Vicious Girl

თვითონ რო გინაგლებს და სწერვობის ბუკეტად გადაქცევას მოინდომებს ლექტორი იმას უნდა დაანახო ვის შეუძლია სწერვობა და ვინ ვისთან უნდა ისწერვოს... შევაგინებ აბა რას ვიზავ მაგათი "მინდა ვიყო ლექტორი" მოვთXან მე..ნუ ყველას არ ეხება რა თქმა უნდა... ხოდა იმ 0ს მივალ ამ კვირაში და გადაასწორებს...მარა აი ინგლისურის სახელმწიფო გამოცდაში რა ვქნა რომ მეზარება 15 თემის ჯერ მოძებნა დაწერა და მერე სწავლა?? ((

ე ცხოვრებაში ყყველაზე მეტად რაც მეზიზღება რასაც ვუარყობ რასაც ვებრძვი რამაც გული ბევრჯერ მატკინა არის პათხალიმი,...და იგივეს მე ვერ გავაკეთებ სულ რომ უნიდან გამომაგდონ.. (( მაგრად ცივა დღეს თუ მეჩვენება..მთელი დღეა სახლში ვარ .. ((

გახდაზე ხო? ) აუ არადა რამდენჯერ მითამაშია მაგაზე და ყოველთვის ვიგებდი ერთხელ მეგობარი ტრუსით ვარბებინე მარჯანიშვილზე )

მთავარია რომ მოუყომარე ისე ეგ პრობლემა მეც მაქვს ერთ გადაღრძუებულ ლექტორს 0 დაუწერია ჩემთვის არადა არც კი მრჩებოდა ეგ საგანი... მოკლედ ლექტორებიც კი მე მებრძვიან... ხო ვაწვები ჯიგრულად...და ჯერ რაღაც 2 დღე გავიდა და უკვე არის შედეგები...

რავი აბა.. (( როოგორ ხარ შენ??..))

დავიღალე ამდენი ერთი და იგივეთი და იმიტომ.. (( ცვლილება მინდა... თან დიდი და შესამჩნევი ცვლილება.. (( და ვაფშე ჩვეულებრივი ცხოვრება მინდა რა... შვება მინდა ჩეე შვება.. ((=

ნუ მე არასოდეს ჩავვარდნილვარ მაგ ხიფათში.. ზომა ვიცი... ^^ + უკვე ვერიდები დალევასაც და ღამესაც...

მაპატიე რომ პირველი ვიყავი ვინც წყობიდან გამოგიყვანა..და ეგრე გაგაბრაზა.. ((

Gzinavs tak? Ici ra magrad tovs? Me ubanshi vtasaob..Neta shenc aq iyo...(( Davijero martla sul gamishvi dgevandelis gulistvis? (( momwere tu ar gzinavs BoBo :'> kuss ya..! from გიი..

რომ ის ყველაზე განსხვავებული ადამიანია... და მინდა რომ მომწეროს...მერე რა რომ ამდენი წელი გავიდა.. ((

ცუდია როცა რაც არ უნდა მოხდეს ის მაინც შეუცვლელია.. (( და ამას ახლა ხვდები მხოლოდ... (( რამდენი წელი გავიდა აღარც მახსოვს..მაგრამ მაინც აქაა.. ((

ამ თოვლს აქ რომ იცის ქვია:მინდა ვიყო თოვლი.. (( არადა კარგი თოვლი კარგია...აი ჯერ კიდევ სასტიკი ადამიანების კვალი და გადათელვა რომ არ ეტყობა (( სულ სულ თეთრი და ფაფუკი რომ არის...რომ გინდა მიხვდიდე და ნაზად ჩაეხუტო... (( აბა ეს რა არის... თოვლის პროვოკაცია... ((=

კარგი გოგოა... ტონალურისა და ზაგრის დედოფალი..

ლომდონში ვიყავი ((= ხოდა იქიდან დავურეკე ჭელოს და ვეუბნებოდი რა გამოგიგზავნო ყველაზე მეტად რა გაგიხარდებათქო.. და ბილეთიო (( რა უბედურებაა ეს რა.. (( ჩემი სუსტი წერტილი .. ((

შვება მინდა შვება..ესეც უკვე 2 ზედმეტი ადამიანი გავისტუმრე ჯანდაბაშიი((= ^^

snuff..(((

ჰო ამ თანაგრზნობითაც დავიღალე რა.. და ვაფშე დავიღალე.. და გაქრით ყველა... შვება შვება შვება...((=

