ყველა პოლიტიკურ იდეოლოგიისაგან განსხვავებულ შეხედულებათა კრებულს წარმოადგენს ნაციონალ-ლიბერალიზმი. ბევრს არც კი სჯერა ასეთი იდეოლოგიის რადგან მიიჩნევენ რომ ლიბერალური იდეები ვერ შეეგუება შედარებით მკაცრს ნაციონალიზმს, თუმცაღა პოლიტიკოსთა ნაწილი ყველაზე დიდი იმედებით სწორედ ასეთ იდეოლოგიას ემყარება... მაგრამ აქვე არის ერთი საიკტერესო გარემოებაც: ნაციონალ-ლიბერალიზმი ერთ-ერთი ყველაზე ახალგაზრდა პოლიტიკური შეხედულებათა კრებულია. მისი სათავე XX საუკუნის 80-იანი წლებიდან მოდის, როდესაც ევროპის მრავალ ქვეყნებში იფეთქა ეროვნულმა შეხედულებებმა. თავისმხრივ კი ნაციონალიზმი ჯერ კიდევ შუა საუკუნეებიდან იღებს სათავეს, მაგრამ აქტიური გამოძახილი მან 1793 წელს იფეთქა საფრანგეთში, როდესაც რევოლუციონერმა ძალებმა იფეთქა, მეფის კარის წინააღმდეგ, მაგრამ შემდგომ ნაციონალიზმს მოჰყვა რომანტიზმისა და პესიმიზმის აყვავება, რამაც დროებით გათიშა კიდეც ზემოთხსენებული იდეოლოგია. შემდგომი ძლიერი აყვავება მას გერმანიაში 1862 წელს მოჰყვა როდესაც ქვეყნის კანცლერი ოტო ფონ ბისმარკი გახდა. ამ დროს გერმანია დაშლილი იყო რამდენიმე ათეულ სახელმწიფოდ, "რკინის კანცლერის" ეროვნულ-ნაციონალურმა და მათ შორის ლიბერალურმა იდეებმა არათუ გააერთიანა გერმანია, არამედ ევროპის ყველაზე ძლიერ იმპერიადაც კი აქცია, ინგლისის შემდეგ. ამ დროს ყველას მოგეხსენებათ იწყება სოციალიზმის აღზევებაც რაც ნაციონალურმა იდეოლოგიამ თავის სასიკეთოდ გამოიყენა, რადგან მცირედ შეიერთა კიდეც სოციალიზმი და ამასთანავე ააღზევა ლიბერალიზმი, გამოვიდა რომ ნაციონალიზმი აღზევებდა ყველაფერს რასაც კი ერი მოითხოვდა... საქართველოში ნაციონალიზმის აღზევება ილია ჭავჭავაძის დროს იწყება, თუმცა მის ჩანაწერებში ხშირად გვხვდება ჩანაწერები "ქვეყნის სიყვარული ჯერ კიდევ დავით აღმაშენებლის დროს იწყება მაგრამ პერიოდებში კვდომასაც განიცდის, 1801 წელს კი საბოლოოდ დაიმარხა ეროვნული გრძნობები", "დღეს აღარავინ იცის თუ რა არის პატრიოტიზმი არადა მას ხომ უფრო სულიერი ახსნა აქვს ვიდრე დოგმატური მაგრამ მაინც რა არის პატრიოტიზმი?! პატრიოტიზმი ლათინური სიტყვაა და "მამულს" ნიშნავს. ის წარმოადგენს თავისი ერის მიმართ ადამიანის ემოციურ, ფსიქოლოგიურ მიჯაჭვულობას, სიტყვასიტყვით "სამშობლოს სიყვარულს". სამწუხაროა მაგრამ ბევრს არც კი სჯერა პატრიოტიზმის მნიშვნელობის, თუმცაღა საბედნიეროდ მრავლადაა ისეთი ადამიანი, ვინც ერთან თვითიდენთიფიკაციას ახდენს, ან უფრო მეტიც, უყვარს იგი, მაგრამ სულაც არ თვლის რომ ის რაიმე მიზმის მიღწევის საშუალებაა. აი ეს არის ნამდვილი პატრიოტიზმის განმარტება"... ილია პირველი იყო ვინც ქვეყანაში