უცხო_პლანეტელი

ეგ პროფესია, უფრო სწორედ მაგ პროფესიის იმიტაცია საქართველოში საერთოდ უნდა გაუქმნდეს!

გა(გვ)შიფრე ხო ტრაკის მიცემის ტრადისიის დანერგვას ვცდილობ(თ)! სწორედ ეგა დიდი პრობლემა, რომ თურმე ღვინის სმას კი არადა ღრეობას რომ ქართულ ტრქადიციად აღარ აღვიქვამთ, ე.ი. ტრაკის მიმცებას ვნერგავთ!

უვიცობაზე შენ მე ნუ მელაპარაკები ძვირფასო!!! ვიცი ეგ ჩაის "ბიზნესი" და შენზე გაცილებით უკეთ, ვიცი სად და როგორ მზადდება, და ხარისხის შესანარჩუნებლად რა სამუშაოც არის გასაწევი. რომელ ქართულ ჩაზეა გაზრდილი მოთხოვნა???

ერთი ბიჭის ისტორია მინდა ერთ ბიჭზე მოგიყვეთ. ქუთაისელი იყო. თბილისი ბავშვობიდან არ უყვარდა. ცხენები უყვარდა. ოცნებებში ხედავდა, ცხენზე ამხედრებული თავის რაზმელებთან ერთად თბილისელებს მუსრს როგორ ავლებს. ჯანიანი ბიჭი იყო, მოჩხუბარი, დიდი დანა ჰქონდა და კარგადაც ატრიალებდა. თუმცა წესრიგი უყვარდა. 16 წლის იყო, როცა მამამ საგვარეულო ბიზნესი გადასცა სამართავად. მართვის ნიჭი აღმოაჩნდა, საქმე კარგად გამოსდიოდა. ბევრ რამეზე ფიქრობდა, ბევრი იდეა აწუხებდა. მამა უთხრა, ჩვენ ებრაული წარმოშობისანი ვართო, და სახელიც ებრაული დაარქვა, თუმცა მართმადიდებლურ სარწმუნოებაში მონათლა. დიდი ბებია სომეხი, ბებია კი ოსი ჰყავდა. ცოლი ჯერ სომეხი ყავდა (მერე სახლიდან გააგდო და მონაზვნად აღაკვეცინა), და და მერე გადამთიელი (სადღაც დონსა და ვოლგას შორის დაბადებული). უნდოდა საქართველოში რომ თავისი ურჯულო ძმაკაცები ჩამოეყვანა - დარწმუნებული იყო, რომ ეგენი არ უღალატებდნენ - ქუთაისელების იმედი არ ჰქონდა, თბილისელების - მით უფრო. თან ერთი-ორი კაცი კი არა, ბევრი უნდოდა ჩამოესახლებინა. მორწმუნე კი იყო, მაგრამ ეკლესიასთან ვერ დაალაგა საქმეები. ეკლესია მის კონკურენტებს უჭერდა მხარს. მას კი არ მოსწონდა, ნებისმიერ ავაზაკს და ძველ ბიჭს რომ შეეძლო ჯერ ემამაძაღლა, ექურდა, და მერე ფული ეკლესიისთვის შეეწირა და კარგი ტიპი გამხდარიყო, შეიძლება ეპისკოპოსიც კი. ქრთამები არ ევასებოდა ეკლესიაში, უცბათ რომ სამღვდელო კარიერას აკეთებდნენ ბლატით და ა.შ. ამეებზე ძაან იბოღმებოდა. ნატრობდა - ეკლესიაში განხეთქილება მოხდეს, და ჩემიანი ვინმე დაწინაურდესო. თავის ბიზნესს უფრო მაღლა აყენებდა, ვიდრე ეკლესიას. გადასახადებზეც უცნაური მოსაზრებები ჰქონდა - ვითომ უნდა სდომებოდა ქართველებისთვის შეღავათები, ის კი პირიქით ფიქრობდა - ქართველები სად წავლენ, მაინც აქ იქნებიან, უცხოელებს კი ნაკლები გადასახადები უნდა ქონდეთო გადასახდელიო. ბევრს არ მოსწონდა, ბევრი ებრძოდა, დაუნდობელი იყო, საქმეში ხელს თუ შეუშლიდი, გაგანადგურებდა. რას იტყვით მასზე თქვენ? რა უნდა თქვას თბილისელმა, ქართული ჯიშისა და ჯილაგის მაქებარმა კაცმა, შევარდნაძის დროს ხაზინიდან მოპარულ ფულით კაცურად რომ ქეიფობს და საქართველოს სადღეგრძელოს განსხვავებული სასმისით სვამს, ეხლა კი სოროსისტებმა და ლიბერასტებმა სამშობლო გაუყიდეს, სამსახური დაუკარგეს და ქართველობას ართმევენ? რას იტყვის არაერთი ჟინიანი პოლიტიკოსი, უცხო წარმოშობა ხინჯად რომ მიაჩნია? რას იტყვის ქართველი დედა, შვილს რომ ეუბნება - სომეხი, რუსი, მაჰმადიანი ცოლად არ მოიყვანოო? რას იტყვიან მართმადიდებელმშობელთკავშირელასახალხომართმადიდებლები? რას იტყვის ზოგი ქართველი წარმოება რომ გადაარჩენს საქართველოს თორემ მთავრობა მას კი არ ეხმარება უცხოელებს ეძებს? • ბიჭი 1089 წელს გამეფებდა. • 1103 წელს მოიწვია რუის-ურბნისის კრება, გადააყენებინა უღირსი სამღვდელო პირები, მწიგნობართუხუცესის და ჭყონდიდელის თანამდებობების გაერთიანებით დაუქვემდებარა ეკლესია სახელმწიფოს (რაც ოთხი საუკუნის მერე გააკეთა ჰენრი მერვემ ბრიტანეთში და ხუთი საუკუნის შემდეგ პეტრე პირველმა რუსეთში). • 1118 წელს საქართველოში ჩამოასახლა რამდენიმე ათეული ათასი ყივჩაღთა ოჯახი, რაც ქართული მოსახლეობის (სავარაუდოდ 100 ათასი ოჯახი) მნიშვნელოვანი წილი იყო. • 1122 წელს, დიდგორის ბრძოლაში გამარჯვებიდან არცთუ დიდი ხნის შემდეგ, ალყა შემოარტყა და სისხლისმღვრელი ბრძოლით დაიპყრო თბილისი, სამი დღე ალაფა აკრეფინა თავისი რაზმებს და შემდეგ, ქალაქში მოსახლეობის და გამოცდილების შესანარჩუნებლად, დაუწესა გადასახადი ასე: მუსლიმებს სამი დინარი, ებრაელებს ოთხი და ქართველებს ხუთი 1125 წელს, მრავალი სხვა საქმის გაკეთების შემდეგ, 53 წლის ასაკში, აღსრულდა წმიდა კეთილმსახური დავით მეოთხე ბაგრატიონი, მეფე ყოვლისა საქართველოჲსა აღმაშენებელად წოდებული, მეფე აფხაზთა, ქართველთა, რანთა, კახთა და სომეხთა, ბიბლიური დავითის მოდგმა, ოსი ბორენას შვილიშვილი და სომეხ მარიამ არწრუნის შვილთაშვილი, რუსუდან სომეხთა მეფის-ასულის და გურანდუხტ ყივჩაღთმთავარ ათრაქას-ასულის მეუღლე. მან დაწერა საკუთარ თავზე: ხოლო მე ვნებათა ბილწთა მონად მივჰყიდე თავი http://zarbazani.blogspot.com/2010/06/blog-post_11.html

