Jump to content
Planeta.Ge

ლექსები, ჩანახატები, სასიყვარულო ისტორიები


Recommended Posts

რატომ მაწვალებს, რატომ მტანჯავს ასე ძალუმად

ამ გულისფეთქვის უჩვეულო ამოძახილი!

აღარ მასვენებს დღით და ღამით, მეძახის ურცხვად

გარდასულ ჟამთა მოგონების ლურჯი აჩრდილი.

 

დამყვება, მხიბლავს, მატირებს და თან მიალერსებს

აუსრულებელ ოცნებათა ჩუმი ვედრებით.

განვედ, დამეხსენ, ნუღარ მიფრთხობ ძილის ანგელოზს,

დე, ასე იყოს! ალიონზე ისევ შევხვდებით!

:love3:

ლ ი ც ის და ყველას დაუვიწყარ სიყვარულს ვუძღვნი

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

აღარ დაგეძებ ცხადში, ძილში

–– თავს დაღლას ვატყობ.

აღარ მიყვარხარ, მაგრამ ზოგჯერ

რატომღაც გნატრობ . . .

Pompiero

არ არსებობს, ჩემო მარადკეთილო ქალბატონო არსებითი სახელი "სიყვარული", სანამ არ ითქმის ზმნა "მიყვარხარ". ასეა ეს, ზმნების მდინარეს ის აცოცხლებს, ის ატრიალებს ბორბალს, რომელმაც ჩვენს გულებზე უნდა გადაიაროს. "მოვიდა", "მიდის", "წავიდა"-ამ სამ ზმნაზე ვართ გადმოკიდებული , ამ სამ ზმნაზე, როგორც სამ სვეტზე დგას ჩვენი ყოფა და ცხოვრება.

Edited by ლ ი ც ი
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ზეცა გრგვინავს, ქარიშხალი ღრიალებს,

ბედი ბორბალს უკუღმა ატრიალებს.

ბრმად მივყვებით ნეტარების ნიაღვრებს . . .

ცის ნათელი მაინც შორსა ციალებს!

 

ნუთუ გჯერა, დარი ისევ იალებს . . .

ოცნებებით გავეკიდოთ ნიავებს?

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ზეცა გრგვინავს, ქარიშხალი ღრიალებს,

ბედი ბორბალს უკუღმა ატრიალებს.

ვიყავით და ვიქნებით, მაინც გავუძლებთ ზეცის რისხვას და ქარიშხალის ღრიალს-ზოგი ყალბი, ზოგი ლაჩარნი, ზოგიც მლიქვნელი, მეორენი -უშიშონი და ამაყნი დარჩება

 

ძალიან მინდა მათ შორის ვიყო ვინც ღირსეულად გადაიტანს ქარიშხალის ღრიალს, მაგრამ ეჭვი მეპარება რომ ეს შევძლო

Edited by ლ ი ც ი
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

დილამშვიდობისაო ყველას

 

 

კაცი? კაცი ოხერია თქმა იციან ქალებმა

ცხოვრებაში მარტოობა დიდად არ ენაღვლებათ

სახლში ცოლი თუ გაწყრება შუბლს იწმენდენ ოფლიანს

კარებს გაიჯახუნებენ, სხვასთან გაერთობიან.

 

წარბი თუ არ გაუხსენი წავა, არც მოგინატრებს,

ახრჩოლებულ სიგარეტით იწანწალებს დილამდე.

კაცი? კაცი ოხერია, როგორც ლოდი საყორე

არაყს დალევს, ღვონოს დალევს და გულს გადააყოლებს.

 

ქალი? ქალი მხნედ გაუძლებს ტარტაროზს და შაითანს

ცხოვრებაში ყოველნაირ გაჭირვებას აიტანს,

რაც არ უნდა სუსტი იყოს შიში არ აქვს აღმართის,

იქნებ ჩუმად აიტანოს უნებური ღალატიც.

 

თუ დაგჭირდა გულს უსიტყვოდ ამოიღებს მკერდიდან,

ოღონდ უალერსობას და გულცივობას ვერ იტანს.

მარტოობის წლები გულში გაეყრება ხანჯლებად

შემოდგომის ყვავილივით ზეზეულად დაჭკნება.

 

ანონიმი ავტორი

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

მოგდომებია როსმე ტირილი?

როდესმე ცრემლი მოგნატრებია?