გააცოცხლა ნაციონალური შეხედულებები. XX საუკუნის 20-ან წლებში მსოფლიოში კიდევ ერთხელ აფეთქდა ნაციონალური "ბომბი" მაგრამ სამწუხაროდ ბევრმა სახელმწიფომ უკუაქცია ნამდვილი ეროვნული იდეოლოგია და იგი გამოიყენა როგორც "საშუალება". ზოგმა ნაციონალიზმი ნაციზმად აქცია (ჰიტლერი), ზოგმაც ფაშიზმად (ბენიტო მუსოლინი), ზოგმაც სასტიკ გამოვლინებათა კრებულად (ფრანკო, ანტონესკუ). ამან გამოიწვია მე-2 მსოფლიო ომი და შემდგომი კომუნისტური იდეოლოგიის აღზევება რამაც ყველას თვალში ნაციონალიზმის დამარხვა გამოიწვია. შემგომ წლებში ორი იდეა თელავდა ურთიერთს - ლიბერალიზმი და კომუნიზმი. თუმცა როგორც პირველ აბზაცში ავღნიშნე ნელ-ნელა გაჩნდა ახალი, კვლავ ნაციონალური იდეები. განსაკუთრებით ევროპის აღმოსავლეთ ქვეყნებში და მათ შორის საქართველოშიც აღმოიფრქვა "ეროვნული ვულკანი", მაგრამ ყველასთვის გასაოცრად როგორც ჩვენთან ისე ყველგან უცებადადვე გაქრა მუხტი და თითქოს სამუდამოდ გაქრა ნაციონალიზმიო. და მართლაც გადავხედოთ დღევანდელ ევროპას: ზოგიერთ ქვეყანაში სოციალიზმი ყვავის (ესპანეთი, იტალია, საბერძნეთი, უნგრეთი), ზოგან კიდევ ლიბერალიზმი იმყარებს პოზიციებს (გერმანია, ავსტრია, საფრანგეთი, ლატვია, ლიტვა, ესტონეთი). მაგრამ 2000 წლის შემდეგ ევროპაში კვლავ გამოცოცხლნენ ნაციონალ-ლიბერალები, მაგალითად უნგრეთში, საფრანგეთში, ბრიტანეთში, ესპანეთში ნორვეგიასა და საბერძნეთში. "ეს ერვოპას ერთგავრ ხსნადაც შეიძლება ჩავუთვალოთ" ამბობენ შვეიცარიელ პოლიტოლოგთა ჯგუფები და ამას ამატებენ "ჩვენს ქვეყანაში ყოველთვის ყვაოდა ნაციონალ-ლიბერალიზმი, ამიტომაც ჭრილობების გარეშე გადავიტანეთ ორი მსოფლიო ომი"... დიახ ევროპაში იზრდება ნაციონალური ნექტარი, რომელიც თავის კლასიკური სახით (ანუ ძველი, თუნდაც რომ ილიასეული იდეოლიგიის სახით) ყველასათვის მიმზიდველ ობიექტად შეიძლება ჩაითავლოს. ნაციონალიზმი - ზოგადი საუბარი... ერი და ნაცია ერთი და იგივე მცნების ქართული და უცხოური ფვორმებია, რომელიც შეიძლება გამოვიყენოთ. ვიღაცა ამბობდა "ნაციის" დამკვიდრება სურთ, რადგან ნაციაში იგულისხმება საქართველოს ყველა მოქალაქე, მიუხედავად ეროვნებისაო. სიტყვა ნაციას ვერ გავექცევით, რადგან ერი გერმანიკულ, რომანულ და სლავურ ენებზე ითარგმნება, როგორც ნაცია, ხომ გვინდა, რომ ჩვენი ხალხი არ მოტყუვდეს და "ნაცია" არ ეგონის სახელმწიფოში მცხოვრები ყველას ერთობლიობა, რასაც მერე ერთან გაუიგივებენ... რაც შეეხება ნაციონალიზმს, ეს არის ერთი კონკრერტული იდეოლოგია, შემავალი ეროვნულ მოძრაობაში, იდეოლოგიაში, როგორც კონსერვატივიზმი, ქრისტიან-დემოკრატია და სხვა, თუმცა ყველაზე მეტად, მთელს ეროვნულ იდეოლოგიას