თქვენის ნებართვით მოკლე ამონარიდს მოგართმევთ იმ წიგნიდან, რომელსაც მოყვა ეს აურზაური: "მე მიდგებოდა, როცა დედა პირჯვარს იწერდა. ყოველთვის მეუფლებოდა განცდა, თითქოს ცერა, საჩვენებელი და შუა თითები შუბლთან მიტანის შემედეგ, მუცლის ნაცვლად ბოქვებთან გადაინაცვლებდნენ… ო, როგორ მძულხარ, დედა! შენ ერთხელაც არ აგგიმართლებია ჩემი იმედი…” ხოდა წერე რაც გინდა ადამიანო, ყველა თავისუფალია, რაც უნდა წეროს და იკითხოს, ავადმყოფი ხარ და ვისი რა საქმეა, მაგრამ რექტორი რომ ასეთი წიგნის გაპიარებას იწყებს სტუდენტებში, იმას ყბა აქვს მოსანგრევი, აბა რა აქვს. გულაშვილი რა ჩიტიცაა, ძალიან კარგად ვიცი, მაგრამ ამ მოცემულ სიტუაციაში მე მაგის მხარეს ვარ.