DonCaredo

რაღა რა ქენით კაცო? ჩვენ ვართო მხოლოდო უალტერნატივოებიო, არავისთან გაერთიანება არ გვინდაო, თუ გააყალბეს, ავბუნტდებითო, თუ არ გააყალბეს, მაშინ ჩვენ მოვიგებთო. დამთავრებული არ იყო ჯერ არჩევნები, რომ მიულოცეთ. მეტი გაპრავება რაღაა? ინტერვიუს ხომ არ მისცემდით, რომ ვაპრავებთო? პ.ს. წინა საპარლამენტო არჩევნების მერე არ შეხვედით პარლამენტში. მიზეზი - არჩევნები გაყალბებული იყო და არ ისურვეთ გაყალბებული არჩევნებით ჩამოყალიბებულ პარლამენტში შესვლა. ახლა კი, მშვენივრად ზის თინა საკრებულოში. აი, რას აკეთებს იქ რომ არის? გარდა იმისა, რომ აპრავებს საკრებულოში "ოპოზიციური" პარტიების ყოფნას, ისევე როგორც ქდმ ედპ აპრავებენ პარლამენტში ოპოზიცური პარტიების არსებობის ლეგენდას პპს. ისე, ბიძინას რომ აგინეს ბერძენიშვილმა და ზაქარეიშვილმა, სულ რამოდენიმე დღით ადრე, ვიდრე განცხადებას გააკეთებდა, აქაოდა მიშას შემოგზავნილიაო, რუსი ოლიგარქიაო, 7%-იანიაო, ასეო, ისეო, მერე უცებ რა შეიცვალა? გარდა იმისა, რომ მან თქვენ დაგასახელათ? უარი რატომ არ უთხარით, თუკი რული ოლიგარქია და მიშას შემოგდებული იყო?

მერის არჩევნები, რახან ერთი თქვი

საქმის გაფუჭებაში ხართ მაგრები ის 2%, რაც გაქვთ, საკმარისია იმისათვის, რომ მიშას გაუპრავოთ ხოლმე რაღაცეები, ისევე როგორც ქდმ, პადოშა, ედპ. არც იმათ აქვთ რამე პროცენტები, მაგრამ ქმნიან ვიდს, რომ "ოპოზიციაში" არიან. განსხვავება მათსა და თქვენს შორის ისაა, რომ ისინი პარლამენტში არიან, თქვენ კი დროებით დაგევალათ გარეთ ყოფნა, ხომ უნდა იყოს "არასაპარლამენტო" ოპოზიციაც, და თქვენ დაგეკისრათ "არასაპარლამენტო" პადოშას როლი. იმ 2%-ს ახლა წაგიმატებენ ცოტას, ასე სჭირდება პარტიას. შენც ხომ მშვენივრად იცი, რომ მოლაპარაკებები მიდის ნაცებთან, თუ ვინ რამდენი პროცენტი "აიღოს" პარლამენტში, და უბრალოდ ჯერ ვერ თანხმდებით მაგ პროცენტებზე. არც ალასანია გეხატებათ გულზე, მაგრამ ასე დაგავალეს "იქიდან" და თქვენც მეტი რა გზა გაქვთ. რაც ნაცები არიან, ისაა თქვენი პარტიაც, დავალებებს ასრულებთ. ამჯერად ასეთი დავალება გაქვთ. ვინც არ იცის, ისინი მოატყუეთ

ვნახოთ, რუსეთის არჩევნებისთვის ველოდები რაღაც სასიკეთო ძვრებს აქ. უნდა მოვიშოროთ მიშბიძნაცრესპები. თუ ეხლაც ზადნი მისცა ვოვამ, და მაშინ მაგის ჯიში მოვსდღან მართლა

თუ არ დაანებებს თავს საქართველო ამერიკის თრაკის ლოკვას, კანეშნა გახდება

თუ შეკრულია ნაცებთან, მაშინ მოვა, თუ არა, მაშინ ვერ მოვა. ნებისმირი, ვინც ეგრედწოდებული არჩევნებით მოვა, ის იქნება შეკრული მოქკავშირ–ნაციონალებთან, ესაა 2*2=4

ეს არა, აი ეს არჩევნები რომ ჩაივლის ისე, როგორც ბიძინა და მიშა არიან მოლაპარაკებულები, რომ მიულოცავენ ერთმანეთს, და რომ გამოცხადდება, 2013 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების რეპეტიცია იყოო ესაო, ა, მაშინ გადაწყდება მოკლედ რა ბომბის შეგდებებმა რაც მოგვიტანა, ვნახეთო და მუდმივად არჩევნების იმედზე ყოფნამ რა მოგიტანათ, იმას რატომ არ ხედავთ?

