობის გარდა უმაღლესი აბსოლუტის ანუ ღვთაებრივი უპიროვნო ზეცნობიერის ოკეანის არსებობის უარყოფა განა სისულელე არაა? კარგით! თუ უარვყოფთ უმაღლეს ატმანს და არა მხოლოდ კონკრეტული ინდივიდუალურ პიროვნულ ატმანს... აბსურდი არ გამოდის? მაშინ რაღაა ეს "ნირვანა"?? თუ არც ჯივა ატმანია რეალური და არც პარაატმანი და ასევე არც მატერია... მაშინ რა ჯანდაბაა ეს "ნირვანა"? და რანაერად უნდა განმარტო ნირვანა ანუ ის რაც ზემატერიალურია და არ ვიცნობთ მატერიის ანუ სანსარას ენით?? მაშინ სად ჭირში მიდის არსების ცნობიერება? და თუ მეობა არანაერი არ არსებობს მაშინ ნირვანაში ვინ ან რა გადადის? აბსურდი არაა?? და რანაერად ეხმარება არ არსებულ პიროვნულ ცნობიერებას ეს "მეტაფიზიკური პრაქტიკა" გასხივოსნებაში?? რა ჯანდაბა გასხივოსნდა თუ ის რაც უნდა გასხივოსნდეს არის "ილუზია"? განა ილუზიას შეუძლია "გასხივოსნება" და გადასვლა ნირვანაში? თუ არც უზენაესი უპიროვნო ღმერთი არსებობს მით უმეტეს მაშინ სად მიდის არ არსებული პიროვნული ცნობიერება და რანაერად ჩნდება მატერიალური სამყარო?? არ არის არც უმაღლესი ატმანი და არც უმდაბლესი? მაშინ ხვდებით რომ მთელი ბუდისტური ანტიეტერნალიზმი და ანტისპირიტუალიზმი უაზრობა გამოდის და აზრს კარგავს? მით უმეტეს რომ ყველა ბუდისტური სკოლა არაა ერთ აზრზე!
  17. შანკარადევა
    ანთროპოსის ძის განდიდება



    23. იესომ მიუგო მათ და უთხრა: „მოვიდა ჟამი, რომ განდიდდეს ანთროპოსის ძე.
    24. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: თუ მიწაში ჩავარდნილი ხორბლის მარცვალი არ მოკვდა, მარტო დარჩება. და თუ მოკვდა, ბევრ ნაყოფს გამოიღებს.
    25. ვინც მე მემსახურება, მე მომყვეს და, სადაც მე ვარ, ჩემი მსახურიც იქ იქნება. ვინც მე მემსახურება, მას პატივს მიაგებს მამა.
    26. ახლა შფოთავს ჩემი სამშვინველი და რა ვთქვა? მამაო, მიხსენი ამ ჟამისაგან! თუმცა ამისთვის მოვედი ამ ჟამს.
    27. მამაო, განადიდე სახელი შენი!“ მოვიდა ზეციდან ხმა: „განვადიდე და კვლავაც განვადიდებ“.
    28. იქ მდგომმა ხალხმა ამის გაგონებაზე თქვა, ქუხილიაო. სხვებმა კი თქვეს, ანგელოზი ელაპარაკებოდაო.
    29. მიუგო იესომ და თქვა: „ჩემთვის კი არ იყო ეს ხმა, არამედ თქვენთვის.
    30. ახლაა ამ სამყაროს სამსჯავრო. ამ სამყაროს მთავარი (არქონტი) ახლა გარეთ გაიდევნება.
    31. და როცა ავმაღლდები მიწიდან, ყველას ჩემთან მივიზიდავ“. ***
    32. ამას იმის მისანიშნებლად ლაპარაკობდა, თუ როგორი სიკვდილით აპირებდა სიკვდილს.
    33. მიუგო მას ხალხმა: „ჩვენი რჯულიდან გაგვიგონია, რომ ქრისტე სამუდამოდ რჩება. როგორღა ამბობ, ანთროპოსის ძე უნდა ამაღლდესო. ვინაა ეს ანთროპოსის ძე?“
    34. უთხრა მათ იესომ: „კიდევ მცირე ხანს არის თქვენს შორის ნათელი. იარეთ, სანამ ნათელი გაქვთ, რათა ბნელმა არ მოგიცვათ. ბნელში მოარულმა არ იცის, საით მიდის.
    35. სანამ ნათელი გაქვთ, იწამეთ ნათელი, რათა იყოთ ძენი ნათლისა“. ეს ილაპარაკა იესომ და წავიდა, და მათ თვალს მიეფარა.
    მთავრებმა ირწმუნეს, მაგრამ არ აღიარებენ



    36. თუმცა ბევრი მთავარიც ერწმუნა მას, მაგრამ ფარისეველთა გამო ვერ აღიარებდნენ, რათა სინაგოგიდან არ მოეკვეთათ.
    37. რადგან ადამიანთა დიდება უფრო უყვარდათ, ვიდრე ღვთის დიდება.
    38. იესომ შესძახა და თქვა: „ვისაც ჩემი სწამს, ჩემი კი არ სწამს, არამედ იმისი, ვინც მე მომავლინა,
    39. და ჩემი მხილველი ხედავს მას, ვინც მე მომავლინა.
    40. მე ნათელი მოვედი კოსმიურ სამყაროში, რომ არც ერთი ჩემი მორწმუნე ბნელში არ დარჩეს.
    41. თუ ვინმე მოისმენს ჩემს სიტყვებს და არ დაიცავს, მე არ განვიკითხავ მას, რადგან კოსმიური სამყაროს განსაკითხად კი არ მოვედი, არამედ კოსმიური სამყაროს სახსნელად.
    42. ვინც მე უარმყოფს და არ იწყნარებს ჩემს სიტყვებს, ჰყავს განმკითხველი. სიტყვა, რომელიც წარმოვთქვი, განიკითხავს მას უკანასკნელ დღეს.
    43. რადგან მე ჩემით კი არ მილაპარაკია, არამედ მამამ, ჩემმა მომავლინებელმა, მომცა მცნება, რა ვთქვა და რა ვილაპარაკო.
    44. და მე ვიცი, რომ მისი მცნება ეონის სასიცოცხლო ენერგიაა. ამიტომ, რასაც ვლაპარაკობ, როგორც მამამ მითხრა, ისე ვლაპარაკობ“. 

    თავი 13



    ფერხთბანა



    1. პასექის დღესასწაულის წინ იცოდა იესომ, რომ დადგა ამ კოსმიური სამყაროდან მამასთან მისი გადასვლის ჟამი. როგორც შეიყვარა თავისიანები, რომლებიც ამ კოსმიურ სამყაროში იყვნენ, ისევე ბოლომდე უყვარდა ისინი.
    2. იესომ, იცოდა რა, რომ მამამ ყველაფერი მისცა მას ხელთ, რომ ღვთიდან გამოვიდა და ღმერთთან მიდის,
    4. წამოდგა სერობიდან, გადაიძრო ზედა სამოსელი, აიღო ტილო და წელზე შემოირტყა.
    5. მერე ჩაასხა წყალი საბანელში და დაიწყო მოწაფეების ფერხთბანა და იმ ტილოთი შემშრალება, წელზე რომ ერტყა.
    6. მივიდა სიმონ-პეტრესთან. ის კი ეუბნება: „უფალო, შენ უნდა დამბანო ფეხი?“
    7. მიუგო იესომ და უთხრა მას: „რასაც ვაკეთებ, ახლა ვერ ხვდები, მერე კი გაიგებ“.
    8. ეუბნება მას პეტრე: „ეონამდე არ დამბან ფეხს“. მიუგო იესომ: „თუ არ დაგბან, ჩემთან არ გექნება წილი“.
    9. ეუბნება მას სიმონ-პეტრე: „უფალო, მარტო ფეხი კი არა, არამედ ხელიც და თავიც“.
    10. ეუბნება მას იესო: „განბანილს აღარ სჭირდება დაბანა, გარდა ფეხისა, რადგან ის მთლიანად სუფთაა და თქვენც სუფთანი ხართ, ოღონდ ყველა არა“.
    11. რადგან იცოდა, ვინც გასცემდა. ამიტომ თქვა: ყველანი არ ხართო სუფთა.
    12. ფერხნი რომ დაბანა მათ და თავისი სამოსელი აიღო და კვლავ დაჯდა, უთხრა მათ: „იცით რა გიყავით?
    13. თქვენ მე მიწოდებთ მოძღვარს და უფალს, და სწორად ამბობთ, რადგან ვარ.
    14. ამიტომ, თუკი მე, უფალმა და მოძღვარმა, დაგბანეთ ფერხნი, თქვენც ერთმანეთს უნდა დაბანოთ ფერხნი.
    15. რადგან მაგალითი მოგეცით, რათა, როგორც მე მოგექეცით, თქვენც ისე მოიქცეთ.
    16. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მონა არაა თავის ბატონზე დიდი და მოვლინებული არ არის მომავლინებელზე დიდი.
    17. რაკი ეს იცით, ნეტარნი ხართ, თუ ამას აღასრულებთ.
    18. ყველა თქვენგანზე არ ვლაპარაკობ. მე ვიცი, ვინც ამოვარჩიე: მაგრამ უნდა აღსრულდეს წერილი: ჩემი პურის მჭამელმა ჩემზე აღმართა ქუსლი.
    19. ახლა გეუბნებით, სანამ ეს ახდებოდეს, რათა, როცა ახდება, ირწმუნოთ, რომ მე ვარ.
    20. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც მიიღებს იმას, ვისაც მე მივავლენ, მე მიმიღებს, ხოლო ვინც მე მიმიღებს, ჩემს მომავლინებელსაც მიიღებს“. 

    იესოს წინასწარუწყება გაცემაზე



    21. ამის თქმის შემდეგ იესომ თქვა: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი გამცემს მე“.
    22. გადახედეს მოწაფეებმა ერთმანეთს გაოგნებულებმა, ვისზე თქვაო.
    23. იესოს უბეს მიყრდნობოდა ერთი მოწაფეთაგანი, რომელიც უყვარდა იესოს.
    24. სიმონ-პეტრემ ანიშნა მას და უთხრა: ჰკითხე, ვინ არის, ვისზეც თქვაო.
    25. გადაიხარა იგი იესოს მკერდისკენ და ეუბნება: „უფალო, ვინაა იგი?“
    26. მიუგებს იესო: „ეს ისაა, ვისაც ამოვუწებ ლუკმას და მივცემ“. ამოაწო ლუკმა, აიღო და მისცა იუდას, სიმონ ისკარიოტელის ძეს.
    27. ეუბნება მას იესო: „რაც გასაკეთებელი გაქვს, მალე გააკეთე“.
    28. მაგრამ მეინახეთაგან ვერავინ მიხვდა, რად უთხრა ეს.
    29. ზოგიერთმა იფიქრა, რაკი ყულაბა იუდას ჰქონდა, იესო ეუბნება, სადღესასწაულოდ გვიყიდე, რაც გვჭირდებაო, ან კიდევ, რომ რაიმე მიეცა ღარიბებისათვის.
    30. ის კი, როგორც კი ლუკმა აიღო, დაუყოვნებლივ გავიდა. და იყო ღამე. 

    ახალი მცნება: „გიყვარდეთ ერთმანეთი!“



    31. როცა გავიდა, ამბობს იესო: „ახლა განდიდდა ანთროპოსის ძე და ღმერთი (ანთროპოსი) განდიდდა მასში.
    32. რაკი ღმერთი (ანთროპოსი) განდიდდა მასში, ღმერთიც (ანთროპოსი) განადიდებს მას თავისთან და უმალვე განადიდებს მას.
    33. შვილებო, კიდევ მცირე ხანსღა ვარ თქვენთან. ძებნას დამიწყებთ, როგორც იუდეველებს ვუთხარი, სადაც მივდივარ, თქვენ ვერ შეძლებთმეთქი მოსვლას, თქვენც იმასვე გეუბნებით ახლა.
    34. ახალ მცნებას გაძლევთ თქვენ: გიყვარდეთ ერთმანეთი. როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ, თქვენც ისე გიყვარდეთ ერთმანეთი.
    35. ჩემი მოწაფეები რომ ხართ, ამით გაიგებენ ყველანი, თუ ერთმანეთის სიყვარული გექნებათ“.
    36. ეუბნება მას სიმონ-პეტრე: „უფალო, სად მიდიხარ?“ მიუგო მას იესომ: „ახლა იქ ვერ გამომყვები, სადაც მე მივდივარ, მერე კი გამომყვები“.
    37. ეუბნება მას პეტრე: „უფალო, ახლავე რატომ ვერ გამოგყვები? სამშვინველს (ფსიხეია) დავდებ შენთვის“.
    38. მიუგო იესომ: „სამშვინველს (ფსიხეია) დადებ ჩემთვის? ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: მამალი არ იყივლებს, სანამ სამჯერ არ უარმყოფ. 

    თავი 14



    მე ვარ გზა და ჭეშმარიტება და სიცოცხლე



    1. „ნუ შეკრთება თქვენი გული. იწამეთ ღმერთი და მიწამეთ მე.
    2. ჩემი მამის სახლში (სუპერკოსმოსში) ბევრი სავანეა (განზომილებაა). ასე რომ არ იყოს, არ გეტყოდით. მე მივდივარ, რათა ადგილი გაგიმზადოთ. ***
    3. როცა წავალ და ადგილს გაგიმზადებთ, ისევ მოვალ და ჩემთან წაგიყვანთ, რათა, სადაც მე ვარ, თქვენც იქ იყოთ.
    4. სადაც მე მივდივარ, თქვენ იცით ის გზა“.
    5. ეუბნება მას თომა: „უფალო, არ ვიცით, სად მიდიხარ, და გზა როგორღა გვეცოდინება?“
    6. ეუბნება მას იესო: „მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე. მამასთან ვერავინ მივა, თუ არა ჩემით.
    7. მე რომ მიცნობდეთ, ჩემი მამაც გეცნობებოდათ. ამიერიდან იცნობთ მას და ნანახი გყავთ იგი“.
    8. ეუბნება მას ფილიპე: „უფალო, გვაჩვენე მამა და საკმარისია ჩვენთვის“.
    9. ეუბნება მას იესო: „რა ხანია, თქვენთან ვარ და ვერ მიცნობ, ფილიპე? ვინც მე მიხილა, მან მამაც იხილა. როგორღა ამბობ, მამა გვაჩვენეო?
    10. არ გწამს, რომ მე მამაში ვარ და მამა ჩემშია? სიტყვებს, რომელთაც გეუბნებით, ჩემით არ ვამბობ. ჩემში მყოფი მამა აკეთებს საქმეებს.
    11. მერწმუნეთ, რომ მე მამაში ვარ და მამა ჩემშია. თუ არა და, თვით საქმეებს მაინც ერწმუნეთ.
    12. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვისაც ჩემი სწამს, იმ საქმეებს, რასაც მე ვაკეთებ, თავადაც გააკეთებს, და მათზე დიდსაც გააკეთებს, რადგან მე მამასთან მივდივარ.
    13. რასაც ითხოვთ ჩემი სახელით, გავაკეთებ, რათა განდიდდეს მამა ძეში.
    14. თუ რამეს ითხოვთ ჩემი სახელით, გავაკეთებ. 

    აღთქმა სულიწმიდის მოვლინებისა



    15. „თუ მე გიყვარვართ, ჩემი მცნებანი დაიცავით.
    16. მე მამას შევევედრები და ის სხვა ნუგეშისმცემელს მოგივლენთ, რათა თქვენთან იყოს მთელი ეონი,
    17. ჭეშმარიტების სულს, რისი მიღებაც არ შეუძლია სამყაროს, რადგან ვერ ხედავს და არ იცნობს მას. თქვენ კი იცნობთ მას, რადგან თქვენთან რჩება და თქვენში იქნება.
    18. ობლად არ დაგტოვებთ, მოვალ თქვენთან.
    19. კიდევ ცოტაც, და კოსმიური სამყარო ვეღარ მიხილავს, თქვენ კი მიხილავთ, რადგან მე ცოცხალი ვარ და თქვენც იცოცხლებთ.
    20. იმ დღეს გაიგებთ, რომ მე ჩემს მამაში ვარ და თქვენ ჩემში, და მე თქვენში.
    21. ვისაც ჩემი მცნებები აქვს და იცავს მათ, მას ვუყვარვარ მე, ჩემს მოყვარულს კი ჩემი მამაც შეიყვარებს. მეც შევიყვარებ მას და მე თავად გამოვეცხადები“.
    22. ეუბნება მას იუდა, ისკარიოტელი კი არა: „უფალო, როგორ იქნება, რომ შენ თავად გამოგვეცხადები ჩვენ და არა სოფელს?“
    23. მიუგო იესომ და უთხრა მას: „ვისაც ვუყვარვარ, ის ჩემს სიტყვას დაიცავს და ჩემი მამაც შეიყვარებს მას. ჩვენც მივალთ და მასთან დავიდებთ სავანეს.
    24. ვისაც არ ვუყვარვარ, არ იცავს ჩემს სიტყვებს. სიტყვა, რომელსაც ისმენთ, ჩემი კი არაა, ჩემი მომავლინებელი მამისაა.
    25. ამას გელაპარაკებოდით თქვენთან ყოფნისას,
    26. ხოლო ნუგეშისმცემელი კი, სულიწმიდა, რომელსაც ჩემი სახელით მოავლინებს მამა, ყველაფერს გასწავლით და ყველაფერს გაგახსენებთ, რაც თქვენთვის მითქვამს.
    27. მშვიდობას გიტოვებთ თქვენ, ჩემს მშვიდობას გაძლევთ თქვენ. კოსმიური სამყარო რომ იძლევა, ისე კი არ გაძლევთ. ნუ შეკრთება თქვენი გული და ნურც შეშინდება.
    28. ხომ მოისმინეთ, რომ გითხარით: მივდივარ და დავბრუნდები თქვენთან. რომ გყვარებოდით, გაგიხარდებოდათ, რაკი მამასთან მივდივარ, რადგან ჩემზე დიდია მამა.
    29. ახლა გითხარით ეს, სანამ ახდებოდეს, რათა ირწმუნოთ, როცა ახდება.
    30. ბევრს აღარ ვილაპარაკებ თქვენთან, რადგან სამყაროს მთავარი (არქონტი) მოდის და მას ჩემში არაფერი ეკუთვნის.
    31. მაგრამ, რათა გაიგოს კოსმიურმა სამყარომ, რომ მამა მიყვარს და, როგორც მამამ მიბრძანა, ისე ვაკეთებ. ადექით, წავიდეთ აქედან. 

    თავი 15



    ჭეშმარიტი ვაზი და ლერწები



    1. „მე ვარ ვაზი ჭეშმარიტი, მამაჩემი კი მიწისმუშაკია.
    2. ყოველ უნაყოფო ლერწს ჩემში ის მაშორებს და ყოველ ნაყოფიერს კი განწმედს, რათა მეტი ნაყოფი გამოიღოს.
    3. თქვენ უკვე განწმედილნი ხართ იმ სიტყვით, რომელიც გითხარით.
    4. თქვენ ჩემში დარჩით, მე კი - თქვენში. როგორც ლერწი ვერ მოისხამს ნაყოფს თავისით, თუ ვაზზე არ დარჩება, ისევე თქვენც, თუ ჩემში არ დარჩებით.
    5. მე ვაზი ვარ, თქვენ კი - ლერწები. ვინც ჩემში რჩება და მე მასში, იგი ბევრ ნაყოფს ისხამს, რადგან უჩემოდ არაფრის კეთება არ შეგიძლიათ.
    6. ვინც ჩემში არ დარჩება, გარეთ გადაიგდება, როგორც ლერწი, და დაჭკნება. მოაგროვებენ მათ, ცეცხლში ჩაყრიან და დაიწვება.
    7. თუ ჩემში დარჩებით და ჩემი სიტყვები თქვენში დარჩება, რასაც ისურვებთ, ითხოვეთ და გექნებათ.
    8. ამით განდიდდება ჩემი მამა, თუ ბევრ ნაყოფს გამოიღებთ და ჩემი მოწაფეები იქნებით. 

    დარჩით ჩემს სიყვარულში



    9. „როგორც მამამ შემიყვარა მე, მეც ასევე შეგიყვარეთ თქვენ. დარჩით ჩემს სიყვარულში.
    10. თუ ჩემს მცნებებს დაიცავთ, ჩემს სიყვარულში დარჩებით, როგორც მე დავიცავი ჩემი მამის მცნებები და ვრჩები მის სიყვარულში.
    11. ეს ყველაფერი იმიტომ გითხარით, რომ ჩემი სიხარული იყოს თქვენში და თქვენი სიხარული სავსე იყოს.
    12. ეს არის ჩემი მცნება: გიყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ.
    13. იმაზე დიდი სიყვარული არავის აქვს, როცა ვინმე თავს სწირავს თავისი მეგობრებისათვის.
    14. თქვენ ჩემი მეგობრები ხართ, თუ აკეთებთ იმას, რასაც მცნებად გიდებთ.
    15. მე აღარ გიწოდებთ მონებს, ვინაიდან მონამ არ იცის, რას აკეთებს მისი ბატონი. არამედ მეგობრები გიწოდეთ, რადგან ყველაფერი, რაც ჩემი მამისგან მოვისმინე, თქვენ გამცნეთ.
    16. თქვენ არ აგირჩევივართ, არამედ მე აგირჩიეთ თქვენ და დაგადგინეთ, რათა წახვიდეთ და ნაყოფი გამოიღოთ და თქვენი ნაყოფი დარჩეს, რათა, რასაც კი სთხოვთ მამას ჩემი სახელით, მოგცეთ თქვენ.
    17. ამას გიდებთ მცნებად, რათა გიყვარდეთ ერთმანეთი. 

    თქვენც დაგიწყებენ დევნას



    18. „თუ თქვენ კოსმიური სამყაროს მთავარს (არქონტს) სძულხართ, იცოდეთ, რომ თქვენზე უწინ მე შემიძულა.
    19. თქვენ რომ კოსმიური სამყაროსანი ყოფილიყავით, კოსმიურ სამყაროს ეყვარებოდა თავისიანები. და რაკი არ ხართ კოსმიური სამყაროსანი, არამედ მე გამოგარჩიეთ კოსმიური სამყაროდან, ამიტომ სძულხართ კოსმიური სამყაროს მთავარს.
    20. გაიხსენეთ სიტყვა, რომელიც გითხარით: მონა არ არის-მეთქი თავის ბატონზე დიდი. მე თუ მდევნიდნენ, თქვენც დაგიწყებენ დევნას. თუ ჩემი სიტყვა დაიცვეს, თქვენსასაც დაიცავენ.
    21. მაგრამ ყოველივე ამას ჩემი სახელის გამო გაგიკეთებენ, რადგან არ იცნობენ ჩემს მომავლინებელს.
    22. მე რომ არ მოვსულიყავი და არ მეთქვა მათთვის, არ ექნებოდათ ცოდვა. ახლა კი არა აქვთ პატიება თავიანთი ცოდვებისათვის.
    23. ჩემს მოძულეს ჩემი მამაც სძულს.
    24. მე რომ არ გამეკეთებინა მათ შორის საქმეები, რაომელნიც სხვას არავის გაუკეთებია, ცოდვაც აღარ ექნებოდათ. ახლა კი იხილეს და შეგვიძულეს მეც და ჩემი მამაც.
    25. როცა მოვა ნუგეშისმცემელი (პარაკლეტ), რომელსაც მე მოგივლენთ მამისგან (პატროს) - ჭეშმარიტების სული (პნევმა ალატეიოს), რომელიც მამისგან (პატროს) გამოდის, ის დაამოწმებს ჩემზე.
    26. თქვენც დაამოწმებთ, ვინაიდან თავიდანვე ჩემთანა ხართ. 

    თავი 16



    ნუგეშისმცემლის მოვლინების დაპირება



    1. „ეს ყველაფერი გელაპარაკეთ, რათა არ დაბრკოლდეთ.
    2. სინაგოგიდან მოგკვეთენ, მაგრამ მოდის ჟამიც, როცა ყველა თქვენს მკვლელს ეგონება, რომ ამით ღმერთს ემსახურება.
    3. ასე მოგექცევიან, რადგან არ იცნეს არც მამა, არც მე. ***
    4. მაგრამ ეს გელაპარაკეთ, რათა, როცა მოვა ჟამი, გაიხსენოთ, რომ მე გითხარით. ეს არ მითქვამს თავიდანვე, რადგან თქვენთან ვიყავი.
    5. ახლა მივდივარ მასთან, ვინც მე მომავლინა, და არცერთი თქვენგანი არ მეკითხება: საით მიდიხარ შენ?
    6. მაგრამ მწუხარებით აღივსო თქვენი გული, ეს რომ გითხარით.
    7. მაგრამ ჭეშმარიტებას გეუბნებით თქვენ: თქვენთვის უკეთესია, რომ წავიდე, რადგან თუ არ წავედი, ნუგეშისმცემელი (პარაკლეტი) ვერ მოვა თქვენთან. თუ წავალ, მე მოგივლენთ. ***
    8. და როცა ის მოვა, ამხილებს კოსმიური სამყაროს ცოდვის, სიმართლისა და განკითხვის გამო,
    9. ცოდვის გამო, რომ არ მიწამეს,
    10. სიმართლის გამო, მამასთან რომ მივდივარ და ვერასოდეს მიხილავთ,
    11. განკითხვის გამო, რომ ამ კოსმიური სამყაროს მთავარი (არქონტი) განკითხულია.
    12. კიდევ ბევრი რამ მაქვს თქვენთვის სათქმელი, მაგრამ ვეღარ იტვირთავთ.
    13. როცა მოვა იგი, სული ჭეშმარიტებისა (პნევმა ალატეიოს), შეგიძღვებათ სრულ ჭეშმარიტებაში. თავისით კი არ ილაპარაკებს, არამედ იმას ილაპარაკებს, რასაც ისმენს, და მომავალს გაუწყებთ თქვენ. ***
    14. იგი განმადიდებს მე, რადგან ჩემგან მიიღებს და თქვენ გაუწყებთ.
    15. ყველაფერი, რაც მამას აქვს, ჩემია. ამიტომ გითხარით, ჩემგან მიიღებს და თქვენ გაუწყებთ-მეთქი. 

    მე მამასთან მივდივარ



    16. „ცოტაც და, ვეღარ მიხილავთ. კიდევ ცოტაც და, მიხილავთ, რადგან მე მამასთან მივდივარ“.
    17. ზოგიერთმა მისმა მოწაფემ ერთმანეთს გადაულაპარაკა: „ამას რას გვეუბნება: ცოტაც და, ვეღარ მიხილავთო. კიდევ ცოტაც და, მიხილავთ, რადგან მამასთან მივდივარო?“
    18. ასე ლაპარაკობდნენ: ამას რას ამბობს: ცოტაცო? არ ვიცით, რას ამბობსო.
    19. მიხვდა იესო, რომ უნდოდათ მისთვის ეკითხათ, და უთხრა მათ: „იმიტომ ეკითხებით ერთმანეთს, მე რომ ვთქვი: ცოტაც და, ვეღარ მიხილავთ, და კიდევ ცოტაც და, მიხილავთ-მეთქი?
    20. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: იტირებთ და ივალალებთ, კოსმიური სამყარო კი გაიხარებს. თქვენ დამწუხრდებით, მაგრამ თქვენი მწუხარება სიხარულად იქცევა.
    21. ქალი მშობიარობისას წუხს, რადგან მისი ჟამი დადგა. ხოლო ბავშვს რომ გააჩენს, სიხარულისგან აღარ ახსოვს ტანჯვა, რადგან ადამიანი იშვა კოსმიურ სამყაროში.
    22. თქვენც დამწუხრებულნი ხართ ახლა, მაგრამ კვლავ გიხილავთ და გაიხარებს თქვენი გული, და თქვენს სიხარულს ვეღარავინ წაგართმევთ. 

    ითხოვეთ ჩემი სახელით



    23. „იმ დღეს არაფერს მკითხავთ. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: რასაც სთხოვთ მამას, ჩემი სახელით მოგცემთ თქვენ.
    24. აქამდე არაფერი გითხოვიათ ჩემი სახელით. ითხოვეთ და მიიღებთ, რათა თქვენი სიხარული სრულყოფილი იყოს.
    25. ამას იგავებით გელაპარაკებოდით, მაგრამ მოდის ჟამი, როცა აღარ დაგელაპარაკებით იგავებით, არამედ პირდაპირ გაუწყებთ მამის შესახებ.
    26. იმ დღეს შესთხოვთ ჩემი სახელით, ამიტომაც არ გეუბნებით, რომ მამას ვთხოვ თქვენთვის.
    27. ვინაიდან თვით მამას უყვარხართ, რაკი მე შემიყვარეთ და ირწმუნეთ, რომ ღვთაებისგან გამოვედი.
    28. მამისგან გამოვედი და კოსმიურ სამყაროში მოვედი. კვლავ ვტოვებ კოსმიურ სამყაროს და მივდივარ მამასთან“.
    29. უთხრეს მისმა მოწაფეებმა: „აჰა, ახლა პირდაპირ ლაპარაკობ და არავითარ იგავს არ ამბობ.
    30. ახლა ვიცით, რომ ყველაფერი იცი. არ გჭირდება, რომ ვინმემ გკითხოს. ამის გამო გვწამს, რომ ღვთაებისგან გამოხვედი“. 

    გამაგრდით, მე ვძლიე კოსმიურ სამყაროს



    31. მიუგო მათ იესომ: „ახლა გწამთ?
    32. აჰა, მოდის ჟამი, და მოვიდა კიდეც, როცა ყველა სათითაოდ გაიფანტება. მე დამტოვებთ, მაგრამ მე არა ვარ მარტო, ვინაიდან მამაა ჩემთან. **
    33. ეს იმიტომ გითხარით, რომ მშვიდობა გქონდეთ ჩემში. კოსმიურ სამყაროში გასაჭირი გექნებათ, მაგრამ გამაგრდით, მე ვძლიე კოსმიური სამყაროს არქონტს“. * 

    თავი 17



    ლოცვა მოწაფეთათვის



    1. ეს ილაპარაკა იესომ და ცას (სუპერკოსმოსს) მიაპყრო თვალები და თქვა: „მამაო, დადგა ჟამი, განადიდო შენი ძე, რათა ძემ განგადიდოს შენ.
    2. რადგან მიეცი მას ხელმწიფება ყველა ხორციელზე, რათა ყველას, ვინც მას ჩააბარე, მაცოცხლებელი ღვთიური ენერგია.
    3. ესაა ცხოველმყოფელი ღვთაებრივი სასიცოცხლო ძალა, რომ გიცნობდნენ შენ, ერთ ჭეშმარიტ ღმერთს (ტეოს ალატეიოს), და მას, ვინც მოავლინე - იესო ქრისტეს (გასხივოსნებულ მკურნალს).
    4. მე განგადიდე მიწაზე იმ საქმის აღსრულებით, რომელიც მომეცი, რომ გამეკეთებინა.
    5. ახლა კი შენ განმადიდე, მამაო, იმავე დიდებით, რაც მქონდა შენთან კოსმიური სამყაროს ფორმირებამდე. ***
    6. შენი სახელი გამოვუცხადე ადამიანებს, რომლებიც შენ მომეცი სამყაროსგან. შენები იყვნენ ისინი და მე მომეცი, შენი სიტყვა (ლოგოსი) დაიცვეს მათ. ***
    7. ახლა შეიცნეს, რომ ყველაფერი, რაც მომეცი, შენგანაა.
    8. რადგან სიტყვები, რომლებიც შენ მომეცი, მათ გადავეცი. მიიღეს მათ და ცნეს ჭეშმარიტად, რომ მე შენგან წამოვედი, და ირწმუნეს, რომ შენ მომავლინე.
    9. მათთვის გევედრები: სამყაროსთვის კი არ გევედრები, არამედ მათთვის, რომლებიც შენ მომეცი, რადგან შენები არიან ისინი.
    10. ყველაფერი ჩემი შენია, შენი კი - ჩემი. და მე მათში განვდიდდი.
    11. მე აღარა ვარ კოსმიურ სამყაროში, მაგრამ ისინი არიან კოსმიურ სამყაროში. მე კი შენთან მოვდივარ. წმიდაო მამაო, დაიცავი შენი სახელით ესენი, რომლებიც შენ მომეცი, რათა ჩვენსავით ერთნი იყვნენ.
    12. როცა მათთან ვიყავი, ვიცავდი მათ შენი სახელით. ისინი, რომლებიც შენ მომეცი, მე დავიფარე, და მათგან არავინ დაღუპულა, დაღუპვის ძის გარდა, რათა აღსრულებულიყო წერილი.
    13. ახლა კი შენთან მოვდივარ და ამას კოსმიურ სამყაროში ვლაპარაკობ, რათა აივსნენ ჩემი სიხარულით.
    14. მე მათ მივეცი შენი სიტყვა და კოსმიურმა სამყარომ შეიძულა ისინი, რადგან არ ეკუთვნიან ამ კოსმიურ სამყაროს, როგორც მე არა ვარ ამ კოსმიური სამყაროსი.
    15. არ გევედრები, რომ კოსმიური სამყაროდან წაიყვანო ისინი, არამედ დაიცვა ბოროტი ძალისგან.
    16. ისინი ამ კოსმიურ სამყაროს არ ეკუთვნიან, როგორც მე არ ვეკუთვნი ამ კოსმიურ სამყაროს.
    17. განწმიდე ისინი ჭეშმარიტებით. შენი სიტყვა ჭეშმარიტებაა.
    18. როგორც შენ მომავლინე კოსმიურ სამყაროში, მეც ასევე მივავლინე ისინი კოსმიურ სამყაროში.
    19. ჩემს თავს განვწმედ მათთვის, რათა ისინიც წმიდანი იყვნენ ჭეშმარიტებაში (ალატეია). 

    ლოცვა ყველასათვის



    20. „მე მხოლოდ ამათზე არ გთხოვ, არამედ იმათზეც, ვინც ჩემი მორწმუნენი იქნებიან თავიანთი სიტყვით.
    21. რათა ყველა ერთი იყოს, როგორც შენ ჩემში, მამაო, მე კი - შენში, რათა ისინიც იყვნენ ჩვენში, რათა ირწმუნოს კოსმიურმა სამყარომ, რომ შენ მომავლინე. *
    22. და დიდება (ღვთაებრივი ენერგია), რომელიც შენ მომეცი, მათ მივეცი, რათა ერთი იყვნენ, როგორც ჩვენ ვართ ერთნი. *
    23. მე მათში და შენ ჩემში, რათა სრულყოფილნი იყვნენ ერთში და რათა იცოდეს კოსმიურმა სამყარომ, რომ შენ მომავლინე და ისე შეიყვარე ისინი, როგორც მე შემიყვარე. *
    24. მამაო, მსურს, რომ სადაც მე ვარ, ისინიც ჩემთან იყვნენ, რომელნიც შენ მომეცი, რათა ნახონ ჩემი დიდება (სულიერი ენერგია), რომელიც შენ მომეცი, რადგან შემიყვარე კოსმიური სამყაროს ფორმირებამდე. *
    25. მამაო მართალო, კოსმიურმა სამყარომ არ შეგიცნო, მე კი შეგიცან და ამათაც შეიცნეს, რომ შენ მომავლინე. *
    26. მე ვაუწყე მათ შენი სახელი და კვლავაც ვაუწყებ, რათა სიყვარული, რომლითაც შემიყვარე, იყოს მათში და მე მათში ვიყო“. * 

    თავი 18



    იესო გაცემულია



    1. ეს თქვა იესომ და გავიდა თავის მოწაფეებთან ერთად კედრონის ხევს გაღმა, სადაც ბაღი იყო, რომელშიც შევიდნენ თვითონ და მისი მოწაფეები.
    2. იცოდა იუდამაც, მისმა გამცემმა, ეს ადგილი, რადგან იესო და მისი მოწაფეები ხშირად იკრიბებოდნენ იქ.
    3. იუდამ კი წაიყვანა რაზმი და მღვდელმთავართა და ფარისეველთაგან მხლებელნი, და მივიდნენ იქ ლამპრებით, ჩირაღდნებითა და საჭურველით.
    4. იესომ იცოდა ყველაფერი, რაც მოელოდა, და გამოვიდა და უთხრა მათ: „ვის ეძებთ?“
    5. მიუგეს მას: „იესო ნაზარეველს“. ეუბნება მათ: „მე ვარ“. მისი გამცემი იუდაც მათთან იდგა.
    6. როცა უთხრა, მე ვარო, დაიხიეს უკან და მიწაზე დაემხენ.
    7. კვლავ ჰკითხა მათ: „ვის ეძებთ?“ მათ უთხრეს: „იესო ნაზარეველს“.
    8. მიუგო იესომ: „გითხარით, მე ვარ-მეთქი. მე თუ მეძებთ, ესენი გაუშვით, წავიდნენ“. 

    პეტრემ მახვილი იშიშვლა



    9. სიმონ-პეტრემ, რომელსაც მახვილი ჰქონდა, ამოიღო და დაჰკრა მღვდელმთავრის მონას და მარჯვენა ყური ჩამოათალა. მონას მალქოსი ერქვა.
    10. უთხრა იესომ პეტრეს: „ჩააგე მახვილი ქარქაშში. სასმისი, რომელიც მამამ მომცა არ შევსვა?“
    11. მაშინ რაზმმა, ათასისთავმა და იუდეველთა მხლებლებმა, შეიპყრეს იესო და შეკრეს
    12. და პირველად ანასთან წაიყვანეს. ის იყო სიმამრი კაიაფასი, რომელიც მღვდელმთავარი იყო იმ წელიწადს.
    13. ეს ის კაიაფა იყო, რომელმაც იუდეველებს ურჩია, უმჯობესია, ერთი კაცი მოკვდეს ხალხისთვისო.
    14. იესოს მიჰყვებოდნენ სიმონ-პეტრე და სხვა მოწაფე. ის მოწაფე მღვდელმთავრის ნაცნობი იყო და იესოსთან ერთად მღვდელმთავრის ეზოში შევიდა.
    15. პეტრე კი კარს გარეთ იდგა. შემდეგ სხვა მოწაფე, მღვდელმთავრის ნაცნობი, გამოვიდა, გადაულაპარაკა მეკარე ქალს და პეტრე შეიყვანა.
    16. ეუბნება პეტრეს მხევალი მეკარე: „განა შენც იმ კაცის მოწაფეთაგანი არა ხარ?“ ეუბნება იგი: „არა ვარ“.
    17. იდგნენ მონები და მსახურნი და ნაკვერცხლები გაეღვივებინათ, რადგან სიცივე იყო, და თბებოდნენ. პეტრეც მათთან იდგა და თბებოდა. 

    იესო მღვდელმთავრების წინაშე



    18. მღვდელმთავარმა ჰკითხა იესოს მის მოწაფეებზე და მის მოძღვრებაზე.
    19. მიუგო მას იესომ: „მე აშკარად ველაპარაკებოდი კოსმიურ სამყაროს და მუდამ ვასწავლიდი სინაგოგასა და ტაძარში, სადაც ყველა იუდეველი იკრიბება. ფარულად არაფერი მილაპარაკია.
    20. მე რას მეკითხები, ჰკითხე მსმენელებს, რას ველაპარაკებოდი მათ. აჰა, მათ იციან, რასაც ვამბობდი“.
    21. ამ სიტყვებს რომ ამბობდა, ერთმა მსახურთაგანმა, იქ მდგომმა, გაარტყა იესოს და უთხრა: „ასე პასუხობ მღვდელმთავარს?“
    22. მიუგო იესომ: „თუ ცუდად ვთქვი, დაამოწმე ცუდი, და თუ კარგად - რადა მცემ?“
    23. ანამ შებოჭილი გაგზავნა იგი მღვდელმთავარ კაიაფასთან. 

    უარყოფა პეტრესგან



    24. სიმონ-პეტრე კი იდგა და თბებოდა. უთხრეს მას: „შენც მისი მოწაფეთაგანი არა ხარ?“ უარყო და თქვა: „არა ვარ“.
    25. მღვდელმთავრის ერთერთმა მონამ, პეტრემ რომ ყური ჩამოათალა, იმის ნათესავმა, უთხრა: „განა მასთან ერთად არ გნახე ბაღში?“
    26. პეტრემ კვლავ უარყო და მყისვე მამალმა იყივლა. 

