მალინა

ფლუდერი ხარ ვირაცა ხარ

flea კაკრას მინდა ბორჯომი... ფიფას თასს

რა და..... თუთა

გიოს ვნახაააავვვ

რა დღეში ხართ????

ეგ ქავბოი ვაფშე ვის გაუგებდა რო??? ჯერ საწყალ რამინოს რა უქნა, ეგ როგორ აკადრა... უტაქტოო

კ

უჰ ნუ მკიტხავთ..... სიყვარულის ბუშტი მისკდება ხოლმე

ფულს

ისი იცით რომ დუმბაძე როცა ნაწარმოებებს წერდა (იუმორისტულს) მტელი ხმის ხარხარებდა ხოლმე შემოვევლე უნიჭიერესი კაცი იყო მისი ,,მე ბებია ილიკო და ილარიონი'' ხომ საერტოდ შეუდარებელია. ბავშვობაში მაქვს მისი ნაწარმოებები წაკიტხული და მართლაი გიტხრათ ბევრი არც მახსოვს (

ააააააა შოთა ნიშნიანიძე, ძალიან მაგარიააა!!!

გენიალური ფოტო: ტიციანი,მისი ცოლი (ნინა მაყაშვილი), პაოლო,კოლაუ და რაჟდენი http://i021.radikal.ru/0907/83/077832fcf3e3.jpg ეს სურატი კედელზე მიკიდია

უშუალოდ არ ვიცი ახლა რა მოიმოქმედა მაგრამ, ფაქტია რომ ცისფერყანწელებიდან ერთ–ერთი უნიჭიერესი მწერალია (თუმცა რას ვბოდიალობ რა ერთ–ერთი ცისფერყანწელები თვით გენიალურები იყვნენ) :love2:

მაგაში გეთანხმები, იმიტომაც გაყვა ჰექსლეის, რომ ეგონა იპოვიდა ბედნიერედას, თუმცა.... ემიგრაციულმა ტკივილმა... ტრაგედიამდე მიიყვანა მისი სიცოცხლე

flea და გგონია რომ პირად ბედნიერებას უსამშობლოს სადმე მიარწევდა??? ეგონა რომ მიარწევდა და იმიტომაც წაყვა ჰექსლეის მაგრამ იმდენად ვერარ გაუძლო უსამშობლობას რომ თუმდას სიკვდილის ფასად იყო მზად რომ როგორმე თბილისში წასვლა ,,დაემსახურებინა''

არა, ეგ რა შუაშია პირიქით რაც მეტს გაიგებ მთ უკეთესია ხო იცი კოწიას პასტა? წვეტიანი მოოქრული პასტა რომ ჰქონდა??? ხოდა რომ კვდებოდა (კიბო ჰქონდა) ფეხზე წამოდგა, არ შეეძლო მაგრამ მაინც ეს პასტა აიღო გააქანა და კედელში შეარჭო და ჩაიკეცა (

tako:)) ძაან დიდი სურვილი მაქვს მაგის წაკიტხვის მაგრამ იმდენად შემიპყრეს ქარტველმა მწერლებმა რომ ვერ მებალზაკება

ესეიგი მთელი ამდენი ხანია ხომ გავიძახი რომ ვაიმე ნეტა თემაში ტიციანი შემხვდეს მეთქი და დავჯექი გამოცდაზე სანამ დაიწყებოდა ხო იმდენი ვილაპარაკე რომ ყველამ გაიგო რომ ტიციანი მინდოა ტემაში და ნუ გადავშალე ტესტი და რას ვხედავ : ტიციან ტაბიძე ,,სერგეი ესენინს'' იმხელა ვიკივლე ლამის გამომაბუნძულეს მერე იმდენად აჟიტირებული ვიყავი რომ ვეღარ ვწერდი ტემას. მართლა არ მჯეროდა არადა ეგ ლექსი სულ ზეპირად ვიცი მერე დავწერე რარარ მარამ ისეთი ვერა როგორიც მინდოდა :9 არ უნდა გამხარებოდა რა ეგრე როცა სუფრაზე თამადა ვარ და სამშობლოს სადღეგრძელო ილება არ არსებობს ტიციანი ლექსი არ მოაყოლო როგორ მისმენენ ხოლმე იცით?? სულგანაბულ! ახლა ვაპირებ ტიციანის ყველა ლექსის სწავლას ზეპირად! უმეტესობა ვიცი (თუ ზეპირად არა პრაზას მაინც დავასრულებ) სერგეი ესენინს გაუხედნავი კვიცი იყავი და სისხლიანი როგორც ჩაღატარ. დარჩები ლექსში გაურიყავი, ცოდვაა, ამ ლექსს საფლავში გატან. მოგდევდა სევდა დიდ ტრამალების და მოატანე დარიალამდე. სული სულს როგორ დაემალება?! ჩვენი თვალებიც ცრემლით დალამდენ. განა შენ დარჩი მარტო ცოცხალი, რომ გადარჩენა არ გხარებია?.. ვინ დაითვალოს ცრემლის კურცხალი, სირცხვილი, რაც გულს გაჰკარებია?.. გდიოდა ლექსი შენ როგორც სისხლი, მოურჩენელი გულის იარა. თავის სიკვდილით თავს ვერ დაიხსნი და სისხლი მხოლოდ სისხლს ეზიარა. გამთენიისას ხაშის დიდ ქვაბში ხარშავდა კეპკას მთვრალი პაოლო. ყინვას გაჰქონდა გარედ კაშკაში, სიკვდილმა ხელი მაგრად ჩაგავლო. და გულში სტირის შენი ანდერძი: სადღეგრძელოში გვახსოვდე მარად. წითელ ღვინოში - შენ პურის კერძი წამოიზრდები სისხლის ტომარად. ღმერთი და სჯული... არა ვართ შორი, მონღოლის სისხლი გვიდუღს ორთავეს, სული დააპეს და მერე ძორი... ძორიც ძერებმა გამოათავეს. ასე უჭირდა ალბათ ამირანს რომ დაულეწეს ჩვენსავით მკერდი... შევსვამთ საწამლავს... ჩვენ როგორც მირონს - პირველად შენ სთქვი ეს ალავერდი. ჩოფურაშვილთან ვიყავით წუხელ, შენზე ღრიალით გასკდა არღანი. საკუთარ ძმასაც ვეღარ გავუმხელ, რაც ჩაკირულა გულში ბალღამი... სამწუხაროა ყველა ესენი და უფრო მწარე კიდევ ის არი, ლამაზო ბიჭო! სერგეი ესენინ! ცოცხალს არ გესმის ეს საფიცარი!.. ამხანაგებო, თუ ღრმა ღელეში ჩვენი თავებიც სადმე დაგორდეს, ყველამ იცოდეს - სხვა პოეტებში ესენინ ჰყავდა ძმად ცისფერ ორდენს!.. 28 თებერვალი, 1926 წ. ტფილისი.