ანუ, ერთხელ დილით თუ გაიღვიძებ, და იმ დღეს ცუდი რამე მოხდება, ვსიო, მეტი აღარ უნდა გაიღვიძო? ეგ რა არგუმენტი იცით ხოლმე? ერთხელ კი არა, შეიძლება ასჯერ არ გამოგივიდეს რამე, და ასმეერთედ გამოვიდეს, მითუმეტეს როდესაც სხვა გზა უბრალოდ არაა

კაი მაშინ, რახან ბომბის შეგდება სულელურია, და კარდონის ყუთებით თამაში - ჭკვიანური, ეგრე გააგრძელეთ

განსხვავებით ბევრი დღევანდელი, გადაოპოზიციონერებული ნაცისგან, მე არც არასოდეს მომცონდა. და მათ გაგდებას მხოლოდ სისხლისღვით მივესალმები, სხვანაირად უბრალოდ სახელი შეეცვლება და იგივე პარტია სხვა სახელწოდებით გააგრძელებს მართვას, ისევე როგორც მოქკავშირი-ნაციონალები

იგივე ხდება ეხლაც. 8 წლის მერე დაწერთ: მივქარეთ

იყო. მაგრამ ის, რაც მოხდა, გადატრიალება არ იყო. გადატრიალებას უნდა მოყვეს დიდი მსვერპლი. სად იყო მანდ მსხვერპლი?

მოდი შევადაროთ ეხლა, მე რა შემოგთავაზეთ: და შენ რას თავაზობ: ხოდა წარმოიდგინე ეხლა სცენა, რომელიც შენ დაწერე, რა შედეგს მოიტანს, და სცენარი, რომელიც მე დავწერე, რა შედეგს მოიტანს. რომელი უფრო ჭკვიანურია? ან, ასე დავსვათ კითხვა: რომელი უფრო სულელურია?

ვახ კაცო, კიდე "თუ" უნდა მაგას? მაინცდამაინც 5 წლის მერე უნდა თქვათ, რომ თურმე როგორ ყოფილაო? აი როგორც ზოგი ეხლა მიხვდა მიშა ვინ იყო, 2003-ში ვითომ ძალიან ძნელი მისახვედრი ყოფილიყოს რა

ორიგინალურისა და ჯამბაზურისა რა მოგახსენოთ, მაგრამ ქმედითს გეტყვით: ყოველდღე რეკეთ რუსთავი2, იმედის და საზმაუს ნომრებზე, რომ შენობაში ბომბია. მერე კი მართლა შეაგდეთ

ქორწინების "დაშვება" ან "არ დაშვება" რაში გამოიხატება, ადრეც ვიკითხე, და იქნებ ამიხსნათ კაცო. ცოლ-ქმრად ცხადდებიან ამ "დაშვების" დროს, თუ რად ცხადდებიან? ან ვინ აცხადებს? ან რატომ აცხადებს? ხელშეკრულებას დებენ რამეს, სადმე ეს გამოცხადებული და დაშვებული ქორწინება რამე ლგოტებს ანიჭებს თუ რა ხდება, რა ჩემ ფეხებად უნდათ ეს "დაშვება" ?

lasha_alo ძალიან ბევრ თემაში, რასაც ამ ბოლო დროს ხშირად ხსნი, ფაქტიურად აკეთებ ერთიდაიგივეს: ამხელ ღორებს მძღნერის ჭამაში. რა საჭიროა? ისედაც ყველამ იცის, რომ თავისუფლად მიშვებული ღორი მძღნერს ჭამს. ისიც ყველამ იცის, რომ ვერ გადააჩვევს უნდა დაკლა და კაი მწვადი ჭამო, სულ ეგაა ამიტომ, შენ ის დაწერე, რას გვთავაზობ, როგორ დავკლათ ღორები

მიუნძრიეს ნაცებმა, ნამეტანი ნუ შვებით, ეგრე ხომ მართლა შეიძლება დაერხას ივანიშვილსო

ხოდა მერე რატომ აგინებ ამერიკასო. არ თქვათ ეხლა რომ ეს რამე განსაკუთრებული შემთხვევააო. მასეა პაგალოვნად. გადასაბუგია ეგ ქვეყანა და მათი დამფუძნებლები