    პილატეს სამსჯავროზე



    27. კაიაფასგან იესო პრეტორიუმში წაიყვანეს. ადრე იყო და პრეტორიუმში არ შესულან, რათა არ გაუწმიდურებულიყვნენ, რომ პასექის ჭამა შესძლებოდათ.
    28. გამოვიდა პილატე მათთან გარეთ და თქვა: „რა ბრალსა სდებთ ამ კაცს?“
    29. მიუგეს და უთხრეს მას: „ეს რომ ბოროტმოქმედი არ იყოს, არ გადმოგცემდით“.
    30. უთხრა მათ პილატემ: „წაიყვანეთ თქვენთან და თქვენი რჯულით განიკითხეთ“. უთხრეს მას იუდეველებმა: „ჩვენ არავის მოკვლის უფლება არა გვაქვს“.
    31. რათა აღსრულებულიყო იესოს სიტყვა, რომელიც თქვა იმის მისანიშნებლად, თუ როგორი სიკვდილით უნდა მომკვდარიყო.
    32. პილატე კვლავ შევიდა პრეტორიუმში, იესოს დაუძახა და უთხრა მას: „შენა ხარ იუდეველთა მეფე?“
    33. მიუგო იესომ: „შენით ამბობ ამას, თუ სხვებმა გითხრეს ჩემზე?“
    34. მიუგო პილატემ: „განა მე იუდეველი ვარ? შენმა ერმა და მღვდელმთავრებმა გადმომცეს შენი თავი. რა გაქვს ჩადენილი?“
    35. მიუგო იესომ: „ჩემი მეფობა არ არის ამ სამყაროსი. ჩემი მეფობა რომ ამ სამყაროსი ყოფილიყო, მაშინ ჩემი მხლებელნი იბრძოლებდნენ, რომ იუდეველებს ხელში არ ჩავვარდნოდი. არა, ჩემი მეფობა სააქაო არ არის“.
    36. უთხრა მას პილატემ: „მაშ, მეფე ხარ?“ მიუგო იესომ: „შენ თავად ამბობ, რომ მეფე ვარ. მე იმიტომ დავიბადე და იმიტომ მოვედი კოსმიურ სამყაროში, რომ ჭეშმარიტება (ალატეია) დავამოწმო. ყველა, ვინც ჭეშმარიტებისგანაა (ალატეია), ისმენს ჩემს ხმას“.
    37. ეუბნება მას პილატე: „რა არის ჭეშმარიტება (ალატეია)?“ ეს თქვა და კვლავ გამოვიდა იუდეველებთან და უთხრა მათ: „ვერავითარ ბრალს ვერ ვპოულობ მასში.
    38. ხომ გაქვთ ჩვეულება, რომ პასექზე ერთი გაგითავისუფლოთ. გსურთ, რომ გაგითავისუფლოთ იუდეველთა მეფე?“
    39. კვლავ აყვირ
  18. შანკარადევა
    იუდეველების ბრალდება



    48. მაშინ მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: „განა კარგად არ ვამბობთ, რომ შენ სამარიელი ხარ და ეშმაკია შენში?“
    49. მიუგო იესომ: „ჩემში არ არის ეშმაკი, არამედ მე პატივს ვცემ ჩემს მამას, თქვენ კი უპატიომყობთ მე.
    50. თუმცა მე არ ვეძებ ჩემს დიდებას. არის მძებნელი და განმკითხველი.
    51. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც ჩემს სიტყვას ინახავს, იგი არ იხილავს სიკვდილს უკანასკნელ ეონამდე“.
    52. უთხრეს მას იუდეველებმა: „ახლა კი მივხვდით, რომ ეშმაკი გყავს. აბრაამი და წინასწარმეტყველნი დაიხოცნენ, შენ კი ამბობ: ვინც ჩემს სიტყვას ინახავს, არ იგემებსო სიკვდილს უკანასკნელ ეონამდე.
    53. განა შენ ჩვენს მამა აბრაამზე დიდი ხარ, რომელიც მოკვდა? წინასწარმეტყველნიც დაიხოცნენ. რა გგონია შენი თავი?“
    54. მიუგო იესომ: „მე თუ ჩემს თავს განვადიდებ, ჩემი დიდება არაფერია. მე განმადიდებს ჩემი მამა, ვისზეც ამბობთ, ჩვენი ღმერთი არისო.
    55. თქვენ ის ვერ შეიცანით, მე კი ვიცნობ მას. თუ ვიტყვი, რომ არ ვიცნობ მას, თქვენისთანა ცრუ ვიქნები. მაგრამ ვიცნობ მას და ვინახავ მის სიტყვას. ***
    56. აბრაამს, მამათქვენს, უხაროდა, რომ იხილავდა ჩემს დღეს. იხილა და გაიხარა“.
    57. უთხრეს მას იუდეველებმა: „ჯერ ორმოცდაათი წლისაც არა ხარ და აბრაამი გინახავს?“
    58. უთხრა მათ იესომ: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სანამ აბრაამი იქნებოდა, მე ვარ („სოი ეგზისტე“, „soi egziste”)“. **
    59. მაშინ აიღეს ქვები მის ჩასაქოლად, მაგრამ იესო თვალს მიეფარა და გავიდა ტაძრიდან. *** 

    თავი 9



    ბრმადშობილის განკურნება



    1. მიმავალმა დაინახა კაცი, დაბადებიდან ბრმა.
    2. და შეეკითხნენ მოწაფეები: „რაბი, ვინ შესცოდა, მან თუ მისმა მშობლებმა, ბრმა რომ დაიბადა?“
    3. მიუგო იესომ: „არც მას შეუცოდავს და არც მის მშობლებს, არამედ, რათა ღვთის საქმენი გამოცხადდეს მასში.
    4. ჩვენ უნდა ვაკეთოთ იმისი საქმეები, ვინც მე მომავლინა, სანამ დღეა. მოდის ღამე, როცა ვეღარავინ შეძლებს კეთებას.
    5. სანამ კოსმიურ სამყაროში ვარ, კოსმიური სამყაროს ნათელი ვარ“.
    6. ეს რომ თქვა, მიწაზე დაანერწყვა, ნერწყვით ტალახი მოზილა და თვალებზე წაუსვა ბრმას.
    7. უთხრა მას: „წადი და მოიბანე შილოახის საბანელში“ (რაც ნიშნავს, მოვლინებულს). წავიდა, მოიბანა და მოვიდა თვალახელილი.
    8. მეზობლებმა და მათ, ვისაც ადრე ენახათ, რომ მათხოვარი იყო, თქვეს: „ეს ის არ არის, რომ იჯდა და მათხოვრობდა?“
    9. ერთნი ამბობდნენ: ეს სწორედ ისააო. სხვებმა თქვეს: არა, მაგრამ იმასა ჰგავსო. მან კი თქვა: მე ვარო.
    10. მაშინ უთხრეს მას: „როგორ აგეხილა თვალები?“
    11. მიუგო მან: „კაცმა, იესო რომ ჰქვია, მოზილა ტალახი, წამისვა თვალებზე და მითხრა: „წადი შილოახს და მოიბანე“. წავედი, მოვიბანე და ამეხილა თვალები“.
    12. და უთხრეს მას: „სადაა იგი?“ ამბობს: „არ ვიცი“.
    13. მიიყვანეს ფარისევლებთან ის კაცი, წინათ რომ ბრმა იყო.
    14. შაბათი იყო ის დღე, იესომ რომ ტალახი მოზილა და თვალები აუხილა.
    15. კვლავ ჰკითხეს მას ფარისევლებმაც, თუ როგორ აეხილა თვალები. უთხრა მათ: „ტალახი დამადო თვალებზე, მოვიბანე და ვხედავ“.
    16. თქვეს ზოგიერთებმა ფარისეველთაგან: „ეს კაცი არ არის ღვთისაგან, რაკი შაბათს არ ინახავს“. სხვებმა კი თქვეს: „როგორ შეძლებს ცოდვილი კაცი ასეთი სასწაულების მოხდენას?“ და იყო მათ შორის განხეთქილება.
    17. კვლავ ეუბნებიან ბრმას: „შენ რას იტყვი მასზე, თვალები რომ აგიხილა?“ მან თქვა, რომ წინასწარმეტყველიაო იგი.
    18. არ დაუჯერეს იუდეველებმა, რომ ბრმა იყო და თვალები აეხილა, სანამ თვალახელილის მშობლებს არ დაუძახეს.
    19. და ჰკითხეს მათ: „ესაა თქვენი ვაჟი, ვისზეც ამბობთ, რომ ბრმა დაიბადაო? ახლა როგორღა ხედავს?“
    20. მიუგეს მისმა მშობლებმა და თქვეს: „ვიცით, რომ ეს ჩვენი შვილია და ბრმა დაიბადა,
    21. მაგრამ ახლა როგორ ხედავს, არ ვიცით, ან ვინ აუხილა თვალები, არც ეგ ვიცით. ხომ სრულწლოვანია, მას ჰკითხეთ და თვითონ იტყვის თავის თავზე“.
    22. ასე უთხრეს მისმა მშობლებმა, რადგან ეშინოდათ იუდეველებისა. ვინაიდან უკვე შეთქმულიყვნენ იუდეველები, რომ სინაგოგიდან მოეკვეთათ ყველა, ვინც მას ქრისტედ აღიარებდა.
    23. ამიტომ უთხრეს მშობლებმა: სრულწლოვანია, მას ჰკითხეთო.
    24. მეორედ დაუძახეს იმ კაცს, ბრმა რომ იყო, და უთხრეს: „მიაგე დიდება ღმერთს. ჩვენ ვიცით, რომ ცოდვილია ის კაცი“.
    25. მიუგო მან: „არ ვიცი, ის კაცი ცოდვილია თუ არა. ერთი რამ ვიცი: ბრმა ვიყავი და ახლა ვხედავ“.
    26. კვლავ უთხრეს მას: „რა გაგიკეთა, როგორ აგიხილა თვალები?“
    27. მიუგო მათ: „მე უკვე გითხარით და არ მისმინეთ, რად გინდათ კვლავ მოსმენა? ან იქნებ მის მოწაფეებად გახდომა გსურთ?“
    28. მათ გალანძღეს იგი და თქვეს: „შენა ხარ მისი მოწაფე, ჩვენ კი მოსეს მოწაფეები ვართ.
    29. ჩვენ ვიცით, რომ მოსეს ელაპარაკებოდა ღმერთი. ამაზე კი არაფერი ვიცით, საიდანაა იგი“.
    30. მიუგო კაცმა და უთხრა მათ: „საკვირველი სწორედ ისაა, რომ თქვენ არ იცით, საიდანაა იგი, მან კი თვალები ამიხილა.
    31. ჩვენ კი ვიცით, რომ ცოდვილებს არ უსმენს ღმერთი, არამედ, ვინც ღვთის მოშიშია და მის ნებას ასრულებს, იმას უსმენს.
    32. ეონებისაგან არ გაგონილა, რომ ვინმეს ბრმად დაბადებულისთვის თვალები აეხილოს.
    33. ეს რომ ღვთისაგან არ ყოფილიყო, ვერაფერს გახდებოდა“.
    34. მიუგეს და უთხრეს მას: „შენ მთლიანად ცოდვებში დაიბადე და ჩვენ გვასწავლი?“ და გარეთ გააგდეს იგი. 

    ბრმამ ირწმუნა



    35. გაიგო იესომ, რომ გარეთ გააგდეს იგი, მონახა და უთხრა მას: „შენ გწამს ანთროპოსის ძე?“
    36. მიუგო მან და თქვა: „ვინაა იგი, უფალო, რომ ვიწამო?“
    37. უთხრა იესომ: „შენ გინახავს იგი და, ვინც შენ გელაპარაკება, ისაა“.
    38. მან თქვა: „მწამს, უფალო“. და თაყვანი სცა მას.
    39. და თქვა იესომ: „განსაკითხავად მოვედი ამ სამყაროში, რათა ბრმებმა დაინახონ, მხედველნი კი დაბრმავდნენ“.
    40. გაიგონა მასთან მყოფმა ზოგიერთმა ფარისეველმა ეს და უთხრა მას: „ნუთუ ჩვენც ბრმები ვართ?“
    41. უთხრა მათ იესომ: „ბრმები რომ ყოფილიყავით, ცოდვა არ გექნებოდათ, მაგრამ რაკი ამბობთ, თვალხილულნი ვართო, თქვენი ცოდვა გრჩებათ“. 

    თავი 10



    მე ვარ მწყემსი კეთილი



    1. „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც კარიდან არ შედის ცხვრის ფარეხში და სხვა გზით გადადის, ქურდია იგი და ავაზაკი.
    2. ვინც კარიდან შედის, ცხვრის მწყემსია იგი.
    3. მეკარე უღებს მას, ცხვარს ესმის მისი ხმა, იგი სახელით მოუხმობს თავის ცხვარს და გამოჰყავს ისინი.
    4. როცა თავისებს გამოუშვებს, იმათ წინ მიუძღვის და ცხვარიც მისდევს მას, რადგან სცნობს მის ხმას.
    5. უცხოს არ გაჰყვება, გაექცევა, რადგან უცხოთა ხმას არ სცნობს“.
    6. ეს იგავი უთხრა მათ იესომ, მათ კი ვერ გაიგეს, რას ეუბნებოდა.
    7. კვლავ უთხრა იესომ: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მე ვარ კარი ცხვართა. *
    8. ყველა, ვინც ჩემზე წინ მოვიდა, ქურდი და ავაზაკია, და ცხვარმა არ უსმინა მათ. *
    9. მე ვარ კარი: ვინც შედის ჩემით, გადარჩება, და შევა და გამოვა და ჰპოვებს საძოვარს. 

    ბრალდება



    10. „ქურდი მხოლოდ იმისათვის მოდის, რომ მოიპაროს, მოკლას და მოსპოს. მე იმისთვის მოვედი, რომ სიცოცხლე ჰქონდეთ მათ და უხვად ჰქონდეთ.
    11. მე ვარ მწყემსი კეთილი. მწყემსი კეთილი თავის სამშვინველს (ფსიხეია) გასწირავს ცხვართათვის.
    12. მოჯამაგირე კი, რომელიც არ არის მწყემსი და არც ცხვარი ეკუთვნის, მოსული მგლის დანახვაზე ტოვებს ცხვრებს და გარბის. მგელი კი იტაცებს მათ და ფანტავს.
    13. მოჯამაგირე კი გარბის, რადგან მოჯამაგირეა იგი და არ ზრუნავს ცხვრებზე.
    14. მე ვარ მწყემსი კეთილი. მე ვიცნობ ჩემსას და ჩემი მიცნობს მე,
    15. როგორც მამა მიცნობს მე და მე ვიცნობ მამას. ჩემს სამშვინველს (ფსიხეია) ვდებ ცხვართათვის.
    16. მე სხვა ცხვრებიცა მყავს, არა ამ ფარეხისა. მე ისინიც უნდა მოვიყვანო და მოისმენენ ჩემს ხმას და იქნება ერთი ფარა და ერთი მწყემსი. ***
    17. იმიტომ ვუყვარვარ მამას, რომ მე ჩემს სიცოცხლეს ვდებ, რათა კვლავ მივიღო იგი.
    18. ვერავინ წამართმევს მას, მაგრამ მე თვითონ ვდებ მას. მე მაქვს ხელმწიფება მის დასადებად და მაქვს ხელმწიფება კვლავაც მის მისაღებად. ეს მცნება ჩემი მამისაგან მაქვს მიღებული“.
    19. ამ სიტყვების გამო კვლავ ჩამოვარდა განხეთქილება იუდეველთა შორის.
    20. თქვა ბევრმა მათგანმა: „ეშმაკეულია იგი და შეშლილი. რისთვის უსმენთ მას?“
    21. სხვებმა თქვეს: „ეს სიტყვები ეშმაკეულისა არ არის. განა შეძლებს ეშმაკი, ბრმას თვალი აუხილოს?“
    22. მაშინ სატფურების დღესასწაული იყო იერუსალიმში. ზამთარი იდგა.
    23. და მიმოდიოდა იესო ტაძარში, სოლომონის სტოაში.
    24. შემოეხვივნენ მას იუდეველნი და უთხრეს: „როდემდე უნდა გვაეჭვებდე? თუ ქრისტე ხარ, გვითხარი ცხადად“.
    25. მიუგო მათ იესომ: „გითხარით და არ ირწმუნეთ! ჩემი საქმეები, ჩემი მამის სახელით რომ ვაკეთებ, მოწმობენ ჩემზე!
    26. მაგრამ თქვენ არ გჯერათ, რადგან ჩემი ცხვრისანი არა ხართ, როგორც გითხარით. ***
    27. ჩემი ცხვრები ჩემს ხმას ისმენენ, და მე ვიცნობ მათ, და ისინი მე მომყვებიან.
    28. მე მათ მთელი ეონი ვაცოცხლებ ვაძლევ და არ დაიღუპებიან მთელი ეონი და ხელიდან ვერავინ გამომტაცებს.
    29. ჩემი მამა, რომელმაც მომცა ისინი, ყველაზე დიდია, და ვერავინ გაიტაცებს მათ ჩემი მამის ხელიდან.
    30. მე და მამა ერთი ვართ“.
    31. კვლავ აკრიფეს იუდეველებმა ქვები მის ჩასაქოლად.
    32. მიუგო მათ იესომ: „ბევრი კარგი საქმე გაჩვენეთ მამისგან, რომელი მათგანისთვის მქოლავთ?“
    33. მიუგეს მას იუდეველებმა: „კეთილი საქმისთვის კი არ გქოლავთ, არამედ ღვთისგმობისათვის და იმისთვის, რომ კაცი ხარ და ღმერთად ხდი შენს თავს“.
    34. მიუგო მათ იესომ: „განა თქვენს რჯულში არ სწერია, რომ „მე ვთქვი: თქვენ ღმერთები ხართ?“
    35. თუ ღმერთები უწოდა მათ, ვის მიმართაც ღვთის სიტყვა იყო და ვის მიმართაც წერილი არ ირღვევა,
    36. მას, რომელიც მამამ განწმიდა და მოავლინა სამყაროში, ეუბნებით: ღმერთს გმობო, რაკი ვთქვი: ღვთის ძე ვარ-მეთქი?
    37. თუ ჩემი მამის საქმეებს არ ვაკეთებ, ნუ მერწმუნებით.
    38. და თუ ვაკეთებ და არ მერწმუნებით, საქმეებს ერწმუნეთ, რათა გაიგოთ და იცოდეთ, რომ ჩემშია მამა და მე მამაში ვარ“.
    39. კვლავ შეეცადნენ მის შეპყრობას, მაგრამ დაუსხლტა მათ ხელიდან. 

    იორდანეს გაღმა წასვლა



    40. წავიდა კვლავ იორდანეს გაღმა, იმ ადგილას, სადაც წინათ ნათლავდა იოანე, და იქ დარჩა.
    41. ბევრნი მიდიოდნენ მასთან და ამბობდნენ, რომ იოანეს არ მოუხდენია არც ერთი სასწაული, მაგრამ ყველაფერი, რაც იოანემ თქვა მასზე, ჭეშმარიტი იყოო.
    42. და იქ ბევრი ერწმუნა მას. 

    თავი 11



    ლაზარეს ავადმყოფობა და სიკვდილი



    1. იყო ვინმე ავადმყოფი, ლაზარე ბეთანიელი, მარიამისა და მისი დის მართას სოფლიდან.
    2. ეს ის მარიამი იყო, უფალს რომ ნელსაცხებელი სცხო. მისი ძმა ლაზარე იყო ავად.
    3. გაუგზავნეს მისმა დებმა კაცი და შეუთვალეს: „უფალო, აჰა, ვინც შენ გიყვარს, ავადაა“.
    4. მოისმინა იესომ და უთხრა: „ეს სნეულება სასიკვდილო არ არის, არამედ ღვთის სადიდებლადაა, რათა მისით განდიდდეს ძე ანთროპოსისა“.
    5. იესოს უყვარდა მართა, მისი და, და ლაზარე.
    6. როცა გაიგო, რომ ავად იყო, ორი დღე დარჩა იმ ადგილზე, სადაც იმყოფებოდა.
    7. ამის შემდეგ ეუბნება მოწაფეებს: „ისევ იუდეაში წავიდეთ“.
    8. უთხრეს მას მოწაფეებმა: „რაბი, იუდეველები ახლახან შენს ჩაქოლვას ცდილობდნენ და კიდევ იქ მიდიხარ?“
    9. მიუგო იესომ: „თორმეტი საათი არ არის დღეში? ვინც დღისით დადის, არ წაიბორძიკებს, რადგან ამ სამყაროს ნათელს ხედავს.
    10. ღამით მოარული კი წაიბოძიკებს, რადგან ნათელი არ არის მასში“.
    11. ეს თქვა და მერე ეუბნება მათ: „ლაზარემ, ჩვენმა მეგობარმა, დაიძინა, მაგრამ მე მის გასაღვიძებლად მივდივარ“.
    12. უთხრეს მოწაფეებმა მას: „უფალო, თუ დაიძინა, გამოკეთდება“.
    13. იესომ მის სიკვდილზე თქვა, მათ კი ეგონათ, რომ ბუნებრივ ძილზე ამბობდა.
    14. მაშინ უთხრა მათ იესომ გაცხადებით: „ლაზარე მოკვდა.
    15. მიხარია თქვენს გამო, იქ რომ არ ვიყავი, რათა ირწმუნოთ. მაგრამ მოდით, წავიდეთ მასთან“.
    16. მაშინ თომამ, ტყუპის ცალად წოდებულმა, უთხრა თანამოწაფეებს: „ჩვენც წავყვეთ, რათა მასთან ერთად დავიხოცოთ“. 

    ლაზარეს აღდგინება



    17. იესო მივიდა და ნახა, რომ ის უკვე ოთხი დღის დამარხული იყო.
    18. ბეთანია ახლოს იყო იერუსალიმიდან, ასე თხუთმეტი სტადიონის მანძილზე.
    19. ბევრი მივიდა იუდეველთაგან მართასთან და მარიამთან, რათა ენუგეშებინათ ისინი ძმის გამო.
    20. რომ გაიგო მართამ, იესო მოდისო, შეეგება მას. მარიამი კი შინ იჯდა.
    21. მართამ უთხრა იესოს: „უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდა.
    22. მაგრამ ახლაც ვიცი: რასაც სთხოვ ღმერთს, მოგცემს ღმერთი“.
    23. ეუბნება მას იესო: „აღდგება შენი ძმა“.
    24. ეუბნება მას მართა: „ვიცი რომ აღდგება აღდგომისას, უკანასკნელ ეონში“.
    25. უთხრა მას იესომ: „მე ვარ აღდგომა და სიცოცხლე, ვინც მე მიწამებს, კიდეც რომ მოკვდეს, იცოცხლებს.
    26. ყველა, ვინც ცოცხალია და ჩემი მორწმუნეა, არ მოკვდება ეონამდე. გწამს ეს?“
    27. ეუბნება მას: „ჰო, უფალო, მე მწამს, რომ შენ ქრისტე ხარ, ძე ღვთისა, ამ სამყაროში მომავალი“.
    28. ეს რომ თქვა, წავიდა და თავის დას, მარიამს, მოუხმო და ჩუმად უთხრა: „მოძღვარი აქ არის და შენ გიხმობს“.
    29. როგორც კი გაიგონა, სასწრაფოდ წამოდგა და მივიდა მასთან.
    30. იესო ჯერ დაბაში არ იყო შესული, იმავე ადგილზე იდგა, სადაც მართა შეეგება.
    31. იუდეველებმა, რომლებიც მასთან იყვნენ სახლში და ანუგეშებდნენ, როცა დაინახეს, რომ მარიამი სასწრაფოდ წამოდგა და გავიდა, გაჰყვნენ უკან, ეგონათ, სამარხისკენ მიდიოდა სატირლად.
    32. მარიამი მივიდა იმ ადგილას, სადაც იესო იყო და, რომ იხილა იგი, დაემხო მის ფერხთით და უთხრა: „უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდა“.
    33. როცა იესომ დაინახა, რომ ტიროდა იგი და მასთან ერთად მოსული იუდეველებიც ტიროდნენ, შეიძრა სულით და აღელდა.
    34. უთხრა: „სად დაასვენეთ იგი?“ ეუბნებიან: „უფალო, მოდი და ნახე“.
    35. და აცრემლდა იესო.
    36. თქვეს იუდეველებმა: „ნახე, როგორ ჰყვარებია!“
    37. ზოგიერთმა მათგანმა კი თქვა: „ნუთუ ბრმის თვალის ამხელს არ შეეძლო ისე გაეკეთებინა, რომ ეს არ მომკვდარიყო?“
    38. იესო კი, კვლავ შეძრული, მივიდა სამარხთან. ეს იყო გამოქვაბული, რომელსაც ლოდი ჰქონდა აფარებული.
    39. ამბობს იესო: „აიღეთ ლოდი“. ეუბნება მას მიცვალებულის და, მართა: „უფალო, უკვე ყარს, რადგან მეოთხე დღეა, რაც დავმარხეთ“.
    40. ეუბნება მას იესო: „განა არ გითხარი, თუ ირწმუნებ, ღვთის დიდებას იხილავმეთქი?“
    41. აიღეს ლოდი. იესომ თვალები მაღლა აღაპყრო და თქვა: „მამაო, გმადლობ, რომ მისმინე.
    42. მე ვიცოდი, რომ ყოველთვის მისმენ. მე მხოლოდ გარშემოკრებილი ხალხის გასაგონად ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ მომავლინე“.
    43. ეს თქვა და დიდი ხმით შესძახა: „ლაზარე, გამოდი!“
    44. და გამოვიდა მიცვალებული, ხელ-ფეხი სახვევებით ჰქონდა შეკრული და სახეც სუდარით ჰქონდა შეხვეული. ეუბნება მათ იესო: „გახსენით და გაუშვით, იაროს“.
    45. მაშინ ბევრმა იუდეველთაგან, რომლებიც მოვიდნენ მარიამთან და იხილეს, რაც მან მოახდინა, ირწმუნა იგი. 

    მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა პირი შეკრეს იესოს მოსაკლავად



    46. ზოგიერთი მათგანი კი წავიდა ფარისევლებთან და უთხრა, რაც მოახდინა იესომ.
    47. შეკრიბეს მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა სინედრიონი და თქვეს: „რა ვქნათ, რადგან ეს კაცი ბევრ სასწაულს ახდენს?
    48. თუ მივუშვებთ თავის ნებაზე, ყველა ირწმუნებს მას. მოვლენ რომაელები და დაიპყრობენ ჩვენს ადგილსაც და ერსაც“.
    49. ერთმა მათგანმა, კაიაფამ, რომელიც მღვდელმთავრობდა იმ წელიწადს, უთხრა მათ: „თქვენ არაფერი გაგეგებათ,
    50. ვერ მოგიფიქრებიათ, რომ გვიჯობს ერთი ადამიანი მოკვდეს ხალხისთვის, ვიდრე მთელი ერი დაიღუპოს“.
    51. ეს თავისით არ უთქვამს, არამედ მღვდელმთავარი იყო იმ წელიწადს და იწინასწარმეტყველა, რომ იესო ერისთვის მოკვდებოდა.
    52. და არა მარტო ერისთვის, არამედ იმისთვისაც, რომ ღვთის გაფანტული შვილები შეეკრიბა ერთად.
    53. იმ დღიდან გადაწყვიტეს, მოეკლათ იგი.
    54. აღარ უვლია იესოს იუდეველთა შორის გაცხადებულად, არამედ გაეცალა იქაურობას უდაბნოს მახლობელ მხარეში, ქალაქში, ეფრემი რომ ეწოდება, და იქ დარჩა მოწაფეებთან ერთად.
    55. ახლოვდებოდა იუდეველთა პასექი და ამ მხარიდან მრავალი ავიდა პასექამდე იერუსალიმში განსაწმედად.
    56. ეძებდნენ იესოს და ტაძარში მდგომნი ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: „როგორ ფიქრობთ, არ მოვა დღესასწაულზე?“
    57. მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა განკარგულებები გასცეს, რომ ვინც შეიტყობდა, სად იყო იგი, ეცნობებინა, რათა შეეპყროთ. 

    თავი 12



    ბეთანიელი მარიამი ნელსაცხებელს სცხებს იესოს



    1. პასექამდე ექვსი დღით ადრე მივიდა იესო ბეთანიაში, სადაც იყო ლაზარე, რომელიც იესომ აღადგინა მკვდრეთით.
    2. გაუმართეს მას პურობა იქ და მართა ემსახურებოდა, ლაზარე კი მისი ერთ-ერთი თანამეინახე იყო.
    3. მარიამმა აიღო ერთი ლიტრა სუფთა, ძვირფასი ნარდის ნელსაცხებელი, ფეხებზე სცხო იესოს და თავისი თმებით შეუმშრალა ფეხები. სახლი ნელსაცხებლის სურნელებით აივსო.
    4. ამბობს იუდა ისკარიოტელი, ერთი მისი მოწაფეთაგანი, რომელსაც უნდოდა გაეცა იგი:
    5. „რატომ არ გაიყიდა ეს ნელსაცხებელი სამას დინარად და ღარიბებს არ დაურიგდა?“
    6. ეს იმიტომ კი არ თქვა, რომ ღარიბებზე ზრუნავდა, არამედ იმიტომ, რომ ქურდი იყო. ყულაბა მას ჰქონდა და, რასაც ჩაყრიდნენ, იღებდა.
    7. უთხრა იესომ: „დაანებე თავი, მან ჩემი დამარხვის დღისთვის გადაინახა იგი.
    8. რადგან ღარიბები ყოველთვის თქვენთანა გყავთ, მე კი ყოველთვის არ გეყოლებით“.
    9. გაიგო დიდძალმა ხალხმა იუდეველთაგან, რომ ის იქ იყო, და მივიდნენ არა მარტო იესოს გულისთვის, არამედ ლაზარეს სანახავადაც, რომელიც მან მკვდრეთით აღადგინა.
    10. გადაწყვიტეს მღვდელმთავრებმა ლაზარეც მოეკლათ,
    11. რადგან მის გამო ბევრი იუდეველი მოდიოდა და ერწმუნებოდა იესოს. 

    იესოს ზეიმით შესვლა იერუსალიმში



    12. მეორე დღეს სადღესასწაულოდ მოსულმა დიდძალმა ხალხმა გაიგო, რომ იესო იერუსალიმში მიდიოდა.
    13. აიღეს პალმის რტოები, მის შესაგებებლად გავიდნენ და იძახდნენ: „ოსანა! კურთხეულ არს უფლის სახელით მომავალი, და მეფე ისრაელისა!“
    14. იპოვა იესომ ერთი ჩოჩორი და ზედ შეჯდა, როგორც დაწერილია:
    15. „ნუ გეშინია, სიონის ასულო; აჰა, შენი მეფე მოდის ჩოჩორზე მჯდომი“.
    16. ეს ვერ გაიგეს მოწაფეებმა პირველად, მაგრამ, როცა იესო განდიდდა, მაშინ გაიხსენეს, რომ ეს მასზე იყო დაწერილი და ასე მოექცნენ მას.
    17. ემოწმებოდა ხალხი, რომელიც მასთან იყო, როცა ლაზარე საფლავიდან გამოიხმო და მკვდრეთით აღადგინა.
    18. ამიტომ შეეგება მას ხალხი, რაკი გაგონილი ჰქონდა, რომ ეს სასწაული მოახდინა.
    19. ფარისეველებმა კი ერთმანეთს უთხრეს: „ხედავთ, რომ ვეღარაფერს ხდებით? მთელი ქვეყანა მას მიჰყვება“. 

    ბერძნებს უნდათ იესოს ნახვა



    20. იყვნენ იქ ბერძნებიც ამოსულთაგან, რომ თაყვანი ეცათ დღესასწაულზე.
    21. მივიდნენ ისინი ფილიპესთან, რომელიც გალილეის ბეთსაიდიდან იყო, სთხოვეს და უთხრეს: „ბატონო, იესოს ნახვა გვსურს“.
    22. ფილიპე მივიდა ანდრიასთან და უთხრა. შემდეგ ანდრიამ და ფილიპემ უთხრეს იესოს.
  19. შანკარადევა
    იოანეს სახარება
     

    თავი 1



    დასაწყისში იყო სიტყვა



    1. დასაწყისში (თავდაპირველად, პირველდასაბამში) იყო სიტყვა (ლოგოსი) და სიტყვა (ლოგოსი) იყო ღმერთთან, და სიტყვა იყო ღმერთი.
    2. ის იყო დასაწყისში (თავდაპირველად, პირველდასაბამში) ღმერთთან.
    3. ყოველივე მის მიერ შეიქმნა და უიმისოდ არაფერი შექმნილა, რაც კი შექმნილა.
    4. მასში იყო სიცოცხლე (ზოე) და სიცოცხლე (ზოე) იყო ადამიანთა ნათელი.
    5. ნათელი ბნელში ანათებს და ბნელმა ვერ მოიცვა იგი. 

    იოანე ნათლისმცემლის მოწმობა იესოზე



    6. იყო კაცი, მოვლინებული ღვთაებისგან; სახელი მისი იყო იოანე.
    7. იგი მოვიდა დასამოწმებლად, რათა დაემოწმებინა ნათლის შესახებ, რათა ყველას ერწმუნა მისი მეშვეობით.
    8. იგი არ იყო ნათელი, არამედ რათა დაემოწმებინა ნათლის შესახებ.
    9. იყო ნათელი ჭეშმარიტი, რომელიც უნათებს კოსმიურ სამყაროში დაბადებულ ყოველ ადამიანს.
    10. იყო კოსმიურ სამყაროში და კოსმიური სამყარო მის მიერ შეიქმნა, და კოსმიურმა სამყარომ ვერ იცნო იგი.
    11. თავისიანებთან მოვიდა და თავისიანებმა არ მიიღეს იგი.
    12. ხოლო ვინც მიიღო იგი და ირწმუნა მისი სახელი, მისცა მათ ხელმწიფება ღვთაების შვილებად გახდომისა.
    13. ისინი იშვნენ არა სისხლისაგან, არა ხორცის ნდომისაგან, არა მამაკაცის ნდომისაგან, არამედ ღვთაებისაგან.
    14. სიტყვა (ლოგოსი) ხორცი (ჰილე, სომა) იქმნა და დაემკვიდრა ჩვენს შორის, მადლითა (ჰარის) და ჭეშმარიტებით (ალატეია) აღსავსე. და ჩვენ ვიხილეთ მისი დიდება (გლორია), როგორც დიდება მამისაგან მხოლოდშობილისა
    15. იოანე მოწმობს მასზე და ღაღადებს: „ეს იყო, ვისზეც ვთქვი: ჩემს შემდეგ მომავალი ჩემზე უპირატესია, ვინაიდან ჩემზე უწინ იყო.
    16. მისი სისავსიდან (პლერომადან) მივიღეთ ყველამ მადლი მადლისა (ჰარის) წილ.
    17. ვინაიდან რჯული მოცემულია მოსეს მიერ, ხოლო მადლი (ჰარის) და ჭეშმარიტება (ალატეია) იესო ქრისტეს (გასხივოსნებული მკურნალის) მიერ იქმნა“. 

    იოანე უთითებს ღვთის კრავზე



    18. ღმერთი (თეოს, კირიოს) არასოდეს არავის უნახავს. მხოლოდშობილმა ძემ, მამის წიაღში მყოფმა, გააცხადა.
    19. აჰა, მოწმობა იოანესი, როცა იუდეველებმა მიუგზავნეს იერუსალიმიდან მღვდელნი და ლევიანები, რათა ეკითხათ მისთვის: „ვინ ხარ შენ?“
    20. მან აღიარა და არ უარყო, აღიარა: „მე არა ვარ ქრისტე“.
    21. და ჰკითხეს მას კვლავ: „მაშ ვინა ხარ? ელია ხარ?“ ამბობს: „არა ვარ“. „წინასწარმეტყველი ხარ?“ მიუგებს: „არა“.
    22. მაშინ უთხრეს მას: „ვინა ხარ, რომ პასუხი გავცეთ ჩვენს წარმომგზავნელთ: რას იტყვი შენზე?“
    23. თქვა: „მე ვარ ხმა მღაღადებლისა უდაბნოში“.
    24. წარმოგზავნილები კი ფარისეველთაგან იყვნენ.
    25. და ჰკითხეს მას და უთხრეს: „აბა, რაღატომ ნათლავ, თუ არც ქრისტე ხარ, არც ელია, არც წინასწარმეტყველი?“
    26. მიუგო მათ იოანემ და უთხრა: „მე ვნათლავ წყლით, მაგრამ თქვენს შორის დგას, ვისაც ვერ იცნობთ.
    27. ის ჩემს შემდეგ მოდის, მაგრამ მე მის სანდლებზე თასმის შეხსნის ღირსიც არა ვარ“.
    28. ეს ბეთანიაში მოხდა, იორდანეს გაღმა, სადაც იოანე ნათლავდა.
    29. მეორე დღეს იხილა მან მისკენ მომავალი იესო (თარგმანით: მკურნალი) და თქვა: „აჰა, ღვთის კრავი, რომელმაც აიღო სოფლის ცოდვა.
    30. ეს არის, ვისზეც ვთქვი: ჩემს შემდეგ მოდის კაცი, რომელიც ჩემზე უპირატესია, ვინაიდან ჩემზე უწინ იყო-მეთქი.
    31. მე არ ვიცნობდი მას, მაგრამ იმიტომ მოვედი წყლით სანათლავად, რომ ის გამოეცხადოს ისრაელს“.
    32. მოწმობდა იოანე და ამბობდა: „მე ვიხილე ციდან მტრედივით გადმომავალი სული, რომელმაც დაივანა მასზე.
    33. მე არ ვიცნობდი მას, მაგრამ ვინც მომავლინა წყლით სანათლავად, მან მითხრა: „ვისზეც დაინახო სული, გადმომავალი და დავანებული, ის არის სულიწმიდით ნათლისმცემელი“.
    34. მე დავინახე და დავამოწმე, რომ ეს არის ძე ღვთისა“.
    35. მეორე დღეს კვლავ იდგა იოანე და ორი მისი მოწაფეთაგანი.
    36. დაინახა მომავალი იესო (თარგმანით: მკურნალი) და თქვა: „აჰა, ღვთაების კრავი“.
    37. ორმა მოწაფემ გაიგონა მისი სიტყვა და გაჰყვა იესოს (თარგმანით: მკურნალს).
    38. იესო (თარგმანით: მკურნალი) მობრუნდა და დაინახა, რომ მიჰყვებიან, და ეუბნება მათ: „რას ეძებთ?“ მათ უთხრეს: „რაბი (რაც თარგმანით ნიშნავს: მოძღვარო), სად დგახარ?“
    39. ეუბნება მათ: „წამოდით და ნახავთ“. წავიდნენ და ნახეს, სადაც იდგა. ის დღე მასთან დაჰყვეს. იქნებოდა ასე მეათე საათი.
    40. ერთი ამ ორთაგანი, რომელთაც იოანესგან მოისმინეს და გაჰყვნენ იესოს (თარგმანით: მკურნალს), იყო ანდრია, ძმა სიმონ-პეტრესი.
    41. მან პირველად თავისი ძმა სიმონი ნახა და უთხრა: „ჩვენ ვიპოვეთ მესია“ (თარგმანით ქრისტე ანუ გასხივოსნებული, განათლებული, იგივე ბუდა, იგივე მესეხ, ანუ ვისაც ეცხო ღვთიური მადლი).
    42. მიიყვანა იგი იესოსთან. შეხედა მას იესომ და უთხრა: „შენ ხარ სიმონი, იოანეს ძე. ამიერიდან შენ გერქმევა კეფა (რაც თარგმანით ნიშნავს კლდეს, პეტრეს).
    43. მეორე დღეს მოისურვა გალილეას წასვლა, და იპოვა ფილიპე. უთხრა მას იესომ (თარგმანით: მკურნალმა): „გამომყევი“.
    44. ხოლო ფილიპე ბეთსაიდიდან იყო, ანდრიას და პეტრეს ქალაქიდან.
    45. ფილიპე შეხვდა ნათანაელს და უთხრა: „ჩვენ ვნახეთ ის, იესო, იოსების ძე, ნაზარეთიდან“.
    46. უთხრა მას ნათანაელმა: „ნაზარეთიდან რა სიკეთე შეიძლება იყოს?“ უთხრა მას ფილიპემ: „წამოდი და ნახე“.
    47. იესომ რომ დაინახა მისკენ მომავალი ნათანაელი, თქვა მასზე: „აჰა, ნამდვილი ისრაელიანი, რომელშიც არ არის მზაკვრობა“.
    48. ეუბნება მას ნათანაელი: „საიდან მიცნობ?“ მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) და უთხრა მას: „ვიდრე ფილიპე დაგიძახებდა, ლეღვის ქვეშ დაგინახე“.
    49. მიუგო მას ნათანაელმა: „რაბი, შენ ხარ ძე ღვთაებისა, შენ ხარ მეფე ისრაელისა“.
    50. მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) და უთხრა მას: „შენ იმის გამო გწამს, რომ გითხარი, ლეღვის ქვეშ დაგინახე-მეთქი? ამაზე მეტსაც იხილავ“.
    51. ეუბნება მას: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ამიერიდან იხილავთ გახსნილ სუპერკოსმოსს და ღვთაების ანგელოზებს, ანთროპოსის ძეზე აღმავალთ და ჩამომავალთ“. 

    თავი 2



    პირველი სასწაული კანაში



    1. მესამე დღეს ქორწილი იყო გალილეის კანაში და იესოს (თარგმანით: მკურნალის) დედაც იქ იყო.
    2. იესო და მისი მოწაფეებიც იყვნენ მიწვეულნი ქორწილში.
    3. და როცა ღვინო შემოაკლდათ, ეუბნება იესოს (თარგმანით: მკურნალის) დედამისი: „ღვინო აღარა აქვთ“.
    4. ეუბნება მას იესო (თარგმანით: მკურნალი): „რა გინდა ჩემგან, ქალო? ჩემი ჟამი ჯერ არ დამდგარა“.
    5. ეუბნება დედამისი მსახურებს: „გააკეთეთ ყველაფერი, რასაც ის გეტყვით“.
    6. იყო იქ ექვსი ქვის ჭურჭელი, იუდეველთა საწესო განწმედისთვის. თითოში ორი თუ სამი საწყაული ჩადიოდა.
    7. ეუბნება მათ იესო: „დაავსეთ წყლით ეგ ჭურჭლები“. და მათაც დაავსეს პირთამდე.
    8. და ეუბნება მათ: „ახლა ამოიღეთ და მიართვით სუფრის გამრიგეს!“ და მიართვეს.
    9. როცა სუფრის გამრიგემ გემო უნახა ღვინოდ ქცეულ წყალს (არ იცოდა, საიდან იყო ეს, იცოდნენ მხოლოდ მსახურებმა, რომლებმაც ამოიღეს წყალი), მაშინ სუფრის გამრიგემ დაუძახა ნეფეს
    10. და ეუბნება მას: „ყველა კაცი ჯერ კარგ ღვინოს ჩამოდგამს, ხოლო როცა შეთვრებიან, მდარეს. შენ კი აქამდე ინახავდი კარგ ღვინოს“.
    11. ასე დაიწყო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) სასწაულების მოხდენა გალილეის კანაში და გამოავლინა თავისი დიდება. და ირწმუნეს მისმა მოწაფეებმა.
    12. ამის შემდეგ ჩავიდნენ კაპერნაუმს ის და დედამისი, ძმები და მისი მოწაფეები. და იქ დარჩნენ რამდენიმე დღეს. 

    მისი სხეული ტაძარია



    13. მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: „რა ნიშანს გვიჩვენებ, ამას რომ აკეთებ?“
    14. მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) და უთხრა მათ: „დაანგრიეთ ეს ტაძარი და სამ დღეში აღვადგენ მას“.
    15. უთხრეს იუდეველებმა: „ეს ტაძარი ორმოცდაექვს წელიწადს შენდებოდა და შენ სამ დღეში აღადგენ მას?“
    16. ის კი თავისი სხეულის ტაძარზე ლაპარაკობდა.
    17. როცა ის მკვდრეთით აღდგა, მისმა მოწაფეებმა გაიხსენეს, ამას რომ ამბობდა, და იწამეს წერილი და სიტყვა, რომელიც იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) თქვა. 

    მისი სასწაულით ბევრმა ირწმუნა



    18. ხოლო, როცა იერუსალიმში პასექის დღესასწაულზე იყო, ბევრმა ნახა მის მიერ მოხდენილი სასწაულები და იწამა მისი სახელი.
    19. თვითონ იესო (თარგმანით: მკურნალი) არ ენდობოდა მათ, ვინაიდან ყველას იცნობდა.
    20. არც სჭირდებოდა, რომ ვინმეს დაემოწმებინა კაცის შესახებ, რადგან იცოდა, რა იყო კაცში. 

    თავი 3



    ნიკოდემოსი იესოსთან



    1. იყო ერთი კაცი ფარისეველთაგან, სახელად ნიკოდემოსი, იუდეველთა მთავარი.
    2. იგი ღამით მივიდა მასთან და უთხრა: „რაბი, ჩვენ ვიცით, რომ შენ ხარ მოძღვარი, ღვთისაგან მოსული, ვინაიდან არავის ძალუძს ისეთი სასწაულების მოხდენა, როგორსაც შენ ახდენ, თუ მასთან ღმერთი არ არის“.
    3. მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) და უთხრა მას: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც ხელახლად არ იშვება, ვერ იხილავს ღვთაების სასუფეველს (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანეს, მრავალგანზომილებიან კოლექტიურ სუპერცნობიერებას)“.
    4. ეუბნება მას ნიკოდემოსი: „როგორ შეუძლია კაცს იშვას, თუ იგი მოხუცია? ნუთუ შეძლებს, რომ თავისი დედის მუცელში მეორედ შევიდეს და იშვას?“
    5. მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა): „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც წყლისა და სულისგან არ იშვება, ვერ შევა ღვთაების სასუფეველში (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანეში, მრავალგანზომილებიან კოლექტიურ სუპერცნობიერებაში).
    6. ხორცისაგან შობილი ხორცია (ჰილე) და სულისაგან შობილი სულია (პნევმა).
    7. ნუ გაგიკვირდება, რომ გითხარი: თქვენ ხელახლად უნდა იშვათ-მეთქი.
    8. ქარი ქრის, სადაც მოისურვებს. მისი ხმა გესმის, მაგრამ არ იცი, საიდან მოდის და სად მიდის. ასევეა ყველა, ვინც სულისაგან (პნევმა) არის შობილი (გენეზის)“.
    9. ნიკოდემოსმა მიუგო და უთხრა მას: „როგორ შეიძლება მოხდეს ეს?“
    10. მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) და უთხრა მას: „შენ ისრაელის მოძღვარი ხარ და განა ეს არ იცი?
    11. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვლაპარაკობთ იმაზე, რაც ვიცით, და ვმოწმობთ, რაც გვინახავს, მაგრამ თქვენ არ ღებულობთ ჩვენს მოწმობას.
    12. თუ მიწიერზე გითხარით და არ გწამთ, როგორ იწამებთ, სუპერკოსმიურზე რომ გითხრათ?
    13. არავინ ასულა სუპერკოსმოსში, გარდა სუპერკოსმოსიდან ჩამოსული ანთროპოსის ძისა, რომელიც სუპერკოსმოსშია.
    14. როგორც მოსემ აღამაღლა გველი უდაბნოში, ასევე უნდა ამაღლდეს ანთროპოსის ძე.
    15. რათა არც ერთი მისი მორწმუნე არ დაიღუპოს, არამედ ჰქონდეს ცხოველმყოფელი ენერგია (ზოე, პრანა).
    16. რადგან იქამდე შეიყვარა ღმერთმა სამყარო (კოსმოსი), რომ მისცა თავისი ერთადერთი ძე, რათა არავინ, ვინც მას ირწმუნებს, არ დაიღუპოს, არამედ ჰქონდეს მაცოცხლებელი ენერგია (პრანა).
    17. რადგან იმისთვის კი არ მოავლინა მამაღმერთმა თავისი ძე კოსმიურ სამყაროში, რომ განეკითხა სამყარო, არამედ გადარჩენილიყო სამყარო მის მიერ.
    18. ვისაც ის სწამს, არ განიკითხება, ხოლო ვისაც არ სწამს, უკვე განკითხულია, რადგან არ ირწმუნა სახელი ღვთაების მხოლოდშობილი ძისა.
    19. განკითხვა კი ის არის, რომ ნათელი მოვიდა სამყაროში და ადამიანებმა ნათელზე მეტად ბნელი შეიყვარეს, ვინაიდან ბოროტი იყო მათი საქმეები.
    20. ვინაიდან ყველას, ვინც ბოროტებას სჩადის, სძულს ნათელი და არ მიდის ნათლისკენ, რათა არ იქნეს მხილებული მისი საქმეები.
    21. ხოლო ჭეშმარიტების მოქმედი ნათლისკენ მიდის, რათა ცხადი გახდეს მისი საქმეები, რადგან ღმერთში ცნობიერია“. 