ითავსებს ნაციონალიზმი. ამის შესახებ მოკლედ ძნელია თქმა. ქართული ნაციონალური კავშირი. საფუძვლები, პრინციპები, მიზნები და ამოცანები... ქართველი ერი არის ერთ-ერთი მემკვიდრე ოდესღაც დიდი იბერიული მოდგმისა, რომელიც სახლობდა კავკასიიდან პირინეამდე, ხმელთაშუაზღვის და ეგეოსის აუზებში, მცირე აზიასა და ევროპაში, რომელიც იყო პრეისტორიული ცივილიზაციისა და ჰარმონიული მსოფლმიმართების გამთვითცნობიერებელი. ძველი წელთააღრიცხვის მესამე ათასწლეულში, სხვა მოდგმის ხალხთა ექსპანსიის შედეგად დაიწყო დასუსტება იბერიული მოდგმისა. მისი დიდი ნაწილი დაიღუპა, ან ასიმილირდა სხვა ხალხებში. ერთ-ერთი გადარჩენილი ნაწილი კი ლოკალიზებულ იქნა კავკასიის ტერიტორიაზე იბერიულ-კავკასიურ განშტოებად. ჩვენი სახემწიფოებრიობა სათავეს იღებს ძველი წელთაღრიცხვის მეორე ათასწლეულში. ეროვნული იდეა, დაფუძნებული სამყაროსადმი ჰარმონიულ მიმართებაზე, მარად იყო ჩვენი წინაპრების თვითშეგნების საფუძველთა-საფუძველი. ეროვნული იდეის ზეობისათვის სხვადასხვა ხანაში იქმნებოდა დროისა და ვითარების შესაბამისი სამოქმედო კონცეფცია. ქართული ეროვნული იდეის, ღვთისა და ისტორიის წინაშე ქართველი ერის ვალდებულება-დანიშნულების შეგნებით მოხდა საქართველოს მესიანისტური იდეის ჩამოყალიბება, რომელიც დაფუძნებული იყო წარსულის გენეტიკურ ხსოვნაზე, წარსულიდან და რწმენიდან გამომდინარე დანიშნულების ცოდნაზე, ოპტიმიზმზე, მსოფლმხედველობასა და სულიერ ტრადიციებზე. ყველაფერმა ამან მოუმზადა ფსიქოლოგიური, სულიერი, ლეგიტიმური და სხვა საფუძვლები საქართველოს გაერთიანებასა და დიდი, დიადი საქართველოს შექმნას. დიდი და დიადი საქართველო დავით IV მიერ აღშენდა მარადიული მოძრაობის, აქტიური წონასწორობის, შრომისა და ბრძოლის აუცილებლობის შეგნებით (დავითიზმი) და ეროვნული ინტერესების დანერგვით ქართველი ერის ცხოვრებაში, ანუ ეროვნული იდეის ზეობით. ეს ეპოქა საქართველოს ისტორიის იდეალი-ოქროს ხანაა: კეთილშობილურ პრინციპებზე მოწყობილი სახელმწიფო და ერის კეთილდღეობა, ათასწლეულების თუ ასწლეულების მანძილზე დაშორებული ხალხებისა და ტომების კვლავ დაახლოება. მშვიდობიანი, მეგობრული ურთიერთმეზობლობის ერთიანი რეგიონის ჩამოყალიბება, უძველესი იბერიული ძირებიდან ამოსული ეროვნული საზრისის აღორძინება (ქართული რენესანსი). ისტორიამ გვიჩვენა რომ მოდუნება დაუშვებელია?! ისტორიული გამოცდილებიდან და ღვთისა და საქართველოს მესიანისტური იდეისადმი რწმენიდან გამომდინარე, გვჯერა, რომ ქართველი ერის მიერ ეროვნული იდეის გლობალური გახსენება-გათავისებით კვლავ ჩაისახება ახალი ქართული რენესანსი. ამიტომ ჩვენ, ქართველი ნაციონალისტები ვაღიარებთ ეროვნული