Search the Community

კოდი: ოფიტები

ოფიტების თქმით იუდეველები ემსახურებოდნენ შვიდ ბოროტ ეონს და არა ერთიან ერთადერთ ღმერთს, როგორც ეს ზოგიერთებს ჰგონიათ. წინასწარმეტყველები ემსახურებოდნენ კენომას ბოროტ ეონებს. სხვადასხვა წინასწარმეტყველები იყვნენ განაწილებული ამგვარად: იალდაბაოთის წინასწარმეტყველებია: მოსე, იეშუა ნავეს ძე, ამოსი და აბაკუმი; იაოს ანუ იაჰვეს წინასწარმეტყველებია: სამოელი, ნათანი და იონა; საბაოთის წინასწარმეტყველებია: ელია, იოველი და ზაქარია; ადონეუსის წინასწარმეტყველებია: ესაია, ეზეკიელი, იერემია და დანიელი; ელოსუსის წინასწარმეტყველებია: ტობითი და ანგია; ორეუსის წინასწარმეტყველებია: მიქა და ნაუმი; ასტანფეუსის წინასწარმეტყველებია: ეზდრა და სოფონია. თითოეული ამ წინასწარმეტყველთაგანი ადიდებს თავის მამას და ღმერთს. ოფიტები ამბობდნენ ბრძენი ეონი პრუნიკოსი ბოროტი ეონების და მათი წინასწარმეტყველების მეშვეობით, მათგან მალულად, ბრძნულად, ადამიანებს აწვდიდა ცოდნას უხრწნელი ეონის შესახებ და შვა ორი ადამიანი, ერთი უნაყოფო ელიზაბეტისგან, ხოლო მეორე მარიამ ქალწულისგან. ეონი ქრისტე იალდაბაოთისგან მალულად პლერომაში აგზავნის მართალ სულებს და როცა დადგება დრო, მატერია ანუ კენომა დაინგრევა და გნოსტიკოსების სულები ავლენ მარადიულ უხრწნელ ეონში, თავინთ რეალურ სამშობლოში. ოფიტები თვლიდნენ, რომ ეონი იალდაბაოთი ბინადრობდა პლანეტა სატურნზე. იალდაბაოთისგან ემანაციურად იშვა ექვსი სული, რომლებიც თავიანთ მამასთან ერთად სახლობენ შვიდ პლანეტაზე. საბაოთი - მარსზე; ადონეუსი - მზეზე, იევო იგივე იაო - მთვარეზე; ელოსუსი - იუპიტერზე; ასტანფეუსი - მერკურიზე, ხოო იურაიოსი იგივე ორეუსი - ვენერაზე. Ильда-Баофу, «Сыну Тьмы» и творцу материального мира приписывалось обитание на планете Сатурн, что еще больше отождествляет его с еврейским Иеговой, который сам был Сатурн, согласно офитам, которые отрицают его синайское имя. От Ильда-Баофа эманируют шесть духов, которые соответственно пребывают со своим отцом в семи планетах. Они – Саба или Марс; Адонай – Сол или Солнце;[7] Иево – Луна; Элой – Юпитер; Астафей – Меркурий (дух воды); Урайос – Венера, дух огня.[8] По своим функциям и приведенным описаниям эти семь планет тождественны с индусской Сапта Лока, семь мест или сфер, или высшие и низшие миры, так как они представляют каббалистические семь сфер. У офитов они принадлежат к низшим сферам. Монограммы этих гностических планет также буддийские, причем последние только слегка отличаются от монограмм обычных астрологических «домов». В объяснительных заметках, которыми сопровождена диаграмма, часто упоминаются имена Кирентия (ученика Симона Волхва), Менандра и некоторых других гностиков, чьи имена не встречаются в писаниях отцов церкви; например Парха (Ферхо).[9]