    იოანე ნათლისმცემელი ისევ მოწმობს იესოზე



    22. ამის შემდეგ იესო (თარგმანით: მკურნალი) თავის მოწაფეებთან ერთად მივიდა იუდეას ქვეყანაში, იქ დარჩა მათთან და ნათლავდა.
    23. იოანე კი ნათლავდა ენონში, სალიმის მახლობლად, ვინაიდან ბევრი წყალი იყო იქ, და მიდიოდნენ და ინათლებოდნენ.
    24. ვინაიდან იოანე ჯერ კიდევ არ იყო საპყრობილეში ჩაგდებული.
    25. მაშინ იოანეს მოწაფეებსა და იუდეველებს შორის დავა ჩამოვარდა განწმედის გამო.
    26. მივიდნენ იოანესთან და უთხრეს: „რაბი, ის, ვინც შენთან იყო იორდენეს გაღმა, და ვისზეც შენ მოწმობდი, აჰა, ის ნათლავს და ყველანი მასთან მიდიან“.
    27. მიუგო იოანემ და თქვა: „ადამიანს არაფრის მიღება არ შეუძლია, თუ სუპერკოსმოსიდან არა აქვს მიცემული.
    28. თქვენ თვითონ დამემოწმებით, რომ ვთქვი: მე არა ვარ ქრისტე (გასხივოსნებული, სულიერი ნათლით გაბრწყინებული), არამედ მოვლენილი ვარ მის წინ.
    29. ვისაც საცოლე ჰყავს, ის სიძეა, ხოლო სიძის მეგობარი, რომელიც დგას და უსმენს მას, სიხარულით ხარობს სიძის ხმაზე. ეს ჩემი სიხარული უკვე აღსრულდა.
    30. ის უნდა იზრდებოდეს, მე კი ვმცირდებოდე.
    31. მაღლიდან მომავალი ყველაზე მაღლაა, ხოლო ვინც მიწიდან არის, მიწიერია, და მიწის შესახებ ლაპარაკობს. ზეციდან მომავალი კი ყველაზე მაღლაა.
    32. რაც მან იხილა და მოისმინა, იმას მოწმობს და მის მოწმობას არავინ ღებულობს.
    33. ვინც მიიღო მისი მოწმობა, დაბეჭდა, რომ ღმერთი ჭეშმარიტია (ტეოს ალატეიოს).
    34. რადგან ის, ვინც ღმერთმა მოავლინა, ღვთის სიტყვებს ლაპარაკობს. ვინაიდან ღმერთი გამოზომილად არ იძლევა სამშვინველს (ფსიხეია).
    35. მამას უყვარს ძე და ყველაფერი მას მისცა ხელთ.
    36. ვისაც ძე სწამს, მაცოცხლებელი ძალა (პრანაშაკტი) აქვს, ხოლო ძის ურჩი ვერ იხილავს სიცოცხლეს, არამედ ღვთის რისხვა დარჩება მასზე“. 

    თავი 4



    ღმერთი არის სული



    1. როცა შეიტყო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა), რომ ფარისევლებს გაგებული ჰქონდათ, იესო უფრო მეტ მოწაფეებს იძენს და ნათლავს, ვიდრე იოანეო,
    2. (თუმცა ნათლავდა არა თვით იესო (თარგმანით: მკურნალი), არამედ მისი მოწაფეები),
    3. დატოვა იუდეა და კვლავ გალილეას წავიდა.
    4. მას სამარიაზე უნდა გაევლო.
    5. მივიდა სამარიელთა ქალაქში, სიქარი რომ ეწოდება, იმ მინდვრის მახლობლად, რომელიც იაკობმა მისცა თავის ძეს იოსებს.
    6. იქ იყო იაკობის ჭა. გზით დაქანცული იესო (თარგმანით: მკურნალი) წყაროსთან ჩამოჯდა. ასე ექვსი საათი იქნებოდა.
    7. მოვიდა ქალი სამარიიდან წყლის ამოსაღებად. ეუბნება მას იესო: „წყალი დამალევინე,“
    8. რადგან მისი მოწაფეები ქალაქში იყვნენ წასული საჭმელის საყიდლად.
    9. ეუბნება მას სამარიელი ქალი: „როგორ მთხოვ შენ, იუდეველი, სამარიელ ქალს, დამალევინეო?“ (რადგან იუდეველებს არა აქვთ ურთიერთობა სამარიელებთან.)
    10. მიუგო იესომ და უთხრა მას: „შენ რომ იცოდე რას იძლევა ღმერთი და ვინ არის ის, ვინც გეუბნება, წყალი დამალევინეო, მაშინ შენ თვითონ სთხოვდი მას და ისიც მოგცემდა ცოცხალ წყალს“.
    11. ეუბნება მას ქალი: „ბატონო, არც ასავსები ჭურჭელი გაქვს და ეს ჭაც ღრმაა. საიდან გაქვს ცოცხალი წყალი?
    12. ნუთუ შენ მეტი ხარ ჩვენს მამა იაკობზე, რომელმაც ეს ჭა მოგვცა, და თვითონაც აქედან სვამდა, მისი შვილებიც და მისი საქონელიც?“
    13. მიუგო იესომ და უთხრა მას: „ყველას, ამ წყლის შემსმელს, კვლავ მოსწყურდება.
    14. ხოლო ვინც შესვამს წყლიდან, რომელსაც მე მივცემ მას, მთელი ეონი არ მოსწყურდება. რადგან წყალი, მე რომ მივცემ, მასში გადაიქცევა წყლის წყაროდ, რომელიც მთელი ეონი სიცოცხლედ იდინებს“.
    15. ეუბნება მას ქალი: „ბატონო, მომეცი ის წყალი, რომ აღარ მომწყურდეს და აღარც წყლის ამოსაღებად მოვიდე აქ“.
    16. ეუბნება მას: „წადი, დაუძახე შენს ქმარს და მოდი აქ“.
    17. მიუგო ქალმა და უთხრა: „მე არ მყავს ქმარი“. ეუბნება მას იესო: „მართალი თქვი, ქმარი არა მყავსო,
    18. რადგან ხუთი ქმარი გყავდა და, ვინც ახლა გყავს, არც ისაა შენი ქმარი. მართალი თქვი“.
    19. ეუბნება მას ქალი: „ბატონო, ვხედავ, რომ წინასწარმეტყველი ხარ.
    20. ჩვენი მამები ამ მთაზე სცემდნენ თაყვანს, თქვენ კი ამბობთ, იერუსალიმშია ადგილი, სადაც უნდა სცემდნენო თაყვანს“.
    21. ეუბნება მას იესო: „ქალო, მერწმუნე, დგება ჟამი, როცა არც ამ მთაზე და არც იერუსალიმში თაყვანს აღარ სცემენ მამას.
    22. მაგრამ დგება ჟამი და უკვე აქ არის, როცა ჭეშმარიტი თაყვანისმცემელნი თაყვანს სცემენ მამას სულითა (პნევმა) და ჭეშმარიტებით (ალატეია), რადგან მამაც სწორედ ასეთ თაყვანისმცემლებს ეძებს თავისთვის. *
    23. ღმერთი არის სული (პნევმა) და მისი თაყვანისმცემელნი თაყვანს უნდა სცემდნენ სულითა (პნევმა) და ჭეშმარიტებით (ალატეია)“. *
    24. ეუბნება მას ქალი: „ვიცი, რომ მოდის მესია, რომელსაც ჰქვია ქრისტე (გასხივოსნებული). ის რომ მოვა, ყველაფერს გაგვიცხადებს“.
    25. ეუბნება მას იესო: „მე ვარ, ვინც შენ გელაპარაკება“.
    26. ამ დროს მოვიდნენ მისი მოწაფეები და გაუკვირდათ, რომ იგი ქალთან საუბრობდა, მაგრამ არც ერთს არ უთქვამს: რას ეძიებ ან რას ელაპარაკებიო მას.
    27. დატოვა თავისი ჭურჭელი ქალმა და წავიდა ქალაქში და ეუბნება ადამიანებს:
    28. „წადით, ნახეთ ადამიანი, რომელმაც ყველაფერი მითხრა, რაც კი ჩამიდენია. ის ხომ არ არის ქრისტე?“
    30. გამოვიდნენ ქალაქიდან და გაემართნენ მისკენ. 

    მომწიფდა სამკალად



    29. ამასობაში მოწაფეებმა სთხოვეს მას და უთხრეს: „რაბი, ჭამე!“
    30. მან უთხრა მათ: „მე მაქვს საჭმელი, რომელიც თქვენ არ იცით“.
    31. ამიტომ მოწაფეებმა ერთმანეთს გადაულაპარაკეს: „ნუთუ ვინმემ მოუტანა მას საჭმელი?“
    32. ეუბნება მათ იესო: „ჩემი საჭმელია - ვქმნა ჩემი მომავლინებლის ნება და აღვასრულო მისი საქმე.
    34. განა თქვენ არ ამბობთ, რომ კიდევ ოთხი თვე და დადგება მკა? აჰა, მე გეუბნებით თქვენ: აახილეთ თვალები და შეხედეთ ყანებს, როგორ გადათეთრებულან სამკალად.
    35. მომკელი ღებულობს თავის საზღაურს და მოაგროვებს ნაყოფს სამყაროული ცხოველმყოფელი ენერგიისათვის (პრანა), ისე რომ, მთესველი და მომკელი ერთად გაიხარებენ.
    36. ამგვარად, ჭეშმარიტია ანდაზა: ერთი თესავს და სხვა იმკისო.
    37. მე თქვენ მიგავლენთ იმის მოსამკელად, რაზეც არ გიშრომიათ. სხვებმა იშრომეს, თქვენ კი მათ ნამუშაკევში შეხვედით“. 

    სამარიელებმა იწამეს იესო



    38. ბევრმა იმ ქალაქში მცხოვრებმა სამარიელმა ირწმუნა იგი იმ ქალის სიტყვით, რომელიც ამოწმებდა: ყველაფერი მითხრა, რაც ჩამიდენიაო.
    39. ამიტომ, როცა მოვიდნენ მასთან სამარიელები, სთხოვეს, მათთან დარჩენილიყო, და იგი ორ დღეს დარჩა იქ.
    40. კიდევ მრავალმა ირწმუნა მისი სიტყვით.
    41. ქალს უთხრეს: „უკვე გვწამს არა შენი ნათქვამის გამო, არამედ თვითონ მოვუსმინეთ და ვიცით, რომ ჭეშარიტად ის არის სამყაროს მხსნელი“.
    42. ორი დღე რომ გავიდა, წამოვიდა იქიდან გალილეაში.
    43. რადგან თავად იესო მოწმობდა, რომ წინასწარმეტყველს თავის სამშობლოში არა აქვს პატივი.
    44. როცა გალილეაში მივიდა, გალილეველებმა მიიღეს იგი, რაკი ყველაფერი ნახეს, რაც მოიმოქმედა იერუსალიმში დღესასწაულზე, რადგან ისინიც ესწრებოდნენ დღესასწაულს. 

    დიდებულის შვილის განკურნება



    45. ასე რომ, იესო (თარგმანით: მკურნალი) კვლავ მივიდა გალილეის კანაში, სადაც წყალი ღვინოდ აქცია. და იყო იქ ერთი მეფის მოხელე, რომელსაც შვილი ჰყავდა ავად კაპერნაუმში.
    46. როგორც კი გაიგო, იესო (თარგმანით: მკურნალი) მოსულა იუდეიდან გალილეაშიო, მივიდა მასთან და შეევედრა, წაჰყოლოდა და განეკურნა მისი შვილი, რადგან სიკვდილის პირას იყო.
    47. უთხრა იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) მას: „არ ირწმუნებთ, თუკი ნიშნებსა და სასწაულებს არ იხილავთ“.
    48. ეუბნება მას მეფის მოხელე: „უფალო, წამოდი, სანამ ჩემი ბავშვი არ მომკვდარა“.
    49. ეუბნება მას იესო (თარგმანით: მკურნალი): „წადი, ცოცხალია შენი შვილი“. ირწმუნა კაცმა, რაც იესომ უთხრა მას, და წავიდა.
    50. შინ რომ ბრუნდებოდა, მისი მსახურები მიეგებნენ მას და უთხრეს, რომ ცოცხალია მისი ვაჟი.
    51. ჰკითხა, თუ რომელ საათზე გამომჯობინდა. უთხრეს, რომ გუშინ მეშვიდე საათზე გაუარაო სიცხემ.
    52. ამით მიხვდა მამა, რომ ეს ის საათი იყო, როცა იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) უთხრა: „ცოცხალია შენი შვილი“. და ირწმუნა მან და მთელმა მისმა სახლმა.
    53. ეს მეორე სასწაული მოახდინა იესომ მას შემდეგ, რაც იუდეიდან გალილეაში დაბრუნდა. 

    თავი 5



    განკურნება ბეთხაზდასთან



    1. ამის შემდეგ იუდეველთა დღესასწაული იყო და ავიდა იესო (თარგმანით: მკურნალი) იერუსალიმს.
    2. იერუსალიმში, ცხვრის ჭიშკართან, აუზია, რომელსაც ებრაულად ბეთ-ხაზდა ეწოდება, და ხუთი სტოა აქვს.
    3. იქ იწვა ძალიან ბევრი სნეული, ბრმა, ხეიბარი და ჩამომხმარი, რომლებიც წყლის ამღვრევას ელოდნენ,
    4. რადგან უფლის ანგელოზი ჩამოდიოდა დროდადრო აუზში და ამღვრევდა წყალს. ხოლო მას შემდეგ, რაც წყალი აიმღვრეოდა, ვინც პირველი ჩავიდოდა, განიკურნებოდა, რა სენითაც არ უნდა ყოფილიყო შეპყრობილი.
    5. აქ იყო კაცი, რომელიც ოცდათვრამეტი წელი იტანჯებოდა თავისი სენით.
    6. იესომ იხილა იგი მწოლარე და შეატყო, რომ უკვე დიდი ხანია სნეულია, და უთხრა: „გინდა, განიკურნო?“
    7. მიუგო მას სნეულმა: „უფალო, კაცი არა მყავს, წყლის შემღვრევისას რომ ჩამიშვას აუზში. მანამ მე მივალ, სხვა მასწრებს“.
    8. ეუბნება მას იესო: „ადექი, აიღე შენი სარეცელი და გაიარე“.
    9. და მაშინვე გაჯანსაღდა ეს კაცი. აიღო თავისი სარეცელი და გაიარა. იმ დღეს შაბათი იყო.
    10. უთხრეს იუდეველებმა განკურნებულს: „დღეს შაბათია. ნება არა გაქვს სარეცლის აღებისა“.
    11. მან მიუგო მათ: „ვინც განმკურნა, მან მითხრა: აიღე შენი სარეცელი და გაიარეო“.
    12. ჰკითხეს მას: „ვინ არის ის კაცი, ვინც გითხრა, აიღე და გაიარეო?“
    13. განკურნებულმა არ იცოდა, ვინ იყო იგი, რადგან იესო (თარგმანით: მკურნალი) იმ ადგილას მყოფ ბრბოს შეერია.
    14. ამის შემდეგ იესო (თარგმანით: მკურნალი) ტაძარში შეხვდა მას და უთხრა: „აჰა, შენ გაჯანსაღდი, ნუღარ შესცოდავ, რათა რამე უარესი არ დაგემართოს“.
    15. ის კაცი წავიდა და იუდეველებს უთხრა, რომ იესოა (თარგმანით: მკურნალი) მისი განმკურნებელი.
    16. იუდეველებმა დევნა დაუწყეს იესოს (თარგმანით: მკურნალი) იმის გამო, რომ შაბათს ასეთი რამ გააკეთა.
    17. იესომ მიუგო მათ: „მამაჩემი აქამდე ასე აკეთებს და მეც ვაკეთებ“.
    18. ამიტომ იუდეველებმა უფრო მეტად დაუწყეს ძებნა მოსაკლავად, რადგან არა მარტო შაბათს ტეხდა, არამედ ღმერთს საკუთარ მამად იხსენებდა და თავს ღმერთს (ანთროპოსს) უტოლებდა. 

    იოანეს მოწმობა



    19. მიუგო იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) და უთხრა მათ: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ძე თვითონ ვერაფერს გააკეთებს, რომ არ ეხილოს, რასაც მამა (პატორ) აკეთებს, რადგან რასაც ის აკეთებს, ძეც იმასვე აკეთებს.
    20. რადგან მამას უყვარს ძე და, რასაც აკეთებს, ყველაფერს უჩვენებს მას. ამაზე უფრო დიდ საქმეებსაც აჩვენებს, ისეთებს რომ გაგიკვირდებათ.
    21. რადგან, როგორც მამა აღადგენს მკვდრებს და აცოცხლებს, ასევე ძეც აცოცხლებს მას, ვისი გაცოცხლებაც სურს.
    22. რადგან მამა არავის განიკითხავს, არამედ მთელი განკითხვა ძეს გადასცა,
    23. რათა ყველამ სცეს პატივი ძეს, როგორც მამას სცემენ პატივს. ვინც ძეს არ სცემს პატივს, ის არც მამასა სცემს პატივს, მის მომავლინებელს.
    24. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც ჩემს სიტყვებს ისმენს და ჩემი მომავლინებელი სწამს, მას აქვს ცხოველმყოფელი სამყაროული ძალა და განკითხვაზე არ მიდის, არამედ უკვე სიკვდილიდან სიცოცხლეში გადავიდა.
    25. ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მოდის ჟამი, და უკვე არის ახლა, როცა მკვდრები მოისმენენ ღვთის ძის ხმას და ვინც მას მოისმენენ, იცოცხლებენ.
    26. რადგან, როგორც მამას აქვს სიცოცხლე (ზოე) თავის თავში, ასევე ძესაც მისცა, რათა ჰქონდეს სიცოცხლე (ზოე) თავის თავში.
    27. სამართლის გაჩენაშიც ხელმწიფება მისცა მას, რადგან ანთროპოსის ძე არის იგი.
    28. ნუ გაიკვირვებთ ამას, რადგან მოდის ჟამი, როცა ყველანი, ვინც სამარხებში არიან, მის ხმას მოისმენენ.
    29. კეთილის მქნელნი სიცოცხლის აღდგომისთვის გამოვლენ, სიავის მოქმედნი კი - განკითხვის აღდგომისთვის.
    30. ჩემთავად არაფრის გაკეთება არ შემიძლია. როგორც ვისმენ, ისე განვიკითხავ, და ჩემეული განკითხვა სამართლიანია, რადგან მე ჩემს ნებას არ ვეძებ, არამედ ჩემი მომავლინებლის ნებას.
    31. თუ მე ვმოწმობ ჩემს თავზე, ჩემი მოწმობა არაა ჭეშმარიტი (ალატეიოს).
    32. სხვა არის დამმოწმებელი ჩემზე და ვიცი, რომ ჭეშმარიტია (ალატეიოს) ის მოწმობა, რომლითაც ის ამოწმებს ჩემზე.
    33. თქვენ გაგზავნეთ იოანესთან და მან დაამოწმა ჭეშმარიტება (ალატეია).
    34. თუმცა ადამიანისგან არ ვიღებ მოწმობას, მაგრამ ამას იმიტომ ვამბობ, რომ თქვენ გადარჩეთ.
    35. იგი ანთებული და მანათობელი სანთელი იყო და თქვენ გინდოდათ გეხარათ ერთხანს მის ნათელში.
    36. მე კი მაქვს უფრო დიდი მოწმობა, ვიდრე იოანესია, რადგან საქმენი, რომელნიც მამამ მომცა აღსასრულებლად, თვით ჩემს მიერ გაკეთებული საქმენი, მოწმობენ ჩემზე, რომ მამამ მომავლინა.
    37. და მამა, რომელმაც მე მომავლინა, მოწმობდა ჩემზე, თქვენ კი არასოდეს მოგისმენიათ მისი ხმა და არც ხატი გიხილავთ მისი.
    38. მისი სიტყვა არა გაქვთ შეწყნარებული, რადგან არა გწამთ მისი, რომელიც მან მოავლინა.
    39. იკვლევთ წერილებს, რადგან გგონიათ, რომ მათში გაქვთ სასიცოცხლო ძალა (პრანა). ისინი კი ჩემზე მოწმობენ.
    40. თქვენ კი არ გსურთ ჩემთან მოსვლა, რომ სიცოცხლე გქონდეთ.
    41. დიდებას არ ვღებულობ კაცთაგან,
    42. მაგრამ მე გიცნობთ თქვენ: ღვთაების სიყვარული არ არის თქვენში.
    43. მე მოვედი მამაჩემის სახელით და არ მღებულობთ. სხვა ვინმე თუ მოვა თავისი სახელით, მას მიიღებთ.
    44. როგორ შეგიძლიათ ირწმუნოთ, როცა ერთიმეორისაგან ღებულობთ დიდებას, ხოლო დიდებას ერთადერთი ღვთაებისაგან არ ეძებთ? 

    თავი 6



    ხუთი ათასი კაცის გაძღება



    1. ამის შემდეგ გავიდა იესო გალილეის ანუ ტიბერიის ზღვის გაღმა.
    2. უამრავი ხალხი მიჰყვებოდა, რადგან იხილეს სასწაულები, რომლებსაც ის ახდენდა სნეულებზე.
    3. ავიდა მთაზე იესო და დაჯდა იქ თავის მოწაფეებთან ერთად.
    4. ახლოვდებოდა პასექი, იუდეველთა დღესასწაული.
    5. იესომ (თარგმანით: მკურნალმა) გაიხედა და დაინახა, რომ უამრავი ხალხი მოდიოდა მისკენ და ეუბნება ფილიპეს: „სად ვიყიდოთ პური, ამათ რომ ვაჭამოთ?“
    6. ამას გამოსაცდელად ეუბნებოდა, თორემ თავად კი იცოდა, რასაც მოიქმედებდა.
    7. მიუგო მას ფილიპემ: „ორასი დინარის პურიც არ ეყოფათ, რომ თითოეულ მათგანს ცოტაოდენი მაინც ერგოს“.
    8. ეუბნება მას ერთი მისი მოწაფეთაგანი, ანდრია, სიმონპეტრეს ძმა:
    9. „აქ არის ერთი ბიჭი, რომელსაც ხუთი ქერის პური და ორი თევზი აქვს, მაგრამ ამდენ ხალხს ეს რას ეყოფა?“
    10. თქვა იესომ (თარგმანით: მკურნალმა): „უთხარით ხალხს, დასხდნენ“. ხოლო იმ ადგილზე ხშირი ბალახი იყო. რიცხვით ხუთი ათასამდე კაცი დაჯდა.
    11. აიღო პურები იესომ (თარგმანით: მკურნალმა), მადლი შესწირა და ჩამოურიგა მოწაფეებს, მოწაფეებმა კი იქ მსხდომთ, ასევე თევზიც, ვისაც რამდენი უნდოდა.
    12. როცა დანაყრდნენ, უთხრა თავის მოწაფეებს: „მოაგროვეთ ნამუსრევი, რომ არაფერი არ დაიკარგოს“.
    13. მოაგროვეს და აავსეს თორმეტი გოდორი იმ ხუთი ქერის პურის ნამუსრევით, რაც ჭამის შემდეგ დარჩა.
    14. მაშინ იესოს (თარგმანით: მკურნალის) მიერ მოხდენილი სასწაულის მხილველმა ხალხმა თქვა: „ესაა ჭეშმარიტ
  20. შანკარადევა
    სადუკეველების შეკითხვა ქორწინებაზე



    27. მიუახლოვდა რამდენიმე სადუკეველი, რომლებიც ამბობდნენ, აღდგომა არ არისო, და ჰკითხეს მას:
    28. „მოძღვარო, მოსემ დაგვიწერა: თუ ვინმეს მოუკვდება ძმა, რომელსაც ცოლი ჰყავდა, მაგრამ უშვილოდ გადაეგო, მისმა ძმამ შეირთოს მისი ცოლი და აღუდგინოს თესლი თავის ძმას.
    29. იყვნენ შვიდნი ძმანი. პირველმა შეირთო ცოლი და მოკვდა უშვილოდ.
    30. და მეორემაც
    31. და მესამემაც შეირთეს იგი. შვიდთაგან არცერთს არ დარჩენია შვილები, და დაიხოცნენ.
    32. ბოლოს ქალიც მოკვდა.
    33. ჰოდა, აღდგომისას, რომელი ერთის ცოლი იქნება, რადგან შვიდივეს ჰყავდა ცოლად?“
    34. და უთხრა მათ იესომ: „ამ ეონის შვილები ირთავენ ცოლებს და თხოვდებიან;
    35. ხოლო ვინც ღირსნი არიან განიღმრთონ (გაღვთიურდნენ), მოიპოვონ ის ეონი და მკვდრეთით აღდგომა, არც ცოლს ირთავენ, არც თხოვდებიან,
    36. ვინაიდან აღარც სიკვდილი შეუძლიათ მათ, რაკი ანგელოზთა სწორნი და ღვთაების ძენი არიან ისინი, ძენი აღდგომის. *** 

    მწიგნობრებმა ვეღარ გაბედეს შეკითხვა



    39. მიუგო ზოგიერთმა მწიგნობარმა და უთხრა: კარგად თქვიო, მოძღვარო.
    40. და ვეღარ გაბედეს, რამე ეკითხათ მისთვის, ხოლო მან უთხრა მათ:
    41. „როგორ ამბობენ, რომ ქრისტე დავითის ძეა?
    42. თვითონ დავითი კი ამბობს წიგნში: უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ,
    43. ვიდრე შენს მტრებს დავამხობდე შენს ფერხთა კვარცხლბეკად.
    44. აჰა, დავითი უფალს უწოდებს მას და როგორღა არის მისი ძე?“
    45. და როცა მთელი ხალხი უსმენდა, უთხრა თავის მოწაფეებს:
    46. „ერიდეთ მწიგნობრებს, რომლებსაც სურთ გრძელი სამოსლით სიარული და მოედნებზე მოკითხვანი, სინაგოგებში წინა სავარძლები და წინა ადგილები ნადიმებზე;
    47. რომელნიც ჭამენ ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად დიდხანს ლოცულობენ. ისინი უფრო დიდ სასჯელს მიიღებენ“. 

    თავი 21



    ქვრივის ორი ლეპტა



    1. აიხედა და დაინახა, რომ საგანძურში ჰყრიდნენ მდიდრები თავიანთ შესაწირავს.
    2. დაინახა აგრეთვე ღარიბი ქვრივი, რომელმაც ორი ლეპტა ჩააგდო.
    3. თქვა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ ამ ღარიბმა ქვრივმა ყველაზე მეტი ჩადო,
    4. ვინაიდან ყველამ თავისი მოჭარბებულისგან ჩადო, მან კი თავისი სიდუხჭირისაგან ჩადო მთელი სარჩო, რაც ებადა“. 

    ტაძრის დანგრევაზე



    5. როცა ზოგიერთები ამბობდნენ ტაძარზე, ძვირფასი ქვებით და შეწირულებებით არისო დამშვენებული, იესომ თქვა:
    6. „დადგება დღეები, როცა ამათგან, რასაც აქ ხედავთ, ქვა ქვაზე არ დარჩება, რომ არ ჩამოიშალოს“.
    7. ისინი ეუბნებოდნენ მას და ეკითხებოდნენ: „მოძღვარო, როდის იქნება ეს და რა იქნება ნიშანი, ეს რომ უნდა მოხდეს?“
    8. მან თქვა: „გაფრთხილდით, რომ არ შეცდეთ, ვინაიდან ბევრი მოვა ჩემი სახელით და იტყვის: მე ვარო და ის ჟამი მოახლოებულიაო. თქვენ ნუ გაჰყვებით მათ.
    9. როცა მოისმენთ ომებსა და შფოთებზე, ნუ შეძრწუნდებით, ვინაიდან ჯერ ეს უნდა მოხდეს, რადგან უცებ არ იქნება აღსასრული“.
    10. მაშინ უთხრა მათ: „აღდგება ხალხი ხალხის წინააღმდეგ და სამეფო - სამეფოს წინააღმდეგ.
    11. იქნება დიდი მიწისძვრანი, ადგილ-ადგილ მოსრვა და შიმშილობანი, საშინელებანი და დიდი ნიშნები ზეციდან.
    12. ამის უწინარეს ხელს დაგადებენ თქვენ და დაგიწყებენ დევნას, გადაგცემენ სინაგოგებსა და საპყრობილეებს, მეფეთა და განმგებელთა წინაშე მიგიყვანენ ჩემი სახელის გამო.
    13. ეს გექნებათ თქვენ დასამოწმებლად.
    14. ამიტომ თქვენს გულებში ჩაიდეთ, რომ წინასწარ არ იზრუნოთ, რითი იმართლოთ თავი,
    15. ვინაიდან მე მოგცემთ თქვენ პირსა და სიბრძნეს, რომელთაც ვერ დაუპირისპირდებიან და ვერც შეეპასუხებიან თქვენი მოწინააღმდეგენი.
    16. ასევე გაცემულ იქნებით მშობლებისა და ძმების, ნათესავებისა და მეგობრების მიერ, ხოლო ზოგიერთ თქვენგანს მოკლავენ.
    17. და ყველა მოგიძულებთ ჩემი სახელის გამო.
    18. მაგრამ ბეწვიც კი არ დაიკარგება თქვენი თავიდან.
    19. მოთმინებით მოიპოვეთ თქვენი სული.
    20. და როცა იხილავთ იერუსალიმს, ლაშქრით გარსშემორტყმულს, მაშინ იცოდეთ, რომ მოახლოვდა მისი აოხრება.
    21. მაშინ იუდეაში მყოფნი მთებში გაიხიზნონ; ვინც იერუსალიმშია, გარეთ გავიდეს; ვინც სოფლად არის, ნუღარ შევა მასში.
    22. ვინაიდან ეს შურისგების დღეებია, რათა აღსრულდეს ყოველივე დაწერილი.
    23. ხოლო, ვაი ორსულთ და მეძუძურთ იმ დღეებში, ვინაიდან დიდი იქნება უბედურება მიწაზე და რისხვა ამ ხალხზე.
    24. დაეცემიან მახვილის პირით, ტყვედ წაასხამენ ყველა ხალხში. იერუსალიმი გათელილი იქნება წარმართთა მიერ, ვიდრე დასრულდება წარმართთა ჟამი.
    25. და იქნება ნიშნები მზეზე და მთვარეზე და ვარსკვლავებზე. ხოლო მიწაზე, ხალხები შეშფოთდებიან თავგზააბნეულნი ზღვის ხმაურისა და ბობოქრობის გამო.
    26. ხალხს გული შეუწუხდება შიშით და მსოფლიოზე მოსავალთა მოლოდინით, ვინაიდან სუპერკოსმოსის ძალები შეირყევიან.
    27. მაშინ იხილავენ ანთროპოსის ძეს, ციური ხომალდით მომავალს, დიადი ძალითა და დიდებით.
    28. ხოლო როცა ამის ახდენა დაიწყება, გაიმართეთ და თავი ასწიეთ, რადგან ახლოვდება თქვენი ხსნა“.
    29. უთხრა მათ იგავი: „შეხედეთ ლეღვს და ყველა ხეს.
    30. როცა ისინი უკვე იფოთლებიან, შეხედავთ და იცით, რომ ახლოსაა ზაფხული.
    31. ასევე თქვენ, როცა იხილავთ ყოველივე ამის ახდენას, იცოდეთ, რომ ახლოსაა ღვთაების განზომილებათა (ცათა) სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება).
    32. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არ გადაივლის ეს მოდგმა, ვიდრე ყველაფერი არ ახდება.
    33. სუპერკოსმოსი და კოსმოსი გადაივლიან, ჩემი სიტყვები კი არ გადაივლიან. 

    გაფრთხილდით



    34. „გაფრთხილდით, არ დამძიმდეს თქვენი გულები ღრეობით, ლოთობითა და სიცოცხლეზე ზრუნვით, და იმ დღემ არ გიწიოთ უცაბედად,
    35. რადგან ის, ეწევა, როგორც მახე, ყველა მკვიდრს მთელს მიწის პირზე.
    36. მაშ, ყოველჟამს იფხიზლეთ და ილოცეთ, რათა შეგეძლოთ ყოველგვარ ამ მოსახდენთაგან თავის დაღწევა და წარდგომა კაცის ძის წინაშე“. 

    უკანასკნელი სწავლება ტაძარში



    37. დღისით იესო ტაძარში იმყოფებოდა და ასწავლიდა. ღამ-ღამობით კი ადიოდა მთაზე, რომელსაც ზეთისხილისა ეწოდება.
    38. მთელი ხალხი დილიდან მიდიოდა მასთან ტაძარში მის მოსასმენად. 

    თავი 22



    იუდას გეგმა გაცემაზე



    1. ახლოვდებოდა პასექად წოდებული უფუარობის დღესასწაული.
    2. და დაეძებდნენ მას მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი, რომ როგორმე მოეკლათ იგი, მაგრამ ხალხისა ეშინოდათ.
    3. იუდა, ისკარიოტელად წოდებული, რომელიც ერთი თორმეტთაგანი იყო.
    4. წავიდა, ელაპარაკა მცველთა უფროსებს, როგორ გადაეცა მათთვის ქრისტე.
    5. მათ გაუხარდათ და დათანხმდნენ, მიეცათ მისთვის ვერცხლი.
    6. მანაც აღუთქვა და ეძებდა შემთხვევას, რომ ხალხის დაუსწრებლად მიეცა იგი მათთვის. 

    ბოლო სერობა. პური და ღვინო



    7. დადგა უფუარობის დღე, როცა უნდა დაკლულიყო პასექი.
    8. მიავლინა პეტრე და იოანე და უთხრა: „წადით, მოამზადეთ ჩვენთვის პასექი, რომ ვჭამოთ“.
    9. მათ უთხრეს მას: „სად გინდა, რომ მოვამზადოთ?“
    10. მან უთხრა მათ: „აჰა, ქალაქში შესვლისას შემოგხვდებათ კაცი, რომელსაც წყალი მიაქვს კოკით. მიჰყევით მას იმ სახლამდე, სადაც შევა,
    11. და უთხარით სახლის პატრონს: მოძღვარი გეუბნება: სად არის სასტუმრო ოთახი, რომ ჩემს მოწაფეებთან ერთად ვჭამოო პასექი?
    12. ის გიჩვენებთ დიდ მოფარდაგებულ ზემოთვალს. იქ მოამზადეთ“.
    13. წავიდნენ და იპოვეს, როგორც მან უთხრა, და მოამზადეს პასექი.
    14. დაჯდა იგი და მოციქულებიც მასთან ერთად.
    15. უთხრა მათ: „სურვილით მსურდა თქვენთან ერთად მეჭამა ეს პასექი ჩემი ტანჯვის წინ.
    16. რადგან გეუბნებით თქვენ, რომ აღარ ვჭამ მას, ვიდრე არ აღსრულდება ღვთაების სასუფეველში (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება)“.
    17. აიღო სასმისი, მადლი შესწირა და უთხრა მათ: „მიიღეთ და გაიყავით ერთმანეთს შორის.
    18. რადგან გეტყვით თქვენ: ამიერიდან აღარ შევსვამ ვაზის ნაყოფისგან, ვიდრე არ მოვა ღვთაების განზომილებათა (ცათა) სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება)“.
    19. აიღო პური, მადლი შესწირა, დატეხა, დაურიგა მათ და უთხრა: „ეს ჩემი სხეულია, რომელიც თქვენთვის მიეცემა. ეს გააკეთეთ ჩემს მოსაგონებლად“.
    20. ასევე აიღო სასმისი სერობის შემდეგ და თქვა: „ეს სასმისი არის ახალი აღთქმა ჩემს სისხლში, თქვენთვის რომ იღვრება.
    21. და აჰა, ჩემი გამცემის ხელი ჩემთან ერთად არის ამ სუფრაზე;
    22. რადგან ანთროპოსის ძე მიდის განჩინებისამებრ“.
    23. და მათ დაიწყეს ერთმანეთის გამოკითხვა: რომელი მათგანი გააკეთებდა ამას. 

    ვინ არის დიდი



    24. ასევე იყო დავა მათ შორის: რომელი მათგანი უნდა ჩათვლილიყო დიდად.
    25. მან კი უთხრა მათ: „ხალხთა მეფეები ბატონობენ მათზე და მათი ხელმწიფენი მწყალობლებად იწოდებიან.
    26. თქვენ კი ასე როდი ხართ. თქვენს შორის უფროსი უმცროსივით იყოს, ხოლო ვინც უფროსობს - მსახურივით.
    27. ვინაიდან ვინ არის უფრო დიდი: მეინახე თუ მსახური? განა მეინახე არა? მე კი თქვენ შორის ვარ, როგორც მსახური,
    28. თქვენ კი ისინი ხართ, რომელნიც ჩემთან დარჩით ჩემს განსაცდელში.
    29. მეც ისევე აღგითქვით, როგორც მე აღმითქვა ჩემმა მამამ სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება),
    30. რომ ჭამოთ და სვათ ჩემს სუფრაზე ჩემს სასუფეველში (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანეში, მრავალგანზომილებიან კოლექტიურ სუპერცნობიერებაში) და დასხდეთ ტახტებზე ისრაელის თორმეტი ტომის განსაკითხავად“. *** 

    წინასწარუწყება პეტრეს უარყოფაზე



    31. თქვა უფალმა: „სიმონ, სიმონ! აჰა, სატანამ გამოგითხოვათ თქვენ, რომ ხორბალივით გაგცხრილოთ.
    32. მაგრამ მე ვილოცე შენთვის, რომ არ დაილიოს შენი რწმენა და, როცა კვლავ მოიქცევი, გაამხნევე შენი ძმები“.
    33. მან კი უთხრა მას: „უფალო, შენთან მე მზად ვარ საპყრობილეშიც წამოვიდე და სასიკვდილოდაც,“
    34. ხოლო მან თქვა: „შენ გეუბნები, პეტრე, მამალი არ იყივლებს დღეს, სანამ სამჯერ არ უარყოფ, რომ მიცნობ“. 

    ორი მახვილი



    35. უთხრა მათ: „როცა ქისის, გუდის და ფეხსაცმლის გარეშე გგზავნიდით, რაიმე გაკლდათ?“ თქვეს: არაფერიო.
    36. უთხრა მათ: „ახლა კი, ვისაც ქისა აქვს, აიღოს, ასევე გუდა. ხოლო ვისაც არა აქვს, თავისი ტანსაცმელი გაყიდოს და მახვილი იყიდოს.
    37. თქვენ გეუბნებით, რომ ეს დაწერილი ჩემზე უნდა აღსრულდეს: „ბოროტმოქმედებთან შეირაცხა“. რადგან მას, რაც ჩემს შესახებაა, დასასრული აქვს“.
    38. მათ თქვეს: „უფალო, აჰა, აქ ორი მახვილია“. მან კი უთხრა მათ: „კმარა“. 

    ბრძოლა გეთსიმანიაში



    39. გამოვიდა იქიდან და, ჩვეულებისამებრ, წავიდა ზეთისხილის მთაზე. მოწაფეებიც გაჰყვნენ მას.
    40. ადგილზე მისვლისთანავე უთხრა მათ: „ილოცეთ, რომ არ ჩაცვივდეთ განსაცდელში“.
    41. თვითონ განშორდა მათ ქვის სასროლ მანძილზე, მუხლი მოიყარა და ლოცულობდა.
    42. ამბობდა: „მამაო! თუ გსურს, ამაცდინე ეს სასმისი, მაგრამ ჩემი ნება კი არა, შენი იყოს“.
    43. ეჩვენა მას სუპერკოსმოსიდან ანგელოზი და აძლიერებდა.
    44. ამ აგონიაში მყოფი უმხურვალესად ლოცულობდა. და გახდა მისი ოფლი, როგორც სისხლის მსხვილი წვეთები, რომლებიც მიწაზე ცვიოდა.
    45. ლოცვის შემდეგ წამოდგა, მივიდა მოწაფეებთან და ნახა ისინი მწუხარებისაგან ჩაძინებულები.
    46. უთხრა მათ: „რას გძინავთ? ადექით, ილოცეთ, რომ არ ჩაცვივდეთ განსაცდელში“. 

    იესოს გაცემა და წაყვანა მღვდელმთავრის სახლში



    47. ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ აჰა, მოვიდა ხალხი და მათ წინ მოუძღვის ერთი თორმეტთაგანი, სახელად იუდა, და მივიდა იესოსთან საამბორებლად.
    48. იესომ უთხრა მას: „იუდა, ამბორით გასცემ ანთროპოსის ძეს?“
    49. მასთან მყოფებმა რომ დაინახეს, რაც ხდებოდა, უთხრეს: „უფალო, დავკრათ მახვილი?“
    50. ერთმა მათგანმა დასცა მღვდელმთავრის მონას და მარჯვენა ყური ჩამოათალა.
    51. მიუგო იესომ და თქვა: „თავი დაანებეთ, საკმარისია!“ და შეეხო ყურს და გაუმრთელა იგი.
    52. უთხრა იესომ მის წინააღმდეგ მოსულ მღვდელმთავრებს, ტაძრის მცველთა უფროსებს და უხუცესებს: „როგორც ავაზაკის წინააღმდეგ, მახვილებით და კეტებით გამოხვედით ჩემს შესაპყრობად?
    53. ყოველდღე თქვენთან ერთად ვიყავი ტაძარში და ჩემზე ხელი არ აგიმართავთ. მაგრამ ეს თქვენი ჟამია და სიბნელის ხელმწიფება“. ***
    54. და შეიპყრეს იგი, წაიყვანეს და მღვდელმთავრის სახლში შეიყვანეს. პეტრე კი მოშორებით მიჰყვებოდა. 

