მაგარი დღე მქონდა, დილით საფულე დამრჩა და მადლობაზე ვიმგზავრე, მერე ტესტირება და პრეზენტაცია გადაიდო, ხელფასი დამერიცხა, შევედი მაღაზიაში და ნახევარი გამოვიტანე, მერე ჩემი პატარას იხარული ვნახეე. :yeah2: :baby2: vot eta dziniok.
იყო დრო, როცა ჩემი ახლანდელი ცხოვრების რიტმის ხალხს რობოტებს ვეძახდი და მეგონა თავისუფლებას არ დავთმობდი... ხეტიალს... ქუჩაში წიგნის კითხვას და ჩემს სამყაროს, რომელშიც ცოტა ადამიანი თუ არსებობდა, მაგრამ ყველა ნაღდი იყო... ცხოვრება იკბინება..
დღეს გავიგე რო ჩემს უახლოეს ადამიანს უღალატეს და მაპატიეთ მაგრამ სურვილი გამიჩნდა მივიდე და ის კაცი ერთი ადგილით გადმოვკიდო აივანზე... :husein: და ჩემზე რა დამემართება თავად განსაჯეთ... ეჰ
"იგი ასგზის მეტ "უკაცრავას" იტყვის, ოღონდ კი, გულს გაიმაგრებს იმით, რომ მისთვის წერა სახალისო საქმიანობაა და ჭადრაკის ერთ უბრალო, სალაღობო პარტიასა ჰგავს. ამგვარ პარტიათა გათამაშება კი არ გახლავსთ მაინცადმაინც ჭკვიან კაცთა საქმე. მტვერი ბაღდადური ქოშებისა ამის დამწერი". ეს აკას სიტყვებია ერთ-ერთი წიგნიდან.
არც მე მომწონდა ერთდროს აკა და მეც რემარკს და დოსტოევსკის ვადარებდი, მაგრამ ეხლა დიდ ნაწილი წიგნების წაკითხული მაქვს, რაღაც გარემოებათა გამო... ჩემი აზრით მისი და ყაზბეგის შედარება უაზრობაა.