დაბრუნება ყოველთვის შესაძლებელია, მაგრამ რთული, ქართულ პროდუქტები სულაც არ ყოფილა მონოპოლები

პროდუქტს გააჩნია ღვინო,თხილი, ნაწილობრივ ციტურის და ვაშლი, ესენია მთავარი საექსპორტო საქონელი ამ ეტაპზე, ამას შეიძლება დაემატოს (ეკოლოგიურად სუფთა)მწვანილები,ბოსტეულები და ხორცი.

ფერმერობა საჭირო, გლეხი მარტო ვერ გაწვდება, სხვადასხვა მიზეზების გამო. თოხით მოწვეულ მოსავალით თავსსაც ვერ ირჩენს და ქართული პროდუქტების წახალისება-დაცვა არის საჭირო.

ჩაი არა პრიორიტეტული, ჩემის აზრით,მაგრამ სხვა ბევრი რამ შეიძლება. იგივე პამიდორი აღმოსავლეთში(მარნეული და ა.შ.), თან მისგან პასტის დამზადებაც შეიძლება, ანუ გასაღების პრობლემა არა. მწვანილეულობის ექსპორტი. არაფერს ვამბობ საკუთარი ბაზრისთვის ხორბლის, სიმინდის, კვერცხის, ხორცის პროდუქციაზე

1 წუთი ცოტა, თან რთულია ხალხის ერთდროულად თავმოყრა

http://www.youtube.com/watch?v=OF37qHLH76s

მეც მინდა, მაგრამ ივლისი ბოლომდე მაგის ნევრები არ მაქვს

მაინც ვერ გავიგე, ქრთამი რა შუაშია

გასპაჩოში ხომა ბულგარული, თუ მეშლება?

