პირველ რიგში ერთხელ და სამუდამოდ უნდა მორჩეს საუბარი ოპოზიციის გაერთიანების თაობაზე. 1. ეს შეუძლებელია ჩვენი ქართული მენტალობიდან გამომდინარე, რაც უკვე არაერთხელ ვნახეთ; 2. გაერთიენებაზე საუბრის შემდეგ, როდესაც ეს გაერთიანება არ ხდება, ამას კარგად იყენებენ ნაცები იმის სანახავად, თუ როგორ არ ძალუწს ოპოს საერთო ენის მონახვა. ხალხიც ამ შემთხვევაში გულგატეხილია. ოპოზიიური პარტიების ბრძოლა საკმარისი ურთიერთპატივცემის დეკლარაციის საფუძველზე. მორჩა ეს სავსებით საკარისია. საპარლამენტო არჩვნებამდე ჯერ არის დრო, იმისათვის რომ ოპოზიციურმა პარტიებმა წარადგინო ისეთი დამაჯერებელი პროგრამა, რომელიც ხალხს შესთავზებს ალტერნატივას. მისაწოლია ნაცებზე, რომ შეცვალონ საარჩევნო კანონმდებლობა. ოპოზიციის ოთხი მიმართულება მაქვს წარმოდგენილი. 1. ნოღაიდელი-ბუჯიკა-ოქრუა და ვინც დაუხლოვდა ეხლა კონსერვატორები. იყვენენ ერთად. არაუშავს ეს ამბე. თუ რამე პროცენტს მოხევენ ნაცებს ხომ კარგი. 2. გუბაზა ტანკი თავისი პარტიით დამავიწყდა რაჰქვია მაგ პარტიას. თუ კიდევ ვინმეს მოთაფლავს, ოკ. მიაწვეს. ღმერთმა ძალა მისცეთ. 3. ალასანიას შანი აქვს ჯერ და ეს შანი თუ გამოიყენა ისე როგორც წინა თემებში ასჯერ გავარჩიეთ კარგი იქნება. უნდა იყოს ერთი პარტია, რომელიც ყოველგვარი ალიანსების გარეშე წარსდგება ძლიერი პროგრამითა და ჯგუფით. 4. ???? ახალი. თავისუფლად არის შესაძლებელი შეიქმნას ეხლა რომელიმე ნეიტრალური ტიპის ცენტრსტული პარტია, რომელსაც ექნება გარკვეული შანსები. ასეთი ძალით 2012 წელს შეიძლება შანსების მოსინჯვა საპარლამენტო არჩევნებისას. თუ ოპომ შესძლო უმრავლესობაის მიღწევა, მაშინ პარლამენტში იაზამენ კოალიციას და ამით ნაცებს გასწევენ გვერდზე. მეორე შანსი არის 2013 წელს საპრეზიდენტო არჩევნბეი. საპარლამენტო გვანახებს თუ რას შეგვიძლია ველოდოთ. ეს კი უკვე ბოლო შანსი იქნება. თუ აქაც არაფრი არ გამოვიდა, მაშინ 15 წელი მოვისვენოთ.