    იესო სინედრიონის წინაშე



    55. როცა შუა ეზოში ცეცხლი დაანთეს და გარს შემოუსხდნენ, პეტრეც მათ შორის დაჯდა.
    56. ერთმა მხევალმა იგი ცეცხლთან მჯდომარე რომ დაინახა, დააკვირდა და თქვა: „ესეც იმასთან იყო“.
    57. მაგრამ მან უარყო და თქვა: „ქალო, არ ვიცნობ იმას“.
    58. ცოტა მოგვიანებით სხვამ დაინახა იგი და თქვა: „შენც იმათგანი ხარ“. მაგრამ პეტრემ უთხრა: „ადამიანო, არა ვარ“.
    59. თითქმის ერთი საათი იყო გასული, რომ ვიღაც სხვამ დაიწყო მტკიცება და ამბობდა: „ჭეშმარიტად, ესეც იმასთან იყო, ვინაიდან გალილეველია“.
    60. თქვა პეტრემ: „ადამიანო, არ ვიცი, რას ამბობ“. და უცებ, როცა ამას ამბობდა, მამალმა იყივლა.
    61. და მობრუნდა უფალი და შეხედა პეტრეს. და გაახსენდა პეტრეს უფლის სიტყვა, რომ უთხრა: დღეს სანამ მამალი იყივლებდეს, სამჯერ უარმყოფო,
    62. და გავიდა გარეთ და მწარედ ატირდა.
    63. ხოლო კაცები, რომლებსაც შეპყრობილი ჰყავდათ იესო, აგინებდნენ და სცემდნენ მას.
    64. სახეში სცემდნენ და ეკითხებოდნენ: „აბა, იწინასწარმეტყველე, ვინ დაგარტყა“?
    65. და კიდევ მრავალ სხვა გმობას ამბობდნენ მის წინააღმდეგ.
    66. როცა გათენდა, შეიკრიბნენ ხალხის უხუცესთა საბჭო, მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი, და მიიყვანეს იგი თავიანთ სინედრიონში
    67. და უთხრეს: „თუ ქრისტე ხარ, გვითხარი“. უთხრა მათ: „რომ გითხრათ, არ დამიჯერებთ,
    68. და თუ შეგეკითხებით, არ მიპასუხებთ.
    69. ამიერიდან ანთროპოსის ძე იქნება ღვთაების ძალის მარჯვნივ მჯდომარე“.
    70. თქვა ყველამ: „მაშ, შენა ხარ ძე ღვთაებისა?“ მან უთხრა მათ: „თქვენ ამბობთ, რომ მე ვარ“.
    71. მათ თქვეს: „მეტი რაღა მოწმობა გვჭირდება? ვინაიდან ჩვენ თვითონ მოვისმინეთ მისი პირიდან“. 

    თავი 23



    იესო პილატეს წინაშე



    1. და წამოიშალა მთელი ეს ხალხი და წაიყვანეს იგი პილატესთან.
    2. შეუდგნენ მის დადანაშაულებას და ამბობდნენ: „ჩვენ ვნახეთ, რომ ეს რყვნის ჩვენს ხალხს და ანადგურებს რჯულის კანონს და წინასწარმეტყველებს, კრძალავს კეისრისათვის ხარკის მიცემას და რყვნის ქალებსა და ბავშვებს“.
    3. პილატემ ჰკითხა მას: „შენ ხარ იუდეველთა მეფე?“ ხოლო მან მიუგო მას და თქვა: „შენ ამბობ“.
    4. პილატემ უთხრა მღვდელმთავრებს და ხალხს: „მე ვერავითარ დანაშაულს ვერ ვპოულობ ამ კაცში“.
    5. მაგრამ ისინი დაჟინებით ამბობდნენ: „ეგ აშფოთებს ხალხს, ასწავლის მთელ იუდეაში, გალილეიდან მოყოლებული აქამდე“.
    6. პილატემ ეს რომ გაიგონა, იკითხა: „განა გალილეველია ეს კაცი?“
    7. როცა შეიტყო, რომ ჰეროდეს სამფლობელოდან იყო, გაუგზავნა იგი ჰეროდეს, რადგან იმ დღეებში ისიც იერუსალიმში იმყოფებოდა.
    8. ჰეროდემ, იესო რომ დაინახა, ძალიან გაუხარდა, რადგან დიდი ხნიდან სურდა მისი ხილვა, რაკი გაგონილი ჰქონდა მასზე და იმედი ჰქონდა, რაიმე სასწაულს ნახავდა მისგან.
    9. ბევრს ეკითხებოდა, მაგრამ იგი არაფერს პასუხობდა.
    10. მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი კი იდგნენ და გაცხარებით ბრალს სდებდნენ მას.
    11. ხოლო ჰეროდე თავის ჯარისკაცებითურთ ამცირებდა მას და დასცინოდა, ჩააცვა ბრწყინვალე სამოსელი და უკან გაუგზავნა პილატეს.
    12. იმ დღეს პილატე და ჰეროდე დამეგობრდნენ, თუმცა ადრე მტრობდნენ ერთიმეორეს. 

    იუდეველების მოთხოვნა



    13. პილატემ მოუხმო მღვდელმთავრებს, მთავრებს და ხალხს.
    14. და უთხრა მათ: „თქვენ მოიყვანეთ ჩემთან ეს კაცი, როგორც ხალხის გამრყვნელი, და აჰა, მე თქვენს წინაშე გამოვიძიე და ვერავითარი დანაშაული ვერ ვპოვე ამ კაცში, რაშიც თქვენ ადანაშაულებთ მას,
    15. და ვერც ჰეროდემ, რადგან უკან გამოგვიგზავნა იგი. და აჰა, სიკვდილის ღირსი არაფერი ჩაუდენია მას.
    16. ამიტომ ჭკუას ვასწავლი და გავუშვებ“.
    17. მას კი სწორედ ერთი უნდა გაეშვა სადღესასწაულოდ.
    18. მაგრამ მთელი ხალხი აუყვირდა: მოაშორე ეგ და გაგვითავისუფლე ბარაბაო,
    19. რომელიც ჩაგდებული იყო საპყრობილეში ქალაქში მომხდარი რაღაც შფოთისა და მკვლელობისათვის.
    20. პილატემ კვლავ მიმართა მათ, ვინაიდან სურდა იესოს გაშვება.
    21. მაგრამ ისინი გაჰყვიროდნენ: „ჯვარს აცვი, ჯვარს აცვი ეგ“.
    22. მესამედ უთხრა მათ: „რა ბოროტება აქვს ჩადენილი? მე ვერაფერი სასიკვდილო ბრალი ვერ ვპოვე მასში. ამიტომ ჭკუას ვასწავლი და გავუშვებ“.
    23. ისინი კი დაჟინებით ხმამაღლა მოითხოვდნენ, რომ ჯვარს ეცვათ იგი. და იმძლავრა მათმა ხმამ და მღვდელმთავრების ხმამ.
    24. და პილატემ გადაწყვიტა, შეესრულებინა მათი მოთხოვნა:
    25. გაუშვა შფოთისა და მკვლელობისათვის საპყრობილეში ჩაგდებული, რომელსაც ისინი მოითხოვდნენ, იესო კი მათ ნებას გადასცა. 

    გოლგოთას გზაზე



    26. როცა იგი მიჰყავდათ, გზაში დაიჭირეს მინდვრიდან მომავალი ვინმე სიმონ კვირინელი, და აჰკიდეს ჯვარი, რომ ეტარებინა იესოს კვალდაკვალ.
    27. მისდევდნენ მას ბევრი ხალხი და ქალიები, რომლებიც ტიროდნენ და მოთქვამდნენ მის გამო.
    28. იესო მიუბრუნდა მათ და უთხრა: „იერუსალიმის ასულნო, ნუ სტირით ჩემზე, არამედ თქვენ თავზე და თქვენს შვილებზე იტირეთ.
    29. რადგან, აჰა, მოდის დღეები, როცა იტყვიან: „ნეტარ არიან უნაყოფონი და საშონი, რომელთაც არ უშვიათ, და ძუძუნი, რომელთაც არ უწოვებიათ!“
    30. მაშინ ეტყვიან მთებს: „დაგვემხეთ ზედ!“ და ბორცვებს: „დაგვფარეთ ჩვენ!“
    31. ვინაიდან თუ ნედლ ხეს ასე ექცევიან, ხმელს რაღას უზამენ?“
    32. მასთან ერთად სასიკვდილოდ მიჰყავდათ სხვებიც - ორი ავაზაკი. 

    იესო ჯვარზე



    33. როცა იმ ადგილას მივიდნენ, რომელსაც თხემის ადგილი ჰქვია, იქ ჯვარს აცვეს ისიც და ბოროტმოქმედნიც - ერთი მის მარჯვნივ და ერთი მის მარცხნივ.
    34. იესო ამბობდა: „მამაო, მიუტევე ამათ, რადგან არ იციან, რას აკეთებენ“. და გაიყვეს მისი სამოსელი წილისყრით.
    35. იდგა ხალხი და შეჰყურებდა. მთავრებიც დასცინოდნენ და ამბობდნენ: „სხვებს იხსნიდა, ახლა თავისი თავი იხსნას, თუ ეგ ქრისტეა, ღვთის რჩეული“.
    36. ასევე ჯარისკაცებიც დასცინოდნენ მას, მიდიოდნენ და ძმარი მიჰქონდათ მასთან,
    37. ეუბნებოდნენ: „თუ იუდეველთა მეფე ხარ, იხსენი შენი თავი“.
    38. მის ზემოთ იყო წარწერა ბერძნული, რომაული და ებრაული სიტყვებით დაწერილი: „ეს არის იუდეველთა მეფე“.
    39. ერთი ჩამოკიდებული ბოროტმოქმედი გმობდა მას: „განა შენ ქრისტე არა ხარ? იხსენი შენი თავი და ჩვენც“.
    40. მიუგო მეორემ, გაუწყრა და თქვა: „ნუთუ ღვთაებისა არ გეშინია, როცა შენც იმავე სასჯელში ხარ?
    41. ჩვენ სამართლიანად დავიმსახურეთ, ვინაიდან ჩვენ რაც გავაკეთეთ, იმისი საკადრისი მივიღეთ, მაგას კი არაფერი უჯერო არ ჩაუდენია“.
    42. და თქვა: „იესო, გამიხსენე, როცა შენს ღვთაების ყოფიერებაში (ნირვანაში ანუ პლერომაში) გადახვალ“.
    43. და უთხრა მას: „ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: დღესვე ჩემთან ერთად იქნები ღვთაების ყოფიერებაში“.
    44. დღის ექვსი საათი იქნებოდა და მთელი მიწა ბნელმა მოიცვა ცხრა საათამდე.
    45. დაბნელდა მზე და ტაძრის ფარდა შუაზე გაიპო.
    46. და შესძახა იესომ დიდი ხმით და გარდაიცვალა.
    47. ასისთავმა რომ იხილა მომხდარი, ღმერთი ადიდა და თქვა: „ჭეშმარიტად, ეს კაცი მართალი იყო“.
    48. ამ სანახაობაზე შეკრებილი მთელი ხალხი, რომ ხედავდა, რაც ხდებოდა, გულში მჯიღის ცემით ბრუნდებოდა უკან.
    49. ყველა, ვინც მას იცნობდა, და ქალები, გალილეიდან რომ მოჰყვნენ, მოშორებით იდგნენ და უყურებდნენ ამას. 

    გარდამოხსნა. დაკრძალვა



    50. აჰა, ერთი კაცი, სახელად იოსებმა, გამოითხოვა იესოს გვამი და დაასვენა მოზრდილ კუბოში.
    51. გარდამოხსნა იგი, გაახვია ტილოში და დაასვენა კლდეში გამოკვეთილ სამარხში, სადაც ჯერ კიდევ არავინ დაესვენებინათ.
    52. ის დღე პარასკევი იყო და შაბათი დგებოდა.
    53. უკან გაჰყვნენ ქალებიც, რომელნიც იესოსთან ერთად მოვიდნენ გალილეიდან, და უყურებდნენ სამარხს, როგორ დაიდო მისი გვამი.
    54. ამის შემდეგ დაბრუნდნენ. შაბათს კი მოისვენეს მცნებისამებრ.
    55. ქრისტეს ასი მოწაფიდან რამოდენიმემ, რომელთაც ქრისტე ცათა სასუფევლის საიდუმლოებებზე ესაუბრებოდა, ჩუმად მოიტაცეს უფლის ფიზიკური სხეული და შორეულ ინდოეთში წაიღეს დასამარხად. 

    თავი 24



    ქალები და პეტრე ცარიელ სამარხთან



    1. ერთშაბათს, უთენია მოვიდნენ სამარხთან და მოიტანეს სურნელებანი, რომლებიც მომზადებული ჰქონდათ.
    2. და ნახეს ლოდი, სამარხიდან გადაგორებული.
    3. მაგრამ რომ შევიდნენ, ვერ ნახეს უფალ იესოს ხორციელი გვამი.
    4. ამის გამო შეფიქრიანდნენ და, აჰა, მათ წინაშე წარსდგა ორი ღვთაებრივი ანგელოზი სულიერი (კაუზიური) და მშვინვიერი (ასტრალური) სხეულებით მოსილი. ***
    5. რაკი შეძრწუნდნენ და სახე მიწად დახარეს, მათ თეთრ სამოსელში გამოწყობილებმა უთხრეს: „რად ეძებთ მას აქ?
    6. ის აღდგა. გაიხსენეთ, რას გეუბნებოდათ, როცა ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო,
    7. რომ ანთროპოსის ძე უნდა იტანჯოს და გაცემულ იქნეს“.
    8. და მათ გაიხსენეს მისი სიტყვები.
    9. დაბრუნდნენ სამარხიდან და ყოველივე ეს უამბეს იმ თერთმეტს და ყველა დანარჩენს.
    10. ესენი იყვნენ მარიამ მაგდალელი, იოანა და იაკობის დედა მარიამი, და დანარჩენები მათთან ერთად, რომლებმაც მოუთხრეს მოციქულებს ეს ამბავი.
    11. მაგრამ ეს სიტყვები ფუჭად ეჩვენათ და არ დაუჯერეს მათ.
    12. ხოლო პეტრე ადგა, გაიქცა სამარხისკენ და, რომ დაიხარა, მხოლოდ ტილოები დაინახა, და დაბრუნდა მომხდარის გამო გაკვირვებული. 

    ემაუსის გზაზე



    13. და აჰა, იმავე დღეს ორი მათგანი მიდიოდა ერთ სოფელში, რომელიც სამოცი სტადიონით იყო დაშორებული იერუსალიმიდან და ერქვა ემაუსი.
    14. ისინი ერთმანეთში ლაპარაკობდნენ ყოველივე ამის გამო.
    15. ამ ლაპარაკსა და მსჯელობაში რომ იყვნენ, თავად ქრისტე სულიერი (კაუზიურ) და მშვინვიერი (ასტრალურ) სხეულებით მოსილი მიუახლოვდა და დაემგზავრა მათ.
    16. მაგრამ თვალები დაბმული ჰქონდათ და ვერ იცნეს იგი. ***
    17. უთხრა მათ: „რაზე მსჯელობდით გზაზე ერთმანეთში?“ ისინი შეჩერდნენ დაღონებულნი.
    18. მიუგო ერთმა მათგანმა, სახელად კლეოპამ და უთხრა მას: „ნუთუ ერთი შენა ხარ უცხო იერუსალიმში, რომ არ იცი, რაც იქ ამ დღეებში მოხდა?“
    19. და უთხრა მათ: „რა მოხდა?“ მათ უთხრეს მას: „იესოზე ვლაპარაკობთ, რომელიც იყო კაცი წინასწარმეტყველი, ძლიერი საქმითა და სიტყვით ღვთაებისა და მთელი ხალხის წინაშე,
    20. როგორ გადასცეს იგი ჩვენმა მღვდელმთავრებმა და მთავრებმა სიკვდილის მისასჯელად და ჯვარს აცვეს.
    21. ჩვენ კი იმედი გვქონდა, რომ იგი სწორედ ის იყო, ვისაც უნდა გამოეხსნა ისრაელი. ყველაფერ ამასთან ერთად, უკვე მესამე დღეა, რაც ეს მოხდა.
    22. მაგრამ ზოგიერთმა ჩვენიანმა ქალმა გაგვაოცა. ისინი დილაადრიან იყვნენ სამარხთან
    23. და ვერ იპოვეს მისი გვამი. მოვიდნენ და თქვეს, რომ იხილეს ჩვენება ანგელოზთა, რომელთაც უთქვამთ, ცოცხალიაო.
    24. ზოგიერთი ჩვენთაგანიც წავიდა სამარხისაკენ და მართლაც, იგივე დაინახეს, რასაც ქალები ამბობდნენ. ის კი ვერ ნახეს“.
    28. მიუახლოვდნენ იმ სოფელს, სადაც მიდიოდნენ, ის კი თითქოს გზის გაგრძელებას აპირებდა.
    29. მაგრამ ისინი აკავებდნენ მას და ეუბნებოდნენ: „დარჩი ჩვენთან, ვინაიდან დღე უკვე მიიწურა და მწუხრი ჩამოდგა“. ისიც შევიდა, რომ დარჩენილიყო მათთან.
    30. როცა მათთან იჯდა, აიღო პური, აკურთხა, გატეხა და მიაწოდა მათ.
    31. მაშინ თვალი აეხილათ და იცნეს. მაგრამ ის უჩინარი შეიქნა მათთვის. ***
    32. უთხრეს ერთმანეთს: „განა არ გიზგიზებდა ჩვენი გული ჩვენში, როცა გზაში გველაპარაკებოდა და როცა წერილებს განგვიმარტავდა?“
    33. ადგნენ იმავე ჟამს და დაბრუნდნენ იერუსალიმში, მონახეს შეკრებილნი თერთმეტნი და მათთან მყოფნი,
    34. რომელნიც ამბობდნენ, რომ უფალი ჭეშმარიტად აღდგა და ეჩვენა სიმონს.
    35. მათაც უამბეს გზაში მომხდარი და ისიც, როგორ იცნეს იგი პურის გატეხისას. 

    იესო ეცხადება თერთმეტს



    36. ამ ლაპარაკში რომ იყვნენ, თვითონ იესო ჩადგა მათ შუა და უთხრა: „მშვიდობა თქვენდა!“
    37. შეძრწუნებულებსა და შეშინებულებს ეგონათ, რომ ფანტომს ხედავდნენ.
    38. უთხრა მათ: „ეს არის ჩემი სიტყვები, რომელთაც გეუბნებოდით, ვიდრე თქვენთან ვიყავი“.
    39. მაშინ გაუხსნა მათ გონება გასაგებად
    40. და უთხრა მათ: „ქრისტე უნდა დაიტანჯოს და მკვდრეთით აღდგეს მესამე დღეს;
    41. და მისი სახელით ნაქადაგები უნდა იყოს მონანიება ცოდვათა მისატევებლად ყველა ხალხში, იერუსალიმიდან მოყოლებული.
    42. თქვენ კი ამის მოწმენი ხართ.
    43. და აჰა, მე მოვავლენ თქვენზე მამაჩემის აღთქმულს. თქვენ კი დარჩით ქალაქში, ვიდრე მაღლიდან ძალით შეიმოსებოდეთ“. 

    ამაღლება



    44. და გაიყვანა ისინი ბეთანიამდე და აღაპყრო ხელები, და აკურთხა ისინი.
    45. როგორც კი აკურთხა, განშორდა მათ და ამაღლდა სუპერკოსმოსში.
    46. მათ თაყვანი სცეს მას და დაბრუნდნენ იერუსალიმში დიდი სიხარულით.
    47. და სულმუდამ ტაძარში იყვნენ, ღვთაების მადიდებელნი და მაკურთხეველნი. ამონ (იგივე ომნი, აუმკარა, ომკარა, თარგმანით; ყველა და ყველაფერი, წარსული, აწმყო და მომავალი, ემანაცია, ევოლუცია და ანიჰილაცია).
  21. შანკარადევა
    ვაი ფარისევლებს



    40. „მაგრამ, ვაი თქვენ, ფარისეველნო, რომ გამოჰყოფთ პიტნის, ტეგანისა და ყოველნაირი ბოსტნეულის მეათედს და გვერდს უქცევთ ღვთაების სამართალსა და სიყვარულს! ეს უნდა გაგეკეთებინათ და არც ის უნდა დაგეტოვებინათ.
    41. ვაი თქვენ, ფარისეველნო, რომ გიყვართ წინა ადგილზე ჯდომა სინაგოგებში და მოსალმებანი მოედნებზე!
    42. ვაი თქვენ, რადგან ხართ უჩინარი სამარხებივით, რომლებზეც ადამიანები დადიან და არ კი იციან!“
    43. ამაზე ერთ-ერთმა რჯულის მცოდნემ უთხრა: „მოძღვარო, ამას რომ ამბობ, ამით ჩვენც გვაყენებ შეურაცხყოფას“.
    44. მან კი უთხრა: „ვაი თქვენც, რჯულის მცოდნენო, რომ აჰკიდებთ ადამიანებს მძიმე ტვირთს, თვითონ კი იმ ტვირთს თითსაც არ აკარებთ.
    45. ვაი თქვენ, რჯულის მცოდნენო, რომ წარიტაცეთ ცოდნის გასაღები! არც თქვენ შეხვედით და შემსვლელებიც დააბრკოლეთ“. **
    46. როცა ამას ეუბნებოდა მათ, მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა დაუწყეს დიდად შევიწროება და ბევრზე სალაპარაკოდ გამოწვევა.
    47. რათა მახე დაეგოთ, რაიმე დაეცდენინებინათ და ბრალი დაედოთ მისთვის. 

    თავი 12



    დაფარული გაცხადდება



    1. ამასობაში ათასობით ხალხი შეიყარა, ისე რომ, ერთმანეთს თელავდნენ. ჯერ დაიწყო ლაპარაკი თავისი მოწაფეების მიმართ: „მოერიდეთ ფარისეველთა საფუარს, რომელიც პირმოთნეობაა.
    2. არაფერია დაფარული, რომ არ გაცხადდეს, და დამალული, რომ არ გამჟღავნდეს. ***
    3. ამიტომ, რაც ბნელში გითქვამთ, ნათელში მოისმენენ, და რაც ყურში იჩურჩულეთ ოთახებში, ერდო-ბანებზე გახმაურდება.
    4. გეუბნებით თქვენ, ჩემო მეგობრებო, ნუ გეშინიათ მათი, ვინც სხეულს კლავს.
    5. გეშინოდეთ მისი, ვისაც მოკვლის შემდეგ აქვს ხელმწიფება გეენაში ჩაგდებისა. ***
    6. ანდა, განა ხუთი ბეღურა ორი ასარი არა ღირს? და არც ერთი მათგანი დავიწყებული არ არის ღვთის წინაშე.
    7. თქვენს თავზე თმებიც დათვლილია. ჰოდა, ნუ გეშინიათ, თქვენ ბევრ ბეღურაზე უკეთესნი ხართ.
    8. ამასაც გეტყვით: ყველას, ვინც მე მაღიარებს ადამიანთა წინაშე, ანთროპოსის ძე აღიარებს ღვთაების წინაშე.
    9. ხოლო, ვინც უარმყოფს ადამიანთა წინაშე, ისიც უარყოფილი იქნება ღვთაების წინაშე.
    10. ყველას, ვინც იტყვის სიტყვას კაცის ძის წინააღმდეგ, მიეტევება, მაგრამ სულიწმიდის წინააღმდეგ გმობა არ მიეტევება.
    11. როცა შეგიყვანენ სინაგოგებში მთავართა და ხელისუფალთა წინაშე, ნუ იზრუნებთ იმაზე, როგორ ან რა უპასუხოთ, ან რა ილაპარაკოთ,
    12. ვინაიდან სულიწმიდა გასწავლით მაშინ, რაც უნდა ილაპარაკოთ“. 

    იგავი უგუნურ მდიდარზე



    13. ხალხიდან ვიღაცამ უთხრა მას: „მოძღვარო, უთხარი ჩემს ძმას, რომ გამიყოს მემკვიდრეობა“.
    14. მან უთხრა მას: „ადამიანო, ვინ დამაყენა თქვენს მსაჯულად ან გამყოფად?“
    15. უთხრა მათ: „დაუკვირდით და დაიცავით თავი ყოველი ანგარებისაგან, ვინაიდან ადამიანის სიცოცხლე მისი ქონების სიუხვეზე როდია დამოკიდებული“.
    16. და უთხრა მათ იგავი: „ერთ მდიდარ კაცს ყანაში კარგი მოსავალი მოუვიდა.
    17. იფიქრა თავისთვის: „რა ვქნა, არაფერი მაბადია, რომ სადმე დავაბინავო ჩემი მოსავალი?“
    18. თქვა: „აი, რას ვიზამ: ჩემს ბეღლებს დავანგრევ, უფრო დიდებს ავაშენებ და იქ შევაგროვებ მთელ ჩემს ხორბალს და დოვლათს,
    19. და ვეტყვი ჩემს სამშვინველს (ფსიხეია): სამშვინველო (ფსიხეია), ბევრი სიკეთე გაქვს დაგროვილი მრავალი წლისათვის; მოისვენე, ჭამე, სვი, იმხიარულე“.
    20. მაგრამ უთხრა მას ღმერთმა: „უგუნურო, ამაღამ სამშვინველს (ფსიხეია) მოგთხოვენ და, რაც დაიმზადე, ვიღას დარჩება?“
    21. ისიც ასევეა, ვინც თავისთვის იუნჯებს და ღმერთში არ მდიდრდება“. 

    ეძიეთ სუპერკოსმოსის ღვთაებრივი ყოფიერება



    22. უთხრა თავის მოწაფეებს: „ამიტომ გეუბნებით თქვენ: ნუ ზრუნავთ თქვენი თავისათვის - რა ჭამოთ, ნურც თქვენი სხეულისათვის - რით შეიმოსოთ.
    23. ვინაიდან სული საზრდოზე მეტია და სხეული - სამოსელზე.
    24. დააკვირდით ყორნებს: ისინი არც თესავენ, არც მკიან, არც ბეღელი აქვთ და არც საწყობი, და ღმერთი არჩენს მათ. თქვენ კი რამდენად სჯობიხართ ფრინველებს?
    25. რომელ თქვენგანს შეუძლია ზრუნვით თავის სიმაღლეს ერთი წყრთა შემატოს?
    26. ჰოდა, თუ უმცირესიც არ შეგიძლიათ, სხვაზე რაღას ზრუნავთ?
    27. შეხედეთ შროშნებს, როგორ იზრდებიან: არც შრომობენ, არც ართავენ. მაგრამ გეუბნებით თქვენ, რომ სოლომონიც კი, მთელი თავისი დიდებით, არ შემოსილა ისე, როგორც ერთი ამათგანი.
    28. თუკი ველის ბალახს, რომელიც დღეს არის, ხვალ კი თონეში ჩაიყრება, ღმერთი ამგვარად მოსავს, თქვენ უფრო მეტად არ შეგმოსავთ, მცირედ მორწმუნენო?
    29. თქვენც ნუ ეძებთ, რა ჭამოთ და რა სვათ, და ნუ შფოთავთ.
    30. ვინაიდან ყოველივე ამას ეძიებს ამ სამყაროს ყველა ხალხი. თქვენმა მამამ იცის, რომ გესაჭიროებათ ესენი, ხორციელი.
    31. არამედ ეძიეთ კოსმიური ღვთაების სასუფეველი (სუპერკოსმოსის ღვთაებრივი ყოფიერება, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება) და ყოველივე ეს მოგეცემათ თქვენ.
    32. ნუ გეშინია, მცირე სამწყსოვ, ვინაიდან თქვენმა ზეციერმა (სუპერკოსმიურმა) მამამ მოისურვა თქვენთვის ღვთაებრივი ყოფიერების მოცემა.
    33. გაყიდეთ თქვენი ქონება და გაიღეთ მოწყალება. დაიმზადეთ უცვეთელი ქისები, მთელი ეონი ულეველი საუნჯე ზეცაში, სადაც ქურდი ვერ მიეკარება და ჩრჩილი ვერ ავნებს,
    34. ვინაიდან, სადაც თქვენი საუნჯეა, თქვენი გულიც იქ იქნება. 

    ერთგული მნე



    35. „იყოს თქვენი წელი შემოსარტყლული და სასანთლენი თქვენი - ანთებული.
    36. თქვენ კი იყავით მსგავსნი იმ ადამიანებისა, რომლებიც ელიან თავიანთი ბატონის დაბრუნებას ქორწილიდან, რომ როცა მოვა და დარეკს, იმწამსვე გაუღონ.
    37. ნეტარ არიან ის მონები, რომლებსაც შინ დაბრუნებული ბატონი ფხიზლებს ნახავს. ჭეშმარიტად გეტყვით, რომ ის შემოირტყამს სარტყელს და დასხამს მათ, მივა და მოემსახურება.
    38. და თუ საღამოს გუშაგობისას მოვიდა და ასე ნახა, ნეტარ არიან ის მონები.
    39. ეს კი იცოდეთ: სამყაროს ბოლო ეონის დასასრულს მოვა ანთროპოსის ძე. ***
    41. უთხრა მას პეტრემ: „უფალო, ამ იგავს ჩვენ გვეუბნები, თუ ყველას?“
    42. უფალმა უთხრა: „ვინ არის ერთგული და გონიერი მნე, რომელსაც დააყენებს ბატონი თავის მსახურებზე, რათა დროულად მისცეს მათ ულუფა?
    43. ნეტარია მონა, რომლის ბატონი მოვა და ამის მოქმედს ნახავს მას.
    44. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ მთელ თავის ქონებაზე დააყენებს მას.
    45. ხოლო თუ ეს მონა თავის გუნებაში იტყვის: აგვიანებს ჩემი ბატონი მოსვლასო, და დაიწყებს მსახურებისა და მხევლების ცემას, ჭამა-სმას და ლოთობას,
    46. მოვა იმ მონის ბატონი იმ დღეს, როცა არ ელის, და იმ ჟამს, როცა არ იცის, და შუაზე გაჰკვეთს მას და ურწმუნოებთან დაუდებს წილს.
    47. ხოლო მონა, რომელმაც იცოდა თავისი ბატონის ნება და არ მოემზადა, ან არ მოიქცა მისი ნებისამებრ, მაგარ ცემას მიიღებს.
    48. ხოლო რომელმაც არ იცოდა და ისე მოიქცა, რომ ცემა დაიმსახურა, ნაკლებად იცემება. ყველას, ვისაც მეტი მიეცა, მეტს მოსთხოვენ, და ვისაც მეტს მიანდობენ, მას მეტსაც მოჰკითხავენ. 

    მომავალი განკითხვა



    49. „ამქვეყნად ცეცხლის მოსატანად მოვედი და როგორ მინდა, რომ ენთოს. *
    50. ნათლობით უნდა მოვინათლო, და როგორ ვარ შეჭირვებული, ვიდრე ეს აღსრულდება.
    51. ხალხსაც უთხრა: „როცა დასავლეთით ამომავალ ღრუბელს დაინახავთ, ამბობთ იმწამსვე: წვიმა მოვაო, და ასეც ხდება.
    52. ხოლო, როცა სამხრეთის ქარი უბერავს, ამბობთ: სიცხე იქნებაო, და ხდება.
    53. თვალთმაქცნო! ცისა და მიწის პირის გამოცნობა შეგიძლიათ, ეს ჟამი კი როგორ ვერ გამოგიცვნიათ?
    54. თავად რატომ არ განსჯით, რა არის სამართლიანი?
    55. როცა შენს მოდავესთან ერთად მთავართან მიდიხარ, ეცადე გზაშივე გათავისუფლდე მისგან, რომ მან არ მიგიყვანოს მოსამართლესთან, მოსამართლემ არ მიგცეს ბოქაულს და ბოქაულმა არ ჩაგაგდოს საპყრობილეში.
    56. გეუბნები: ვერ გამოხვალ იქიდან, ვიდრე უკანასკნელ ლეპტას არ გადაიხდი“. *** 

    თავი 13



    იგავი ლეღვის ხეზე



    1. ამ დროს მოვიდნენ ზოგიერთები და უამბეს მას გალილეველთა შესახებ, რომელთა სისხლი პილატემ შეურია მათ მსხვერპლებს.
    2. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „თქვენ გგონიათ, ვითომ ეს გალილეველები ყველა გალილეველზე უფრო ცოდვილები იყვნენ, ასე რომ ევნენ?
    3. არა, გეუბნებით, მაგრამ თუ არ მოინანიებთ, ყველანი მათსავით დაიღუპებით.
    4. ან რა გგონიათ, ის თვრამეტი კაცი, რომელთაც შილოახის კოშკი დაეცა ზედ და ამოწყვიტა, უფრო დამნაშავენი იყვნენ, ვიდრე ყველა ის ადამიანი, იერუსალიმში რომ ცხოვრობს?
    5. არა, გეუბნებით: მაგრამ თუ არ მოინანიებთ, ყველანი მათსავით დაიღუპებით!“
    6. უთხრა ეს იგავი: „ერთ კაცს თავის ვენახში ლეღვი ედგა. მივიდა, რომ ზედ ნაყოფი მოეძებნა და ვერ იპოვა.
    7. უთხრა მევენახეს: „აჰა, სამი წელია მოვდივარ ამ ლეღვის ნაყოფის საძებნელად და ვერ ვპოულობ. მოჭერი იგი, რად უნდა ფიტავდეს მიწას?“
    8. მან კი მიუგო და უთხრა მას: „ბატონო, დატოვე ამ წელიწადსაც, ვიდრე ძირს შემოვუთოხნიდე და ნაკელს დავუყრიდე,
    9. იქნებ მოისხას ნაყოფი. თუ არა და, მოჭრი მას“. 

    ქალის განკურნება შაბათს



    10. ასწავლიდა მათ ერთ სინაგოგაში შაბათს.
    11. და აჰა, იქ იყო ქალი, რომელიც თვრამეტ წელიწადს შეპყრობილი იყო სნეულების სულით, და იყო დაკრუნჩხული და წელში ვერ იმართებოდა.
    12. დაინახა იგი იესომ, დაუძახა და უთხრა მას: „ქალო, თავისუფალი ხარ შენი სნეულებისაგან“.
    13. დაადო ხელები და მაშინვე გაიმართა იგი, და ადიდებდა ღვთაებას.
    14. განრისხდა სინაგოგის მთავარი, შაბათს რომ განკურნა იესომ, და უთხრა ხალხს: „ექვსი დღეა, როცა შეიძლება რაიმეს კეთება. ამ დღეებში მოდით და განიკურნეთ, ოღონდ შაბათს არა“.
    15. მიუგო მას უფალმა და უთხრა: „თვალთმაქცო, განა ყოველი თქვენგანი არ უშვებს შაბათობით ბაგიდან თავის ხარს ან ვირს და არ მიჰყავს წყლის დასალევად?
    16. ხოლო ეს აბრაამის ასულია, რომელიც უკვე თვრამეტი წელიწადია შეკრული ჰყავდა სატანას. შაბათ დღეს არ შეიძლებოდა გამოხსნილიყო ამ ხუნდებიდან?“
    17. როცა ამას ლაპარაკობდა, ყველა მის მოწინააღმდეგეს რცხვენოდა. ხოლო მთელი ხალხი ხარობდა მის დიდებულებათა გამო, რასაც სჩადიოდა. 

    იგავი მდოგვის მარცვალსა და საფუარზე



    18. ის ამბობდა: „რას შეჰგავს ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება, ღვთაების ყოფიერება) და რას ვამსგავსო იგი?
    19. იგი შეჰგავს მდოგვის მარცვალს, რომელიც აიღო კაცმა და დათესა თავის ბოსტანში. გაიზარდა იგი და იქცა ხედ და მის ტოტებში ცის ფრინველებმა დაიბუდეს“.
    20. და კიდევ თქვა: „რას ვამსგავსო ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება)?
    21. იგი შეჰგავს საფუარს, რომელიც ქალმა აიღო და ჩაფლა სამ საწყაო ფქვილში, ვიდრე მთლიანად გაფუვდებოდა“. 

    როცა ვიწრო კარი დაიკეტება



    22. მიმოდიოდა ქალაქებსა და სოფლებში, ასწავლიდა და თან იერუსალიმის გზას ადგა.
    23. ვიღაცამ უთხრა მას: „უფალო, ნუთუ ცოტანი გადარჩებიან?“ მან კი უთხრა მათ:
    24. „იღვაწეთ, რათა შეხვიდეთ ვიწრო კარიდან. რადგან, გეუბნებით, მრავალი ეცდება შესვლას და ვერ შეძლებს.
    25. როცა სახლის პატრონი ადგება და დაკეტავს კარს, მაშინ თქვენ, გარეთ მდგომნი, დაიწყებთ კარზე რეკვას და ეტყვით: „ბატონო, ბატონო, გაგვიღე!“ მაგრამ ის მოგიგებთ და გეტყვით თქვენ: „არ გიცნობთ, სადაურები ხართ“.
    26. მაშინ დაუწყებთ ლაპარაკს: „შენს წინაშე ვჭამდით და ვსვამდით, და ჩვენს ქუჩებში ასწავლიდი“.
    27. და გეტყვით: „გეუბნებით, არ გიცნობთ, სადაურები ხართ. გამშორდით ყველანი, უსამართლობის მოქმედნო“.
    28. იქნება იქ ტირილი და კბილთა ღრჭენა, როცა იხილავთ აბრაამს და ისაკს და იაკობს და ყველა წინასწარმეტყველს ღვთაების სასუფეველში (ნირვანაში ანუ პლერომაში, განზომილებათა (ცათა) სასუფეველში, ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანეში, მრავალგანზომილებიან კოლექტიურ სუპერცნობიერებაში), თქვენს თავს კი - გარეთ განდევნილებს.
    29. მოვლენ აღმოსავლეთიდან და დასავლეთიდან, ჩრდილოეთიდან და სამხრეთიდან, და ინახად დასხდებიან ღვთაების სასუფეველში (ნირვანაში ანუ პლერომაში).
    30. და აჰა, არიან უკანასკნელნი, რომელნიც პირველნი იქნებიან, და არიან პირველნი, რომელნიც უკანასკნელნი იქნებიან“. იესოს პასუხი ჰეროდეს
    31. ამ დროს მოვიდნენ ზოგიერთნი ფარისეველთაგან და უთხრეს მას: „წადი, გაეცალე აქაურობას, რადგან ჰეროდეს შენი მოკვლა უნდა“.
    32. და უთხრა მათ: „წადით და უთხარით იმ მელას: აჰა, ვდევნი ეშმაკებს და ვკურნავ დღესა და ხვალ, მესამე დღეს კი დავასრულებ.
    33. მაგრამ მე უნდა ვიარო დღეს, ხვალ და ზეგ, ვინაიდან არ იქნება, რომ წინასწარმეტყველი იერუსალიმის გარეთ დაიღუპოს!
    თავი 14



    განკურნება შაბათს



    1. ერთხელ, როცა შევიდა იგი ფარისეველთა რომელიღაც მთავრის სახლში შაბათს პურის საჭმელად და ისინი უთვალთვალებდნენ მას,
    2. აჰა, მის წინაშე წარდგა ერთი კაცი, წყალმანკით დაავადებული.
    3. მიუგო იესომ და უთხრა რჯულის მცოდნეებსა და ფარისევლებს: „შეიძლება თუ არა განკურნება შაბათს?“
    4. ისინი დუმდნენ. და შეეხო მას, განკურნა და გაუშვა.
    5. და მათ უთხრა: „რომელიმე თქვენგანს ვირი ან ხარი რომ ჩაუვარდეს ჭაში, განა იმ წამსვე არ ამოიყვანს, შაბათი დღეც რომ იყოს?“
    6. და ვერ შეძლეს ამაზე პასუხის მიცემა. 

    უპოვართა მოწვევა ნადიმზე



    7. უთხრა წვეულებს იგავი, როცა შეამჩნია, რომ წინა ადგილებს ირჩევდნენ, და უთხრა მათ:
    8. „თუ ვინმემ ქორწილში მიგიწვიოს, ნუ დაჯდები წინა ადგილზე, რადგან შეიძლება შენზე უფრო საპატიო სხვა ჰყავდეს მოწვეული,
    9. რომ არ მოვიდეს შენი და მისი მაწვევარი და არ გითხრას: დაუთმე ამას ადგილი! მაშინ შერცხვენილმა უნდა დაიკავო უკანასკნელი ადგილი.
    10. მაგრამ როცა მოგიწვევენ, მიდი და დაჯექი ბოლო ადგილზე, რომ მოვიდეს შენი მაწვევარი და გითხრას: მეგობარო, გადაბრძანდი უფრო მაღლა! მაშინ გექნება მეტი დიდება ყოველი თანამეინახის წინაშე.
    11. ვინაიდან ყველა, ვინც თავს აიმაღლებს, დამდაბლდება, და ვინც თავს დაიმდაბლებს - ამაღლდება“. ***
    12. თავის მაწვევარსაც უთხრა: „როცა სადილს ან ვახშამს გამართავ, ნუ მოიწვევ შენს მეგობრებს, ნურც შენს ძმებს, ნურც შენს ნათესავებს, ნურც მდიდარ მეზობლებს, რათა მერე იმათაც არ მიგიწვიონ და არ მიიღო სამაგიერო,
    13. არამედ, როცა ლხინს გამართავ, მოიწვიე გლახაკნი, ხეიბრები, კოჭლები და ბრმები.
    14. ნეტარი იქნები, რადგან მათ არაფერი აქვთ, რომ მოგიზღან. მაგრამ შენ მართალთა აღდგომისას მოგეზღვება“.
    15. ეს რომ გაიგონა ერთმა მასთან მჯდომმა, უთხრა მას: „ნეტარია, ვინც ჭამს პურს კოსმიური ღვთაების სასუფეველში (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანეში, მრავალგანზომილებიან კოლექტიურ სუპერცნობიერებაში)“. 

    მოწვეულთა უარი



    16. მან კი უთხრა მას: „ერთმა კაცმა დიდი პურობა გამართა და ბევრი მოიწვია.
    17. პურობის დრომ რომ მოაღწია, გაგზავნა თავისი მონა, რათა წვეულთათვის ეთქვა: მობრძანდით, ყველაფერი მზად არისო.
    18. ყველამ ერთხმად დაიწყო მობოდიშება. პირველმა თქვა: ყანა ვიყიდე და მის სანახავად უნდა წავიდე, გთხოვ, მაპატიოო;
    19. მეორემ უთხრა: ხუთი უღელი ხარი ვიყიდე და მათ გამოსაცდელად მივდივარ, გთხოვ, მაპატიოო;
    20. მესამემ უთხრა: ცოლი შევირთე და ამის გამო არ შემიძლია მოსვლაო.
    21. დაბრუნდა მონა უკან და აუწყა ეს თავის ბატონს. განრისხდა მაშინ მასპინძელი და უთხრა თავის მონას: „გადი სასწრაფოდ, ქალაქის მოედნებზე და ქუჩებში, მომიყვანე გლახაკნი, ხეიბრები, ბრმები და კოჭლები“.
    22. და უთხრა მონამ: „ბატონო, აღსრულებულია რაც ბრძანე, და კიდევ დარჩა ადგილი“.
    23. და უთხრა ბატონმა მონას: „გადი გზებზე და ორღობეებში, დაიყოლიე ისინი, რომ მოვიდნენ, რათა აივსოს ჩემი სახლი,
    24. რადგან გეუბნებით: ვერავინ იმ წვეულთაგან ვერ იგემებს ჩემს პურობას!“ 

    საკუთარი ჯვრის ტარება



    25. მივიდა მასთან დიდძალი ხალხი და ის მიუბრუნდა მათ და უთხრა:
    26. ვინც არ ატარებს თავის ჯვარს და ისე არ გამომყვება, ვერ გახდება ჩემი მოწაფე.
    27. რადგან რომელიმე თქვენგანმა რომ კოშკის აშენება მოისურვოს, განა თავდაპირველად არ დაჯდება და არ იანგარიშებს იმ ფასს, რაც მის დასამთავრებლად იქნება საჭირო?
    28. რადგან საძირკველს თუ ჩაყრის და ვერ დაამთავრებს, ყველა, ვინც დაინახავს, დაცინვას დაუწყებს,
    29. და იტყვის: ამ კაცმა შენება დაიწყო და ვეღარ დაამთავრაო.
    30. ანდა, რომელი მეფეა, რომ მეორე მეფის წინააღმდეგ ომის განმზრახველი, ჯერ სათათბიროდ არ დაჯდეს, შეუძლია თუ არა ათი ათასით დაუხვდეს ოცი ათას მომხვდურს?
    31. თუ არა და, ვიდრე ჯერ კიდევ შორს არის იგი, ელჩობას მიუგზავნის, და ზავსა სთხოვს.
    32. ასევეა ყოველი თქვენგანი. ვინც უარს არ იტყვის ყველაფერზე, რაც აბადია, ვერ შეძლებს, ჩემს მოწაფეობას.
    33. მარილი კარგია, მაგრამ, თუ მარილი განქარდა, რიღათი დამარილდეს?
    34. არც მიწისთვის გამოდგება, არც ნაკელისთვის, ამიტომ შორს გადაყრიან. ვისაც ყურები აქვს მოსასმენად, ისმინოს!“ 

    თავი 15



    დაკარგულ ცხვარზე



    1. ახლოს მიდიოდა მასთან ყველა მებაჟე და ცოდვილი და უსმენდა მას.
    2. ფარისეველნი და მწიგნობარნი ბუზღუნებდნენ და ამბობდნენ: ცოდვილებს ღებულობს და მათთან ჭამსო.
    3. უთხრა მათ ეს იგავი:
    4. „რომელიმე თქვენგანს რომ ასი ცხვარი ჰყავდეს და ერთი დაეკარგოს, განა არ დატოვებს ოთხმოცდაცხრამეტს უდაბნოში და არ წავა დაკარგულის საძებრად, ვიდრე არ იპოვის?
    5. რომ იპოვის, სიხარულით მხრებზე შეისვამს.
    6. შინ რომ დაბრუნდება, დაუძახებს მეგობრებს, მეზობლებს და ეტყვის: თქვენც იხარეთ ჩემთან ერთად, დაკარგული ცხვარი ვიპოვეო.
    7. თქვენ გეუბნებით, რომ ასევე მეტი სიხარული იქნება სუპერკოსმოსში ერთი ცოდვილის გამო, რომელმაც მოინანია, ვიდრე იმ ოთხმოცდაცხრამეტი მართლის გამო, რომელთაც მონანიება არ სჭირდებათ. 

    დაკარგულ დრაქმაზე



    8. „ანდა ქალი, რომელსაც ათი დრაქმა აქვს, ერთი დრაქმა რომ დაეკარგოს, განა არ აანთებს სანთელს და არ გამოგვის სახლს და გულმოდგინეთ არ დაუწყებს ძებნას, ვიდრე არ იპოვის?
    9. როცა იპოვის, დაუძახებს მეგობრებს და მეზობლებს და ეტყვის: ჩემთან ერთად იხარეთ, ვინაიდან ვიპოვე დაკარგული დრაქმაო.
    10. თქვენ გეუბნებით: ასევე იქნება სიხარული კოსმიური ღვთაების ანგელოზებთან ერთი მომნანიებელი ცოდვილის გამო“. 

    ძე შეცთომილი



    11. თქვა: „ერთ კაცს ორი ვაჟი ჰყავდა.
    12. უმცროსმა ვაჟმა უთხრა მამას: „მომეცი ჩემი კუთვნილი წილი ქონებისა“. და მამამ გაუყო მათ ქონება.
    13. რამდენიმე დღის შემდეგ უმცროსმა ვაჟმა მოაგროვა ყველაფერი, წავიდა შორეულ ქვეყანაში და გაფლანგა თავისი ქონება თავაშვებული ცხოვრებით.
    14. როცა ყველაფერი შემოეხარჯა, იმ ქვეყანაში დიდი შიმშილობა ჩამოვარდა, და მას გაუჭირდა.
    15. წავიდა და იმ ქვეყნის ერთ მცხოვრებს მიეკედლა, რომელმაც თავის მინდვრებში გაგზავნა ღორების საძოვებლად.
    16. ენატრებოდა, მუცელი იმ რკოთი მაინც ამოეყორა, რომელსაც ღორები ჭამდნენ, მაგრამ არავინ არაფერს აძლევდა.
    17. როცა გონს მოეგო, თქვა: „მამაჩემთან რამდენ მოჯამაგირეს პური თავსაყრელი აქვს, მე კი შიმშილით ვკვდები.
    18. ავდგები, წავალ მამაჩემთან და ვეტყვი: მამა, შევცოდე სუპერკოსმოსის მიმართ და შენს წინაშე,
    19. ღირსი აღარა ვარ, რომ შენს ძედ ვიწოდებოდე. მიმიღე როგორც ერთი შენი მოჯამაგირეთაგანი!“
    20. ადგა და წავიდა თავის მამასთან. როცა ჯერ კიდევ შორს იყო, მამამ დაინახა და შეებრალა. გაიქცა, ყელზე მოეხვია და აკოცა.
    21. ვაჟმა კი უთხრა: „მამა! შევცოდე სუპერკოსმოსის მიმართ და შენს წინაშე. ღირსი აღარა ვარ, რომ შენს ძედ ვიწოდებოდე“.
    22. უთხრა მამამ თავის მონებს: „მოუტანეთ საუკეთესო სამოსელი და ჩააცვით, გაუკეთეთ ბეჭედი ხელზე და სანდლები ჩააცვით ფეხებზე.
    23. მოიყვანეთ ნასუქალი ხბო და დაკალით. ვჭამოთ და ვიმხიარულოთ.
    24. ვინაიდან ეს ჩემი ვაჟი მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა“. და დაიწყეს მხიარულება.
    25. უფროსი ვაჟი კი მინდორში იმყოფებოდა. რომ დაბრუნდა და სახლს მიუახლოვდა, სიმღერისა და ცეკვათამაშის ხმა შემოესმა.
    26. დაუძახა ერთ მსახურთაგანს და ჰკითხა: „ეს რა ამბავია?“
    27. მან უთხრა მას: „შენი ძმა მოვიდა და მამაშენმა ნასუქალი ხბო დაკლა, რაკი მრთელი დაუბრუნდა“.
    28. ის კი გაბრაზდა და შესვლა აღარ უნდოდა. მამამისი გამოვიდა და იწვევდა.
    29. მან მიუგო და უთხრა თავის მამას: „აგერ, რამდენი წელია გემსახურები, არასოდეს შენს ბრძანებას არ გადავსულვარ და ერთხელაც არ მოგიცია ციკანი, რომ ჩემს მეგობრებთან მემხიარულა.
    30. ხოლო, როცა მოვიდა ეს შენი ვაჟი, რომელმაც თავისი ქონება მეძავებთან გაფლანგა, ნასუქალი ხბო დაუკალი“.
    31. მან უთხრა მას: „შვილო, შენ მუდამ ჩემთან ხარ და, რაც კი მაქვს, შენია.
    32. მაგრამ უნდა ვხარობდეთ და ვმხიარულებდეთ, ვინაიდან შენი ძმა მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა“. 

    თავი 16



    ორგული მნე



    1. უთხრა თავის მოწაფეებსაც: „იყო ერთი მდიდარი კაცი და ჰყავდა მნე, რომელზეც ამბავი მიუტანეს, რომ მის ქონებას ანიავებდა.
    2. დაიბარა და უთხრა: „ეს რა მესმის შენზე? ჩამაბარე შენი სამნეოს ანგარიში, ვინაიდან ვეღარ იქნები მნე“.
    3. მნემ თქვა თავისთვის: „როგორ მოვიქცე? ჩემი ბატონი მართმევს სამნეოს. ბარვა არ შემიძლია, მათხოვრობის მრცხვენია.
    4. ვიცი, როგორც უნდა მოვიქცე, რომ მიმიღონ თავიანთ სახლებში, როცა მნეობას ჩამომაშორებენ“.
    5. დაიბარა თავისი ბატონის ყველა მოვალე. პირველს უთხრა: „რამდენი გმართებს ჩემი ბატონისა?“
    6. მან თქვა: „ასი საწყაული ზეთი“. უთხრა მას: „მიიღე შენი ხელწერილი, დაჯექი სასწრაფოდ და დაწერე - ორმოცდაათი“.
    7. მერე სხვას უთხრა: „შენ რამდენი გმართებს?“ მან თქვა: „ასი კოდი ხორბალი“. მან უთხრა: „მიიღე შენი ხელწერილი და დაწერე - ოთხმოცი“.
    8. შეაქო ბატონმა უსამართლო მნე, ხერხიანად რომ მოიქცა. რადგან ამ სამყაროს ძენი ნათლის შვილებზე მოხერხებულნი არიან თავიანთ მოდგმაში.
    9. და მეც გეუბნებით თქვენ: შეიძინეთ მეგობრები უსამართლობის მამონისგან, რომ, როცა გაღარიბდებით, მიგიღონ მთელი ეონი სავანეში.
    10. მცირედში ერთგული ბევრშიც ერთგულია; და ვინც მცირედშიც უსამართლოა, ბევრშიც უსამართლოა.
    11. ჰოდა, თუ უსამართლო მამონას არ უერთგულეთ, ჭეშმარიტს ვინ განდობთ?
    12. და თუ სხვისას არ უერთგულეთ, თქვენსას ვინ მოგცემთ?
    13. არც ერთ მსახურს არ შეუძლია ორ ბატონს ემსახუროს: ან ერთი უნდა სძულდეს და მეორე უყვარდეს. ან იმ ერთს შეეთვისოს და მეორე დაამციროს. ვერ შეძლებთ ღმერთსაც ემსახუროთ და მამონასაც!“
    14. ყოველივე ეს ესმოდათ ფარისევლებსაც, რომლებიც ვერცხლის მოყვარულნი იყვნენ, და დასცინოდნენ მას.
    15. და უთხრა მათ: „თქვენ თავს იმართლებთ ადამიანთა წინაშე, მაგრამ ღმერთმა იცის თქვენი გული, ვინაიდან, რაც კაცთა შორის მაღალია, ღვთაების წინაშე სისაძაგლეა.
    16. რჯული და წინასწარმეტყველნი მხოლოდ იოანემდე იყო. მის შემდეგ კი ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება, ღვთაების ყოფიერება) იხარება და ყველა ძალით შედის მასში. * 

    მდიდარი და ლაზარე



    19. „იყო ერთი მდიდარი კაცი, ძოწეულსა და ბისონს იცვამდა, ყოველდღე დიდებულად ნადიმობდა.
    20. ასევე იყო ერთი გლახაკი, სახელად ლაზარე, რომელიც მის ჭიშკართან იწვა დაწყლულებული.
    21. ენატრებოდა მდიდრის სუფრიდან გადმოცვენილი ნამცეცებით გაძღომა. ძაღლები მოდიოდნენ და წყლულებს ულოკავდნენ.
    22. მოკვდა ის გლახაკი და ანგელოზებმა მიიყვანეს აბრაამის წიაღში. მდიდარიც მოკვდა და დამარხეს.
    23. და ჯოჯოხეთში, ტანჯვაწამებაში მყოფმა, აახილა თვალები და დაინახა შორიდან აბრაამი და ლაზარეც მის წიაღში.
    24. შესძახა და თქვა: „მამაო აბრაამ, შემიწყალე და მომივლინე ლაზარე, რომ დაისველოს თავისი თითის წვერი წყალში და ენა გამიგრილოს, ვინაიდან ვიტანჯები ამ ალში“.
    25. უთხრა აბრაამმა: „შვილო, გაიხსენე, რომ უკვე მიიღე შენს სიცოცხლეში სიკეთე და ლაზარემ კი - სიავე. ახლა ის აქ ნუგეშცემულია, შენ კი იტანჯები.
    26. ყოველივე ამის გარდა ჩვენსა და თქვენს შორის დიდი უფსკრულია დამყარებული, ასე რომ გადმოსვლის მსურველები ვერც ჩვენგან თქვენსკენ გადმოვლენ და ვერც თქვენგან ჩვენსკენ“.
    27. თქვა: „რაკი ასეა, გეხვეწები, მამაო, მიავლინე ეგ მამაჩემის სახლში.
    28. ვინაიდან ხუთი ძმა მყავს, რათა მათ დაუმოწმოს, რომ არ მოხვდნენ ამ სატანჯველ ადგილას“.
    29. უთხრა მას აბრაამმა: „მათ ჰყავთ მოსე და წინასწარმეტყველნი. იმათ უსმინონ“.
    30. უთხრა მას: „თუ მოსესა და წინასწარმეტყველთ არ მოუსმენენ, მკვდრეთითაც რომ აღდგეს ვინმე, არ ირწმუნებენ“. 

    თავი 17



    ცდუნება, მიტევება, რწმენა და მორჩილება



    1. უთხრა თავის მოწაფეებს: „შეუძლებელია არ მოვიდეს ცდუნებები, მაგრამ ვაი მას, ვისი მეშვეობითაც მოვა.
    2. მისთვის უმჯობესი იქნებოდა წისქვილის ქვა დაეკიდათ კისერზე და ზღვაში გადაეგდოთ, ვიდრე ერთი ამ მცირეთაგანი ეცდუნებინა.
    3. ფრთხილად იყავით: თუ შენმა ძმამ შეგცოდოს, გაუწყერი მას. თუ მოინანიოს, მიუტევე.
    4. დღეში შვიდჯერ რომ შეგცოდოს და შვიდჯერვე მოიქცეს და გითხრას, ვინანიებო, მიუტევე“.
    5. უთხრეს მოციქულებმა უფალს: „მოგვიმატე რწმენა“.
    6. თქვა უფალმა: „მდოგვის მარცვლისოდენა რწმენაც რომ გქონდეთ და უთხრათ ამ ლეღვის ხეს: აღმოიფხვერი და ზღვაში გადაინერგეო, გაგიგონებდათ.
    7. რომელიმე თქვენგანს მონა რომ ჰყავდეს - მხვნელი ანდა მწყემსი, მინდვრიდან დაბრუნებისას ნუთუ ეტყვის: წადი ჩქარა, სუფრას მიუჯექიო?
    8. განა არ ეტყვის: მომიმზადე ვახშამი და სარტყელშემორტყმული მემსახურე, ვიდრე ვჭამ და ვსვამ, მერე კი შენც ჭამე და სვიო?
    9. ნუთუ მადლობას ეტყვის მონას იმისათვის, რომ მისი ბრძანება შეასრულა? არა მგონია.
    10. ასევე თქვენც, როცა შეასრულებთ ყველაფერს, რაც ნაბრძანები გქონდათ“. 

    მადლიერი სამარიელი და ცხრა უმადური



    11. ერთხელ იერუსალიმს მიმავალმა სამარიასა და გალილეას შორის გაიარა.
    12. ერთ სოფელში რომ შედიოდა, ათი კეთროვანი კაცი შემოხვდა, რომლებიც მოშორებით გაჩერდნენ.
    13. ხმა აღიმაღლეს და ამბობდნენ: „შეგვიწყალე, იესო მოძღვარო!“
    14. ისინი რომ დაინახა, უთხრა: „წადით, ეჩვენეთ მღვდლებს“. როგორც კი წავიდნენ, განიწმიდნენ.
    15. ერთი მათგანი, რომ დაინახა განვიკურნეო, მობრუნდა და მაღალი ხმით ადიდებდა ღმერთს.
    16. პირქვე დაემხო მის ფერხთით და მადლი შესწირა. ის კაცი სამარიელი იყო.
    17. მიუგო იესომ და თქვა: „ნუთუ ათივენი არ განიწმიდნენ? ცხრა სადღა არის?
    18. როგორ მოხდა, რომ უცხოტომელის გარდა არავინ დაბრუნდა ღვთაების სადიდებლად?“
    19. უთხრა მას: „ადექი და წადი! შენმა რწმენამ გიხსნა“. 

    იმ დღეს, როცა ანთროპოსის ძეგამოჩნდება



    20. ჰკითხეს მას ფარისევლებმა: „როდის მოვა კოსმიური ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიუ
  22. შანკარადევა
    ლუკას სახარება
     
     

    თავი 3



    იოანე ქადაგებს და ნათლავს



    1. ტიბერიოს კეისრის მთავრობის მეთხუთმეტე წელს, პონტოელი პილატეს განმგებლობისას იუდეაში, და ჰეროდეს ტეტრარქობისას გალილეაში, მისი ძმის, ფილიპეს, ტეტრარქობისას იტურეასა და ტრახონიტის მხარეში, და ლისანიასის ტეტრარქობისას აბილენეში,
    2. ანას და კაიაფას მღვდელმთავრობის დროს იყო სიტყვა ღვთისა იოანესადმი, ზაქარიას ძისადმი, უდაბნოში.
    3. დადიოდა იგი იორდანეს მთელს არემარეში და ქადაგებდა სინანულის ნათლისღებას ცოდვათა მისატევებლად,
    4. მოსანათლავად მისულ ხალხს იოანე ეუბნებოდა: „იქედნეთა ნაშობნო, ვინ გაგაფრთხილათ, რომ გაექცეთ მომავალ რისხვას?
    5. მაშ, გამოიღეთ მონანიების ღირსი ნაყოფნი და ნუ მოჰყვებით ერთმანეთში ლაპარაკს: მამად აბრაამი გვყავსო. ვინაიდან, გეუბნებით თქვენ, რომ ღმერთს შეუძლია ამ ქვებიდან აღუდგინოს აბრაამს შვილები.
    6. ცულიც უკვე დევს ხეთა ფესვთან. ყოველ ხეს, რომელიც კეთილ ნაყოფს არ გამოიღებს, ჭრიან და ცეცხლში აგდებენ“.
    7. ეკითხებოდა მას ხალხი და ეუბნებოდა: აბა, რაღა ვქნათო?
    8. მიუგებდა და ეტყოდა მათ: „ვისაც ორი მოსასხამი აქვს, მისცეს უქონელს. ვისაც საზრდო აქვს, ისიც ასე მოიქცეს“. 

    იესოს ნათლისღება



    9. მოვიდნენ მებაჟენიც მოსანათლავად და უთხრეს მას: „მოძღვარო, რა ვქნათ?“
    10. მან უთხრა მათ: „თქვენთვის დაწესებულის მეტს ნურაფერს მოითხოვთ“.
    11. ჯარისკაცებიც ეკითხებოდნენ: „ჩვენ რაღა ვქნათ?“ უთხრა მათ: „ნურავის შეავიწროვებთ, ცილს ნუ დასწამებთ და თქვენს ჯამაგირს დასჯერდით“.
    12. როცა ხალხი მოლოდინში იყო და ყველა თავის გულში ფიქრობდა იოანეზე, ქრისტე ხომ არ არისო,
    13. მიუგებდა და ეტყოდა ყველას იოანე: „მე წყლით გნათლავთ, მაგრამ მოდის ჩემზე ძლიერი, რომლის სანდლის თასმის გახსნის ღირსიც არა ვარ. ის მოგნათლავთ თქვენ სულიწმიდით და ცეცხლით,
    14. რომლის ხელშია ნიჩაბი, რათა გაწმიდოს თავისი კალო და თავის ბეღელში მოაგროვოს ხორბალი, ბზე კი დაწვას ჩაუქრობელი ცეცხლით“. ***
    15. კიდევ ბევრ სხვა რამესაც ახარებდა და შეაგონებდა ხალხს.
    16. ხოლო ჰეროდემ, ტეტრარქმა, რომელსაც იგი ამხილებდა მისი ძმის ცოლის ჰეროდიას გამო და ყოველივე იმის გამო, რა ბოროტებაც ჩაედინა,
    17. ყველაფერს ამას ისიც მიუმატა, რომ იოანე საპყრობილეში ჩასვა.
    18. როცა მთელი ხალხი ინათლებოდა და იესოც მოინათლა და ლოცულობდა, გაიხსნა ცა
    19. და გადმოვიდა მასზე სულიწმიდა ხორციელი სახით, როგორც მტრედი, და გაისმა ზეცით ხმა: „შენ ხარ ჩემი საყვარელი ძე, რომელიც მოვიწონე მე“. 

    იესოს წარმოშობა



    20. თვით იესო, როცა იწყებდა, იქნებოდა ოცდაათი წლისა და, როგორც ფიქრობდნენ, იყო ძე იოსებისა, ყელისა,
    21. მათათისა, ლევისა, მალქისა, იანაისა, იოსებისა,
    22. მათითიასი, ამოცისა, ნახუმისა, ხესლისა, ნაგაისა,
    23. მახათისა, მათითიასი, შიმყისა, იოსებისა, იოდასი,
    24. იოხანანისა, რეშასი, ზერუბაბელისა, შეალთიელისა, ნერისა,
    25. მალქისა, ადისა, კოსამისა, ელმადამისა, ყერისა,
    26. იესოსი, ელეაზარისა, იორიმისა, მათათისა, ლევისა,
    27. სიმონისა, იუდასი, იოსებისა, იონამისა, ელიაკიმისა,
    28. მალეასი, მინასი, მათათასი, ნათანისა, დავითისა,
    29. იესესი, ყობედისა, ბოყაზისა, სალმონისა, ნახშონისა,
    30. ყამინადაბისა, ადმინისა, არნისა, ხეცრონისა, ფერეცისა, იუდასი,
    31. იაკობისა, ისაკისა, აბრაამისა, თერახისა, ნახორისა,
    32. სერუგისა, რეყუსი, ფელეგისა, ყებერისა, შალახისა,
    33. კენანისა, არფაქშადისა, სემისა, ნოესი, ლამექისა,
    34. მეთუშელახისა, ხანოქისა, იერედისა, მაჰალალელისა, კენანისა,
    35. ენოშისა, შეთისა, ადამისა, ღვთისა. 

    თავი 4



    იესოს გამოცდა



    1. იესო, სულიწმიდით (ღვთაებრივი ენერგიით) აღვსილი დაბრუნდა იორდანედან და მასში ჩასახლებული ქრისტესა და სულიწმინდის სამშვინველით გაყვანილ იქნა უდაბნოში
    2. და ორმოც დღეს სცდიდა მას ეშმაკი და არაფერი უჭამია იმ დღეებში, და მათი გასვლის შემდეგ კი იესო ადამიანს მოშივდა.
    3. უთხრა მას ეშმაკმა: „თუ კოსმიური ღვთაების ძე ხარ, უთხარი ამ ქვას, რომ პურად იქცეს“.
    4. მიუგო მას იესომ: „განვედ სატანა!“.
    5. და აიყვანა იგი მაღალ მთაზე და უჩვენა ერთ წამში მსოფლიოს ყველა სამეფო.
    6. და უთხრა მას ეშმაკმა: „მოგცემ მთელს ამ ხელმწიფებას და მათ დიდებას, ვინაიდან მე მაქვს მოცემული და, ვისაც მინდა, იმას ვაძლევ.
    7. თუ თაყვანსა მცემ, შენი იქნება ყოველივე!“
    8. მიუგო იესომ და უთხრა მას: „განვედ სატანა!“.
    9. წაიყვანა იგი იერუსალიმს, დააყენა ტაძრის ფრთაზე და უთხრა: „თუ კოსმიური ღვთაების ძე ხარ, თავი გადაიგდე აქედან ძირს“.
    10. და რომ „ხელში აყვანილი გატარონ, რათა ქვას ფეხი არ წამოჰკრა“.
    11. და მიუგო და უთხრა მას იესომ: „განვედ სატანა!“.
    12. და როცა დაამთავრა ყველა გამოცდა, ეშმაკი გაშორდა მას სხვა ჟამის მოლოდინში. 

    იესო კაპერნაუმსა და გალილეაში



    13. და ჩავიდა გალილეის ქალაქ კაპერნაუმში და იქ ასწავლიდა მათ შაბათობით
    14. და გაოცებულნი იყვნენ მისი მოძღვრებით, ვინაიდან ძალმოსილი იყო მისი სიტყვა.
    15. სინაგოგაში იყო კაცი, უწმიდური სულით შეპყრობილი, და იყვირა ხმამაღლა:
    16. „რა გინდა ჩვენგან, იესო?“.
    17. იესომ შერისხა იგი და უთხრა: „გაჩუმდი და გადი მაგისგან!“ და დასცა იგი ეშმაკმა მათ შუაში და გამოვიდა მისგან, და არაფერი უვნია მისთვის.
    18. ყველანი განცვიფრდნენ და ამბობდნენ ერთმანეთში: „ეს რა სიტყვაა, რომ ხელმწიფებითა და ძალით უწმიდურ სულებს უბრძანებს და ისინიც გამოდიან?“
    19. და მოეფინა ხმა მის შესახებ იმ მხარის ყოველ ადგილს.
    20. ადგა სინაგოგიდან და შევიდა სიმონის სახლში. ხოლო სიმონის სიდედრი შეპყრობილი იყო დიდი სიცხით და სთხოვეს მისთვის.
    21. და დაადგა თავზე და შერისხა სიცხე. მანაც მიატოვა იგი. მყისვე წამოდგა და ემსახურებოდა მათ.
    22. მზის ჩასვლისას ყველამ, ვისაც ჰყავდა სხვადასხვა სნეულებებით დაავადებულნი, მასთან მიიყვანა, და მან ყოველ მათგანს ხელები დაასხა და განკურნა.
    23. ბევრისგან ეშმაკებიც გამოდიოდნენ, ყვიროდნენ და ამბობდნენ: „შენ ხარ ქრისტე, ძე ღვთისა!“ ის კი რისხავდა და უკრძალავდა ლაპარაკს, რადგან იცოდნენ მათ, რომ ქრისტეა იგი.
    24. დღე რომ გათენდა, გამოვიდა იქიდან და წავიდა უდაბურ ადგილას. ხალხმა მოძებნა და მივიდნენ მასთან და აკავებდნენ, რომ არ წასულიყო მათგან.
    25. მან კი უთხრა მათ: „სხვა ქალაქებსაც უნდა ვახარო კოსმიური ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება), ვინაიდან ამისთვის ვარ მოვლენილი“.
    26. და ქადაგებდა გალილეის სინაგოგებში.
    თავი 5



    პირველ მოწაფეთა მოწოდება



    1. ერთხელ, როცა ხალხის ბრბო აწყდებოდა მას, რომ ღვთის სიტყვა მოესმინათ, და ის იდგა გენესარეთის ტბასთან,
    2. დაინახა ტბასთან მდგომი ორი ნავი. ნავებიდან გადმოსული მებადურები ბადეებს რეცხავდნენ.
    3. ავიდა ერთ ნავზე, რომელიც სიმონისა იყო. სთხოვა ნაპირს ცოტა გაშორებოდა, ჩაჯდა და ნავიდან ასწავლიდა ხალხს.
    4. როცა ლაპარაკი დაამთავრა, უთხრა სიმონს: „შეცურდი ღრმად და მოისროლეთ ბადეები თევზის დასაჭერად“.
    5. მიუგო სიმონმა და უთხრა: „მოძღვარო, მთელი ღამე ვიშრომეთ და ვერაფერი დავიჭირეთ. მაგრამ შენი სიტყვით ვისვრი ბადეს“.
    6. ასეც მოიქცნენ. იმდენი თევზი მოიმწყვდიეს, რომ ბადეები ეხეოდათ.
    7. ნიშანი მისცეს ამხანაგებს მეორე ნავში, რომ მოსულიყვნენ მოსაშველებლად. მოვიდნენ და ისე აავსეს ორივე ნავი, რომ ლამის იძირებოდნენ.
    8. ეს რომ დაინახა სიმონპეტრემ, დაეცა იესოს მუხლებთან და უთხრა: „გამშორდი, უფალო, ვინაიდან ცოდვილი კაცი ვარ“.
    9. რადგან შიშმა შეიპყრო იგი და ყველა მასთან მყოფი იმ თევზისჭერის გამო, მათ რომ დაიჭირეს.
    10. ასევე იაკობი და იოანე, ზებედეს ძენი, სიმონის მოზიარენი. და უთხრა სიმონს იესომ: „გამომყევი მე“.
    11. მიაყენეს ნავები მიწას, ყველაფერი მიატოვეს და გაჰყვნენ მას. 

    კეთროვნის და უძლურის განკურნება



    12. ერთხელ, ერთ-ერთ ქალაქში მისი ყოფნისას, აჰა, მოვიდა კეთრით დაფარული კაცი. დაინახა იესო და დაემხო, ევედრებოდა და ეუბნებოდა: „უფალო, თუ გსურს, შეგიძლია ჩემი განწმედა“.
    13. და გაიწოდა ხელი, შეახო მას და თქვა: „მსურს, განიწმიდე!“ და მყისვე მოშორდა კეთრი.
    14. და უფრო და უფრო ვრცელდებოდა სიტყვა მის შესახებ და დიდძალი ხალხი დაჰყვებოდა მას, რათა მოესმინათ და განკურნებულიყვნენ თავიანთ სნეულებათაგან.
    15. ის კი უდაბურ ადგილებში მიდიოდა და ლოცულობდა.
    16. ერთ დღეს, როცა ის ასწავლიდა, ისხდნენ იქ ფარისეველნი და რჯულის მოძღვარნი, რომელნიც მოსულიყვნენ გალილეისა და იუდეის ყოველი კუთხიდან და იერუსალიმიდან, და უფლის ძალა იყო მასთან განსაკურნავად,
    17. აჰა, კაცებმა საწოლით მოიყვანეს ადამიანი, რომელიც დავრდომილი იყო, და ცდილობდნენ, შიგნით შეეყვანათ და იესოს წინ დაეწვინათ.
    18. და რომ ვერ მოახერხეს მისი შეყვანა ხალხმრავლობის გამო, ერდოზე ავიდნენ და კრამიტებს შორის საწოლიანად ჩაუშვეს შუაგულ ოთახში იესოს წინ.
    19. რომ დაინახა მათი რწმენა, უთხრა: „ადამიანო, მოგეტევა შენი ცოდვები“.
    20. და იწყეს მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა მსჯელობა ურთიერთშორის და ამბობდნენ: „ვინ არის ეს, ღმერთს რომ გმობს? ვის ძალუძს ცოდვების მიტევება ერთი ღვთის გარდა?“
    21. იესო მიხვდა მათ ზრახვებს, და მიუგო და უთხრა: „რას კითხულობთ თქვენს გულში?
    22. რა უფრო ადვილია, თქმა: შენი ცოდვები მოგეტევა, თუ თქმა: ადექ და გაიარე?
    23. რათა იცოდეთ, რომ ანთროპოსის ძეს მიწაზე აქვს ცოდვების მიტევების ხელმწიფება, - ეუბნება დავრდომილს: შენ გეუბნები, ადექ, აიღე შენი საწოლი და შინ წადი“.
    24. და მყისვე წამოდგა მათ წინაშე, აიღო, რაზეც იწვა, და წავიდა თავის სახლში და ადიდებდა ღმერთს.
    25. და განცვიფრებამ შეიპყრო ყველა და ადიდებდნენ ღმერთს და შეშინებულები ამბობდნენ: საოცრებანი ვიხილეთო დღეს. 

    ლევის მოწოდება. „არა მართალთა, არამედ ცოდვილთა“



    26. ამის შემდეგ გამოვიდა და დაინახა მებაჟე, სახელად ლევი, რომელიც იჯდა საბაჟოში, და უთხრა მას: „გამომყევი მე“.
    27. მანაც მიატოვა ყოველივე, წამოდგა და გაჰყვა მას.
    28. და მოუმზადა ლევიმ მას დიდი ნადიმი თავის სახლში. და იყო იქ ბევრი მებაჟე და სხვანი, რომლებიც მათთან ერთად უსხდნენ სუფრას.
    29. მათი მწიგნობარნი და ფარისეველნი დრტვინავდნენ და ეუბნებოდნენ მის მოწაფეებს: „რატომ ჭამთ და სვამთ მებაჟეებთან და ცოდვილებთან ერთად?“
    30. და მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „მკურნალი ჯანმრთელებს კი არა, სნეულებს სჭირდებათ.
    31. მოვედი არა მართალთა მოსაწოდებლად, არამედ ცოდვილთა, რათა მოინანიონ“. 

    ახალი ღვინო და საკერებელი



    32. მათ კი უთხრეს მას: „იოანეს მოწაფეები ხშირად მარხულობენ და ლოცვებს აღავლენენ, ასევე ფარისეველთანიც. შენები კი ჭამენ და სვამენ“.
    33. იესომ უთხრა მათ: „როგორ აიძულებთ მექორწილეებს, იმარხულონ, ვიდრე ნეფე მათთან არის?
    34. მაგრამ დადგება დღეები, როცა ნეფე წაერთმევათ და მაშინ იმარხულებენ, იმ დღეებში“.
    35. იგავიც უთხრა მათ: „არავინ მოხევს საკერებელს ახალ სამოსელს და არ დაადებს ძველ სამოსელს, თორემ ახალსაც დახევს და ძველსაც არ გამოადგება ახალი სამოსლის საკერებელი.
    36. არავინ ჩაასხამს ახალ ღვინოს ძველ ტიკებში, თორემ ახალი ღვინო ტიკებს დახეთქავს და ღვინოც დაიღვრება და ტიკებიც დაიღუპება.
    37. არამედ ახალი ღვინო ახალ ტიკებში უნდა ჩაისხას.
    38. არც ერთი ძველის მსმელი არ მოისურვებს ახალს, რადგან იტყვის: ძველი სჯობიაო“. *** 

    თავი 6



    ანთროპოსის ძე შაბათის უფალიც არის



    1. ერთხელ, შაბათს, ყანებზე გადავლა მოუხდა; და მისი მოწაფეები წყვეტდნენ თავთავებს, ხელით ფშვნეტდნენ და ჭამდნენ.
    2. ფარისეველთაგან ზოგიერთებმა უთხრეს მათ: „რატომ აკეთებთ იმას, რისი გაკეთებაც შაბათს არაა ნებადართული?“
    3. და მიუგო და უთხრა მათ იესომ: „ნუთუ არ წაგიკითხავთ, რა ქნა დავითმა, როცა მოშივდა მას და მასთან მყოფებს?
    4. როგორ შევიდა ღვთის სახლში, აიღო და შეჭამა საწინაშეო პურები და თავისთან მყოფთაც დაურიგა, რომლის ჭამის ნებაც არავის ჰქონდა, გარდა მღვდლებისა?“
    5. და უთხრა მათ: „შაბათის ბატონიც არის ანთროპოსის ძე “.
    6. და მოხდა, რომ ერთ სხვა შაბათსაც შევიდა სინაგოგაში და ასწავლიდა მათ. იქ იყო კაცი, რომელსაც მარჯვენა ხელი გამხმარი ჰქონდა.
    7. მწიგნობარნი და ფარისეველნი უთვალთვალებდნენ მას, აბა, შაბათს თუ განკურნავსო, რათა ეპოვათ როგორ დაედოთ ბრალი მისთვის.
    8. მან იცოდა მათი ზრახვები და უთხრა კაცს, რომელსაც ხელი გამხმარი ჰქონდა: „ადექ და გამოდი შუაში!“ ისიც ადგა და დადგა შუაში.
    9. უთხრა იესომ მათ: „გეკითხებით თქვენ: შაბათ დღეს კეთილის კეთება შეიძლება თუ ბოროტისა? სამშვინველის ხსნა შეიძლება თუ დაღუპვა?“
    10. და თვალი მოავლო ყველას და უთხრა მას: „გაიწოდე შენი ხელი!“ ასეც მოიქცა და მოურჩა ხელი.
    11. ისინი კი რისხვით აღივსნენ და ურთიერთშორის მსჯელობდნენ, რა ექნათ იესოსთვის. 

    თორმეტი მოციქულის არჩევა



    12. იმ დღეებში წავიდა იგი მთაზე სალოცავად და მთელი ღამე ღვთისადმი ლოცვაში გაატარა.
    13. დღე რომ დადგა, დაუძახა თავის მოწაფეებს და ამოირჩია მათგან თორმეტი, რომელთაც მოციქულები უწოდა:
    14. სიმონი, რომელსაც პეტრე შეარქვა, მისი ძმა ანდრია, იაკობი და იოანე, ფილიპე და ბართოლომე,
    15. მათე და თომა, იაკობ ალფესი და სიმონი, მოშურნედ წოდებული.
    16. იუდა იაკობის ძე და იუდა ისკარიოტელი, რომელიც გამცემი გახდა.
    17. და ჩავიდა მათთან ერთად და დადგა ვაკე ადგილას. იქ იყო მრავალი მისი მოწაფე და ბევრი ხალხი იუდეიდან და იერუსალიმიდან, და ზღვისპირეთიდან - ტვიროსიდან და ციდონიდან,
    18. რომელნიც მოვიდნენ, რომ მისთვის მოესმინათ და თავიანთი სნეულებებისგან განკურნებულიყვნენ - უწმიდური სულით გატანჯულნიც - და იკურნებოდნენ.
    19. მთელი ხალხი ცდილობდა შეხებოდა მას. 

    ნეტართათვის. სიყვარული და სამსჯავრო



    20. აღმართა მზერა თავის მოწაფეებზე და უთხრა: „ნეტარნი ხართ, გლახაკნი, ვინაიდან თქვენია ღვთის სასუფეველი.
    21. ნეტარნი ხართ, ვისაც ახლა გშიათ, ვინაიდან გაძღებით. ნეტარნი ხართ, ვინც ახლა ტირით, ვინაიდან გაიცინებთ.
    22. ნეტარნი ხართ, როცა შეგიძულებენ ადამიანები, როცა გაგყრიან და გაგლანძღავენ, ხოლო თქვენს სახელს განდევნიან, როგორც ბოროტს, კაცის ძის გამო.
    23. გაიხარეთ იმ დღეს და გამხიარულდით, ვინაიდან, აჰა, დიდია თქვენი საზღაური ცაში, ვინაიდან ასევე ექცეოდნენ წინასწარმეტყველთ მათი მამები.
    24. მაგრამ, ვაი თქვენ, მდიდარნო, ვინაიდან უკვე მიიღეთ თქვენი ნუგეშისცემა.
    25. ვაი თქვენ, მაძღარნო, აწ, ვინაიდან მოგშივდებათ. ვაი თქვენ, ვინც ახლა იცინით, ვინაიდან იგლოვებთ და იტირებთ.
    26. ვაი თქვენ, როცა ყველანი კარგს ილაპარაკებენ თქვენზე. ასევე ექცეოდნენ ცრუწინასწარმეტყველთ მათი მამები.
    27. ხოლო თქვენ, ვინც მისმენთ, გეტყვით: გიყვარდეთ თქვენი მტრები და სიკეთე უყავით თქვენს მოძულეებს.
    28. აკურთხებდეთ თქვენს მაწყევრებს და ლოცულობდეთ თქვენსავე შეურაცხმყოფელთათვის.
    29. ვინც ლოყაში გაგარტყას, მეორეც მიუშვირე. ვინც სამოსელი წაგართვას, მოსასხამსაც ნუ დაუჭერ.
    30. ყველას, ვინც გთხოვოს, მიეცი და ვინც გამოგართმევს, უკან ნუღარ მოსთხოვ.
    31. როგორც თქვენ გინდათ, რომ მოგექცნენ ადამიანები, თქვენც ისევე მოექეცით მათ.
    32. თუ თქვენი მოყვარულნი გეყვარებათ, თქვენთვის რა მადლია? ვინაიდან ცოდვილთაც უყვართ თავიანთი მოყვარულნი.
    33. თუ სიკეთეს უზამთ თქვენს კეთილისმყოფელთ, თქვენთვის რა მადლია? ცოდვილნიც ასევე აკეთებენ.
    34. თუ სესხს აძლევთ იმას, ვისი იმედიც გაქვთ, რომ უკან დაგიბრუნებთ, ეს რაღა მადლია? ცოდვილნიც ასესხებენ ცოდვილთ, რომ დაიბრუნონ იმდენივე.
    35. ხოლო თქვენ გიყვარდეთ თქვენი მტრები, სიკეთე უყავით და ასესხეთ და ნურაფერს მოელით, და დიდი იქნება თქვენი საზღაური: მაღლის ძენი იქნებით, ვინაიდან იგი კეთილია უმადურთა და ბოროტთა მიმართაც.
    36. იყავით გულმოწყალენი, ისევე როგორც თქვენი მამაა გულმოწყალე.
    37. ნუ განიკითხავთ და არ განიკითხებით; მსჯავრს ნუ დასდებთ და არ დაგედებათ მსჯავრი; მიუტევეთ და მოგეტევებათ.
    38. მიეცით და თქვენც მოგეცემათ: კარგი საწყაო, დატკეპნილი, გატენილი და პირთამდე სავსე, მოგეცემათ თქვენსავე კალთაში. რადგან რომელი საწყაოთიც მიუწყავთ, იმავეთი მოგეწყვებათ“.
    39. იგავიც უთხრა მათ: „განა შეუძლია ბრმას ბრმის მეგზურობა? განა ორივენი ორმოში არ ჩაცვივდებიან?
    40. მოწაფე მასწავლებელზე მეტი არ არის, ხოლო ყველა სწავლაგასრულებული, ისეთივე იქნება, როგორც მისი მასწავლებელი.
    41. რად უყურებ წველს შენი ძმის თვალში, საკუთარ თვალში კი დირეს ვერ ამჩნევ?
    42. ანდა როგორ შეგიძლია უთხრა შენს ძმას: ძმაო, მიმიშვი, ამოგიღო თვალიდან წველი, საკუთარ თვალში კი დირეს ვერ ხედავ? თვალთმაქცო, ჯერ შენი თვალიდან ამოიღე დირე და მერე დაინახავ, თუ როგორ უნდა ამოუღო შენს ძმას თვალიდან წველი.
    43. არ არსებობს კარგი ხე, რომელმაც ცუდი ნაყოფი გამოიღოს; არც ცუდი ხე, რომელმაც კარგი ნაყოფი გამოიღოს.
    44. ვინაიდან ყოველი ხე თავისი ნაყოფით შეიცნობა: ეკალზე ხომ ვერ მოკრეფენ ლეღვს და არც მაყვლის ბუჩქებზე იკრიფება ყურძენი.
    45. კეთილი კაცი თავისი გულის კეთილი საუნჯიდან სიკეთეს გამოიღებს, ბოროტი კაცი კი ბოროტისგან ბოროტს გამოიღებს. ვინაიდან გულის სავსებისაგან მეტყველებს მისი პირი.
    46. რატომ მიწოდებთ: „უფალო, უფალო!“ და იმას კი არ აკეთებთ, რასაც გეუბნებით?
    47. ყველა, ვინც ჩემთან მოდის, ჩემს სიტყვებს ისმენს და მათ ასრულებს, გიჩვენებთ ვისაცა ჰგავს.
    48. იგი ჰგავს სახლის მშენებელ კაცს, რომელმაც მოთხარა, ჩააღრმავა და კლდეზე დადო საძირკველი. წყალდიდობისას მდინარე ეკვეთა იმ სახლს და ძვრა ვერ უყო, ვინაიდან კარგად იყო ნაშენი.
    49. ხოლო ვინც ისმენს და არ ასრულებს, იგი ჰგავს კაცს, რომელმაც სახლი ააშენა მიწაზე უსაძირკვლოდ და, როცა მდინარე ეკვეთა, უმალ დაინგრა და ძალზე დიდი იყო იმ სახლის ჩამოქცევა“. 

    თავი 7



    ასისთავის მონის განკურნება. ქვრივის ვაჟის გაცოცხლება



    1. როცა მან დაასრულა ყველა თავისი სიტყვა ხალხის სასმენელთა მიმართ, შევიდა კაპერნაუმში.
    2. ერთ ასისთავს ავად ჰყავდა და უკვდებოდა მონა, რომელიც მისთვის ძვირფასი იყო,
    3. იესოზე რომ მოისმინა, გაგზავნა მასთან იუდეველთა უხუცესები სათხოვნელად, რათა მოსულიყო და განეკურნა მისი მონა.
    4. ისინი მივიდნენ იესოსთან, სთხოვეს მხურვალედ და უთხრეს: „იგი ღირსია, რომ ეს გაუკეთო,
    5. ვინაიდან უყვარს ჩვენი ხალხი და სინაგოგა მან აგვიშენა“.
    6. იესო წაჰყვა მათ და უკვე იმ სახლის შორი-ახლოს იყვნენ, როცა ასისთავმა გამოუგზავნა მეგობრები მისთვის სათქმელად: „უფალო, ნუ გაირჯები, ვინაიდან ღირსი არა ვარ, რომ ჩემს ჭერქვეშ შემოხვიდე.
    7. ამიტომ ჩემი თავიც არ მივიჩნიე შენთან მოსვლის ღირსად. მხოლოდ სიტყვა თქვი და განიკურნება ჩემი მონა.
    8. რადგან მეც, ძალაუფლებას დამორჩილებულს, ჩემს ხელქვეით მყვანან ჯარისკაცები. ერთს ვეუბნები: „წადი!“ და მიდის. და სხვას: „მოდი!“ და მოდის. ჩემს მონას: „გააკეთე ეს!“ და აკეთებს“.
    9. ეს რომ გაიგონა, იესოს გაუკვირდა მისი, მიუბრუნდა თავის უკან მომავალ ხალხს და უთხრა: „გეუბნებით, რომ ისრაელშიც ვერ ვპოვე მე ასეთი რწმენა“.
    10. წარგზავნილებმა სახლში დაბრუნებისას გამოკეთებული ნახეს ის მონა.
    11. ამის შემდეგ იესო წავიდა ქალაქში, რომელსაც ერქვა ნაინი, და თან მიჰყვებოდნენ მისი მოწაფენი და დიდძალი ხალხი.
    12. ქალაქის კარიბჭეს რომ მიუახლოვდა, აჰა, მოასვენებდნენ მიცვალებულს, დედისერთა ვაჟს, ხოლო დედა ქვრივი იყო. დიდძალი ხალხი მოსდევდა მას ქალაქიდან.
    13. ქვრივის დანახვისას უფალს შეეცოდა იგი და უთხრა: „ნუ სტირი“.
    14. მივიდა და შეეხო ცხედარს. გამსვენებლები შედგნენ და მან თქვა: „ჭაბუკო, შენ გეუბნები, ადექ!“
    15. მკვდარი წამოჯდა და იწყო ლაპარაკი, და იესომ ჩააბარა იგი თავის დედას.
    16. ყველანი შიშმა შეიპყრო, ღმერთს ადიდებდნენ და ამბობდნენ: „დიდი წინასწარმეტყველი აღმდგარა ჩვენს შორის და ღმერთმა მოხედა თავის ხალხს“.
    17. ეს სიტყვა მოედო მთელ იუდეას და მთელ შემოგარენს. 

