ზოგჯერ მეც დავფიქრდები ხოლმე, რას ვაპროტესტებ რომ ვაპროტესტებ მეთქი უსამართლოდ ვინმე ჩემი ახლობელი დაკავებული არ არის ბიზნესი მე არ მაქვს რეკეტი რომ გამომიცხადონ. მოვაჯრე მე არ ვარ გადასახადების გაძვირება რომ შემხებოდეს ქურდი ან მათი იდეების გამზიარებელი მე არ ვარ, მიშას რომ არ ვევასებოდე რამე საწარმო მე არ მაქვს ხელისუფლება რომ წილში ჩამოჯდომოდა დევნილი მე არ ვარ სახლებიდან რომ გამოვეყარე არავითარ კერძო საკუთრებას მე არ ფლობ რომელიც ხელისუფლებამ წამართვა. ვინმე ჩემი ახლობელი არ მოუკლავს პატრულს გარემოვაჭრე მე არ ვარ რომ ავეყარე ვინმეს სკოლის მოსწავლე მე არ ვარ გამოცდებს რომ ვაპროტესტებდე უნივერსიტეტში გადასახადის ზრდა მე არ შემხებია შეიძლება ჩემს ოჯახს ძალიან არ ულხინს, მაგრამა რც ისე უჭირს რომ ეს ვაპროტესტო აფხაზეთი მე არ მახსოვს მის დაკარგვას რომ ძალიან განვიცდიდე ცხინვალში საერთოდ არ ვარ ნამყოფი რუსები მე არ მევასებიან, მათთან ურთიერთობის გაფუჭებას რომ გავებრაზებინე რავი აბა კიდევ ბევრია ჩამოსათვლელი. ვერ ვხვდები: რას ვაპროტესტებ ამდენი წელია ან საერთოდ რატომ გავდივარ ამ მიტინგებზე ან არჩევნებში ვის ან რატომ ვაძლევ ხმას როდესაც შემიძლია დავიკიდო ეს ყველაფერი?