ინტერესების უზენაესობას ყველა სხვა ინტერესებზე. ნაციონალიზმი არის მოქმედი, აქტიური პატრიოტიზმი. იგი არის ერის გადარჩენის და აღორძინების ერთადერთი საშუალება. "ნაციონალიზმი არის გონების მდგომარეობა დამახასიათებელი განსაზღვრული ხალხისათვის, რომელთაც აქვთ ჰომოგენური კულტურა, ცხოვრობენ ერთად მჭიდრო კავშირში განსაზღვრულ ტერიტორიაზე და აქვთ რწმენა თავიანთი გამორჩეული არსებობისა და საერთო ბედისწერისა. ამ ხალხს აქვს ურთიერთთანაგრძნობის ღრმა შეგრძნება და ლოიალობა საკუთარი ჯგუფისადმი. ნაციონალიზმი აყენებს თავისი ჯგუფისადმი ერთგულებას უფრო მაღლა ვიდრე სხვა ერთგულებებს (ლოიალობას) და მოითხოვს სიამაყეს ამ ჯგუფის მიღწევების გამო". "ნაციონალიზმი არის რწმენა იმისა, რომ ყოველი ადამიანი ვალდებულია გამოავლინოს უანგარო ერთგულება თავისი ერისადმი". "ნაციონალიზმი არის: 1) მოძღვრება, რომელიც ამტკიცებს ეროვნული ინტერესების უპირატესობას ამავე ერის ჯგუფების, კლასების, ინდივიდების ინტერესებთან შედარებით. 2) ინდივიდთა პოლიტიკური მოძრაობა, რომელიც ცდილობს საკუთარი ერის ბატონობა განამტკიცოს ცხოვრების ყველა სფეროში. ქართული ნაციონალისტური მოძრაობა აცხადებს, რომ სხვადასხვა რელიგიური აღმსარებლობა ხელს არ უშლის ქართველთა ერთობას, ქართული ნაციონალიზმი თანაბრად უპირისპირდება ნაციზმსა და ინტერნაციონალიზმს, იზოლაციონიზმსა და უკონტროლო ინტეგრაციას. ქართველი ნაციონალისტებისათვის მიუღებელია კომუნისტური, სოციალისტური, ნამეტანად ლიბერალური და ყოველგვარი რევოლუციურ-ანარქისტული იდეოლოგია და ტერორისტული მოძრაობა. ქართული ნაციონალისტური მოძრაობა ცნობს პიროვნების ავტორიტეტს. ქართული ნაციონალისტური მოძრაობის უზენაესი ხელმძღვანელია ეროვნული იდეა. ქართველი ნაციონალისტების მიზანია ეროვნული იდეის ზეობა-ნაციონალისტური მოძრაობის მოსვლა სახელმწიფოს სათავეში და ეროვნული სახელმწიფოს შექმნა. სახელმწიფო ბაზისია, რომელზეც უნდა აშენდეს ერის კეთილდღეობა. ქართული ნაციონალისტური სახელმწიფოს უმთავრესი დანიშნულება იქნება ქართველი ერის მარადიული არსებობის უზრუნველყოფა. ამისათვის აუცილებელია სამართლებრივი სახელმწიფოს შექმნა, საზოგადოებაში წესრიგისა და დისციპლინის დამყარება. თანამედროვეობის შესაბამისად უნდა აღორძინდეს შესანიშნავი ქართული თვითმმართველობისა და დემოკრატიის ტრადიციები. საჭიროა აქტიური თავდაცვისა სამხედრო-პოლიტიკური დოქტრინის შექმნა და მისი განხორციელება ქართველი ხალხის ცხოვრებისა და საქმიანობის იმ სფეროების მილიტარიზაციის გზით, სჭირდება ჩვენს სამშობლოს შესაძლო სამხედრო აგრესიის მოსაგერიებლად. შეიქმნება ძლიერი სამხედრო-სამრეწველო კომპლექსი. პარალელურად