ისე ეს უნდა დავხურო წერების არასრული დაცვითაა

flea ,, ვარდის ფურცლობის ნიშანი არის და დრო ახალი პაემანისა'' ძალიან მიყვარს მისი შედარებები... თითქოს ხომ ძალიან უცნაურია, არადა კარგად რომ დაფიქდე 1 1ში აქვს აღწერილი ყველაფერი... თუმდაც ,,წიგნი ქართლის ცხოვრებაში'' ფოლადს რომ ადარებს ფურცელს... გენიალურია

flea სხვატაშორის კონსტანტინე როგორ პიროვნება ძალიან აუტანელი ყოფლა მე თიტქოს სახეზეც ვამჩნებ რარაც ისეთი გამოხედვა აქვს რა იცი როგორ მოკვდა???

ჩემი აზრით, არაფერშუაში არაა ქალური ბედნიერება... მას შეეძლო ჰქონოდა ყველაფერი, გაჰყოლოდა ბრომლეის ცოლად და ებანავა მილიონებში...მაგრამ, ემიგრაციული ტკივილი სულ სხვაა... აუცილებლად შეაწუხებდა (რადგან მასში სამშობლოს სიყვარული იყო ძალიან დიდი) მისი ყველაზე დიდი შეცდომაა ისაა რომ შვილი მიატოვა... პირადა მე თუ მეკიტხები, მე ძალიან მიყვარს ჩემი სამშობლო უზომოდ მიყვარს 2 კვირა საზღვარგარეთაც ვერ გავძელი 40ები მქონდა სიცხე რარაც გამოუტქმელად მიყვარს ჩემი სამშობლოო

http://i034.radikal.ru/0907/65/f6c3fe6583ab.jpg MEMENTO MORI” ახლა უფრო ხშირია შეცდომების დაშვება, ახლა მოდის ივნისი, ირგვლივ მწვანე მოლია. ჩემი წმინდა სახელი პოეზიას დარჩება, ჩემი გული და სისხლი - ეს “Memento mori”-ა. დღეს სამია ივნისის, მინდა იყოს ცამეტი, ჩემს გარშემო ციხეა - მწუხარების სავანე. რომ მდომოდა სიცოცხლე, სიკვდილს არ ვიწამებდი, მიწა არ იქნებოდა ჩემთვის შავი სამარე. სადღაც მთასთან იწვიმა, სადღაც მთაზე ბურია, ამნაირი ღიმილი უწინ მე არ ვიცოდი. ახლა მე ცას ვუცქერი, ცაზე ანთებულია ვარსკვლავები - სიმბოლო თეთრი მარადისობის. ახლა რა ვქნა არ ვიცი, მე როდესაც ასე ვარ, როცა სულს ეპარება აჩრდილები სიბერის. მე ძლიერი ტალანტი, ზეციური არსება, ჩემი ნაზი სამშობლო - ლაჟვარდები ცისფერი. რა ვქნა, შავი ღამეა, მძიმე და უსაშველო, მახსოვს ჩემი სოფელი, მისი ყრუ ადგილები. ახლა რაღაც სხვა მინდა, რაღაც სხვა, უსახელო, რომ დაღუპვა მომელის, ვიცი დანამდვილებით. ნელა გადის დღეები და ძნელია გარჩევა, მე, ძვირფასო, ვერ მოვალ, გზა შენამდე შორია. ჩემი გვარი: გრანელი - პოეზიას დარჩება, ჩემი გული და სისხლი - ეს ”MEMENTO MORI”-ა. ეჰ... რამდენჯერ მიმიტანია ტერენტის საფლავზე ყვავილები და რამდენჯერ მიტირია.... ძალიან მიყვარს ტერენტი

სამწუხაროდ არ მაქვს წაკიტხული ( მაგრამ აუცილებლად ვნახავ

flea , ,,ყივჩაღის პაემანში'' ჯერ მარტო რამდენი ალიტერაციაა.... უნიჭიერესი ცისფერყანწელი :love2: