შენს საჩუქარზე გადავწყვიტე ხელის აღება და სურათს შენსას დაგიბრუნებ თავაზიანად, უსამართლოდაც ცოცხლობს ჩემში შენი სახება, სამარადისოდ, უკვდავების თანაზიარად. იცოცხლებს ვიდრე ჩემი მზეც არ ჩაესვენება, ეს ჩემი გული დაგიდგება ამის თავდებად და მხოლოდ მაშინ, როს მოვკვდები შენი ხსენებაც, არარსებობის სასუფეველში დაბინავდება. შენი ხატება გონებაში ძეგლივით დავდგი, უსურათოდაც კარგად ვიცი ჩემთვის ვინა ხარ, შენ ჩემში სახლობ და ამაზე უსაფრთხო ადგილს ვესად, ვერავინ, ვერასოდეს ვერ მოგინახავს. შექსპირი ასე უყვარდათ უწინ ახლა კი...