რეალური ოპოზიციური ძალები (რომელთა რეიტინგი 5%-ზე მეტია) დღეს არიან ალიანსი, ეროვნული ფორუმი, ლეიბორისტები და ლევან გაჩეჩილაძე. უბრალოდ იმის გამო რომ ამ ქვეყანაში ვარდების რევოლუციის შემდეგ რეალური არჩევნები არ ჩატარებულა, ოპოზიციაში დღემდე მოიაზრებიან სრულიად ურეიტინგო ერთ და ორ კაციანი პარტიები, რომელთა უგუნური გადაწყვეტილებებით ძალიან ბევრი საქმე ფუჭდებოდა და ფუჭდება. იგივე შარშანდელი აქციები ავიღოთ. ალიანსი 3 ხმა+ლევან გაჩეჩილაძე 1 + ეროვნული ფორუმი 1. ჯამში 5 ხმა. ასევე დანარჩენ პარტიებს (ბურჯანაძე, ბესელია, სალომე ზურაბიშვილი, კონსერვატორები, კობა დავითაშვილი) ქონდათ 5 ხმა. ამ უკანასკნელებს + უცნობი და შედეგად მივიღეთ 26 მაისი. თან 26 მაისი უბრალოდ კულმინაცია იყო. მანამდე ვინ და როგორ გეგმავდა ამ აქციებს, კიდევ სხვა საკითხია. ახლა ლევან გაჩეჩილაძე რომ სალომე ზურაბიშვილივით მოქცეულიყო და ყველანაირი პრეტენზიების და პრაიმერების გარეშე მხარი დაეჭირა ალასანიასთვის, იმ 1%-იან პარტიებსაც მოუწევდად იგივეს გაკეთება. მაგრამ გრეჩიხა პრაიმერისტებს დაუდგა გვერდში. ჩემთვის რესპუბლიკელების და მემარჯვენეების პოზიციაც გაუგებარია ყველას -1 ზე. რატომ აკეთებენ აქცენტს ერთ ერთ ასეთ 0%-იან პარტიაზე? მაგრამ კიდევ უფრო გაუგებარია ალასანიას პოზიცია, რომელიც იმის მაგივრად რომ რეალური პროდასავლური ძალების კონსოლიდირება მოახდინოს, ტოვებს საკმაოდ რეიტინგულ ალიანსს, და იბრძვის რაღაც 1%-იანი პარტიების კანდიდატობისთვის. ახლა ალასანია რომც დაასახელონ პრაიმერისტებმა ერთიან კანდიდატად, ის უკვე ალიანსის კანდიდატი კი არ იქნება, არამედ იქნება იმ 1%-იან 1 კაციანი პარტიების ლიდერი.