თუ გყვარებია ოდესმე ვინმე,

ვისიმე ჯავრი თუ გქონებია.

 

ღამე მთვარესთან გითენებია?

ზღვასთან თამაში თუ გყვარებია,

წვიმაში თმები დაგსველებია?

თვალები ცრემლით გისველებია?

 

თუ გყვარებია ოდესმე ვინმე?

ვისიმე ჯავრი თუ გქონებია,

ალბათ დამთვრალხარ წითელი ღვინით,

ალბათ სიმღერა მოგნატრებია?

 

თუ გაწოლილხარ ოდესმე თოვლში,

თოვლში ყვავილი თუ გიძებნია?

თუ გიცინია აცრემლებამდე?

ნამტირალევს თუ გაგღიმებია?

 

თუ გყვარებია წიგნი ოდესმე,

ოდესმე ლექსი თუ გყვარებია?

 

 

ქალი ხარ, თვალებში გიელავს სიბილწე,

თამაშობ ბედით და განგებით მარტივად.

ზეციდან თითებით ჩამოხსნი სიმშვიდეს,

თუმც რაში გარგია სიმშვიდე? - მარტი ხარ.

 

შენს ტუჩის კიდეზე დაყრდნობილ სიგარეტს

შიში აქვს დროის და შეხებას ნებდება,

ჯერ კიდევ ცხრამეტი ღერია კოლოფში

და ეს მარტოობაც სისხლივით დედდება.

 

ჰო, ასე გართობით თამამად მიიწევ,

შენ ერთადერთობა გარგუნა ცხოვრებამ,

და მიდის წუთები ტკივილად ნაჩენი

სადღაც კი განცდები იქცევა ცოდვებად.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

- - -

 

იყო ფანტელები ურიცხვი, უთვლელი...

ენთო ლამპიონი, ვით ოქროს ლამპარი,

იყო სიხარული, იყო აღტაცება,

და ღამე ლამაზი, ისე, ვით ზღაპარი...

 

ლექსი პაწაწინა თოვლზე, სიყვარულზე,

უეცრად ნაგრძნობი სულების ერთობა,

მეტი არაფერი, გარდა სურვილისა,

მესმინა ლექსები და... ასე ეთოვა!...

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

იყო ფანტელები ურიცხვი, უთვლელი...

ენთო ლამპიონი, ვით ოქროს ლამპარი,

იყო სიხარული, იყო აღტაცება,

და ღამე ლამაზი, ისე, ვით ზღაპარი...

 

ლექსი პაწაწინა თოვლზე, სიყვარულზე,

უეცრად ნაგრძნობი სულების ერთობა,

მეტი არაფერი, გარდა სურვილისა,

მესმინა ლექსები და... ასე ეთოვა!...

ნინო

რა სასწაული მღელვარებით მოვიდა თოვლი,

გადაათეთრა მიდამო და სული დათენთა,

ცაში აიჭრა მოგუგუნე ბუხრების ბოლი,

მოვიდა თოვლი და ბავშვივით დადგა კარებთან.

 

მოწყენილი და შეცივნული თბება ლიცი ბუხართან

და ვერა ხვდება, რა აწუხებთ გარეთ ფანტელებს,

შემოიტანე ნინო ფიფქები გაშლილი თმებით

და ლიცის სულში გააცამტვერე

Edited by ლ ი ც ი
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ნინო

რა სასწაული მღელვარებით მოვიდა თოვლი,

გადაათეთრა მიდამო და სული დათენთა,

ცაში აიჭრა მოგუგუნე ბუხრების ბოლი,

მოვიდა თოვლი და ბავშვივით დადგა კარებთან.

 

მოწყენილი და შეცივნული თბება ლიცი ბუხართან

და ვერა ხვდება, რა აწუხებთ გარეთ ფანტელებს,

შემოიტანე ნინო ფიფქები გაშლილი თმებით

და ლიცის სულში გააცამტვერე

 

 

გამარჯობა ლიცემერ :hello:

 

 

- - -

 

ნუთუ დაგკარგე! რაღაც სევდა დღეებს ამწარებს,

ქარიშხალია ჩემს გარშემო თითქოს და ბარდნის,

არა, თუ ისევ შენს ძებნაში არ ვიწანწალე,

ან უშენობა გამაგიჟებს, ან შენზე დარდი!