ამაშია საქმე ისე, შენი ავატარის პატრონს, უნდა გეკიდოს ბევრი რამე, მაგარი პოხუისტი და კაი ტიპი ავატარია

სათავეში ან შენ უნდა იყო (ნუ, უკიდურეს შემთხვევაში, შენიანი), ან უნდა დაიკიდო, ვინც გინდა ის იყოს

რატომაა აშკარა? ზვიადისტკები: აბა ვის გავყვეთ ბატონო ჯაბა? ჯაბა: ტრამვაის გაყევით რატომაა აუცილებელი, ან საჭირო, რომ ენდო, თანაც ვიღაცას? მოდი მაშინ, მე მენდე და მომეცი ასე 10 000 დოლარი, და უეჭველი დაგიბრუნებ 100 000-ს "ოქროს სარაიას აგიშენებ, ჩემსას რომ მოვრჩები, მერე"

არ უნდა ენდო. პარტიას კი არა, მეზობელი რომ გეტყვის, 10 ლარი მასესხეო და საღამოს მოგიტანო, იმასაც არ უნდა ენდო. მაგრამ განსხვავება ისაა, რომ იმ მეზობელს მაინც მიცემ იმ 10 ლარს და ჩათვი რომ დაკარგე ის 10 ლარი, ამით არაფერი დაიქცევა. მაგრამ რომ დაცუნცულებენ ამ დირკიან ყუთებში რომ ყრიან ფურცლებს, ვის ენდობი, რატომ ენდობი, რატომ გინდა რომ იმ ვიღაცას შენი შრომიდან შენი ნებით უხადო წილი იმაში, რომ იმან კარგი მანქანა იყიდოს და იგულავოს, აი ეგ არ მესმის. კი ბატონო, თუ შენი ახლობელია, ნათესავია, ძმაკაცია, მაშინ ჰო. მარა თუ არაფერი არაა შენი, და უბრალოდ ენდობი იმაზე, რომ გითხრა, აი მე ამას ვიზამ, იმას ვიზამ. რატომ ენდობი? რომ არ ქნას, რას იზამ? დაელოდები 10 წელი და მერე სხვას მიცემ ხმას? აი მე არ მესმის იმ ხალხის, რომლებიც თან დადიან არჩევნებზე, ენდობიან ამ ოსტაპებს, და მერე წუწუნებენ. მე რომ გავაჩმახო, მორალურად მაინც მაქვს უფლება, იმიტომ რომ ხმა არ მიმიცია არავისთვის და ვაჩმახებ რა, რომ ძალით მართმევენ ფულს და ჭამენ. მარა ვინც ხმა მისცა, რატომ წუწუნებს? მე რომ შენ შეგპირდე რაღაცეებს, არაფერი არ გაგიფორმო, უბრალოდ, სიტყვაზე რომ მენდო და მომცე ფული, და მე წავიდე და კაი ვსვა და ვჭამო. მერე შენ რომ ვინმესთან დაიწუწუნო, ეს რა გააკეთა, როგორ გადამაგდოო, იცი რას გეტყვიან? ხვდები ალბათ ასეა ზუსტად ის "ამომრჩეველი", რომელიც ჯერ ირჩევს, და მერე წუწუნებს

და რატომ უნდა ენდო საერთოდ? შენ ვინმეს ენდობი ხოლმე, რამე საქმეში, აი ისე რა, კარგი ტიპია და რამე, თუ ხელშეკრულებებს უდებ? ასე უნდა იყოს პარტიებიც და პიროვნებებიც. ნდობა არა კვახი. ნდობაზე ერთი ასეთი ამბავი გამსხენდა. ტიპი აუთოვებს თავის იმწუთას გარეცხილ შარვალს, და თან თავისთვის ბუზღუნებს დაბოღმილი: "ეეეეეე, არავის და არაფერს არ უნდა ედნო რა კაცი.. აი იმენა ვაფშე არავის.. დაჟე საკუთარ თავსაც კი არ უნდა ენდო რა.. ამის დედა ვატირე... არადა ხო პროსტა გაკუება მინდოდა რა..." ასე რომ, საკუთარ თრაქსაც კი არ უნდა ედნო ხანდახან, ნიტო ჩტო ვიღაცას და პარტიებს

ჰა, რა ხდება, ჯერ ისევ გგონიათ რომ ბიძინა ნაცების წინააღმდეგ საბრძოლველად არის მოსული?