ერთი რაღაც გამახსენდა.. ედიკას დრო იყო მგონი.. მე, დედაჩემი, მამაჩემი და ძმა, მატარებლით ვმგზავრობდით.. ვიღაც ბავშვი გაყვიროდა ბორჯომი, ბორჯომიო.. (ცხონებული) დედაჩემი შეეკითხა (რატომ? - არ ვიცი), როგორია ეს ბორჯომიო? იმ ბავშმა კი (ეს, მითუმეტეს, - რატომ..? - არ ვიცი), ეტყობა სულით და გულით უპასუხა.., - არაფერი, სოდააო ცარიელი..