ქართველი ახალგაზრდები გაივლიან ინტენსიურ ფიზიკურ და სამხედრო მომზადებას სკოლებში და უმაღლეს სასწავლებლებში. გაქართულდება სახელმწიფოს სასაზღვრო ზოლი. ნაციონალისტური სახელმწიფო იზრუნებს ერის გენოფონდის სიწმინდეზე ეროვნული თვითშეგნების ამაღლების გზით, გააუმჯობესებს ქართველი ერის დემოგრაფიულ მდგომარეობას: საქართველოდან ემიგრირებული ქართველების დაბრუნებით, საქართველოში არაქართული მოსახლეობის იმიგრაციის (შემოსვლის) შეწყვეტით და მათი რეპატრიაციის (სამშობლოში დაბრუნების) ხელშეწყობით. ახალგაზრდა ქართული ოჯახების მატერიალური და მორალური სტიმულირებით ტრადიციული მრავალშვილიანობის აღდგენისათვის, ისეთი პოლიტიკური, სოციალურ-ეკონომიკური პირობებისა და ფსიქოლოგიური ატმოსფეროს შექმნით, რომელიც ხელს შეუშლის ჩვენი სახელმწიფოდან ქართველთა ემიგრაციას. სახელმწიფო უზრუნველყოფს ყოველი მოქალაქის კეთილდღეობას. უნდა გამოირიცხოს მოსახლეობის მკვეთრი პოლარიზაცია ქონებრივი ნიშნით. არ უნდა დაიშვას მოქალაქეთა ერთი, მცირე ნაწილის, ე.წ. ეკონომიკურ-პოლიტიკური ელიტის მკვეთრი გამდიდრება ქართველთა უმრავლესობის გაღატაკების ხარჯზე, რაც უზნეობაა და შესაძლოა გამოიწვიოს კლასობრივი, ფენობრივი ანტაგონიზმი და პერმანენტული სამოქალაქო ომი. ყოველ ქართველს უნდა ჰქონდეს საკუთარი ნიჭისა და სამუშაო ძალების სრული გამოყენებისა და დაფასების საშუალება. საქართველო უნდა იქცეს შრომისა და ინტელექტის სახელმწიფოდ. ყოველ ქართველს უფლება აქვს მიიღოს სრულყოფილი უფასო სამედიცინო დახმარება. ნაციონალისტურ საქართველოში იქნება ქართული ენისა და კულტურის ჰეგემონია. სახელმწიფოს ზრუნვის საგანი იქნება ქართული კინო, თეატრი და სხვა კულტურული დაწესებულებანი. შეიზღუდება ნებისმიერი უცხო ქვეყნის ფსევდოკულტურის ექსპანსია. ამავე დროს მოხდება ყველა ქვეყნის ჭეშმარიტი კულტურული მონაპოვრების ათვისება. სახელმწიფოს ზრუნვის საგანი გახდება ქართული სპორტის განვითარება და ქართველთა ფიზიკური სიჯანსაღისათვის ზრუნვა. ნაციონალისტური სახელმწიფო კვლავ იქცევა კავკასიის წამყვან სახელმწიფოდ. ამისათვის აუცილებელია ჩვენმა ქვეყანამ აღადგინოს მჭიდრო პოლიტიკური, ეკონომიკური და კულტურული კავშირურთიერთობანი მონათესავე, იბერიულ-კავკასიურ ერებთან, ხელი შეუწყოს მათ დამოუკიდებლობისათვის ბრძოლაში. კავკასია უნდა გადაიქცეს მშვიდობიანი თანაცხოვრებისა და კეთილმეზობლობის, კოლექტიური უსაფრთხოების ერთიან რეგიონად, რომელშიც საქართველო თავისი გეოპოლიტიკური მდგომარეობისა და მსოფლიო-ისტორიული მისიის შესაბამისად შეასრულებს წამყვან როლს. ასეთი კავკასია იქნება ერთგვარი სამეგობრო ხიდი მუსულმანური და ქრისტიანული