რომელი ნაწარმოებია?

[flash]

"მართლაც იმაზე გულდასაწყვეტი არაფერია, როცა, ვთქვათ,

მდიდარიცა ხარ,

კარგი გვარიშვილიც,

გვარიანი შეხედულებისაც,

არც განათლება გაკლია,

არც ჭკუა,

არცთუ კეთილი გული და ამავე დროს ნიჭი არაფრისა გცხია,

არაფრით გამოირჩევი,

უხიაკსაც არავინ გიწოდებს,

საკუთარი აზრი არ გაგაჩნია,

ერთი სიტყვით, ხარ ის, "რაც ყველა".

სიმდიდრე გაქვს, ოღონდ არა როტშილდის;

კარგი გვარი, მაგრამ არა გამოჩენილი;

შეხედულება გვარიანი, მაგრამ დიდი არაფრის გამომხატველი;

განათლება მშვენიერი, მაგრამ არ იცი, რაში გამოიყენო;

ჭკუა მოუცია ღმერთს, მაგრამ საკუთარი "აზრები"-არა,

გული გაქვს, მაგრამ დიდსულოვნება-არა, ა.შ. და ა.შ. ყოველი მხრივ.

ასეთი ადამიანები საოცრად ბლომადაა ამ ქვეყნად, იმაზე მეტი, ვინნემ გგონია.

როგორც ყველა ისინიც 2 თანგირაგ იყოფიან:

ერთნი საშუალო ჭკუისანი არიან,

მეორენი "უფრო ჭკვიანნი".

პირველები უფრო ბენიერნი გახლავან. საშუალო ჭკუის "ჩვეულებრივი" ადამიანისათვის, მაგალითად, იმაზე იოლი არაფერია, თავი არაჩვეულებრივ, ორიგინალურ კაცად წარმოიდგინოს და ყოველგვარი ეჭვის გარეშე დატკბეს ამით."

[akkai]

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ,

თუ ძუძუს თავზე არ გიკბენია,

თუ ქალი ოთხად არ მოგიკეცევას,

სხვა უკეთესი რა გიგემია ?!

თუ თბილ თითებით თმას არ უფურჩქნი,

თუ გრძნობით ოფლი არ გიდენია,

თუ ფეხებამდე ქალს არ გალოკავ,

სხვა უკეთესი რა გიგემია?!

თუ არ გაათევ თბილ ღამეს თეთრად,

თუ ჭირში სული არ გაგძვრენია,

ბროლივით სხეულს თუ არ გალოკავ,

სხვა უკეთესი რა გიგემია?!

თუ ხშირ სუნთქვაში შვებას არ იგრძნობ,

თუ ქალის კვნესა ყურს არ სმენია,

ღამეს ჩურჩულში თუ არ გაათევ,

სხვა უკეთესი რა გიგემია????

არ მოგიპარავს დროის წუთები,

არ მოგიპარავს ტკბილი განცხრომა,

ხომ არ გგონია შენთვის არ მოთოვს,

შენთვის…

 

საოცრად ეროტიული ლექსი...არ ვიცოდი.შემთხვევით გადავაწყდი.

[ფალკონე]

akkai

 

::

ვინმემ ასე დამამშვიდეთ რა

 

ეგრე იცოდა მუხრანმა

----

"...მე გული მტკივა თქვენ რომ შეგცქერით, ოო, ისე მწყინს თქვენი ყოველი უმსგავსობა, მაგრამ მაინც მიყვარხართ, ეჰ რა კარგია, რა შესანიშნავი გრძნობაა რომ იცოდეთ... მეც თქვენსავით ვიაყვი ერთ ხანს, მხოლოდ ჩემიანები მიყვარდა, და მერე, ჩემთვის მოულოდნელად, სულში გამეფურჩქნა უცნაური ,სიყვარულის მცენარე - აბა, თუ მიხვდებით, რომელი?

- ყაყაჩო!

- არა, ჩქარა ჭკნება!

- ენძელა!

- ნაზია ძალზე...

- გეორგინი!

- გაფოფრილია...

- ვარდი?

- შაბლონურია...

- აბა რა?

- და უცებ სულში გამეფურჩქნა უცნაური მცენარე, სიყვარულის კაქტუსი - ეკლიანი და ეკლებიანი, ოღონდ საოცრად ტკბილი იყო მისი მისი ყოველი ჩხვლეტა, და აი ახლაც, თქვენ რომ გიყურებთ, ახლა მჩხვლეტს და რომ იცოდეთ როგორ მიყვარხართ ... "

 

Edited May 19, 2010 by ფალკონე

[ფრენოლოგი]

სამოსელი პირველი

 

 

რომ გამოვიცნობ , მე უნდა დავდო შემდეგი ნაწყვეტი?

 

 

"...მე გული მტკივა თქვენ რომ შეგცქერით, ოო, ისე მწყინს თქვენი ყოველი უმსგავსობა, მაგრამ მაინც მიყვარხართ, ეჰ რა კარგია, რა შესანიშნავი გრძნობაა რომ იცოდეთ... მეც თქვენსავით ვიაყვი ერთ ხანს, მხოლოდ ჩემიანები მიყვარდა, და მერე, ჩემთვის მოულოდნელად, სულში გამეფურჩქნა უცნაური ,სიყვარულის მცენარე - აბა, თუ მიხვდებით, რომელი?

- ყაყაჩო!

- არა, ჩქარა ჭკნება!

- ენძელა!

- ნაზია ძალზე...

- გეორგინი!

- გაფოფრილია...

- ვარდი?

- შაბლონურია...

- აბა რა?

- და უცებ სულში გამეფურჩქნა უცნაური მცენარე, სიყვარულის კაქტუსი - ეკლიანი და ეკლებიანი, ოღონდ საოცრად ტკბილი იყო მისი მისი ყოველი ჩხვლეტა, და აი ახლაც, თქვენ რომ გიყურებთ, ახლა მჩხვლეტს და რომ იცოდეთ როგორ მიყვარხართ ... "

 

 

Edited June 15, 2010 by ფრენოლოგი

[asds]

:TAT: :018:

[ბოდიალა]

"მე გამაჟრჟოლა, ორსართულიანი, გაქერცლილი თეთრი კორპუსი, ფერშალთა ძელური სახლის შეუთეთრებელი კედლები, ჩემი მომავალი რეზიდენციის - ორსართულიანი, ძალზე პეწიანი სახლის დაგმანული, იდუმალებით მოცული ფანჯრები სევდიანად შევათვალიერე და გაბმით ამოვიოხრე. იმავე წამს ლათინური სიტყვების ნაცვლად თავში ბუნდოვნად გამიელვა ტკბილმა ფრაზამ, ჯაყჯაყისა და სიცივისგან შერყეულ ტვინში ცისფერბარძაყებიანი, ჩასუქებული ტენორი რომ მიმღეროდა..."