კომპს იმიტომ ვერ გამოვრთავ რომ ეგ 15 თემა ჯერ უნდა ინტერნეტშI მოვიძიო და გადავწერო და მერე ვისწავლო... მოგითXანთ ახალი სწავლება რა... არადა სახელმწიფო გამოცდაა... (( ისედაც 150 ლარი შემეტენა ..((( ესაა ცხოვრეება... ამასთან ერთად 2 ადამიანი გავუშვი ჯანდაბაში... და ვაფშე ახალი ცხოვრების დაწყება მინდა რა.. და ყველას დავიწყება კიდე...და ვაფშე შვება მინდა.. და საერთოდ ეს ჩატია თუ ... (((

oeet oe

მერე 2-მა ვითამაშოთ?? .((( ოk planeta planeta შემოდით..შემოლაგდით მალე..(((

15 თემა მაქვს სასწავლი სულ 5 დღე დამრჩა...რა უბედურებაა რა ვქნა ახლა მე..(((

მამენტც მეც ვითამაშებდი...

ეს მინდა ვიყო თოვლი რა უბედურებაა რა...

Private Nodari არავისი... უკვე მომწყინდა და საშინლად დავიღალე. გადავწყვიტე შევიცვალო ან რამე .. რავი …. ძალიან გულუბრყვილო და ზედმეტად გულღია ვარ… მეგონა რაც უფრო მეტ ღიმილს და მეგობრობას გავცემდი იმ ადამიანების მიმართ, ვინც მინდა ჩემი მეგობრები იყვნენ, მით მეტ ღიმილს და მეგობრობას მივიღებდი პასუხადაც, მაგრამ როგორც აღმოჩნდა თურმე სასტიკად ვცდებოდი. შენი პრობლემები ნაკლებად აინტერესებს სხვას. ზუსტად ამიტომ გავჩუმდები, ჩავიკეტები, ოღონდ არა დეპრესიის გამო, იმის გამო, რომ ჩემი გახსნილობა და მეგობრობა შეცდომა ყოფილა. მხოლოდ ზედაპირული ურთიერთობები აინტერესებთ და ზედაპირს შიგნით ყველას პირადი ცხოვრება იმალება, თავისი პრობლემებით , რომლებსაც არანაირად არ გაგიმხელს, როგორ ძალიანაც არ უნდა ეხვეწო…და შენიც ნაკლებად აინტერესებს, ჯობს თავის თავზე იფიქროს, ვიდრე მოგისმინოს.. მოკლედ ყველაფერი გასაგებია… გავიგე და თან ძალიან კარგადაც… გავაკეთებ იმას, რასაც მოითხოვთ… The End… იცი?! გული არც მტკივა ისე ძალიან, როგორც მეგონა რომ მეტკინებოდა, უბრალოდ იმედი გამიცრუვდა… რაღაც გაუხეშდა მეგობრული ”სიყვარულით”… მოკლედ ყველა თავის ნაჭუჭშია შემძვრალი და კარიც მაგრად აქვს გამოკეტილი და ბოქლომდადებული… რჩევების მიმცემელი ”მამიდა” საჭიროა, ცხოვრების შავი ფერების ცოტა გასაფერადებლაად, მაგრამ თუ პირიქით მოხდა დაიკიდე და ეგა.. ჰმმ… გასაგებია… გავხდები ისეთი როგორსაც მოითხოვთ… აღარ შეგაწუხებთ ჩემი გულრწფელობით… ჩაიკეტეთ კარგად თქვენს წარმოსახვით სამყაროში მარტო თქვენს თავთან და თავი კედელს ურტყით იმის დარდით, რომ მარტო ხართ, როცა კეთილისმსურველებს (ამსიტყვის მართლა საუკეტესო გაგებით) ახლოს არ უშვებთ… მე კი შევეცდები ჩემი კეთილგანწყობილი, გულღია, თბილი, ადამიანური ადამიანების გამწარებით მძებნელი ნახევარი როგორმე ჩავაჩუმო… იყავით თქვენთვის, მეც არასერიოზული და Problem Free გავხდები…კმაყოფიიილი ხო?! სხვათა შორის უხეშობამ გული დამწყვტა და იმედი გამიცრუა, მაგრამ never mind… სიტყვები რომელიც კინარამ დამავიწყდა…. >< და მაინც… ადამიანის სული, გაცილებით მძიმეა, ვიდრე მისი სხეული. იმდენად მძიმე, რომ ერთ ადამიანს მისი ტარება არ შეუძლია, ამიტომ ვიდრე ცოცხლები ვართ, ერთმანეთს ხელი უნდა შევაშველოთ და ვეცადოთ, როგორმე უკვდავყოთ ერთმანეთის სული. თქვენ ჩემი, მე სხვისი, სხვამ სხვისი და სე დაუსაბამოდ, რამეთუ სხვისი გარდაცვალების შემდეგ მარტონი არ დავრჩეთ ამ ქვეყანაზე…