რელიგების მიმდევართა შორის მთელს მსოფლიოში. ამასთან, ჩვენს ქვეყანას ექნება კეთილგანწყობილი დამოკიდებულება და ურთიერთობა მსოფლიოს ყველა ქვეყანასთან და ხალხებთან. იგი არ იქნება კარჩაკეტილი სახელმწიფო, მაგრამ საქართველო თავს აარიდებს ყოველგვარ უკონტროლო ინტეგრაციას. საქართველოს ნაციონალისტური სახელმწიფოს უდიდესი ზრუნვის საგანი იქნება დღევანდელი საქართველოს სახელმწიფოს ფარგლებს გარეთ, ისტორიულად ქართულ ტერიტორიებზე მცხოვრები ქართული მოსახლეობა და ქართული ისტორიული ძეგლები რათა მომავალში, შეძლებისდაგვარად მოხდეს სხვა ქვეყნების მიერ საქართველოს ანექსიის შედეგების ლიკვიდაცია. დღეს, ქართული ნაციონალისტური მოძრაობის წინაშე დგას უწინარესად გადასაწყვეტი ურთულესი ამოცანა, რომელიც მოკლედ შეიძლება ასე ჩამოყალიბდეს: ისტორიული ძნელბედობის, ბოლშევიკთა ბატონობის, 1991-1992 წლების შეიარაღებული გადატრიალებისა და სამოქალაქო ომის პოლიტიკური, სამართლებრივი, სოციალურ-ეკონომიკური და, რაც მთავარია, ფსიქოლოგიური შედეგების დაძლევა. "უმამულოდ, ურწმუნოდ და უენოდ ვინ ვართ ჩვენ ქართველნი მხოლოდ გაყრილი გზაზედ ნახირი". იმისათვის რომ გავერკვიოთ ჭეშმარიტი ქართული ნაციონალიზმის უმ თავრეს ასპექტებში. მოდით ჯერ ძალიან მოკლედ და უზოგადეს შტრიხებში დავახასიათოდ ნაცონალიზმი როგორც იდეოლოგია. ძირიტადი ასპექტი რაც მას ახასიათებს თითქმის ყველასათვის ნაცნობია, ესაა ეროვნული სახელმწიოებრიობის პრინციპი,სადაც სახელმწიფო ხელისუფლების წყარო, მისი მმართველი ძალა ერია. რაც შეეხება ერს იგი სუბიექტური და ობიექტური ელემენტების კომბინაციის საფუძველზე ყალიბდება. ობიექტური ესაა კოლექტიური იდენტობის ისეთი წყაროები როგორიცაა - საერთო რასა, ენა, მამული, ტერიტორია, ტრადიციები, სარწმუნოებადა ა.შ. ხოლო სუბიექტუეი კი, რომელიც როგორც წესი ზემოხსენებული ობიექტური ასპექტების უშუალო გავლენითაა განპირობებული და მათ საფუძველზე ყალიბდება ესაა - აი ამ საერთო ნიშნების მქონე ადამიანთა ჯგუფის წარმომადგენლის განცდა იდენტობისა, ერთიანობისა ამ ჯგუფთან მიმართებაში, მისი ბუნებრივი სიმპათია მათ მიმართ, მისი ნება, სურვილი ამ საზოგადოებისადმი კუთვნილებისა. ასე რომ ერი გარკვეული სახით კულტურული და ფსიქო-პოლიტიკური ფაქტორების ნაზავს წარმოადგენს. ნაციონალიზმი ამახვილებს ყურადრებას ხალხთა ამ საერთო ტრადიციებზე, ღირებულებებზე, წეს ჩვეულებებზე, რომელიც მათ აერთიანებს, ხაზს უსვამს ამეებს და მათ ქვეშ ისახავს მიზნად ერის ერტიან სოციალურ ორგანიზმად გადაქცევას, მის გამთლიანებას ერთ მუშტად შეკვრას. ასე რომ სრულიად ლოგიკურია რომ სხვადასხვა ერთა ნაციონალიზმი განსხვავებულია, ამ ერთა არსის