    პასუხი იოანე ნათლისმცემელს



    18. აუწყეს იოანეს მისმა მოწაფეებმა ყოველივე ეს.
    19. იოანემ დაიბარა ორი თავისი მოწაფე და იესოსთან გაგზავნა შესაკითხავად: „შენა ხარ ის, ვინც უნდა მოსულიყო, თუ სხვას უნდა ველოდოთ?“
    20. მივიდნენ ისინი მასთან და უთხრეს: „იოანე ნათლისმცემელმა გამოგვგზავნა შენთან საკითხავად: შენა ხარ ის, ვინც უნდა მოსულიყო, თუ სხვას უნდა ველოდოთ?“
    21. იმჟამად მან ბევრი განკურნა სნეულებათა და სატკივართაგან და ავი სულებისაგან, და მრავალ ბრმას უწყალობა მხედველობა.
    22. მიუგო და უთხრა მათ: „წადით და უთხარით იოანეს, რაც ნახეთ და მოისმინეთ: ბრმებს მხედველობა უბრუნდებათ, ხეიბრები დადიან, კეთროვანები განიწმიდებიან, ყრუებს ესმით, მკვდრები დგებიან და ღატაკებს ეხარებათ.
    23. ნეტარია ვინც არ შეცდება ჩემში“.
    24. როცა იოანეს მოციქულები წავიდნენ, დაიწყო ლაპარაკი ხალხთან იოანეზე: „რის სანახავად გახვედით უდაბნოში? ქარისაგან შერხეული ლერწმისა?
    25. მაშ, რის სანახავად გახვედით - კაცისა, რომელსაც ფაფუკი სამოსელი აცვია? აჰა, ისინი, ვინც მდიდრულად არიან შემოსილნი და ფუფუნებით ცხოვრობენ, სამეფო კარზე იმყოფებიან.
    26. რიღას სანახავად წახვედით? წინასწარმეტყველისა? დიახ, გეუბნებით თქვენ, წინასწარმეტყველზე მეტისაც.
    27. ვინაიდან ეს არის ის, რომლის შესახებაც დაწერილია: „აჰა, მე ვგზავნი ჩემს ანგელოზს შენი სახის წინაშე, რომელიც განამზადებს შენს გზას შენს წინაშე“.
    28. ვინაიდან გეუბნებით თქვენ: ქალთა მიერ ნაშობთა შორის არავინ არის იოანეზე დიდი, მაგრამ ღვთის სასუფეველში უმცირესიც კი მასზე უფრო დიდია“.
    29. მთელმა ხალხმა, რომელიც მას უსმენდა, და მებაჟეებმაც კი, განადიდეს ღმერთი და იოანეს ნათლობით მოინათლნენ.
    30. ხოლო ფარისევლებმა და რჯულის მცოდნეებმა უარყვეს კოსმიური ღვთაების რჩევა მათ მიმართ და არ ინათლებოდნენ მისგან.
    31. მაშინ უფალმა თქვა: „ვის ვამსგავსო ეს მოდგმა და ვისი მსგავსნი არიან ისინი?
    32. ისინი ჰგვანან ყრმებს, რომლებიც მოედნებზე სხედან და ერთმანეთს გასძახიან: სალამურს გიკრავდით და არ ცეკვავდით, გიგოდებდით და არ სტიროდით.
    33. ვინაიდან მოვიდა იოანე ნათლისმცემელი და არც პურს ჭამს, არც ღვინოს სვამს და თქვენ ამბობთ: ეშმაკი ჰყავსო.
    34. მოვიდა ანთროპოსის ძე და ჭამს და სვამს და ამბობთ: აჰა კაცი, მჭამელი და ღვინის მსმელი, მებაჟეთა და ცოდვილთა მეგობარიო.
    35. გამართლებულია სიბრძნე მისი ყველა შვილის მიერ“. 

    ცოდვილი ქალი იესოსთან



    36. და შევიდა ფარისევლის სახლში და მიუჯდა სუფრას.
    37. იმ ქალაქში იყო ცოდვილი ქალი. როგორც კი გაიგო, იგი ფარისევლის სახლში ზისო, მოიტანა ნელსაცხებელი.
    38. და დადგა უკან, მის ფერხთით, დაბანა ფეხები ცრემლებით, ნელსაცხებელს სცხებდა და ზედ კოცნიდა.
    39. ფარისეველმა, რომელმაც იესო მიიწვია, ამის დანახვაზე თავისთვის თქვა: „ეს რომ წინასწარმეტყველი იყოს, შეიტყობდა ვინ და რანაირი ქალი ეხება მას, რადგან ცოდვილია იგი“.
    40. და მიმართა რა ქალს, უთხრა სიმონს: ხედავ ამ ქალს? მე მოვედი შენს სახლში და შენ ფეხის დასაბანი წყალი არ მომეცი. მან კი ფეხები ცრემლებით დამბანა და მაცხო ზეთი და ზედ მეამბორა“.
    41. მიუგო იესომ და უთხრა მას: „სიმონ, რაღაც მაქვს შენთან სათქმელი,“ მან კი უთხრა: „თქვი, მოძღვარო“.
    42. თქვა: „ერთ მევახშეს ორი მოვალე ჰყავდა: ერთს ხუთასი დინარი ემართა, მეორეს - ორმოცდაათი.
    43. მაგრამ რაკი არაფერი ჰქონდათ, რომ გადაეხადათ, ორივეს მიუტევა. ახლა მითხარი, რომელს უფრო მეტად შეუყვარდება იგი?“
    44. მიუგო სიმონმა და თქვა: „მე ვფიქრობ, რომელსაც უფრო მეტი მიუტევა“. ხოლო მან უთხრა მას: „სწორად განსაჯე“.
    45. მიბრუნდა ქალისაკენ და სიმონს უთხრა: „ხომ ხედავ ამ ქალს?
    46. შენ ზეთი არ გიცხია ჩემს თავზე, ამან კი ნელსაცხებელი სცხო ჩემს ფერხთ.
    47. ამის გამო გეუბნები: მაგას მიეტევა მრავალი თავისი ცოდვა, რადგან ძლიერ შემიყვარა. ხოლო ვისაც ცოტა მიეტევა, ცოტათი უყვარს“.
    48. და უთხრა მას: „მიგეტევა შენი ცოდვანი“.
    49. მასთან მსხდომებმა იწყეს ლაპარაკი თავისთვის: „ვინ არის ეს, ცოდვებსაც რომ მიუტევებს?“
    50. მან კი უთხრა ქალს: „შენმა რწმენამ გიხსნა შენ. წადი მშვიდობით“. 

    თავი 8



    იესო ახარებს ქალაქებში



    1. ამის შემდეგ დადიოდა ქალაქიდან ქალაქში და სოფლიდან სოფელში, ქადაგებდა და ახარებდა ღვთის სასუფეველს. და თორმეტნიც მასთან იყვნენ,
    2. ასევე ზოგი ქალიც, რომელნიც განიკურნენ ავი სულებისა და სნეულებებისაგან: მარიამი, მაგდალელად წოდებული, რომლისგანაც შვიდი ეშმაკი გავიდა;
    3. იოანა, ჰეროდეს მოურავის ქუზას ცოლი, სუსანა და ბევრი სხვა, რომელნიც ემსახურებოდნენ მას თავიანთი ქონებით. 

    იგავი მთესველზე



    4. როცა დიდძალი ხალხი მოგროვდა მასთან და ქალაქის ყველა მცხოვრები მიეახლა, მან დაიწყო იგავით ლაპარაკი:
    5. „გამოვიდა მთესველი თავისი თესლის დასათესად. და თესვისას ზოგი გზის პირას დაცვივდა, გაითელა და ცის ფრინველებმა აკენკეს.
    6. ზოგი კლდოვანზე დაცვივდა, აღმოცენდა და გახმა, ვინაიდან სინოტივე აკლდა.
    7. ზოგი ეკლებში ჩაცვივდა, ეკალი გაიზარდა და გააჩანაგა.
    8. ზოგი კი კარგ ნიადაგზე დაცვივდა, აღმოცენდა და ასმაგი ნაყოფი გამოიღო“. ეს თქვა და დაიძახა: „ვისაც ყურები აქვს სასმენად, ისმინოს!“
    9. ჰკითხეს მას მისმა მოწაფეებმა, რას ნიშნავდა ეს იგავი.
    10. მან თქვა: „თქვენ მოგეცათ, რომ იცოდეთ ღვთის სასუფევლის საიდუმლოებანი, ხოლო სხვებს იგავებით მიეცათ, რომ უყურებდნენ და ვერ ხედავდნენ, ისმენდნენ და ვერ იგებდნენ.
    11. ეს იგავი კი ამას ნიშნავს: ის თესლი ღვთის სიტყვაა.
    12. გზასთან დაცვენილები კი ისინი არიან, ვისაც ესმით, მერე მოდის ეშმაკი და მიაქვს სიტყვა მათი გულიდან, რომ არ იწამონ და არ გადარჩნენ.
    13. ესენი კი, კლდეზე რომ არიან, ისინია, ვინც მოისმენენ სიტყვას და სიხარულით მიიღებენ, მაგრამ ფესვი არა აქვთ და მხოლოდ მცირე ხანს სწამთ, განსაცდელის ჟამს კი განდგებიან.
    14. ხოლო ეკლებში ჩაცვენილნი ისინი არიან, ვინც ისმენენ, მაგრამ ცხოვრების გზაზე საზრუნავი, სიმდიდრე და განცხრომანი აჩანაგებენ მათ და ნაყოფი ვეღარ მწიფდება.
    15. ხოლო კარგ მიწაზე დაცვენილნი ისინი არიან, ვინც კეთილი და წრფელი გულით ისმენენ სიტყვას, იცავენ და მოთმინებით იძლევიან ნაყოფს“.
    დაუკვირდით, როგორ ისმენთ



    16. „არავინ ანთებს სანთელს, რომ ჭურჭელი დაახუროს ზედ ან საწოლ ქვეშ შეედგას, არამედ სასანთლეზე დადებს, რათა შემომსვლელებმა იხილონ ნათელი.
    17. ვინაიდან არ არსებობს დაფარული, რომელიც ცხადი არ გახდეს, არც დამალული, რომელიც არ გამჟღავნდეს და არ გაცხადდეს.
    18. ამიტომ დაუკვირდით, როგორ ისმენთ: ვისაც აქვს, მას მიეცემა. ვისაც არა აქვს, ისიც წაერთმევა, რაც ჰგონია, რომ ექნება“.
    19. მივიდნენ მასთან მისი დედა და ძმები და ვერ შეძლეს ახლოს მისვლა ხალხის გამო.
    20. შე
  23. შანკარადევა
    მიზეზი ცდუნებისა და ცეცხლის გეენა



    43. „თუ გაცდუნებს შენი ხელი, მოიკვეთე იგი. გიჯობს, დასახიჩრებული შეხვიდე სიცოცხლეში, ვიდრე ორი ხელის მქონე შეხვიდე ჯოჯოხეთში, უშრეტელ ცეცხლში,
    44. სადაც მატლი მათი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.
    45. თუ გაცდუნებს შენი ფეხი, მოიკვეთე იგი. გიჯობს, კოჭლი შეხვიდე სიცოცხლეში, ვიდრე ორი ფეხი გქონდეს და ჯოჯოხეთში ჩაგაგდონ,
    46. სადაც მატლი მათი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.
    47. თუ გაცდუნებს შენი თვალი, ამოითხარე იგი. გიჯობს, ცალი თვალით შეხვიდე ღვთის სასუფეველში, ვიდრე ორი თვალი გქონდეს და ჩაგაგდონ ჯოჯოხეთში,
    48. სადაც მატლი მათი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.
    49. ვინაიდან ყველა ცეცხლით დამარილდება და ყოველი მსხვერპლი მარილით დამარილდება.
    50. მარილი კარგია, მაგრამ თუ მარილი უმარილო გახდება, რიღათი შეანელებთ მას? იქონიეთ თქვენში მარილი და მშვიდობიანად იყავით ერთმანეთში“. *** 

    თავი 10



    დარიგება გაყრაზე



    1. და ადგა იქიდან და მი ვიდა იუდეის მხარეში და იორდანეს გაღმა. კვლავ მოგროვდა მასთან ხალხი და, თავის ჩვეულებისამებრ, კვლავ ასწავლიდა მათ.
    2. მოვიდნენ ფარისეველნი და ეკითხებოდნენ: „თუ შეუძლია კაცს ცოლის გაშვება?“ და სცდიდნენ მას.
    3. მან მიუგო და უთხრა მათ: „რა დაგიწესათ მოსემ?“
    4. მათ თქვეს: „გაყრის წიგნის დაწერა და გაშვება“.
    5. იესომ უთხრა მათ: „თქვენი გულქვაობის გამო დაგიწერათ მან ეს მცნება.
    6. მაგრამ ორმაგი ცის ფორმირების დასაბამიდან ღმერთებმა (ელოჰიმებმა) ანდროგენ ჰერმაფროდიტებად (მამრობითად და მდედრობითად) შექმნა ისინი.*
    7. ამიტომ მიატოვებს კაცი მამას და დედას და შეუერთდება თავის ცოლს.*
    8. და ორნი იქნებიან ერთ სხეულად. ამრიგად, ისინი ორნი კი არ არიან, ერთი სხეული არიან.* 

    იესო ბავშვებს აკურთხებს



    13. და მოჰყავდათ მასთან ბავშვები, რათა შეხებოდა მათ, მოწაფეები კი საყვედურობდნენ მომყვანებს.
    14. დაინახა იესომ, გაწყრა და უთხრა მათ: „გამოუშვით ბავშვები და ნუ დაუშლით ჩემთან მოსვლას, ვინაიდან მაგათნაირებისაა ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი მარადიული ყოფიერება, უსასრულო კოსმიური ცნობიერება).
    15. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც ბავშვივით არ მიიღებს ღვთაების სასუფეველს (ღვთაების უსასრულო ცნობიერებას), ვერ შევა შიგ“.
    16. მოეხვია მათ, ხელები დაასხა და აკურთხა ისინი. 

    შეკითხვა ეონ ზოეზე



    17. გზაზე რომ გამოდიოდა, ვიღაც კაცმა მიირბინა მასთან, მუხლი მოიყარა მის წინაშე და შეევედრა: „კეთილო მოძღვარო, რა ვქნა, რომ ეონი ზოე დავიმკვიდრო?“
    18. იესომ უთხრა მას: „რატომ მიწოდებ მე კეთილს? არავინ არის კეთილი, გარდა ერთი ღმერთისა.
    19. იცი მცნებანი: არ იმრუშო, არ კლა, არ იპარო, არ იყო ცრუმოწმე, არ მოატყუო, პატივი ეცი შენს მამას და დედას“.
    20. მან უთხრა: „მოძღვარო, ყოველივე ამას ჩემი სიჭაბუკიდან ვიცავდი“.
    21. იესო დააკვირდა მას და შეუყვარდა, და უთხრა: „ერთი რამ გაკლია: წადი, რაც გაქვს, გაყიდე და ღარიბებს დაურიგე და ზეცაში გექნება საუნჯე. მერე მოდი და გამომყევი“.
    22. ის შეწუხდა ამ სიტყვებზე და დანაღვლიანებული წავიდა, ვინაიდან დიდძალი ქონება ჰქონდა.
    23. იესომ მიმოიხედა და უთხრა თავის მოწაფეებს: „რა ძნელი იქნება სიმდიდრის მქონეთა შესვლა ღვთაების სასუფეველში (კოლექტიურ, კოსმიურ, ღვთაებრივ, უსასრულო სუპერცნობიერებაში)“.
    24. მოწაფეები განცვიფრდნენ მის სიტყვებზე. იესომ კვლავ მიუგო და უთხრა მათ: „შვილებო, რა ძნელია ღვთაების სასუფეველში შესვლა მათთვის, ვინც სიმდიდრეზეა დანდობილი!
    25. უმალ აქლემი გაძვრება ნემსის ყუნწში, ვიდრე მდიდარი შევა ღვთაების სასუფეველში (კოლექტიურ, კოსმიურ, ღვთაებრივ, უსასრულო სუპერცნობიერებაში)“.
    26. იმათ კი უფრო მეტად გაიოცეს და ერთმანეთში ამბობდნენ: „ვისღა შეუძლია გადარჩენა?“
    27. შეხედა მათ იესომ და თქვა: „ეს კაცთათვის არის შეუძლებელი და არა ღვთაებისათვის, რადგან ღვთაებისათვის ყოველივე შესაძლებელია“.
    28. დაუწყო პეტრემ მას ლაპარაკი: „აჰა, ჩვენ ყველაფერი მივატოვეთ და შენ გამოგყევით“.
    29. თქვა იესომ: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არავინ არის, რომ ჩემი გულისთვის და სახარების გულისთვის მიეტოვებინოს სახლი ან ძმები, ან დები, ან მამა, ან დედა, ან ცოლი, ან შვილები, ან მიწები,
    30. და ასწილად არ მიეღოს ახლა, ამჟამად, სახლები, ძმები და დები, დედები და შვილები, და მიწები ამ დევნასთან ერთად, ხოლო მომავალ ეონში - ეონი ზოე.
    31. მაგრამ ბევრნი პირველნი უკანასკნელნი იქნებიან, ხოლო უკანასკნელნი - პირველნი“. 

    იესო მესამედ იუწყება თავის სიკვდილზე



    32. იერუსალიმს მიმავალ გზას რომ ადგნენ, წინ იესო მიუძღოდათ და კრთოდნენ ისინი. თანმხლებთაც ეშინოდათ. კვლავ დაუძახა თორმეტს და დაუწყო ლაპარაკი იმაზე, თუ რა შეემთხვეოდა მას:
    33. „აჰა, ჩვენ ავდივართ იერუსალიმს და ანთროპოსის ძე გადაეცემა მღვდელმთავრებსა და მწიგნობრებს; სასიკვდილო მსჯავრს დასდებენ;
    34. შეურაცყოფენ მას, გაშოლტავენ, შეაფურთხებენ და მოკლავენ, მესამე დღეს კი აღდგება“. 

    ზებედეს ძენი



    35. და მივიდნენ მასთან ზებედეს ძენი იაკობი და იოანე და უთხრეს: „მოძღვარო, გვინდა შეგვისრულო, რასაც გთხოვთ“.
    36. მან უთხრა მათ: „რა გინდათ, რომ შეგისრულოთ?“
    37. მათ უთხრეს მას: „ნება მოგვეცი, ერთი ჩვენგანი შენს მარჯვნივ დაჯდეს და მეორე - მარცხნივ, შენს დიდებაში“.
    38. იესომ უთხრა მათ: „არ იცით, რას ითხოვთ. განა შეგიძლიათ ის სასმისი შესვათ, რომელსაც მე ვსვამ და ის ნათლობა მიიღოთ, რომლითაც მე ვინათლები?“
    39. მათ უთხრეს: „შეგვიძლია“. იესომ უთხრა მათ: „სასმისს, რომელსაც მე ვსვამ, შესვამთ და ნათლობით, რომლითაც მე ვინათლები, მოინათლებით;
    40. მაგრამ ჩემს მარჯვნივ ან მარცხნივ დაჯდომა ჩემზე არ არის, არამედ მათზე, ვისთვისაც გამზადებულია“.
    41. და მოისმინა იმ ათმა და დაიწყეს დრტვინვა იაკობზე და იოანეზე.
    42. იესომ უხმო მათ და უთხრა: „თქვენ იცით, რომ ისინი, ვინც ხალხების მთავრებად არიან მიჩნეულნი, ბატონობენ მათზე და მათი დიდებულნი ხელმწიფებენ მათზე.
    43. მაგრამ თქვენს შორის ასე ნუ იქნება, არამედ, ვისაც თქვენს შორის დიდობა სურს, ის თქვენი მსახური იყოს;
    44. ვისაც თქვენს შორის პირველობა სურს, ის იყოს ყველას მონა.
    45. რადგან ანთროპოსის ძე არ მოსულა იმისათვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ იმისათვის, რომ თავად ემსახუროს და მისცეს თავისი სამშვინველი (ფსიხეია) მრავალთა გამოსასყიდად“. 

    ბრმა ბარტიმეოსის განკურნება



    46. და მივიდნენ იერიხოს. იერიხოდან რომ გადიოდა, თავის მოწაფეებთან და დიდძალ ხალხთან ერთად, გზის პირას იჯდა ბრმა მათხოვარი, ტიმეს ძე, ბარტიმაიოსი.
    47. როცა გაიგო, იესო ნაზარეველიაო, მორთო ყვირილი და ამბობდა: „იესო, დავითის ძეო, შემიწყალე!“
    48. ბევრი უწყრებოდა მას, რომ გაეჩუმებინათ, მაგრამ უფრო მეტად ყვიროდა: „დავითის ძეო, შემიწყალე!“
    49. და შედგა იესო და თქვა: „დაუძახეთ მას“. და დაუძახეს ბრმას და უთხრეს: „ნუ გეშინია, ადექი, გეძახის“.
    50. მან გადაიგდო მოსასხამი, ადგა და მივიდა იესოსთან.
    51. მიუგო მას იესომ და თქვა: „რა გინდა, რომ გაგიკეთო?“ ბრმამ უთხრა: „რაბუნი, რომ თვალი ამეხილოს“.
    52. იესომ უთხრა მას: „წადი, შენმა რწმენამ გიხსნა“. და მყისვე აეხილა თვალი და გაედევნა მას გზაზე. 

    თავი 11



    იერუსალიმში ზეიმით შესვლა. „ოსანა მაღალთა შინა!“



    1. როცა მიუახლოვდნენ იერუსალიმს, ბეთბაგეს და ბეთანიას, ზეთისხილის მთასთან, გააგზავნა ორი თავისი მოწაფეთაგანი.
    2. უთხრა მათ: „წადით სოფელში, თქვენს წინ რომ არის. როგორც კი შიგ შეხვალთ, მაშინვე იპოვით დაბმულ ჩოჩორს, რომელზეც ჯერ კაცი არ შემჯდარა. ახსენით და მომიყვანეთ.
    3. თუ ვინმემ გითხრათ: ამას რას შვრებითო? უთხარით, რომ უფალს სჭირდება და უმალ დაგიბრუნებს-თქო“.
    4. წავიდნენ და იპოვეს ქუჩაში კართან დაბმული ჩოჩორი, და აუშვეს იგი.
    5. იქ მდგომთაგან ზოგიერთმა უთხრა მათ: „რას შვრებით, რატომ ხსნით ჩოჩორს?“
    6. მათ უთხრეს, როგორც იესომ უთხრათ, და მოეშვნენ მათ.
    7. და მიჰგვარეს ჩოჩორი იესოს. ზედ თავიანთი ტანისამოსი დაუფინეს და შეჯდა მასზე.
    8. ბევრმა დაუფინა გზაზე მას თავისი ტანისამოსი, ზოგმა კი მინდორში მოჭრილი ტოტები.
    9. წინ მიმავალნი და უკან მიმყოლნიც ღაღადებდნენ: „ოსანა! კურთხეულ არს უფლის სახელით მომავალი!
    10. კურთხეულ არს ჩვენი მამის, დავითის მომავალი სამეფო! ოსანა, მაღალთა შინა!“
    11. და შევიდა იესო იერუსალიმში, ტაძარში, და დაათვალიერა ყველაფერი. უკვე გვიანი იყო და თორმეტთან ერთად გავიდა ბეთანიისაკენ. 

    ლეღვის ხის დაწყევლა



    12. მეორე დღეს, ბეთანიიდან რომ გავიდნენ, მოშივდა.
    13. შორიდან დაინახა გაფოთლილი ლეღვის ხე და წავიდა, რომ ზედ რამე ეპოვა. რომ მივიდა, ვერაფერი იპოვა ფოთლების მეტი. არ იყო ლეღვობის დრო.
    14. მიუბრუნდა და უთხრა მას: „ნუღარავინ ჭამოს უკუნისამდე ნაყოფი შენი!“ და გაიგონეს მისმა მოწაფეებმა. 

    ტაძრის განწმედა



    15. და მივიდნენ იერუსალიმში და შევიდა ტაძარში იესო, და დაიწყო გამყიდველთა და მყიდველთა გამორეკვა. მეკერმეთა დახლები და მტრედების გამყიდველთა მერხები ააყირავა.
    16. არ ანებებდა, რაიმე გაეტარგამოეტარებინათ ტაძარზე.
    17. და ასწავლიდა მათ და ეუბნებოდა: „არ სწერია, ჩემი სახლი ყველა ხალხის სამლოცველო სახლად იწოდებაო? თქვენ კი ავაზაკთა ბუნაგად აქციეთ“.
    18. გაიგონეს მღვდელმთავრებმა და ეძებდნენ, როგორ დაეღუპათ იგი, რადგან ეშინოდათ მისი, რაკი მთელი ხალხი გაოცებული იყო მისი მოძღვრებით.
    19. როცა მოსაღამოვდა, გავიდნენ ქალაქიდან.
    20. დილით ჩაიარეს და დაინახეს, რომ ლეღვი ფესვებამდე გამხმარიყო.
    21. და გაახსენდა პეტრეს და უთხრა მას: „რაბი, აჰა, ის ლეღვი, შენ რომ დასწყევლე, გამხმარა“.
    22. მიუგო იესომ და უთხრა მათ:
    23. „იქონიეთ ღვთაების რწმენა. ჭეშმარიტად გეტყვით, რომ ვინც ეტყვის ამ მთას: აიწიე და ზღვაში ჩავარდიო, და გულში არ შეეჭვდება, არამედ ირწმუნებს, რომ მისი სიტყვისამებრ მოხდება, აუსრულდება მას.
    24. ამიტომ გეუბნებით: ყველაფერს, რასაც ლოცვაში ითხოვთ, გწამდეთ, რომ მიიღებთ და თქვენი იქნება.
    25. როცა ლოცვად დგახართ, მიუტევეთ, თუ რაიმე გაქვთ ვინმეს წინააღმდეგ, რათა თქვენმა მამამაც ზეცაში მოგიტეოთ თქვენი შეცოდებანი.
    26. ხოლო თუ თქვენ არ მიუტევებთ, არც თქვენი მამა, რომელიც ზეცაშია, მოგიტევებთ თქვენს შეცოდებებს“. 

    მღვდელმთავრების შეკითხვა იესოს ხელმწიფებაზე



    27. კვლავ მივიდნენ იერუსალიმში და, როცა იგი ტაძარში მიმოდიოდა, მღვდელმთავარნი, მწიგნობარნი და უხუცესნი მივიდნენ მასთან.
    28. და უთხრეს მას: „რომელი ხელმწიფებით აკეთებ ამას? ან ვინ მოგცა შენ ეს ხელმწიფება?“
    29. იესომ უთხრა მათ: „მეც გკითხავთ ერთ სიტყვას; მიპასუხეთ და მეც გეტყვით, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას.
    30. იოანეს ნათლისცემა ზეციდან იყო თუ კაცთაგან? აბა, მიპასუხეთ“.
    31. ისინი ერთმანეთში ბჭობდნენ: თუ ვიტყვით, რომ ზეციდანო, გვეტყვის: მაშ რაღატომ არ იწამეთო მისი?
    32. ხოლო თუ იტყოდნენ: კაცთაგანო, ხალხისა ეშინოდათ, ვინაიდან ყველას მიაჩნდა, რომ იოანე ნამდვილად წინასწარმეტყველი იყო.
    33. და მიუგეს იესოს და უთხრეს: „არ ვიცით“. იესომ უთხრა მათ: „არც მე გეტყვით, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას“. 

    თავი 12



    იგავი ბოროტ მიწისმუშაკებზე



    1. და დაიწყო მათთან იგავებით ლაპარაკი: „კაცმა ვაზი ჩაყარა, ღობე შემოავლო, საწნახელი ამოკვეთა და შიგ კოშკი ჩადგა. ჩააბარა იგი მიწისმუშაკებს და წავიდა.
    2. ჟამმა რომ მოაწია, ერთი მონა გაუგზავნა მიწისმუშაკთ მიწისმუშაკთაგან ვენახის ნაყოფის მისაღებად.
    3. მათ კი შეიპყრეს იგი, სცემეს და ხელცარიელი გაუშვეს.
    4. კვლავ სხვა მონა გაუგზავნა. იგი თავში დაჭრეს და შეურაცხყვეს.
    5. სხვა გაგზავნა და მოკლეს ის. და კიდევ ბევრი სხვა. ზოგსა სცემეს და ზოგიც მოკლეს.
    6. ჰყავდა ერთი საყვარელი ძე. ბოლოს ისიც გაუგზავნა მათ, თქვა: ჩემი ძის მოერიდებათო.
    7. მიწისმუშაკებმა უთხრეს ერთმანეთს: ეს მისი მემკვიდრეა. მოდით, მოვკლათ და მემკვიდრეობა ჩვენ დაგვრჩებაო.
    8. და შეიპყრეს იგი, მოკლეს და გადააგდეს ვენახიდან.
    9. რას იზამს ვენახის პატრონი? მივა, ამოწყვეტს მიწისმუშაკთ და ვენახს სხვებს გადასცემს.
    10. ნუთუ არ წაგიკითხავთ ეს წერილი: ქვა, მშენებლებმა რომ დაიწუნეს, ქვაკუთხედად იქცა;
    11. უფლისგან მოხდა ეს და საოცრებაა ჩვენს თვალში?“
    12. შეეცადნენ მის შეპყრობას, მაგრამ ხალხისა შეეშინდათ, ვინაიდან მიხვდნენ, რომ მათზე თქვა ეს იგავი. და მიატოვეს იგი და წავიდნენ. 

    კეისრის გადასახადზე



    13. და მიუგზავნეს მას ზოგიერთი ფარისეველთაგან და ჰეროდიანთაგან, რომ დაეჭირათ სიტყვაში.
    14. მივიდნენ და უთხრეს: „მოძღვარო, ვიცით, რომ წრფელი ხარ და ყველას მიმართ მიუკერძოებელი, რადგან კაცთა მდგომარეობას არ უყურებ, არამედ სიწრფელით ასწავლი ღვთაების გზას. უნდა ვაძლიოთ ხარკი კეისარს თუ არა? მივცეთ თუ არ მივცეთ?“
    15. მან იცოდა მათი თვალთმაქცობა და უთხრა მათ: „რატომ მცდით? მომიტანეთ დინარი, რომ დავხედო“.
    16. მიუტანეს და მაშინვე უთხრა მათ: „ვისია ეს სახე და წარწერა?“ კეისრისაო, უთხრეს მას.
    17. იესომ უთხრა მათ: „მიეცით კეისრისა კეისარს და ღვთაებისა - ღმერთს“. და უკვირდათ მისი. 

    შეკითხვა ზეცაში ქორწინებაზე



    18. და მივიდნენ მასთან სადუკეველნი, რომელნიც ამბობდნენ, აღდგომა არ არისო, და ჰკითხეს მას:
    19. „მოძღვარო, მოსემ დაგვიწერა: თუ ვინმეს მოუკვდება ძმა და დარჩება მას ცოლი, ხოლო შვილი არ დარჩება, მისმა ძმამ უნდა შეირთოს ის ცოლი და აღუდგინოს თესლი თავის ძმას.
    20. იყო შვიდი ძმა. პირველმა შეირთო ცოლი და ისე მოკვდა, შთამომავლობა არ დარჩენია.
    21. მეორემ შეირთო იგი და მოკვდა. არც მას დარჩენია შთამომავლობა. ასევე მესამემ.
    22. შვიდთაგან არც ერთს არ დარჩენია შთამომავლობა. ყველას შემდეგ კი ქალიც მოკვდა.
    23. აღდგომისას, როცა აღდგებიან, რომელი მათგანის ცოლი იქნება, ის ხომ შვიდივეს ჰყავდა ცოლად?“
    24. უთხრა მათ იესომ: „იმიტომ ხომ არ ცდებით, რომ არ იცით არც წერილები და არც ძალნი ღვთაებისა?“
    25. რადგან მკვდრეთით აღდგომისას არც ცოლს ირთავენ, არც თხოვდებიან, არამედ არიან, როგორც ანგელოზები ცაში.
    26. და თქვა თავისი მოძღვრებიდან: „ერიდეთ მწიგნობრებს, რომელთაც გრძელი სამოსლით სიარული და მოედნებზე მოკითხვანი უყვართ;
    27. ხოლო სინაგოგებში - წინა რიგები და ნადიმებზე - წინა ადგილები.
    28. რომელნიც ჭამენ ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად დიდხანს ლოცულობენ, ისინი უფრო დიდ სასჯელს მიიღებენ“. 

    ქვრივის ორი ლეპტა



    29. იჯდა საგანძურის წინ იესო და ხედავდა, როგორ ყრიდა ხალხი ფულს საგანძურში. მრავალმა მდიდარმა ბევრი ჩაყარა.
    30. მოვიდა ერთი ღარიბი, ქვრივი ქალი და ჩადო ორი ლეპტა, რომელიც კოდრანტს შეადგენს.
    31. დაუძახა მან თავის მოწაფეებს და უთხრა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ამ ღარიბმა ქვრივმა საგანძურში ყველა ჩამდებზე მეტი ჩადო.
    32. ვინაიდან ყველამ თავისი მოჭარბებულიდან ჩადო, ამან კი თავისი სინაკლულიდან ჩადო, ყველაფერი, რაც კი სასიცოცხლოდ გააჩნდა“. 

    თავი 13



    წინასწარუწყება იერუსალიმის დანგრევაზე



    1. როცა ტაძრიდან გამოდიოდა, ერთმა მოწაფეთაგანმა უთხრა: „შეხედე, მოძღვარო, რა ლოდებია და რა შენობები!“
    2. იესომ უთხრა მას: „ხედავ ამ დიდ შენობებს? ქვა ქვაზე არ დარჩება აქ, რომ არ ჩამოიქცეს“.
    3. როცა ზეთისხილის მთაზე იჯდა ტაძრის გასწვრივ, ჰკითხეს მას განმარტოებით მყოფმა პეტრემ, იაკობმა, იოანემ და ანდრიამ:
    4. „გვითხარი, როდის მოხდება ეს, და რა იქნება იმის ნიშანი, როცა ყოველივე ეს უნდა მოხდეს?“
    5. იესომ დაუწყო მათ ლაპარაკი: „გაფრთხილდით, რომ არავინ შეგაცდინოთ,
    6. რადგან ბევრნი მოვლენ ჩემი სახელით და იტყვიან, მე ვარო, და მრავალს შეაცდენენ.
    7. როცა მოისმენთ ომებზე და ომების ხმებზე, ნუ შეძრწუნდებით: ეს უნდა მოხდეს, მაგრამ ჯერ კიდევ არ არის აღსასრული.
    8. აღდგება ერი ერის წინააღმდეგ და სამეფო სამეფოს წინააღმდეგ. იქნება მიწისძვრები ადგილ-ადგილ და შიმშილობები. ეს მშობიარობის ტკივილთა დასაწყისია. 

    წინასწარუწყება ტანჯვაზე. ცრუწინასწარმეტყველნი



    9. „თქვენ კი მიხედეთ თქვენს თავს: გადაგცემენ სამსჯავროზე, გცემენ სინაგოგებში, განმგებელთა და მეფეთა წინაშე წარსდგებით ჩემს გამო, მათ წინაშე დასამოწმებლად.
    10. ჯერ სახარება უნდა ექადაგოს ყველა ერს.
    11. როცა წაგიყვანენ გადასაცემად, ნუ იზრუნებთ წინასწარ, რა ილაპარაკოთ; არამედ, რაც იმ ჟამს მოგეცემათ, ის ილაპარაკეთ, ვინაიდან თქვენ კი არ ილაპარაკებთ, არამედ სულიწმიდა.
    12. ძმა ძმას გადასცემს სასიკვდილოდ და მამა - შვილს. აღდგებიან შვილები მშობლების წინააღმდეგ და დახოცავენ მათ.
    13. მოძულებულნი იქნებით ყველას მიერ ჩემი სახელის გამო. ხოლო ვინც ბოლომე მოითმენს, გადარჩება.
    14. როცა იხილავთ გატიალების სიბილწეს იქ, სადაც არ ხამს, იუდეაში მყოფმა მთებს მიაშუროს;
    15. ვინც ერდოზე იქნება, ნუ ჩამოვა და ნურც შევა შინ რაიმეს გამოსატანად;
    16. ვინც მინდორში იქნება, ნუ დაბრუნდება უკან თავისი სამოსლის გამოსატანად,
    17. ხოლო ვაი ორსულებს და მეძუძურებს იმ დღეებში!
    18. ილოცეთ, რომ ეს ზამთარში არ მოხდეს,
    19. ვინაიდან იმ დღეებში ისეთი გასაჭირი იქნება, რომლის მსგავსი არ ყოფილა ქვეყნის დასაბამიდან, რომელიც შექმნა ღმერთმა, დღევანდელ დღემდე, და აღარც არასოდეს იქნება.
    20. უფალს რომ არ შეემოკლებინა ის დღეები, ვერა ხორციელი ვერ გადარჩებოდა. მაგრამ ის დღეები შეამოკლა იმ რჩეულთათვის, რომლებიც მან ამოირჩია.
    21. მაშინ თუ ვინმე გეტყვით: აჰა, აქ არისო ქრისტე, ან: აჰა, იქო, არ ერწმუნოთ.
    22. ვინაიდან აღდგებიან ცრუქრისტეები და ცრუწინასწარმეტყველნი და მოიმოქმედებენ სასწაულებსა და ნიშნებს, რათა რჩეულნი შეაცდინონ, თუ კი შეძლებენ.
    23. თქვენ კი გაფრთხილდით. წინასწარ გითხარით ყველაფერი.
    24. მაგრამ იმ დღეებში, იმ გასაჭირის შემდგომ, მზე დაბნელდება და მთვარე აღარ გამოსცემს თავის ნათელს.
    25. იქნება ვარსკვლავთა ცვენა და შეირყევიან ციური ძალები.
    26. მაშინ იხილავენ ანთროპოსის ძეს, ხომალდებით მომავალს დიადი ძალით და დიდებით.
    27. მაშინ იგი წარგზავნის თავის ანგელოზებს და შეკრებენ მის რჩეულებს ოთხთავ ქართაგან, მიწის კიდიდან ცის კიდემდე. *** 

    იფხიზლეთ და ილოცეთ



    28. „ლეღვისაგან ისწავლეთ მაგალითი: როცა მისი რტოები დარბილდება და შეიფოთლება, იცით, რომ ახლოა ზაფხული.
    29. ასევე, როცა იხილავთ, რომ ეს ყოველივე ხდება, იცოდეთ, რომ კარსაა მომდგარი.
    30. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არ გადაივლის ეს თაობა, ვიდრე ყოველივე ეს არ მოხდება.
    31. სუპერკოსმოსი და კოსმოსი გადავლენ, ჩემი სიტყვები კი არ გადავლენ.
    32. მაგრამ იმ დღეზე და ეონზე არავინ იცის, არც ზეციურმა ანგელოზებმა, არც ძემ, არამედ მხოლოდ მამამ.
    33. იფრთხილეთ, იფხიზლეთ და ილოცეთ, რადგან არ იცით, როდის დადგება ის ეონი.
    34. როგორც შორ გზაზე მიმავალმა კაცმა მიატოვოს თავისი სახლი, თავის მონებს მისცეს ხელმწიფება და ყველას თავისი საქმე მიუჩინოს და მეკარეს უბრძანოს ფხიზლად ყოფნა,
    35. ისე იფხიზლეთ, რადგან არ იცით, როდის მოვა სახლის პატრონი - საღამოთი თუ შუაღამისას, მამლის ყივილზე თუ განთიადისას,
    36. რათა მოულოდნელად რომ მოვიდეს, მძინარენი არ გპოვოთ.
    37. რასაც თქვენ გეუბნებით, ყველას ვეუბნები: იფხიზლეთ“. 

    თავი 14



    იესოს ცხება ძვირფასი ნელსაცხებლით



    1. ორი დღის შემდეგ პასექისა და უფუარობის დღესასწაული იყო. მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი ეძიებდნენ, როგორ შეეპყროთ იგი მზაკვრობით და მოეკლათ.
    2. და ამბობდნენ: ოღონდ დღესასწაულზე არა, რათა ხალხი არ აღშფოთდესო.
    3. როცა იესო ბეთანიაში იყო, სიმონ კეთროვნის სახლში, და ინახად იჯდა, მივიდა ქალი, რომელსაც ჰქონდა სუფთა ნელსაცხებელი და აცხო მას.
    4. იყვნენ ზოგიერთნი, რომლებიც აღშფოთებით ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში: ასე რად დაიხარჯა ნელსაცხებელიო?
    5. ხომ შეიძლებოდა ამ ნელსაცხებლის გაყიდვა სამას დინარზე მეტად და ღარიბებისათვის დარიგება? და კიცხავდნენ მას.
    6. იესომ თქვა: „მოეშვით მაგას, რატომ აწუხებთ? მაგან ხომ სიკეთე მიყო.
    7. ვინაიდან ღარიბნი მუდამ თქვენთანა გყავთ და, თუკი მოისურვებთ, შეგიძლიათ სიკეთე უყოთ მათ. მე კი მუდამ არ გეყოლებით.
    8. მან ის გააკეთა, რაც შეეძლო: წინასწარ სცხო ჩემს სხეულს დასამარხავად.
    9. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სადაც კი იქადაგებენ სახარებას მთელ კოსმიურ სამყაროში, იტყვიან, რაც მან გააკეთა, მის მოსაგონებლად“. 