 

ვიცი, შენს წუხილს არასოდეს აღარ გამანდობ,

სასუფეველი დამიმკვიდრე მტკივან იჭვებზე,

ო, როგორ მიყვარს ხეტიალი უმისამართოდ,

ოღონდ ძვირფასო, შენზე დარდში მივაბიჯებდე...

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

გამარჯობა ლიცემერ

გამარჯობა ნინო :hello: :2kiss:

ნუთუ დაგკარგე! რაღაც სევდა დღეებს ამწარებს,

ქარიშხალია ჩემს გარშემო თითქოს და ბარდნის,

არა, თუ ისევ შენს ძებნაში არ ვიწანწალე,

ან უშენობა გამაგიჟებს, ან შენზე დარდი!

 

ვიცი, შენს წუხილს არასოდეს აღარ გამანდობ,

სასუფეველი დამიმკვიდრე მტკივან იჭვებზე,

ო, როგორ მიყვარს ხეტიალი უმისამართოდ,

ოღონდ ძვირფასო, შენზე დარდში მივაბიჯებდე...

მზე შემოდგომის თვალებს იფშვნიტავს,

როგორ ყვითლდები, ჩემო ედემო,

სხარტი ხარ ნინო, როგორც ლიფსიტა

და + არ ვიცი ვინ ხარ, ან სად გეძებო.

 

მალე ჩადგება სულში წყვიადი

და ზამთრის სუსხი ხეებს გალოკავს,

იმ ფოთოლივით ვარ დარდიანი

ჭადარს რომ ხეზე შერჩა მარტოკა

Edited by ლ ი ც ი
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

მშვიდობისდილაო ყველას :hi:

 

 

ლოგინს შეეპარა გლეხის გოგო

ისე თამამი და კალმახური

ტანზე არ მაკმარა საბანი და

თავის სიმხურვალეც დამახურა.

ჯერ ჩამოიშალა ნაწნავები,

როგორც ქალწულობის მიტოვება,

ჩემზე გაიზმორა დალოცვილი

ისე ვნებიანად იტორება?!

სუნიც ისე ჰქონდა ალესილი-

ველურ ყვავილების სატევარი

ჩემდა უნებურად გავიფიქრე

"ღამე გამიხდება სათევარი".

ისე დამათენა ამბორები,

ისე გადიპარა აივნიდან,

მისი უტაქტობის მონატრება

ვიცი არასოდეს გაივლიდა

დამმშვიდობებოდა მაინც!

 

 

 

 

გიორგი ზანგური

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

რაღაც დასრულდა,

-რა სათქმელია.

რა მოგდის და რა ღმერთი გიწყრება.

არ შეგეშინდეს,არაფერია,

აქ დასრულდება,იქ დაიწყება!

დაღამებულა...

გზა დაელია მზეს და

ნისლებში ფეხი ეთრევა.

რა მოგივიდა,არაფერია,

აქ დაღამდება,იქ გათენდება!

რაღაც დასრულდა,რა სათქმელია?!.

 

 

 

მორის ფოცხიშვილი

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ჯიმა

 

ეს ცხოვრება ზღაპარია ჯიმა,

ზღაპარია ჯიმა ძველისძველი,

ვიცი, ბედმა რომ არ გაგიღიმა,

მაგრამ ნაღველს სიყვარული შველის.

 

ციდან ოქროს ფანტელები ცვივა,

გვირილებით მოიჩითა ველი,

გაერევა ზოგჯერ ცრემლის წვიმა,

მაგრამ ცრემლსაც სიყვარული შველის.

 

ქვეყნად ყველა თავის ბედზე ჩივა,

სულ ერთია, ბრძენია თუ ხელი,

გულს უწამლე, სანამ დროა, - მტკივანს,

ტკივილს მხოლოდ სიყვარული შველის...

 

დაიჭიმა ყველა ნერვი სიმად,

მოდის დარდი, დარდი - შენი მცველი,

ვინმე უნდა შეიყვარო, ჯიმა,

მარტოობას სიყვარული შველის!

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

შეუერთდი განხილვას

თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ პოსტი ახლა და დარეგისტრირდეთ მოგვიანებით. თუ თქვენ გაქვთ ანგარიში, გაიარეთ ავტორიზაცია რათა დაპოსტოთ თქვენი ანგარიშით.

Guest
ამ თემაში პასუხის გაცემა

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • შექმენი...