შემადგენელი კომპონენტებიდან გამომდინარე რომელიც ყველა ერს თავისებური გააჩნია და რომელიც მათი ღირებულებების, ფასეულობების, მისწრაფებების ისტორიის, ისტორიული მიზნებისა და ამ მიზნებისადმი დამოკიდებულების განსხვავებულობაში გამოიხატება. შესაბამისად ყველა ერში ნაციონალიზმს განსხვავებული ხასიათი, და მიზნების განხორციელებისადმი სხვანაირი მიდგომა მეტოდები აქვს მეთოდები აქვს. ასეა საქართველოს შემთხვევაშიც მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული, თვითმყოფადი, ორიგინალური კულტურისა და ისტორიის მქონე ქვეყანაში. ქართველტა ეროვნული, ნაციონალური მისწრაფებები, მოზნები მათი ხასიათი, განხორციელების პერსპექტივები, გზები და მეთოდები, ყველაზე მკაფიოდ ასახულია ილიას, გრიგოლ რობაქიძის, კონსტანტინე გამსახურდიას, აკაკი ბაქრაძის, ზვიად გამსახურდიას შემოქმედებაში ცხოვრებასა მორვაწეობაში, შემიზლია თამამად ვთქვა რომ სწორედ ისინი არიან ქართ ული ნაციონალიზმის უდიდესი წარმომადგენლები. სწორედ მათი შემოქმედება უნდა დაედოს საფუძვლად მომავალი ქართული ნაციონალური აზროვნები განახლებას, ნაციონალური ივერიის აღორძინებას!!! მაგრამ ეს არ მოხდება თუკი ეს კარდუს გენიას ნაზიარი იდეები მომავალმა თაობამ, დრევანდელმა ახალგაზრდობამ არ გაითავისა, არ გაისიგრძეგანა და თავის ცხოვრების, ცნობიერების უცვლელ შემადგენელ ნაწილად არ აქცია იგი. თუკი არ განავითარა, თავისი არ დაუმატა და დროსთან, თანამედროვე გარემო პირობებთან არ მოიყვანა შესაბამისობაში. დღევანდელ დღეს უნდა იქნებოდეს რაც შეიძლება მეტი ნაციონალური გაერთიანება კლუბი თუ ორგანიზაცია სადაც უნდა ხდებოდეს აბსოლუტურად ყველა შესაძლებლობის გამოყენება ხალხში ქართული კულტურის, ტრადიციების, ეროვნულობის პროპაგანდირებისა, მათი ხელახალი აღორძინებისა. რასაკვირველია უნდა შეიქმნეს ისეთი გაერთიანებები, დაჯგუფებები რომელნიც ქალაქს ასე ვთქვათ "მიხედავენ" და თან საკმაოდ მკაცრადაც გააკეთებენ ამას, მაგრამ მატი ქმედებები არამც და არამც არ უნდა იყოს გაჟღენთილი ხულიგნური, "ბეზპრიძელური" სულისკვეთებით. არამედ მათში უნდა იგძრნიბოდეს ჭეშმარიტი, ჯანსაღი ქარტული პატრიოტული სული რომელიც უმიზეზოდ არავის არ ერჩის, მაგრამ ვინმეს ოდნავ სითავხედეს შეამჩნევს თუ არა წანსვე მიუჩენს მას ადგილს, და ეს შეიძლება უფრო მკაცრადაც გააკეთოს ვიდრე ამას ე.