    ბოლო სერობა. პური და ღვინო



    10. იუდა ისკარიოტელი, ერთი იმ თორმეტთაგანი, წავიდა მღვდელმთავრებთან, რათა გაეცა იგი.
    11. მათ მოისმინეს, გაიხარეს და აღუთქვეს მას ვერცხლის მიცემა. ის კი მარჯვე შემთხვევას ეძებდა, რათა გაეცა იგი.
    12. უფუარობის პირველ დღეს, როცა საპასექო კრავი იკვლებოდა, მისმა მოწაფეებმა უთხრეს მას: „სად გინდა, რომ წავიდეთ და მოგიმზადოთ საჭმელად პასექი?“
    13. გაგზავნა ორი თავისი მოწაფეთაგანი და უთხრა მათ: „წადით ქალაქში და შემოგეყრებათ კაცი, რომელსაც კოკით წყალი მოაქვს. გაჰყევით მას
    14. სადაც შევა, უთხარით სახლის პატრონს: მოძღვარმა თქვა: სად არის ჩემი სასტუმრო ოთახი, ჩემს მოწაფეებთან ერთად რომ ვჭამო პასექი?
    15. ის გიჩვენებთ ზემოთვალს, მოფარდაგებულსა და გამზადებულს. იქ მოგვიმზადეთ“.
    16. და გამოვიდნენ მისი მოწაფეები, შევიდნენ ქალაქში და იპოვეს, როგორც მან უთხრა, და მოამზადეს პასექი.
    17. რომ მოსაღამოვდა, თორმეტთან ერთად მოვიდა იგი.
    18. როცა ისხდნენ და ჭამდნენ, იესომ თქვა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი, რომელიც ჩემთან ერთად ჭამს, გამცემს მე“.
    19. ისინი დანაღვლიანდნენ და ჰკითხეს სათითაოდ: „მე ხომ არა ვარ?“
    20. მან უთხრა მათ: „ერთი თორმეტთაგანი, ჩემთან ერთად ჯამში ჩამწობი.
    21. რადგან ანთროპოსის ძე მიდის, როგორც დაწერილია მასზე, მაგრამ, ვაი იმ კაცს, ვის მიერაც გაიცემა ანთროპოსის ძე. იმ კაცისათვის უმჯობესი იქნებოდა, არ დაბადებულიყო“.
    22. როცა ისინი ჭამდნენ, აიღო იესომ პური, აკურთხა, დატეხა, მისცა მათ და თქვა: „აიღეთ და ჭამეთ - ეს ჩემი სხეულია!“
    23. აიღო სასმისი, მადლი შესწირა და მისცა მათ. და იქიდან შესვა ყველამ.
    24. უთხრა მათ: „ეს არის ჩემი სისხლი ახალი აღთქმისა, მრავალთათვის დაღვრილი.
    25. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მეტს აღარ შევსვამ ვაზის ნაყოფისაგან იმ დღემდე, როცა შევსვამ ახალს ღვთის სასუფეველში“. 

    წინასწარუწყება პეტრეს მიერ უარყოფაზე



    26. იგალობეს და გავიდნენ ზეთისხილის მთაზე.
    27. უთხრა მათ იესომ: „ყველანი ცდუნდებით“.
    28. ხოლო ჩემი აღდგომის მერე წინ წაგიძღვებით გალილეაში“.
    29. პეტრემ უთხრა მას: „თუნდაც ყველანი ცდუნდნენ, მაგრამ მე არა!“
    30. უთხრა მას იესომ: „ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებდეს, სამჯერ უარმყოფ“.
    31. ის კი მეტი თავგამოდებით ეუბნებოდა: თუნდაც რომ მოვკვდე შენთან ერთად, არ უარგყოფო. ასევე ამბობდნენ სხვებიც. 

    გეთსიმანიაში ლოცვა



    32. მივიდნენ ადგილზე, რომლის სახელია გეთსიმანია, და უთხრა თავის მოწაფეებს: „ისხედით აქ, სანამ ვლოცულობ“.
    33. და წაიყვანა თავისთან პეტრე, იაკობი და იოანე. და იწყო წუხილი და ურვა.
    34. უთხრა მათ: „სასიკვდილოდ არის დამწუხრებული ჩემი სული. იყავით აქ და იფხიზლეთ“.
    35. ცოტა გაიარა, დაემხო მიწაზე და ლოცულობდა, რათა, თუ შესაძლებელი იყო, ასცდენოდა ეს ჟამი.
    36. თქვა: „აბბა, მამაო, შენთვის ყოველივე შესაძლებელია. ამაცილე ეს სასმისი. მაგრამ არა რაც მე მსურს, არამედ, რაც - შენ“.
    37. მოვიდა და ნახა ისინი მძინარენი და უთხრა პეტრეს: „სიმონ, გძინავს? ვერ შესძელი, ერთ საათს გეფხიზლა?
    38. იფხიზლეთ და ილოცეთ, რომ არ ჩავარდეთ განსაცდელში. სამშვინველი (ფსიხეია) მხნეა, ხოლო ხორცი უძლური“.
    39. კვლავ წავიდა, ლოცულობდა და იმავე სიტყვებს ამბობდა.
    40. მობრუნდა და მძინარენი ჰპოვა ისინი, ვინაიდან თვალები დამძიმებოდათ; და არ იცოდნენ, რა ეპასუხათ მისთვის.
    41. და მოვიდა მესამედ და უთხრა მათ: „თქვენ ისევ გძინავთ და ისვენებთ? კმარა. მოვიდა ჟამი. აჰა, ანთროპოსის ძე გადაეცემა ცოდვილთა ხელთ.
    42. ადექით, წავიდეთ. აჰა, მოახლოვდა ჩემი გამცემი“. 

    გაცემა იუდას მიერ. მოწაფეების გაფანტვა



    43. კიდევ ლაპარაკობდა, რომ აჰა, მოვიდა იუდა, ერთი თორმეტთაგანი, და მასთან ერთად ხალხი მახვილებით და კეტებით - მღვდელმთავართაგან, მწიგნობართაგან და უხუცესთაგან.
    44. მის გამცემს მიეცა მათთვის ნიშანი და ეთქვა: „ვისაც მე ვეამბორები, ის არის იგი, შეიპყარით და დაცვით წაიყვანეთ“.
    45. როცა მოვიდა, მყისვე მიეჭრა მას და უთხრა: „რაბი!“ და ეამბორა.
    46. მათ კი ხელი დაადეს მას და შეიპყრეს იგი.
    47. ერთმა იქ მდგომთაგანმა იძრო მახვილი, დასცხო მღვდელმთავრის მონას და ყური ჩამოათალა.
    48. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „განა ავაზაკი ვარ, მახვილებითა და კეტებით რომ მოხვედით ჩემს შესაპყრობად?
    49. ყოველდღე თქვენთან ვიყავი ტაძარში და გასწავლიდით, და არ შეგიპყრივართ. მაგრამ, დაე, აღსრულდეს წერილები“.
    50. და მიატოვეს იგი და ყველანი გაიქცნენ.
    51. ერთი ვიღაც ჭაბუკი, რომელსაც შიშველ სხეულზე ტილო მოესხა, მიჰყვებოდა მას და შეიპყრეს იგი.
    52. შეატოვა ტილო და შიშველი გაიქცა. 

    იესო სინედრიონის წინაშე. პეტრეს მიერ უარყოფა



    53. მიიყვანეს იესო მღვდელმთავართან. და თავი მოიყარა ყველა მღვდელმთავარმა, უხუცესმა და მწიგნობარმა.
    54. პეტრე შორიდან მიჰყვებოდა მას, თვით მღვდელმთავრის ეზომდე, და დაჯდა მსახურებთან და ცეცხლს მიეფიცხა.
    55. მღვდელმთავარნი და მთელი სინედრიონი ეძებდნენ მოწმობას იესოს წინააღმდეგ, რათა მოეკლათ იგი, მაგრამ ვერ პოულობდნენ.
    56. მრავალი სწამებდა ცილს, მაგრამ ეს მოწმობანი ერთმანეთს არ ემთხვეოდა.
    57. ზოგნი წამოდგნენ და ცილს წამებდნენ მას, ამბობდნენ:
    58. ჩვენ მოვუსმინეთ, რომ ლაპარაკობდა: მე დავანგრევ ამ ხელითქმნილ ტაძარს და სამ დღეში ავაშენებ სხვას, ხელთუქმნელსო.
    59. მაგრამ არც მათი მოწმობანი ემთხვეოდა ერთმანეთს. 60. დადგა მღვდელმთავარი შუაზე და ჰკითხა იესოს: „არაფერს უპასუხებ? რა არის, რასაც ესენი შენს წინააღმდეგ მოწმობენ?“
    61. ის დუმდა და არაფერს პასუხობდა. კვლავ ჰკითხა მას მღვდელმთავარმა: „შენა ხარ ქრისტე, ძე კურთხეულისა?“
    62. იესომ თქვა: „მე ვარ. თქვენ იხილავთ ანთროპოსის ძეს ძალის მარჯვნივ მჯდომარეს და ცის ღრუბლებში მომავალს“.
    63. მღვდელმთავარმა შემოიხია სამოსელი და თქვა: „რაღად გვინდა მოწმენი?
    64. თქვენ მოისმინეთ გმობა. რას იტყვით?“ მაშინ ყველამ დასდო მსჯავრი მას, როგორც სიკვდილის თანამდებს.
    65. ზოგიერთებმა დაუწყეს მას ფურთხება; სახე დაუბურეს და სცემდნენ, და ეუბნებოდნენ: იწინასწარმეტყველეო, და მსახურნი სილას აწნავდნენ.
    66. როცა პეტრე ქვემოთ, ეზოში იყო, მივიდა მასთან მღვდელმთავრის ერთი მხევალთაგანი.
    67. დაინახა ცეცხლს მიფიცხებული პეტრე, დააკვირდა და უთხრა: „შენც იესო ნაზარეველთან ერთად იყავი“.
    68. მან
  24. შანკარადევა
    მარკოზის სახარება
     

    თავი 1



    იოანე ნათლისმცემელი ამზადებს გზას



    1. დასაწყისი სახარებისა იესო ქრისტესი (გასხივოსნებული მკურნალისა), ღვთის ძისა.
    2. როგორც ესაია წინასწარმეტყველში სწერია: „აჰა, მე მოვავლენ შენი სახის წინაშე ჩემს ანგელოზს, რომელიც მოამზადებს შენს გზას.
    3. ხმა მღაღადებლისა უდაბნოში. განუმზადეთ გზა უფალს, მოასწორეთ მისი ბილიკები“.
    4. იოანე ნათლისმცემელი უდაბნოში მივიდა და ქადაგებდა სინანულის ნათლისცემას ცოდვათა მისატევებლად.
    5. გამოდიოდა მასთან იუდეველთა მთელი ქვეყანა და ყველა იერუსალიმელი და მდინარე იორდანეში მის მიერ ინათლებოდნენ და თავიანთ ცოდვებს აღიარებდნენ.
    6. იოანეს ემოსა აქლემის ბეწვი და წელზე ტყავის სარტყელი ერტყა. და ჭამდა კალიებსა და ველურ თაფლს.
    7. ქადაგებდა და ამბობდა: „ჩემს შემდეგ ჩემზე უძლიერესი მოდის, ვის წინაშეც არა ვარ ღირსი დავიხარო და სანდლის თასმა გავუხსნა.
    8. მე წყლით გნათლავდით, ის კი სულიწმიდით მოგნათლავთ“. 

    ნათლისღება



    9. მოხდა იმ დღეებში, რომ მოვიდა იესო გალილეის ნაზარეთიდან და მოინათლა იოანეს მიერ იორდანეში.
    10. და უცბად, როცა წყლიდან ამოდიოდა, იხილა გახსნილი კოსმოსი და სამშვინველი, მტრედივით გარდამომავალი მასზე.
    11. და ციდან იყო ხმა: „შენ ხარ ჩემი საყვარელი ძე, რომელიც მოვიწონე მე“. 

    გამოცდა. ქადაგება გალილეაში



    12. და უცბად წაიყვანა იგი სულმა უდაბნოში.
    13. უდაბნოში ორმოცი დღე იყო იგი და სატანისგან იცდებოდა. მხეცებთან იყო და ანგელოზები ემსახურებოდნენ.
    14. მას შემდეგ, რაც იოანე გადაცემულ იქნა, იესო მივიდა გალილეაში და ღვთის სახარებას ქადაგებდა
    15. და ამბობდა: „აღსრულდა ჟამი და მოახლოვდა ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება). მოინანიეთ და იწამეთ სახარება“. 

    ოთხი მოციქულის მოწოდება



    16. როცა გალილეის ზღვის პირას დადიოდა, დაინახა სიმონი და სიმონის ძმა ანდრია, რომლებიც ზღვაში ბადეს ისროდნენ, რადგან მებადურები იყვნენ.
    17. იესომ უთხრა მათ: „მომყევით მე და ადამიანთა მებადურებად გაგხდით“.
    18. მათ მყისვე მიატოვეს ბადეები და გაჰყვნენ მას.
    19. ცოტა გაიარა და დაინახა იაკობ ზებედეს ძე და მისი ძმა იოანე. ისინი ნავში ბადეებს ამზადებდნენ.
    20. მყისვე მოიხმო ისინი, და მათ მიატოვეს თავიანთი მამა ზებედე ნავში მყოფ მუშებთან ერთად და გაჰყვნენ მას. 

    ქადაგება და განკურნებანი კაპერნაუმსა და გალილეაში



    21. კაპერნაუმს მივიდნენ და მყისვე, შაბათ დღეს, შევიდნენ სინაგოგაში, და იგი ასწავლიდა მათ.
    22. გაოცებულნი იყვნენ მისი მოძღვრებით, რადგან ასწავლიდა მათ, როგორც ხელმწიფების მქონე და არა როგორც მწიგნობარნი.
    23. უცბად მათ სინაგოგაში მყოფმა, არაწმიდა სულით შეპყრობილმა, კაცმა იყვირა:
    24. „რა გინდა ჩვენგან, იესო ნაზარეველო? ჩვენს დასაღუპავად მოხვედი? გიცნობ, ვინც ხარ, ღვთის წმიდავ“.
    25. იესომ შერისხა იგი და უთხრა: „გაჩუმდი და გადი მაგისგან“.
    26. არაწმიდა სულმა შეანჯღრია იგი, დიდი ხმით დაიკივლა და გამოვიდა მისგან.
    27. ისე განცვიფრდნენ ყველანი, რომ, ერთმანეთს ეკითხებოდნენ: ეს რა არისო? ეს რა ახალი მოძღვრებაა, რომ ხელმწიფებით არაწმიდა სულთაც კი უბრძანებს და ისინიც ემორჩილებიანო მას?
    28. მისი ამბავი მყისვე მოედო გალილეის მთელ მხარეს.
    29. სინაგოგიდან გამოსვლისთანავე სიმონისა და ანდრიას სახლში მივიდნენ იოანესთან და იაკობთან ერთად.
    30. სიმონის სიდედრი იწვა ციებ-ცხელებით შეპყრობილი. მას მყისვე უთხრეს მასზე.
    31. მივიდა, ხელი მოჰკიდა და წამოაყენა იგი. სიცხემ გაუარა და მოემსახურა მათ.
    32. საღამო ჟამს, მზის ჩასვლისას, მიუყვანეს მას ყველა, ვინც კი სნეული და ეშმაკეული იყო.
    33. მთელი ქალაქი შეკრებილი იყო კართან.
    34. ბევრი სნეული განკურნა სხვა და სხვა სენისაგან, ბევრი ეშმაკი განდევნა და ნებას არ რთავდა ეშმაკებს, ელაპარაკათ, რადგან ისინი იცნობდნენ მას.
    35. განთიადამდე, ჯერ კიდევ ღამიანად ადგა, გავიდა და წავიდა უდაბნო ადგილას, და იქ ლოცულობდა.
    36. სიმონი და მასთან მყოფნი საჩქაროდ გაედევნენ მას.
    37. იპოვეს იგი და უთხრეს: „ყველა შენ გეძებს“.
    38. უთხრა მათ: „წავიდეთ სხვა ახლო-მახლო ქალაქებში, რათა იქაც ვიქადაგო, რადგან ამისათვის ვარ მოსული“.
    39. და დადიოდა მთელ გალილეაში, ქადაგებდა მათ სინაგოგებში და ეშმაკებს დევნიდა.
    40. მოვიდა მასთან ერთი კეთროვანი, მუხლი მოუყარა, შეევედრა და უთხრა: „თუ გსურს, შეგიძლია ჩემი განწმედა“.
    41. შეეცოდა იგი, გაიწოდა ხელი, შეახო მას და უთხრა: „მსურს, განიწმიდე!“
    42. და მყისვე მოშორდა კეთრი და განიწმიდა.
    43. მკაცრად გააფრთხილა და მყისვე გაუშვა.
    44. უთხრა მას: „უყურე, არავის უთხრა, არამედ წადი და ეჩვენე მღვდელს და შესწირე შენი განწმედისათვის, რაც ბრძანა მოსემ, მათდა დასამოწმებლად“.
    45. ის კი გავიდა და დაიწყო ბევრი ლაპარაკი და ისე გაახმაურა ეს ამბავი რომ, იესო ცხადად ვეღარ შედიოდა ქალაქში, არამედ გარეთ, უდაბნო ადგილებში იმყოფებოდა და ყოველი მხრიდან მიედინებოდნენ მასთან. 

    თავი 2



    დავრდომილის განკურნება. ხელმწიფება ცოდვების მიტევებისა



    1. რამდენიმე დღის შემ დეგ კვლავ მივიდა კაპერნაუმში და ხმა დაირხა, რომ სახლშიაო.
    2. იმდენმა ხალხმა მოიყარა თავი, რომ კარში ტევა არ იყო. და ეუბნებოდა მათ სიტყვას.
    3. მივიდნენ და მიუყვანეს დავრდომილი, რომელიც ოთხს მოჰყავდა.
    4. და რადგან მასთან მიყვანა შეუძლებელი იყო ხალხის გამო, იმ სახლს გადახადეს სახურავი, სადაც იგი იმყოფებოდა, ჩათხარეს ხვრელი და ჩაუშვეს საწოლი, რომელზედაც დავრდომილი იწვა.
    5. იხილა იესომ მათი რწმენა და უთხრა დავრდომილს: „შვილო, მოგეტევა შენი ცოდვები!“
    6. იქ ზოგიერთი მწიგნობარი იჯდა და თავის გულში ფიქრობდა:
    7. „რატომ ლაპარაკობს ასე? ღმერთსა გმობს. ვის ძალუძს ცოდვების მიტევება ერთი ღვთის გარდა?“
    8. იესო თავისი სულით მაშინვე მიხვდა, რასაც გულში ფიქრობდნენ ისინი, და უთხრა: „ასეთი რამ გულში რად გაივლეთ?
    9. რა უფრო ადვილია - თქმა დავრდომილისთვის: „შენი ცოდვები მოგეტევა“, თუ თქმა: „ადექი, აიღე შენი საწოლი და გაიარე“?
    10. ხოლო, რათა იცოდეთ, რომ ანთროპოსის ძეს აქვს ქვეყანაზე ცოდვების მიტევების ხელმწიფება, უთხრა დავრდომილს;
    11. შენ გეუბნები, ადექი, აიღე შენი საწოლი და წადი შენს სახლში!“
    12. ადგა, მყისვე აიღო თავისი საწოლი და გამოვიდა ყველას თვალწინ. ყველა განცვიფრდა და ადიდებდა ღმერთს, ამბობდნენ: „არასოდეს გვინახავს მსგავსი რამ“. 

    ლევის მოწოდება



    13. კვლავ გავიდა ზღვაზე. და მთელი ხალხი მიდიოდა მასთან და იქ ასწავლიდა მათ.
    14. გაიარა და დაინახა საბაჟოსთან მჯდომარე ლევი ალფესი და უთხრა: „გამომყევი მე“. ისიც ადგა და გაჰყვა მას.
    15. როცა მის სახლში დაჯდა, იესოსთან და მის მოწაფეებთან ერთად იჯდა ბევრი მებაჟე და ცოდვილი, რადგან მრავალნი იყვნენ იქ, ვინც გაჰყვა მას.
    16. და რაკი ფარისეველთა მწიგნობრებმა დაინახეს, რომ ის მებაჟეებთან და ცოდვილებთან ჭამდა, მის მოწაფეებს უთხრეს: „რატომ ჭამს მებაჟეებთან და ცოდვილებთან?“
    17. ეს რომ იესომ გაიგონა, უთხრა მათ: „მკურნალი ჯანმრთელებს კი არა, სნეულებს სჭირდებათ. მართალთა კი არა, ცოდვილთა მოსახმობად მოვედი“. 

    ახალი ღვინო ახალ ტიკში



    18. იოანეს მოწაფეები და ფარისეველნი მარხულობდნენ. მივიდნენ მასთან და უთხრეს: „რატომაა, რომ იოანეს მოწაფეები და ფარისეველთა მოწაფეები მარხულობენ, შენი მოწაფეები კი არ მარხულობენ?“
    19. იესომ უთხრა მათ: „განა შეუძლიათ მარხულობა მექორწილეებს, ვიდრე ნეფე მათთან არის? ვიდრე ნეფე თანა ჰყავთ, არ შეუძლიათ მარხულობა,
    20. მაგრამ მოვა დღეები, როცა ნეფე წაერთმევათ და იმარხულებენ იმ დღეს.
    21. ძველ ტანსაცმელს არავინ დააკერებს ახალთახალი ქსოვილის საკერებელს, თორემ ახალდაკერებული მოეხევა ძველს და უარესად გამოიხევა.
    22. არავინ ჩაასხამს ახალ ღვინოს ძველ ტიკებში, თორემ ღვინო ტიკებს დახეთქავს და ღვინოც დაიღუპება და ტიკებიც. არამედ ახალ ღვინოს ახალ ტიკებში ასხამენ“. 

    შაბათის უფალიც არის ანთროპოსის ძე



    23. მოუხდა მას შაბათ დღეს ყანებზე გადავლა და მისმა მოწაფეებმა გზადაგზა თავთავების წყვეტა დაიწყეს.
    24. ფარისევლებმა უთხრეს მას: „აჰა, რატომ აკეთებენ, რაც შაბათ დღეს არაა ნებადართული?“
    25. უთხრა მათ: „არასოდეს არ წაგიკითხავთ, რა ქნა დავითმა, როცა გაუჭირდა და მოშივდათ მას და მასთან მყოფთ?
    26. როგორ შევიდა ღვთის სახლში აბიათარ მღვდელმთავრის დროს, ჭამა საწინაშეო პურები, რისი ჭამის ნებაც არავის ჰქონდა, გარდა მღვდლებისა, და თავისთან მყოფებსაც დაურიგა?“
    27. უთხრა მათ: „შაბათი ადამიანისთვის არის შექმნილი და არა ადამიანი შაბათისთვის.
    28. ამრიგად, ანთროპოსის ძე შაბათის უფალიც არის“. 

    თავი 3



    ხელშემხმარის განკურნება



    1. და კვლავ შევიდა სინაგოგაში. და იყო იქ კაცი, რომელსაც ხელი ჰქონდა გამხმარი.
    2. უთვალთვალებდნენ, შაბათ დღისითაც ხომ არ განკურნავდა, რომ ბრალი დაედოთ მისთვის.
    3. უთხრა ხელგამხმარ კაცს: „შუაში დადექი“.
    4. მათ კი უთხრა: „შაბათ დღეს კეთილის კეთებაა ნებადართული, თუ ბოროტისა? სამშვინველის ხსნა, თუ დაღუპვა?“ და დუმდნენ ისინი.
    5. იესომ რისხვით გადახედა მათ, მათი გულდახშულობით დამწუხრებულმა, და იმ კაცს უთხრა: „გაიწოდე ხელი!“ მანაც გაიწოდა და მოურჩა ხელი.
    6. ფარისევლები გამოსვლისთანავე შეითქვნენ ჰეროდიანებთან ერთად მის წინააღმდეგ, როგორ დაეღუპათ იგი.
    7. იესო კი თავის მოწაფეებიანად ზღვისკენ გაემართა. მას უამრავი ხალხი მიჰყვებოდა გალილეიდან და იუდეიდან,
    8. იერუსალიმიდან, იდუმეადან, იორდანეს გაღმიდან. მრავალი ხალხი მივიდა მასთან ტვიროსისა და ციდონის სანახებიდან, როცა შეიტყვეს, რაც მოიმოქმედა.
    9. და უთხრა თავის მოწაფეებს, ნავი გაემზადებინათ მისთვის, რათა ხალხს არ შეევიწროვებინა იგი,
    10. რადგან ბევრი განკურნა. ზედ აწყდებოდა ყველა, ვისაც რამ სნეულება სჭირდა, და ცდილობდა, შეხებოდა მას.
    11. არაწმიდა სულებიც, როგორც კი დაინახავდნენ, ეცემოდნენ მის წინაშე და ყვირილით ამბობდნენ: „შენა ხარ ძე ღვთისა!“
    12. იესო მკაცრად უბრძანებდა მათ, რათა არ გაემჟღავნებინათ იგი. 

    თორმეტის ამორჩევა მოციქულებად



    13. და ავიდა მთაზე და მოუხმო, ვინც მას სურდა, და წავიდნენ მასთან.
    14. თორმეტი ამოირჩია, რომ მასთან ერთად ყოფილიყვნენ, რათა გაეგზავნა საქადაგებლად,
    15. და რათა ჰქონოდათ მათ განკურნებისა და ეშმაკთა გამოდევნის ხელმწიფება.
    16. და ამოარჩია თორმეტი: მეტსახელად მისცა სიმონს პეტრე;
    17. იაკობ ზებედესას და იოანეს, იაკობის ძმას, უწოდა ბანერგეს, რაც ნიშნავს „ქუხილის ძენი“;
    18. ანდრია და ფილიპე, ბართლომე და მათე, თომა და იაკობ ალფესი, თადეოზი და სიმონ კანანელი.
    19. და იუდა ისკარიოტელი, რომელმაც გასცა იგი. 

    სატანა სატანის წინააღმდეგ



    20. მივიდა სახლში და კვლავ იმდენმა ხალხმა მოიყარა თავი, რომ პურიც ვეღარა ჭამეს.
    21. მისიანებს მოესმათ და მის შესაპყრობად წამოვიდნენ, რადგან ამბობდნენ: შეშლილიაო.
    22. იერუსალიმიდან ჩამოსულმა მწიგნობრებმა თქვეს: ბელზებელი ჰყავს და ეშმაკებს ეშმაკთა მთავრით სდევნისო.
    23. მოუხმო მათ და იგავებით ეუბნებოდა: „როგორ შეუძლია სატანას სატანის განდევნა?
    24. თუ სამეფო თავისივე თავის წინააღმდეგ გაიყოფა, ის სამეფო ვეღარ გაძლებს.
    25. თუ სახლი თავისივე თავის წინააღმდეგ გაიყოფა, ის სახლი ვეღარ გაძლებს;
    26. და თუ სატანა თავის თავს წინ აღუდგა და გაიყო, ვეღარ გაძლებს. დაუდგა აღსასრული.
    27. ვერავინ შეძლებს შევიდეს ძლიერის სახლში და გაიტაცოს მისი ნივთები, თუ ჯერ ძლიერს არ გათოკავს. მაშინღა გაძარცვავს მის სახლს.
    28. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ყველა ცოდვა მიეტევება კაცთა შვილებს, და გმობა, რამდენსაც უნდა გმობდნენ;
    29. ხოლო ვინც სულიწმიდას დაგმობს, მას აღარასოდეს მიეტევება, არამედ მთელი ეონი ცოდვის თანამდებია.
    30. რადგან ამბობდნენ: არაწმიდა სული ჰყავსო. 

    იესოს დედა და ძმები



    31. მივიდნენ მისი ძმები და დედა, გარეთ დადგნენ და გაგზავნეს მის დასაძახებლად.
    32. მის გარშემო ხალხი ისხდა, როცა უთხრეს, გარეთ შენი დედა და შენი დანი და შენი ძმანი არიან და შენ გეძებენო.
    33. პასუხად უთხრა: „ვინ არიან ჩემი დედა და ჩემი ძმები?“
    34. მის გარშემო მსხდომთ გადახედა და თქვა: „აჰა, ჩემი დედა და ჩემი ძმები.
    35. რადგან ის, ვინც ღვთის ნებას შეასრულებს, ისაა ჩემი ძმაც, დაც და დედაც“. 

    თავი 4



    იგავი მთესველზე



    1. კვლავ დაიწყო სწავლება ზღვის პირას. მასთან ბევრმა ხალხმა მოიყარა თავი, იმდენმა, რომ იგი ნავში ჩაჯდა და გავიდა ზღვაზე. მთელი ხალხი კი ზღვის პირას იყო, ხმელეთზე.
    2. ბევრ რასმე ასწავლიდა იგი იგავებით და თავის მოძღვრებაში ამბობდა:
    3. „ისმინეთ! აჰა, გამოვიდა მთესველი სათესად.
    4. თესვისას ზოგი გზისპირას დავარდა. მოვიდნენ ფრინველები და აკენკეს.
    5. ზოგი კლდოვანზე დავარდა, სადაც ბევრი მიწა არ იყო, და მალე აღმოცენდა, ვინაიდან მიწას სიღრმე არ ჰქონდა.
    6. ხოლო მზე რომ ამოვიდა, დაჭკნა და, რაკი ფესვი არ ჰქონდა, გახმა.
    7. ზოგი ეკლებში დავარდა, გაიზარდა ეკლები და გააჩანაგეს იგი და მან ნაყოფი ვეღარ გამოიღო.
    8. ზოგი კარგ ნიადაგზე დავარდა და გამოიღო ნაყოფი. აღმოცენდა, გაიზარდა და იმატა ერთი - ოცდაათად, ერთი - სამოცად და ერთი - ასად“.
    9. თქვა: „ვისაც ყური აქვს სასმენად, ისმინოს!“
    10. როცა იგი მარტო დარჩა, მათ, ვინც გარს ეხვია თორმეტთან ერთად, ჰკითხეს იგავზე.
    11. მან უთხრა: „თქვენ მოცემული გაქვთ ცოდნა ღვთის სასუფევლის საიდუმლოსი, ხოლო გარეშეთათვის ყველაფერი იგავებით ითქმის.
    12. რადგან ხედვით ხედავენ და ვერ შეიცნობენ, სმენით ისმენენ და ვერ იგებენ, რათა არ მოიქცნენ და არ მიეტევოთ“.
    13. უთხრა მათ: „ეს იგავი არ გესმით და როგორ მიხვდებით ყველა სხვა იგავს?
    14. მთესველი სიტყვას თესავს.
    15. ისინი კი იმ გზის პირას არიან, სადაც ითესება სიტყვა. როგორც კი მოისმენენ, მაშინვე მოდის სატანა და იტაცებს მათში დათესილ სიტყვას.
    16. ასევე, კლდოვანზე დათესილნი ისინი არიან, რომლებიც როგორც კი სიტყვას მოისმენენ, მყის სიხარულით მიიღებენ მას. 17. მაგრამ ფესვი არ გააჩნიათ თავის თავში და ხანმოკლენი არიან და, როგორც კი დგება გასაჭირი ანდა დევნა სიტყვის გამო, მყისვე ცდუნდებიან.
    18. სხვანი, ეკალთა შორის დათესილნი ისინი არიან, რომლებიც სიტყვას მოისმენენ,
    19. მაგრამ ამ სოფლის საზრუნავი, სიმდიდრის საცდური და სხვა გულისთქმანი, მათში შესვლისას, აშთობენ სიტყვას და იგი უნაყოფო ხდება.
    20. კეთილ ნიადაგზე დათესილნი ისინი არიან, რომლებიც სიტყვას მოისმენენ და მიიღებენ, და გამოაქვთ ნაყოფი: ერთი - ოცდაათად, სამოცად და ასად“. 

    დაუკვირდით, რასაც ისმენთ



    21. უთხრა მათ: „განა იმისთვის მოაქვთ სანთელი, რომ ჭურჭლის ან საწოლის ქვეშ შედგან? განა იმისათვის არა, რომ სასანთლეზე დადგან?
    22. არ არსებობს დაფარული, რომ არ გაცხადდეს, და არც რამ დამალული, რომ არ გამჟღავნდეს.
    23. თუ ვინმეს ყური აქვს სასმენად, ისმინოს!“
    24. უთხრა მათ: „დაუკვირდით, რასაც ისმენთ: რომელი საწყაოთიც მიუწყავთ, იმავეთი მოგეწყვებათ და მოგემატებათ.
    25. რადგან, ვისაც აქვს, მას მიეცემა, და ვისაც არა აქვს, ისიც წაერთმევა, რაცა აქვს“. 

    მდოგვის მარცვალზე



    26. თქვა: „ასეთია ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება): კაცმა რომ თესლი ჩააგდოს მიწაში,
    27. ეძინოს და დგებოდეს ღამით თუ დღისით. თესლი აღმოცენდება და იზრდება, მან კი არ იცის, როგორ.
    28. რადგან მიწა თვითონ გამოიღებს ნაყოფს: პირველად ჯეჯილს, მერე თავთავს, შემდეგ კი სავსე მარცვალს თავთავში.
    29. რაჟამს მომწიფდება ნაყოფი, მყისვე გამოგზავნის ნამგალს, რადგან მოაწია მკამ“.
    30. თქვა: „რას შევუდაროთ ღვთაების სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება)? ან რომელი იგავით გამოვთქვათ?
    31. იგი მდოგვის მარცვალსა ჰგავს, რომელიც მიწაზე დათესვისას ყველაზე მცირეა მიწაზე არსებულ თესლთა შორის,
    32. დათესვის მერე კი ამოდის და ყველაზე დიდ მწვანილად გადაიქცევა. დიდ ტოტებს გამოისხამს, ისე რომ მის ჩრდილში ცის ფრინველნი იბუდებენ“.
    33. მრავალი ასეთი იგავით ეუბნებოდა იგი სიტყვას, რამდენის გაგებაც შეეძლოთ.
    34. იგავის გარეშე არ ესაუბრებოდა მათ, თავის მოწაფეებს კი ცალკე განუმარტავდა ყველაფერს. *** 

    ქარიცა და ზღვაც ემორჩილებიან



    35. იმავე დღეს, რომ მოსაღამოვდა, უთხრა მათ: „გადავცუროთ გაღმა“.
    36. გაუშვეს ხალხი და წაიყვანეს იგი ნავით, რომელშიც იჯდა. მასთან სხვა ნავებიც იყო.
    37. ამოვარდა დიდი ქარიშხალი, ტალღები ნავს ეხეთქებოდა, ისე რომ ნავი უკვე ივსებოდა.
    38. ის კი კიჩოზე იყო და სასთუმალზე ეძინა. გააღვიძეს და უთხრეს: „მოძღვარო, არ გენაღვლება, რომ ვიღუპებით?“
    39. წამოდგა და შერისხა ქარი და უთხრა ზღვას: „დადუმდი, ჩადექ!“ ქარი დაცხრა და დიდი მყუდროება ჩამოდგა.
    40. და უთხრა მათ: „რატომ ხართ ასე მხდალნი? რატომ არა გაქვთ რწმენა?“
    41. და მათ დიდი შიშით შეეშინდათ და ერთმანეთს გადაულაპარაკეს: „ვინ არის ეს, ქარიცა და ზღვაც რომ მას ემორჩილება?“ 

    თავი 5



    ლეგიონია ჩემი სახელი



    1. გავიდნენ ზღვის გადაღ მა, გერასენელთა მხარეში.
    2. ნავიდან გადმოსულს მიეჭრა კაცი სამარხებიდან, არაწმიდა სულით შეპყრობილი.
    3. მას სამყოფელი სამარხებში ჰქონდა და ჯაჭვებითაც კი არავის შეეძლო მისი შეკვრა.
    4. ვინაიდან უკვე მრავალჯერ იყო შეკრული ბორკილებითა და ჯაჭვებით, მაგრამ წყვეტდა ჯაჭვებს, ამსხვრევდა ბორკილებს და არავის შეეძლო მისი დამორჩილება.
    5. მუდამ, დღე და ღამ, სამარხებსა და მთებში ღრიალებდა და ეხეთქებოდა ლოდებს.
    6. როგორც კი დაინახა შორიდან იესო, მიირბინა მასთან და თაყვანი სცა.
    7. ხმამაღლა იყვირა და უთხრა: „რა გინდა ჩემგან, უზენაესი ღვთაების ძევ? ზეცის ღმერთს გაფიცებ, ნუ მტანჯავ!“
    8. რადგან უთხრა მას: „გადი ამ კაცისაგან, არაწმიდა სამშვინველო(ფსიხეია)!“
    9. ჰკითხა მას: „რა არის შენი სახელი?“ უთხრა: „ლეგიონია ჩემი სახელი, ვინაიდან ბევრნი ვართ“.
    10. ძალიან ევედრებოდა, რომ ამ არე-მარედან არ გაეძევებინა ისინი.
    11. იქ კი, მთასთან, ღორების დიდი კოლტი ძოვდა.
    12. შეევედრნენ მას და უთხრეს: „მიგვრეკე ღორებთან, რომ შევიდეთ მათში“.
    13. დართო მათ ნება და გამოსული არაწმიდა სამშვინველები (ფსიხეია) შევიდნენ ღორებში. და მიაწყდა კოლტი კბოდედან ზღვას, ორიათასამდე იყვნენ, და ჩაიხრჩო ზღვაში.
    14. ხოლო მათი მაძოვებელნი გაიქცნენ და შეატყობინეს ქალაქსა და სოფლებს და გამოვიდნენ, რომ ენახათ, რა მოხდა.
    15. მოვიდნენ იესოსთან და ხედავენ, რომ ეშმაკეული, რომელსაც ლეგიონი ჰყავდა, ზის შემოსილი და გონთმოსული, და შეშინდნენ.
    16. მხილველებმა უამბეს მათ, რაც დაემართა ეშმაკეულს და ღორებს.
    17. და დაუწყეს ხვეწნა, გასცლოდა მათს საზღვრებს.
    18. როცა ადიოდა იგი ნავში, ყოფილი ეშმაკეული შეევედრა, რომ თავისთან დაეტოვებინა.
    19. ნება არ დართო მას, არამედ უთხრა: „წადი შენს სახლში, შენიანებთან, და უთხარი მათ, რა გიყო ღმერთმა და როგორ შეგიწყალა“.
    20. და წავიდა და გამოაცხადა დეკაპოლისში, რაც გაუკეთა მას იესომ, და უკვირდა ყველას. 

    იაიროსის ქალიშვილის გაცოცხლება



    21. და როცა იესომ კვლავ გამოღმა გამოსცურა ნავით, დიდძალი ხალხი მოგროვდა მასთან. და იყო ზღვის პირას.
    22. და აჰა, მოვიდა სინაგოგის ერთი მთავართაგანი, სახელად იაიროსი. და როცა დაინახა იგი, მის ფერხთით დაეცა.
    23. ბევრს ევედრებოდა მას და ეუბნებოდა: „ჩემი გოგონა სიკვდილის პირასაა. მოდი და დაასხი ხელები, რომ გამოჯანმრთელდეს და იცოცხლოს“.
    24. და წაჰყვა მას. დიდძალი ხალხი აედევნა და ზედ აწყდებოდა.
    25. ერთმა ქალმა ხალხში უკნიდან მოუარა და შეეხო მის სამოსელს და მყისვე განიკურნა სატკივარისაგან.
    26. მყისვე იგრძნო იესომ, რომ ძალა გავიდა მისგან. ***მიუბრუნდა ხალხს და უთხრა: „ვინ შეეხო ჩემს სამოსელს?“
    27. და უთხრეს მას მისმა მოწაფეებმა: „ხედავ, ხალხი ზედ გაწყდება, შენ კი ამბობ: ვინ შემეხოო?“
    28. მან მიმოიხედა, რომ დაენახა ამის ჩამდენი.
    29. ქალი, რომელმაც იცოდა, რაც თვითონ დაემართა, შიშით და თრთოლვით მივიდა, მის წინაშე დაემხო და მთელი სიმართლე უთხრა.
    30. მან კი უთხრა მას: „ასულო, შენმა რწმენამ გიხსნა, წადი მშვიდობით და მორჩენილი ხარ შენი სენისაგან“.
    31. ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდნენ სინაგოგის უფროსისაგან და უთხრეს: „შენი ქალიშვილი მოკვდა, რაღად აწუხებ მოძღვარს?“
    32. იესომ კი ამ სიტყვების მოსმენისთანავე უთხრა სინაგოგის უფროსს: „ნუ გეშინია, ოღონდ გწამდეს“.
    33. არავისთვის დაურთავს ნება წაჰყოლოდა, გარდა პეტრესი, იაკობისა და იოანესი - იაკობის ძმისა.
    34. მივიდნენ სინაგოგის უფროსის სახლში და ხედავს, არეულობაა, ტირიან და ბევრს მოთქვამენ.
    35. და შევიდა და უთხრა: „რაზე სწუხხართ და სტირით? არ მომკვდარა ბავშვი, სძინავს მხოლოდ“.
    36. ისინი კი დასცინოდნენ მას. მან ყველანი გამორეკა, წაიყვანა ბავშვის დედ-მამა და მასთან მყოფნი და შევიდა, სადაც ბავშვი იწვა.
    37. აიღო ბავშვის ხელი და უთხრა: „ტალითა კუმი!“ რაც ნიშნავს: გოგონა, შენ გეუბნები, ადექი!
    38. და მყისვე წამოდგა გოგონა და გაიარა. თორმეტი წლისა იყო. მათ დიდად გაუკვირდათ.
    39. მან მკაცრად გააფრთხილა ისინი, რომ არავის გაეგო ეს ამბავი. უთხრა, საჭმელი მიეცათ გოგონასთვის. 

    თავი 6



    წინასწარმეტყველის უპატივცემლობა



    1. და გავიდა იქიდან და მივიდა თავის სამშობლოში. და გაჰყვნენ თავისი მოწაფეებიც.
    2. შაბათი რომ დადგა, სინაგოგაში დაიწყო სწავლება. მრავალი მსმენელი გაოცებული ამბობდა: საიდანა აქვს ამ კაცს ეს ყველაფერი? და რა სიბრძნე აქვს მონიჭებული? რა სასწაულები ხდება მისი ხელით?
    3. ეს ხურო არ არის, მარიამის ძე, იაკობის, იოსეს, იუდას და სიმონის ძმა? აქვე ჩვენთან არ იმყოფებიან მისი დები? და ცდუნდებოდნენ მასში.
    4. უთხრა მათ იესომ: „წინასწარმეტყველი არსად არ არის უპატიოდ, გარდა თავისი სამშობლოსი, სანათესაოსი და საკუთარი სახლისა“.
    5. ვერ მოახდინა იქ ვერავითარი სასწაული, გარდა იმისა, რომ ორიოდე სნეულს ხელები დაასხა და განკურნა.
    6. უკვირდა მათი ურწმუნოება, დადიოდა გარშემო სოფლებში და ასწავლიდა მათ. 

    თორმეტი გაიგზავნა მსახურებისათვის



    7. და მოუხმო თორმეტს და დაიწყო მათი ორ-ორის დაგზავნა და აძლევდა მათ ხელმწიფებას უწმიდურ სულებზე.
    8. და გამოუცხადა მათ, არაფერი წაეღოთ გზაში, გარდა ხელჯოხისა: არც პური, არც გუდა, არც სპილენძი სარტყლით.
    9. ჩაეცვათ სანდლები და არ მოესხათ ორი მოსასხამი.
    12. და გავიდნენ და დაიწყეს სინანულის ქადაგება.
    13. სდევნიდნენ მრავალ ეშმაკს და სცხებდნენ ზეთს და ბევრ სნეულს კურნავდნენ. ამბავი ნათლისმცემლის თავისკვეთისა
    14. ესმა მეფე ჰეროდეს, ვინაიდან ცნობილი გახდა მისი სახელი, და თქვა: იოანე ნათლისმცემელი აღმდგარა მკვდრეთით და ამიტომ მოქმედებენო ძალები მასში.
    15. ერთნი ამბობდნენ, რომ ელიაა. სხვები კი ამბობდნენ, რომ წინასწარმეტყველია, როგორც ერთი წინასწარმეტყველთაგანი.
    16. ჰეროდემ რომ გაიგო, თქვა: „ეს იოანეა, მე რომ თავი მოვკვეთე, ის აღმდგარა მკვდრეთით“.
    17. რადგან მან, ჰეროდემ, შეაპყრობინა იოანე და საპატიმროში დაამწყვდია, თავისი ძმის, ფილიპეს ცოლის, ჰეროდიას გამო, ცოლად რომ ჰყავდა იგი.
    18. რადგან იოანე ეუბნებოდა ჰეროდეს: „არ გერგება შენი ძმისცოლი ცოლად“.
    19. ჰეროდიას კი გული მოსდიოდა მასზე და უნდოდა მისი მოკვლა, მაგრამ არ შეეძლო.
    20. რადგან ჰეროდეს ეშინოდა იოანესი: იცოდა, რომ მართალი და წმიდა კაცი იყო და იფარავდა მას. როცა მას უსმენდა, დიდ საგონებელში იყო და სიამოვნებით უგდებდა ყურს.
    21. დადგა მარჯვე დღე, როცა ჰეროდემ თავის დაბადების დღეს ლხინი გაუმართა თავის მთავრებს, ათასისთავებს და გალილეველ აზნაურებს.
    22. შევიდა ჰეროდიას ასული, ცეკვავდა და აამებდა ჰეროდესა და მის თანამეინახეებს. და უთხრა მეფემ ქალიშვილს: „რაც გინდა, მთხოვე და მოგცემ“.
    23. და აღუთქვა მას: „რაც გინდა მთხოვო, მოგცემ, ჩემს ნახევარ სამეფოსაც კი“.
    24. გამოვიდა და უთხრა თავის დედას: „რა ვთხოვო?“ იოანე ნათლისმცემლის თავიო, უთხრა მან.
    25. და მყისვე, სასწრაფოდ შევიდა მეფესთან და მოსთხოვა: „მინდა, რომ ახლავე ლანგრით მომართვა იოანე ნათლისმცემლის თავი“.
    26. შეწუხდა მეფე, მაგრამ ფიცისა და თანამეინახეთა რიდის გამო, არ ისურვა მისი გაწბილება.
    27. მყისვე გაგზავნა მეფემ ჯალათი და უბრძანა მისი თავის მოტანა.
    28. და წავიდა იგი, მოჰკვეთა მას თავი საპყრობილეში, ლანგრით მოიტანა მისი თავი და გადასცა ქალიშვილს, ხოლო ქალიშვილმა დედამისს მისცა.
    29. გაიგეს მისმა მოწაფეებმა, მივიდნენ, აიღეს მისი გვამი და სამარხში დაასვენეს. 

