კარგით რა ეს ყველაფერი ისეთი ზედმეტი და დარწმუნებული ვარ თვითოულ ჩვენგანს ასჯერ მაინც ააქვს განხილული, დიდი უაზრობაა ამაზე ფიქრი ვიცხოვროთ პატიოსნად ვაკეთოდ ჩვენი საქმე, და ვიგუგუნოთ ჩვენ გემოზე გარკვეულ საზღვრებში, ესე მოვიქცეთ და სულ არ გვჭირდება ესეთ თემაზე ფიქრი, არ მინდა თემას გადავუხვიო მარა დავამატებ რა ცხონებულ პაპას წამდა ბუნების ძალის და რომ დაფიქრდეს ადამიანი სადღაც სიმართლე არ არი? ან მე რატომ უნდა დავიჯერო რომ ამხელა გალაქტიკაში, თვალუწვდენელ სივრცეში არ არსებობს ისეთი პლანეტა სადაც ცოცხალი ორგანიზმი ადამიანი იქნება თუ რაც ინქება დადიოდეს ან დაფრინავდეს რავიცი მე სანამ ადამიანი რაღაც დოზით საკუთარ თავზე არ იწვნევს რამეს მანამდე ყველაფრის დაჯერება ძალიან რთულია, სამოთხე და ჯოჯოხეთი როგორც ესე თუ არსებობს მაშინ ამას ჩვენი გონება ვერ გასწვდება და წერტილი. ეგრე ლამაზი ბაღები, ქალები, სმა-ჭამა ეხლაც არ მაკლია და რა მნიშვნელობა ექნება ჩემთვის აქ თუ იქ?