წ. სკინჰედები აკეთებენ. რაც მთავარია უნდა კეთდებოდეს ისე რო ჩვენს ქვეყანას ამით სერიოზულად არ ვავნოთ. მაგალითისათვის სომხებს ეხლა ისეთი ომი რო გამოვუცხადოთ როგორც ჩვენ გვსურს და გვწყურია და რასაც ისინი იმსახურებენ ჩვენი ერის ისტორიის წინაშე. ამით საქართველოს რა ვითარებაში ჩავაგდებთ ყველა განსჯისუნარიან პირს კარგად მოეხსენება. აქედან გამომდინარე რასიზმი არ უნდა იყოს ჩვენი თვითმიზანი როგორც ეს ზოგიერთ უცხო სახელმწიფთა ნაცისტურ და სკინჰედურ ორგანიზაციათა შემთხვევაშია არა! ჩვენ დღევანდელ დღეს რასისტები უნდა ვიყოთ იმდენად რამდენადაც ეს ჩვენი ქვეყნის ინტერესებს შეესაბამება, და ვგონებ დამეთანხმებით რო მესამე აფხაზეთი სამცხეში, და ამ არეულობით მოსარგებლე ჩვენი "დიდი ძმის" მიერ ინსპირირებული სამოქალაქო დაპირისპირებები აშკარად არაა შესაბამისობაში საქართველოს ინტერესებთან. დღევანდელ ანტიქართულ საქართველოში ნაციონალისტური ორგანიზაციების არსებობა და მათ მიერ თავიანთი სანუკვარი, ქართველთათვის ესოდენ სასიცოცხლო მიზნების გატარება უძნელესი საქმეა, და აქედან გამომდინარე სამოქმედო ტაქტიკა და სტრატეგია ბევრად განსხვავებული უნდა იყოს ვიდრე ეს ჩვენთვის კარგად ნაცნობ უცხო ქვეყნებშია. ეროვნული ნაციონალისტური საქართველოს საუკეთესო ნიმუში დავითისა და თამარის საქართველოა სადაც მიუხედავად იმისა რომ უამრავი ეროვნების წარმომადგენელები და საერთოდაც მთელი რიგი ერები ირიცხებოდნენ. ჩვენს ქვეყანასი ყველამ იცოდა თავისი ადგილი და ქართველთა სრულ დაქვენდებარებაში იყვნენ, რაიმე კულტურულ ან ტერიტორიულ პრეტენზიას ვინ ჩიოდა, როდესაც თვითონ ძლივს იცავდნენ თავს ქარტული კულტურის უდიდესი მზარდი გავლენისგან, წალეკვისაგან. და რა თქმა უმდა აიეტის კოლხეტი, როდესაც კოლხური გენიის, მისი კულტურის და ინტელექტის ბრწყინვალება ისეთი თვალისმომჭრელი იყო რომ იმდროინდელი მსოფლიოს უდიდეს ცივილიზაციებს უბნელებდა მზერას. მგონი განსხვავდება რაღაც რაღაცეებში და ერთი ორად მაღლა დგას კიდეც თავიანთ ხალხთათვიას ბედნიერების, კეთილდღეობის და ეროვნული ერთიანობის მინიჭების თვალსაზრისით სხვადასხვა ისტორიულ პერიოდში არსებული ეს ქართული სახელმწიფოები ჰიტლერის მესამე რეიხთან მიმართებაში. ძმებო!!! ქართველებო!!! დავაბრუნოთ, ვეცადოტ მაინც აიეტის, დავითის საქართველო-ჭეშმარიტი ქართული ნაციონალიზმი!!! მე მიხარია როდესაც ნაციონალურ განწყობას ვამჩნევ ახალგაზრდებს. რა თქმა უნდა ხშირ შემთხვევაში ეს განწყობა ძალიან უხეში, დაუხვეწავი და განუვითარებელია იდეოლოგიური კუთხიტ მაგრამ ეს არფერი, ეს ბუნებრივია მატი ასაკის გათვალისწინებით, ყველაფერი ასე იწყება... მთავარია და ძალზედ სასიხარულო ის რომ არსებობს ასეტი ნოყიერი ნიადაგი რომელტან სწორად მუშაობის შემტხვევაში ჩვენს ქვეყანას მართლაც აქვს მომავალი ისეტი რომელსაც ჭეშმარიტად მსახურებს!!! მარად და ყველგანა, საქართველოვ მე ვარ შენთანა! ქართული ნაციონალისტური ორდენის ოფიციალური ვებ გვერდი http://kardu.ge