    ხუთი ათასი კაცის გაძღება



    30. შეიკრიბნენ იესოსთან მოციქულები და უამბეს მას ყველაფერი, რაც გააკეთეს და რაც ასწავლეს.
    31. უთხრა მათ: „წამოდით მარტო თქვენ უდაბურ ადგილას და მცირედ მოისვენეთ“. ვინაიდან მრავალი იყო მიმსვლელ-მომსვლელი და საჭმელადაც ვერ იცლიდნენ.
    32. და წავიდნენ უდაბურ ადგილას მარტონი ნავით.
    33. დაინახეს ისინი, რომ მიდიოდნენ, და ბევრმა იცნო. ფეხით გაედევნენ ყოველი ქალაქიდან და მათზე ადრე მივიდნენ.
    34. გამოსულმა უამრავი ხალხი რომ დაინახა, შეებრალა ისინი, ვინაიდან უმწყემსო ცხვრებივით იყვნენ, და დაუწყო მათ მრავალი რამის სწავლება.
    35. უკვე გვიანი ხანი იყო, რომ მივიდნენ მასთან მისი მოწაფეები და უთხრეს: „უდაბურია ეს ადგილი და უკვე გვიანი დროა.
    36. გაუშვი ისინი, რომ წავიდნენ ახლომახლო დაბა- სოფლებში და იყიდონ თავისთვის საზრდო“.
    37. მაგრამ მან მიუგო და უთხრა მათ: „თქვენ მიეცით მათ საჭმელი“. მათ უთხრეს: „წავიდეთ, ორასი დინარის პური ვიყიდოთ და ამათ მივცეთ საჭმელად?“
    38. უთხრა მათ: „რამდენი პური გაქვთ? წადით, ნახეთ!“ გაიგეს და უთხრეს: „ხუთი და ორიც თევზი“.
    39. მაშინ უბრძანა მათ, ყველანი ჯგუფ-ჯგუფად დამსხდარიყვნენ მწვანეზე.
    40. დასხდნენ მწყობრად ას-ასად და ორმოცდაათ-ორმოცდაათად.
    41. აიღო ხუთი პური და ორი თევზი, ცას ახედა, აკურთხა, დატეხა პურები და მისცა თავის მოწაფეებს, რომ მათთვის ჩამოერიგებინათ. და ორი თევზიც დაუნაწილა ყველას.
    42. ყველამ ჭამა და გაძღა.
    43. დარჩენილი ნატეხებიდან და თევზიდან თორმეტი სავსე გოდორი აკრიფეს.
    44. პურისმჭამელი სულ ხუთი ათასამდე მამაკაცი იყო. 

    ფეხით სიარული წყალზე



    45. მყისვე აიძულა თავისი მოწაფეები, ასულიყვნენ ნავში და წინდაწინ გასულიყვნენ გაღმა, ბეთსაიდისკენ, ვიდრე ხალხს გაუშვებდა.
    46. ისინი რომ გაისტუმრა, მთაზე ავიდა სალოცავად.
    47. და როცა შესაღამოვდა, ნავი შუა ზღვაში იყო, ის კი მარტო დარჩა ხმელეთზე.
    48. და დაინახა, რომ მათ უჭი
  25. შანკარადევა
    ორი ბრმის განკურნება



    29. როცა ისინი იერიხოდან გამოდიოდნენ, დიდძალი ხალხი მისდევდა მას.
    30. და აჰა, ორი ბრმა იჯდა გზის პირას და, როცა გაიგონეს, იესო აქეთ მოდისო, აყვირდნენ და ამბობდნენ: „შეგვიწყალე ჩვენ, უფალო, დავითის ძეო!“
    31. ხალხი კი უწყრებოდა მათ და აჩუმებდა. ხოლო ისინი უფრო მეტად აყვირდნენ და ამბობდნენ: „შეგვიწყალე, უფალო, დავითის ძეო!“
    32. იესო შეჩერდა, დაუძახა მათ და უთხრა: „რა გინდათ, რომ გაგიკეთოთ?“
    33. უთხრეს მას: „თვალები რომ აგვიხილო, უფალო“.
    34. შეებრალა იესოს ისინი და შეეხო მათ თვალებს. მყისვე აეხილათ და გაჰყვნენ მას. 

    თავი 21



    იესოს შესვლა იერუსალიმში



    1. როცა იერუსალიმს მიუახლოვდნენ და ბეთბაგეში მივიდნენ, ზეთისხილის მთასთან, იესომ გაგზავნა ორი მოწაფე.
    2. უთხრა მათ: „წადით სოფელში, რომელიც თქვენს წინაა, და მაშინვე იპოვით დაბმულ ვირს და მასთან ერთად ჩოჩორს. აუშვით და მომიყვანეთ.
    3. და თუ ვინმე რამეს გეტყვით, უთხარით: უფალს სჭირდება-თქო და მაშინვე გამოგატანთ მათ“.
    4. ყოველივე ეს მოხდა, რათა აღსრულებულიყო წინასწარმეტყველის მიერ ნათქვამი, რომელიც ამბობს:
    5. „უთხარით სიონის ასულს: „აჰა, შენი მეფე შენთან მოდის, მშვიდი და მჯდარი ვირზე და ჩოჩორზე, სახედრის ნაშიერზე“.
    6. მოწაფეები წავიდნენ და ისე მოიქცნენ, როგორც იესომ უბრძანა.
    7. მოჰგვარეს მას ვირი და ჩოჩორი, დაუფინეს ზედ თავიანთი სამოსლები და დაჯდა მათზე.
    8. დიდძალი ხალხი თავის სამოსელს უფენდა გზაზე. სხვები კი ხეებიდან რტოებს ჭრიდნენ და გზაზე უფენდნენ.
    9. ხოლო ხალხი, წინ რომ უძღვოდა და უკან მისდევდა, შესძახოდა: „ოსანა დავითის ძეს! კურთხეულია უფლის სახელით მომავალი! ოსანა მაღალთა შინა!“
    10. როცა ის შევიდა იერუსალიმში, მთელი ქალაქი შეიძრა და ამბობდნენ: ეს ვინ არისო?
    11. ხალხი კი ამბობდა: „ეს იესოა, წინასწარმეტყველი გალილეის ნაზარეთიდან“. 

    ტაძრის გაწმედა. ბრმებისა და კოჭლების განკურნება



    12. შევიდა იესო ტაძრად და გამორეკა ყველა გამყიდველი და მყიდველი, ვინც ტაძარში იყო, და გადააყირავა მეკერმეთა დახლები და მტრედების გამყიდველთა მერხები.
    13. უთხრა მათ: „დაწერილია: „ჩემი სახლი სამლოცველო სახლად იწოდება“, თქვენ კი ავაზაკთა ბუნაგად გიქცევიათ იგი!“
    14. მივიდნენ მასთან ტაძარში ბრმები და კოჭლები და მან განკურნა ისინი.
    15. როცა დაინახეს მღვდელმთავრებმა და მწიგნობრებმა სასწაული, რომელიც მან მოახდინა, და ბავშვები, რომელნიც ტაძარში იძახდნენ და ამბობდნენ: ოსანა დავითის ძესო, გული მოუვიდათ.
    16. უთხრეს მას: „თუ გესმის, რას ამბობენ ისინი?“ იესომ უთხრა მათ: „ჰო! ნუთუ არასოდეს წაგიკითხავთ: „ჩვილთა და ძუძუმწოვართა პირით დაიმკვიდრე დიდება“.
    17. და დატოვა ისინი, გავიდა ქალაქიდან ბეთანიაში და ღამე იქ გაათია. 

    ლეღვის ხის გახმობა



    18. განთიადისას, ქალაქში რომ ბრუნდებოდა, მოშივდა.
    19. გზაზე ერთი ლეღვის ხე დაინახა, მივიდა ახლოს და ვერაფერი იპოვა ზედ, გარდა ფოთლებისა, და უთხრა მას: „ნუღარასდროს გამოგეღოს ნაყოფი ეონამდე“. და მყისვე გახმა ლეღვი.
    20. დაინახეს ეს მოწაფეებმა, გაუკვირდათ და თქვეს: „რა უცბად გახმა ეს ლეღვი!“
    21. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: თუ რწმენა გექნებათ და არ დაეჭვდებით, მარტო იმას კი არ გააკეთებთ, რაც ამ ლეღვს დაემართა, არამედ ამ მთასაც რომ უთხრათ, აიწიე და ზღვაში ჩავარდიო, ასე მოხდება.
    22. ყველაფერს, რასაც ლოცვაში რწმენით ითხოვთ, მიიღებთ“. 

    რომელი ხელმწიფებით



    23. როცა ტაძარში შევიდა და ასწავლიდა, მივიდნენ მასთან მღვდელმთავრები და ხალხის უხუცესნი და უთხრეს მას: „რომელი ხელმწიფებით აკეთებ ამას, ან ვინ მოგცა შენ ეს ხელმწიფება?“
    24. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „მეც გკითხავთ თქვენ ერთ სიტყვას და თუ მიპასუხებთ, მაშინ მეც გეტყვით თქვენ, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას.
    25. საიდან იყო იოანეს ნათლისცემა: ზეციდან თუ კაცთაგან?“ ხოლო ისინი ერთმანეთში მსჯელობდნენ: „თუ ვიტყვით: ზეციდანო, გვეტყვის, აბა, რატომ არ ერწმუნეთო მას?
    26. თუ ვიტყვით: კაცთაგანო, ხალხისა გვეშინია, ვინაიდან ყველას წინასწარმეტყველად მიაჩნია იოანე“.
    27. მიუგეს იესოს და უთხრეს: არ ვიცითო. მანაც უთხრა მათ: „არც მე გეტყვით თქვენ, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას. 

    იგავი ორ ძეზე



    28. „აბა, რა გგონიათ თქვენ? ერთ კაცს ორი შვილი ჰყავდა. მივიდა პირველთან და უთხრა: „შვილო, წადი დღეს და იმუშავე ვენახში“.
    29. მიუგო და უთხრა: „არ მინდა“. ბოლოს კი ინანა და წავიდა.
    30. მივიდა მეორესთან და იგივე უთხრა, მან კი პასუხად უთხრა: „წავალ, ბატონო“. მაგრამ არ წავიდა.
    31. ამ ორთაგან რომელმა შეასრულა თავისი მამის ნება?“ უთხრეს: „პირველმა“. უთხრა მათ იესომ: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ მებაჟეები და მეძავები თქვენზე წინ შევლენ ღვთაების სასუფეველში (მრავალგანზომილებიან სინგულარულ კოლექტიურ ინტრაკოსმიურ ფსიქომენტალურ-ინტელიგიბელურ ცნობიერ ომნიმატრიქსში).
    32. ვინაიდან მოვიდა თქვენთან იოანე სიმართლის გზით და არ ერწმუნეთ მას, ხოლო მებაჟეები და მეძავები ერწმუნენ. თქვენ კი იხილეთ ეს და მაინც არ მოინანიეთ, რათა გერწმუნათ იგი. 

    იგავი ბოროტ მიწისმუშაკებზე



    33. „მოისმინეთ სხვა იგავი: იყო ერთი სახლის პატრონი, რომელმაც ვაზი ჩაყარა, გარს ღობე შემოავლო, შიგნით საწნახელი ამოკვეთა და კოშკი ააგო, მიწისმუშაკთ ჩააბარა და წავიდა.
    34. რთველი რომ მოახლოვდა, თავისი მონები გაუგზავნა მიწისმუშაკთ მისი ნაყოფის მისაღებად.
    35. მიწისმუშაკებმა შეიპყრეს მისი მონები. ზოგსა სცემეს, ზოგნი დახოცეს, ზოგნი ჩაქოლეს.
    36. კიდევ გაუგზავნა სხვა მონები, უწინდელზე მეტი, იმათაც ასევე მოექცნენ.
    37. ბოლოს თავისი ძე გაგზავნა მათთან და თქვა: ჩემი ძისა მოერიდებათო.
    38. მაგრამ მიწისმუშაკებმა ძე რომ დაინახეს, ერთმანეთს უთხრეს: „ეს მემკვიდრეა, მოდი, მოვკლათ იგი და დავისაკუთროთ მისი სამკვიდრებელი!“
    39. და შეიპყრეს იგი, გაიყვანეს ვენახს იქით და მოკლეს.
    40. აბა, როცა ვენახის პატრონი მოვა, რას უზამს ამ მიწისმუშაკთ?“
    41. უთხრეს მას: „ამ ბოროტეულთ ბოროტად დახოცავს და ვენახს გადასცემს სხვა მიწისმუშაკთ, რომლებიც ნაყოფს თავის დროზე მისცემენ“.
    42. უთხრა მათ იესომ: „ნუთუ არასოდეს წაგიკითხავთ წერილებში: „ქვა, რომელიც მშენებლებმა დაიწუნეს, ქვაკუთხედად იქცა. უფლისაგან მოხდა ეს და საოცარია ჩვენს თვალში“?
    43. ამიტომ გეუბნებით თქვენ, რომ წაგერთმევათ ღვთაების განზომილებათა (ცათა) სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება) და მიეცემა ერს, რომელიც გამოიღებს თავის ნაყოფს.
    44. ის, ვინც ამ ქვაზე დაეცემა, დაილეწება, ხოლო ვისაც დაეცემა, გასრესს“.
    45. მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა იგავი რომ მოისმინეს, მიხვდნენ, რომ მათზე ამბობდა.
    46. ცდილობდნენ მის შეპყრობას, მაგრამ ხალხისა ეშინოდათ, ვინაიდან წინასწარმეტყველად მიაჩნდათ იგი. 

    თავი 22



    საქორწილო ნადიმი



    1. და მიუგო იესომ ისევ იგავით და უთხრა მათ:
    2. „განზომილებათა (ცათა) სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება) ჰგავს მეფეკაცს, რომელმაც თავის ძეს ქორწილი გადაუხადა.
    3. გაგზავნა თავისი მონები ქორწილში მოწვეულთა დასაძახებლად, მაგრამ მათ არ ისურვეს მოსვლა.
    4. კვლავ გაგზავნა სხვა მონები და უთხრა: „უთხარით მოწვეულებს: აჰა, მოვამზადე ჩემი სერობა, ჩემი ხარები და ნასუქალი პირუტყვი დაკლულია, ყველაფერი მზად არის, გვეწვიეთ ქორწილში!“
    5. მაგრამ მათ ყური არ უგდეს და ზოგი თავის ყანაში წავიდა, ზოგი თავის სავაჭრო საქმეზე.
    6. სხვებმა კი შეიპყრეს მისი მონები, შეურაცხყვეს და დახოცეს.
    7. ეს რომ მეფემ გაიგო, განრისხდა, გაგზავნა თავისი ლაშქარი და ამოჟლიტა ის კაცისმკვლელნი, მათი ქალაქი კი ცეცხლს მისცა.
    8. მაშინ უთხრა მან თავის მონებს: „ეს ქორწილი მზად არის, მაგრამ მოწვეულები არ იყვნენ ღირსნი.
    9. ამიტომ გადით გზაჯვარედინებზე და ყველა, ვინც შემოგხვდეთ, მოიწვიეთ ქორწილში“.
    10. და გავიდნენ მონები გზებზე და შეკრიბეს ყველა, ვინც კი შემოხვდათ, ბოროტი თუ კეთილი, და საქორწილო დარბაზი აივსო სტუმრებით.
    11. როცა მეფე შევიდა სტუმრების სანახავად და დაინახა იქ კაცი, რომელსაც საქორწილო სამოსელი არ ეცვა,
    12. უთხრა მას: „მეგობარო, აქ როგორ შემოხვედი, საქორწილო სამოსელი რომ არ გაცვია?“ ის კი დუმდა.
    13. მაშინ უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: „გაუკარით მაგას ხელ-ფეხი და გადააგდეთ გარესკნელის ბნელში. იქ იქნება მოთქმა და კბილთა ღრჭენა“.
    14. ვინაიდან წვეული ბევრია, რჩეული კი ცოტა“. 

    კეისარს - კეისრისა და ღმერთს - ღვთისა



    15. მაშინ ფარისევლები წავიდნენ და მოითათბირეს, როგორ დაეჭირათ იგი სიტყვაში.
    16. და მიუგზავნეს მას თავისი მოწაფეები ჰეროდიანებთან ერთად და უთხრეს: „მოძღვარო, ვიცით რომ ჭეშმარიტი ხარ, ჭეშმარიტებით ასწავლი ღვთაების გზას და არავის ერიდები, რადგან არ უყურებ კაცთა გარეგნობას.
    17. ჰოდა, გვითხარი ჩვენ: როგორ ფიქრობ, უნდა ვაძლიოთ ხარკი კეისარს თუ არა?“
    18. იესომ იცოდა რა მათი მზაკვრობა, უთხრა მათ: „რატომ მცდით, თვალთმაქცნო?
    19. მიჩვენეთ სახარკო მონეტა“. და მიუტანეს მას დინარი.
    20. უთხრა მათ: „ვისია ეს სახე და წარწერა?“
    21. უთხრეს მას: „კეისრისა!“ მაშინ უთხრა მათ: „მიეცით კეისრისა კეისარსა და ღვთისა - ღმერთსა!“
    22. ეს რომ გაიგონეს, გაუკვირდათ, მიატოვეს იგი და წავიდნენ. 

    მკვდრეთით აღდგომაზე



    23. იმ დღეს მივიდნენ მასთან სადუკეველნი, რომელნიც ამბობდნენ, აღდგომა არ არსებობსო, და ჰკითხეს მას:
    24. „მოძღვარო, მოსემ თქვა: თუ ვინმე უშვილოდ მოკვდეს, მისმა ძმამ უნდა შეირთოს მისი ცოლი და აღუდგინოსო თესლი თავის ძმას.
    25. ჩვენთან შვიდი ძმა იყო. პირველმა შეირთო ცოლი და მოკვდა. შთამომავალი არ ჰყავდა და თავისი ცოლი ძმას დაუტოვა.
    26. ასევე მეორემაც, მესამემაც, მეშვიდემდე.
    27. ყველას შემდეგ ქალიც მოკვდა.
    28. ჰოდა, აღდგომას იმ შვიდიდან ვისი ცოლი იქნება იგი? ის ხომ ყველას ჰყავდა“.
    29. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „ცდებით, ვინაიდან არც წერილები იცით და არც ღვთის ძალა.
    30. ვინაიდან აღდგომისას არც ცოლს ირთავენ, არც თხოვდებიან, არამედ არიან, როგორც ანგელოზები ცაში”.
    31. ესმოდა ეს ხალხს და უკვირდა მისი მოძღვრება. 
     

    იესო ეკითხება ფარისევლებს



    32. როცა ფარისევლები შეიკრიბნენ, იესომ ჰკითხა მათ:
    33. „რას ფიქრობთ თქვენ ქრისტეზე? ვისი ძეა იგი?“ მათ უთხრეს: „დავითისა“.
    34. უთხრა მათ: „აბა როგორღა უწოდებს დავითი სულში მას უფალს, როცა ამბობს:
    35. „უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ, ვიდრე დავამხობდე შენს მტრებს შენს ფერხთა კვარცხლბეკად“?
    36. თუ დავითი უფალს უწოდებს მას, მისი ძე როგორღაა?“
    37. ვერავინ შეძლო მისთვის სიტყვის მიგება. იმ დღიდან მოკიდებული კითხვას ვეღარავინ უბედავდა. 

    თავი 23



    იესო ამხილებს ფარისევლებს



    1. მაშინ იესო ელაპარაკა ხალხს და თავის მოწაფეებს.
    2. უთხრა: „მოსეს ტახტზე დასხდნენ მწიგნობარნი და ფარისეველნი.
    3. ამიტომ ყველაფერი, რის დაცვასაც ისინი გეტყვიან, შეასრულეთ და დაიცავით, ოღონდ მათ საქმეებს ნუ მიბაძავთ, ვინაიდან ისინი ამბობენ, და არკი ასრულებენ.
    4. კრავენ მძიმე ტვირთს და ძნელად საზიდს და ზურგზე ჰკიდებენ ადამიანებს, თავად კი თითითაც არ სურთ მისი დაძვრა.
    5. ყველანი თავიანთ საქმეებს ადამიანთათვის საჩვენებლად აკეთებენ, იფართოებენ თავიანთ ფილაკტერიონებს და იგრძელებენ სამოსის ფოჩებს;
    6. უყვართ სათავეში სხდომა ნადიმებზე და წინა ადგილებზე ჯდომა სინაგოგებში,
    7. და მისალმებანი მოედნებზე, რომ ადამიანებმა უძახონ მათ: „რაბი!“
    8. თქვენ კი ნუ გიწოდებენ რაბის, ვინაიდან ერთია თქვენი მოძღვარი - ქრისტე და თქვენ ყველანი ძმები ხართ.
    9. ნურც მამას უწოდებთ ნურავის ქვეყანაზე, ვინაიდან ერთი მამა გყავთ - ზეციერი.
    10. ნურც წინამძღვარს გიწოდებენ, ვინაიდან წინამძღვარი ერთი გყავთ თქვენ - ქრისტე.
    11. უდიდესი თქვენს შორის თქვენი მსახური იყოს.
    12. ვინც თავს აიმაღლებს, დამდაბლდება, ხოლო ვინც თავს დაიმდაბლებს - ამაღლდება. 

    შვიდგზის „ვაი თქვენ!“



    13. „ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, რომ ცათა სასუფეველს კეტავთ ადამიანთა წინაშე, რადგან არც თქვენ შედიხართ და არც შემავალთ უშვებთ.
    14. ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, ვინაიდან ჭამთ ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად დიდხანს ლოცულობთ. ამისათვის უფრო დიდ სასჯელს მიიღებთ.
    15. ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, რომ შემოივლით ზღვასა და ხმელეთს, რომ ერთი ვინმე მაინც მოაქციოთ რჯულზე, და როცა მოაქცევთ, გეენას ძედ გახდით, საკუთარ თავზე ორჯერ მეტად.
    16. ვაი თქვენ, ბრმა წინამძღოლნო, რომლებიც ამბობთ: ვინც ტაძარს დაიფიცებს, არაფერია, ხოლო ვინც ტაძრის ოქროს დაიფიცებს, ის ვალდებულიაო.
    17. უგუნურებო და ბრმებო! რა უფრო დიდია: ოქრო თუ ტაძარი, ოქროს რომ წმედს?
    18. და: ვინც სამსხვერპლოს დაიფიცებს, არაფერია, ხოლო ვინც დაიფიცებს ძღვენს, რომელიც მასზეა, ის ვალდებულიაო.
    19. ბრმებო, რომელი უფრო დიდია: ძღვენი თუ სამსხვერპლო, ძღვენს რომ განწმედს?
    20. ვინაიდან ვინც სამსხვერპლოს იფიცებს, ის იფიცებს მას და ყველაფერს, რაც მასზეა.
    21. და ვინც ტაძარს იფიცებს, ის იფიცებს მასაც და მასში მყოფსაც.
    22. და ვინც ცას იფიცებს, ის ფიცულობს ღვთის ტახტსაც და მასზე მჯდომსაც.
    23. ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, რომლებიც იხდით პიტნის, კამისა და კვლიავის მეათედს და მიტოვებული გაქვთ ის, რაც უფრო მთავარია რჯულში - განკითხვა, წყალობა და სარწმუნეობა. ესეც უნდა გაგეკეთებინათ და არც ის უნდა მიგეტოვებინათ.
    24. ბრმა წინამძღოლებო, კოღოს მწურავებო და აქლემთა მყლაპავებო!
    25. ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, რომლებიც გარედან კი ასუფთავებთ სასმისსა თუ ჯამს, მაგრამ შიგნით სავსეა მტაცებლობით და უსამართლობით.
    26. ბრმა ფარისეველო, ჯერ შიგნიდან გაასუფთავე სასმისი და ჯამი, რომ გარედანაც სუფთა იყოს.
    27. ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, შეთეთრებულ სამარხებს რომ ჰგავხართ, რომლებიც გარედან ლამაზები ჩანან, შიგნით კი სავსეა მკვდართა ძვლებითა და ყოველგვარი უწმიდურებით.
    28. ასევე თქვენც გარეგნულად მართლები ჩანხართ ადამიანთა წინაშე, შიგნით კი თვალთმაქცობით და ურჯულოებით ხართ აღვსილნი.
    29. ვაი თქვენ, მწიგნობარნო და ფარისეველნო, თვალთმაქცნო, რომ აშენებთ წინასწარმეტყველთა სამარხებს და ამკობთ მართალთა ძეგლებს.
    30. ამბობთ: ჩვენი მამების დღეებში რომ გვეცხოვრა, არ ვიქნებოდითო მათი თანამოზიარენი წინასწარმეტყველთა სისხლში.
    31. ამრიგად, საკუთარ თავს უმოწმებთ, რომ წინასწარმეტყველთა მკვლელების ძენი ხართ.
    32. ბარემ თქვენც ბოლომდე აავსეთ თქვენი მამების საწყაო!
    33. იქედნეთა ნაშობო გველებო, როგორ გაექცევით გეენის სასჯელს? 
     

    თავი 24



    იესოს წინასწარმეტყველება ტაძრის დანგრევაზე



    1. და გამოვიდა იესო ტაძრიდან და წავიდა. და მივიდნენ მასთან მისი მოწაფეები, რათა ეჩვენებინათ ტაძრის შენობები.
    2. ხოლო მან მიუგო და უთხრა მათ: „ხედავთ ყოველივე ამას? ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ქვა ქვაზე არ დარჩება აქ, რომ არ ჩამოიქცეს“.
    3. ხოლო როცა ზეთისხილის მთაზე იჯდა, მიუახლოვდნენ მას მოწაფეები განმარტოებით და უთხრეს: „გვითხარი, როდის მოხდება ეს და რა იქნება შენი მოსვლისა და ამ ეონის აღსასრულის ნიშანი?“
    4. მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „გაფრთხილდით, რომ არავინ შეგაცდინოთ.
    5. ვინაიდან ბევრნი მოვლენ ჩემი სახელით და იტყვიან: მე ქრისტე ვარო! და მრავალს შეაცდენენ.
    6. ასევე მოისმენთ ომებზე და ომების ამბებს. იცოდეთ, ნუ შეძრწუნდებით, ვინაიდან ეს უნდა მოხდეს, მაგრამ ეს ჯერ კიდევ არ არის აღსასრული.
    7. ვინაიდან აღდგება ერი ერის წინააღმდეგ და სამეფო სამეფოს წინააღმდეგ, და იქნება შიმშილობები, სნეულებანი და მიწისძვრანი ადგილ-ადგილ.
    8. ხოლო ყოველივე ეს მშობიარობის ტკივილთა დასაწყისია.
    9. მაშინ გადაგცემენ სატანჯველად და დაგხოცავენ, და მოგიძულებთ ყველა ერი ჩემი სახელის გამო.
    10. მაშინ ცდუნდებიან ბევრნი, ერთმანეთს გასცემენ და შეიძულებენ ერთმანეთს.
    11. მრავალი ცრუ წინასწარმეტყველი აღდგება და ბევრს შეაცდენენ.
    12. და რაკი გამრავლდება ურჯულოება, მრავალს გაუნელდება სიყვარული.
    13. ბოლომდე დამთმენი კი გადარჩება.
    14. ექადაგება ეს სახარება სასუფეველზე მთელს მსოფლიოს ყველა ხალხისთვის დასამოწმებლად. აი, მაშინ დადგება აღსასრული. 

    კაცის ძის მოსვლა



    23. „მაშინ ვინმემ რომ გითხრათ: „აჰა, აქ არის ქრისტე“, ან: „იქ“, არ ერწმუნოთ.
    24. ვინაიდან აღდგებიან ცრუქრისტენი და ცრუწინასწარმეტყველნი და მოახდენენ დიდ სასწაულებს და ნიშნებს, რათა რჩეულნიც შეაცდინონ, თუკი შეძლებენ.
    25. აჰა, წინასწარ გითხარით თქვენ.
    26. თუ გითხრან: აჰა, ის უდაბნოშიაო, ნუ გამოხვალთ. აჰა, ის შიდა ოთახებშიაო, ნუ ერწმუნებით.
    27. ვინაიდან, როგორც ელვა გამოდის აღმოსავლეთიდან და თვით დასავლეთამდე ანათებს, ასევე იქნება ანთროპოსის ძის მოსვლაც.
    28. ლეში სადაც არის, იქ მოგროვდებიან ორბები.
    29. და მყისვე, გასაჭირის იმ დღეების შემდგომ, მზე დაბნელდება და მთვარე აღარ გამოსცემს თავის ნათელს, ვარსკვლავები ჩამოცვივდებიან ციდან და ციური ძალები შეირყევიან.
    30. მაშინ გამოჩნდება ანთროპოსის ძის ნიშანი ზეცაში და მაშინ მოჰყვება მოთქმას მიწის ყველა ტომი, და იხილავენ ანთროპოსის ძეს, ცის ღრუბლებზე მომავალს, დიადი ძალითა და დიდებით.
    31. მოავლინებს თავის ანგელოზებს დიდხმიანი საყვირით და შეკრებენ მის რჩეულებს ოთხივე ქართაგან, ცათა ერთი კიდიდან მეორე კიდემდე.
    32. ლეღვისაგან ისწავლეთ მაგალითი: როცა მისი რტოები დარბილდება და ფოთლებს გამოისხამს, იცით, რომ ახლოა ზაფხული.
    33. ასევე, როცა თქვენ იხილავთ ყოველივე ამას, იცოდეთ, რომ კარზეა მომდგარი.
    34. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არ გადავა ეს მოდგმა, ვიდრე ყოველივე ეს არ მოხდება.
    35. სუპერკოსმოსი და კოსმოსი გადაივლიან, ჩემი სიტყვები კი არ გადაივლიან.
    36. მაგრამ იმ დღეზე და ეონზე არავინ იცის, არც ზეციურმა ანგელოზებმა, არც ძემ, არამედ მხოლოდ მამამ.
    37. ვინაიდან, როგორც იყო ნოეს დღეები, ისევე იქნება ანთროპოსის ძის მოსვლაც.
    38. ვინაიდან, როგორც წარღვნამდელ დღეებში ჭამდნენ, სვამდნენ, ცოლს ირთავდნენ და თხოვდებოდნენ იმ დღემდე, ვიდრე ნოე კიდობანში შევიდოდა,
    39. და არ იცოდნენ, ვიდრე წარღვნა არ მოვიდა და ყველა არ წალეკა, - ასევე იქნება ანთროპოსის ძის მოსვლაც.
    40. მაშინ ორნი იქნებიან მინდვრად: ერთი წარიტაცება და ერთი დარჩება;
    41. ორნი ფქვავდნენ დოლაბზე: ერთი წარიტაცება და ერთი დარჩება.
    42. ამიტომ ფხიზლად იყავით, რადგან არ იცით, რომელ დღეს მოვა თქვენი უფალი.
    43. ეს კი იცოდეთ: სახლის პატრონმა რომ იცოდეს, რომელ გუშაგობაზე მოვა ქურდი, იფხიზლებდა და თავის სახლს ძირს არავის გამოათხრევინებდა.
    44. ამიტომ თქვენც მზად იყავით, ვინაიდან, რომელ საათზეც არ ფიქრობთ, მაშინ მოვა ანთროპოსის ძე.
    45. ვინ არის ერთგული და გონიერი მონა, რომელიც დაუყენა ბატონმა თავის სახლეულს, რომ დროულად აძლევდეს მათ საზრდოს?
    46. ნეტარია მონა, რომლის ბატონიც მოვა და ამგვარად მოქმედს ჰპოვებს მას.
    47. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ მთელ თავის საბადებელზე დააყენებს მას.
    48. ხოლო თუ ეს მონა ბოროტია და თავის გულში იტყვის: იგვიანებსო ჩემი ბატონი,
    49. და ცემას დაუწყებს თავის თანამონებს და ლოთებთან ჭამდეს და სვამდეს,
    50. მოვა იმ მონის ბატონი იმ დღეს, როცა არ ელის, და იმ ჟამს, როცა არ იცის,
    51. შუაზე გაჰკვეთს მას და თვალთმაქცებთან დაუდებს წილს. იქ იქნება გოდება და კბილთა ღრჭენა. 

    თავი 25



    იგავი ათ ქალწულზე



    1. „მაშინგანზომილებათა (ცათა) სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება) აემსგავსება ათ ქალწულს, რომელთაც აიღეს თავიანთი ლამპრები და გამოვიდნენ ნეფის შესახვედრად.
    2. ხუთი მათგანი უგუნური იყო და ხუთი - გონიერი.
    3. უგუნურებმა თავიანთი ლამპრები რომ აიღეს, ზეთი არ გაიყოლეს თან.
    4. ხოლო გონიერებმა თავიანთ ლამპრებთან ერთად ზეთიც გაიყოლეს ჭურჭლებით.
    5. ნეფემ რომ შეიგვიანა, ყველას ჩათვლიმა და დაეძინა.
    6. მაგრამ შუაღამისას გაისმა ძახილი: „აჰა, ნეფე მოდის, გამოდით შესაგებებლად!“
    7. მაშინ წამოდგა ყველა ქალწული და გამართეს თავთავისი ლამპრები.
    8. უგუნურებმა უთხრეს გონივრებს: „გვიწილადეთ თქვენი ზეთისაგან, ვინაიდან ლამპრები გვიქრება“.
    9. მიუგეს გონივრებმა და უთხრეს: „რომ არც ჩვენ დაგვაკლდეს და არც თქვენ, უმჯობესია, წახვიდეთ ვაჭრებთან და იყიდოთ თქვენთვის“.
    10. როცა ისინი წავიდნენ საყიდლად, მოვიდა ნეფე და გამზადებულნიც მასთან ერთად შევიდნენ ქორწილში და კარიც დაიხშა.
    11. შემდეგ მოვიდნენ დანარჩენი ქალწულებიც და თქვეს: „უფალო, უფალო, გაგვიღე!“
    12. ხოლო მან მიუგო და უთხრა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არ გიცნობთ!“
    13. ჰოდა, იფხიზლეთ, ვინაიდან არ იცით არც დღე, არც საათი, როდის მოვა ანთროპოსის ძე. 

    ტალანტებზე



    14. „ვინაიდან ეს იმ კაცივით იქნება, რომელმაც გამგზავრებისას მოუხმო თავის მონებს და ჩააბარა თავისი ქონება.
    15. ერთს ხუთი ტალანტი მისცა, მეორეს - ორი და სხვას - ერთი, თითოეულს მისი უნარისდა მიხედვით, და წავიდა.
    16. ხუთი ტალანტის მიმღები მაშინვე წავიდა, ივაჭრა და სხვა ხუთი მოიგო.
    17. ასევე ორის მიმღებმაც ორი კიდევ სხვა მოიგო.
    18. ხოლო რომელმაც ერთი მიიღო, წავიდა, ამოთხარა მიწა და დაფლა თავისი ბატონის ვერცხლი.
    19. კარგა ხნის შემდეგ მოვიდა იმ მონების ბატონი და ანგარიში მოჰკითხა მათ.
    20. მივიდა ხუთი ტალანტის მიმღები, სხვა ხუთი ტალანტიც მიუტანა და უთხრა: „ბატონო, ხუთი ტალანტი რომ ჩამაბარე, აჰა, სხვა ხუთი ტალანტი მოვიგე“.
    21. უთხრა მას მისმა ბატონმა: „კარგი, კეთილო და ერთგულო მონავ! მცირედზე ერთგული იყავი, მრავალზე დაგაყენებ. შედი შენი ბატონის სიხარულში“.
    22. მივიდა ორი ტალანტის მიმღები და უთხრა: „ბატონო, ორი ტალანტი რომ ჩამაბარე, აჰა, სხვა ორი ტალანტი მოვიგე“.
    23. უთხრა მას მისმა ბატონმა: „კარგი, კეთილო და ერთგულო მონავ! მცირედზე ერთგული იყავი, ბევრზე დაგაყენებ. შედი შენი ბატონის სიხარულში“.
    24. მივიდა ისიც, რომელმაც ერთი ტალანტი მიიღო და უთხრა: „ბატონო, ვიცოდი, რომ სასტიკი კაცი ხარ: იმკი, სადაც არ დაგითესავს, და კრეფ, სადაც არ დაგიბნევია.
    25. შემეშინდა, წავედი და მიწაში დავფალი შენი ტალანტი. აჰა, შენი შენვე გქონდეს“.
    26. მიუგო მას მისმა ბატონმა და უთხრა: „ბოროტო და ზარმაცო მონავ! შენ იცოდი, რომ ვიმკი, სადაც არ დამითესავს, და ვკრეფ, სადაც არ დამიბნევია.
    27. ამიტომ ჩემი ვერცხლი მოვაჭრეთათვის უნდა მიგეცა და დაბრუნებისას ჩემსას სარგებლითურთ მივიღებდი.
    28. ამიტომ წაართვით მაგას ტალანტი და მიეცით ათი ტალანტის მქონეს.
    29. ვინაიდან მქონებელს ყველას მიეცემა და დაუხვავდება, ხოლო უქონელს ისიც წაერთმევა, რაც აქვს.
    30. ხოლო ეს უვარგისი მონა გადააგდეთ გარესკნელის ბნელში (ექსტრაკოსმოსში, ექსტრაკოსმიური სივრცე). იქ იქნება მოთქმა და კბილთა ღრჭენა“. 

    ხალხთა განკითხვაზე



    31. „და როცა მოვა ანთროპოსის ძე თავისი დიდებით და ყველა ანგელოზი მასთან ერთად, მაშინ დაჯდება თავისი დიდების ტახტზე.
    32. და შეიყრება მის წინაშე ყოველი ერი და გამოარჩევს მათ ერთი-მეორისაგან, როგორც მწყემსი არჩევს თხებს ცხვრებისაგან.
    33. და დააყენებს ცხვრებს თავის მარჯვნივ და თხებს - მარცხნივ.
    34. მაშინ ეტყვის მეფე, თავის მარჯვნივ მდგომთ: „მოდით, მამაჩემის კურთხეულნო, დაიმკვიდრეთ კოსმოსის დასაბამიდან თქვენთვის გამზადებული განზომილებათა (ცათა) სასუფეველი (ღვთაებრივი ცნობიერების უსასრულო ოკეანე, მრავალგანზომილებიანი კოლექტიური სუპერცნობიერება).
    35. ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი მომეცით, მწყუროდა და მასვით, უცხო ვიყავი და მიმიღეთ,
    36. შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ, სნეული ვიყავი და მომინახულეთ, საპყრობილეში ვიყავი და მომაკითხეთ“.
    37. მაშინ მიუგებენ მას მართალნი და ეტყვიან: „უფალო, როდის გიხილეთ შენ მშიერი და დაგაპურეთ? ან მწყურვალი და გასვით?
    38. როდის გიხილეთ უცხო და მიგიღეთ? ან შიშველი და შეგმოსეთ?
    39. როდის გიხილეთ შენ სნეული, ან საპყრობილეში მყოფი და მოგაკითხეთ?“
    40. მიუგებს მეფე და ეტყვის მათ: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: რაც გაუკეთეთ ერთს ამ ჩემს უმცირეს ძმათაგანს, მე გამიკეთეთ“.
    41. მაშინ იმათაც ეტყვის, ვინც მარცხნივაა: „წადით ჩემგან, წყეულნო, მთელი ეონი ცეცხლში, რომელიც გამზადებულია ეშმაკისა და მისი ანგელოზებისათვის.
    42. ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი არ მომეცით, მწყუროდა და არ მასვით,
    43. უცხო ვიყავი და არ მიმიღეთ, შიშველი ვიყავი და არ შემმოსეთ, სნეული ვიყავი და საპყრობილეში და არ მომინახულეთ“.
    44. მაშინ ისინიც მიუგებენ და ეტყვიან: „უფალო, როდის გიხილეთ შენ მშიერი ან მწყურვალი, ან უცხო, ან შიშველი, ან სნეული, ან საპყრობილეში და არ გემსახურეთ?“
    45. მაშინ მიუგებს მათ და ეტყვის: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: როგორც არაფერი გაუკეთეთ არც ერთს ამ უმცირესთაგანს, არც მე გამიკეთეთ“.
    46. და წავლენ ესენი მთელი ეონი სატანჯველში, ხოლო მართალნი - მთელი ეონი სიცოცხლეში“. 

    თავი 26



    იესო იუწყება თავის სიკვდილს



    1. ყველა ეს სიტყვა რომ დაასრულა, იესომ უთხრა თავის მოწაფეებს:
    2. „თქვენ იცით, რომ ორი დღის შემდეგ პასექი დადგება და ანთროპოსის ძე მიეცემა ჯვარზე საცმელად“.
    3. მაშინ შეიკრიბნენ მღვდელმთავარნი და ხალხის უხუცესნი კაიაფად წოდებული მღვდელმთავრის ეზოში.
    4. მოითათბირეს, მზაკვრულად შეეპყროთ იესო და მოეკლათ.
    5. მაგრამ ამბობდნენ: დღესასწაულზე არა, ხალხში შფოთი არ ატყდესო. 

    იესოს ცხება ნელსაცხებლით ბეთანიაში



    6. როცა იესო ბეთანიაში იყო, სიმონ კეთროვნის სახლში,
    7. მივიდა მასთან ერთი ქალი, მოიტანა ნელსაცხებელი და ინახად მჯდომს თავზე დაასხა.
    8. მოწაფეებმა რომ დაინახეს, გაბრაზდნენ და თქვეს: ასე ფუჭად რატომ დახარჯაო?
    9. ვინაიდან შეიძლებოდა ამ ნელსაცხებლის გაყიდვა კარგ ფასად და ღარიბებისათვის დარიგება.
    10. ხოლო იესო მიუხვდა და უთხრა მათ: „რატომ აწბილებთ ამ ქალს? მან ხომ კეთილი საქმე გამიკეთა?
    11. ვინაიდან ღარიბნი მუდამ თქვენთანა გყავთ, მე კი მუდამ არ გეყოლებით.
    12. ეს ნელსაცხებელი რომ დაასხა ჩემს სხეულს, მე მომამზადა დასამარხად.
    13. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სადაც კი იქადაგებენ ამ სახარებას მთელ მსოფლიოში, იტყვიან, რაც ამან გააკეთა, მისსავე მოსაგონებლად“. 

    გაცემა



    14. მაშინ ერთი იმ თორმეტთაგანი, იუდა ისკარიოტელად წოდებული, წავიდა მღვდელმთავრებთან
    15. და უთხრა: „რას მომცემთ, რომ გადმ
×
×
  • შექმენი...