ჩემი პირადი დაკვირვებით, დღესდღეობით ათეისტები საქართველოს პროგრესულად და ლიბერალურად მოაზროვნე ახალგაზრდობის დიდი ნაწილს შეადგენენ... ( საინტერესო იქნებოდა ამ თემაზე ერთი კარგი სოციოლოგიური კვლევა... მიზეზები, მართლა ასეა თუ არა, თუ კი რატომ და ასშ?) ისე კი ყოველთვის მიკვირს ადამიიანის ვინც ამბობს: - "მე ათეისტი ვარ"... 1. ათეიზმი ყველაზე რთული "რელიგიაა"... რომლის ჭეშმარიტებაში დასარწმუნებლად უდიდესი ნებისყოფა, ძალა და ენერგია სჭირდება ადმიანს. 2. ეჭვი მეპარება რომ ასეთი ძალა ადამიანს გააჩნდეს... მათი უმეტესობა ქვეცნობიერი ღვთისმოშიშეა... 3. ხშირად ადამიანი რომელიც თავს ათეისტად მიიჩნევს აღმოჩნდება რომ უბრალოდ უარყოფს რელიგიურ მიმდინარეობებს, ისლამს, ბუდიზმს,ქრისტიანობას და ამიტომაც თავი ათეისტი ჰგონია (თუ არა და სწამს ღმერთის.) 4. აგნოსტიციზმს და ათეიზმს ვერ ანსხვავებს ერთმანეთისგან. 5. გარიყულია სოციუმისგან და სჭირდება საზოგადოების ერთი კონკრეტული ჯგუფის წევრად შეიგრძნოს თავი, ამასთან პროტესტი გამოთქვას გარშემომყოფებზე და ზოგადად ყოფიერებაზე... ქართულ რეალობაში "მე ათეისტი ვარ" ამის კარგი საშუალებაა... 6. მე არ მჯერა ნამდვილი ათეისტის არსებობის... კამიუ, ბარტონ რასელი, სტალინი, ნიცშე... და მაინც მე მათ ნაწერებში,მათი შესწავლისას ვხვდები ღმერთს... ეს ჩემი პირადი აზრია, საკმაოდ ბევრიც მაქვს ნაკამათები და ყოველ კამათს ვასრულებ სიტყვებით - დამალაპარაკეთ ათეისტი და დაგანახებთ მის ღმერთს...