შეიძლება, მხოლოდ ცოტა მეტი ხალხი გვჭირდება

შემეცნებაში ყველა ჭკვიანურ თუ ნახევარდ ჭკვიანურ პოსტებზე გაიცემა ჩემს მიერ დადებითი რეპუტაცია ანუ + http://planeta.ge/index.php?showforum=70 მართალია დღეში მხოლოდ 3+ , მაგრამ საჭიროების შემთხვევაში ადმინისტრაციის დახმარების იმედი მაქვს. http://planeta.ge/index.php?showtopic=13115&view=findpost&p=283594 ხოლო მინუსებსპოლიტიკის განყიფლებისთვის ვინახავ , ანუ შემეცნებაში არავითარ მინუსი.

http://www.segelsetzen.at/userfiles/image/katze.jpg

და მაინც რატომ? და რაში გამოიხატება "მოქრთამვა"? წახალისება ალბათ გაგიგია რაც არის

თავისით არ იქნება არაფერი,არც მომდევნო 20 და არც მომდევნო 200 წელიწადში

მაგ ლოგიკით სანამ მიშა არ წავა(თან თავისით), მანამდე არაფერი გვეშველება.

თამადამ თანამესუფრეებს სამშობლოს სადღეგრძელო შესთავაზა. კაკო ორჯონიკიძეს თვალები პროჟექტორებივით აენთო, წამოდგა, ღიპი მაგიდაზე შემოსდო, ჭიქა აიღო, იდაყვი განზე გაწია და მხრის სიმაღლეზე დაიჭირა, ნეკა თითი წესისამებრ გაფშიკა, მეორე თავისუფალი მუშტი მკერდზე დაიბრაგუნა და აღელვებულმა, ცრემლმორეული ხმით, ჯერ მარტო თავისი სახელით, მერე სუფრისა და ბოლოს მთელი ქართველი ხალხის სახელით ილაპარაკა იმის შესახებ, რომ ერი არის ხატი, რომლის წინაშე მუხლმოყრილი ლოცვა გვმართებს, რომ ერს ცრემლი უნდა შევუმშრალოთ და სხვა. როდესაც ფიცი დადო, თუკი ერის კეთილდღეობა მოითხოვს, ერთს არ შევყოყმანდები, თვალის დაუხამხამებლად გავწირავ თავსო, გედეონ რევიამ ჩანგალი ააჩხაკუნა და ამით გაკვირვებულმა კაკო ორჯონიკიძემ წამით რომ ლაპარაკი შეწყვიტა, უთხრა: - კარგი და, ვთქვათ, არ დაგჯერდა თავგანწირვას და უფრო მძიმე მსხვერპლი მოგთხოვა. რას იზამ? კაკო ორჯონიკიძე გვერდულად, გაკვირვებული ძაღლივით მიაჩერდა გედეონს. - თავგანწირვაზე მეტი რაღა უნდა მომთხოვოს?! - შესძახა მერე და სუფრას ისე მოავლო თვალი, თითქოს მხარდაჭერას ითხოვსო. - თავგანწირვა ადვილია, კაკო. ძელები თუ სხვამ გამოგითალა, სახრჩობელა სხვამ დაგიდგა, სკამი სხვამ მიგიდგა, სხვამ აგიყვანა ზედ და თოკი სხვამ ჩამოგაცვა, ყულფში თავის შეყოფას რაღა უნდა! მაგრამ ერთიც ვნახოთ და, იმ შენმა სათაყვანებელმა ერმა თავგანწირვის ნაცვლად ასეთი რამ გთხოვა: კაკო ორჯონიკიძე, ნუ დაცლი მაგ ჭიქას. საერთოდ, ნაკლები სვი, ნაკლები ჭამე, ღიპი მოიშორე, გახდი, მეტი იფიქრე, , მეტი იკითხე. მე, შენს მშობელ ერს, ახლა ყველაზე უფრო ის მჭირდება, რომ შენს თავში თავისუფლების იდეა გაჩნდეს. შეასრულებ? - რატომაც არ შევასრულებ! - გულმოსული ხმით თქვა კაკო ორჯონიკიძემ, ისე, რომ გედეონისთვის სახეში არ შეუხედავს, და ჭიქა დაცალა.

http://www.welt.de/multimedia/archive/01117/schuh_DW_Wissensch_1117550p.jpg ჩვენს სამეზობლოში აღმოაჩინეს უძველესი, ტყავისგან დამზადებული ფეხსაცმელი.ფეხსაცმელი 3500 ჩვ.წელთ აღ.-მდე თარიღდება. ფეხსაცმელი "იდელურ" მდგომარეობაში, რაშიც კავკასიუ კლიმატს დიდი წვლილი მოუძღვის. რაც მთავარია ამ "სტილის" ფეხსაცმელს ბევრგან ატარებდნენ(თითქმის დღემდე)

საქართველოს ბოლო რამოდენიმე ასწლეულის მოკლე მიმოხილვას გავს ეს ისტორია

რავი რუსებმა იარაღით ვაჭორობას ირანთან საფრთხე არ ემუქრებაო. უფრო კონკრეტულად აქამდე არსებულ ხელშეკრულებასო. დიდბეა ერთმორწმუნე ირანს!

http://www.youtube.com/watch?v=gJlLw506CY8