Private Nodari ხო მივხვდი მაგას.. - რა გატირებს? – რაღაც გამახსენდა. – მაინც? – აი, ეხლა ორმა კაცმა ჩამოიარა და რატომღაც გამახსენდა, რომ ამ კაცებმა ოდესღაც ზუსტად აქ ჩამოიარეს. – მერე რა გატირებს? – ხშირად მემართება ესეთი რაღაცები. ხშირად ვაკეთებ რაღაცას და რატომრაც მგონია, რომ ოდესღაც ეს უკვე იყო. – ეგ მეც მემართება, რა არის მანდ სატირალი? – რა და, მეშინია როდესმე კიდევ ასე რომ განმეორდეს ჩემი ცხოვრება. – გინდა შენზე მოთხრობა დავწერო? – არ მინდა. – რატომ? – შენს მოთხრობებში ყოველთვის კვდებიან. – მერე შენ ამის არ გეშინია?! – შენ არ გეშინია?! – რისი უნდა მეშინოდეს?! – დასასრულის. – დასასრული არ არსებობს. – როგორ თუ არ არსებობს?! – ისე, რაიმეს დასასრულში ყოველთვის დასაწყისი დგას. – მაშ, რატომ წერ ნაღვლიანად, როცა შენი მოთხრობის გმირები კვდებიან? – რა ვიცი, მაინც მეცოდებიან. – თუ გეცოდებიან მაშინ რატომღა კლავ? – კვდებიან და რა ვქნა. წესით არ უნდა ვნაღვლობდე. – რატომ? – იმიტომ, რომ ყოველი არსი თვითონ ეძებსთავის დასასრულს. ესაა მიზანი, მაგრამ ხომ გითხარი დასასრული არ არსებობს–მეთქი. – მაშ რატომ ტირიან ადამიანები? – ეშინიათ და იმიტომ. – რისი ეშინიათ? – დასაწყისის. ცისაც არ ეშინია, ის არც ტირის. – მაგრამ სხვა როცა ტირის სხვის სიკვდილს? – თავის თავი ჰყავს მის ადგილას წარმოდგენილი. მკვდარი არ ტირის იმიტომ, რომ სიკვდილი უკვე დასაწყისია. – იქნებ მაგიტომ არ ტირიან?! – მაშ, რატომ? – შეიძლება სხვაგნიდან ვართ მოსული და რაკი ვეღარ წავედით ტირილითაც იმიტომ ვტირით, აქ რომ ვრჩებით. – ეგ რამ გაფიქრებინა? – ეკლესიებმა. ხედავ როგორ არის ზოგი აშენებული?! ცაში ასაფრენად გამზადებულ რაკეტას ჰგავს. ჩვენ შიგნით შევდივართ და ვლოცულობთ. რატომ? იქნებ ისევ ცაში ამაღლება გვიდა და რომ არაფერი გამოგვდის და მიწას ვაბარებთ ერთმანეთს – ვტირით. – მაგრამ რატომ არ განმეორდა? – რა? – შენ ხომ თქვი, რომ შენში რაღაცები მეორდება. რატომ არ განმეორდა ციდან აქ მოსვლა? – შეიძლება ოდესმე ისიც განმეორდეს. – და თუ განმეორდა, მაინც იტირებ? – არ ვიცი. მე საერთოდ არ ვიცი რატომ ტირის ადამიანი. – იმიტომ რომ თავისუფლება უნდა. – მერე აღარ იტირებს? – არა. თავისუფალ კაცს დასაწყისისა არ ეშინია. – დაწერე რა. – რა? – მოთხრობა დაწერე ჩემზე. – შენც რომ შემომაკვდე ბოლოს? – არა. იცი როგორ დაწერე? – როგორ? – ვიცხოვრე დედამიწაზე, დიდხანს ვიცხოვრე, დაახლოებით ას წელს. – მერე? – ამ ასი წლის განმავლობაში ხშირად ისეთ რაღაცებს ვაკეთებდე, რაც ოდესღაც გაკეთებული მქონდა. – მერე? – ერთ დღეს ციდან ოქროსფერი ხომალდი მოფრინდა. მე გამახსენდა, რომ ამ ხომალდს უნდა წავეყვანე. ჩავჯექი და წავედი ცაში. დაწერ?